Een kijkje in de BSO-groep

Op donderdagmiddag om vier uur bezoek ik – even eens in De Bakermat - de kinderen van de buitenschoolse opvang (BSO). Karine heeft met de BSO-bus tussen twee uur en half vier kinderen bij drie verschillende scholen opgehaald (Montessori, Pieter Brueghel en Pieter Jongeling).

De peutergroep vertrekt voor een wandeling met Tineke naar de speeltuin op de hoek van de Isaac Evertslaan en de Van Lawick van Pabststraat. De speelplaats op het eigen terrein van Dreamzzz is nog niet aangelegd. Eerst laarzen, jassen en hesjes aan. Eén peuter staat al klaar, zijn neusje platgedrukt tegen de glazen deur, die alleen met een toegangscode geopend kan worden.

Samenwerken en leren door te doen

Als de peuters vertrokken zijn gaan de oudere kinderen om de tafel zitten om cup cakes te maken. “Wie kan er al lezen?” vraagt Karine. Meteen worden er vingers opgestoken. “Ik heb al vijf boeken van Harry Potter gelezen,” zegt een jongen. Hij is ook al acht jaar, evenals het meisje dat voorleest welke ingrediënten er nog bij de inhoud van het pak cakemix moeten. “Boter en eieren,” die staan al op tafel. “Wat hebben we nog meer nodig?” “Een kom en een lepel om te roeren.” Eén van de kinderen vliegt al naar de keukenhoek om ze te halen.

In het uur dat ik bij de BSO ben heb ik gemerkt dat ook bij deze leeftijdsgroep het leren door zelf te ervaren en te kijken naar anderen, en respect voor de eigenheid van elk kind centraal staan.

De opvang van de jongste kinderen

Het valt me op hoe aandachtig en behulpzaam alle kinderen zijn. Geïnteresseerd kijken ze toe als één kind het pak meel in de kom doet. Daarna mag een ander de boter erbij doen. Karine zorgt ervoor dat elk kind aan bod komt bij het roeren van de boter en de eieren door het beslag. Een paar meisjes hebben de papieren cakevormpjes op de bakplaat gezet en dan kan ieder kind een lepel beslag in de vormpjes doen.

Intussen demonstreert de achtjarige jongen met een roffel op de tafel wat hij op drumles geleerd heeft. Zijn leeftijdgenote kan niet achter blijven en laat wat atletiekoefeningen zien met als toegift een radslag.

Er komt nog iemand de bakploeg versterken. Hij heeft rode wangen en kijkt slaperig. Hij is net ziek geweest en was na school zo moe, dat hij een poosje op de bank is gaan liggen. “Ik ben heel stoer,” laat hij weten als hij aan de tafel gaat zitten en mee helpt roeren.

Als de cupcakes in de oven staan gaan de kinderen spelen, even lekker achter een ander aan rennen met een politiepet op en een stopbord in de hand, of aan de tafel knutselen of verven. De ruimte is in tweeën gedeeld door een grote open kast met vakken voor het spelmateriaal. Een meisje laat mij zien wat er allemaal is: een speelkeukenhoek, verkleedkleren, spelletjes, puzzels, boeken, teken- en knutselspullen en een bank om lekker op te hangen.

Achter de deur van Van Lawick van Pabststraat 69 kun je als ouder eerst je kind naar de Dreamzzz kinderopvang achter in de gang brengen en daarna aan de voorkant nog even koffie of thee uit het gezellige servies van oma drinken bij Lawick van Babs. Dat is een gezellig huiskamerkoffie- en lunchcafé. Via het grote venster achter de bar kijk je in de speelruimte en kun je volgen hoe je kind het daar doet.

Net als in De Bakermat heeft Dreamzzz bewust verbinding gelegd met de directe omgeving en wordt er zo mogelijk samengewerkt. Lawick van Babs verzorgt sinds 1 februari groentelunches voor Dreamzzz, vertelt Barbara mij (samen met Anna is zij eigenaar van het café). De kinderen hebben daardoor al een warme maaltijd gehad als ze opgehaald worden. En als er bijvoorbeeld wat deeg over is, kan dat bij Dreamzzz gebruikt worden om koekjes te bakken met de kinderen.

Dreamzzz heeft in dit pand een diep naar achteren doorlopende ruimte, waarin kinderen van drie maanden tot twee jaar opgevangen worden. Voorin is de hoek waar de oudste kinderen kunnen klauteren en bewegen. Er scharrelen een paar dreumesen rond terwijl begeleidster Sherely een kind op een aankleedkussen een schone luier aandoet. Verzorgster Rusely loopt met een kind op de arm en ook Karine met wie ik een afspraak heb, ‘staat’ deze ochtend ‘op de groep’.

Ook de baby’s mogen zich vrij bewegen en zelf ontdekken

Midden in de ruimte staat de tafel om aan te eten, werken en creatief bezig te zijn. Het thema van de maand is hier uitgebeeld aan een boom op de wand, waaraan winterse attributen gehangen zijn. In de achterste ruimte, grenzend aan de tuin, kan wat rustiger gespeeld worden. De baby’s slapen nu, maar kunnen hier, als ze wakker zijn, over de grond rollen of kruipen als ze daaraan toe zijn. Bij de formule van Dreamzzz past het om geen boxen te gebruiken. Er hangt een wieg, omdat sommige kinderen behoefte hebben aan geluiden om zich heen tijdens het slapen. Totdat ze gaan rollen kunnen kinderen in deze wieg slapen. En er staan enkele wipstoeltjes, die alleen bij een maaltijd gebruikt worden.

Nu verzamelen een paar dreumesen zich hier en onderzoeken hoe het hekje werkt, waarmee de achterste ruimte gescheiden kan worden van het grotere gedeelte. Karine en ik gaan op de grond zitten bij vier dreumesen die muziekinstrumenten uitproberen, zoals een trommel, cimbaal, belletjes, een triangel, sambabal en wasbord, alles in kindvriendelijke uitvoering. Het testen gaat soms nog heel aarzelend en geeft niet te veel lawaai, zodat ik intussen nog wat vragen kan stellen aan Karine.

Wat doe je dan als een kind brutaal is of moedwillig iets kapot maakt of een ander pijn doet?

“Het kind aanspreken op zijn gedrag, aangeven dat je zo niet met elkaar omgaat en laten zien hoe het anders kan,” zegt Karine. Vaak is een kleine correctie genoeg merkt ik bij dit groepje kinderen al. Hoe is het met de voeding bij Dreamzzz? Veel ouders kiezen tegenwoordig bewust voor biologische of vegan producten. “We eten voornamelijk vegan en hallal. Er wordt wel melk gedronken, maar ook de haverdrank is erg gewild,” antwoordt Karine.

Het wordt tijd om een frisse neus te halen. Soms wordt er een boodschap gedaan in de buurt, maar op een dag als vandaag met open winterweer is het ook heerlijk om in de aangrenzende tuin te spelen. Daarin staan behalve speeltoestellen ook een paar witte slaaphokjes. Het hele jaar door kunnen de kinderen buiten slapen. Sherely en Rusely gaan met de kinderen de tuin in. Karine en ik bekijken nog even de foto’s. Als kinderen herkenbaar zijn, moeten de ouders eerst toestemming geven voordat ze gepubliceerd kunnen worden.

Een paar baby’s zijn inmiddels wakker geworden en vragen om aandacht. Sherely komt binnen helpen en Karine gaat op de grond zitten om een baby de fles te geven. Ik heb net als in De Bakermat, ook dit keer weer genoten van alle ontwapenende kinderen om me heen.

Dank aan de medewerkers van Dreamzzz Arnhem. Helaas bleken om privacyredenen niet alle door mij gemaakte foto’s gepubliceerd te kunnen worden. Voor één foto heb ik een creatieve oplossing gevonden. Daarnaast heeft Dreamzzz enkele vervangende foto’s geleverd die op andere momenten genomen zijn. Ze sluiten daardoor niet helemaal aan op mijn tekst.

De jongsten kunnen binnen en buiten spelen en …. slapen.

“Er worden geen verkleinwoorden gebruikt in de communicatie met de kinderen,” vertelt ze. “Dus geen laarsjes, schoentjes, kindjes, maar laarzen, schoenen en kinderen.” Dat sluit aan bij de visie van Thomas Gordon, die het kind zoveel mogelijk benadert als een gelijkwaardige gesprekspartner.