De 10e Classic

DE PENSEELSTREEK CLASSIC: DE 10e MET EEN GRIFFEL

Vincent Muller

Wat hadden we ernaar uitgekeken, na bijna anderhalf jaar van saaiheid, afgelastingen en beperkingen. En zelfs nu was het nog lang spannend. Of het allemaal wel kon. Een rit met wel 50 auto’s met gemiddeld 2 à 3 inzittenden, een lunch halverwege en aansluitend het gezellige veldfeest waar zomaar 300 wijkbewoners op afkomen. Maar het is gelukt. En hoe!

Het Mesdagveld, waar de jeugd zaterdagavond nog door de Lustrumcommissie was getrakteerd op twee leuke films, lag er in de vroege zondagochtend van de 5e september sereen en nietsvermoedend bij. Maar al kort na 8 uur hobbelden de eerste klassiekers het veld op, waarbij ze met hun smalle Vredestein Sprint Classics in het bedauwde gras leken te schrijven: “Laat die koffie maar zitten – wij willen van start!”

Nog geen halfuur later was het veld gevuld met de fraaiste auto’s, van Mercedes Delahaye tot Alfasud en van Wolseley Hornet tot Peugeot 404 cabrio (een kenner zou décapotable zeggen). Zo verwelkomden we meer deelnemers dan ooit, die na uitreiking van het routeboek en een korte briefing, om de 30 seconden werden losgelaten voor een zonovergoten rit van ruim 130 kilometer. De eerste etappe voerde langs onder meer Terlet en Klarenbeek naar Zutphen, waar de firma Burton ons verwelkomde voor een coffee break. Burton bouwt klassiek ogende, vederlichte sportwagentjes op basis van de 2CV (Eend) en is één van de slechts twee actieve autofabrikanten van ons land. Slechts een handjevol deelnemers wist van het bestaan, terwijl Burtons naar heel Europa geëxporteerd worden. Een leuke verrassing en dat op maar veertig kilometer van huis.

De rit vervolgde via Vorden en het altijd lastige Wichmond, dieper en dieper de Achterhoek in, om in het prachtige Baak een (door corona gedwongen iets soberder dan gebruikelijke) lunch te gebruiken.

Sober of niet, de sfeer was uitbundig en, toegegeven, het weer was werkelijk een cadeautje. De equipes waren weer van de nodige energie voorzien en de thuisreis werd aanvaard. Uiteraard niet in a straight line, doch over verborgen weggetjes die slechts een enkeling ooit bereden had: langs Bronkhorst ging het, en verder langs Steenderen, door Keijenborg en andere metropolen waar de gemiddelde Hoogkamper misschien driemaal in zijn leven komt. De laatste etappe voerde (listig!) door het historische Doesburg en door de verrassende Havikerwaard langs de IJssel, om via Rheden en Velp weer in vertrouwde contreien te geraken.

Deze tiende Classic kende gelukkig slechts twee kleine uitvallers (want beide Mini Cooper) maar ook die werden ’s middags alweer veilig op het veld afgeleverd door een van onze sponsors. En zo konden ook deze equipes, samen met de andere en vele, vele wijkgenoten, genieten van de epische Grand-Prix van Zandvoort, die op het grote LED-scherm haarscherp in beeld werd gebracht. Dankzij veel hulp van en goede samenwerking met de Lustrumcommissie kon iedereen veilig en ‘volgens de regeltjes’ genieten van het vertrouwde veldfeest, met – naast de Formule 1 - muziek, lekker eten en drinken, en natuurlijk vermaak voor de kleintjes. Wat een sfeer, wat een weer, wat een feest!

Harald Verhoeven, voorzitter van het Classiccollectief: “De meeste spanning werd uiteraard veroorzaakt door corona en de vraag of de Classic door kon gaan of niet. En dat terwijl we noodgedwongen al wel bepaalde verplichtingen moesten aangaan. Meeste voldoening gaf het feit dat de Classic 2021 misschien wel de beste ooit was. Grote opkomst, fantastisch weer en lovende reacties van de deelnemers en bezoekers.”