Partizan/26
mücadelesinin dışında kalınabilmektedir. Politik tavır geliştirmek yerine, gelişen süreçlere salt ideolojik alandan yanıt olunmaya çalışıldığında politikasızlık ortaya çıkar. Bir politik hareket için “somut koşulların somut tahlilini” yapmamak, zaman içerisinde mücadelenin dışına atılmayı, varlığını sürdürse bile yaşamın akışı içinde etkisiz elemanlar olarak kalmayı getirir. İdeoloji, politika için ön şarttır. Ama politika asla ideoloji ile özdeş değildir. İdeolojide netlikler ve zorunluluklar vardır. Bunlar kesindir! Politikada ise hiçbir hareket öncesinde “elini kolunu bağlamaz”. Politika, an’ın koşullarına ve güç dengesine bağlıdır. İdeolojide uzlaşma olmaz ama politikada uzlaşma vardır. Bir komünist parti için ideolojide uzlaşmak intihar demektir! İdeolojide uzlaşmak, burjuvazinin dümen suyuna girmektir. Fakat politikada belirli dönemlerde, belli şartlar altında burjuvaziyle bile olsa uzlaşma olabilir. Bu konuya dair verilebilecek en iyi örnek, çeşitli zamanlarda Lenin’in de dönüp üzerinde durduğu Brest Litovsk Anlaşmasıdır. Lenin, emperyalistlerle uzlaşma anlamına gelen Brest Litovsk Anlaşmasının imzalanma koşullarını, önü haydutlar tarafından kesilmiş otomobildeki bir kişinin canını vermemek için malını vermek zorunda kalmasına benzetir. İdeolojik olarak ele alındığında, Lenin’in emperyalistlerle uzlaşması “ihanet”tir, “komünistlikten vazgeçmek”tir. Çünkü komünistler için anti-emperyalist tutum, temel bir ideolojik duruştur. Lenin’e göre devrimci proletaryaya yararlı olmak isteyen bir politikacı; uzlaşmaların niteliğini, bunların oportünizmi ve ihaneti ifade ettiği somut durumları iyi ayırt edebilmelidir. “Uzlaşma vardır, uzlaşma vardır... Haydutların kötülüklerini en aza indirmek, yakalanıp kurşuna dizilmelerini sağlamak için onlara para ve silah vermek zorunda kalmış birini, haydutların elde ettiği ganimetten pay almak için onlara para ve silah veren birinden ayırt etmeyi öğrenmek gerekir.” (Lenin: 1997, 91.) Brest-Litovsk barışından üç yıl sonra da Lenin şöyle diyordu: “Bugün herkes, budalaların budalası bile Brest-Litovsk barışının bizi güçlendiren ve uluslararası emperyalizmin güçlerini bölen bir ödün olduğunu anlamış bulunuyor.” (Aktaran Stalin J., 1992: 75.) Politik alandaki bu uzlaşma ile, komünist partinin zaman kazanması sağlanmış, emperyalistler arasındaki çelişkilerden faydalanılmış, düşman güçlerinin morali bozulmuş, saldırı hazırlamak için kuvvet yığılabilmiştir. (age, 74.) Buradaki uzlaşmada politik olarak hareket edilmiştir. Fakat bu politika (tak-