74ste jaargang • nummer 39 • donderdag 27 september 2018
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
€ 2,30
”
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
Grijze Wolven bij “democratische” partijen De “democratische” partijen hebben de voorbije weken een hypocriet nummertje opgeklopte verontwaardiging opgevoerd rond enkele memes van Schild & Vrienden.
Zij zouden beter eens de hand in eigen boezem steken en een interne zuivering houden. Ze hebben allemaal mandatarissen of kandidaten die banden met de Grijze Wolven hebben … of Grijze Wolven zijn.
Nationale thema’s op 14 oktober Lees het volledige artikel op blz. 5 LAGE LANDENLIJST: VLAANDEREN BOVEN BELGIË Op zaterdag 22 september werd de Lage Landenlijst van Radio 1, de lijst van 100 beste Nederlandstalige nummers, voorgesteld. ’t Pallieterke riep op om voor het lied Vlaanderen van Paul van Vliet te stemmen en dat heeft gewerkt! Het nummer haalde voor het eerst de lijst en deed het meteen ook goed met plaats 44. Het lied België van Het Goede Doel daalde van plaats 49 naar plaats 70. Het was dus Vlaanderen boven België. Knap werk van onze lezers!
ANDERE INTERESSES Walen en Vlamingen hebben andere interesses. Al mag je dat niet te luid verkondigen. Maar zelfs in de toeristische cijfers zijn de communautaire verschillen te merken. Neem nu de herdenkingsperiode van de Eerste Wereldoorlog. In de periode 2014-2018 (tot heden) brachten zo’n 2,6 miljoen toeristen een bezoek aan de Westhoek, specifiek met aandacht voor de frontlijn van honderd jaar geleden. De grote meerderheid van die bezoekers bestond uit Britten, zo’n 1,53 miljoen. Niet abnormaal, als je weet hoeveel Britse gesneuvelden hun laatste rustplaats vonden in West-Vlaanderen. Er kwamen ook 1,1 miljoen Belgische bezoekers, en dat cijfer kan opgesplitst worden: 77.000 Walen en 1.023.000 Vlamingen. Vrij vertaald: de Walen voelen zich weinig betrokken bij de veldslagen aan de IJzer. Franstaligen kiezen voornamelijk voor Knokke of De Panne. Aan een culturele activiteit in Vlaanderen nemen ze zelden deel. Ook dat is tweestromenland België.
Er was de migratiecrisis en nu is er de discussie over de energiebevoorrading. In de aanloop naar de lokale stembusslag van 14 oktober overheersen nationale thema’s. Dat zou een partij als de N-VA geen windeieren mogen leggen, al lijkt het erop dat CD&V de lokale bonus ook bij de gemeente- en provincieraadsverkiezingen zal kunnen verzilveren. Perceptie zal belangrijk worden op de verkiezingsavond binnen drie weken. Het interview met uittredend Leuvens burgemeester Louis Tobback in De Tijd van dinsdag jongstleden is veelzeggend. Het vraaggesprek begint niet met een lokale situatie in de hoofdstad van Vlaams-Brabant, nee, er wordt ingezoomd op … Antwerpen. En Tobback senior laat zich meteen gaan: alles moet eraan gedaan worden om Bart de Wever van het Schoon Verdiep te verwijderen. Desnoods moet CD&V’er Kris Peeters samengaan met de PVDA. Allen tegen De Wever dus. Want indien de N-VA-voorzitter in januari niet langer burgemeester is van de grootste stad van Vlaanderen, dan is het ook met zijn nationale carrière gedaan en is dat het begin van het einde voor de N-VA, voorspelt Tobback. Of hoe de gemeenteraadsverkiezingen dan toch een nationaal karakter krijgen. Niet verwonderlijk, aangezien dit de eerste stembusgang is sinds 25 mei 2014, toen een atypische centrumrechtse coalitie op de been werd gebracht. Tegenstanders van deze regering ter linkerzijde hopen dat de beleidsploeg onder leiding van Charles Michel (MR) door de kiezers wordt afgestraft via de lokale keuzes. Aan de andere kant van het politieke spectrum heeft N-VA van deze gemeenteraadsverkiezingen echter ook een nationale electorale oorlog gemaakt, waaruit het voordeel wil halen. Er wordt voor nationale thema’s gekozen omdat de Vlaams-nationalisten weten dat het moeilijk wordt om de CD&V van de eerste plaats weg te duwen. Meer nog, er zouden door de CD&V tal van lokale voorakkoorden gesloten zijn om de N-VA buiten te houden. Dat is tenminste wat de Gentse politicoloog Carl Devos beweert. Vooral in WestVlaanderen en Limburg zou al veel geregeld zijn. Maar anderzijds, ook is te horen dat N-VA en Open Vld op zo veel mogelijk plaatsen de handen in elkaar slaan. Dat toont dat er eigenlijk nog veel meer open staat dan gedacht.
Jawel, N-VA wint bij recent migratiedebat Het maken van een coalitie in steden en gemeenten zal soms afhangen van kleine zaken en van een paar zetels. Vandaar dat een nationaal thema dat de lokale kiezers bekoort wel een verschil kan maken in de stembus. En daar blijft de N-VA op inzetten. De voorbije maanden was al duidelijk dat immigratie en identiteit voor Bart de Wever en consorten deel moeten uitmaken van de campagne in de aanloop naar 14 oktober. En even leek het erop dat de N-VA van haar pluimen zou laten. CD&V-burgemeesters voerden de druk op door te klagen over de overlast veroorzaakt door transmigranten. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) kreeg de wind van voren toen hij een aantal uitgeprocedeerde criminelen vrijliet om plaats te maken voor transmigranten in gesloten centra. Het asielbeleid bleek een puinhoop. En het was niet de oppositie die het zei, het waren de coalitiepartners CD&V en Open Vld. Het goudhaantje van de N-VA moest bloeden. Ook Vlaams Belang rekende zich al rijk. Theo Francken is vooral blabla zonder resultaat, dat is nu glashelder voor Tom van Grieken, Barbara Pas, Filip Dewinter en consorten. Het klopt dat Theo Francken meer communiceert dan ageert, maar de verwikkelingen rond de migratiecrisis zouden de N-VA wel eens electoraal succes kunnen opbrengen. In de laatste weken naar de verkiezingen is de boodschap: als er problemen zijn met het migratiebeleid, dan is dat omdat de andere partijen almaar op de rem staan. CD&V is tegenstander van het uitbreiden van de capaciteit in de gesloten centra. Dat christendemocraten en liberalen nu plots strenger willen zijn dan de N-VA, komt weinig geloofwaardig over. Kortom, de boodschap van Francken is duidelijk: ik doe wat ik kan, maar de rest wil niet mee of werkt mij tegen. Veel Vlamingen zul-
len zich schikken in die analyse. Voeg daar nog een paar debatten net voor de verkiezingen bij, waarbij Bart de Wever de puntjes op de i zet, en de N-VA hoopt op die manier landelijk rond 28 procent te eindigen. 30 à 32 procent is bij een lokale stembusslag te hoog gegrepen.
Black-out kan probleem worden voor de liberalen Bij CD&V zullen ze blij zijn als ze 20 procent van de stemmen halen. Wat door de lokale verankering geen probleem hoeft te zijn. Dat zou dan afsteken tegen de 17 à 18 procent die in peilingen voor federale verkiezingen opduiken. Alle aandacht zal de komende weken naar Kris Peeters in Antwerpen gaan, maar Wouter Beke denkt dat de soms vreemde uitspraken van Peeters (“ja, ik kan met 5 procent burgemeester worden”) in het landelijke Vlaanderen weinig effect zullen hebben. En een CD&V met een oogst van 20 procent zal op de verkiezingsavond de perceptie creëren dat ze nog altijd iets van een volkspartij heeft. Wat de derde Vlaamse en federale coalitiepartner betreft, wordt het van nu tot 14 oktober opletten geblazen. Open Vld hoopt te scoren met zelfverklaarde ‘sympatico’s’ als Bart Somers en Mathias de Clercq, maar er dreigen wel oude demonen op te duiken. De studie van het Planbureau over mogelijke elektrische black-outs in november bij koud weer zorgt voor nervositeit bij de liberalen. Het wanbeleid op energievlak is het gevolg van geknoei door vorige regeringen, waarbij alle partijen boter op het hoofd hebben. Maar Open Vld wekte via übercommunicator Bart Tommelein, Vlaams minister van Energie, de indruk dat alles onder controle is. De factuur loopt niet verder op, want de Turteltaks is afgevoerd. En de energievoorziening blijft gegarandeerd als iedereen zich inzet voor alternatieve energie, zegt Tommelein. De vraag is: hoelang blijft de kiezer dat geloven? Als de mogelijke energiecrisis nog een poos in het nieuws blijft, kan dat de Open Vld zuur opbreken. N-VA kan dan weer zeggen dat de keuze voor kernenergie nog zo dom niet was. Meteen kunnen de Vlaams-nationalisten ook daarmee scoren.