74ste jaargang • nummer 01 • donderdag 4 januari 2018
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
€ 2,30
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
Een solo-slim blijft ook in de politiek niet duren Zes babbels met zes partijvoorzitters op de radio, als brug tussen Kerstmis en Nieuwjaar, het had wel iets. Omdat die hun verhoor in de studio’s van de VRT ongetwijfeld degelijk hadden voorbereid, en ze het voordeel hadden van de beknoptheid. Ook Bart de Wever en Tom van Grieken kozen hun argumenten en fragmenten van 2017 met zorg. Elk drie thema’s. Bespeeld met een insteek die de klassieke rechts-linkstegenstelling overstijgt. De Wever koos de thema’s waarmee hij de modale Vlaming ongetwijfeld het makkelijkst kan charmeren: veiligheid, financiën en onderwijs. Naar de stembus trekken vooral mensen die het “goed” hebben. En die het goed willen houden. Zij zien wel iets in een rechts-liberaal en conservatief verhaal. Daarom was veiligheid De Wevers eerste thema, met een verwijzing naar de mislukte aanslag in het Centraal Station in Brussel (20 juni). Een terrein dat de N-VA kordaat bezet. De burger kent ze wel, die ministers van grenswachters, flikken en soldaatjes (Francken, Jambon, Vandeput)… En die burgemeester die uitpakt met een kwart minder criminaliteit in Antwerpen. Met dit kwartet heeft De Wever grip op het centrum en op de conservatiefrechtse kiezer. Als dit land tot aan de volgende verkiezingen gespaard blijft van brandende steden en geen klap krijgt van slimme, sluwe advocaten die hun tanden zetten in de repatriëring van Soedanezen en andere sukkelaars, dan ligt dit veiligheidsdossier als een strik rond de stembus. Links kan alleen hopen op een uitschuiver.
Centen Tweede punt van De Wever: uw portemonnee. En ook hierover zal je de meeste Vlamingen – de meerderheid van de kiezers – niet horen klagen. Niet de meeste zelfstandigen, niet de vele ondernemers, die er in Vlaanderen zijn. Zorgde de N-VA niet mee voor het Zomerakkoord en dus voor de verlaging van de vennootschapsbelasting? Van de personenbelasting ook? Even grabbelen in de blauwe ton, moet De Wever hebben gedacht. Minder belastingen, een verhoogd fiscaal voordeel voor de kmo’s. De Wever ging zelfs even de sociale toer op: “Vooral lage en mediane lonen gaan erop vooruit.” Kijk, daar wordt toch het even glad voor de N-VA-voorzitter, want die sociale grijptang van de N-VA stelt maar weinig voor. Maar aan de onderkant van de inkomenstoren verwacht de strateeg weinig politieke schade: andere partijen lopen mekaar daar voor de voeten, op zoek naar de stem van de wat minder vermoegende Vlaming: rood, groen, ACW-oranje en almaar meer ook Vlaams Belang. “De mediane en hogere inkomens worden al genoeg gescalpeerd”, vindt de N-VA-voorzitter, snel verwijzend naar de roerende voorheffing, de beurstaks, de bankentaks, heffingen op kapitaal en vermogen.
Onze kinderen Derde punt, ten slotte: het onderwijs. Een open doel, want ook dat is een primaire zorg van de modale Vlaming. Kunnen we iets doen aan die onderwijsvervuiling? Aan de pedante pedagogenlegers van Raymonda van Dijck (gemeenschapsonderwijs) en Lieven Boeve (katholiek onderwijs), die een uitstekend Vlaams onderwijs door de dwangbuis van progressiviteit duwen. Thuistaal op school was hun jongste geraas. “Wij zitten in Antwerpen wel met 175 nationaliteiten”, schampert De Wever. “Nederlands is blijkbaar de enige taal die je kan leren door ze niet te spreken”, was één van zijn betere oneliners bij De Ochtend. Stop die afbraak op de potgrond voor onze eco-
Daar komen de gemeenteraadsverkiezingen… nomie. En ook hier een slotzin die blijft hangen: “Dialoogscholen, domeinscholen, brede eerste graden, en nu recent dat taalgedoe. Wie verzint zoiets?”
Uitpraten Ook Tom van Grieken mocht vorige week rustig zijn verhaal vertellen. Als het goed is, zeggen we het ook: Michaël van Droogenbroeck liet de VB-voorzitter uitpraten. Een verademing tussen de vaste welweters van De Ochtend. Ook hier voorop: criminaliteit en veiligheid, met focus op de recente rellen in Brussel. “Allochtone jongeren die de boel op stelten zetten… en de politieke onwil om in te grijpen. Angst moet van kamp veranderen”, begint Van Grieken. Wervende taal, maar toch een probleem, want de concurrenten van de N-VA zeggen dat ook, maar op een minder provocatieve toon. Dat Filip Dewinter en Geert Wilders Molenbeek niet binnen mochten, was misschien niet eens zo onverstandig van de overheid. Molenbeek is de Voerstreek niet. En hulpverleners en pompiers bewapenen met pepperspray, zou dat het verschil te maken? Als je in radicaliteit uitblinkt, waar win je dan kiezers? Met peptalk voor ultra’s spreek je de radicaalsten aan, maar win je geen verkiezingen. Vlaams Belang kan enkel met de blik op het centrum scoren. Van Grieken heeft duidelijk nog geen groen licht om zijn partij die kant uit te sturen. Verstandiger lijkt de keuze van het tweede thema. Van Grieken trok hier de sociale kaart, verwijzend naar de recente Panoramareportage over de ellende in de rusthuizen. Op die sociale flank is directe concurrent N-VA kwetsbaar. Zeker met een rationeel verhaal. Inderdaad, hypermigratie ontwricht onze samenleving: te veel nieuwkomers, dat zet onderwijs, huisvesting, zorg, jobs en uitkeringen onder druk. Dat zorgt voor hels lawaai in de linkse zagerij. Hier zit precies het onderscheid tussen Vlaams Belang en alle andere zogenaamd “sociale” partijen. Die schreeuwen dagelijks over sociale ongelijkheid en achterstand, maar ze zijn blind voor de enige echte oorzaak van veel ellende. “Met de 1,6 miljard euro voor opvang van asielzoekers kunnen we het bud-
get voor de eigen ouderenzorg verdubbelen. We kunnen niet het OCMW van de hele wereld zijn en onze eigen ouderen in de steek laten.” Er zullen nogal wat mensen zijn die daar ook zo over denken. Wacht even… “Pleit u nu voor twee socialezekerheidsstelsels”, vroeg Van Droogenbroeck. Dat is vloeken in de progressieve kerk, natuurlijk. Misschien ook daarbuiten. “We moeten die mensen in eigen regio opvangen en daar helpen”, probeert Van Grieken, maar er is nog werk aan dat tweesporenbeleid van onze sociale zekerheid. Derde en laatste thema van Van Grieken was het buitenland, met een fragment over de Oostenrijkse verkiezingen, waar de rechts-radicale FPÖ mee in de regering mocht. De VB-voorzitter noemde die partij “zijn groot voorbeeld”. We herinneren ons wel wat voorbeelden die uiteindelijk faalden (Le Pen, Wilders). Is het al dan niet doorbreken van radicaal-rechts een kwestie van nuance? Wie een cordon wil breken, houdt daar best rekening mee.
Cordon “Zelfs al zegt Vlaams Belang dat de zon schijnt, dan nog zal ik tegen samenwerking met Vlaams Belang zijn”, zei De Wever ooit. Ook dat kan tellen als uitspraak zonder nuance. Van Grieken heeft gelijk: hiermee veroordeelt de N-VA zichzelf tot voortdoen met CD&V. En wij die dachten dat de emmer der vernedering van CD&V zo stilaan volliep? De Wever speelt in alle geval met vuur. Hij is een sublieme verdediger van het conservatisme, en daarmee wint hij verkiezing na verkiezing. Nuchter, zakelijk, rationeel. Maar één zaak heeft hij niet: een overschot aan stemmen. De verkiezingen van 2018 en 2019 worden cruciaal. De wipplank van de gemeenteraadsverkiezingen kan hoog veren, maar kan ook hier en daar piepen en kraken. We schreven het hier al vaker: een solo-slim blijft in de politiek meestal niet duren. Dat moet een strateeg als De Wever toch beseffen. In de oppositie ook niet, zoals men bij VB zou moeten weten.
Communautair? Tot slot een pertinente vraag: waar zit bij
beide heren nog het communautaire verhaal? De Wever heeft het ingevroren. Ook de jonge voorzitter van Vlaams Belang bracht het nauwelijks ter sprake. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen lijkt dat thema (nog) niet aan de orde. Maar toch, in de wetenschap dat zowat elk thema een communautair kantje heeft, kan men de vlam van de Vlaamsgezinden maar beter brandend houden. Of zijn we er al? Een voorspoedig 2018, en voor straks: een nog beter 2019.
Geen gelukkig nieuwjaar voor: Oriol Junqueras, voorzitter van ERC en Joaquim Forn, minister van Binnenlandse zaken
64 dagen in een Spaanse gevangenis. en Jordi Sanchez, voorzitter Catalaanse Nationale Vergadering en Jordi Cuixart, voorzitter Omnium Cultural
81 dagen in een Spaanse gevangenis met instemming van Wouter Beke!