Een bestuursjaar in coronatijd: “Je vergeet het nooit meer” Tekst: Luwe Groot Het huidige bestuur werkt inmiddels het hele collegejaar onder strenge coronamaatregelen: iets waar ze voor hun bestuursjaar niet voor tekenden. Sterker nog, bij het vormen van het nieuwe bestuur had het coronavirus Nederland nog maar nét bereikt.
Een ander jaar Voor de aanvang van hun bestuursjaar in september 2020 werd er een jaar zonder beperkingen verwacht, maar inmiddels hebben ze zich van de huidige omstandigheden meester gemaakt. De pandemie schreeuwde voor het huidige bestuur om creativiteit, omgaan met teleurstellingen en elkaar blijven motiveren. Het zegt veel dat er, op moment van schrijven, nog steeds geen besmettingen zijn die naar Argo zelf te herleiden zijn. Dat laat zien waar de leden en de vereniging tot in staat zijn. Wij liepen een dag met drie bestuursleden, Albart Knopert (competitiecommissaris), Igor de Koning (wedstrijdcommissaris) en Jesse de Vries (secretaris) mee en vroegen hen hoe ze dit jaar tot nu toe hebben ervaren. Hoe blijven ze elkaar motiveren, wat hebben ze dit jaar opgepakt en welke kansen hebben zich voorgedaan?
Ochtend Om 9:00 zet Igor zijn fiets in het rek. Het is vrijdag 2 april: bijna weekend. De W.S.R. heeft de gure wintermaanden overleefd. Maanden waarin veel wedstrijdroeiers meters hebben gemaakt in de skiff en op een ergometer in hun kamer. Nu staan de narcissen in bloei, beginnen de eerste knopjes zich aan de knotwilg vorm te geven en hebben de leden de skiffs voor meerpersoonsboten mogen inwisselen. Dat betekent ook dat competitieen toerroeiers zich weer op de Rijn kunnen begeven. Voor deze groep roeiers staat de Slag om Lexkesveer op de planning. Wedstijdroeiers kunnen zich voorbereiden op de Argo Vierkamp, een onderlinge 260, 750, 2500 en 5000 meter op
de Rijn. Ook wordt de Willem-Alexanderbaan, de WAB, het toevluchtsoord voor wedstrijdroeiers tijdens wedstrijdweekenden.
“
Het voordeel van een bestuursjaar als dit, is dat we vanaf het begin van het jaar begrip voor elkaar hadden
Tijd voor koffie
”
Igor loopt fluitend het botenhuis binnen. Albart en Jesse zitten al in de bestuurskamer. Jesse kijkt op van zijn scherm. Hij is net klaar met het scannen van zijn elektronische postberichten en heeft al een takenlijstje voor de dag gemaakt. Samen bespreken ze onder het genot van een warme, dampende koffie de dag door. Het is niet altijd even leuk, al helemaal als iedereen verwacht had een bestuursjaar onder de omstandigheden van het oude normaal te doen. Jesse: “Het voordeel was dat we hierdoor wel vanaf het begin van het jaar begrip voor elkaar hadden, waardoor we snel naar elkaar toegroeiden. Humor was en is ook een wondermiddel. We houden van spel en jolijt: elkaar in de maling nemen en een beetje klieren zorgt voor een speels jaar”. “Een bestuur is er ook om samen te werken en samen te sparren”, voegt Albart daaraan toe. “De norm is thuiswerken, maar bij het werken thuis lag de productiviteit lager en waren we minder van elkaar op de hoogte. Iets wat voor een bestuur niet onbelangrijk is”. Gelukkig kan er op Argo corona-proof worden gewerkt. De bestuurskamer en vergaderzaal zijn groot genoeg om met een aantal mensen op anderhalve meter te zitten. Dat geldt natuurlijk ook voor de kantine. Hierdoor kan, traditiegetrouw, het dagelijkse koffietje met Adrie om 10:00 ’s ochtends gewoon aanblijven. Naast een gezellig babbeltje met Adrie vertelt iedereen wat ze deze dag te wachten staat. Er wordt even naar Jesse gekeken. “Zijn er nog belangrijke mails gestuurd waar we rekening mee moeten houden?” vraagt Igor zich af. Aangezien de secretaris het aanspreekpunt is, weet Jesse vaak goed wat er speelt. Hierdoor kan hij bepalen wie
29
AMC_22_book2.indb 29
7-6-2021 12:58:23