Prawo w literaturze – „Kupiec wenecki” Williama Shakespeare’a

jej zatarcie na wniosek ukaranego, złożony jednak nie wcześniej niż po upływie roku od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu (ust. 2).

Odnosząc powyższe rozważania do trybu procedury dyscyplinarnej obowiązującej na Uniwersytecie Gdańskim (gdzie autor niniejszego artykułu pełni funkcję Rzecznika Dyscyplinarnego ds. Studentów i Doktorantów), warto zaprezentować zasady postępowania na największej pomorskiej uczelni. Otóż, w przypadku podejrzenia popełnienia deliktu dyscyplinarnego, fakt taki zgłaszany jest do władz danej jednostki. Najczęściej będzie to Dziekan określonego Wydziału (np. Wydziału Prawa i Administracji). Następnie Dziekan przesyła zgłoszenie wraz z dostarczoną dokumentacją do Prorektora ds. Studentów i Jakości Kształcenia. Po zapoznaniu się ze zgłoszeniem, jeśli Prorektor uzna, że istnieje możliwość, iż doszło do deliktu – wydaje polecenie wszczęcia postępowania wyjaśniającego Rzecznikowi Dyscyplinarnemu ds. Studentów i Doktorantów. Rzecznik wszczyna w formie postanowienia postępowanie wyjaśniające, wzywa na przesłuchania świadków, analizuje materiał dowodowy, wreszcie stawia zarzuty danemu studentowi i przesłuchuje go w charakterze obwinionego. Zgodnie z art. 313 ust. 2 ustawy p.s.w.n. Rzecznik po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, albo umarza postępowanie, albo kieruje do Komisji Dyscyplinarnej wniosek o ukaranie danego studenta. Ponadto Rzecznik Dyscyplinarny może też złożyć wniosek do Rektora o wymierzenie przez niego kary upomnienia (w przypadku UG, karę taką wymierza Prorektor ds. Studentów). Jeżeli Rzecznik wyda postanowienie o umorzeniu (co dzieje się jednak rzadko), to wymaga ono zatwierdzenia przez Rektora. Jeżeli Rektor odmówi zatwierdzenia postanowienia o umorzeniu, to ma możliwość powołać do danej sprawy innego Rzecznika i polecić mu wszczęcie postępowania wyjaśniającego. Jednak w tym wypadku postanowienie kolejnego Rzecznika o umorzeniu postępowania wyjaśniającego będzie ostateczne (ust. 3).

Dodatkowo zgodnie z art. 287 ust. 7 p.s.w.n. Rzecznik Dyscyplinarny ma obowiązek poinformowania Rektora, jeżeli w jego ocenie czyn ma znamiona przestępstwa. Z kolei na Rektorze ciąży obowiązek zgłaszania możliwości popełnienia przestępstwa organom ścigania w przypadku deliktów dyscyplinarnych wypełniających jednocześnie znamiona ustawowe czynów przestępnych, dotyczy to szczególnie tzw. plagiatów. W przypadku, gdy zdaniem Rzecznika doszło do deliktu dyscyplinarnego, to kieruje on wniosek do Komisji Dyscyplinarnej o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz ukarania obwinionego określoną karą. Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie trzy osobowym, dwóch nauczycieli akademickich oraz 1 student; przewodniczącym składu orzekającego jest nauczyciel akademicki. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są obwiniony oraz Rzecznik Dyscyplinarny (art. 292 ust. 1 p.s.w.n.).

Na koniec warto podkreślić, że w przypadku odpowiedzialności doktorantów, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej studentów.

Adw. dr Paweł Petasz