Four or more routes in conspiracy with myself

Post - Platform tracing the unseen, drawing the upcoming

Nazaridou Olympia

Four or more routes in conspiracy with myself

Four or more routes in conspiracy with myself

This project approaches the area of the first pier of the port of Thessaloniki, as an experience. Through the routes that countless people (or not) make every day in it, an attempt is made to structure the space exclusively from the impressions of its observers. This is attempted by recording each route in text during its duration and then rendering it visually. Thus, four of the infinite possible observers were chosen, as characteristic of the port and mainly as completely different from each other. The result is a synthesis of sketches, words, sentences, photographs and symbols, all of which together want to give form to the images, thoughts, memories, sensations, feelings and opinions of each observer. For each route the dominant method of imprinting is different.

The use of A4 paper during the compositional process had an important role, as it became a unit of measurement, not only for the proportions of the space, but mainly for the separation of the visual sequence into sections, which were also present in the texts from the beginning. Every A4 is a piece of the story. The end result is a large map with dashed lines showing the A4 boundaries. They could potentially be crumpled so that the map folds, just like a classic tourist map would.

Four or more routes, in conspiracy with myself

2 3 4

Me, the passerby

I, the passer-by

Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text

Impressions and memories of the place: sketches, photos, collages, text

Me, the passerby

Route inside the water: concrete poetr y,

Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text

The fish Silver moon tourist

The fish

Route inside the water: concrete poetr

Path through the water: concrete poetry, calligrams

Kitchen bar waiter

Silver moon tourist Kitchen bar waiter

Me, the passerby The fish Silver moon tourist

Me, the passerby

Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text

Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text

The fish

Route inside the water: concrete poetr y, calligrams

Approaching the pier from the water: storyboard with movement in space Depiction of daily routine: movement diagram and text

Approaching the dock through the sea: stor yboard with movement through space

Silver moon tourist Kitchen bar waiter

Depiction of a daily routine: movement diagram and text

I, the passer-by

The first recording was that of “I, the passer-by” and this is the first walk that took place in the port as part of the workshop. It started with the intuitive wandering in the space and somewhere halfway it found its purpose and turned into recording the map with the yellow stakes (=μπίντα, δέστρα, boat mooring stake), Since then the route acquired a rhythm, between the stops and its routes of the passer-by, something that became a method in recording the rest of the other texts too.

The method was a combination of sketches, photographs, collages and text. The purpose was to render the impressions and memories of the space, like a visual translation of the observer’s thoughts, into an image on paper.

I, the passer-by

I, the passer-by

1.

Επέστρεψα

Σε άλλο κίτρινο παλούκι αυτή τη φορά

Υπό άλλες συνθήκες

Σε μια ακόμη επιπλέον εργασία

Κοίτα να δεις που κάνω πράγματα τελικά

Τι όνομα έχει το παλούκι, ακόμη δεν έμαθα

Καμία νοσταλγία αυτή τη φορά

Μια αίσθηση χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς

Αυτή είναι η αύρα των περαστικών και ίσως και

η δική μου

Αποφάσισα να μη δώσω σκοπό στις πράξεις μου

και να αφήσω τις πράξεις να δώσουν σκοπό από μόνες τους

Κάθομαι Πάλι στο κινητό

Πάλι να αναρωτιέμαι τι να σκέφτονται για μένα

ενώ ξέρω ότι ο καθένας ασχολείται μόνο με τον

εαυτό του

Έχει κόσμο

Αυτή τη φορά παίζει μια χαλαρωτική μουσική

στο καφέ της έκθεσης ναυταθλητισμού

Φυσικά και το είδα από την επιγραφή αυτό

Μια κοπέλα στο λιμάνι που κάθεται στο κινητό Κάτι μου φαίνεται ενδιαφέρον σε αυτό

Μπορεί να ναι

Τι να κάνουν οι άλλοι;

Ο

ήλιος με χτυπά και ζεσταίνει τη δεξιά πλευρά

του προσώπου μου

Μισοκλείνω αναγκαστικά τα μάτια για να

κοιτάξω τι συμβαίνει προς το φάρο

Τη ζωή που ονειρεύομαι

Πώς θα τη βρω;

Τι κάνουν όλοι αυτοί εδώ;

Έχει σκουπίδια κάτω

Δεν είμαι τίποτα παραπάνω από τους

υπόλοιπους περαστικούς

Θα περπατήσω

Ένα παιδάκι τρέχει και μάλλον ετοιμάζεται για το

μαραθώνιο

Είναι πολύ ωραίος ο ήχος που κάνει το πάτωμα

όταν περπατάμε

2.

Κάποιος βγαίνει από το νερό!

Του κάνουνε παρατήρηση

Όπως είπε και ο ίδιος για κάτι τόσο απλό, τόσο

άκακο, τόσο ασήμαντο σε σχέση με άλλα

Είναι τουρίστας

Μ’ αρέσει ο τρόπος που δρα ένας άνθρωπος

σαν κι αυτόν

Ντύνεται

Όσο γίνεται αυτό έχω κάτσει στο κίτρινο παλούκι

Δύο παιδάκια ενθουσιάζονται με τα έργα δίπλα Ο ουρανός είναι όμορφος

Πάλι αυτή η θέα

Από τα λίγα πράγματα που με ηρεμούν σε αυτή

την πόλη

Τα μηχανήματα και τα έργα, ένδειξη της

εκλογής του νέου δημάρχου

Αντιαισθητικά κατά τα άλλα Για άλλη μια φορά πολλοί τουρίστες

Αλλά πολλά είναι διαφορετικά αυτή τη φορά Πρώτα πρώτα εγώ Κινούμαι, δεν κάθομαι σε ένα σημείο

Ίσως πρέπει να πάω να κάτσω

I, the passer-by

αυτιά στο τοπίο

Αλλά σηκώνω το κεφάλι για να ξαναβρώ το

στόχο

Δε χάνομαι απ’ το περιβάλλον όντας στο κινητό,

απλά το παρατηρώ, το βιώνω

Με χτύπησε ξανά ο ήλιος βγαίνοντας πίσω από

το κτίριο

Να ο φάρος(φάρος)

3.

Κίτρινο παλούκι νο.3

Πιο οξυκόρυφο και άβολο για κάθισμα

Και ταυτόχρονα τόσο κοντά στο νερό που με μια

λάθος κίνηση θα μπορούσα να πέσω μέσα

Ένα φαλλικό σκίτσο μαζί με άλλες άσχημες

ταγκιες

Τι όμορφα!

Ο ήλιος χρωματίζει ένα μονοπάτι χαράς στο

κινούμενο νερό

Θα μπορούσα να περπατήσω πάνω σε αυτό και

να φτάσω στην απέναντι προβλήτα

Η γωνιά αυτή έχει κάτι πιο απόκοσμο

Είμαι πιο μόνη εδώ

Το νερό είναι πιο σκούρο και άγριο στην όψη

Ο ήλιος κρύφτηκε στα σύννεφα

Καράβια

Δίπλα στα μεγάλα εμπορικά πλοία ξεπροβάλλει

Πόσα αφρό πάρτι έζησα έτσι αυτό το καλοκαίρι

Εδώ έχει δροσιά και υγρασία

Πως άλλαξε έτσι η ατμόσφαιρα μέσα σε μια ώρα

Το ελαφρύ αεράκι κρυώνει τα σημεία που δεν

κάλυψαν τα ρούχα

“Φωτιά στα αγουροξυπνημένα μεροκάματα”

Μήνυμα από το διπλανό παλούκι

Ταυτίστηκα

Σήμερα δεν κοιμήθηκα καλά

Ήταν σα να συνομιλούσαμε για λίγο με το δίδυμο

παλούκι

Να το καραβάκι

Βούρουβούρουβούρουβουρου

Φασαρία

Φεύγω πάλι

Ένα αυτοσχέδιο σταχτοδοχείο στο πάτωμα

(σταχτοδοχείο)

4.

Άνθρωποι κάθονται μόνοι τους

Δεν είμαι μόνο εγώ που νιώθω τον πιο μοναχικό

χαρακτήρα αυτού του σημείου του λιμανιού

Νιώθοντας πλέον περίεργη

Και βγάζοντας αυτή τη φωτογραφία να κι ένα

ακόμη κίτρινο αδελφάκι

Έβγαλα μια λαθραία φωτογραφία γιατί μάρεσε

το στήσιμο Αυτό το παλούκι ήταν πιο βαρετό από τα άλλα Η όψη του διπλανού

I, the passer-by

Έχουν πλάκα τα κόμικ

Ήταν πολύ ωραία

Δεν περίμενα ότι ένα κόμικ θα μπορούσε να

είναι τόσο συγκινητικό

6.

Ένα καράβι έβγαλε ένα βουητό

Αποπροσανατολίστηκα

Το καράβι φεύγει

Είναι γνωστή εταιρεία

Έχει κάποια φασαρία εδώ

Το μπλε της θάλασσας είναι τόσο δυνατό από

δω

Η κάμερα το αδικεί

Μουσική!

Ο μαραθώνιος ετοιμάζεται

Ένα εύθυμο κλίμα

Βλέπω την υπόλοιπη ομάδα

Ωραία τα είπαμε

The fish

The second route, approached the port through an observer that we humans often either ignore or enjoy observing in the water, “The Fish”. This time we see the path of a small fish that lives in the sea in a school, around the pier of the port. Starting from its so-called “home”, the fish tells us about a typical day for it, that unlike the rest of the fish, it decided to wander and explore what’s just beyond the safety of the shallow waters. This time the observer’s stops involved corners of interest, which were most often created due to the geometry of the pier. So the second map, the map with the corners, was formed.

The predominant methods are concrete poetry and calligrams. The observer may be the fish, but the choice to capture its path mainly in text is a nod to the way we humans perceive what is in the water, with a distance. The text even captures the course of the route itself. It moves, transitions and pauses, changing size, shape and font, depending on what it wants to emphasize at each point.

The fish

1.

Εδώ έχει πολλά βράχια

Ερχόμαστε κάθε μέρα και αράζουμε

Έχει πολύ κόσμο

Ο καθένας στον κόσμο του

Άλλοι κοιμούνται

Άλλοι κολυμπάνε αργοκίνητα

Εγώ πιάστηκα

Κάτσε να τιναχτώ λίγο

Ένας άνθρωπος κουνιέται απειλητικά έξω απ’ το

νερό

και τρομάζει τους δικούς μου

Μας περιπαίζει

Σαν μαέστρος σε χορωδία

Μια τινάζει το ένα πόδι, μια το άλλο,

Για να δει πως θα αντιδράσουμε

Και εμείς κάθε φορά τσιμπάμε

Δε θα μου κάνει εντύπωση αν τα ίδια ψάρια

πάνε και φάνε το δόλωμα του ψαρά που

στέκεται λίγο πιο πέρα

Ω ένα μεγάλο ψάρι

Θα ‘θελα να ‘μαι σαν κι αυτό.

Στην επιφάνεια έχει όλο σκουπίδια

Πως να ναι πάνω από την επιφάνεια;

Θέλω να φύγω

Περνάω μέσα από το χορευτικό σμήνος στη

γωνία

Και βγαίνω στα ανοιχτά!

2.

Δεν έχει ψυχή εδώ

Πότε πότε πετάγονται μπροστά μου πίδακες από

μπουρμπουλήθρες

Να τος πάλι ο άνθρωπος

Εμένα δε θα με τρομάξεις

Σε προσπερνάω

Επιτέλους συνάντησα ένα σμήνος από κάτι

μικρότερα ψάρια

Αυτά είναι υπερκινητικά

Όχι σαν τα δικά μου

3.

Βρήκα μια άλλη γωνία

Διαφορετική από τη δική μου

Εδώ έχει πολλά διαφορετικά ψάρια

Μικρά σαν κι εμένα,

Μεγάλα,

Μικροσκοπικά,

Είναι ωραία εδώ

Το νερό είναι πιο ανήσυχο εδώ.

Χτυπάει στην κατακόρυφη πέτρα σα να παίζει

τύμπανο

Τύμπανο;

Τουλάχιστον εδώ δεν έχει τόσα σκουπίδια

Κάτι γίνεται απέξω

Ένα βουητό

Θα πάω

Πάμε πιο μέσα γιατί τώρα βγαίνω πάλι στα ρηχά 5. Εδώ είναι πιο ήρεμα

Θα μπορούσα να χαθώ αλλά δυστυχώς

Έχει κι άλλα καράβια εδώ

Πιο

The fish

Με πήρε και με σήκωσε

“Λιμενικό” έγραφε

Τέλος πάντων

6.

Ήρθε η ώρα να το κάνω

Θα βγω για λίγο στην επιφάνεια!

Με το 1

Με το 2

Με το 3

Οοοοοο

Ο ουρανός

Τα καράβια

Το φως!

Ήταν υπέροχο

Άξιζε να χάσω την ανάσα μου για να το

θαυμάσω για λίγο

Είδα και μερικά πουλιά απέξω Καλύτερα να προσέχω

Τα ακούω

Με είδανε

7.

Κολυμπάω γρήγορα πιο βαθιά

Δε θα γίνω το γεύμα σας σήμερα

Το βρήκα

Η μεγάλη πισίνα

Εδώ το νερό είναι πιο ζεστό και ρέει αργά.

Τόση ώρα νιώθω ότι κάποιος με παρακολουθεί

Ιδέα μου θα είναι

Θα κάτσω εδώ για λίγη ώρα

Μέχρι να βαρεθώ

Μετά θέλω να γυρίσω στη γειτονιά μου

Στη γωνιά μου

Την επόμενη φορά θα πάω πιο μακριά

The third route is the “Silver Moon tourist” and follows a couple of American tourists, who arrive in Thessaloniki on the luxury cruise ship Silver Moon. The text is “written” by a man in his 70s, as the ship approaches the port, passing in front of the first pier and then stopping at the second pier. From there they get off, get on a bus and start their first visit to the city with a guided tour. Along this route we see the first impression of someone approaching the port through the water. We follow the thoughts, the memories, the impressions created and the different way of perceiving the space, since the tourist who sees them from a distance for the first time, everything looks like scenery.

The storyboard method offers the feeling of seeing a story unfold in front of us in frames, through the eyes of the observer. Thus, images are included at different scales, some reminiscent of postcards and others more close and personal.

Silver Moon tourist

Silver Moon tourist

1.

I feel so calm today

Third day on the ship today

Who would think I’d live to see this day

I wish I could have visited Greece more, decades ago

When I was younger

My wife is still sleeping

I don’t wanna wake her yet

We’re still far from ashore

But I can see the city like a card Postal

It’s December but it’s warm

How bizarre

Also look at how flat

No skyscrapers like New York’s

And that’s the city center

I can see the mountains in the back

Kusadasi was more amusing at first sight

It’s sunny though and the breeze makes me smile

They told me it’s called the city of love

Maybe there’s more to Thessaloniki than meets the eye

2.

I can see the white tower now

“Jenny come”

I wish we did this more often

We’re on a cruise

We really are

Look at the people walking like little ants

I’ve been on the veranda all this time

3.

The ship is turning

So am I

If I look at the sky it’s almost like I’m flying

We’re almost at the port

I’m hungry

‘’I hope the taverna they promised is good’’

I can’t wait to walk

Too much relaxation is a thing after all

What’s that first pier?

I see no ships here

I see a restaurant

Might be a nice place to visit

People are looking

Let me wave

But I bet the huge ship around me is making me hard to notice

4.

The scenery is getting uglier as we move on Blue Star Ferries is here too

“Remember the time we went to Mykonos?”

The water is calmer

The engines are stopping

No more noise

It’s time to go down

The bus will be waiting outside

If only I could jump there from our veranda just like that

5.

Here we are

Another tiring day starts

I’m not complaining though

Warning signs on the fences

Warehouses

And parking spaces

These are the first things that I see

How sad it’s always like that

6.

The bus turns right

I see the sea again

Now We are the ants I was observing earlier

Stacked in a bus

Someone is fishing outside

People are walking in between the water and the cars

“Welcome to Thessaloniki everyone”

The fourth and final route is about a typical day of a waiter working at the Kitchen bar, a cafe-restaurant that is a landmark of the first pier of the port. So this time we see the point of view of a worker in the port area, a person who is there every day, but can also go unnoticed. The text is solely the thoughts of the waiter from the beginning to the end of his shift. Thoughts about what happens in the work environment, but also about those small moments, when the mind can escape and briefly remember its life outside of this temporary condition.

So the method chosen for this route was the plan movement diagram, as it would appear in an architectural analysis of the space. The waiter’s thoughts are written on the trail of his path and as the hours pass, they become more dense and confused in the fast rhythms and the more intense the red color of his trail becomes.

Kitchen bar waiter

1.

Έφτασα μισή ώρα νωρίτερα σήμερα

Έχει κίνηση εδώ κάτω πάλι

Λίγο πιο πάνω μύριζε τσίκνα και αντηχούσαν

κλαρίνα

Μέρες γιορτινές κι εγώ πηγαίνω στη δουλειά

Άναψε επιτέλους το φανάρι

Περνάω απέναντι ενώ το μόνο που θέλω είναι να

κάνω αναστροφή και να πάω για καφέ

Σήμερα η Ελένη ήθελε να πάμε Αστερόκοσμο

Αλλά ρεπό ούτε για αστείο

Δύο μέρες ακόμη

Μπορώ να αντέξω

Μετά άδεια για μια βδομάδα

2.

Ευτυχώς πρόλαβα τον ήλιο

Μου αρέσει να ξαπλώνω σε αυτά τα μεγάλα

παγκάκια

Μου θυμίζει τότε ερχόμουν στο λύκειο με την

παρέα

Τώρα πια έχει χάσει τη γοητεία του το λιμάνι για

μένα

Σημαίνει δουλειά

Έκλεισα για λίγο τα μάτια

Πρέπει να σηκωθώ

Δε θέλω και να αργήσω τελικά

Οο να η γάτα μου

“Έλα εδώ Σίσσυ”

Πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση

3.

“Καλησπέρα Τάσο”

“Καλησπέρα κ. Χρήστο”

Το αφεντικό στην είσοδο λες και με περίμενε

Άφησα τα πράγματα μου στην κουζίνα

Έβαλα την ποδιά

Και πάμε

5 η ώρα

Έχει ήδη πολύ κόσμο

Δε θέλω να φανταστώ πως θα είναι το βράδυ

Και να η πρώτη παραγγελία της ημέρας

Ένα φρέντο εσπρέσο μέτριο και ένα κρουασάν

στο τραπέζι 3

4.

8ηωρα

Έχουν περάσει μόνο τρεις ώρες και έχουν

αρχίσει οι παραγγελίες για φαγητό

Η μυρωδιά την πίτσας από την κουζίνα μου έχει

σπάσει τη μύτη

Έπρεπε να είχα φάει καλύτερο μεσημεριανό

Τρέχω ασταμάτητα

Μπρος πίσω

Μέσα έξω

“Καλησπέρα είστε έτοιμοι να παραγγείλετε;”

“Ευχαριστώ”

“Καλή σας όρεξη”

“Θα θέλατε τίποτα άλλο;”

“Να σε πληρώσουμε;”

“Καλό βράδυ”

Και μερικές φορές “καλή

Μυρίζω ταυτόχρονα πέντε διαφορετικά αρώματα περνώντας ανάμεσα από τα κολλημένα

τραπέζια,

Kitchen bar waiter

Kitchen bar waiter

και σπεύδει να φιλήσει το πάτωμα

Βλέπω από μακριά την προϊσταμένη να βγαίνει

από την κουζίνα μέσα στα νεύρα

“Δεύτερη φορά μέσα σε μία βδομάδα!”

Οι πελάτες γυρνάνε τα κεφάλια

Ακούνε όλοι όσα της φωνάζει και δεν φαίνεται

καλό

Καλή κοπέλα η Αναστασία αλλά δυστυχώς δεν

ξέρει να κρατάει καλά το δίσκο ακόμη και ιδού

Το ρεπό που μου έλεγε νωρίτερα ότι σκόπευε να

ζητήσει, μάλλον έκανε φτερά μαζί με το δίσκο για να

καταλήξουν μαζί στο πάτωμα

Άδειασε ένα μεγάλο τραπέζι έξω

Το πλησιάζω και ξαφνικά αποστασιοποιήθηκα

από όλα όσα με έπνιγαν πριν λίγο

Με χτυπάει ο κρύος αέρας και ακούω τους

παφλασμούς του νερού

Και καθώς ξανά σηκώνω το δίσκο με τα

βρώμικα πλέον πιάτα και ποτήρια

Πιάνει το μάτι μου απέναντι τη στολισμένη

Αριστοτέλους

Η Ελένη τι να κάνει άραγε τώρα;

Βλέπω αδειάζει κι άλλο τραπέζι

Σταματώ

Πουρμπουάρ 2€

Όχι κι άσχημα

5.

9 η ώρα

Και κάπως έτσι πέρασε άλλη μία ώρα

Διάλειμμα επιτέλους

“Πάμε για τσιγάρο;”

“Οκ”

Πλέον είναι σκοτεινά στο κενό ανάμεσα στις δύο

αποθήκες

Πιτσιρίκια κάνουν βόλτες πέρα δώθε με ύφος

και φωνάζουν

Εμείς, σιωπή

Σιωπή από την κούραση

Ιδέα

Θα πάρω ένα κομμάτι cheesecake σπίτι για την

Ελένη που της αρέσει,

μιας και σήμερα δε βγήκαμε

Ο Άκης λέει θα βγει το βράδυ σερί

Είναι τρελός ο φίλος μου

“Άντε πάμε πάλι μέσα”

6.

12 η ώρα

Το μαγαζί ακόμη αρκετά γεμάτο

Παρασκευή βράδυ φυσικά

Όλοι θέλουν να πιούν

περισσότερες

Αν έπαιρνα και μια ιδιαίτερη πόζα θα μπορούσα

άνετα να παριστάνω το άγαλμα

Πώς να είναι άραγε η αίσθηση να βλέπεις τον

εαυτό

Kitchen bar waiter

Σκούπες που γρατζουνάνε το πάτωμα

Το νερό που τρέχει

Πιάτα που σαπουνίζονται

Κατσαρόλες που μπαίνουν στα ράφια

Μα από όλα αυτά καλύτερο είναι το αεράκι του

Βαρδάρη

που σφυρίζει βουβά έξω από το προστατευτικό

στέγαστρο

8.

1:45 η ώρα

Μόλις κλείδωσαν

Ο Άκης περπατάει αριστερά μου μέσα στο κέφι

Εγώ από την άλλη ανυπομονώ να πάω σπίτι

Κρατάω σε μια σακούλα το γλυκό που ζήτησα να

μου πακετάρουν για την Ελένη

Ευτυχώς σήμερα θα με γυρίσει σπίτι ο Άκης πριν

βγει

Ένα ζευγαράκι ξαπλώνει αγκαλιά στο παγκάκι

που καθόμουν όταν ήρθα

Να ‘μαι πάλι στο φανάρι αλλά αυτή τη φορά

προς τη σωστή κατεύθυνση

Post - platform: tracing the unseen, drawing the upcoming:

https://a-sea-change.net/programmes/post-platform-detecting-the-unseen-tracing-the-impending-

The project was carried out within the framework of the international workshop “Post Platform: tracing the unseen, drawing the upcoming” and the international program “A Sea Change”, which focuses on the promotion of creative innovation in the cultural and natural ecosystems of the Mediterranean, in collaboration with the MOMus - Experimental Arts Center. Supervision: Nadia Kalara, visual artist and associate professor of the Department of Architectural Engineering, AUTH.

Meeting in thessaloniki & 1st workshop presentation:

https://a-sea-change.net/programmes/1st-workshop-presentation