Το έργο αυτό προσεγγίζει το χώρο της πρώτης προβλήτας του λιμανιού ως
βίωμα. Μέσα από τις διαδρομές που κάνουν άπειροι άνθρωποι (ή και όχι)
καθημερινά σε αυτόν, γίνεται μια προσπάθεια να δομηθεί ο χώρος αποκλειστικά
από τις εντυπώσεις των παρατηρητών του. Αυτό επιχειρείται με την καταγραφή
της κάθε διαδρομής σε κείμενο κατά τη διάρκειά της και στη συνέχεια την
απόδοσή της οπτικά. Έτσι επιλέχθηκαν τέσσερις από τους άπειρους πιθανούς
παρατηρητές, ως χαρακτηριστικοί του λιμανιού και κυριότερα παντελώς
διαφορετικοί μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι μια σύνθεση σκίτσων, λέξεων, προτάσεων, φωτογραφιών και συμβόλων, που όλα μαζί θέλουν να δώσουν μορφή στις εικόνες, σκέψεις, αναμνήσεις, αισθήσεις, συναισθήματα και απόψεις του κάθε παρατηρητή. Για την κάθε διαδρομή η κυρίαρχη μέθοδος αποτύπωσης είναι διαφορετική.
Σημαντικό ρόλο είχε η χρήση του χαρτιού Α4 κατά τη συνθετική διαδικασία, καθώς μετατράπηκε σε μονάδα μέτρησης, όχι μόνο για τις αναλογίες του χώρου, αλλά κυρίως για το διαχωρισμό της οπτικής ακολουθίας σε ενότητες, οι οποίες ήταν παρούσες εξαρχής και στα κείμενα. Κάθε Α4 είναι και ένα κομμάτι της ιστορίας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας μεγάλος χάρτης με διακεκομμένες γραμμές που δείχνουν τα όρια των Α4. Εν δυνάμει θα μπορούσαν να τσακίσουν, ώστε ο χάρτης να διπλώνει, όπως θα έκανε και ένας κλασσικός τουριστικός χάρτης.
Four or more routes, in conspiracy with myself
Me, the passerby
Εγώ, ο περαστικός
Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text
Εντυπώσεις και αναμνήσεις του χώρου:
σκίτσα, φωτογραφίες, κολάζ, κείμενο
The fish
Me, the passerby
Route inside the water:
1 (1-7)
concrete poetr y, calligrams
Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text
Silver moon tourist
The fish
(1-7)
2 3 4
Me, the passerby
Route inside the water:
1 (1-7) (8-17) (18-37) (38-41)
1
2 3 4
2 3 4
2 3 4
Approaching the dock through the sea: stor yboard with movement through space
(8-17)
1 (1-7)
concrete poetr y, calligrams
Διαδρομή μέσα στο νερό: concrete poetry, calligrams
Me, the passerby
Kitchen bar waiter
Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text
Silver moon tourist
The fish
Me, the passerby
Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text
The fish
Approaching the dock through the sea:
stor yboard with movement through space
Kitchen bar waiter
Route inside the water: concrete poetr y, calligrams
Impression and memories of space: sketch, photographs, collage, text
Silver moon tourist
The fish
Route inside the water: concrete poetr y, calligrams
Route inside the water: concrete poetr y, calligrams
Silver moon tourist
Approaching the dock through the sea: stor yboard with movement through space
(18-37)
1 (1-7) (8-17) (18-37) (38-41)
2 3 4
Προσέγγιση της προβλήτας από το νερό: storyboard με κίνηση στο χώρο
Kitchen bar waiter
Kitchen bar waiter
Silver moon tourist
Approaching the dock through the sea: stor yboard with movement through space Depiction
Depiction of a daily routine: movement diagram and text
Approaching the dock through the sea: stor yboard with movement through space
Kitchen bar waiter
Depiction of a daily routine:
Αποτύπωση καθημερινής ρουτίνας:
διάγραμμα κίνησης και κείμενο
(38-41)
Εγώ, ο περαστικός
=κίτρινο παλούκι =μπίντα, δέστρα =πάσσαλος
πρόσδεσης σκάφους
Η πρώτη καταγραφή ήταν αυτή του “Εγώ, ο περαστικός” και πρόκειτ αι για την πρώτη βόλτα που έγινε στο λιμάνι στα πλαίσια του εργαστ ηρίου. Ξεκίνησε με την διαισθητική περιπλάνηση στο χώρο και κάπου στα μισά της βρήκε το σκοπό της και μετατράπηκε στην καταγραφή του χάρτη με τα κίτρινα παλούκια (=μπίντα, δέστρα, πάσσαλος πρόσδεσης σκάφους), Έκτοτε η διαδρομή απέκτησε ρυθμό, ανάμεσα στις στάσεις και τις πορείες του περαστικού, κάτι που έγινε μέθοδος και στην καταγραφή των υπόλοιπων κειμένων.
Η μέθοδος ήταν συνδυασμός σκίτσων, φωτογραφιών, κολάζ και κειμένου. Σκοπός ήταν η απόδοση των εντυπώσεων και των αναμνήσεων του χώρου, σαν μια οπτική μετάφραση των σκέψεων του παρατηρητή, σε εικόνα στο χαρτί.
Εγώ, ο περαστικός
1.
Επέστρεψα
Σε άλλο κίτρινο παλούκι αυτή τη φορά
Υπό άλλες συνθήκες
Σε μια ακόμη επιπλέον εργασία
Κοίτα να δεις που κάνω πράγματα τελικά
Τι όνομα έχει το παλούκι, ακόμη δεν έμαθα
Καμία νοσταλγία αυτή τη φορά
Μια αίσθηση χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς
Αυτή είναι η αύρα των περαστικών και ίσως και
η δική μου
Αποφάσισα να μη δώσω σκοπό στις πράξεις μου
και να αφήσω τις πράξεις να δώσουν σκοπό από
μόνες τους
Κάθομαι Πάλι στο κινητό
Πάλι να αναρωτιέμαι τι να σκέφτονται για μένα
ενώ ξέρω ότι ο καθένας ασχολείται μόνο με τον
εαυτό του
Έχει κόσμο
Αυτή τη φορά παίζει μια χαλαρωτική μουσική
στο καφέ της έκθεσης ναυταθλητισμού
Φυσικά και το είδα από την επιγραφή αυτό
Μια κοπέλα στο λιμάνι που κάθεται στο κινητό
Κάτι μου φαίνεται ενδιαφέρον σε αυτό
Μπορεί να ναι η γνώση ότι πίσω από αυτό που
φαίνεται κρύβεται μια ιδιαίτερη διαδικασία και
αυτό είναι μια μικρή συνωμοσία ανάμεσα σε
μένα και τις σκέψεις μου
Τι να κάνουν οι άλλοι;
Ο ήλιος με χτυπά και ζεσταίνει τη δεξιά πλευρά του προσώπου μου
Μισοκλείνω αναγκαστικά τα μάτια για να
κοιτάξω τι συμβαίνει προς το φάρο
Τη ζωή που ονειρεύομαι Πώς θα τη βρω;
Τι κάνουν όλοι αυτοί εδώ;
Έχει σκουπίδια κάτω
Δεν είμαι τίποτα παραπάνω από τους
υπόλοιπους περαστικούς
Θα περπατήσω
Ένα παιδάκι τρέχει και μάλλον ετοιμάζεται για το μαραθώνιο
Είναι πολύ ωραίος ο ήχος που κάνει το πάτωμα όταν περπατάμε 2.
Κάποιος βγαίνει από το νερό!
Του κάνουνε παρατήρηση
Όπως είπε και ο ίδιος για κάτι τόσο απλό, τόσο
άκακο, τόσο ασήμαντο σε σχέση με άλλα
Είναι τουρίστας
Μ’ αρέσει ο τρόπος που δρα ένας άνθρωπος
σαν κι αυτόν
Ντύνεται
Όσο γίνεται αυτό έχω κάτσει στο κίτρινο παλούκι που είχα καθίσει την προηγουμένη φορά
Ή ίσως το διπλανό
Λίγα ακόμη σκουπίδια
Εδώ ακούω ξανά το κύμα
Δύο παιδάκια ενθουσιάζονται με τα έργα δίπλα
Ο ουρανός είναι όμορφος
Πάλι αυτή η θέα
Από τα λίγα πράγματα που με ηρεμούν σε αυτή
την πόλη
Τα μηχανήματα και τα έργα, ένδειξη της
εκλογής του νέου δημάρχου
Αντιαισθητικά κατά τα άλλα
Για άλλη μια φορά πολλοί τουρίστες
Αλλά πολλά είναι διαφορετικά αυτή τη φορά
Πρώτα πρώτα εγώ
Κινούμαι, δεν κάθομαι σε ένα σημείο
Ίσως πρέπει να πάω να κάτσω σε όλα τα κίτρινα
παλούκια με τη σειρά και αυτή θα είναι μια δική
μου διαδρομή
Ο χάρτης με τα κίτρινα παλούκια (χάρτης)
Πεισματικά πλέον δε μαθαίνω την ονομασία
τους γιατί κάτι μ’ αρέσει σε αυτή που τους έχω
δώσει εγώ
Κάτι απλό και καθημερινό
Καμία επιτηδευμένη ορολογία μορφωμένου
ανθρώπου
Συνεχίζω να περπατάω προς το φάρο
Λίγη σκιά
Κι άλλη χαλαρωτική μουσική και συζητήσεις
Εγώ περπατάω με το βλέμμα στο κινητό και τα
Εγώ, ο περαστικός
αυτιά στο τοπίο
Αλλά σηκώνω το κεφάλι για να ξαναβρώ το
στόχο
Δε χάνομαι απ’ το περιβάλλον όντας στο κινητό,
απλά το παρατηρώ, το βιώνω
Με χτύπησε ξανά ο ήλιος βγαίνοντας πίσω από
το κτίριο
Να ο φάρος(φάρος)
3.
Κίτρινο παλούκι νο.3
Πιο οξυκόρυφο και άβολο για κάθισμα
Και ταυτόχρονα τόσο κοντά στο νερό που με μια
λάθος κίνηση θα μπορούσα να πέσω μέσα
Ένα φαλλικό σκίτσο μαζί με άλλες άσχημες
ταγκιες
Τι όμορφα!
Ο ήλιος χρωματίζει ένα μονοπάτι χαράς στο
κινούμενο νερό
Θα μπορούσα να περπατήσω πάνω σε αυτό και
να φτάσω στην απέναντι προβλήτα
Η γωνιά αυτή έχει κάτι πιο απόκοσμο
Είμαι πιο μόνη εδώ
Το νερό είναι πιο σκούρο και άγριο στην όψη
Ο ήλιος κρύφτηκε στα σύννεφα
Καράβια
Δίπλα στα μεγάλα εμπορικά πλοία ξεπροβάλλει
ένα από τα τουριστικά που κάνει τη συνηθισμένη
βόλτα
Πόσα αφρό πάρτι έζησα έτσι αυτό το καλοκαίρι
Εδώ έχει δροσιά και υγρασία
Πως άλλαξε έτσι η ατμόσφαιρα μέσα σε μια ώρα Το ελαφρύ αεράκι κρυώνει τα σημεία που δεν κάλυψαν τα ρούχα “Φωτιά στα αγουροξυπνημένα μεροκάματα” Μήνυμα από το διπλανό παλούκι Ταυτίστηκα Σήμερα δεν κοιμήθηκα καλά Ήταν σα να συνομιλούσαμε για λίγο με το δίδυμο παλούκι Να το καραβάκι Βούρουβούρουβούρουβουρου Φασαρία
Φεύγω πάλι Ένα αυτοσχέδιο σταχτοδοχείο στο πάτωμα (σταχτοδοχείο)
4.
Άνθρωποι κάθονται μόνοι τους
Δεν είμαι μόνο εγώ που νιώθω τον πιο μοναχικό χαρακτήρα αυτού του σημείου του λιμανιού
Νιώθοντας πλέον περίεργη κάθομαι στο
τελευταίο κίτρινο παλούκι που θα συναντήσω
στη διαδρομή μου
Που να ξερα πριν λίγους απελπισμένους μήνες
ότι θα ξανά ασχοληθώ με αυτό και ίσως να ναι η
αρχή για κάτι άλλο
Θα ‘θελα να περάσω αυτό το σύρμα αλλά
διστάζω να σπάσω τον αόρατο κανόνα
Ή ίσως όχι και τόσο αόρατο μιας και είναι τυλιγμένο με αιχμηρό καλώδιο REK
Ποιος να ‘σαι άραγε
Είσαι καλός γκραφιτάς η απλά ένα παιδάκι που
αρέσκεται να βανδαλίζει τα καθίσματα μου;
Ένας δυνατός συριγμός από το εμπορικό λιμάνι
Άργησα να τον παρατηρήσω
Τι να τον προκαλεί;
Ωραία αρχιτεκτονική εκεί πίσω
Και βγάζοντας αυτή τη φωτογραφία να κι ένα
ακόμη κίτρινο αδελφάκι
Έβγαλα μια λαθραία φωτογραφία γιατί μάρεσε
το στήσιμο
Αυτό το παλούκι ήταν πιο βαρετό από τα άλλα
Η όψη του διπλανού κτιρίου είναι σαν πρόσωπο
Λιγάκι θυμωμένο
Γιατί;
Έχει και μουστάκι αν θέλει να το δει κανείς
Γλίστρησα και φεύγω
5.
Από αυτή την οπτική μπόρεσα επιτέλους να
αποθανατίσω ολόκληρο το φάρο
Το αεροπλάνο μου απέσπασε για λίγο την
προσοχή
Πάμε
Μπήκα στην αποθήκη Δ
Έχουν πλάκα τα κόμικ
Ήταν πολύ ωραία
Δεν περίμενα ότι ένα κόμικ θα μπορούσε να
είναι τόσο συγκινητικό
6.
Ένα καράβι έβγαλε ένα βουητό Αποπροσανατολίστηκα
Το καράβι φεύγει
Είναι γνωστή εταιρεία
Έχει κάποια φασαρία εδώ
Το μπλε της θάλασσας είναι τόσο δυνατό από
δω
Η κάμερα το αδικεί Μουσική!
Ο μαραθώνιος ετοιμάζεται
Ένα εύθυμο κλίμα
Βλέπω την υπόλοιπη ομάδα
Ωραία τα είπαμε
Η δεύτερη διαδρομή, προσέγγισε το λιμάνι μέσα από έναν παρατηρη τή που συχνά οι άνθρωποι είτε αγνοούμε είτε απολαμβάνουμε να
παρατηρούμε μέσα στο νερό, “Το ψάρι”. Αυτή τη φορά βλέπουμε την διαδρομή ενός μικρού ψαριού που ζει μέσα στη θάλασσα σε κοπάδι, περιμετρικά της προβλήτας του λιμανιού. Ξεκινώντας από το λεγόμενο “σπίτι” του, το ψάρι αυτό μας διηγείται μια συνηθισμένη μέρα για αυτό, που σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ψάρια, αποφάσισε να κάνει μια βό λτα και να εξερευνήσει τι υπάρχει λίγο πιο πέρα από την ασφάλεια τω ν ρηχών νερών. Αυτή τη φορά οι στάσεις του παρατηρητή αφορούσαν γωνιές ενδιαφέροντος, που τις περισσότερες φορές δημιουργούνταν εξαιτίας της γεωμετρίας της προβλήτας. Διαμορφώθηκε λοιπόν ο
δεύτερος χάρτης, ο χάρτης με τις γωνιές.
Οι μέθοδοι που κυριαρχούν είναι concrete poetry και calligrams. Ο παρατηρητής μπορεί να είναι το ψάρι, αλλά η επιλογή να αποτυπωθεί η διαδρομή του κυρίως με κείμενο, είναι ένδειξη προς τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε οι άνθρωποι ό, τι βρίσκεται μέσα στο νερό, με μια απόσταση. Το κείμενο μάλιστα αποτυπώνει την πορεία της ίδιας της διαδρομής. Τις κινήσεις, τις εναλλαγές και τις παύσεις, αλλάζοντας μέγεθος, σχήμα και γραμματοσειρά, ανάλογα με το τι θέλει να τονίσει σε κάθε σημείο.
1.
Εδώ έχει πολλά βράχια
Ερχόμαστε κάθε μέρα και αράζουμε Έχει πολύ κόσμο
Ο καθένας στον κόσμο του
Άλλοι κοιμούνται
Άλλοι κολυμπάνε αργοκίνητα
Εγώ πιάστηκα
Κάτσε να τιναχτώ λίγο
Ένας άνθρωπος κουνιέται απειλητικά έξω απ’ το
νερό
και τρομάζει τους δικούς μου Μας περιπαίζει
Σαν μαέστρος σε χορωδία
Μια τινάζει το ένα πόδι, μια το άλλο,
Για να δει πως θα αντιδράσουμε
Και εμείς κάθε φορά τσιμπάμε
Δε θα μου κάνει εντύπωση αν τα ίδια ψάρια
πάνε και φάνε το δόλωμα του ψαρά που
στέκεται λίγο πιο πέρα
Ω ένα μεγάλο ψάρι
Θα ‘θελα να ‘μαι σαν κι αυτό.
Στην επιφάνεια έχει όλο σκουπίδια
Πως να ναι πάνω από την επιφάνεια;
Θέλω να φύγω
Περνάω μέσα από το χορευτικό σμήνος στη
γωνία
Και βγαίνω στα ανοιχτά!
2.
Δεν έχει ψυχή εδώ
Πότε πότε πετάγονται μπροστά μου πίδακες από μπουρμπουλήθρες
Να τος πάλι ο άνθρωπος
Εμένα δε θα με τρομάξεις
Σε προσπερνάω
Επιτέλους συνάντησα ένα σμήνος από κάτι μικρότερα ψάρια
Αυτά είναι υπερκινητικά
Όχι σαν τα δικά μου
3.
Βρήκα μια άλλη γωνία Διαφορετική από τη δική μου
Εδώ έχει πολλά διαφορετικά ψάρια
Μικρά σαν κι εμένα, Μεγάλα, Μικροσκοπικά, Είναι ωραία εδώ Το νερό είναι πιο ανήσυχο εδώ.
Χτυπάει στην κατακόρυφη πέτρα σα να παίζει τύμπανο Τύμπανο; Τουλάχιστον εδώ δεν έχει τόσα σκουπίδια Κάτι γίνεται απέξω Ένα βουητό Θα πάω πιο βαθιά
4.
Ένα καράβι
Το βλέπω κάθε μέρα που περνάει από το ίδιο
ακριβώς σημείο
Πολλές φορές θέλω να πάω να το αγγίξω με το
πτερύγιο μου
Αλλά φοβάμαι
Ωστόσο μπορώ να το ακολουθήσω για λίγο
Αφήνει ένα σημάδι πάνω στην επιφάνεια του
νερού
σα να χαράσσει την πορεία του
Αποπροσανατολίστηκα
Πάμε πιο μέσα γιατί τώρα βγαίνω πάλι στα ρηχά
5.
Εδώ είναι πιο ήρεμα
Θα μπορούσα να χαθώ αλλά δυστυχώς ξέρω το
δρόμο για το σπίτι
Έχει κι άλλα καράβια εδώ
Πιο μεγάλα
Ακίνητα σαν τα ψάρια της γειτονιάς μου
Έχει ρεύματα εδώ, δυσκολεύομαι να κολυμπήσω
Με σπρώχνουν πάλι πίσω προς την μεγάλη
πέτρα
Έφτασα στη μεγάλη γωνία
Άρα έκανα το μισό κύκλο ήδη
Ωωω τι ήταν αυτό που πέρασε;
Σήκωσε ένα κύμα που δεν έχω συνηθίσει
Το ψάρι
Με πήρε και με σήκωσε “Λιμενικό” έγραφε
Τέλος πάντων
6.
Ήρθε η ώρα να το κάνω
Θα βγω για λίγο στην επιφάνεια!
Με το 1
Με το 2
Με το 3
Οοοοοο
Ο ουρανός
Τα καράβια
Το φως!
Ήταν υπέροχο
Άξιζε να χάσω την ανάσα μου για να το
θαυμάσω για λίγο
Είδα και μερικά πουλιά απέξω
Καλύτερα να προσέχω
Τα ακούω
Με είδανε
7.
Κολυμπάω γρήγορα πιο βαθιά
Δε θα γίνω το γεύμα σας σήμερα
Το βρήκα
Η
μεγάλη πισίνα
Εδώ το νερό είναι πιο ζεστό και ρέει αργά.
Τόση ώρα νιώθω ότι κάποιος με παρακολουθεί
Ιδέα μου θα είναι
Θα κάτσω εδώ για λίγη ώρα
Μέχρι να βαρεθώ
Μετά θέλω να γυρίσω στη γειτονιά μου
Στη γωνιά μου
Την επόμενη φορά θα πάω πιο μακριά
Η τρίτη διαδρομή είναι το “Silver Moon tourist” και ακολουθεί ένα ζευγάρι αμερικανών τουριστών, οι οποίοι καταφθάνουν στη Θεσσαλονίκη με το πολυτελές κρουαζιερόπλοιο Silver Moon. Το κείμενο “γράφεται” από έναν άνδρα γύρω στα 70, όσο το πλοίο προσεγγίζει το λιμάνι, περνώντας μπροστά από την πρώτη προβλήτα κι έπειτα σταματώντας στη δέυτερη προβλήτα. Από εκεί κατεβαίνουν, μπαίνουν σε ένα λεωφορείο και ξεκινούν την πρώτη επίσκεψη τους στην πόλη με μια ξενάγηση. Στην πορεία αυτής της διαδρομής βλέπουμε την πρώτη εντύπωση κάποιου που προσεγγίζει το λιμάνι μέσα από το νερό. Ακολουθούμε τις σκέψεις, τις αναμνήσεις, τις εντυπώσεις που δημιουργούνται και τον διαφορετικό τρόπο αντίληψης του χώρου, καθώς για τον τουρίστα που τα βλέπει από μακριά για πρώτη φορά, όλα μοιάζουν σαν σκηνικά.
Η μέθοδος του storyboard, προσφέρει την αίσθηση ότι βλέπουμε μια ιστορία να εξελίσσεται μπροστά μας σε καρέ, μέσα από τα μάτια τ ου παρατηρητή. Έτσι περιλαμβάνονται εικόνες σε διαφορετικές κλίμακες, άλλες θυμίζοντας card postal και άλλες πιο κοντινές και προσωπικές.
Silver Moon tourist
Silver Moon tourist
1.
I feel so calm today
Third day on the ship today
Who would think I’d live to see this day I wish I could have visited Greece more, decades ago
When I was younger
My wife is still sleeping I don’t wanna wake her yet
We’re still far from ashore
But I can see the city like a card Postal It’s December but it’s warm
How bizarre
Also look at how flat
No skyscrapers like New York’s
And that’s the city center
I can see the mountains in the back
Kusadasi was more amusing at first sight
It’s sunny though and the breeze makes me smile
They told me it’s called the city of love
Maybe there’s more to Thessaloniki than meets the eye
2.
I can see the white tower now
“Jenny come”
I wish we did this more often
We’re on a cruise
We really are
Look at the people walking like little ants I’ve been on the veranda all this time
3.
The ship is turning
So am I
If I look at the sky it’s almost like I’m flying We’re almost at the port
I’m hungry
‘’I hope the taverna they promised is good’’ I can’t wait to walk
Too much relaxation is a thing after all
What’s that first pier?
I see no ships here
I see a restaurant
Might be a nice place to visit People are looking Let me wave
But I bet the huge ship around me is making me hard to notice
4.
The scenery is getting uglier as we move on Blue Star Ferries is here too
“Remember the time we went to Mykonos?”
The water is calmer
The engines are stopping No more noise
It’s time to go down
The bus will be waiting outside
If only I could jump there from our veranda just like that
5. Here we are
Another tiring day starts I’m not complaining though Warning signs on the fences Warehouses
And parking spaces
These are the first things that I see How sad it’s always like that 6.
The bus turns right
I see the sea again
Now We are the ants I was observing earlier Stacked in a bus
Someone is fishing outside
People are walking in between the water and the cars
“Welcome to Thessaloniki everyone”
Σερβιτόρος Kitchen bar
Η τέταρτη και τελευταία διαδρομή αφορά μια τυπική μέρα ενός σερβιτόρου που δουλεύει στο Kitchen bar, ένα καφέ-εστιατόριο που αποτελεί τοπόσημο της πρώτης προβλήτας του λιμανιού. Αυτή τη φορά λοιπόν βλέπουμε την οπτική ενός εργαζόμενου στο χώρο του λιμανιού, ενός ανθρώπου που είναι εκεί καθημερινά, αλλά μπορεί να περάσει και απαρατήρητος. Το κείμενο είναι αποκλειστικά οι σκέψεις του σερβιτόρου από την αρχή ως το τέλος της βάρδιάς του. Σκέψεις για όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον της δουλειάς, αλλά και για εκείνες τις μικρές στιγμές, που το μυαλό μπορεί να ξεφύγει και θυμάται για λίγο τη
ζωή του έξω από αυτή την προσωρινή συνθήκη.
Έτσι επιλέχθηκε ως μέθοδος για αυτή τη διαδρομή το διάγραμμα
κίνησης σε κάτοψη, όπως θα εμφανιζόταν σε μια αρχιτεκτονική ανάλυση του χώρου. Οι σκέψεις του σερβιτόρου αναγράφονται πάνω στο ίχνος της πορείας του και όσο περνούν οι ώρες τόσο πυκνώνουν και μπερδεύονται μέσα στους γρήγορους ρυθμούς και τόσο πιο έντονο γίνεται και το κόκκινο χρώμα του ίχνους του.
1.
Έφτασα μισή ώρα νωρίτερα σήμερα
Έχει κίνηση εδώ κάτω πάλι
Λίγο πιο πάνω μύριζε τσίκνα και αντηχούσαν
κλαρίνα
Μέρες γιορτινές κι εγώ πηγαίνω στη δουλειά
Άναψε επιτέλους το φανάρι
Περνάω απέναντι ενώ το μόνο που θέλω είναι να
κάνω αναστροφή και να πάω για καφέ
Σήμερα η Ελένη ήθελε να πάμε Αστερόκοσμο
Αλλά ρεπό ούτε για αστείο
Δύο μέρες ακόμη
Μπορώ να αντέξω
Μετά άδεια για μια βδομάδα
2.
Ευτυχώς πρόλαβα τον ήλιο
Μου αρέσει να ξαπλώνω σε αυτά τα μεγάλα
παγκάκια
Μου θυμίζει τότε ερχόμουν στο λύκειο με την
παρέα
Τώρα πια έχει χάσει τη γοητεία του το λιμάνι για
μένα
Σημαίνει δουλειά
Έκλεισα για λίγο τα μάτια
Πρέπει να σηκωθώ
Δε θέλω και να αργήσω τελικά
Οο να η γάτα μου
“Έλα εδώ Σίσσυ”
Πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση
3.
“Καλησπέρα Τάσο”
“Καλησπέρα κ. Χρήστο”
Το αφεντικό στην είσοδο λες και με περίμενε
Άφησα τα πράγματα μου στην κουζίνα
Έβαλα την ποδιά
Και πάμε
5 η ώρα
Έχει ήδη πολύ κόσμο
Δε θέλω να φανταστώ πως θα είναι το βράδυ
Και να η πρώτη παραγγελία της ημέρας
Ένα φρέντο εσπρέσο μέτριο και ένα κρουασάν
στο τραπέζι 3
4.
8ηωρα
Έχουν περάσει μόνο τρεις ώρες και έχουν
αρχίσει οι παραγγελίες για φαγητό
Η μυρωδιά την πίτσας από την κουζίνα μου έχει
σπάσει τη μύτη
Έπρεπε να είχα φάει καλύτερο μεσημεριανό
Τρέχω ασταμάτητα
Μπρος πίσω
Μέσα έξω
“Καλησπέρα είστε έτοιμοι να παραγγείλετε;”
“Ευχαριστώ”
“Καλή σας όρεξη”
“Θα θέλατε τίποτα άλλο;”
“Να σε πληρώσουμε;”
“Καλό βράδυ”
Και μερικές φορές “καλή συνέχεια “
Μια μικρή υπενθύμιση ότι εγώ δε θα φύγω ακόμη
Πάλι καλά που έχω τον Άκη μαζί μου στη βάρδια
Γελάμε στα κρυφά με όσα παρατηρούμε
Ένα παιδάκι σηκώνεται συνέχεια από το τραπέζι
και η μαμά του το κυνηγά
Ένα ζευγάρι έχει βγει πρώτο ραντεβού και
βάλαμε στοίχημα για το αν απόψε θα φιληθούν
Η ατμόσφαιρα έχει αρχίσει να γίνεται
αποπνικτική
Μυρίζω ταυτόχρονα πέντε διαφορετικά
αρώματα
περνώντας ανάμεσα από τα κολλημένα
τραπέζια,
ενώ κουβαλάω έναν δίσκο με πέντε διαφορετικά πιάτα φαγητό
Και παράλληλα ακούω ανάμεσα στην οχλαγωγία
των πελατών, “…Last Christmas I gave you my heart…”
Θα προτιμούσα να είμαι μέσα στο μπαρ και να
φτιάχνω κοκτέιλ όλο το βράδυ
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, λίγο πιο δίπλα από το μπαρ, Ένας δίσκος αποχαιρετά τα χέρια της
Αναστασίας
Σερβιτόρος Kitchen bar
και σπεύδει να φιλήσει το πάτωμα
Βλέπω από μακριά την προϊσταμένη να βγαίνει
από την κουζίνα μέσα στα νεύρα
“Δεύτερη φορά μέσα σε μία βδομάδα!”
Οι πελάτες γυρνάνε τα κεφάλια
Ακούνε όλοι όσα της φωνάζει και δεν φαίνεται
καλό
Καλή κοπέλα η Αναστασία αλλά δυστυχώς δεν
ξέρει να κρατάει καλά το δίσκο ακόμη και ιδού
Το ρεπό που μου έλεγε νωρίτερα ότι σκόπευε να
ζητήσει,
μάλλον έκανε φτερά μαζί με το δίσκο για να
καταλήξουν μαζί στο πάτωμα
Άδειασε ένα μεγάλο τραπέζι έξω
Το πλησιάζω και ξαφνικά αποστασιοποιήθηκα
από όλα όσα με έπνιγαν πριν λίγο
Με χτυπάει ο κρύος αέρας και ακούω τους
παφλασμούς του νερού
Και καθώς ξανά σηκώνω το δίσκο με τα
βρώμικα πλέον πιάτα και ποτήρια
Πιάνει το μάτι μου απέναντι τη στολισμένη
Αριστοτέλους
Η Ελένη τι να κάνει άραγε τώρα;
Βλέπω αδειάζει κι άλλο τραπέζι
Σταματώ
Πουρμπουάρ 2€
Όχι κι άσχημα
5.
9 η ώρα
Και κάπως έτσι πέρασε άλλη μία ώρα Διάλειμμα επιτέλους
“Πάμε για τσιγάρο;”
“Οκ”
Πλέον είναι σκοτεινά στο κενό ανάμεσα στις δύο αποθήκες
Πιτσιρίκια κάνουν βόλτες πέρα δώθε με ύφος
και φωνάζουν
Εμείς, σιωπή
Σιωπή από την κούραση
Ιδέα
Θα πάρω ένα κομμάτι cheesecake σπίτι για την Ελένη που της αρέσει, μιας και σήμερα δε βγήκαμε Ο Άκης λέει θα βγει το βράδυ σερί Είναι τρελός ο φίλος μου “Άντε πάμε πάλι μέσα” 6.
12 η ώρα
Το μαγαζί ακόμη αρκετά γεμάτο Παρασκευή βράδυ φυσικά
Όλοι θέλουν να πιούν και εμείς πλέον στους δίσκους κουβαλάμε σχεδόν αποκλειστικά, Κρασιά κοκτέιλ και ξηρούς καρπούς
Στα κλεφτά μας κεράσανε μερικά κομμάτια πίτσα στην κουζίνα,
γιατί ο σεφ έχει γενέθλια
Αστείο να σβήνει κεράκια σε πίτσα, ο άνθρωπος που φτιάχνει τα πιο γκουρμέ μας
πιάτα
Γρήγορα γύρισα στην πραγματικότητα
Πάλι έσπασε ποτήρι ένας πελάτης
“Πάω εγώ”
Σκούπα, φαράσι και πανί από την κουζίνα
Ευτυχώς δεν ήταν πολλά κομμάτια
Ήρθα πάλι πίσω στη θέση μου μπροστά στην
πόρτα
Τις περισσότερες ώρες στη δουλειά, εδώ τις έχω
περάσει είμαι σίγουρος
Αν έπαιρνα και μια ιδιαίτερη πόζα θα μπορούσα
άνετα να παριστάνω το άγαλμα
Πώς να είναι άραγε η αίσθηση να βλέπεις τον
εαυτό σου σε μαρμάρινη μορφή;
7.
1:30 η ώρα
Μερικές ακόμη παρέες δε θέλουν να φύγουν
Διστακτικά ξεκινήσαμε να καθαρίζουμε
τραπέζια
Κάποιοι πήραν το μήνυμα
Σήκωσαν το χέρι να πληρώσουν
Θέλω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο μόλις πάω σπίτι
Έφυγαν όλοι τώρα
Οι μόνοι ήχοι στο μαγαζί,
Καρέκλες που αναποδογυρίζουν στα τραπέζια
Σκούπες που γρατζουνάνε το πάτωμα
Το νερό που τρέχει
Πιάτα που σαπουνίζονται
Κατσαρόλες που μπαίνουν στα ράφια
Μα από όλα αυτά καλύτερο είναι το αεράκι του
Βαρδάρη
που σφυρίζει βουβά έξω από το προστατευτικό
στέγαστρο
8.
1:45 η ώρα
Μόλις κλείδωσαν
Ο Άκης περπατάει αριστερά μου μέσα στο κέφι
Εγώ από την άλλη ανυπομονώ να πάω σπίτι
Κρατάω σε μια σακούλα το γλυκό που ζήτησα να
μου πακετάρουν για την Ελένη
Ευτυχώς σήμερα θα με γυρίσει σπίτι ο Άκης πριν
βγει
Ένα ζευγαράκι ξαπλώνει αγκαλιά στο παγκάκι
που καθόμουν όταν ήρθα
Να ‘μαι πάλι στο φανάρι αλλά αυτή τη φορά
προς τη σωστή κατεύθυνση
Το έργο πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του διεθνούς
εργαστηρίου “Post Platform: ανιχνεύοντας το αθέατο, ιχνογραφώντας το επερχόμενο” και του διεθνούς
προγράμματος “A Sea Change”, το οποίο εστιάζει στην προώθηση της δημιουργικής καινοτομίας στα πολιτιστικά και φυσικά οικοσυστήματα της Μεσογείου, σε συνεργασία με το MOMus - Πειραματικό Κέντρο Τεχνών.
Επίβλεψη: Νάντια Καλαρά, εικαστικός και αναπληρώτρια
καθηγήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΑΠΘ.
