Θ Ε ΑΤ Ρ Ι Κ Η Π Ε Ρ Ι Ο ∆ Ο Σ
Σοφοκλής Τραχίνιες ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: ΘΕΑΤΡΟ ∆ΑΣΟΥΣ, ΙΟΥΛΙΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Κώστας Βαλάκας, Ελένη Παπάζογλου ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Βίκτωρ Αρδίττης ΣΚΗΝΙΚΑ–ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ∆αμιανός Ζαρίφης ΜΟΥΣΙΚΗ: Κώστας Βόμβολος ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: Κωνσταντίνος Ρήγος ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Γιώργος Ταρκάσης ΜΟΥΣΙΚΗ ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΙΑ: Νίκος Βουδούρης ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Ξένια Αηδονοπούλου ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ∆ΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ: Ελένη Παπάζογλου
Η παράσταση παρουσιάστηκε στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων στις Ιουλίου και στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις και Αυγούστου .
∆ΙΑΝΟΜΗ: Ανέζα Παπαδοπούλου (∆ηιάνειρα), Ιφιγένεια ∆εληγιαννίδη (Τροφός), Γιάννος Περλέγκας (Ύλλος), ∆ημήτρης Κολοβός–Σάκης Πετκίδης (Άγγελος), Γιάννης Τσορτέκης (Λίχας), Ευτυχία Γιακουμή–Έλενα Τοπαλίδου (Ιόλη), Μαρία Φράγκου, Ροδή Στεφανίδου (Αιχμάλωτες), ∆ημήτρης Καρέλλης (Γέροντας), Ιπποκράτης ∆ελβερούδης (Ακόλουθος Ηρακλή), Ακύλας Καραζήσης (Ηρακλής) ΧΟΡΟΣ: Μελίνα Αποστολίδου, Ευγενία Αποστόλου, Τίνα Γιωτοπούλου, Αμαλία Γκούμα, Χρύσα ∆ιαμαντοπούλου, Άννα Καλαϊτζίδου, ∆ήμητρα Λαρεντζάκη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Νατάσα Μαρματάκη, Μερόπη Μορφούλη, Έλσα Μουρατίδου, Μαρία Μπεγιάζη, Άννη Ντουμούζη, Ερατώ Πίσση, ∆έσποινα Σαρόγλου, Ευανθία Σωφρονίδου, Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου ΜΟΥΣΙΚΟΙ: Γιάννης Βλάχος (βιολί), Τάσος Μισυρλής (βιολοντσέλο), Βαγγέλης Τσοτρίδης (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Ψοφογιώργος (κρουστά)
Η κατάρα στην υπερπενηντάχρονη περιπέτεια αναβίωσης του αρχαίου δράματος στη χώρα μας είναι ότι συχνά έχοντας κατά νου τις δυσκολίες του είδους χάνουμε την ιδιαιτερότητα των έργων. Οι Τραχίνιες του Σοφοκλή, έργο καθ’ όλα απροσδόκητο, μας υποχρεώνει να αποφύγουμε πάση θυσία ένα γενικό και επίσημο «τραγικό» ύφος και να σκύψουμε πάνω σε ό,τι κάνει αυτήν την τραγωδία τόσο διαφορετική από τον «κανόνα», αποκαλύπτοντας έναν Σοφοκλή τόσο ζοφερό και τόσο διαφορετικό από την αρμονική εικόνα που μας κληροδότησε ο γερμανικός κλασικισμός του 19ου αιώνα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η τραγωδία βλέπει σπάνια τα φώτα της σκηνής. Ωστόσο, οι Τραχίνιες αποτελούν για πολλούς ένα από τα ωριμότερα έργα του Σοφοκλή – για τον Έζρα Πάουντ, που το μετέφρασε το 1954, είναι η αποκορύφωση της τραγικής τέχνης. Το ΚΘΒΕ, συμμετέχοντας στον εορτασμό των 2.500 χρόνων από τη γέννηση του Σοφοκλή, επέλεξε να παρουσιάσει αυτήν την παράδοξα «σύγχρονη» τραγωδία του σκότους και της τύφλωσης, όπου πλάι και μέσα στους ανθρώπους δεν ζούνε οι θεοί αλλά τα τέρατα. Βίκτωρ Αρδίττης Απόσπασμα από το σημείωμα σκηνοθέτη στο πρόγραμμα της παράστασης Τραχίνιες, 2004 Α. Παπαδοπούλου, Χορός
ΜΙΚΡΑ ∆ΙΟΝΥΣΙΑ / ΧΡΟΝΙΑ ΚΘΒΕ