N OGAY KÜLTÜRÜ NOGAYTÜRK Ata barda uvul cas, aga barda ini cas. Ata ulunun atkan ogu da kaytpas, aytkan sözu de kaytpas. Atadan körgen ok conar, anadan körgen ton piĢer. Ataga usap ul tuvmas, anaga usap kız tuvmas.
Ayagına kara da kımızını iĢ, anasına kara da kızını al. Ayavlı dostun malı bir, gemıge mingendin canı bir. Ayaz bolsa suvutur, bulut bolsa cılıtır; tuvgan, ösken cerlerdi, tentek kisi mıtar. Ayda bir at bergenden, künde bir tostakay may bergen artık.
Atan barda el tanı, atın barda er tanı. Atan ölse de atandı körgen ölmesin.
Aydav bilmes at ölturur, söylev bilmes söz keltirır.
Atası maktagandı alma, avıldası maktagandı salma.
Aylandırgan avıruv almay koymas.
Atasına cakĢılık etpegenden, cakĢılık kütpe. Atasız öksuz, cartı öksuz, anasız öksuz kerti öksuz.
Ayrılgandı ayuv cer, bölungendı böru cer. Aytarman menden keter, tınlamasan senden keter. Aytkanga iynanma, aklınga kelse iynan.
Atga minmek bir mırad, attan tüspek bir namıs.
Ayvan alası tısında, adam alası iĢinde.
Atım cok aranda, kaygım cok boranda.
Az ce köp Ģayna, tüyülmessin; az söyle, köp tınla yangılmassın.
Atını süygen alasam der, bikesinı süygen tamaĢam der.
Az cegen, taza cer.
Attı kamĢı ölturur, erdi namıs ölturur.
Az söz altın, köp söz kümüs.
Avıl iytı ala bolsa da, böru körse birıgır.
Azdı bilmegen, köptü bilmes.
Avıldasın kim bolsa, karındasın so.
Bakırak bakırak bardı aytar, bargan sözun cartı aytar.
Avılga aytsam aĢadı, konsuga aytsam kosadı.
Bakkandı bilmegen, bagıslagandı da bilmes.
Avırmagan baska cavluk baylama. Avla tolu malın bolganĢa, her cerde dosun bolsun.
Baladı castan, kelindi bastan terbiyala. Balalı kargaga kok artpas.
Avuruv attan Ģıgar.
Balalı üy bazar, balasız üy mezar.
Ayagı baskandın, közu tanımaydı.
Balalı üyde melek bar, balasız üyde alek bar.
Ayagı caman, tördu bulgaydı; avızı caman eldi bulgaydı.
Balık, süygen suvga etegını malır.
Nogaytürk – 2 7