aan. Je moest wel opletten want sommige hadden te veel gedronken of drugs genomen. Als ze vermoedden dat je van Europa kwam dan dachten ze automatisch dat je geld hebt. Als je iets wou kopen moest je altijd onderhandelen, nergens staat een prijs op. Meestal ging ik samen met een tante, anders konden ze me belazeren. Er was vaak ruzie, het was niet even op het gemakje winkelen. Zijzelf steken daar uren tijd in, maar wij zijn dat hier niet gewoon. Noonah—En positieve dingen? Agnes—Dat het er hele warme, trotse lieve mensen zijn. Overal waar we kwamen werden we als koningen onthaald ook al hadden ze niet veel werd je werd bijna op een soort van troon gezet en daarna begon het verwelkomigsritueel. Je kreeg dan een stuk van colanoten en een drankje dat je moest opdrinken. Wat dit was weet ik niet goed meer, soms palmwijn. Het was gevaarlijk drankje trouwens, het steeg direct naar je hoofd. Je moest ook wel opletten dat er geen vervuild water in zit want dat zou je ook niet goed bekomen. Ik herinner mij zelf een keer dat we naar een voetbalmatch keken en dat we op een mum van tijd werden aanzien als eregasten. Niet dat ik dit zelf wou, maar dit was wel een hele ervaring. Zeker als we naar het binnenland gingen, naar de oma, en de geboorte grond in Udi, kwamen ze me soms letterlijk om een fabriek vragen. Er was één iemand die ons overal achtervolgde en hij bleek dan een zogezegde vriend te zijn van papa. Ik heb me wel soms moeten opsluiten om even helemaal alleen te kunnen zijn. Maar wat ik me het beste herinner zijn echt warme en lieve mensen. Ik heb echt al veel gereisd vooraleer ik toen naar Nigeria ging, maar daar heb ik echt dingen gezien
151