Geschiedenis: In konvooi naar Gouda

Een konvooi van tien oude binnenvaartschepen voer van de werkhaven Hitland naar Gouda. Schepen met namen als De Volharding, Cornelia, Willy of Barito deden de Hollandse IJssel zachtjes klotsen van genoegen.

Die schepen liggen normaal gesproken goed vast in de werkhaven, een plek waar gewoond wordt op schepen die vroeger voor de beroepsvaart werden gebruikt. Voor één keer besloten de bewoners van Hitland om gezamenlijk een tochtje te maken. Aan boord niet alleen de gebruikelijke bewoners, maar ook, verdeeld over de vloot, ongeveer honderd deelnemers aan de zeventiende Nationale Milieu Estafette.

Op de rivier herleefden oude tijden. De thuisblijvers, afgeschrikt door het onheilspellende weerbericht van Erwin Krol, hadden ongelijk: de “enge wolkenband” verplaatste zich langzamer dan voorspeld.

Met de jaarlijkse Milieu Estafette, jarenlang georganiseerd door Nivon, werd aandacht gevraagd voor een duurzame ontwikkeling van Nederland. De discussie over rode diesel, stikstof­ en fijnstofuitstoot van de binnenvaart moest overduidelijk nog op gang komen.

De Estafette richtte zich in 2002 in negen etappes op het Groene Hart. Dat jaar haakte de Estafette aan bij ‘September Groene Maand’. Een maand lang ijverden organisaties (waaronder IVN, Nivon, het Landelijk Fietsplatform en Eceat) om de Nederlander weer eens te confronteren met de gevaren voor de natuur die hem omringt.

Voordat de deelnemers aan deze etappe zich inscheepten, wandelden ze vanaf station Nieuwerkerk a/d IJssel door natuurgebied Hitland naar de haven. De bewoners ontvingen de wandelaars op bijzondere wijze. Naast de haven stond een fraaie tent. De wandelaars werden ontvangen met koffie en prachtige muziek uit alle windstreken. Speciaal voor deze dag hadden kinderen uit de haven een slagwerkgroep gevormd. De “Hitland Junior Groovers” stalen de show.

Lex Broere, havenbewoner en groot kenner van de rivier en omstreken sprak de Estafettedeelnemers toe. In een gloedvol betoog maakte hij duidelijk dat, alhoewel de rivier nog lang niet tot de schoonste van Nederland behoort, er in voorgaande jaren gelukkig veel verbeterd is aan de waterkwaliteit. Natuurlijk zitten er in het slib nog vele zaken die er niet thuishoren, zoals cadmium. Broere toonde zich verontwaardigd over het feit dat er vlakbij een flat zou verrijzen, die gedeeltelijk tot in de rivier zou reiken. Tegen dat soort plannen zou hij zich blijven verzetten. Toch vindt Broere zichzelf een bevoorrecht mens. “Dat ik op die prachtige rivier mag wonen en elke dag over het water kan kijken is uniek."

Inmiddels waren de meeste schippers al naar hun schip vertrokken om de oude motoren vast warm te laten lopen. Sommigen een beetje nerveus, want het gebeurt niet iedere dag dat je met je huis gaat varen en zeker niet met een aantal wildvreemde natuurliefhebbers op je dak.

De organisator: “Het is geweldig wat die mensen hier voor ons doen. Zo’n haven hoort trouwens bij het beeld van de rivier. Het geeft er zelfs een meerwaarde aan. Maak van die haven maar een monument, zodat eventuele plannenmakers ervan afblijven.”

De verslaggever voer mee op de Volharding. “Als eerste verlieten we de haven Hitland, gevolgd door de anderen. Schipper Lourens liet het uit 1929 daterende schip ritmisch stampen. Eenmaal per uur daalde hij even af naar de machinekamer om de boel een kleine smeerbeurt te geven. Aan boord alleen maar tevreden gezichten.” Op de dijk stopte af een toe auto om naar de wonderbaarlijke vloot te kijken. Op een schip werden de oude bruine zeilen gehesen. De IJssel en de deelnemers van de Nationale Milieu Estafette nog tevredener stemmend.

Onderweg werd de lucht steeds zwarter. Tijdens de ontscheping in Gouda vielen de eerste regendruppels. Erwin Krols wolkenband had Gouda bereikt. •