‘Leerbedrijf’ Eikhold: “Ze vertrouwen erop dat je het goed doet”

Behalve een grote groep vrijwilligers, werkt er nog een aantal andere ‘vaste gasten’ regelmatig in Eikhold. Scholieren van de plaatselijke praktijkschool kunnen er hun maatschappelijke stage doen in het huishouden of bij de technische dienst; een andere groep leerlingen doet een week ervaring op in de groenverzorging; er zijn plannen om bewoners van een AZC te laten meewerken in de tuin, zodat zij de Nederlandse taal in de praktijk kunnen leren. De meest constante groep zijn de studenten Facilitair Management van het om de hoek gelegen Vistacollege. Wie zijn zij? En wat doen ze precies bij Eikhold?

Tekst en foto's: Hester Schaaf E ikhold is sinds 2015 een Erkend Leerbedrijf. ‘We vinden het belangrijk om jongeren de gelegenheid te geven hier een deel van hun opleiding te doen. In het begin is het veel investeren, maar al gauw draaien de studenten mee als volwaardige collega’s.’ Jo Heunen, zelf vrijwilliger bij Eikhold, is praktijkopleider voor de stagiairs. Ze nemen een stuk uitvoerend werk uit handen. ‘Dat is heel mooi meegenomen,’ zegt hij, ‘maar het opleidingsaspect staat voorop.’

Vrijheid en vertrouwen In het begin was het wennen van beide kanten. De taken waren niet altijd even duidelijk afgebakend, er was de nodige onrust. Maar na een aantal evaluaties loopt het nu gesmeerd. ‘Er zijn ook stages waarbij je gewoon als goedkope arbeidskracht wordt gezien en alleen maar bevelen opvolgt,’ zegt tweedejaars student Loet Nentjes. ‘Hier krijg je veel vrijheid en verantwoordelijkheid. Als er bijvoorbeeld iets kapot gaat, zegt Tim gewoon: ‘Hier heb je een boor en een v.l.n.r. Mila, Loet en Kevin

schroevendraaier, regel het maar.’ Je vogelt het zelf uit en als het niet lukt, krijg je hulp. Ze hebben er vertrouwen in dat je het goed doet. Je moet zelf goed opletten, ook dat is heel leerzaam.’

‘Hee Mila, mag ik even wat vragen?’ ‘Nee.’ ‘Ophouden nu, of ik gooi een stuk zeep naar je hoofd!’ De ronde langs de slaapkamers verloopt oplettend maar ontspannen. Eerstejaars studenten Mila van Leipsig en Kevin Kocak weten inmiddels wat er van hen verwacht wordt. Het praktische werk hebben ze onder de knie: de kamers en de sanitaire ruimtes schoonmaken, klusjes in de tuin, welke gereedschappen en schoonmaakmiddelen gebruik je waarvoor (met een Green Key-label mag je natuurlijk niet zomaar alles gebruiken) en welke beschermende kleding moet je wanneer dragen? ‘Gast, heb je nou met je schoonmaakhandschoenen in de bak snoep gezeten?’ ‘Nee, natuurlijk niet.’

er niet met m’n neus bovenop zitten,’ zegt hij. ‘In de eerste week heb ik alles uitgelegd, in de tweede week controleer ik of ze alles begrepen hebben, daarna controleer ik nog een beetje steekproefsgewijs. Ik wil ze het vertrouwen geven dat het goed is wat ze doen, zoals ik dat zelf ook krijg. Ik word er gek van als iemand me voortdurend op de vingers kijkt. Dus ik wil niet de persoon zijn die dat bij hun doet. Al iets niet goed is, hoor ik het wel.’

Van de tweedejaars wordt al flink wat verantwoordelijkheid gevraagd. Het beoordelen en begeleiden van de eerstejaars; delegeren; werkvloeroverleg; functioneringsgesprekken… ‘En van alles moet dan weer een verslag komen, dat is best veel werk.’

Handleiding Een ander belangrijk onderdeel van de stage is het maken van een operationeel plan voor Eikhold, bedoeld om een bepaald proces te verbeteren. Loet werkt aan een plan om de hygiëne te structureren. ‘Met een lijst werk ik alle ruimtes en werkzaamheden af. Hoe gaat het nu? Hoe kan het beter? Wie is waarvoor verantwoordelijk? Je noemt de taken, de risico’s, inventariseert alle werkzaamheden. Sommige zijn periodiek, andere naar gebruik of eens per half jaar. Daar schrijf ik nu een handleiding voor, dat bespaart op de langere termijn werk en kosten.’ ‘Als het toepasbaar is nemen we het graag over,’ zegt Jo.

Het fijne van een stage bij Eikhold, vinden ze alle drie, is dat de sfeer zo goed is. ‘Je merkt dat je bij deze locatie losser kan zijn met de mensen,’ zegt Mila. ‘Bij mijn vorige stage mocht je niet praten, alles moest snel, snel. Hier kun je, naast hard werken, ook lol maken.’

Ook kunnen de studenten aan hun schoolopdrachten werken tijdens hun stage. ‘Bij sommige stageplekken moet je dat nog na je werk doen,’ weet Kevin. ‘Dan blijft er weinig tijd over voor andere dingen.’ Een aandachtspunt is dat sommige vrijwilligers wat moeten worden afgeremd in het geven van opdrachten. ‘Afgesproken is nu dat jullie je opdrachten via Tim of Diana krijgen, en niet zomaar van iedereen.’ zegt Jo. ‘Het is soms best moeilijk om te zeggen:

‘Nee, dat doen we niet’,’ vult Loet aan. ‘Maar Tim en Diana zijn geweldig. Ze beschermen ons ook tegen de soms onduidelijke of rare opdrachten van school.’

Even hoi zeggen Zelf krijgen de studenten ook wat verbeterpunten mee. ‘Ik moet wat minder flauwekullen,’ zegt Kevin, hard lachend. ‘En in het begin meldde ik me te vaak ziek, nu moet ik dat daarna dubbel inhalen. Dat heeft wel geholpen.’ Mila: ‘Ik moet leren om me wat opener op te stellen. Iets meer praten met mensen, zowel vrijwilligers als klanten. Ik vind het best lastig met onbekende mensen te praten.’ Om daar een beetje bij te helpen, tekenen de studenten nu bij binnenkomst een presentielijst bij de huiswacht. ‘Dat is niet per se nodig, maar zo heb je meteen als je aankomt even een contactmoment.’ zegt Loet. ‘Anders loop je er te makkelijk voorbij. En je gaat ook niet speciaal op de bel drukken om even ‘hoi’ te zeggen.’

Vervelende dingen hebben ze nog niet meegemaakt, zeggen de studenten. Maar soms wel een beetje rare dingen. ‘Ik vond een keer een hele stapel oude foto’s bovenop een kast,’ vertelt Mila. ‘Niemand wist hoe lang ze er lagen, of wie ze daar had achtergelaten. Daar zijn we ook nooit achter gekomen, heel vreemd.’ Kevin kon een keer een kamer niet binnen: ‘Iemand had z’n spullen voor de deur achtergelaten en was zelf weggegaan. Ik durfde niet binnen, ik dacht echt dat er een lijk lag, hahaha.’ En Loet trof ooit een man slapend in de bibliotheek aan. ‘Hij zat daar stil, in het donker. Ik schrok me rot. Toen ben ik maar even gaan koffiedrinken.’ ‘Over koffie gesproken: weten jullie al hoe dat grote koffieapparaat werkt?’ •