Column: Van toen naar toekomst

Column

Van toen naar toekomst

Dertien jaar was ik, toen ik met mijn ouders en twee broers op vakantie ging naar natuurvriendenhuizen in Nederland en Duitsland. Ik herinner mij het huis Am Kapfelberg, bij Fellbach. Bij het betreden ervan moest je sloffen aantrekken. Die stonden voor iedereen klaar. Een warm welkom dus. Ik werd Nivon-lid. Vanaf mijn vijftiende bezocht ik activiteiten van de Rotterdamse Nivon-jongeren. In een oude kleuterschool aan de Noordsingel. Plaatjesdraaien, instuif, ontmoeting, gezellig kletsen. We gingen kamperen, met de fiets en later op mijn Puch naar kampeerterrein Solleveld bij Den Haag. Ik werd bestuurslid en later voorzitter van Nivon-jongeren Rotterdam. Langs die weg maakte ik kennis met bestuurders van andere afdelingen en samen met Rotterdam, Den Haag en Amsterdam organiseerden we tal van jongerenactiviteiten in Ons Honk in Lage Vuursche. Als student op de Sociale Academie liep ik stage bij het tv-programma ‘De Ombudsman’ van de VARA. Na mijn studie werd ik de eerste beheerder van Ons Honk. Met andere actieve leden vormden we een heuse commune in Het Probleem, een woning op het terrein van Ons Honk. Muziek, discussiebijeenkomsten en de organisatie van talrijke activiteiten waren onze vaste bezigheden. En tussendoor losten wij alle wereldproblemen in een handomdraai op. We bepaalden alles zelf en lieten ons niet leiden, wij wisten alles beter. Nu, zestig jaar later, tref ik die houding nog steeds binnen Nivon aan. Gekscherend zeg ik wel eens dat veel Nivon-leden in een T-shirt rondlopen met de tekst: “Ik weet het beter”. Eigenzinnigheid is een eigenschap van de gemiddelde ‘Nivonner’, maar wel met het hart op de goede plaats; aandacht voor de wereld om je heen en voor elkaar. Ook al levert ´t soms een fel debat op, ik hoop dat die eigenheid binnen onze vereniging blijft voortleven. Ik heb geleerd, ik ben getraind en gevormd door en in Nivon. Kortom: dankbaarheid.

Nu, eind 2023, telt Nivon bijna 30.000 leden! Toen ik acht jaar geleden aantrad als lid van het Centraal Bestuur waren dat er nog slechts 16.000. Mijmeren over hoe goed het vroeger was is makkelijk, maar willen we Nivon levend houden dan moeten we vooruitkijken. Er is al hard gewerkt aan het versterken van onderlinge contacten met accommodaties, geledingen en afdelingen Beheercommissies van de huizen en kampeerterreinen en afdelingsbesturen ontwikkelen een visie over hoe Nivon er over pakweg tien jaar moet uitzien. Eind 2024 zullen we in een grote conferentie de plannen gezamenlijk concreet maken. Om ons waardevol bezit te behouden, om afdelingen en werkgroepen te ondersteunen: daarvoor zijn veel actieve Nivonners nodig.

Nog even terug naar mijn beginjaren. Ik was actief bij de Pinksterkampen speciaal voor jongeren. Ik herinner mij de festivals met het eerste theaterprogramma van Herman van Veen, optredens van Q65, The Dream, Thijs van Leer, Action-paintings, de vele discussies, het bewegingsspel Xoelapepel. En het Pinksterkamp bestaat nog steeds, nu PiKa geheten. In 2024 bestaat Nivon honderd jaar. Op het PiKa festival vieren we dit eeuwfeest. Dan ben ik inmiddels afgetreden als CB-lid, en mag ik puur als deelnemer ervan genieten. Ik hoop samen met vele honderden andere Nivonvrienden.•

Herbert Boerendonk — Lid Centraal Bestuur