τον κόσμο. Η θεωρία καταλήγει σε ανάσχεση της Heartland, ώστε να εμποδιστεί η απρόσκοπτη πρόσβαση στη θάλασσα. Η αγγλοσαξονική γεωπολιτική σκέψη εφαρμόσθηκε σε εξελιγμένη μορφή κατά τη ψυχροπολεμική περίοδο και ισχύει σε αρκετό βαθμό μέχρι και σήμερα. Ιδρυτής της Αγγλοσαξωνικής Σχολής, υπήρξε ο επίσης γεωγράφος και Μέλος της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας του Λονδίνου Σερ Χάλφορντ Μακίντερ, ο οποίος και ίδρυσε τη Σχολή της Γεωγραφίας στο London School of Economics. Με την ένταξη της γεωπολιτικής στο πλαίσιο των Οικονομικών Επιστημών, ο Μακίντερ εισήγαγε την οικονομικο-γεωγραφική διάσταση της αγγλοσαξωνικής Σχολής Γεωπολιτικής Σκέψης. Το άρθρο «The Geographical Pivot of History» αναδεικνύει την επιστημονική πεποίθηση του Μακίντερ να θέτει τη Γεωγραφία στο επίκεντρο της διαδικασίας διαχρονικής διαμόρφωσης των διεθνών σχέσεων. Συνεχιστής της σκέψης του Μακίντερ, στο πλαίσιο της Αγγλοσαξωνικής γεωπολιτικής ανάλυσης, υπήρξε ο Αμερικανός καθηγητής του Πανεπιστη30
μίου του Γέηλ, Νίκολας Σπάικμαν, ο τίτλος του σημαντικότερου έργου του οποίου, Geography of the Peace, είναι χαρακτηριστικός όσον αφορά την επιστημολογική θεμελίωση της γεωπολιτικής στο επιστημονικό και μεθοδολογικό πλαίσιο της Γεωγραφίας. Η περίμετρος (rimland) της Ευρασίας αποτελεί την πιο σημαντική έννοια στην σκέψη του , διότι απετέλεσε τον προπομπό της ευρωατλαντικής συμμαχίας (δόγμα ΝΑΤΟ στον ψυχρό πόλεμο).
H γερμανική γεωπολιτική σχολή Στον αντίποδα είναι η σχολή των δυο Γερμανών γεωπολιτικών, του Φρίντριχ Ράτσελ και του Καρλ Χαουσχόφερ. Ουσιαστικά, και οι δυο σχολές αναφέρονται στο ίδιο ζήτημα, απλώς έχουν διαφορετική προσέγγιση ως προς την αντιμετώπισή του. Μιλάνε και οι δυο για χερσαίες και θαλάσσιες δυνάμεις και αποδέχονται την έννοια της «κεντρικής γης» όπως την όρισε ο Άλφρεντ Μάχαν και την υιοθέτησαν ο Μακίντερ, ο Σπάικμαν και γενικότερα η ομάδα των Αγγλοσαξώνων γεωπολιτικών. Όποιος ελέγχει την κεντρική γη ελέγχει τον πλαΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ . 3 . ΣΕΠ 2013