KARINE AIGNER / WWF-US
KARINE AIGNER / WWF-US
voortbewegen verliezen de spoorzoekers hen voor een moment uit het oog. Ze zoeken dan naar resten van voedsel op de grond en luisteren aandachtig of ze iets horen. Als de apen voor de nacht hun nesten gaan bouwen noteren de spoorzoekers de locatie en keren zij terug naar het dorp. De volgende dag, net voor zonsopgang, keert men terug naar het bos, terwijl de bonobo’s opnieuw het bladerdak van de bomen doen bewegen wanneer ze ontwaken. ‘Als je spoorzoeker wil worden, moet je in de eerste plaats het bos kennen’, onderstreept Mfari.
“
Als je spoorzoeker wil worden, moet je in de eerste plaats het bos kennen.
De bonobo’s worden zeer gerespecteerd in het Bolobogebied. De lokale chefs zien hen als hun voorouders, en veel ouders leren aan hun kinderen dat de soort niet bejaagd of gegeten mag worden. De apen staan nog altijd op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor Natuurbehoud als ‘bedreigd’. Als slachtoffers van stroperij, van wonden veroorzaakt door vallen die eigenlijk voor andere dieren gezet worden, van het verlies aan habitat of de illegale handel in soorten, zouden de bonobo’s zelfs binnenkort ‘ernstig bedreigd’ kunnen worden. WWF-België werkt al 10 jaar aan de bescherming van de bossen en de bonobo’s van het Bolobogebied, samen met WWFDRC en de lokale ngo MbouMonTour. Dit grote project bestaat uit het verzekeren van het behoud van de biodiversiteit van de regio door erkenning van de gemeenschapsbossen en het duurzame beheer ervan, alsook de ontwikkeling van ecotoerisme rondom de bonobo’s en andere duurzame commerciële activiteiten.
KARINE AIGNER / WWF-US
Dit vak is een mooie kans voor Mfari en de andere spoorzoekers, die voortaan kunnen rekenen op stabiele inkomsten. ‘Als ik ziek word weet ik dat ik verpleegd zal kunnen worden’, legt Mfari uit, die de bonobo’s volgt sinds 2006.
Bekijk ons interactief jaarrapport om meer over dit ambitieuze project te ontdekken: Annualreport2017.wwf.be
Magazine - LENTE-EDITIE 2018
17