festival focus
Stokman en Vos geven je een zoen van toen Zelf zijn het jonkies met hun 29 en 33 jaar, maar Astrid Stockman (links op de foto) en Liesbeth Devos (rechts op de foto) houden van een flinke portie nostalgie. On the road met de sprookjesopera Fidelio leerden deze twee sopranen elkaar beter kennen en ontdekten ze hun gezamenlijke liefde voor liedjes uit de tijd van toen. interview Frauke Joossen foto Stef Depover
‘Zing het juiste liedje en er verschijnt een glimlach op hun gezicht, die alle donkere wolken doet verdwijnen.’ Liesbeth: “Onderweg naar het theater of tussen de voorstellingen van Fidelio door, begonnen we altijd spontaan te zingen. Geef me een roosje, m’n roosje en dat soort liedjes. Op een avond, aan tafel in Marseille, daagde Judith van WALPURGIS ons uit: ‘Maak er een concertje van voor het FENIKS FESTIVAL.’ En eigenlijk vonden we dat allebei een fantastisch idee.” Astrid: “Zo’n tof idee dat we er meer mee willen doen. Met het programma dat we op het festival brengen, klassiekers zoals De lichtjes van de Schelde maar ook het Bloemenduet bijvoorbeeld, willen we daarna ook in bejaardentehuizen gaan zingen. Op een authentieke, eerlijke manier.” Liesbeth: “Met liefde voor het lied én de mensen. Maar al te vaak worden mensen ‘met een jaartje meer’ afgeschreven en weggestopt in een tehuis. Daar komt dan af en toe iemand langs met een cd’tje om voor hen wat liedjes te playbacken. Zo erg vind ik dat. Die mensen verdienen toch meer. Ze hebben zo’n schat aan ervaring en bezitten zoveel kostbare levenswijsheid. En precies dát willen wij vieren, samen met hen.”
Astrid: “De liedjes van toen én de bewoners van rusthuizen in ere herstellen, zeg maar.” Liesbeth: “En we merken dat het aanslaat. Onlangs waren we op bezoek bij een bejaard echtpaar en vertelden hen over ons project. Dan zie je hun ogen glinsteren. Prachtig!” Astrid: “En ook voor ons is het genieten. Nostalgie, hé. Mijn grootouders hadden een café met een jukebox. Elke zondag stond ik er op te tokkelen. B4. En dan maar luisteren naar Will Tura en co.” Liesbeth: “Ik ben er ook mee opgegroeid. Mijn broer heeft het syndroom van Down en hij was gek op Tien Om Te Zien. Dat soort liedjes werden bij ons thuis echt grijsgedraaid. Op termijn zouden we met ons programma Een Zoen Van Toen ook graag mensen zoals mijn broer willen bereiken.” Astrid: “Ja, dat lijkt mij echt fantastisch. Ik heb heel lang gewerkt met kinderen met een mentale beperking en muziek is zo’n opener bij hen. Zing het juiste liedje en er verschijnt een glimlach
op hun gezicht, die alle donkere wolken doet verdwijnen.” Liesbeth: “Je ziet het, plannen genoeg dus. Maar eerst het FENIKS FESTIVAL. We zijn nu volop bezig met het samenstellen van ons programma. Twee van mijn favorieten, De lichtjes van de Schelde en Ik geef je een roosje, zullen er in ieder geval niet in ontbreken.” Astrid: “En Louis Neefs, mijn absolute nummer één. Zondagmiddag, Liliane vind ik nog altijd een prachtig nummer.” Liesbeth: “Maar wij blijven klassiek geschoolde zangeressen, hé. Er zullen dus zeker ook wat bekende aria’s bijzitten. Er is zoveel mooie muziek die we niet mogen vergeten.” Astrid: “En met Elke De Meester die ons op accordeon zal begeleiden, wordt het echt prachtig. Beloofd!” Golden o ldies op z ondagoc htend Stokman en Vos eerste Zo g en Van To even hun en tijden FENIKS F s het ESTIVAL. Je kan h cert ook et concombine ren met zomerse een brunch. Rendez-v ous zo 25 septe om 11u00 mber in deFENIK S Deurnele itje 6, Mo rtsel www.fen iksfestiva l.be