2019 05 01 Prijswinnaarsconcert 2019

Serie Kamermuziek internationaal

Wo 1 mei 2019 Grote Zaal 20.15 uur

Prijswinnaarsconcert 2019 Winnaars Nederlands Vioolconcours + Nationaal Cello Concours + YPF Pianoconcours Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers.

Bij voorbaat dank.

Programma Prijswinnaarsconcert 2019 Winnaars Nederlands Vioolconcours + Nationaal Cello Concours + YPF Pianoconcours

Serie Kamermuziek internationaal Wo 1 mei 2019 Grote Zaal 20.15 - 21.55 uur ca. 45 minuten voor de pauze ca. 35 minuten na de pauze

Niek Baar viool, winnaar Nederlands Vioolconcours, categorie Oskar Back Eline Hensels cello, winnaar Nationaal Cello Concours Yang Yang Cai piano, winnaar YPF Pianoconcours

Dit concert wordt live uitgezonden door de NTR op NPO Radio 4

Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten?

Dank u wel.

2

Programma

Claude Debussy (1862 - 1918) Sonate voor cello en piano (1915) I. Prologue: Lent, sostenuto e molto risoluto II. Sérénade: Modérément animé III. Final: Animé, léger et nerveux Johann Sebastian Bach (1685 - 1750) Uit Partita nr. 2 voor viool solo in d BWV 1004 (1720) ·· Chaconne Karol Szymanowski (1882 - 1937) Variaties op. 3 in bes (1901/1903) ·· Thema: Andantino tranquillo e semplice ·· Var. 1: (Listesso tempo) ·· Var. 2: Agitato ·· Var. 3: Andantino quasi tempo di mazurka ·· Var. 4: Con moto ·· Var. 5: Lento dolce ·· Var. 6: Scherzando, molto vivace ·· Var. 7: Allegro agitato ed energico ·· Var. 8: Meno mosso. Mesto ·· Var. 9: Maggiore. Tempo di valse. Grazioso ·· Var. 10: Andantino dolce ·· Var. 11: Andantino dolce affettuoso ·· Var. 12: Allegro con fuoco Pauze Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Pianotrio op. 70 nr. 1 in D ‘Geistertrio’ (1808) ·· Allegro vivace e con brio ·· Largo assai ed espressivo ·· Presto

3

Toelichting Drie jonge concourswinnaars, van het Nederlands Vioolconcours, categorie Oskar Back, het Nationaal Cello Concours en het YPF Pianoconcours, hebben een uitgekiend programma in elkaar gezet, waarin ze zich kunnen manifesteren, zowel individueel als in combinaties.

De compacte Cellosonate van Claude Debussy ontstond na een jaar dat hij geen noot op papier kreeg. Hij leed aan darmkanker en was zwaar geschokt door de Duitse inval in Frankrijk in 1914. Hij wilde graag iets doen voor zijn land en koos voor het schrijven van drie sonates, waarin hij probeerde de traditie voort te zetten van zijn twee grote achttiende-eeuwse landgenoten François Couperin en Jean-Philippe Rameau. Bachs Chaconne wordt gezien als het non plus ultra van het repertoire voor viool solo. Hierin kan de violist laten horen wat hij in huis heeft.

Niet alleen qua virtuositeit, maar ook qua emotionele diepgang. En dat geldt ook voor de pianiste in Karol Szymanowski’s bonte Variaties op. 3. Na de pauze bundelen de musici de krachten in een heftig pianotrio van Ludwig van Beethoven. In het Geister Trio op.

70 nr. 1 horen we tragische en soms ronduit spookachtige muziek. Beethoven worstelde op dat moment met de ultieme nachtmerrie voor een componist: zijn toenemende doofheid, die hij uit alle macht voor de buitenwereld verborgen probeerde te houden.

En dat horen we terug.

Claude Debussy Sonate voor cello en piano Eind negentiende eeuw stond elke Franse componist onder de invloed van Wagner.

4

Ook de jonge Debussy werd erdoor overrompeld, maar na twee bezoeken aan Bayreuth ontwikkelde hij zich in rap tempo tot een felle anti-Wagneriaan.

In feite had er dus al voor 1914 in muzikaal opzicht een Duitse invasie van Frankrijk plaatsgevonden. Heel begrijpelijk dus, dat Debussy zo heftig reageerde op het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Zijn fysieke conditie was dermate verzwakt – hij onderging in 1915 een darmkankeroperatie en had een stoma – dat hij onmogelijk voor het vaderland kon gaan vechten en hij voelde zich daar schuldig over. Een jaar lang kreeg hij geen noot op papier. Een verblijf aan zee zomer 1915 bracht weer inspiratie. Hij schrijft daarover: ‘Ik ben de muziek opnieuw aan het uitvinden. Het geluksgevoel dat je krijgt van het op de juiste plaats zetten van het juiste akkoord ondervind je in geen enkele andere kunstvorm’. In een andere brief legt hij zijn motivatie uit om weer te gaan componeren: ‘Ik wil werken, niet zozeer voor mijzelf, maar om een bewijs te leveren – ook al is het nog zo klein – dat zelfs dertig miljoen moffen het Franse gedachtegoed niet kunnen vernietigen’.

Debussy besloot om alle Duitse invloed uit de Franse muziek te weren en een soort synthese te vormen tussen de nieuwe richting die hij had ingeslagen en de muziek van twee grote achttiende-eeuwse landgenoten:

Toelichting

François Couperin en Jean-Philippe Rameau.

Hij begon te schrijven, zoals hij zelf zei: ‘Als een gek, alsof ik ter dood veroordeeld ben, en er morgen aan moet geloven’. Hij vatte het plan op om een reeks kamermuziekwerken te schrijven en noemde ze: Six Sonates pour divers instruments composées par Claude Debussy, musicien français. Met dit laatste woord probeerde hij zijn duit in het patriottische zakje te doen. Hij kreeg uiteindelijk maar drie van de zes geplande sonates af voordat hij in 1918 aan kanker bezweek.

Het eerste werk dat hij voltooide, was de Cellosonate. Boven het manuscript schreef Debussy: ‘Que le pianiste n’oublie jamais qu’il ne faut pas lutter avec le violoncelle, mais l’accompagner’ (laat de pianist vooral niet vergeten dat hij niet de strijd met de cello moet aangaan, maar hem moet begeleiden).

Oorspronkelijk had Debussy de sonate een titel willen geven, ontleend aan een schilderij van Watteaum, Pierrot fâché avec la lune (Pierrot, boos op de maan), maar hij zag daar uiteindelijk vanaf. Toch speelt het groteske wel degelijk een rol, vooral in het tweede deel Sérénade, waarin de cellist opvallend vaak tokkelt, soms regelrecht swingend. Hij probeert in dit deel de mandoline, de gitaar en zelfs even de dwarsfluit te imiteren. Het openingsdeel, Prologue, start met plechtige pianoakkoorden, alsof het gaat om muziek van Couperin of Rameau. Maar als de cello invalt worden we al snel getrakteerd op een aantal sierlijke arabesken, waarin we Debussy’s eigen idioom herkennen. De Finale is het zwaartepunt van de sonate. ‘Licht en

nerveus’ zette Debussy boven de cellopartij.

Er zit een enorme vaart in dit deel en de spanning vertaalt zich in maar liefst zeventien tempowisselingen. Tegen het einde komt het thema van het eerste deel nog een keer terug.

Johann Sebastian Bach Chaconne uit Partita nr. 2 Tussen 1717 en 1723 was Bach als kapelmeester van het hoforkest in dienst van het vorstendom von Anhalt-Köthen. Het staatje werd geregeerd door de 23-jarige prins Leopold.

Deze wat decadent ogende jongeman leefde vrijwel uitsluitend voor de muziek. Hij had voor het hoforkest veel meer belangstelling dan voor staatszaken. Als hij de kans kreeg, speelde hij zelf mee op de viool, de viola da gamba of het klavecimbel – een soort karaoke avant la lettre. Maar liefst een kwart van de totale begroting van het vorstendom ging op aan muzikale activiteiten. Hij had al veel dure solisten uit Berlijn aangetrokken en was zielsgelukkig met de komst van Bach, die toen al vrij bekend was. Het vorstendom was calvinistisch. In de kerk werden uitsluitend psalmen gezongen.

Bach hoefde zich dus niet bezig te houden met het schrijven van religieuze muziek.

Een hele omschakeling, maar Bach hield wel van een uitdaging. Daarom heeft hij in deze periode vooral instrumentale muziek gecomponeerd. Bijvoorbeeld de majestueuze Tweede partita voor soloviool BWV 1004.

5

Toelichting

Onbetwist hoogtepunt daaruit is het slotdeel, de Chaconne, het non plus ultra van het solovioolrepertoire. Een monumentaal compositorisch bouwwerk dat bestaat uit vierenzestig ingenieus georganiseerde variaties over een thema van acht maten.

De hoeveelheid arrangementen, die in de loop van de geschiedenis van dit stuk zijn gemaakt, zegt veel over hoe collega-componisten over de Chaconne dachten. Er bestaan diverse transcripties voor piano, cello, altviool, orgel en gitaar. En zelfs een bewerking voor pianotrio en een voor symfonieorkest. Johannes Brahms heeft zich ook beziggehouden met een bewerking, voor piano voor de linkerhand.

In een brief aan Clara Schumann schreef hij: ‘Op één notenbalk, voor een klein instrument, schrijft die man een hele wereld, barstensvol met de diepste gedachten en de heftigste gevoelens. Als ik me probeer voor te stellen dat ik dit had gemaakt, of zelfs maar op het idee was gekomen, dan weet ik zeker dat ik van alle opwinding en schokkende ervaringen gek was geworden.’

Karol Szymanowski Variaties in bes Karol Szymanowski werd geboren in 1882 in Oekraïne. Zijn rijke, cultuurminnende ouders hadden daar een landgoed en speelden allebei piano. Op zijn vierde raakte hij geblesseerd aan een been, waardoor hij niet naar school kon en aan huis werd onderwezen.

6

Szymanowksi’s vader gaf hem zijn eerste pianolessen. Hij begon al heel jong met componeren, vooral voor de toneelstukken, dansvoorstellingen en gekostumeerde bals bij zijn ouders thuis. Zijn eerste composities leunen zwaar op de muziek van Chopin. Op het conservatorium in Warschau ontmoette hij pianist Arthur Rubinstein, ook gek op Chopin. In zijn memoires beschrijft Rubinstein zijn eerste indruk: ‘Daar stond hij dan: een lange, slanke jongeman, helemaal in het zwart. Met zijn handschoenen en zijn bolhoed leek hij eerder op een diplomaat dan op een musicus. Maar zijn grote, mooie, grijsblauwe ogen hadden iets droevigs en straalden intelligentie en gevoeligheid uit.

Hij kwam enigszins hinkend op me af en begroette me een beetje uit de hoogte met een beleefde glimlach.’ Ze werden vrienden en Rubinstein heeft gedurende zijn hele carrière Szymanowski’s muziek gepromoot.

Zijn stijl is daarna ook beïnvloed door Richard Wagner, Richard Strauss, Max Reger en Aleksandr Skrjabin. Later kwamen daarvoor Debussy, Maurice Ravel en Igor Stravinsky in de plaats. Daarna bleef hij zoeken naar een eigen idioom en probeerde hij zich te bevrijden van de destijds allesoverheersende impressionistische invloed.

De Variaties op. 3 schreef hij tussen 1901 en 1903 toen hij nog studeerde. Hij droeg ze op aan Arthur Rubinstein. In deze variaties is zijn stijl nog traditioneel laatromantisch.

Een enorm scala aan stemmingen passeert in rap tempo de revue. Variatie nr. 2 doet denken aan Liszt. In de variaties nrs. 4 en 6 horen we de boven- en onderhand net niet

Toelichting

synchroon spelen, een effect dat vaak door Schumann werd toegepast. Variatie 3 is een sombere mazurka met een subtiele aarzeling tussen mineur en majeur. Nr. 9 is een salonachtige wals. In de tiende variatie klinkt Szymanowski’s bewondering voor Skrjabin door en de laatste variatie is harmonisch zoekend en uitbundig virtuoos.

Ludwig van Beethoven Pianotrio op. 70 nr. 1 ‘Geistertrio’ Het Pianotrio op. 70 nr. 1 ontstond in de herfst van 1808, toen Beethoven net was komen inwonen bij de Hongaarse Gravin Anna Maria von Erdödy, een uitstekende amateurpianiste. Beethoven kon erg goed met haar praten en hij noemde haar zelfs ‘mijn biechtvader’.

Bovendien was de gravin buitengewoon vereerd als hij eigen werk uitvoerde op haar huisconcerten. Of als hij al improviserend achter haar klavier ging zitten. Beethoven droeg het trio, met nog een zusterwerk, aan haar op en voerde ze samen met violist Schuppanzigh en cellist Linke ook voor het eerst uit in haar salon.

In die tijd beleefde hij periodes van diepe wanhoop over zijn toenemende doofheid, maar soms kon hij erin berusten en was hij zielsgelukkig dat hij ondanks zijn handicap toch gewoon door kon componeren. Die wanhoop vinden we vooral terug in het eerste deel van dit dramatische pianotrio.

In Beethovens vroege trio’s voert de piano nog de boventoon maar in dit stuk zijn alle drie de instrumenten even belangrijk. Het trio opent opvliegend, met een boos unisono, waarna de cello ineens op de proppen komt met een smachtende en klaaglijke melodie. Daardoor weten we meteen wat ons in dit deel te wachten staat. Abrupte stemmingswisselingen en grote contrasten.

Meesterlijk wat Beethoven allemaal doet met die twee thema’s in de doorwerking, als hij met de thema’s gaat goochelen. Hij buit zijn melodisch materiaal contrapuntisch uit, dat wil zeggen dat de thema’s – of varianten daarvan – beurtelings als elkaars begeleiding fungeren. Het Largo is bijna impressionistisch. Akkoorden die op het eerste gehoor totaal niet bij elkaar passen, houden de aandacht van de luisteraar vast. Dreigende, rommelende tremolo’s en ingehouden emoties zorgen voor een spookachtige sfeer.

Toen Carl Czerny dit deel jaren na Beethovens dood hoorde, moest hij denken aan rondwarende geestverschijningen.

Sindsdien heeft dit trio de bijnaam Geister. Er zijn musicologen die beweren dat Beethoven in dit largo een thema gebruikte dat hij eerder had geschreven voor een opera die er nooit kwam, Macbeth, en dat deze muziek was bedoeld voor de scène met de heksen.

De finale zit vol ritmische energie, is redelijk opgewekt en hier en daar zelfs humoristisch.

Beethoven goochelt weer buitengewoon ingenieus met de thema’s.

Tekst toelichting: Thijs Bonger

7

Biografieën Componisten Claude Debussy

Claude Debussy (1862 - 1918) had geen schoolopleiding maar kreeg als kind pianoles van de schoonmoeder van schrijver Paul Verlaine.

Vanaf zijn elfde studeerde hij piano aan het Parijse conservatorium, en op zijn achttiende begon hij compositie te studeren.

Ondanks zijn eigenzinnige ideeën werd zijn grote talent erkend en kreeg hij zelfs de Prix de Rome. Na zijn verblijf in Rome begon hij zich te 8

ontplooien tot de grote, vernieuwende componist van orkestwerken zoals Prélude à l’après midi d’un faune (1894), dat onmiddellijk werd gezien als een meesterwerk. Hierna ontstond de opera Pelléas et Mélisande die al bij de eerste uitvoering in 1902 een sensatie veroorzaakte. Zelden is een zo vernieuwende componist zo goed begrepen door zijn tijdgenoten als Debussy. Zijn persoonlijke leven was turbulent met steeds wisselende minnaressen, tot hij rond 1903 Emma Bardac leerde kennen met wie hij trouwde en een dochtertje kreeg. Terwijl de Eerste Wereldoorlog nog om hem heen woedde, stierf Debussy, veel te vroeg, op zijn 56ste aan darmkanker. Zijn invloed was groot en is nog tot op heden relevant.

Johann Sebastian Bach Johann Sebastian Bach (1685 – 1750) was afkomstig uit een oud muzikantengeslacht van organisten, cantors en stadsmuzikanten. Als jongen leerde hij viool en

orgel spelen en zong hij in het kerkkoor van zijn geboorteplaats Eisenach.

Op negenjarige leeftijd verloor hij zijn beide ouders en zijn oudste broer ontfermde zich over hem. Van hem leerde hij klavier spelen en op zijn zeventiende begon zijn leven als professional waarbij de aanstellingen elkaar in vrij snel tempo opvolgden: Weimar, Arnstadt, Mühlhausen, Köthen en tenslotte Leipzig. Terwijl in Köthen de nadruk lag op de wereldlijke muziek, was hij vanaf 1722 in Leipzig als cantor van de Thomaskirche gefocust op de kerkmuziek volgens de Lutherse liturgie. De vele partituren

Biografieën

die bewaard zijn gebleven vormen nog altijd een enorme inspiratie en deze muziek is voor velen ‘De Maatstaf’.

Karol Szymanowski

Karol Szymanowski (1882 - 1937) werd geboren in Oekraïne dat toen Pools grondgebied was. Hij stamde uit een aristocratische familie en kreeg zijn eerste muzieklessen van zijn vader.

Szymanowski studeerde verder in Warschau en richtte daar in 1905 de groep Jong Polen op die tot doel had de nieuwe Poolse

muziek te promoten. Zijn vroegste werken uit die periode ademen de sfeer van Richard Wagner, Richard Strauss, Johannes Brahms en Aleksandr Skrjabin. Een belangrijke ontwikkeling vindt plaats als in 1917 tijdens de Russische Revolutie het familielandgoed wordt verwoest. Zijn stijl veranderde en hij ging terug naar de meest oorspronkelijke bronnen van de Poolse volksmuziek. Met de opera Krol Roger kreeg Szymanowski internationaal veel waardering wat hem ook in eigen land meer aanzien gaf. In 1930 werd hij directeur van de Chopin Muziekacademie in Warschau.

Hij stierf uiteindelijk in 1937 in een sanatorium in Lausanne aan tuberculose.

Ludwig van Beethoven Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) kreeg als kleine jongen in Bonn pianoles van zijn vader en leerde daarnaast ook viool en altviool spelen. Zijn favoriete instrument bleef echter de piano.

In Wenen werd hij vanaf 1792 allereerst beroemd als pianovirtuoos en improvisator. Een jaar lang kreeg hij compositieles van Joseph Haydn en veel in zijn vroege kamermuziek en zijn pianosonates wijst op de invloed van Haydn. Al snel liet Beethoven de achttiende eeuw achter zich en begon zich te manifesteren als een vroege romanticus voor wie zijn eigen innerlijk de juiste koers was. Vanaf 1798 had Beethoven gehoorproblemen en in 1808 was zijn gehoor zo slecht geworden dat hij niet meer in het openbaar als pianist kon optreden.

Dirigeren deed hij nog wel.

9

Biografieën

Zijn laatste pianosonate (op. 111) dateert uit 1822, daarna schreef hij nog vijf strijkkwartetten die behoren tot de top van de hele strijkkwartetliteratuur.

Uitvoerenden Niek Baar Viool

In januari 2018 won Niek Baar (1991) het prestigieuze Nationaal Vioolconcours, categorie Oskar Back, maar het talent zat er al veel vroeger in.

Baar begon hij op achtjarige leeftijd met vioolspelen.

10

Vijf jaar later werd hij toegelaten tot de jong talentafdeling van het Koninklijk Conservatorium Den Haag, waar hij in 2012 cum laude afstudeerde bij Philippe Graffin en Peter Brunt. Hij vervolgde zijn opleiding in Berlijn op de Hochschule für Musik Hanns Eisler, waar hij in 2016 met de hoogst mogelijke score zijn masterdiploma behaalde.

Verdere lessen volgden van Christoph Poppen in München. Baar was finalist van het Internationaler Johann-SebastianBach-Wettbewerb, het International Bach Concours in London en het Davina van Wely Vioolfestival en Prinses Christina Concours. Ook werd hem in 2015 de Kersjes van de Groenekan Prijs toegekend en de Grommek Prijs tijdens het Kronberg Festival in Duitsland. Hij vormt een duo met pianist en eerste prijswinnaar van het ARD-concours Benjamin Kim. Baar bespeelt een viool gebouwd door Carlo Bergonzi uit het jaar 1729, hem in bruikleen gegeven door de Tjardus Greidanus Stichting te Amsterdam.

Eline Hensels Cello

Eline Hensels (1998) won in oktober 2018 het Nationaal Cello Concours en ontving tevens de publieksprijs.

Ze begon op haar vierde met pianolessen bij haar moeder. Haar eerste cellolessen kreeg ze aan de muziekschool Kumulus te Maastricht.

Hensels volgde onder andere lessen bij Monique Bartels (Amsterdam) en Felix Schmidt (Royal Academy of Music, Londen). Momenteel volgt ze lessen bij Alexander Petrasch en Gustav Rivinius.

Biografieën

Zowel in 2012 als in 2014 heeft Eline bij de regio finale van het Prinses Christina Concours de eerste prijs en de Laureatenprijs behaald.

Tevens ontving zij van de vakjury de ‘Prijs van het Limburgs Symfonie Orkest’. In 2015 won zij bij het Britten Celloconcours de ‘Staalbankiersprijs Masterclass’ en een solooptreden met het Britten Jeugd Orkest. Eline volgde masterclasses bij onder meer Gustav Rivinius, Marcio Carneiro, Charles Watt, Istvan Vardai, Stephan Forck, Bruno Pasquier en Emil Rovner. In 2017 nam zij deel aan de Pablo Casals Academy. Voor haar studie in Londen ontving Eline een Entrance Scholarship van de Royal Academy of Music, de Van Den Ende Foundation en Fundatie Vrouwe Van Renswoude.

Yang Yang Cai Piano Op 10 februari 2019 werd Yang Yang Cai (1998) uitgeroepen tot de grote winnaar van de prestigieuze

YPF Piano Competition Grand Prix Youri Egorov.

In 2008 behaalde zij al de eerste prijs op het Steinway Piano Concours en mocht als negenjarige Nederland vertegenwoordigen op het Internationale Steinway Festival.

van Amsterdam. Yang Yang heeft talloze masterclasses gevolgd, bij onder anderen Boris Berman, Matti Raekallio, Mikhail Voskresensky, Jacques Rouvier, Dominique Merlet, Igor Roma, Frederic Chiu, Klaus Hellwig en Arie Vardi.

Yang Yang musiceert niet alleen als solist maar speelt ook graag kamermuziek. Met violist Shin Sihan en cellist Alexander Warenberg vormt zij sinds 2017 het Amsterdam Piano Trio. In 2019 traden zij onder meer op in de Kleine Zaal van het Concertgebouw.

In 2012 was Cai ook winnaar van het Steinway Piano Concours en won in 2013 de Junior Finale van de internationale Young Pianist Foundation (YPF). Ze begon met pianospelen op vijfjarige leeftijd en werd al op tienjarige leeftijd leerling van de beroemde pianopedagoog Jan Wijn.

Sinds 2015 studeert ze bij hem aan het Conservatorium 11

Serie Strijkkwartetten

Verwacht

Za 11 mei 2019 Grote Zaal 20.15 uur

Schumann Quartett Chiaroscuro Live spelen is ‘the real thing’ voor het nog jonge, Duitse Schumann Quartett. Dat bewijst het viertal met een programma dat zich laat beluisteren als een spannende pageturner. Met het programma Chiaroscuro reizen de strijkers met werken van Bach, Mendelssohn, Glass, Sjostakovitsj en Janáček dwars door de geschiedenis om net als in de schilderkunst en de fotografie licht-donkereffecten uit te vergroten. Het resultaat is muzikaal drama van de bovenste plank.

Schumann Quartett foto: Kaupo Kikkas

Het in 2012 opgerichte Schumann Quartett heeft in zeer korte tijd de wereld veroverd. Originele programma’s, veel risico tijdens live-uitvoeringen en een enorme muzikaliteit hebben de drie broers Schumann en de in Tallinn geboren Liisa Randalu in recordtijd gebracht tot de hoogste regionen van de kwartetwereld. Fono Forum beschreef het kwartet als ‘een van de meest opwindende strijkkwartetten die er vandaag de dag te vinden zijn’.

Programma: Wolfgang Amadeus Mozart 5 Fuga’s KV 405 naar Johann Sebastian Bach (Das wohltemperierte Klavier, boek II) / Felix Mendelssohn Bartholdy Fuga voor strijkkwartet in Es op. 81 nr. 4 / Philip Glass Strijkkwartet nr. 2 ‘Company‘ / Dmitri Sjostakovitsj Twee stukken voor strijkkwartet / Anton Webern 6 Bagatellen op. 9 / Leoš Janáček Strijkkwartet nr. 2 ’Intieme brieven’

12

Partner:

Seizoen 2019-2020 Serie Kamermuziek internationaal Kamermuziek in het Muziekgebouw is kamermuziek met een twist. Grote solisten in bijzondere samenstellingen spelen gekend klassiek repertoire naast zelden gehoorde en nieuwe werken. Een intiem muziekavontuur van het allerhoogste niveau. do 26 sep 2019 Olli Mustonen + Ian Bostridge + Steven Isserlis Hemellichten za 16 nov 2019 Javier Perianes + Cuarteto Quiroga Ginastera, Granados en Brahms wo 18 dec 2019 Liza Ferschtman + Enrico Pace Van Beethoven tot Enescu wo 8 jan 2020 Alexander Melnikov + Isabelle Faust + Jean-Guihen Queyras Beethoven-trio’s vr 3 april 2020 Doric String Quartet + Alina Ibragimova + CÊdric Tiberghien Franse topstukken

13

Verwacht

Mei do 2 mei / 12.30 uur Rubens Consort Kamermuziek Lab Lunchconcert i.s.m. Prinses Christina Concours do 2 mei / 20.15 uur Nederlands Kamerorkest Piazzolla door Vincent van Amsterdam do 2 mei / 20.30 uur / Bimhuis Irreversible Entanglements The Rest is Noise @ Bimhuis vr 3 mei / 20.15 uur Collegium Vocale Gent Madrigalen van Monteverdi zo 5 mei / 18.30 uur Vrije Noten Componistendiner

vr 10 mei / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Anthony Marwood + Alexander Melnikov Wonderkinderen

do 16 mei / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Anthony Marwood + Alexander Melnikov Illumine me

za 11 mei / 14.15 uur De IJ-Salon Klezmer & Co

vr 17 mei / 20.15 uur Cappella Amsterdam Rachmaninov Vespers

za 11 mei / 20.15 uur Schumann Quartett Chiaroscuro

vr 17 mei / 20.30 uur / Bimhuis The Necks The Rest is Noise @ Bimhuis

zo 12 mei / 11.00 uur / Kleine Zaal Carolina Eyck + Ere Lievonen + Wouter Snoei The Theremin Stories zo 12 mei / 15.00 uur Nederlandse Bachvereniging Café Zimmermann wo 15 mei / 20.15 uur Nederlands Kamerkoor + Paul Van Nevel De schatkamer van Paul Van Nevel

wo 8 mei / 20.15 uur Camerata Salzburg + Alexander Lonquich Pianist en dirigent

do 16 mei / 12.30 uur Artem Trio Lunchconcert ism NMF

do 9 mei / 20.15 uur Nieuw Ensemble Première Georges Aperghis Lost Connections

do 16 mei / 20.00 uur / Paradiso Nederlands Blazers Ensemble Bach en Soefi

14

za 18 mei / 20.15 uur Thomas Oliemans + Malcolm Martineau Beethoven, Wagner en Strauss

Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012).

Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen

Foto: Erik van Gurp

Grand café 4’33 Kom voor het concert eten in Grand café 4’33. Reserveren: 020 788 2090 of 433grandcafe.nl.

Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal.

- Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert.

- Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming.

- Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl

Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen.

Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje.

Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.

Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren.

Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons

Op de hoogte blijven?

Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws.

Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram.

Dank!

Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiënten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.

Druk binnenwerk

15