c o r s o magazine | voorjaar 2024

Page 1

v o o r j a a r 2024

PB- PP B- 25

BELGIE(N) - BELGIQUE

magazine

club c o r s o Rosalie Custers “Ik voel hier in c o r s o een supergrote openheid waardoor je je heel erg thuis voelt.”

backstagebabbel Johan Petit “Bij mij zijn geen 2 voorstellingen dezelfde.”

Carli Gellings van BATMAT “Het is fijn dat je naar theater kan om te zien hoe anderen met uitdagingen omgaan.”

dubbelinterview Haider Al Timimi en Ann van den Broek

“Ik ben chaos, maar in mijn werk wil ik controle.”

1


column Freek Vielen

5

interview Batmat

6

club corso

8

interview Antigone & WArd/waRD

10

premières in c o r s o

14

corso breekt los

16

interview vrijwilliger

23

inhoud

25 interview Antwerpse stadscomedian

2

26 interview Antwerpse dansscholen

28 interview Zwerm

33 interview Johan Petit

34 strip & kooktip

36 buurt & contact

38 programma


welkom De tekeningen die je hier ziet zijn gemaakt door studenten architecturale vorming van de!Kunsthumaniora. Zij kwamen met de hele klas ons interieur schetsen. Voor hen een leuke oefening, voor ons een kans om door hun ogen met een frisse blik naar ons huis te kijken. De gevestigde perspectieven in vraag stellen, dat doen ook onze jongerenambassadeurs. Een bonte, enthousiaste bende die we in dit magazine aan het woord laten en die jou graag uitnodigen voor de tweede paasiftar in c o r s o. Het is pas als je de deuren opent voor onverwachte ontmoetingen dat er zuurstof binnen stroomt. Het maakt van cultuurhuis c o r s o een open en levendig huis vol verrassingen. © Pia Van Noten © Rosaline De Decker

Zo openden we het nieuwe cultuurseizoen met een letterlijke olifant in de kamer. De nieuwsgierige lezer zal hem nog eens tegenkomen in dit magazine, naast onze iconische traphal. Jong tekentalent Deniz Isikli geeft ook een gezicht aan de jongeren die hun lunch nuttigen in onze foyer een dagelijks tafereel in c o r s o. Verder lees je exclusieve interviews met de artiesten die dit voorjaar op ons podium staan, vind je een poster met al onze premières uitgelicht (tip: hang deze vooral aan je raam!) en ontdek je het geheime tomatensoeprecept van collega Marianne. Redenen genoeg om deze pagina om te slaan en snel verder te lezen. Nestel je in onze pluche zetels, geniet van de mooiste voorstellingen en praat gezellig na in café c o r s o. Wees welkom! 3


... ons appartement ooit een conciërgewoning was? Daarna werd het een tijdje gebruikt als kantoor voor onze techniekers Nu is het een appartement waar artiesten na hun performance kunnen overnachten.

... er vroeger een opnamestudio was op onze tweede verdieping? De lampjes rood-geel-groen hangen er nu nog.

... er een nieuwe gevel komt voor ‘t Hof van Even, met veel inkijk, planten en extra zitplaatsen?

... de tweede editie van het BROEDfestival op 15 en 16 januari neerstrijkt in c o r s o?

... je elke woensdag namiddag met je kroost (0-6 jaar) in studio 2 kan komen spelen?

wist ... collega Yentl ons helaas heeft verlaten? We zullen je missen Yentl!

je

dat?

... je op woensdag namiddag met al je opvoedvragen terecht kan bij ‘Huizen van het Kind’ in c o r s o?

... je via onze nieuwsbrief regelmatig kans maakt om een duoticket te winnen? Schrijf je in via corso.be

4

... we sinds oktober een nieuwe technieker in ons team hebben? Welkom Bram!

... middelbare scholieren van het Koninklijk Atheneum Berchem (KAB) en Sint-Willebrord Heilige Familie (Wilfam) ’s middags hun lunch komen eten in onze foyer?

(v)

De Nwe Tijd vr 1 mrt | 20 uur | avant-première za 2 mrt | 20 uur | première


Freek Vielen

Als je een bodemstaal van twee, drie meter uit de grond haalt, zie je de geschiedenis. Het is iets wat ik voornamelijk ken van de tv, van programma’s die ik als kind keek en die me iets moesten leren over aardrijkskunde en geografie. Ik weet nog dat ik het elke keer fascinerend vond. Die stapel gekleurde laagjes, keurig boven op elkaar. Een paar centimeter rood, bijna een halve meter gelig spul, wat laagjes bruin en grijs, soms zelfs iets wat wel paars of blauw leek en meestal afgetopt met een dikke laag zwarte aarde waar je aan de bovenkant het gras nog kon zien groeien. Ik vond het vooral zo fascinerend dat de lagen zo duidelijk van elkaar gescheiden leken, alsof de aarde plotseling van het ene tijdperk in het andere was geraakt. Zouden ze het hebben gevoeld, dacht ik, de mensen, de dieren en de planten die precies op de grens tussen bijvoorbeeld het rode en het gelige tijdperk woonden? Waarschijnlijk niet. Waarschijnlijk geldt er voor de bodem waarop we leven een andere tijd dan de onze, eentje die trager is dan onze ogen kunnen waarnemen. Waarschijnlijk is die paar millimeter omslag van paars naar bruin alsnog een paar honderd jaar. Sowieso is het moeilijk om verandering te voelen, vind ik, alsof de tijd sowieso te traag gaat voor een mensenleven. Ik weet niet beter alsof vandaag hetzelfde is als gisteren en dat morgen alles nog precies zo zal zijn als vandaag. Het kopje dat ik vanavond op het aanrecht zet, vind ik daar morgen op dezelfde plek terug. En de mensen die ik vandaag tegenkom, zijn morgen nog exact dezelfde mensen (voor mij althans). Tegelijkertijd hoef ik maar even te graven in mijn eigen leven en het

foto Alexander Daems

column

“Ik geniet van het voelen van de verandering van tijd.” lijkt wel alsof ik zelf al verschillende tijdperken heb meegemaakt. Hoe werkten mensen zonder email? Dat moet ik toch nog hebben gezien? Net als bibliotheken en banken zonder internet - zonder computers zelfs. (De stempel op het binnenblad van het boek met de datum waarop het terug moest komen, herinner ik me). Ik herinner me de gesprekjes met de ouders van mijn vriendjes nog, als ik hun huistelefoon opbelde en vroeg of Patrick misschien ook aan de telefoon mocht komen. En zolang is het toch nog niet geleden dat de hashtag MeToo ontstond? Ik kan me de wereld daarvoor al bijna niet meer voorstellen. Het is een van de redenen waarom we voor onze nieuwe voorstelling (v) onze moeders interviewen. Alleen al door het feit dat ze ouder zijn dan wij hebben ze nog meer tijdperken meegemaakt. Zeker in het leven van vrouwen is er de afgelopen 100 jaar zoveel gebeurd dat je niet eens zo diep hoeft te graven om al in radicaal andere tijdperken terecht te komen. (Ik las laatst bijvoorbeeld dat een vrouwen-quotum lang betekende dat er een maximum aantal vrouwen was, dat ergens mocht werken, omdat al die werkende vrouwen ten koste gingen van arbeidsplekken voor mannen). De vrouwen die we spreken hebben in die verschillende tijdperken geleefd en dochters gekregen die nu ook weer dochters hebben en die dus uiteindelijk in een andere wereld groot zullen worden. Ik geniet van het voelen van de verandering van tijd. Het voelt alsof we voortdurend met elkaar onderweg zijn en we allemaal, elk individu, elke dag opnieuw kunnen proberen de koers te verleggen. Naar een toekomst bijvoorbeeld waarin we graag zouden willen leven. 5


ruimte voor

“Uitdagingen van volwassenen kan je herleiden tot de bok in de turnles” In de voorstelling BOK gaat BATMAT op onderzoek in de turnzaal. Welke spelregels gelden er? Moet echt iedereen over de bok? Wat als je er niet over wil? En wat zegt dat allemaal over de spelregels van het leven? BOK (7+) is de tweede productie van BATMAT, na THIS SIDE UP (4+). Telkens creëren de makers een voorstelling vanuit hun uiteenlopende achtergronden in dans en theater. BOK heeft er een eerste seizoen op zitten. Daarin merkte Carli Gellings (BATMAT) dat de fysieke nabijheid van het publiek een positief effect heeft. “Deze voorstelling kan veel reactie uit de zaal gebruiken. En die reacties van kinderen stimuleren ons om nog levendiger te spelen en ons met nog mee energie te smijten.”

De spelregels van het leven die tot uiting komen in de setting van de turnzaal, kan je zo de kern van BOK omschrijven? “Vier mensen gaan op een heel verschillende manier om met een uitdaging. Daarin zitten de spelregels van het leven. Ik denk dat iedereen zich wel kan herkennen in iets wat in de voorstelling voorbijkomt. De bok is een mooie metafoor voor het omgaan met uitdaging in het leven. De vier spelers staan alleen voor de bok, maar ze staan er ook samen. BOK kan misschien wel doen nadenken over hoe je een uitdaging samen kan aangaan.” Merk je dat de voorstelling jullie jonge publiek effectief laat nadenken? “Ik ben in de voorstelling een personage dat nogal competitief wordt en daardoor ook over de anderen heen walst. Ik merk dat kinderen er keihard mee begaan zijn. ‘Je mag niet pesten’, ‘Het is echt oneerlijk’, ‘Boe!’: ze jouwen me uit omdat ik het niet zo proper speel. Ik hoor wel dat ze niet aan mijn kant staan. (lacht) Dat is het mooie aan spelen voor een jong publiek. Leerkrachten hebben vaak de neiging om de kinderen tot stilte aan te manen. Maar ik hou wel van die levendige en luide reacties op de voorstelling. We proberen te zoeken naar een fysieke taal die weinig woorden nodig heeft. En in deze vorm van theater is er ruimte voor reacties. We zoeken ook naar herkenbaarheid, naar een universele taal die we allemaal begrijpen. Met je lichaam kan je zo veel zeggen. Veel gevoelens kan je vertalen naar fysieke handelingen.”

6


Bok (7+)

Hoe verliep de creatie van BOK? “Heleen (Desmet, kernlid van BATMAT – red.) zag een rijkdom van verhalen en situaties in het moment waarop je over zo’n bok moet. Wat gebeurt er met je? Hoe ga je ermee om? En hoe doen de anderen dat? We deden onderzoek naar wat de ontwikkelingspsychologie zegt over kinderen van de leeftijd waarop je op school over de bok gaat. En dan gingen we meteen vormen en beelden uitproberen op de vloer. Het was echt een collectief maakproces waarin iedereen iets kon aanbrengen. Na het associëren structureerden we het verhaal en bekeken we de ontwikkeling van de personages doorheen het stuk.”

Batmat

zo 24 maart

BOK kreeg het label 7+. Hoe bepaal je de leeftijd van je doelgroep? “Da’s een moeilijke, maar wel heel belangrijke zoektocht. Redelijk ver op voorhand moet je het doelpubliek al bepalen, nog voor je het materiaal maakt. Voor BOK gingen we dus te rade bij de ontwikkelingspsychologie. Blijkt dat een kind op achtjarige leeftijd op een andere manier begint om te gaan met normen, zoals over de bok móeten springen. Ook op vlak van empathie is er rond die leeftijd een nieuwe ontwikkeling. Zo kwamen we uit bij 8+, wat we later bijstelden tot 7+ omdat bleek dat het stuk ook voor die leeftijd kan.”

Tekst: Matthias Van Milders

Veel van de vragen en onzekerheden waarmee we als volwassenen kampen, zijn terug te brengen naar onze kindertijd. Zit dat ook achter BOK? “Ik vind het heel fijn om zo te werken omdat ik denk dat het ook echt zo is. Hoe gaan wij om met uitdagingen in ons volwassen leven? Dat kan je herleiden tot de bok in de turnles. Dat zijn serieuze zaken, ook in een kinderleven. En die mogen er zijn. Het is fijn dat je naar theater kan om te zien hoe anderen met uitdagingen omgaan. Je wordt erkend en herkend in je gevoelens. Ik hoop dat kinderen daar na de voorstelling onderling en met ouders of leerkrachten verder op doorgaan.”

© Boris Bruegel

© Boris Bruegel

Familiedag met BOK en nog veel meer Priscilla Peeters (programmator familie & scholen c o r s o): “BOK legt de link tussen over de bok springen en de uitdagingen van het volwassen leven. Dat doen we ook met onze familiedagen. Podiumkunsten zijn een heel mooi medium om kinderen te laten kennismaken met het leven. Een voorstelling als BOK is erg gelaagd en zorgt ervoor dat kinderen een levenservaring rijker zijn. Die delen ze met hun ouders, familie en vriendjes.” “Naast de voorstelling heeft een familiedag nog meer in petto, zoals een workshop voor kinderen en ouders. En muzisch docent Lore Suls is met haar knutselatelier ook altijd van de partij. We organiseren elk seizoen verschillende familiedagen, met een wisselend programma. Ga op 22 maart zeker op ontdekking in de interactieve installatie Crash Test van Kamikamka. Enkel voor die voorstelling hoef je tickets te kopen, de rest van het aanbod is gratis.”

7


club c o r s o

lub

club c o r s o is een nieuw jongerencollectief in het hart van Berchem. De club richt zich op een community van creatieve jongeren (16+) die elkaar inspireren en impact hebben op de werking van c o r s o.

Leer een aantal jongeren van club c o r s o kennen!

8

Imke Donckers 20 jaar cultuurfanaat

Moira Gabriëls 18 jaar cultuurfanaat

Anas Rakraki 19 jaar cultuurfanaat

Thalia Wouters 28 jaar slam poet


Benita (23) loopt mee achter de schermen van c o r s o

Benita Massignani heeft haar Bachelor Vrije Kunsten op zak en gaat nu een jaar op ontdekking achter de schermen van c o r s o voordat ze haar Master aanvat. Ze helpt het technisch team om voorstellingen op te bouwen, ze denkt mee na over het c o r s o aanbod als jongerenambassadeur en ze loopt mee met de programmatoren. “De ontmoetingen, ervaringen en opportuniteiten blijven maar komen”, vertelt ze enthousiast.

“ Ik was op zoek naar een stageplaats, maar kreeg zoveel meer dan dat.” Achter de schermen van een voorstelling “Tijdens mijn opleiding Vrije Kunsten leerde ik voorstellingen te maken, op het podium. Maar ik bleef wat op mijn honger zitten wat betreft het technische aspect. Welk materiaal is er nodig om het decor op te bouwen? Welke mogelijkheden zijn er? Hoe kunnen we de ruimte inrichten en optimaal benutten? Hoe belichten we? Ik stuurde verschillende mailtjes met de vraag of ik een jaartje als vrijwilliger mocht meelopen met het technische team. Kris, de hoofdtechnieker bij c o r s o, nodigde me meteen uit. Hij bood me een tas koffie aan en vroeg me wat ik allemaal wilde leren.”

“Sinds ik in dit creatief en warm huis terechtkwam, leidt de ene ontmoeting naar de andere en kom ik van de ene opportuniteit in de andere terecht.” c o r s o is een bruisend, warm huis “Zo belandde ik niet alleen als vrijwilliger mee in het technische team, maar ben ik nu ook jongerenamabssadeur van c o r s o en krijg ik de kans om Jesse, de programmator voor dans & theater, van op de eerste rij mee te volgen. Sinds ik in dit creatief en warm huis terechtkwam, leidt de ene ontmoeting naar de andere en kom ik van de ene opportuniteit in de andere terecht. Het is hier een echte broeihaard van creativiteit en openheid. En ik voel me hier al helemaal thuis.” Tekst: Leila Kandil

9


Balanceren tussen chaos en controle

Twee choreografen, twee voorstellingen, twee werelden. Terwijl de ene op zoek gaat naar evenwicht, onderzoekt de ander het belang van chaos. Ann Van den Broek is artistiek leidster van WArd/waRD, een dansgezelschap dat in België en Nederland actief is. In ‘The Balancing Act’ herleidt ze bewegingen tot hun essentie. Haider Al Timimi is theatermaker, acteur en directeur van theater Antigone in Kortrijk. In ‘HAVOC’, zijn eerste dansvoorstelling voor het theaterhuis, neemt hij de kracht van stoorzenders onder de loep.

dans Ann, jouw voorstellingen draaien altijd rond extreme emoties. Ann: Voor mezelf is het belangrijk om in alles een soort balans te vinden: in werk, gezondheid… Maar dat lukt niet. Ik ga van het ene extreem naar het andere. Evenwicht is een beweging die je stap voor stap uitvoert, iedere dag: daar gaat ‘The Balancing Act’ over. De voorstelling vertrekt vanuit mezelf, maar ik zie dat veel mensen om me heen ermee bezig zijn, zeker in deze tijd. We zoeken naar een evenwicht dat er nooit zal zijn.

10

Ik ben chaos, maar in mijn werk wil ik controle: in mijn choreografie is alles tot in de puntjes vastgelegd, al lijkt het alsof de dansers telkens op het moment zelf beslissen. Maar uiteindelijk zijn de dansers allemaal verschillende mensen; doorheen een soort eenheid in de groep komt er uiteindelijk bij iedereen een ontzettend sterke persoonlijkheid naar buiten. Dat is mijn methode, ik kan het alleen zo.


Haider, jij onderzoekt dan weer het nut van chaos.

we veel symmetrie, maar dat is omdat we niet zo ver, of diep, of breed kunnen kijken.

Haider: Ik ben de zoon van een wetenschapper. Aan de muur van onze living hing een plastic, goudkleurige klok met ‘Bismillah’ op, met daaronder de tabel van Mendeljev. Ik ben het product van dat soort explosieve botsingen.

Breakdance was altijd al een vorm van chaos: omdat je niet mocht dansen in het shoppingcenter, gebeurde het op straat. Overal waar ze werden weggestuurd, van de kunstschool tot de fuifzaal, bedachten breakdancers een eigen invulling. Ik vond het altijd al een mooie vorm van anti-establishment, en daar gaat deze voorstelling over.

Mijn grote interesse in het wetenschappelijke verhaal heeft te maken met het vacuüm dat ontstond toen de islam geen onderdeel meer uitmaakte van mijn leven. Het belang van chaos, van zachte of harde botsingen, is primordiaal voor onze overleving. Ik liet me inspireren door een lezing van Alan Watts over de samenhang van organismen en het universum. “Heel de wereld is jazz”, zegt hij. Jazz kan chaos zijn, maar ook harmonie. Is er harmonie in het toeval? Daar zijn we naar op zoek. Kijken we met onze kleine ogen naar het zonnestelsel, dan lijkt het te kloppen als een Zwitsers horloge. Maar wanneer je een snapshot van de laatste miljard jaar maakt, zie je dat het één grote chaos is. Met onze ogen zien

Al die b-boys en b-girls dansen op een andere manier, en dat heb ik proberen te behouden in mijn choreografie. Je ziet mensen die een synchroniciteit opzoeken, maar toch blijf je altijd jazz voelen. Op elk moment, in iedere voorstelling, beslissen de dansers of ze een beweging meedoen of niet, of er een andere kleur aan geven en de eigen identiteit laten zien. Daardoor ontstaat er iets heel ontroerends. Ann: Dat vind ik tof, ik wou dat ik dat kon! Ik begrijp perfect wat je zegt.

11


‘HAVOC’ gaat ook over het idee van verzet, dat vaak wordt gezien als chaos. Haider: Ik voel dat we naar een tijd gaan waarin we alleen maar muren bouwen ter bescherming. We zijn heel veel vrijheden aan het verliezen. Stoorzenders in de maatschappij die weigeren in iets mee te gaan en zoeken naar verzet, naar een andere vorm of beweging: dat vind ik ongelofelijk belangrijk. In mijn voorstelling dansen twee Algerijnse dansers een duet op het gedicht The Earth is Closing on Us van de Palestijnse dichter Mahmoud Darwish. Enkele weken nadat we die scène maakten, brak de oorlog in Gaza uit en kreeg ze een heel actuele vertelling. Dat komt binnen bij het publiek. Voor mij bewijst het opnieuw hoe belangrijk verzet is. Maar wat is verzet, en wanneer is het een terroristische daad? We zoeken niet per se naar een antwoord, maar proberen nuance te brengen. Gaat ‘HAVOC’ ook over de kunstensector? Binnen de hedendaagse danswereld werd er vaak neergekeken op breakdance. Dat is aan het veranderen - niet omdat de instanties veranderen, maar omdat de ‘low art’ heel erg aan het boomen is, eigen dossiers indient, eigen instituten begint te bouwen. We willen allemaal dat het theater diverser wordt, maar kauwen wel al jaren op dezelfde canon. En dan zijn we verontwaardigd dat er niet genoeg kleur in de zaal komt - zowel wat pigment, vorm als taal betreft. Maar dat komt ook omdat de sector onvoldoende die talen spreekt.

12

Ik geloof enorm in het hybride verhaal. Dat is volgens mij de oplossing voor een betere wereld. Je kunt de hoogste muren bouwen, de aarde is en blijft een bol. Of je het nu wilt of niet, dat hybride verhaal zal er komen. Het is essentieel om te zien dat er nog zoveel verhalen en schoonheid te rapen valt bij nieuwkomers. ‘HAVOC’ is zo een stap. Ann, het maatschappelijke is bij jou niet letterlijk aanwezig, maar het is er wel. Ann: Ja, de impact op de mens, rechtvaardigheid … die elementen zitten er altijd in, maar ik breng ze nooit op die manier. Nooit letterlijk. Bij mij begint alles met de emotie, en die kan over verschillende onderwerpen gaan. Nadat mijn moeder het laatste stadium van dementie had bereikt, maakte ik een drieluik over de ziekte, over de impact op de naasten en de werking van de zorgsector en de zorgtehuizen. Ik denk dat het het meest uitgesproken maatschappelijke stuk is dat ik ooit maakte. Maar dan nog ging het over de emotie, de eenzaamheid, de liefde ook. Het maatschappelijke aspect is ook aanwezig in mijn gezelschap, dat dansers en performers uit verschillende hoeken van Europa telt. Wanneer ze hier terechtkomen, moeten ze uitzoeken hoe ze hun papieren in orde krijgen, hoe het artiestenstatuut werkt… In Nederland heb je weer heel andere regels. Dansen ze niet, dan hebben ze geen inkomen. Dat zorgt wel eens voor een disbalans in het gezelschap. Soms ben je meer met die dingen bezig, dan met dans.


Haider, je vertelt dat je met ‘HAVOC’ een nieuw publiek aanspreekt. Hoe reageert het vertrouwde publiek van Antigone? Haider: Mijn voorganger Jos Verbist bouwde een prachtig en divers publiek op. Diversiteit gaat niet alleen over wie een andere huidskleur heeft, maar ook over gender, sociale diversiteit… Jos heeft op al die vlakken mooi werk geleverd. Nu is het de eerste keer dat er een dansvoorstelling wordt gemaakt onder de vleugels van Antigone, dus dat was wel spannend. En hoewel het niet de meest hermetische voorstelling werd, is ze dat wel voor sommigen. Ze werd goed onthaald: je voelt bij velen een emotionele consensus en ontroering.

Jullie overschrijden allebei de grenzen van dans. Ann: Mijn dans is heel hybride: ik combineer beweging met live muziek, projecties en technische elementen. Nicolas Rombouts maakte een compositie met verschillende muzikale lijnen die op de computer worden aangestuurd naar 32 pedalen aan de rand van het podium. De dansers bepalen welke lijn je hoort en sturen de ledlights en de videocamera’s aan: ze combineren alle elementen tegelijkertijd. Terwijl ze constant tellen, verdiepen ze zich ook in de ‘emotional states’ en brengen ze ritme aan door op het precieze moment met die knopjes bezig te zijn. Haider: Ik ben van Iraakse afkomst, maar ook Vlaming, Belg, heteroseksuele man… Als mens heb ik verschillende identiteiten aangenomen. Ook mijn werk is hybride: ik begon als breakdancer en schoof geleidelijk aan op naar het theater omwille van wat er destijds tijdens de oorlog in Irak gebeurde. Het louter sensationele van breakdance leek me toen niet voldoende om een verhaal te vertellen, om te ontroeren. Hedendaagse dans en teksttheater werden een onderdeel van mijn signatuur. Mijn vormelijke parcours is heel belangrijk voor ‘HAVOC’. Soms kies ik voor dans, tekst of iets anders - maar de mededeling is altijd het belangrijkste. Om het over het belang van verzet te hebben, besloot ik terug naar mijn roots te gaan en de vorm breakdance te gebruiken. Dat was ik al lang van plan. Je zou kunnen zeggen dat ‘HAVOC’ één grote breakdance battle is, die gehavend wordt door invloeden van buitenaf - de scenografie, de lichtwerking. Breakdancers hebben niet de neiging om heel breed te gaan: ze hebben genoeg aan een vierkante meter, en zo begint de voorstelling ook. Maar voor je het weet hebben de dansers de hele scène bezet.

In de laatste vijftien minuten dansen de dansers op een prachtig jazzstuk van Kamashi Washington. Ze gaan door tot ze echt op zijn, en dan denkt toch nog iemand: ik kan nog even met mijn laatste krachten op mijn hoofd draaien. Dat werkt heel ontwapenend bij het publiek. Je voelt dat je daarmee heel gemakkelijk communiceert. Ann, jij gaat heel dicht op de huid van het publiek zitten. Ann: Pijn en verdriet, de dood en afscheid nemen, onrecht en agressie: ik denk dat het de sterkste emoties zijn, en die zitten altijd in mijn werk. Bij mij krijgt alles een naam: the pain fraise, the anger one, the anger two, the rage… Ik maak een taal over waar de pijn zich nestelt in een mens: in de keel, het sternum, de maag… Met de menselijke gedragspatronen die uit de emoties voortkomen, bouw ik een hele database op. Soms grijp ik ernaar terug in andere voorstellingen, die ik dan aanpas aan de situatie of de inhoud van de voorstelling. In mijn voorstelling zitten de mensen heel dicht bij het podium, en je voelt hoe hun lichamen door die emoties gaan. Wanneer je iemand constant in angst ziet staan, neem je die emoties over. Na een tijdje merk je dat je zelf je schouders optrekt, dat je ademhaling oppervlakkig wordt. Voor de performers is dat confronterend, want je wil mensen niet aanvallen met je emoties. Maar ik zie vaak mensen huilen, het is heel dichtbij. tekst Lien Van Reusel foto’s Gianni Camilleri

HAVOC

Haider Al Timimi | Antigone do 15 feb | 20 uur

The Balancing Act WArd/waRD

za 30 mrt | 20 uur | Belgische première 13


premières in c o r s o Deze grensverleggende dansvoorstelling verenigt de kracht van technologie met de schoonheid van het menselijk lichaam. Choreograaf Ugo Dehaes heeft jarenlang gefascineerd onderzoek gedaan naar de rol van robots in de kunst van het dansen. Limp is een duet tussen een éénbenige danser en de technologie van robots en artificiële intelligentie (AI) Dit duet tussen mens en machine creëert een unieke dansvorm en daagt ons uit om de opkomende technologie te omarmen, maar roept ook essentiële vragen op over de noodzaak en de ware aard van onze afhankelijkheid van deze technologische wonderen.

Limp

Ugo Dehaes do 25 jan | 20 uur

Een verrassende reis door het labyrint van het leven, met Peter De Graef en Mieke Laureys. Peter speelt psycholoog, Mieke zijn cliënte. Bij haar schraapt het leven. Als bij een auto met een loshangende bumper. En bij hem is dat eigenlijk ook het geval. Ze gaan schuren. Ze gaan mekaar slijpen. Tot er iets begint te glanzen. ‘Zusje!’ is een wake-up call in tijden van crisis. Maar maak je geen zorgen, dit is geen sombere aangelegenheid. Alles draait om het besef dat geluk te vinden is in eenvoudige dingen, zoals ademen en boterhammen eten. Muzikale tovenaar Stan Nieuwenhuis geeft een verfrissende draai aan De Graefs woorden. Een ervaring om te koesteren en te delen.

Zusje!

Johnny MUS do 8 feb | 20 uur | made in c o r s o

nieuws van onze huisgenoten

14

Vincent Company

FOR ALL QUEENS!

Johnny MUS

Dit alternatief spreidingsbureau bevordert de positionering en doorstroming van kunstenaars. Hierboven lees je meer over de première van ‘Limp’.

Deze organisatie bekijkt de wereld door een Subsaharaanse diasporische bril. Op pagina 16 lees je meer over een bijzonder evenement op 17 mei.

Met tekst, muziek en beeld vormt Johnny MUS de partituur om haar publiek te inspireren. Hierboven lees je meer over de première van ‘Zusje!’


In de afgelopen eeuw heeft het leven van vrouwen - en eigenlijk van ons allemaal - een spectaculaire transformatie ondergaan. Werk, status, intimiteit en ouderschap - niets is hetzelfde gebleven in slechts een paar generaties. Hoeveel van wat wij nu meemaken is gevormd door de geschiedenis? Regisseur Freek Vielen brengt vijf actrices bijeen om vragen te stellen aan hun moeder, over het leven, liefde, werk en spijt. Mieke De Groote, Suzanne Grotenhuis, Evgenia Brendes, Brenda Corijn en Ellis Meeusen gaan zo op ontroerende en humoristische wijze het gesprek aan over hun verleden en toekomst. Tip: lees de column van Freek Vielen op pg.5

(v)

De Nwe Tijd vr 1 mrt | 20 uur | avant-première za 2 mrt | 20 uur | première

Dit bruisend verhaal zet het onconventionele leven van Vicky, de eigenares van een waxsalon, in de schijnwerpers. Ze verliest zichzelf in haar streeftocht om een perfecte vrouw te zijn. Al waxend zoekt ze troost voor haar eenzaamheid. Huid en haar van haar klanten geven haar net genoeg warmte. Maar hun blik ontwijkt ze: Vicky waxt enkel achterkanten. ‘DEVICKY’ is een tragikomisch verhaal over vrouwelijke identiteit, verlangen, de vrees voor het onbekende en de eenzaamheid van het moederschap. Dit is een meeslepende muziektheatervoorstelling en electroperformance waar de kracht van de vrouwelijke verbeelding de beat is van een hoopvol nieuw begin!

DEVICKY - wax the pain away Ruth Bruyneel

do 25 apr | 20 uur

© Paul Green

Kyoko Scholiers

detheatermaker

Dat het rond huisgenoot Kyoko Scholiers nogal stil is, wil allesbehalve zeggen dat ze stil zit. Zij volgt momenteel een filmopleiding en werkt aan haar eerste kortfilm. Wie weet vertonen we binnenkort de eerste ‘Scholiers’ in deze voormalige cinema. Daarnaast blijft ze actief in het theater als coach en docent en broedt ze op een nieuw theaterwerk. Wordt ongetwijfeld vervolgd!

Dit platform ondersteunt nieuwe makers. Samen met detheatermaker, Monty en Mestizo Arts Platform, organiseert co r s o dit voorjaar de tweede editie van ‘Shared Practices’. Drie makers werken dan drie weken lang aan een nieuw idee in verschillende ruimtes van c o r s o, Monty en Rataplan. Tussendoor zijn er uitwisselingsmomenten waarbij ze hun praktijk en alle vragen en muren waarop ze botsen kunnen delen. 15


o r s o breekt los c o r s o breekt los c o r s o 3x VERWEER Regisseur Piet Arfeuille van Theater Malpertuis maakte met dezelfde acteurs twee voorstellingen die inzoomen op het belang van burgerschap in onze democratie. In volle verkiezingsperiode slaan Monty en c o r s o de handen in elkaar om beide voorstellingen op twee opeenvolgende dagen te presenteren voorafgegaan door een debat: 3x VERWEER Daar waar Amor Mundi (naar Rainer Werner Fassbinder) vooral focust op het belang van het gesproken woord als politieke daad, zoomt Varkensstal (naar Pier Paolo Pasolini) in op de noodzaak van actie en protest. Kunnen we het woord in deze mediatieke tijden nog als een politieke daad beschouwen? Werkt protest in de vorm van betogingen nog wel? Bestaat er zoiets als passief verzet?

3X VERWEER

Theater Malpertuis

wo 15 mei

locatie: MONTY 19u:

Debat: ‘Wat betekent verzet vandaag?’ gemodereerd door Wouter Hillaert

20.30u: Voorstelling ‘Amor Mundi’

do 16 mei

locatie: c o r s o 20u:

Voorstelling ‘Varkensstal’

21u30: Nagesprek met Piet Arfeuille en Wouter Hillaert

x 16

Foto’s: Fred Debrock


breekt los c o r s o breekt los c o r s o breek REMEMBERING In mei organiseert FOR ALL QUEENS! in samenwerking met c o r s o en Arenberg REMEMBERING op locatie in de Sint-Andrieskerk. Met dit event wil FAQ! spiritualiteit weer toegankelijk maken voor zij die geen toegang krijgen of voelen in de heteronormatieve religieuze instituten van vandaag. REMEMBERING verenigt muziek, performance en persoonlijke getuigenissen tijdens een unieke happening waar iedereen die zich verbonden voelt met de For All Queens community en het thema welkom is. Let the saints go marching in! Met o.a. crazinisT artisT, kunstenaar, transvrouw en activiste voor de LGBTQ+ rechten in Ghana als voorganger van de dienst en muziek van Cristina Sapalo and Sisters. De volledige line-up wordt later bekend gemaakt via onze website.

REMEMBERING FOR ALL QUEENS!

vr 17 mei

locatie: Sint-Andrieskerk

x

x

FOR ALL QUEENS!: Overturn, Abolish, make art and party.

Foto’s van de eerste editie met crazinisT-artisT en Cristina Sapalo and Sisters 17


paas

iftar Stap op zaterdag 10 februari in de betoverende wereld van Corso de las Luces, een bruisend straatfeest in hartje Berchem. Na het succes van vorig jaar, belooft deze tweede editie opnieuw een magische ervaring te worden met sfeervolle muziek, dansende lichtjes en pure gezelligheid. Met zelfgemaakte lampionnen verlichten we de charmante Berchemse tuinstraatjes achter cultuurhuis c o r s o, waardoor ze een betoverende gloed krijgen. Met optredens van o.a. La Murga Armada, Jean Bosco Safari en Mauro Pawlowski, meeslepend kindertheater, woordkunst vanuit geopende ramen, en zuiderse beats van DJ Papa Mojito.

corso de las luces 18

Het paasei ontmoet de dadel. Een kruising van tradities, beide symbool voor een nieuw begin en samenhorigheid.

Op Paasmaandag 1 april vieren we een zeldzaam moment waarop de sterren van de Ramadan en Pasen in harmonie aan de hemel schitteren. Op deze unieke dag willen we iedereen van harte uitnodigen om de schoonheid van deze samensmelting te vieren op de tweede editie van onze paasiftar.

ruimte voor verbinding

Unieke carnavalservaring waarbij we de diversiteit omarmen en de kans krijgen om even iemand helemaal anders te zijn.

Op initiatief van onze jongerenambassadeurs bieden we op deze dag een podium aan opkomend talent. Zo kunnen jongeren hun passie voor podiumkunsten ontwikkelen. En zoals de traditie het wil, nodigen we je uit om na het artistieke feest mee aan tafel te schuiven en te genieten van een heerlijk feestmaal. Kom samen, voel de magie van verbondenheid, deel verhalen en maak nieuwe herinneringen.


cultuurhuis

19


20

Johnny MUS

8|2 Zusje!

Ugo Dehaes

25|1 Limp

premières


21

Ruth Bruyneel

V.U. Anne Janssen, Driekoningenstraat 126, 2600 Berchem

corso.be

25|4 DEVICKY - wax the pain away

WArd/waRD

30|3 The Balancing Act

De Nwe Tijd

1-2|3 (v)


ruimte

theater

voor

V.U. Anne Janssen, Driekoningenstraat 126, 2600 Berchem

22


Leo is al 10 jaar vrijwilliger bij c o r s o

“Wanneer mensen bij c o r s o naar een voorstelling komen kijken, vergeten ze even al hun zorgen. En daar ben ik heel graag bij.” tekst Leila Kandil

Ook zin om als vrijwilliger bij c o r s o aan de slag te gaan? Lees onze warme oproep op p. 30.

Leopold Claes (77) werkt al 10 jaar als vrijwilliger bij c o r s o. Al zou hij het zelf nooit ‘werk’ durven noemen. Voor hem is c o r s o zijn tweede familie. Mee met een vriendin Leo: Het is intussen 10 jaar geleden dat een vriendin me introduceerde in het vrijwilligersteam van c o r s o. De eerste jaren werkte ik samen met haar in de keuken om het eten voor de artiesten en medewerkers te voorzien. Nu sta ik achter de bar tijdens de voorstellingen. En ik hoop dat ik dat nog jaren mag blijven doen. Hier vergeten mensen hun zorgen Leo: We bemannen de bar meestal met 2 of 3 personen. Bij een première zijn we met vier, dan is het echt alle hens aan dek. Maar hoe meer volk, hoe leuker ik het vind. Het doet me echt zoveel deugd om al die lachende gezichten te zien passeren. Wanneer mensen bij c o r s o naar een voorstelling komen kijken, vergeten ze even al hun zorgen. En daar ben ik heel graag bij. Een hechte vrijwilligersfamilie Leo: Ik denk dat er bij c o r s o zo’n 30-tal vrijwilligers aan de slag zijn. En hoewel ik vaak met mijn vaste compagnonne Marleentje word ingepland, ken ik ze bijna allemaal. Bij c o r s o kom ik na die 10 jaar helemaal thuis en het vrijwilligersteam beschouw ik als een familie. Ik zou niet meer zonder kunnen en kan het anderen alleen maar warm aanbevelen. 23


ruimte voor vr 26 januari | 20 uur

Kamal Kharmach - Mag ik even? 2023 Ruzie met de boeren, een Vlaamse regering die bijna valt, Herman Brusselmans die voor het eerst vader werd... Dat belooft voor 2023! Met zijn eindejaarsconference ‘Mag ik even?’ neemt Kamal Kharmach, ondertussen voor de vijfde keer, het voorbije jaar onder de loep. Vorige edities waren keer op keer een schot in de roos en ook dit jaar laat Kamal zijn komisch licht schijnen over de ups en downs van het leven.

za 17 februari | 20 uur

Get Up Stand Up Get Up Stand Up is terug! Na vijf geweldige edities met onder meer William Boeva, Lukas Lelie en Kamal Kharmach als nieuwbakken debutanten, wordt het hoog tijd dat we een flinke portie vers talent naar boven scheppen. Wie wordt de nieuwe queen/king/x of comedy? Na een reeks workshops onder leiding van übercomedians zoals Michael Van Peel, Soe Nsuki en Thomas Smith spelen ze op vrijdag 17 februari cultuurhuis c o r s o plat.

vr 19 april | 20 uur

Lukas Lelie – Kwestie van Smaak Lukas Lelie keert terug naar de cultuurhuizen met een gloednieuwe stand-upshow. Daarin heeft hij het onder andere over zijn grote liefde, maar naast eten gaat het ook soms over zijn vriendin. Aan een sneltempo serveert Lelie oneliners en observaties in een show waar je evenveel van zal genieten als van een heerlijk bord grootkeuken-vol-au-vent. Al is dat natuurlijk een kwestie van smaak. Omdat Lukas niet graag alleen eet op tournee, neemt hij comedian Edouard De Prez mee als vaste support act. ©Kaat Pype

vr 24 mei | 20 uur

Comedy c o r s o #9 Comedy c o r s o keert terug naar de gezelligheid van een broeierige comedyclub, sfeervol verlichte tafeltjes, een drankje binnen handbereik, zacht geroezemoes voordat de eerste standupper het podium betreedt en voor je het weet, vliegen de lachsalvo's in 't rond. De host en hun gasten zijn alvast klaar voor een avondje snedige spot en messcherpe satire. Dit voorjaar wordt de line-up samengesteld door onze eigen jongerenambassadeurs van club c o r s o. Deze ambitieuze jongeren werken dit seizoen met ons achter de schermen en grijpen de kans om hun creatieve stempel te drukken op ons cultuurseizoen. Mis het niet!

24


Rosalie (21) laat zich leiden door haar interesses en talenten en komt zo op de mooiste plekken terecht Rosalie is nog maar 21, maar beleeft veel dromen tegelijk. Ze zit in haar laatste jaar Cabaret, draagt de titel van allereerste stadscomedian van Antwerpen en is jongerenambassadeur bij club c o r s o. Haar ultieme droom: blijven doen wat ze graag doet en misschien wel ooit huisartiest van c o r s o worden?

“Op mijn 16e koos ik heel bewust voor de kunsthumaniora. Ik wilde iets dat me echt boeide en blij maakte. Sindsdien kies ik vooral met mijn hart en dat bracht me al op de beste plekken.”

Ik wil doen wat me echt boeit In het vijfde middelbaar stapte ik van het ASO over naar de Kunsthumaniora. Ik vond naar school gaan toen heel saai en wilde iets doen wat me echt boeide. In de Kunstacademie ontdekte ik dat ik super graag en goed liedjes maakte en veel van theater hield. Ondertussen zit ik in mijn laatste jaar Cabaret in de Koningstheateracademie in Nederland en ben ik op Erasmus in mijn eigen thuisstad Antwerpen.” Allereerste stadscomedian van Antwerpen “Ik zag de oproep voor stadscomedian een paar keer passeren, maar dacht aanvankelijk dat het niets voor mij was. Ik maak ook solovoorstellingen, maar niet persé om te lachen. Toch schreef ik me in, vooral omdat de finale plaatsvond in de Arenberg, een droom! Het traject was leuk en heel leerrijk, maar bracht me ook meermaals uit mijn comfortzone. Daar zat ik dan tussen al die echte

stand-uppers… Maar tot mijn grote verbazing won ik en mag ik me nu een jaar lang, super fier, stadscomedian van het jaar noemen. Zo zot!” Kansen en dromen in c o r s o “Het was mijn papa die me vertelde over de jongerenambassadeurs van c o r s o en ik was meteen fan. We komen één keer per maand samen om de programmatoren te helpen met een divers cultureel aanbod voor de komende seizoenen. We vertellen ook wat wij van het aanbod vinden. Het is supertof om te doen en een zalige kans om de werking van een cultuurhuis beter te leren kennen en mee achter de schermen te staan! En alsof dat nog niet genoeg is, krijg ik daardoor nu ook kansen om bepaalde events te presenteren. Ik voel hier in c o r s o een supergrote openheid waardoor je je heel erg thuis voelt. Het is een sfeer die helemaal bij me past en me meteen doet dromen van meer! Tekst: Leila Kandil

25


Danspartners, liefdespartners, ouders van 2 kinderen, dansdocenten en collega’s: Natalie Gordon en Filip Van Huffel delen meer dan één passie. Bovendien hebben ze beiden dezelfde kijk op danseducatie, waarbij kinderen zich in de eerste plaats vrij moeten voelen om hun eigen danstaal te ontdekken. We ontmoeten hen in de foyer van c o r s o, waar ze samen – of wat dacht je? – de dansschool ‘Retina Dance Company – Kinderen Dansen’ runnen.

Een danser steek je niet in een keurslijf

tekst Ive Van Orshoven

Wereldhoofdstad dans Hoe ontmoet een danseres uit Londen een danser uit Sint-Niklaas? Natalie: Dat was in Edegem, of all places. Exact 30 jaar geleden was ik daar op een uitwisselingsproject. Ik leidde toen een Londense dansgroep die werkte aan de uitbouw van een heuse dansgemeenschap in een Londense wijk. Filip was in Edegem gastdocent. We waren niet meteen een koppel. Dat kwam pas later, toen een professioneel Londens dansgezelschap waar ik werkte mannelijke dansers zocht. Ik heb meteen Filip voorgesteld. Filip: Uiteindelijk ben ik 10 jaar in Londen gebleven. Samen richtten we ‘Retina Dance Company’ op, waarmee we performances deden over de hele wereld, vaak in combinatie met workshops. Het waren leuke tijden, met Londen als onze danshoofdstad en uitvalsbasis. Thuis in Antwerpen Waarom kozen jullie uiteindelijk voor België? Natalie: Ik studeerde rond 2000 een paar jaar in Utah, een Amerikaanse staat midden in de natuur. Toen ik terug in Londen de metro nam, wist ik het zeker: ik wil weg uit de drukte. We besloten naar België te verhuizen. Zeker na de geboorte van onze kinderen, is Antwerpen onze thuis geworden. Ik begon les te geven aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen, en Filip werd coördinator aan de opleiding Hedendaagse Dans van de!Kunsthumaniora Hedendaagse Dans in Antwerpen. Wanneer besloten jullie ook hier je eigen dansschool op te richten? Natalie: Dat is dankzij onze dochter. Toen ze 5 was, zochten we een tijdje naar een dansschool die vanuit de creativiteit en spontaniteit van het kind werkt. Die vonden we niet meteen, dus besloten we hier in c o r s o zelf ‘Retina Kinderen Dansen’ op te starten. In het eerste klasje van onze dochter zaten 6 vijfjarigen. De lessen bevielen de kindjes - én hun ouders - zo goed, dat we sindsdien alleen maar zijn blijven groeien. Ondertussen hebben we ook een ‘Retina Jongeren’-opleiding.” 26

dans

“Onze leerlingen weerspiegelen de wijk, en dat vinden we maar normaal ook.”


Dansen is fun Waarin verschilden jullie van andere dansscholen? Filip: Vele dansscholen starten vanuit een danstechniek, zoals klassiek ballet of hiphop. Kinderen leren vooral bewegingen te reproduceren en te memoriseren. Daar is niets mis mee. Maar volgens ons draait dans in de eerste plaats rond bewegingsplezier, expressie en creativiteit. Kinderen moet je begeleiden om hun eigen danstaal te ontwikkelen. Techniek is uiteraard ook belangrijk, … maar die komt later wel.

Natalie: Leraars hebben soms de neiging om hun eigen visie op te leggen. Aan de educatieve master en bachelor dans van het Conservatorium van Antwerpen, richten we ons liever op de noden van het kind. Onze docenten bij Retina zijn dan ook altijd onze ex-studenten. De community van c o r s o Natalie, jij werkte in Londen ook aan community building, through and with dance. Hoe goed lukt dat in Berchem? Natalie: Onze dansers weerspiegelen de wijk, en dat vinden we maar normaal ook. Dat heeft misschien te maken met onze Britse achtergrond. Het Verenigd Koninkrijk is geen ideale maatschappij, maar de

integratie van verschillende bevolkingsgroepen loopt er wél vlot. Sommige sport- en vrije tijdsclubs hebben hier de grootste moeite om hun jeugdwerking divers te krijgen. Filip: Het helpt dat we weinig inschrijvingsgeld vragen. Kinderen zetten ook makkelijker de stap naar een cultuurcentrum dan naar sommige dansscholen. Wij verdienen bovendien zelf geen cent aan de Retina Dance Company. We zorgen er alleen voor

dat onze lesgevers betaald worden. En verder doet een open houding volgens ons ook wonderen. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn. Natalie: c o r s o is ook een warm en open huis. We voelen ons zo welkom dat we hier bijna ons bed kunnen zetten. Want naast de danslessen van Retina, palmt Filip ook met de de!Kunsthumaniora jaarlijks het hele gebouw in. Tijdens Moving Art treden de eerste tot de zesdejaars op voor familie en vrienden. Daarnaast biedt c o r s o studenten en alumni van het Conservatorium speel- en repetitiemogelijkheden aan. En de dansers van Retina brengen eind april dan weer de voorstelling SMASH! in c o r s o. Heerlijk om ze dan te zien stralen. 27


Ruimte voor Stap eens uit je comfortzone

Lalaei slaat je met verstomming Lalaei is een bijzondere samenwerking tussen de Iraanse zangeres Sarah Akbari, de muzikanten van Zwerm, percussioniste Karen Willems en de Britse vertelster Marie Phillips. Op 9 maart neemt dit bonte gezelschap je mee op een reis tussen het Midden-Oosten, de Griekse godenwereld en het nu. Muzikant Johannes en storyteller Marie vertellen hoe het begon en wat #metoo, slaapliedjes en de Griekse mythologie gemeen hebben.

Lalaei is een interdisciplinaire voorstelling gebracht door artiesten uit verschillende windstreken. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? Johannes: ”In 2018 speelde Zwerm, bestaande uit vier gitaristen, op het Tehran Contemporary Music Festival in Iran. Op de laatste avond waren alle artiesten uitgenodigd voor een gezellig samenzijn. Er werd spontaan gezongen onder begeleiding van enkele instrumenten. Sarah, een van de organisatoren van het festival, zong prachtige liedjes. Wat het eens zo bijzonder maakte, is het feit dat vrouwen in Iran niet in het openbaar mogen zingen. We voelden dat we hier iets mee moesten doen.” “Ik nam contact op met Sarah en zo ging de bal aan het rollen. Ze stuurde me opnames van traditionele Iraanse slaapliedjes en verhalenvertellers. Ik ontdekte dat Iran vele talen rijk is en dat de verteltraditie in sommige regio’s nog heel erg leeft. Zo ontstond het idee om een voorstelling te maken die zang, muziek 28

en vertellingen combineerde. Via de Amsterdam Storytelling School kwam ik in 2020 bij storyteller Marie Phillips terecht. Ik vroeg haar om een verhaal te brengen dat thematisch paste bij de slaapliedjes, die verrassend genoeg vaak een donkere en grimmige inhoud hebben.”


Marie, hoe ging je op zoek naar een passend verhaal?

Wat betekent de titel, lalaei?

Marie: “Toen ik Johannes ontmoette, was ik meteen te vinden voor zo’n interessant en spannend project. We repeteerden samen zodat ik een idee had van de muziek. Ik wist van in het begin dat ik mythologie zou gebruiken. Op de mythologieafdeling van de London Library las ik het ene na het andere boek. Ik botste uiteindelijk op de Griekse mythe over koningin Procne en haar zus Philomela wie een gruwelijk onrecht is aangedaan. De mythe gaat over een moeder, een kind, verraad, angst …”

Johannes: “Lalaei is het Perzische woord voor slaapliedje. De liedjes zijn in verschillende talen. Afhankelijk van je achtergrond zul je de meeste liedjes waarschijnlijk niet verstaan.” Marie: “Dat is het mooie van een interdisciplinair optreden: de combinatie van muziek, zang en performance geven kleur en diepte aan de emoties. Het laat je toe om de voorstelling die verteld wordt in het Engels, intens te beleven, ook met een basisniveau Engels.”

“Als schrijver en verhalenverteller laat ik de toeschouwers voelen hoe deze oude verhalen nagalmen in hun leven. Zo’n mythe voelt als een ver-van-mijn-bedshow. Maar als je de link legt met het heden, grijpt het je. Je kan dan geen afstand meer nemen van de donkere delen van het verhaal. En dus deelden we tijdens de repetities persoonlijke verhalen over onrecht. Eentje daarvan sloot naadloos aan bij de mythe en de liedjes. Samen verweefden we de muziek, de slaapliedjes, mythologie en het hedendaagse verhaal tot één geheel.”

Lalaei

WALPURGIS & Zwerm Wat hebben de slaapliedjes en de Griekse mythe gemeen?

za 9 maart | 20 uur

Marie: “Beide liggen aan de basis van de orale cultuur. Ze komen uit een tijd lang vóór de dingen werden opgeschreven. En toch spreken ze ons nu, in het TikToktijdperk, nog steeds aan. Deze verhalen zijn nog steeds relevant, met thema’s als #metoo en opkomen tegen onrecht.” “Een van de personages uit de mythe verliest haar tong en kan geen geluid meer maken. Het toeval wil dat ik twee weken voor de start van de repetities een situatie meemaakte waarin ik met stomheid was geslagen. En daar gaat de voorstelling net over. Over je durven uitspreken en net niet. Waarom is het zo moeilijk? Wat gebeurt er als we iets zeggen? Hoe voelt het om een onverteld verhaal te dragen?” “Na elke voorstelling komen vrouwen mij hun verhalen vertellen. Verhalen die ze misschien nog nooit hebben verteld. Tijdens de voorstelling voelen ze zich begrepen. Dat vind ik net zo leuk aan storytelling. Het is heel direct en persoonlijk. Ik kruip niet in de rol van een personage. Ik ben het. En dat maakt het eens zo aangrijpend.”

Foto’s: Stef Van Alsenoy Tekst: Shari Lima Marques

29


Ruimte voor r e s i d e n t i e c o r s o is een huis met vele kamers. Regelmatig stellen we ruimte ter beschikking aan makers of gezelschappen voor repetitie. Soms voor de allereerste onderzoeksfase van een nieuw project, soms in de laatste rechte lijn naar een première. Zo hebben we dit voorjaar o.a. deze fijne mensen te gast:

De Nwe Tijd voor (v) (première & theater)

residentietraject Shared practices i.s.m detheatermaker (zie extra uitleg op p. 14)

Johnny MUS voor Zusje

Egon Schoelynck, Runa Robbroeckx en Lennert De Vroey,

creatie ‘SHIT, een schijtvoorstelling over kak’. (theater)

(première & theater)

Mooni Van Tichel creatie ‘ZEROS AND ONES’ (dans)

Kamikamka creatie Crash Test 6+ een interactieve installatie die beeldende kunst, muziek en beweging combineert Nevski Prospekt creatie Ginger 4+ (Theater & dans)

Atia Reta voor afstudeervoorstelling regie Toneelacademie Maastricht

Wang vzw voor Holle Olle 5+ (muziektheater)

word planten kook

bar

techniek promo

vrijwilliger 30

meer info: www.corso.be/vrijwilligers of scan de qr-code


Ruimte voor

Ook dit voorjaar nodigt c o r s o je van harte uit om te genieten van de matineeconcerten. Dankzij de steun van district Berchem kan c o r s o maar liefst 5 namiddagen aanbieden voor wie interesse heeft in muziek en verhalende concerten. Wees welkom en geniet achteraf na met een kop koffie aangeboden door de seniorenraad van Berchem!

Ruimte voor

Project Paradijs

Zingend Schip & Het Vlaams Radiokoor vr 2 februari - 17 uur met de kinderen van basisscholen De Knikkerbaan en Klavertje Vier - 19.30 uur met de kinderen van basisschool het Hinkelpad

Vier meter muzikale broederschap Rick de Leeuw & Jan Hautekiet

di 30 april | 14.30 uur ©Maartje Elants

©Olympe Tits

Een voorstelling op een eiland vol zingende vogels. Afgelopen weken gingen Tom Johnson en Sien De Smet al zingend aan de slag met de kinderen van drie basisscholen uit Berchem. Na hun doortocht blijven de kinderen van Het Hinkelpad, De Knikkerbaan en Klavertje Vier de liedjes van Project Paradijs zingen in de klas. In februari zijn al deze zingende vogels klaar om het podium van cultuurhuis c o r s o te delen met Zingend Schip en Het Vlaams Radiokoor voor een feestelijke performance van Project Paradijs!

Vrienden op de fiets en vrienden op het podium. De concerten die Rick de Leeuw en Jan Hautekiet in Vlaanderen en Nederland doen, laten een enthousiast publiek opnieuw kennismaken met een zanger die een rijk muzikaal verleden met hart en ziel koppelt aan een gretige honger naar de toekomst. Want met hemels pianospel, aardse zang en handenvol anekdotes voelen ze zich overal thuis, van de glamoureuze spotlights op de grote podia tot de anderhalve meter intimiteit in het plaatselijke buurthuis. Dat is waar De Leeuw nog altijd het beste tot zijn recht komt, op een podium bij jou in de buurt.

Op Koeloenga, een onontdekt paradijselijk eiland in een verre uithoek van de Stille Oceaan, meert op een dag een boot aan. Een groep projectontwikkelaars met grootse plannen komt aan wal en kijkt verlekkerd naar de ongerepte kuststrook: perfect voor enkele mega resorts! Maar de Koeloenganen, die al eeuwenlang in harmonie met de natuur leven, laten hen niet zomaar begaan… Actrice Kristine Van Pellicom vertelt dit spannende verhaal, samen met een honderdtal kinderen uit Berchemse scholen en de heren van het Vlaams Radiokoor. Een familievoorstelling voor iedereen vanaf 8 jaar.

31


Our Century So Far SKaGeN

vr 14 juni | 20 uur In onze moderne samenleving worden we overspoeld door een overweldigende hoeveelheid complexe informatie. De waarheid lijkt afhankelijk van wie haar uitspreekt en wanneer. Het delen of achterhouden van informatie is een krachtig middel geworden om mensen te beïnvloeden. Maar hoe ver gaan we daarin? Zijn we enkel passieve toeschouwers van deze ontwikkeling, of worden we steeds meer medeplichtig? Neem plaats in ’t Hof van Even en laat Mathijs Scheepers je meenemen op een intrigerende reis door ‘Our Century So Far’. Aan de hand van speeches, tweets, digitale snippers, clickbait en algoritmen, zet hij ons aan het denken over hoe we de wereld zien, hoe we anderen waarnemen, en hoe we onszelf begrijpen. Het resultaat is schokkend en intrigerend tegelijk, net als de 21e eeuw zelf.

SLOT

FEEST

Het weekend van 14 en 15 juni sluiten we ons seizoen af met twee knallers! Op vrijdagavond staat SKaGeN op ons gloednieuw openluchtpodium in ‘t Hof van Even, pal naast c o r s o. Na de voorstelling gooien we de buitenbar open en heffen we samen het glas. Zaterdagavond gaat Klein Jowanneke een allerlaatste keer dood en sluiten we de avond af met een dansje in café c o r s o. Cheers!

Klein Jowanneke gaat dood Martha!tentatief | Johan Petit za 15 juni | 20 uur | dernière De dood van Klein Jowanneke was onvermijdelijk. En daar is niks maar dan ook niks aan te doen. “Vanaf dat ge geboren wordt, zijt ge op weg naar het einde. Maar het is pas als ge nen tijd onderweg zijt dat ge dat beseft.” In 2008 nam Klein Jowanneke met een legendarische show afscheid van zijn jeugd. Vijftien jaar later voelt hij opnieuw de tijd door zijn vingers glippen. Binnenkort wordt hij vijftig. Om het leven te vieren - nu het nog kan - besluit Klein Jowanneke nogmaals te sterven, met Tim Clement en Bart Voet trouw aan zijn zijde. Wees getuige van dit eindpunt én hoogtepunt van de Klein Jowanneke-cyclus.

32

theater


“Bij mij zijn geen twee voorstellingen dezelfde”

Backstage babbel met Johan Petit

tekst Ive Van Orshoven

Twee keer sterven en het dan nog in geuren en kleuren navertellen, dat kan alleen Johan Petit. In 2007 nam hij met ‘Klein Jowanneke gaat dood’ afscheid van zijn jeugd. Nu hij de 50 nadert, begraaft Petit zijn Klein Jowanneke definitief. “Het verschil met toen ik 33 was? Toen was het leven heftig. Nu moet je er vooral op letten dat je alert blijft.”

Hoe hard verschilt deze ‘Klein Jowanneke gaat dood’ van de eerste? Johan: De muzikanten – Tim Clement en Bart Voet – zijn dezelfde, de muziek is grotendeels hetzelfde … Voor 80 procent komen ze overeen. Maar bij mij zijn geen 2 voorstellingen dezelfde. Ik hou wel van wat improvisatie.”

Waarover ging die eerste ‘Klein Jowanneke gaat dood’?

Wat is er voor jou veranderd in die 16 jaar?

Zoals die keer toen een vrouw uit het publiek je plots iets kwam influisteren?

Johan: Ik besefte toen – op mijn 33 – dat mijn periode van jeugdige rebellie definitief voorbij was. Daar was ook helemaal geen tijd voor: ik had mijn handen vol met leningen afsluiten, huizen verbouwen en kinderen opvoeden. Ik had toen een dochter van 2, zij is er ondertussen 18. Bovendien heb ik ook nog een tweede dochter van 14. Ikzelf ben er bijna 50: tijd om definitief afscheid te nemen van Klein Jowanneke.

Johan: Het leven is minder stormachtig. Er is meer routine, alles gaat zijn gangetje. Dan is het belangrijk dat je jezelf niet in slaap wiegt. Dat je lichamelijk stilaan achteruitgaat, daar valt weinig aan te doen. Ik ben al blij dat ik nog elke week zaalvoetbal, maar lang duurt dat niet meer. Als ik nu ga joggen, kan ik mijn dochters soms niet meer volgen. Héél confronterend.

Johan: Was jij daarbij? Dat was tijdens ‘Nu het nog kan’, in een gevoelige scène waarbij ik minutenlang zwem in het Zilvermeer. Komt er plots een oudere vrouw zeggen: “Blijf wat zwemmen tot ik terug ben van het toilet”. Ik was even van mijn melk. Dat was trouwens dezelfde voorstelling waarin ik door mijn stoel zakte én het brandalarm 2 keer afging. Qua improvisatie kon dat inderdaad tellen. 33


34


kooktip c o r s o Collega Marianne maakt haar beroemde tomatensoep

Ingrediënten voor 4 personen: 1 zoete aardappel 2 grote uien 1 prei 750 gr romatomaten 2 groente- of kippenbouillontabletten 1 klein blikje tomatenpuree olijfolie peper en zout

Wij vonden het alvast lekker

Verhit de soeppan met olie en fruit de ui of sjalotten. Voeg de grof gesneden tomaten en het wit van de prei toe en bak deze 5 minuten. Voeg water en de verbrokkelde kippen of groentebouillontabletjes toe en roer tomatenpuree erdoor. Laat nog een paar minuten koken. Om het scherpe van het tomatenzuur wat te breken, kan je een zoete aardappel gebruiken. Bonus, je soep is ineens gebonden. Pureer alles met de staafmixer en laat de soep een paar minuutjes doorkoken. Kruid de soep met zout en peper. Klaar is kees! Smullen maar!

wie is Marianne?

de kooktip van Marianne:

Naast het maken van heerlijke soep, staat Marianne in voor alle zaalverhuur en het onthaal tijdens onze familievoorstellingen. Ze biedt ook productionele en administratieve ondersteuning aan heel het team. Het is geweldig om zo’n toegewijde en behulpzame collega te hebben in c o r s o!

Wil je graag een gladde soep, dan kan je de gemixte soep door een zeef passeren.

35


buurt

cultureel initiatief Heb jij een hart voor cultuur in Berchem?

seniorenforum

Het Berchems Cultuurschap is een burgerinitiatief dat cultuurmakers in District Berchem wil verbinden en begeleiden. Ze adviseert het district ook in verband met de toekenning van financiële ondersteuning voor cultuurprojecten en -werkingen.

Seniorenforum “Ernst & Humor” di 16 apr | 13.30 tot 17 uur | in c o r s o

Programma: Zorgvolmacht juriste, ere-vrederechter Joëlle Colaes Ons hele leven zijn we druk bezig met zaken te regelen en beslissingen te nemen, maar wat als we hiertoe niet meer in staat zijn? De zorgvolmacht biedt ‘de’ oplossing. De weg kwijt stand-upcomedian Nigel Williams Nigel brengt comedy op hilarische, niet verbloemde wijze, steeds met een vette knipoog! Informatiestanden: Alzheimerliga, Wit-Gele Kruis, Zorgbedrijf Georganiseerd en gratis aangeboden door de seniorenraad van Berchem.

c o r s o | Driekoningenstraat 126 2600 Berchem | www.corso.be instagram.com/corso.be facebook.com/corso.be corso@antwerpen.be tel. 03 286 88 20 Wij zijn telefonisch bereikbaar van maandag tot en met vrijdag, van 10 tot 12 en van 14 tot 16 uur. In bib De Poort, Willem Van Laarstraat 15 te Berchem, kan je tickets kopen en printen. Betalen kan enkel met je bankkaart. 36

Het Berchems Cultuurschap organiseert jaarlijks 4 open call pitches waar je jouw cultureel initiatief kan komen voorstellen. Noteer alvast in je agenda:

• • • •

wo 17 januari wo 4 april do 5 september wo 18 september

Telkens om 20 uur in c o r s o. Heb jij zin om je mee te engageren en aan te sluiten bij Het Berchems Cultuurschap? Neem dan contact op via berchemscultuurschap@gmail.com Meer info op www.berchemscultuurschap.be

Hoe bestel je tickets? Dat kan makkelijk via onze website: www.corso.be. Na betaling ontvang je jouw elektronische tickets onmiddellijk per e-mail van noreply@antwerpen.be.

Met een flash!ticket kunnen jongeren (-26j) last minute én goedkoop naar een voorstelling in c o r s o! Een half uur voor aanvang kan je nog de laatste beschikbare plaatsen innemen voor 5 euro.

Jongeren (-26j) krijgen een korting van 4 euro op de standaardprijs. Vraag ernaar bij reservatie of vink bij een online bestelling deze korting aan.

Heb jij recht op kansentarief? Voor wie het financieel moeilijk heeft, is er een sociaal tarief. Met het kansentarief op je A-kaart kost een ticket tussen 2 en 5 euro. Meer info op antwerpen.be/A-kaart.

Middelbare scholieren kunnen ook voordelig naar een voorstelling. Voor maar 6 euro koop je 3 cultuurshockcheques op het secretariaat van je school.

Een cadeaubon van c o r s o is het perfecte geschenk voor elke cultuurliefhebber. Je kiest zelf welk bedrag je wil besteden.


bib de poort

academie

Wij geven je graag enkele redenen waarom Bib De Poort fijn vertoeven is voor tieners en jongeren:

Academie Berchem Present @ c o r s o

Gratis tot 26 jaar Ben je -26 jaar (of leerkracht)? Dan heb je recht op een gratis jaarabonnement van de bib. Studieplekken Wist je dat we over een 40-tal studieplekken beschikken tijdens de blokmaanden december en juni? 25 plekken kan je op voorhand reserveren via de handige Bookaplace app. Young Adult collectie Voor jongeren (15+) groeit het young adult aanbod en het aantal Engelse titels steeds meer. Daarnaast hebben we ook gloednieuwe non-fictie speciaal voor jongeren. Verwacht je niet aan saaie weetjesboeken maar wel aan leuke en informatieve thema’s. Manga collectie De manga collectie werd recent uitgebreid met heel wat nieuwe Engelstalige reeksen. Je vindt bij ons populaire reeksen als ‘My Hero Academia’ en opkomende manga’s en verborgen parels zoals ‘Edens Zero’. Kom een kijkje nemen en wie weet ontdek je jouw nieuwe favoriete Japanse stripreeks.

vr 23, za 24 & zo 25 februari Drie dagen lang kaapt Academie Berchem c o r s o. Drie dagen lang schitteren leerlingen muziek en woord in dé grote zaal in hartje Berchem. Op het programma staat een bonte mix van klassieke muziek, elektronische muziek, pop, jazz, rock, theater, woord en literatuur. Een unieke kans voor de leerlingen om op een groot podium hun talenten te tonen. Een unieke kans voor het publiek om vers talent te aanschouwen en kennis te maken met de academie. Wees welkom en wees present! Meer info via de QR-code hierboven.

Ook van harte welkom op de Dag van de Academie op zaterdag 3 februari. Meer info op www.dagvandeacademies.be

c o r s o is vlot bereikbaar met het openbaar vervoer: vlak bij Berchem station en te midden van een dicht netwerk van trams, bussen en velo-stations. Kom je toch met de auto, hou dan rekening met de lage emissiezone en beperkte parkeergelegenheid. Vanaf een uur vóór de voorstelling ben je welkom in café c o r s o. Scan de QR-code voor meer info over c o r s o

C O L O F O N

c o r s o magazine is een halfjaarlijkse uitgave van cultuurhuis c o r s o en verschijnt begin september en begin januari. Alle informatie in dit magazine geldt onder voorbehoud van eventuele wijzigingen. Hoewel dit magazine met de grootste zorg werd samengesteld, zijn fouten mogelijk. Voor updates en uitgebreide informatie: www.corso.be. medewerkers Anne Janssen (directeur), Helin Gümüs, Katja Brits (communicatie en vormgeving), Riene Van de brul (tickets en onthaal), Marianne Van Langendonck (zaalverhuur), Khaoula Chichi, Priscilla Peeters, Jesse Vanhoeck, (programmatie), Salma Dalaa (cultuurnetwerker), Kris Willems, Bram Van Duffel , Johan De Quick, Johan Vergauwen, Gijs Moeyersons, Bart Van Dessel (techniek), Maarten Jacobs (gebouwbeheer), Veerle Sas (boekhouding) Met heel veel dank aan onze enthousiaste vrijwilligers, leergierige stagiaires en ijverige jobstudenten! D/2023/0306/13 | jaargang 3 | nummer 2 | voorjaar 2024 37


c o r s o kalender januari do 11 & vr 12

20 uur

Opening Night

ma 15 & di 16

18 uur

BROEDfestival BROED

di 16

14.30 uur

Tribute to Will Tura

do 18

20 uur

Eerst Ellis Meeusen en Pleun van Engelen

theater

vr 19

20 uur

Bar d’Amour Raf Walschaerts & Karen Verresen

muziek

do 25

20 uur

Limp Ugo Dehaes

vr 26

20 uur

Mag ik even? 2023

zo 28

14 uur

Tiébélé (18mnd+)

di 30

20 uur

What Ever Happened to Mr. Pete

DE HOE

theater theater, muziek, flm

The Cast Band

matinee

dans

Kamal Kharmach

comedy

La Guimbarde

familie

Het Zuidelijk Toneel

theater

Zingend Schip en Het Vlaams Radiokoor

familie

februari vr 2

17 & 19.30 uur

Project Paradijs (8+)

do 8

20 uur

Zusje! Johnny MUS

muziektheater

za 10

14 uur

Corso de las luces

buurt, familie

do 15

20 uur

havoc Haider Al Timimi / Antigone

za 17

20 uur

Get Up Stand Up

‘Nuff Said

di 20

14.30 & 20 uur

Date night out

Ben Segers & Nele Bauwens

di 27

20 uur

alabama BERLIN/ Fien Leysen

Berchems straatfeest

dans comedy matinee, muziek theater

maart vr 1 & za 2

20 uur

(v) De Nwe Tijd

za 9

20 uur

Lalaei WALPURGIS & Zwerm

zo 10

14 & 16 uur

MuurtjeMuurtje (2,5+)

Nat Gras

do 14

20 uur

Songs for no one

Nastaran Razawi Khorasani

theater

di 19

14.30 uur

Waar waren we?

Mathieu & Guillaume Engels

matinee

vr 22 20 uur Double Bill - Armonia & Moving Meditations zo 24

15 uur

wo 27 & do 28 20 uur za 30 20 uur

38

Viola Chiarini/ cie Mad(e) In Waack & Briana Ashley Stuart

Bok (7+) Batmat loos Leue The Balancing Act

WArd/waRD

theater muziektheater familiedag

dans

familiedag theater dans


voorjaar 2024 april ma 1

19 uur

paasiftar

buurt

do 18

20 uur

Letters 2 Dance

Femke Gyselinck

dans

vr 19

20 uur

Kwestie van smaak

Lukas Lelie

comedy

do 25

20 uur

devicky - wax the pain away

Ruth Bruyneel

theater

di 30

14.30 uur

Vier meter muzikale broederschap

Rick de Leeuw & Jan Hautekiet

matinee

mei za 4

20 uur

Liefde is van hout

Bruno Vanden Broecke,

muziektheater

Bart Voet en Esmé Bos

zo 12 15 uur DE VROUW DIE ZICH VERSLIKTE IN HAAR ONDERGOED (5+)

De Maan

familie

wo 15

20.30 uur

Amor Mundi Theater Malpertuis

do 16

20 uur

Varkensstal Theater Malpertuis

vr 17

Remembering For All Queens!

za 18

20 uur

Children of al Andalus

Bridge2connect

film

di 21

14.30 uur

The Bonnie Blues

The Bonnie Blues

matinee

vr 24

20 uur

comedy c o r s o #9

wo 29

20 uur

Lancering nieuw seizoen!

op locatie!

theater theater

op locatie!

viering

comedy

juni vr 14

20 uur

Our Century So Far

SKaGeN

za 15

20 uur

Klein Jowanneke gaat dood

Martha!tentatief/Johan Petit

za 29 & zo 30

Circus Boelaere

Hof van Even!

theater theater

familie, festival

Hou zeker corso.be in de gaten voor updates en nieuwe programmatie! 39


ruimte voor

© Rio Staelens

dans 40


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.