ﺟﻨﻴﻦ (1ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژي ﺟﻨﲔ: اﻟﻒ(رﺷﺪ ﺟﻨﻴﻦ: (1ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺮوﻻ و ﺑﻼﺳﺘﻮﻻ: ﭘﺲ از ﻟﻘﺎح ﺳﻠﻮل ﲣﻢ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ و از ﻃﺮﻳﻖ ﳎـﺮای اوﻳﺪاﮐﺖ ﺑﻄﺮف رﺣﻢ راﻧﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮد. وﻗﺘﯽ در روز 3ﺗﺎ ) 4ﭘـﺲ از ﻟﻘـﺎح( ﲣـﻢ ﺑـﻪ رﺣـﻢ ﻣﻲرﺳﺪ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺮوﻻ اﺳﺖ و 16ﺗﺎ 32ﺳﻠﻮل دارد. ﲣﻢ از زﻣﺎن ورود ﺑﻪ رﺣﻢ ﺗﺎ زﻣﺎن ﭼﺴﺒﻴﺪن ﺑﻪ ﺟـﺪار ﺁن در ﺣﻔﺮﻩ رﲪﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف راﻧﺪﻩ ﻣﻲ ﺷـﻮد و در ﺁﳒـﺎ از ﺷﻴﺮ رﲪﯽ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻘﻄﻊ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻼﺳـﺘﻮﻻ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻮﻗـﻊ در وﺳـﻂ ﺗـﻮدﻩ ﺳـﻠﻮﻟﯽ ﺣﻔـﺮﻩای اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﻌﺪادی از ﺳﻠﻮﳍﺎی ﺑﻼﺳﺘﻮﺳﻴﺖ ،ﻳﮑﻄﺮف ﺣﻔﺮﻩ ﻣﻴﺎﻧﯽ ﲨﻊ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﺗﻮدﻩ ﺳﻠﻮﻟﯽ داﺧﻠﯽ را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻲ دهﻨـﺪ ﮐـﻪ در ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻨﻴﻦ را ﻣﻲ دهﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﺳﻠﻮﳍﺎی ﺑﻼﺳﺘﻮﺳﻴﺖ ﺑﻨﺎم ﺗﺮوﻓﻮﺑﻼﺳﺖ ﺗـﺸﮑﻴﻞ ﭘﺮدﻩهﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ را ﻣﻲدهﻨﺪ. ﺑﻌﺪ از روز ﻬﻧﻢ ،ﺑﻼﺳﺘﻮﺳـﻴﺖ ﺑـﺴﺮﻋﺖ دراز ﻣـﻲﺷـﻮد و ً ﲤﺎم ﻃﻮل ﺷﺎخ ﺁﺑﺴﱳ را ﭘﺮ ﻣﻲﮐﻨﺪ. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ (2ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻻﻧﻪ ﮔﺰﻳﻨﯽ ):(Implantation ﺟﻨﻴﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﻻﻧﻪ ﮔﺰﻳﻨﯽ آﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﳏﻠـﯽ ﺛﺎﺑـﺖ ﺷﺪﻩ و ﲤﺎس ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺑﺮﻗﺮار ﳕﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ـﻖ ـﻢ در ﻋﻤـ ـﻪ رﺣـ ـﺪ از ورود ﺑـ ـﻴﻦ ﺑﻌـ ـﺴﺎن ﺟﻨـ در اﻧـ ﺁﻧﺪوﻣﱰﻳﻮم ﻻﻧﻪ ﮔﺰﻳﻨﯽ ﳕﻮدﻩ ﻟﺬا ارﺗﺒـﺎط ﺁن ﺑـﺎ ﺣﻔـﺮﻩ داﺧﻞ رﲪﻲ ﻗﻄﻊ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠﯽ ﺟﻨﻴﻦ در داﺧـﻞ ﺣﻔـﺮﻩ رﲪـﯽ ﺑـﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ و از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺮدﻩ ﺟﻨﻴﻨـﯽ ﺑـﻪ ﺟـﺪارﻩ رﺣـﻢ ﻣﺘـﺼﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد) .اوﻟﻴﻦ اﺗﺼﺎل ﺑﻴﻦ ﺟﻨﻴﻦ و ﺁﻧـﺪوﻣﱰﻳﻮم در ﮔـﺎو در روز 12ﺑﻌﺪ از ﺟﻔﺘﮕﻴﺮی اﳒﺎم ﻣﻲﺷﻮد(. (3ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮔﺎﺳﱰوﻻﺳﻴﻮن: ﻣﺮﺣﻠﻪای از دوران ﺟﻴﻨﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﻃـﯽ ﺁن ﺑﻼﺳﺘﻮﺳـﻴﺖ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ و ارﮔﺎﻬﻧﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ رﺷﺪ ﻣﻲﳕﺎﻳﻨﺪ. ﻃﯽ اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺟﻨـﻴﻦ از 2ﻻﻳـﻪ ﺑـﻪ 3ﻻﻳـﻪ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد )اﮐﺘﻮدرم ـ ﻣﺰودرم ـ ﺁﻧﺪودرم( ﳘﭽﻨﻴﻦ ﺳﻠﻮﳍﺎی ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ارﮔﺎﻬﻧـﺎی ﻣﺸﺨـﺼﯽ را ﺗـﺸﮑﻴﻞ دهﻨﺪ در ﳏﻞ اﺻﻠﯽ ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺗﻐﻴﻴﺮات رﺣﻢ در ﻃﻮل ﺗﺴﻬﻴﻢ ﺳﻠﻮﻟﯽ: زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻨﻴﻦ در ﺣﺎل ﺗﺴﻬﻴﻢ اﺳﺖ ،رﺣـﻢ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗـﯽ ﳕﻮدﻩ و ﺧﻮد را ﺑﺮای ﭘﺬﻳﺮش ﺟﻨﻴﻦ ﺁﻣﺎدﻩ ﻣﻲﮐﻨﺪ. در اﻳﻦ زﻣﺎن ﺗﻮﻧﻴﺴﻴﺘﻪ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻋﻀﻼﻧﯽ رﺣﻢ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ و ﺟﺮﻳﺎن ﺧﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﺪوﻣﱰﻳﻮم اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. ﺗﺮﺷﺤﺎت ﻏﺪد ﺁﻧﺪوﻣﱰﻳﻮم ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮدﻩ و از ﻧﻈﺮ ﮐﻴﻔـﯽ ﺣﺎوی ﻣﻮادی از ﻗﺒﻴﻞ اﺳـﻴﺪهﺎی ﺁﻣﻴﻨـﻪ ﺑـﺎ ﻏﻠﻈـﺖ ﺑـﺎﻻ ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦ ﻣﻮاد ﺑﻨﺎم ﺷﻴﺮرﲪﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮد.
ب(ﭘﺮدﻩهﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ:
ﭼﻬﺎر ﻻﻳﻪ ﳐﺘﻠﻒ ﭘﺮدﻩ ﺟﻨﻴﻨﯽ را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻲدهﻨﺪ ﺑﱰﺗﻴﺐ از ﺧﺎرج ﺑﻪ داﺧﻞ: )ﮐﻮرﻳﻮن ـ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ـ ﺁﻣﻨﻴﻮن ـ ﮐﻴﺴﻪ زردﻩ( ـﺪت ـﺮای ﻣـ ـﺴﻪ زردﻩ ﺑـ ـﺸﺨﻮارﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﮐﻴـ ـﻪ در ﻧـ اﻟﺒﺘـ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻓﻌﺎل اﺳﺖ و ﺑﺰودی ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺁﻻﻧﺘـﻮﻧﺌﻴﺲ در ﺣـﺎل رﺷﺪ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪﻩ و از ﺑﻴﻦ ﻣﻲرود. ﺁﻣﻨﻴﻮن در ﺣﺪود روز 13ﺗﺎ 16ﭘـﺲ از ﻟﻘـﺎح ﺑـﺼﻮرت ﻳﮏ ﭼﻴﻦ ﺧﺎرﺟﯽ از وزﻳﮑﻮل اﮐﺘﻮدرم ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻲ ﺁﻳﺪ و ﺳـﭙﺲ ﺑﺼﻮرت ﮐﻴﺴﻪ دوﺟـﺪارﻩای در ﺁﻣـﺪﻩ و ﺑﻄـﻮر ﮐﺎﻣـﻞ )ﺑـﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﺣﻠﻘﻪ ﻧﺎﻓﯽ(ﻓﺘﻮس را اﺣﺎﻃﻪ ﻣﻲﮐﻨﺪ. ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ 14ﺗﺎ 21روز ﭘﺲ از ﻟﻘﺎح اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷـﻮد و ﺑﺼﻮرت ﻗـﺴﻤﺘﯽ از رودﻩ ﺧﻠﻔـﯽ ﺟﻨـﻴﻦ ﺑﻄـﺮف ﺧـﺎرج رﺷـﺪ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ .ﻗﺴﻤﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺁن ﺑﻪ ﺗﺮوﻓﻮﺑﻼﺳﺖ ﮐﻮرﻳﻮﻧﻴـﮏ ﻣﺘـﺼﻞ ﺷﺪﻩ و ﺗﺸﮑﻴﻞ )ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن( را ﻣﻲ دهﺪ ﮐـﻪ ﺗـﺎ ﺣـﺪودی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻋﺮوﻗﯽ داﺷﺘﻪ و در ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻔﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻲﮐﻨﺪ. ﮐﻮرﻳﻮن و ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ﺑﺮای اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ در ﻧﻘﺎﻃﯽ ﲠـﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪﻩ و ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻳﮏ ﭘﺮدﻩ دوﻻﻳﻪ ﺑﻨـﺎم ﮐﻮرﻳﻮﺁﻻﻧﺘـﻮن را ﻣﻲدهﻨﺪ. از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻨﺪ ﻧﺎف ،ﺳﺮﺧﺮگ و ﺳﻴﺎهﺮگ ﺟﻨـﻴﻦ در ﺳـﻄﺢ ﮐﻮرﻳﻮﺁﻻﻧﺘﻮن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲ ﺷـﻮد و ﺑـﺴﺘﻪ ﺑـﻪ ﻧـﻮع ﺟﻔـﺖ در ﻧﻘﺎﻃﯽ واﻗﻊ در ﺁﻧﺪوﻣﱰﻳﻮم در ﲤﺎس ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺎ ﻋﺮوق رﺣـﻢ ﻣﺎدر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺒﺎدل اﳒﺎم ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻻﻳﻪ داﺧﻠﯽ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ روی ﺁﻣﻨﻴﻮن ﻗـﺮار ﻣـﻲ ﮔﻴـﺮد و ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺁﻣﻴﻨﻮﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ را ﻣﻲدهﺪ. ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻨﮑﻪ ﺟﻨﻴﻦ در داﺧﻞ رﺣـﻢ از ﻃﺮﻳـﻖ ﳎـﺎری ادراری دﻓﻊ ادرار ﳕﯽﮐﻨﺪ ،ﻟـﺬا ادرار ﲡﻤـﻊ ﻳﺎﻓﺘـﻪ در ﻣﺜﺎﻧﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﳎﺮای ﻣـﻮﻗﺘﯽ ﺑﻨـﺎم ﳎـﺮای اوراک )(urchus وارد ﻓﻀﺎی ﺑﻴﻦ ﭘﺮدﻩهﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ ﻣﻲﺷﻮد.
اﻳﻦ ﳎﺮای اوراک ﺑﻪ ﳏﺾ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و دﻓﻊ ادرار از ﻃﺮﻳﻖ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد.
ج(ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻓﺘﻮس: (1ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﻚ: ﺁﻣﻨﻴﻮن از ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﮏ ﳑﻠﻮ ﻣـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ ﺟﻨـﻴﻦ )ﻓﺘﻮس( را از ﺻﺪﻣﺎت ﻣﮑﺎﻧﻴﮑﯽ و ﻋﻔﻮﻧﺖ ﳏﺎﻓﻈـﺖ ﳕـﻮدﻩ و وﺳﻴﻠﻪای دﻓﺎﻋﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻲ ﺁﻳﺪ.هﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎی ﺁﺑـﺴﺘﻨﯽ ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻲ ﺷﻮﱘ ،اﻳﻦ ﻣﺎﻳﻊ ﻏﻠﻴﻆ ﺷﺪﻩ و ﺑﺼﻮرت ﻣﺎﻳﻊ ﻟﻴـﺰ ﮐﻨﻨﺪﻩای ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺴﻬﻴﻞ زاﻳﻤﺎن و ﺧﺮوج ﻧﻮزاد ﻣﻲﺷﻮد. (2ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ: ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ
ﺣﺎﻟﺖ ﺁﺑﮑﯽ داﺷﺘﻪ و ﺟﻨﻴﻦ )ﻓﺘـﻮس(
را از ﺿﺮﺑﺎت ﻣﮑﺎﻧﻴﮑﯽ ﳏﺎﻓﻈﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ و ﻓـﻀﺎﺋﯽ را ﺑـﺮای ﲡﻤﻊ ادرار ﻓﺘﻮس )ﮐـﻪ از ﻃﺮﻳـﻖ ﳎـﺮای اوراک ﻣـﻲ ﺁﻳـﺪ( ﻓﺮاهﻢ ﻣﻲﺳﺎزد. ﺣﺠﻢ ﮐﻠﯽ ﻣﺎﻳﻌﺎت ﺟﻨﻴﻨﯽ ﻃﯽ دورﻩ ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ ﺑـﻪ ﺗـﺪرﻳﺞ زﻳﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد آﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺁن در ﻣﺎﻩ ﭘﻨﺠﻢ ﺣﺪود 5ﻟﻴﱰ و هﻨﮕﺎم زاﻳﻤﺎن
ﺣﺪود 20ﻟﻴﱰ اﺳﺖ.
اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺮﻳﻊ ﺣﺠﻢ ﮐﻠـﻲ ﺑـﻴﻦ روزهـﺎی 40و ) 65ﺑـﻴﻦ ً ﺑـﻴﻦ ﻣﺎهﻬـﺎی 6/5و 7/5دﻳـﺪﻩ ﻣﺎهﻬﺎی 3و (4و ﳎـﺪدا ـﺎﻳﻊ ـﺰاﻳﺶ ﻣـ ـﺮ اﻓـ ـﺮ در اﺛـ ـﺰاﻳﺶ اول و ﺁﺧـ ـﻮد .اﻓـ ـﻲﺷـ ﻣـ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴــﮏ و اﻓــﺰاﻳﺶ دوم ﻧﺎﺷــﯽ از اﻓــﺰاﻳﺶ ﻣــﺎﻳﻊ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﮏ اﺳﺖ. در ﺧﻼل اوﻟﻴﻦ ﺛﻠﺚ ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ ﺣﺠﻢ ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ ﺑﻴﺸﱰ از ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﮏ اﺳﺖ.
در ﻣﺪت ﺛﻠﺚ دوم ،ﺣﺠﻢ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﮏ ﺑﻴﺸﱰ از ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴـﮏ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺧﻼل ﺛﻠﺚ ﺁﺧـﺮ ،ﺣﺠـﻢ ﻣـﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴـﮏ ﺑﻴـﺸﱰ از ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﮏ ﻣﻲﮔﺮدد. ـ در ﲤﺎم ﻃﻮل ﻣﺪت ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴـﮏ ﺁﺑﮑـﯽ و ﺷﺒﻴﻪ ادرار اﺳﺖ. در دو ﺛﻠﺚ اول ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴﮏ هﻢ ﺁﺑﮑﯽ اﺳﺖ وﻟﯽ در ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ دورﻩ ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻣﻨﻴﻮﺗﻴـﮏ ﳐـﺎﻃﯽ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﻪ ﺁن ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﺳﺎزی ﻣﻲ دهـﺪ ﮐـﻪ در زاﻳﻤﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ. ـ هﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟـﺪ ،ﮐﻴـﺴﻪ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴـﮏ ،ﮐﻴـﺴﻪ ﺁب اول و ﺁﻣﻨﻴﻮن ﮐﻴﺴﻪ ﺁب دوم را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻲدهﺪ. ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﮐﻴﺴﻪهﺎی ﺟﻨﻴﻨﯽ: در ﲤــﺎم دورﻩ ﺁﺑــﺴﺘﻨﯽ ﺁﻣﻨﻴــﻮن ﮐــﻪ ﺟﻨــﻴﻦ را در ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﳘﺮاﻩ ﺑﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺰرﮔﱰ ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن در ﺷﺎخ رﺣﻢ ﻃﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﲣﻤﺪان ﺁن ﺟـﺴﻢ زرد دارد ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ و ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻮﭼﮑﱰ ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن ﻋﺮض ﺑﺪﻧﻪ رﺣﻢ را ﻃﯽ ﳕـﻮدﻩ و وارد ﺷﺎخ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻴﺸﱰ ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ در دو اﻧﺘﻬﺎی ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن ﲨﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺷﺎخ رﺣﻢ ﻗـﺮار دارﻧـﺪ و اﺗﺴﺎع رﺣﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﺣﺎﺻـﻞ ﻣـﻲ ﺷـﻮد ،در ﮔـﺎو ﻣﻬﻤﱰﻳﻦ ﻋﻼﻣﺖ درﻣﺎﻧﮕﺎهﯽ اواﻳﻞ ﺁﺑﺴﺘﻨﯽ اﺳﺖ. ﺗﺎ ﻣﺎﻩ ﺳﻮم ﻣﻘﺪار زﻳﺎدی ﻣﺎﻳﻊ در ﺁﻣﻨﻴﻮن ﮐﺮوی ﺷﮑﻞ ﲨﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد و در اﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﺗﻮدﻩ ﻣﻬـﻢ ﻗﺎﺑـﻞ ﳌﺴﯽ در ﺷﺎخ ﺁﺑﺴﱳ ﻣﻲﮔﺮدد. در ﻣﺮاﺣﻞ اول رﺷﺪ ﺟﻨـﻴﻦ ﻧـﺸﺨﻮارﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ،اﺗـﺼﺎﻻت زﻳﺎدی ﺑﻴﻦ ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑـﻪ اﻳـﻦ دﻟﻴـﻞ
ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪﻩ ﺣﻔﺮﻩ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ از ﺑـﻴﻦ ﻣـﻲ رود .در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ روی ﺁﻣﻨﻴﻮن ﻗـﺮار ﻣـﻲ ﮔﻴـﺮد ،ﺣﻔـﺮﻩ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ﺑﻪ ﮐﺎﻧﺎل ﺑﺎرﻳﮑﯽ ﺗﻘﻠﻴـﻞ ﻣـﻲ ﻳﺎﺑـﺪ .در اﻳـﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﮑﻞ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ﺷﺒﻴﻪ ﺣﺮف Tاﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﺁن از ﳏﻞ ﻧﺎف ﺧﺎرج ﻣﻲ ﺷﻮد و در ﻃﻮل ﻃﻨﺎب ﻧﺎﻓﯽ اداﻣﻪ ﻣـﻲ ﻳﺎﺑـﺪ. ﺳﭙﺲ روی ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺁﻣﻨﻴﻮن ﺑﻪ دو ﻗـﺴﻤﺖ ﻋﺮﺿـﯽ ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد. در ﻧﺘﻴﺠﻪ روی ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺁﻣﻨﻴﻮن ،ﻣﻘﺪار ﻧـﺎﭼﻴﺰی ﻣـﺎﻳﻊ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴـــﮏ وﺟـــﻮد دارد و ﺑﻴـــﺸﱰ ﺁن در دو اﻧﺘـــﻬﺎی ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ﲨﻊ ﻣﻲﺷﻮد. ـﺎﻳﻊ ـﺸﺎر ﻣـ ـﺰاﻳﺶ ﻓـ ـﺎ اﻓـ ـﺴﺘﻨﯽ ﺑـ ـﻞ ﺁﺑـ ـﺎ در اواﺧـ اﻣـ ً از ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﮏ ﮐﻪ در ﮐﻴﺴﻪ ﲨﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن ﳎﺪدا ﺁﻻﻧﺘﻮﺁﻣﻨﻴﻮن ﺟـﺪا ﻣـﻲ ﺷـﻮد .ﺑﻄﻮرﻳﮑـﻪ هﻨﮕـﺎم زاﻳﻤـﺎن ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ﳑﮑﻦ اﺳﺖ ﺁﻣﻨﻴﻮن را ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ اﺣﺎﻃﻪ ﮐﻨﺪ.
د(ﺟﻔﺖ ):(Placenta ﻳﮑﯽ از ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﭘﺴﺘﺎﻧﺪاران ﲥﻴﻪ ﻣﻮاد ﻏـﺬای ﻣـﻮرد ﻧﻴﺎز ﺟﻨﻴﻦ از ﻃﺮﻳﻖ ﺟﻔﺖ اﺳﺖ. ﺟﻔﺖ اﺗﺼﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﭘﺮدﻩهﺎی ﺟﻨﻴﻨـﯽ و ﺁﻧـﺪوﻣﱰﻳﻮم ﮐﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﺗﺒﺎدﻻت ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﮏ ﻣﻮاد و ﮔﺎزهـﺎ ﺑـﻴﻦ ﻣﺎدر و ﺟﻨﻴﻦ اﳒﺎم ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد. ﳘﭽﻨﻴﻦ ﺟﻔﺖ ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺪی ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﳐﻠﻮط ﺷﺪن ﺧﻮن ﻣﺎدر و ﺟﻨﻴﻦ ﻣﻲﮔﺮدد ﻋﻤﻞ ﻣﻲﮐﻨﺪ. ﺗﺒﺎدل ﻣﻮاد ﻏﺬاﺋﯽ و ﮔﺎزهﺎ ﺑـﻴﻦ ﺟﻨـﻴﻦ و ﻣـﺎدر از ﻃﺮﻳﻖ ﺟﻔﺖ و از ﻃﺮﻳﻖ ﮔﺮدش ﺧﻮن ﺁن اﳒﺎم ﻣﻲﺷﻮد. در ﺟﻔﺖ دو ﻧﻮع ﮔﺮدش ﺧﻮن ﺟﺮﻳﺎن دارد :ﻳﮑﯽ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑﻪ ﻣﺎدر و دﻳﮕﺮی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﻨﻴﻦ .اﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺧﻮن ﻣـﺎدر
و ﺟﻨﻴﻦ ﺑﺎ هﻢ ﳐﻠﻮط ﳕﯽﺷﻮﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻋﺮوق ﻣـﺎدر و ﺟﻨـﻴﻦ در ﳏﻠﻬﺎی اﺗﺼﺎل ﮐﻮرﻳـﻮن و ﺁﻧـﺪوﻣﱰﻳﻮم از ﳎـﺎورت هـﻢ ﻋﺒﻮر ﻣﻲ ﳕﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﳘﻴﻦ ﳎﺎورت ﺗﺒﺎدل ﮔـﺎز و ﻏـﺬا ﺑﻴﻦ ﻋﺮوق اﳒﺎم ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻔﺖ: ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ از ﲰﺖ ﺧﺎرج ﺑﺎ ﮐﻮرﻳﻮن اﺗﺼﺎل ﭘﻴﺪا ﮐـﺮدﻩ و ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن دارای رﮔﻬﺎی ﺧﻮﻧﯽ را ﺗـﺸﮑﻴﻞ ﻣـﻲ دهـﺪ. وﻗﺘﯽ ﺗﺸﮑﻴﻞ رﮔﻬﺎی ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻮرﻳﻮن ﺑﺎ ﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴﺲ ﲤـﺎم ﺷـﺪ )در روز 40ﺗﺎ ،(60ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن ﺑـﺮای ﺷـﺮﮐﺖ در ﻋﻤـﻞ ﺟﻔﺖ ﺁﻣﺎدﻩ اﺳﺖ. ـ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ زﻣﺎن ،روﻳﺎن ﺑﺎ ﮐﻮرﻳﻮن و ﺁﻣﻨﻴﻮن ﺧﻮد ﺑﻪ روش اﻧﺘﺸﺎر از ﺷﻴﺮ رﲪﯽ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻲﮐﻨﺪ. ـ در ﻧـﺸﺨﻮارﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺟـﺎﻳﯽ ﮐـﻪ ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳـﻮن ﺑـﺎ ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻴﻬﺎی ﺁﻧﺪوﻣﱰ )ﮐﺎراﻧﮑﻠﻬﺎ( ،ﲤـﺎس ﭘﻴـﺪا ﻣـﻲ ﮐﻨـﺪ زواﺋﺪی ﺷﺒﻴﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﻳﺎ ﭘﺮز ﺣﺎوی دﺳﺘﻪهـﺎی ﻣـﻮﻳﺮﮔﯽ از ﺁﻻﻧﺘﻮﮐﻮرﻳﻮن ﺑﻪ داﺧﻞ ﮐﺎراﻧﮑﻠﻬﺎی ﻣﺎدری ﻓﺮو ﻣﻲ رود ﮐﻪ ﺁﻬﻧﺎ را ﮐﻮﺗﻴﻠﺪون ﻣﻲﻧﺎﻣﻨﺪ. ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎﻓﺘﻬﺎی ﮐﻮرﻳﻮﺁﻻﻧﺘﻮﺋﻴـﮏ ﺟﻨﻴﻨـﯽ در ﲤـﺎس ﺑـﺎ ﮐﺎراﻧﮑﻠﻬﺎی رﲪﯽ ،دﭼﺎر هﻴﭙـﺮﭘﻼزی )ازدﻳـﺎد در ﺗﮑﺜﻴـﺮ ﺳﻠﻮل( و هﻴﭙﺮﺗﺮوﻓﯽ )ازدﻳـﺎد در ﺣﺠـﻢ ﺳـﻠﻮل( ﮔـﺸﺘﻪ و ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮐﻮﺗﻴﻠﺪون را ﻣﻲدهﻨﺪ. )ﮐﺎرﻧﮑﻞ رﲪﯽ +ﮐﻮﺗﻴﻠﺪون ﺟﻨﻴﻨﯽ = ﭘﻼﺳﻨﺘﻮم (
(2رﺷﺪ ﻏﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺟﻨﻴﻦ و ﻋﻮارض ﺁن
ﺟﻨﲔ ﳑﮑﻦ اﺳﺖ در ﻣﺮاﺣﻞ رﺷﺪ ﺧﻮد ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺒﻞ از اﺗﺼﺎل ﺑﻪ رﺣﻢ در ﻣﻌﺮض ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻀﺮ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ ﺁن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ در ﻣﺮاﺣﻞ ﳐﺘﻠﻒ رﺷﺪ ﻓﺮق ﻣﻲﮐﻨﺪ. ـ ﺗﺮاﺗﻮژﻬﻧﺎ )ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﮐﻪ رﺷﺪ روﻳﺎن را ﳐﺘﻞ ﻣﻲﮐﻨﻨﺪ( ﺑﻴﺸﱰﻳﻦ اﺛﺮ را در ﻣﺮﺣﻠﻪ روﻳﺎﻧﯽ دارﻧﺪ. ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ و ﻃﯽ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒـﻞ از اﺗـﺼﺎل ﺑـﻪ ً ﻣﻘـﺎوم اﺳـﺖ و رﺣﻢ ،روﻳﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺮاﺗﻮژﻬﻧﺎ ﻧـﺴﺒﺘﺎ ﺑﻌــﺪ از اﻳــﻦ ﻣﺮﺣﻠــﻪ ﻳﻌﻨــﯽ در ﻣﺮﺣﻠــﻪ ﺟﻨﻴﻨــﯽ ﻓﻘــﻂ دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ دﻳﺮ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻣﺜﻞ ﺳﻘﻒ دهﺎن
ـ ﳐﭽﻪ
ـ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﯽ از دﺳﺘﮕﺎﻩ ﻗﻠﺒﯽ و ﻋﺮوﻗﯽ و دﺳﺘﮕﺎﻩ ادراری ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ،ﲢﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺗﺮاﺗﻮژﻬﻧﺎ ﳑﮑﻦ اﺳﺖ دارو ،هﻮرﻣﻮن ،ﻣـﺎدﻩ ﺷـﻴﻤﻴﺎﺋﯽ، اﺷﻌﻪ ﮔﺎﻣﺎ ،ﻋﻨﺎﺻﺮ ﮐﻤﻴﺎب ،ﺗﻐﻴﻴﺮ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻳﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ً وﻳﺮوﺳﻬﺎ( ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻋﻔﻮﻧﯽ )ﺧﺼﻮﺻﺎ
ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺮاﺗﻮژن در ﻧﺸﺨﻮارﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﮔﺎو
ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ
وﻳﺮوﺳﻬﺎ وﻳﺮوس ﺁﮐﺎﺑﻴﻦ
+
+
وﻳﺮوس زﺑﺎن ﺁﺑﯽ
+
+
وﻳﺮوس ﺑﻮردر
_
+
وﻳﺮوس اﺳﻬﺎل وﻳﺮوﺳﯽ
+
+
ﮔﺎو وﻳﺮوس درﻩ ﮐﺎﺷﻪ
_
+
وﻳﺮوس ﺗﺐ درﻩ رﻳﻔﺖ
+
+
وﻳﺮوس وﺳﻠﺰﺑﺮان
+
+
ﮔﻴﺎهﺎن وراﺗﺮوم ﮐﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﮑﻮم
+
ﻟﻮﭘﻴﻨﺰ
+
+
ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮارد هﻴﭙﺮﺗﺮﻣﯽ
+
+
ﮐﻤﺒﻮد ﻳﺪ
+
+