Mes a mes sabor polones

Mes a mes sabor polonés

Cocina polaca en tierra argentina

Smak na opak

Polska kuchnia w Argentynie

Agradecimientos

Podziękowania

A la Embajada de la República de Polonia y muy especialmente al Cónsul Michał Świetlik quien hizo posible que este proyecto se haga realidad.

Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Buenos Aires, szczególnie konsulowi Michałowi Świetlikowi, który umożliwił realizację tego projektu.

Referencias Napisz do nas

Autora / Autorka

María Zeman marite.zeman@gmail.com

Kawiarenka Polska kawiarenkapolska kawiarenka_productospolacos kawiarenkapolska@gmail.com KawiarenkaPolska

Diseño gráfico / Projekt graficzny

Alto Crew www.altocrew.com hello@altocrew.com

Ilustraciones / Ilustracje

Gastón Marquez www.gazulo.art tonquez@gmail.com

Fotografía / Fotografia

Juan Barrionuevo juancbarrionuevo barrionuevojuancar@gmail.com

Redacción / Redakcja

Embajada de la República de Polonia en Buenos Aires

www.gov.pl/web/argentina

Dedico este libro:

A mi esposo Hernán y a mis hijos Alina y Matías, que son mis tres amores incondicionales y mi vida

A mi hermano Rysio

A mis primas hermanas Teresa Zubel y Dorota Anna Nowak

A Marisol, Noelia, Remik y Agatka

Dedykuję tę książkę:

Mojemu mężowi Hernanowi i moim dzieciom Alinie i Matíasowi – bezwarunkowym miłościom mojego życia

Mojemu bratu Rysiowi

Moim kuzynkom Teresie Zubel i Dorocie Annie Nowak

Marisol, Noelii, Remikowi i Agatce

Introducción Słowo wstępne

¿Niños envueltos, pierogi o tal vez una sopa de remolachas con pasta rellena de hongos?

Todos estos éxitos de la cocina polaca pueden parecer inalcanzables en lugares como Buenos Aires, pero quienes conocen los secretos locales saben exactamente dónde buscarlos. Cada domingo, en algún lugar de Argentina, abren las puertas de algunas de las numerosas organizaciones polacas donde los miembros de estas asociaciones hacen todo lo posible para, al menos durante unas horas, revivir ese ambiente de la casa de sus padres y abuelos compartiendo una comida bien familiar. Los aromas y los sabores polacos les permiten traer los recuerdos de sus seres queridos y lugares, les dan un sentido de pertenencia y logran dejar de lado los asuntos y problemas cotidianos.

Marysieñka Zeman hace años responde con entusiasmo a esta necesidad hogareña. Del estómago al corazón – sus fans se incrementan año tras año, sus recetas y tutoriales culinarios llegan a cada vez más hogares polacos en Argentina y el continente sudame ricano. La idea es simple: difundir

las costumbres polacas más tradicionales, adaptándolas a las condiciones locales que muchas veces son bastantes diferentes de las polacas. ¿Estás en Buenos Aires y no sabés cómo refugiarte del calor durante la Nochebuena? No importa, la cocina polaca está repleta de recetas de platos livianos y rápidos en su preparación, ideales para esos días calurosos

Es un verdadero placer presentar esta publicación a los entusiastas de la cocina polaca de habla polaca e hispanohablantes. Me alegro de poder apoyar a la autora en su misión de popularizar la gastronomía polaca y brindar a miles de familias polacas en Argentina inspiración para celebrar la poloneidad a través de las comidas cotidianas, algo tan común, pero a su vez tan vital en nuestras vidas.

Manos a la obra y… ¡buen provecho!

Aleksandra Piątkowska

Embajadora de la República de Polonia en Argentina, Paraguay y Uruguay

Gołąbki, pierogi, a może barszcz z uszkami?

Wszystkie te hity polskiej kuchni mogą wydawać się nieosiągalne w takich miejscach

jak Buenos Aires, ale wtajemniczeni doskonale wiedzą, gdzie ich szukać. Co niedzielę gdzieś w Argentynie otwiera się jeden z licznych Domów Polskich, członkowie polskich stowarzyszeń dwoją się i troją, by – choć na parę godzin – przywrócić atmosferę pamiętaną z domu rodziców i dziadków, i wspólnie zjeść uroczysty obiad. Polskie zapachy i smaki pozwalają przywołać wspomnienia kochanych osób i miejsc, dają poczucie przynależności, są odskocznią od codziennych spraw i problemów.

Marysieñka Zeman od lat z entuzjazmem odpowiada na tę potrzebę swojskości. Przez żołądek do serca – grono jej fanów rośnie z roku na rok, jej przepisy i kulinarne tutoriale trafiają do coraz większej liczby polskich domów w Argentynie i na kontynencie południowoamerykańskim. Pomysł jest prosty: opowiedzieć najbardziej polskie z polskich zwyczajów, adaptując je do lokalnych warunków – tak przecież odległych od naszej

polskiej rzeczywistości. W Wigilię w Buenos Aires nie wiadomo, gdzie schronić się przed gorącem? Nie szkodzi, polska kuchnia pełna jest przepisów na lekkie, postne dania, w sam raz na upalne dni.

Z prawdziwą przyjemnością oddaję dzisiaj tę publikację w ręce polsko– i hiszpańskojęzycznych entuzjastów polskiej kuchni. Cieszę się, że możemy wesprzeć autorkę w jej misji popularyzowania polskiej gastronomii, a tysiącom polskich rodzin w Argentynie dać w prezencie inspirację do celebrowania polskości w codziennych posiłkach – najbardziej prozaicznej, ale jakże istotnej części naszego życia. Do dzieła i… smacznego!

Aleksandra Piątkowska

Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Argentynie, Paragwaju i Urugwaju

Fotografía de Mauricio Holc

Prólogo Od autorki

Si digo cocina polaca automáticamente pienso en sabrosa, casera, variada y sobre todo súper abundante. La gastronomía polaca tiene raíces muy diversas, pero básicamente su origen es eslavo e incorporó a lo largo de los años todo tipo de influencias, consecuencia de los muchísimos hechos sociales e históricos que Polonia atravesó. En mi casa siempre se vivió a lo polaco y la cocina jugó un rol muy importante. Primero mis padres fueron los encargados de preservar las comidas típicas desde el día a día hasta las festividades más importantes, ahora soy yo quien continúa con ese legado y ¡me encanta! Las recetas familiares de puño y letra son mi inspiración, los enormes libros de cocina en idioma polaco son mi fuente de consulta constante e Internet un maravilloso mundo para explorar, aprender, compartir y a través del cual difundo esta parte de la cultura para todo aquel que quiera conocer sobre esta gastronomía ancestral.

Sobre la autora

María Zeman, conocida como Marysieñka, es la creadora y dueña junto a su familia de Kawiarenka Polska dedicada a la promoción de la cultura y productos polacos. Desde chica participa de manera activa en la colectividad polaca en Argentina. Por amor, curiosidad y hobby incursionó en diversos

¡Y pensar que todo empezó porque me pedían que enseñe cómo hacer la receta de la masa para los pierogi! Estamos en Argentina, a muchos kilómetros de Polonia. Nos encontramos en el hemisferio sur del planeta con un país de variadas festividades locales y costumbres muy latinas. Tenemos todo tipo de climas que propician tener variedad y calidad de ingredientes sin igual. Es justamente desde este lugar del mundo que quiero invitarte a descubrir recetas sabrosas y tradicionales de la cocina polaca, adaptadas a nuestras condiciones locales argentinas. Te invito a descubrir mes a mes el tradicional sabor polonés.

temas relacionados a la cocina. De profesión ingeniera. Es mamá, esposa y amiga a tiempo completo. En el año 2020 creó el canal de YouTube de Cocina Polaca en idioma español a través del cual difunde recetas típicas de la gastronomía polaca.

Marysieñka Zeman

Smaczna, domowa, różnorodna i przede wszystkim bardzo obfita – taka właśnie jest dla mnie polska kuchnia. Na skutek wielu zawirowań polskiej historii i towarzyszących im zmian społeczno-kulturowych, polska gastronomia łączy w sobie dzisiaj różne wpływy, ale jej trzon pozostaje słowiański. W moim rodzinnym domu zawsze żyliśmy na polską modłę, a polska kuchnia odgrywała ważną rolę. Kiedyś to moi rodzice troszczyli się o zachowanie tradycyjnych przepisów w życiu codziennym i od święta, dzisiaj to zadanie przeszło na mnie i muszę powiedzieć, że doskonale się w nim odnalazłam! Pierwszą inspiracją są dla mnie odręcznie zapisane rodzinne przepisy. Lubię wertować grube polskie książki kucharskie, a Internet jest dla mnie wspaniałym narzędziem odkrywania, uczenia się i dzielenia się moją wiedzą. To w sieci staram się dotrzeć do wszystkich zainteresowanych tradycyjną kuchnią i popularyzować tę część polskiej kultury. O

Maria Zeman, znana jako Marysieñka, jest założycielką i właścicielką Kawiarenki Polskiej –rodzinnej firmy zajmującej się sprzedażą i promocją tradycyjnych polskich wyrobów i gadżetów związanych z Polską. Od dziecka zaangażowana w życie argentyńskiej Polonii.

A pomyśleć, że wszystko zaczęło się, kiedy zapytano mnie, jak zrobić ciasto na pierogi! Argentyna leży tak daleko od Polski: żyjemy na półkuli południowej, otoczeni inną, latynoską kulturą o wspaniałych, znanych na świecie tradycjach, a także w innym klimacie, który warunkuje wykorzystanie w kuchni innych produktów i składników. A jednak właśnie z tego miejsca na świecie chcę zaprosić Cię na kartach tej książki do odkrycia smacznych i tradycyjnych przepisów polskiej kuchni, przystosowanych do naszych lokalnych, argentyńskich warunków. W tej podróży zobaczysz, jak można, w rytm zmieniających się miesięcy i pór roku, włączyć tradycyjne polskie dania do naszej argentyńskiej diety i nauczysz się, jak je przyrządzać i właściwie podawać, aby cieszyć się najlepszymi polskimi smakami.

Z zawodu inżynierka, z zamiłowania – entuzjastka gotowania. Matka, żona i przyjaciółka na pełen etat. W 2020 roku stworzyła hiszpańskojęzyczny kanał Cocina Polaca na YouTube'ie, na którym popularyzuje tradycyjne przepisy polskiej kuchni.

Marysieñka Zeman

Índice Spis treści

Enero Styczeń

Para el mes más caluroso del año una sopa fría y una ensalada súper fresca.

Arranca el año y enero es el mes más caluroso en Argentina. Lejos está la elección de comidas calóricas y generalmente optamos por algo sencillo, refrescante y que no lleve mucho tiempo de elaboración. ¡Los platos de la gastronomía polaca en sí son considerados bastante calóricos, pero no todos son así! Hay muchas preparaciones frescas que son un manjar e ideales para los días calurosos como por ejemplo el chłodnik y la mizeria.

El chłodnik es una sopa muy refrescante, nutritiva y se puede decir que una vez preparada dura varios días, se sirve bien fría directo de la heladera a la mesa. Este tipo de sopas frías tienen en su preparación tres partes principales: una base, las verduras o frutas elegidas y las especias. La versión más popular de este tipo de sopa se la conoce como chłodnik litewski que es una variedad del conocido barszcz (sopa de remolachas), cuyos ingredientes principales son las hojas y los tallos de la planta de remolacha, y una vez preparada se caracteriza por su color rosa fuerte muy atractivo a la vista.

Zimna zupa i super świeża surówka na najgorętszy miesiąc w roku.

Rozpoczyna się rok, a styczeń jest najcieplejszym miesiącem w Argentynie. Daleko nam do wyboru kalorycznych potraw i zazwyczaj wolimy coś prostego, orzeźwiającego, czego przygotowanie nie zajmuje dużo czasu. Wiele dań kuchni polskiej jest uważanych za dość kaloryczne, ale nie wszystkie potrawy takie są! Istnieje wiele przysmaków, takich jak chłodnik lub mizeria, które idealnie nadają się

na upalne dni.

Chłodnik to bardzo orzeźwiająca i pożywna zupa. Raz przygotowana, starczy na kilka dni. Podawana jest na zimno, bezpośrednio z lodówki na stół. Ten rodzaj zimnych zup ma w swoim przygotowaniu trzy główne elementy: bazę, wybrane warzywa lub owoce i przyprawy. Najpopularniejszą wersją tego typu zupy jest chłodnik litewski, czyli odmiana znanego barszczu, którego głównymi składnikami są liście i łodygi młodego buraka (botwiny). Charakteryzuje się mocnym, różowym kolorem; bardzo atrakcyjnym dla oka.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Enero l Styczeń

Chłodnik litewski

Sopa fría de remolacha

40 min 6 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Remolachas con sus tallos y hojas: 1 paquete (5–6 plantas)

Ajo: 2 dientes

Agua: 1½ l

Jugo de ½ limón

Pepinos: 2

Rabanitos: 4

Crema de leche: ½ l

Yogurt natural: 1/4 l

Eneldo fresco: un paquete (manojo)

Perejil fresco: un paquete (manojo)

Pimienta, sal y azúcar a gusto

Huevos duros: 3

1. Lavamos muy bien las remolachas con sus tallos y hojas. Cortamos todo en tiritas y cubitos muy pequeños. Pelamos y rallamos los dientes de ajo.

2. En una olla ponemos todo lo previamente cortado y cubrimos con agua. Llevamos a hervor y cocinamos 30 minutos (hasta que la verdura esté blanda). Una vez cocido apagamos el fuego, añadimos el jugo de limón y dejamos que enfríe totalmente.

3. Pelamos los pepinos (si los pepinos son maduros y tienen semillas grandes las quitamos) y los rallamos. Rallamos los rabanitos. Cortamos finamente el eneldo fresco. Cortamos finamente el perejil fresco.

4. Una vez que la sopa enfrió le agregamos la crema, el yogurt natural y mezclamos. Agregamos el pepino, los rabanitos, el eneldo y el perejil previamente cortados. Salpimentamos a gusto.

5. Llevamos a la heladera por un mínimo de 2 horas.

6. Al momento de servir, agregamos 2 cuartos de huevo duro por porción. Servir la sopa bien fría.

KAWIARENKA TIPS

A veces es difícil conseguir eneldo fresco en Argentina… ¿Sabés qué podés usar en su reemplazo? ¡Un par de hojas de hinojo fresco! Las hojas de hinojo son muy aromáticas y le van a dar a la preparación un suave toque anisado.

Chłodnik litewski

40 min 6 porcji Łatwa

SKŁADNIKI KROKI PRZYGOTOWANIA

Botwina z burakami: 1

pęczek (5–6 roślin)

Czosnek: 2 ząbki

Woda: 1 l

Sok z ½ cytryny

Ogórki: 2

Rzodkiewki: 4

Śmietana: ½ l

Jogurt naturalny: 1/4 l

Świeży koperek:

1 pęczek

Świeża pietruszka:

1 pęczek

Sól i cukier do smaku

Jajka na twardo: 3

1. Dokładnie umyj buraki: łodygi i liście. Posiekaj w drobne paski lub kostki. Obierz i utrzyj ząbki czosnku.

2. Pokrojoną botwinkę włóż do garnka i zalej wodą. Doprowadź do wrzenia i gotuj przez 30 minut (aż warzywa będą miękkie). Po ugotowaniu dodaj sok z cytryny i odstaw do ostygnięcia.

3. Obierz ogórki (jeśli ogórki są dojrzałe i mają duże nasiona, usuwamy je) i zetrzyj je. Zetrzyj też rzodkiewki. Poszatkuj świeży koperek i pietruszkę.

4. Gdy zupa ostygnie, dodaj śmietanę, jogurt naturalny i wymieszaj wszystko. Dodaj wcześniej pokrojone ogórki, rzodkiewkę, koperek i pietruszkę. Dopraw według uznania.

5. Włóż wszystko do lodówki na minimum 2 godziny.

6. Podawaj z 2 ćwiartkami jajka na twardo w każdej porcji. Zawsze podawaj zupę bardzo zimną.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Czasami trudno jest zdobyć świeży koperek w Argentynie... Czy wiesz, jak możesz go zastąpić?

Kilkoma liśćmi świeżego kopru włoskiego! Liście kopru włoskiego są bardzo aromatyczne i nadadzą daniu delikatny, anyżowy zapach.

La mizeria es una ensalada muy fresca a base de pepinos y crema. Es una preparación típica para los almuerzos en Polonia generalmente como acompañamiento de carnes o frituras.

Mizeria to bardzo prosta do przyrządzenia surówka na bazie ogórków i śmietany. Jest to bardzo popularny element obiadów w Polsce.

Najczęściej podawana jest jako dodatek do mięs lub smażonych potraw.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Enero l Styczeń

Mizeria

Ensalada de pepinos y crema

15 min 4 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Pepinos: 4

Crema de leche: 4 cucharadas soperas

Jugo de limón: 3 cucharadas soperas

Sal: 1 cucharadita

Azúcar impalpable: una pizca

Pimienta: a gusto (opcional)

1. Lavamos y pelamos los pepinos. Si los pepinos son pequeños no hace falta quitarles las semillas, de lo contrario quitarlas.

2. Cortamos los pepinos en rodajas muy finas (también los podemos rallar). Sobre los pepinos cortados esparcimos la sal, mezclamos y dejamos reposar 10 minutos hasta que larguen su jugo. Pasados los minutos de reposo exprimimos suavemente y retiramos el jugo que largaron.

3. En un bowl ponemos la crema de leche, el jugo de limón, la pizca de azúcar impalpable y mezclamos.

4. Unimos todo, agregamos pimienta a gusto (opcional), mezclamos y dejamos reposar en la heladera por un mínimo de 15 minutos antes de servir.

KAWIARENKA TIPS

La mejor opción es preparar la mizeria 30 minutos antes de la comida, así se mantiene la frescura del pepino recién cortado.

Para una versión light podemos reemplazar la crema por yogurt natural.

Mizeria

15 min 4 porcje Łatwa

SKŁADNIKI KROKI PRZYGOTOWANIA

Ogórki: 4

Śmietana: 4 łyżki stołowe

Sok z cytryny: 3 łyżki stołowe

Sól: 1 łyżeczka

Szczypta cukru pudru

Pieprz: do smaku (opcjonalnie)

1. Umyj i obierz ogórki. Jeśli ogórki są małe, nie jest konieczne usuwanie ich nasion.

2. Pokrój ogórki w bardzo cienkie plasterki (możesz je również zetrzeć). Osól i odstaw na 10 minut, aż puszczą sok. Potem odsącz delikatnie i wylej sok z ogórków.

3. W oddzielnej misce wymieszaj śmietanę, sok z cytryny i szczyptę cukru pudru.

4. Zmieszaj wszystko, oprósz pieprzem do smaku (opcjonalnie) i przed podaniem odstaw do lodówki na minimum 15 minut.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Najlepszym rozwiązaniem jest przygotowanie mizerii 30 minut przed posiłkiem, aby zachować smak świeżo pokrojonego ogórka.

Aby otrzymać lżejszą kalorycznie wersję, można zastąpić śmietanę jogurtem naturalnym.

Febrero Luty

Tanto en Argentina como en Polonia se festeja el carnaval, aunque de manera distinta. En Polonia la festividad está muy relacionada a las fiestas religiosas católicas. La época de carnaval se inicia el 6 de enero (Día de los Reyes Magos) y termina el Miércoles de Cenizas. Durante el carnaval (karnawał en polaco) es característico que en Polonia se organicen fiestas, desfiles, bailes de disfraces. La última semana de karnawał, antes del Miércoles de Ceniza se llama ostatki (“los últimos”) y en ese período se suele aprovechar para celebrarlo con más intensidad. En esta semana la parte gastronómica tiene una impronta muy presente con un día muy particular: “el jueves grasiento” o también llamado “jueves gordo” (tłusty czwartek) que es el último jueves antes de la Cuaresma, período de ayuno previo a las Pascuas. ¡Ese jueves comer dulce es casi una obligación! Es muy característico ese dia comer pączki, de hecho, las confiterías en Polonia desde

muy temprano comienzan su producción y la gente desde muy temprano forma filas en las frías calles para, aunque sea, comprar uno para consumo propio o para regalar. Hay un dicho popular que dice: “Si no comés al menos un pączek el jueves gordo de carnaval, no vas a tener suerte en la vida”. En Argentina es difícil encontrar una panadería o confitería que haga pączki, con lo cual la opción más viable para mantener esta tradición es hacerlos en casa. Muchos descendientes de polacos los reemplazan por las típicas facturas berlinesas rellenas de dulce de leche o los churros rellenos cubiertos con chocolate. ¡Mmmmmmm! Riquísimas, pero... lejos están de los tradicionales pączki. Los pączki son buñuelos – bollos de masa levada, con un relleno muy variado: mermelada, confitura, dulce de rosas, cremas de todo tipo, queso crema, chocolate, o directamente también sin relleno. Suelen estar cubiertos con azúcar impalpable, glaseados, con cascaritas de naranja confitadas y hasta cubiertos con chocolate y granas en sus versiones más modernas. ¿Querés tener suerte en la vida? Te compartimos la receta, la suerte está en tus manos ;)

Es el mes del carnaval con un jueves llamado gordo muy especial.

Luty to miesiąc karnawału, w którym obchodzimy wyjątkowe święto: tłusty czwartek.

Zarówno w Argentynie, jak i w Polsce karnawał jest obchodzony hucznie, choć w zupełnie inny sposób. W Polsce to święto jest ściśle związane z katolickim kalendarzem religijnym. Sezon karnawałowy rozpoczyna się 6 stycznia (Dzień Trzech Króli), a kończy się w Środę Popielcową. W Polsce, podczas karnawału, organizowane są także parady oraz bale kostiumowe. Ostatni tydzień karnawału, poprzedzający Środę Popielcową, nazywany jest ostatkami i w tym okresie zwykle wszyscy świętują z większą intensywnością. Ostatni czwartek przed wielkim postem, nazywany tłustym czwartkiem, jest wyjątkowym czasem w polskiej gastronomii. Jedzenie słodkości jest wtedy prawie obowiązkiem! Na stołach królują oczywiście pączki. Cukiernie w Polsce rozpoczynają pracę bardzo wcześnie i od rana na ulicach miast można zobaczyć

długie kolejki klientów. Popularny przesąd

głosi, że kto nie zje przynajmniej jednego pączka w tłusty czwartek, będzie mieć pecha do końca roku.

W Argentynie trudno znaleźć piekarnię lub cukiernię, która miałaby w swojej ofercie pączki, dlatego najlepszym sposobem podtrzymania tej tradycji jest zrobienie ich w domu. Wielu potomków polskich imigrantów zastępuje pączki berlińskimi drożdżówkami

nadziewanymi kajmakiem lub churros z czekoladą. Mmmmmmm! Pyszne, ale... daleko im do tradycyjnych pączków!

Pączki przypominają bułeczki drożdżowe, z bardzo rozmaitym nadzieniem: konfiturą, dżemem różanym, słodkimi kremami wszelkiego rodzaju, serem białym, czekoladą lub zwyczajnie bez nadzienia. Najczęściej posypane są cukrem pudrem, mogą też być lukrowane, z kandyzowanymi skórkami pomarańczy, a czasami nawet, w nowocześniejszych wersjach, oblane są czekoladą i udekorowane posypką. Nie chcesz mieć pecha? Skorzystaj z naszego przepisu, szczęście jest na wyciągnięcie ręki ;)

Febrero l Luty Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Pączki

Berlinesas polacas

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Levadura fresca: 50 g

Leche tibia: 300 ml

Azúcar fino: 50 g

Yemas de huevo: 8

Extracto o esencia de vainilla: 1 cucharadita

Harina de trigo tipo 000: 600 g

Sal: ½ cucharadita

Manteca: 50 g

Aceite de maíz o girasol para freír: 1 ½ l

Rhum: 2 cucharadas soperas (opcional)

Decoración: azúcar impalpable c/n o glasé (azúcar impalpable con gotas de jugo de limón)

Relleno: dulce de frutas o confitura que sea consistente

1. El fermento: desmenuzamos la levadura fresca, agregamos una pizca de azúcar, extracto o esencia de vainilla, dos cucharadas de harina y 150 ml de leche tibia. Dejamos reposar en un lugar cálido para que el fermento empiece a levar (unos 10 minutos).

2. En un bowl ponemos las 8 yemas de huevo con el azúcar fino, unas gotas de extracto o esencia de vainilla y batimos unos 2–3 minutos hasta obtener una mezcla espumosa. Agregamos la harina previamente tamizada y mezclamos. Incorporamos la leche con la sal y mezclamos. Si vamos a agregar rhum este es el momento. Agregamos el fermento y mezclamos todo hasta integrar bien. Finalmente, agregamos la manteca derretida, mezclamos y amasamos unos 15 minutos. Cuando la masa esté bien consistente y no se pegue ni al bowl ni a las manos la cubrimos con film adherente y la dejamos descansar por 1 hora y media½.

3. Estiramos la masa levada con un palote a un grosor de 1 cm aproximadamente. Con un vaso de boca ancha hacemos los cortes circulares. Sobre cada corte ponemos una cucharadita del dulce, cerramos de manera envolvente para que quede en el interior de la masa y así rellenos los dejamos levar nuevamente por aproximadamente 30 minutos (van a duplicar su volumen).

4. Calentamos a fuego mínimo el aceite en un recipiente profundo (170°C) y freímos nuestros pączki en tandas de 4–5 unidades. Unos 30 segundos de fritura por cada lado, flotan, crecen un poco más y finalmente adquieren un color bien dorado con un anillo de color más claro en su parte media. Retiramos y así continuamos por tandas hasta freír todos los bollos. Dejamos enfriar.

5. Para decorar espolvoreamos con azúcar impalpable o cubrimos con glasé (azúcar impalpable con unas gotas de limón mezclado a un punto fluido).

KAWIARENKA TIPS

El ambiente donde preparemos la masa de nuestros pączki tiene que ser cálido para propiciar un buen levado.

¡El dulce de membrillo tan popular en Argentina es ideal para usarlo como relleno!

Los mejores pączki son los hechos en el día.

Pączki

150 min 24 sztuki Średnia

SKŁADNIKI KROKI PRZYGOTOWANIA

Świeże drożdże: 50 g

Letnie mleko: 300 ml

Cukier: 50 g

Żółtka: 8

Ekstrakt lub esencja waniliowa: 1 łyżeczka

Mąka pszenna typu 650: 600 g

Sól: ½ łyżeczki

Masło: 50 g

Olej kukurydziany lub słonecznikowy do smażenia: 1 ½ l

Rum: 2 łyżki stołowe (opcjonalnie)

Dekoracja: cukier puder lub lukier (cukier puder z kroplami soku z cytryny)

Nadzienie: konfitura lub dżem o gęstej konsystencji

1. Pierwszym krokiem jest przygotowanie zaczynu: pokrusz świeże drożdże i wymieszaj je ze szczyptą cukru, ekstraktu waniliowego lub esencji, dwiema łyżkami mąki i 150 ml letniego mleka. Odstaw do ciepłego miejsca, aby zaczyn zaczął rosnąć (około 10 minut).

2. Ubij 8 żółtek z cukrem i kilkoma kroplami ekstraktu waniliowego lub esencji, około 2–3 minuty, aż do uzyskania spienionej mieszaniny. Wsyp wcześniej przesianą mąkę, dodaj ubite żółtka z cukrem i wymieszaj. Dodaj sól do mleka, wymieszaj i dodaj wszystko razem do ciasta. Jeśli zamierzasz dodać rum, to jest to najlepszy moment. Dodaj zaczyn i wymieszaj wszystko. Na koniec dodaj do mieszanki stopione masło, wymieszaj i zacznij ugniatać około 15 minut. Gdy ciasto będzie jednolite i nie będzie przyklejało się do miski lub rąk, przykryj je folią spożywczą i pozostaw do wyrośnięcia przez półtorej godziny.

3. Rozprowadź masę na blacie, aż osiągnie grubość około 1 cm. Brzegiem szklanki zrób okrągłe nacięcia na rozciągniętym cieście i układaj krążki osobno na blacie. Po wykonaniu krążków, nałóż na ich środek łyżeczkę wybranego nadzienia. Brzegi dobrze zlep, aby nadzienie znalazło się wewnątrz ciasta. Tak ulepione pączki umieszczaj oddzielnie na blacie. Następnie pozwól im urosnąć ponownie przez około 30 minut (pączki podwoją swoją objętość).

4. Olej rozgrzej na małym ogniu w głębokim garnku (ok. 170°C) i po rozgrzaniu smaż pączki partiami od 4–5 sztuk. Każda strona pączka powinna smażyć się szybko, około 30 sekund. Zazwyczaj podczas smażenia pączki unoszą się na powierzchni i rosną, a na koniec nabierają złotego koloru z jaśniejszym pierścieniem w środku. Wyjmij je z oleju, odłóż na chłonny papier i w ten sposób kontynuuj partię po partii, aż do usmażenia wszystkich bułeczek. Poczekaj, aż ostygną.

5. Aby ozdobić pączki, posyp je cukrem pudrem lub pokryj lukrem (cukrem pudrem wymieszanym z sokiem z cytryny).

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Pomieszczenie, w którym przygotowujemy ciasto na pączki, musi być ogrzane powyżej temperatury pokojowej, aby wspomóc odpowiednie wyrośnięcie masy (możesz w tym celu np. włączyć piec lub piekarnik).

Popularna w Argentynie słodka pigwa jest idealna do użycia jako nadzienie!

Pączki są najlepsze bezpośrednio po przygotowaniu, zatem nie zostawiaj ich na następny dzień.

Marzo Marzec

Con los primeros cambios de clima perfilando el inicio del otoño, el retorno a las actividades y la rutina de colegios y trabajos, una comida rica en carbohidratos nos va a proporcionar mucha energía y se hace desear con más intensidad en esta época. Un ingrediente muy popular, clásico, versátil, simple, que se sirve en una gran variedad de formas y en distintas preparaciones es la papa. Originaria de América del Sur la papa llegó a Europa de la mano de los españoles y en sus comienzos tanto en Polonia como en sus países vecinos no era cultivada para su consumo, sino como planta exótica ornamental en los jardines por sus hermosas flores.

¡Hoy día la papa se come en casi todo el mundo! En Argentina tenemos muchas preparaciones como papas fritas, papas al horno, tortilla de papas que son las más clásicas, pero lejos se compara con la utilización de la papa en Polonia donde es parte principal de la alimentación diaria de los polacos (¡dicen que se cuentan más de 1000 variedades en preparaciones regionales con papa! Y no me extraña, cada región tiene su variante de receta). Los placki ziemniaczne (también se les dice placki kartoflane, ya que a las papas en algunas regiones se las denomina kartofle y de ahí viene su nombre) son tortitas de papa. Es una de esas comidas que puede considerarse como un invento polaco. Súper fáciles para hacer, versátiles, con ingredientes bien simples que gustan a los chicos y hacen delirar en sabor a los grandes. Pueden servirse tanto como plato principal acompañados con diferentes salsas o ser acompañamiento a su vez de otros platos principales. Crocantes por fuera y delicados por dentro, ¡un manjar!

Comienza el ciclo lectivo en Argentina, cambia el clima con la llegada del otoño, se activan proyectos anuales y la comida tiene que acompañar en practicidad y simpleza.

W Argentynie rozpoczyna się rok szkolny i nadchodzi jesień. Po wakacjach wracamy do zwykłych obowiązków, a kuchnia musi przystosować się do szybszego tempa życia.

Wraz z pierwszymi zmianami pogody, powrotem do zajęć szkolnych i obowiązków zawodowych, ważne jest, aby posiłek był bogaty w węglowodany i dostarczał nam dużo energii. Bardzo popularnym, klasycznym, uniwersalnym, prostym składnikiem, który wykorzystywany jest w przeróżnych formach i daniach, jest ziemniak. To pochodzące z Ameryki Południowej warzywo przybyło do Europy dzięki Hiszpanom. Początkowo, zarówno w Polsce jak i w sąsiednich krajach, ziemniak nie był uprawiany w celach spożywczych, ale ze względu na piękne kwiaty, jako egzotyczna roślina ozdobabiająca ogrody.

Dziś ziemniak jest spożywany prawie wszędzie na świecie! W Argentynie jemy ziemniaki w wielu postaciach, takich jak klasyczne frytki, pieczone ziemniaki, omlety ziemniaczane. Daleko nam jednak do Polaków, dla których ziemniak jest głównym elementem codziennej diety. Mówi się, że w Polsce istnieje ponad 1000 przepisów na dania z ziemniakami! I nic dziwnego, skoro każdy region może pochwalić się własnymi.

Placki ziemniaczne (nazywane są również plackami kartoflanymi, gdyż ziemniaki w niektórych regionach nazywane są kartoflami) są podobne kształtem do omletu lub naleśnika. Jest to jedno z tych dań, które można uznać za typowo polski wynalazek. Przepis jest bardzo łatwy do wykonania, a składniki – ogólnodostępne. Uwielbiają je zarówno dzieci, jak i dorośli. Mogą być podawane jako danie główne w akompaniamencie przeróżnych sosów lub jako dodatek do innych dań.

Chrupiące na zewnątrz i delikatne w środku. Palce lizać!

Marzo l Marzec

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Tortitas de papa

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Papas: 1 kg

Cebolla: 1 unidad grande

Harina de trigo: 2 cucharadas

Huevos: 2

Ajo: opcional a gusto

Queso rallado: opcional a gusto

Sal: 1 cucharadita

Pimienta: a gusto

Aceite o grasa para freír: c/n

Para la salsa:

Crema, queso rallado, 3 dientes de ajo, sal y pimienta a gusto

1. Pelamos las papas y la cebolla. Rallamos todo.

2. Ponemos la papa y cebolla rallada en un colador grande sobre un recipiente profundo y presionamos para exprimir el jugo. Dejamos reposar el jugo para que en el fondo se asiente el almidón. Pasados 10 minutos desechamos el jugo y resguardamos el almidón asentado en el fondo.

3. En un bowl grande preparamos la mezcla: ponemos la papa y cebolla ralladas exprimidas, el almidón, huevos, harina, sal, pimienta a gusto (si quieren agregar ajo o queso rallado este es el momento). Mezclamos todo. La consistencia es la de una papilla.

4. Ponemos la sartén a fuego medio con un poco de aceite. Cuando el aceite ya esté caliente, tomamos una cucharada colmada de la mezcla, la ponemos en la sartén aplastando un poco y formando la tortillita (diámetro aproximado de cada tortita unos 10 cm). Ubicamos de a 3–4 tortitas por vez y la fritura es de 3 minutos aproximadamente por cada lado. Cuando están ya dorados de ambos lados los sacamos y los ponemos sobre papel absorbente. Repetimos estos pasos con todo el resto de la masa. Tras cada tanda si vemos que se consumió el aceite entonces agregamos un poco más.

5. Salsa de crema con ajo y queso: calentamos la crema de leche, incorporamos el queso rallado y los dientes de ajo rallados. Mezclamos todo el tiempo y a fuego mínimo. Cuando el queso ya empiece a fundir salpimentamos a gusto, retiramos del fuego y dejamos que espese.

6. Servimos recién hechas y acompañadas de la salsa.

KAWIARENKA TIPS

Si buscás disminuir calorías o no sos de comer frituras podés hacerlas al horno, ¡quedan muy ricas también! La versión horneada es una versión típica del sur de Polonia en la región de las montañas Beskidy.

Podés hacer una versión dulce, en tal caso no se le agrega cebolla y, en vez de acompañar con salsas saladas, una vez hechas se les esparce azúcar encima.

Para saborearlas bien crujientes hay que comerlas recién hechos.

Placki ziemniaczane

SKŁADNIKI KROKI PRZYGOTOWANIA

Ziemniaki: 1 kg

Cebula: 1 duża główka

Mąka pszenna: 2 łyżki stołowe

Jajka: 2

Czosnek: opcjonalnie do smaku

Starty ser: opcjonalnie do smaku

Sól: 1 łyżeczka

Pieprz: do smaku

Olej lub tłuszcz do smażenia: potrzebna znaczna ilość

Do sosu:

Śmietana, ser, 3 ząbki czosnku, sól i pieprz do smaku

1. Obierz ziemniaki i cebulę. Zetrzyj wszystko.

2. Umieść ziemniaki i startą cebulę w dużym sitku nad głęboką miską i wyciśnij sok. Odstaw wyciśnięty sok i pozwól, aby skrobia osiadła na dnie. Po 10 minutach odlej sok i zachowaj skrobię.

3. W dużej misce wymieszaj wyciśniętą masę ziemniaczaną, startą cebulę, skrobię, jajka, mąkę, sól, pieprz do smaku (jeśli chcesz dodać czosnek lub starty ser, to jest najlepszy moment). Otrzymujemy masę o konsystencji papki.

4. Rozgrzej patelnię z odrobiną oleju na średnim ogniu. Gdy olej jest już gorący, nabierz pełną łyżkę masy, połóż ją na patelni, uformuj okrągły kształt o średnicy ok. 10 cm. Staraj się smażyć 3–4 placki na raz, po około 3 minuty z każdej strony. Potem przełóż na talerz z chłonnym papierem. Pamiętaj, aby dolać na patelnię trochę oleju przed smażeniem kolejnej partii.

5. Sos śmietanowy z czosnkiem i serem: podgrzej śmietanę, dodaj starty ser i kilka startych ząbków czosnku. Mieszaj cały czas na małym ogniu. Kiedy ser zacznie się topić, dopraw do smaku, zdejmij z ognia i odstaw do zagęszczenia.

6. Podawaj świeżo usmażone placki z sosem.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Jeśli chcesz zmniejszyć poziom kaloryczności lub nie możesz jeść smażonych potraw, upiecz placki. Przygotowane w ten sposób również są bardzo smaczne! Ta wersja jest typowa na południu Polski, w regionie Beskidów.

Możesz przygotować placki na słodko. Nie dodawaj cebuli i – zamiast używać słonego sosu – posyp je z wierzchu cukrem.

Aby delektować się chrupiącymi plackami, należy jeść je świeżo zrobione.

Abril Kwiecień

Estamos en otoño y la producción de cítricos a esta altura del año en Argentina ya está a pleno. Si de festejos se trata, la Pascua propicia el tiempo para la reflexión y el culto a tradiciones ancestrales.

Con los primeros fríos los cítricos tienen el clima propicio para su maduración y cosecha. Los limones y las naranjas de Tucumán son mundialmente conocidos y apreciados (Argentina se encuentra entre los primeros puestos de proveedores de limones frescos a la UE), y Polonia desde hace ya muchos años está entre los países destino de este tipo de importación. Si bien no se conoce la fecha exacta de cuándo las naranjas y los limones llegaron a Polonia, se sabe que en el siglo XV se empezaron a usar como complemento de ciertas preparaciones. Dado que los cítricos eran muy costosos solo tenían acceso a ellos los reyes o personas muy adineradas. ¡Era muy valorado recibir una naranja de regalo! En la repostería, y relacionado también con el alto costo, la incorporación de cáscaras de naranja glaseadas y la decoración con glasé real (que lleva jugo de limón) estaba principalmente reservada a festividades y sobre todo las fiestas religiosas como la Navidad o la Pascua.

La Pascua, si bien la fecha varía año tras año entre el 22/3 y 25/4, generalmente cae en el mes de abril. El tiempo de Cuaresma con la práctica del ayuno y la abstinencia (los viernes no se come carne), la Semana Santa que propicia un tiempo de reflexión y celebraciones religiosas solemnes hacia la

preparación y festejo de la Pascua, son parte importante y muy presente en la cultura polaca. Además de la preparación de los característicos huevos relacionados a estas fiestas (se decoran huevos con diferentes técnicas, entre los más conocidos están las pisanki) una de las tradiciones muy arraigadas es preparar la canasta de alimentos para bendecir llamada święconka que consiste en una canasta con variedad de alimentos simbólicos que se lleva a bendecir a las iglesias, hasta se organizan bendiciones multitudinarias en diferentes plazas, el día sábado previo al domingo de Pascua y los mismos se consumen ya bendecidos en el desayuno del domingo pascual.

Como para toda fiesta las masas y dulces son parte esencial y más allá de lo típico generalmente preparamos algo distinto, especial, destacado. En Polonia hay varias masas de repostería que se relacionan con la Pascua, pero hay una en particular que hasta tiene un dicho “nie ma Wielkanocy bez babki” (no hay Pascua sin la babka). Incluso, suele ser parte de la canasta de los alimentos para bendecir, ya que la creencia popular indica que debe haber una masa casera, idealmente hecha por alguien del grupo familiar, puesto que ésta simboliza que tendremos la habilidad para desenvolvernos en la vida.

La babka es una masa dulce que tradicionalmente se la prepara en molde con forma de corona con hueco central (conocida como savarín). ¡En lo que refiere a versiones hay una infinidad! Pero en abril nosotros tenemos en Argentina el ingrediente especial, tan valorado en Polonia, del cual hablábamos al principio: el limón será protagonista de esta receta de masa dulce espectacular.

Jest

jesień i w Argentynie

trwają zbiory owoców cytrusowych. Zbliża się też Wielkanoc, czas zadumy i powrotu do tradycji.

Wraz pierwszymi chłodniejszymi dniami, dojrzewają owoce cytrusowe. Cytryny i pomarańcze z Tucumán są znane i cenione na całym świecie. Argentyna jest jednym z czołowych dostawców świeżych cytryn do Unii Europejskiej, w tym do Polski. Choć nie jest znana dokładna data wprowadzenia pomarańczy i cytryn do polskiej diety, wiadomo, że w XV wieku zaczęto je stosować jako dodatek do niektórych przetworów. Cytrusy były bardzo drogie, dlatego dostęp do nich mieli tylko władcy i bardzo zamożni ludzie. Otrzymanie pomarańczy w prezencie było czymś wyjątkowym! W cukiernictwie glazurowane skórki pomarańczy i lukier królewski (zawierający sok z cytryny) były zarezerwowane dla najważniejszych uroczystości, a zwłaszcza świąt religijnych, takich jak Boże Narodzenie czy Wielkanoc.

Choć daty Wielkanocy są zmienne i w zależności od roku przypadają między 22.03 a 25.04, to początek świąt zazwyczaj ma miejsce w kwietniu. Ważną częścią polskiej kultury jest czas wielkiego postu z praktyką

postu i abstynencji (w piątki nie je się mięsa) oraz Wielki Tydzień, który jest czasem refleksji i uroczystych obchodów religijnych przygotowujących do Wielkanocy. Oprócz przygotowywania charakterystycznych świątecznych jajek (zdobi się je różnymi technikami, do najbardziej znanych należą pisanki), jedną z głęboko zakorzenionych tradycji jest szykowanie święconki – koszyczka z pokarmami, który zanosi się do kościoła, aby uzyskać błogosławieństwo. W Wielką Sobotę organizowane są nawet masowe święcenia na miejskich placach. Pobłogosławione pokarmy spożywa się na śniadanie w Niedzielę Wielkanocną. Ciasta i słodkości są nieodzowną częścią każdego przyjęcia i poza typowymi wypiekami przygotowujemy zazwyczaj coś innego, specjalnego, wyróżniającego się. W Polsce jest kilka ciast, które kojarzą się z Wielkanocą, ale tylko jedno z nich ma swoje powiedzenie “nie ma Wielkanocy bez babki”. Babka jest częścią święconki, gdyż według wierzeń ludowych w koszyczku powinno się znaleźć ciasto domowej roboty, najlepiej zrobione przez kogoś z rodziny, jako symbol życiowej zaradności. Babka to słodkie ciasto tradycyjnie wyrabiane w karbowanej formie z kominkiem (tzw. savarin). Ma nieskończenie wiele odmian! Ale głównym i niezmiennym składnikiem przepisu na to ciasto jest cytryna, której właśnie w kwietniu mamy w Argentynie pod dostatkiem.

Abril l Kwiecień Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Babka

Bizcocho de limón

70 min 8 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Masa

Harina de trigo: 200 g

Almidón de maíz: 100 g

Polvo para hornear: 1 cucharadita colmada

Azúcar impalpable: 150 g

Manteca: 150 g

Huevos: 4 grandes

Limón: 1 grande

Molde: acanalado redondo con hueco central de 20–22 cm de diámetro

Decoración: glasé real

Clara de huevo: 1

Jugo de limón: 3 cucharadas

Azúcar impalpable: 120 g (10 cucharadas aproximadamente)

Enmantecado del molde: 10 g de manteca y una cucharada de harina

1. Rallamos finamente la cáscara del limón y exprimimos su jugo. Reservamos.

2. En un bowl ponemos la harina de trigo, el almidón de maíz, el polvo para hornear, mezclamos y reservamos.

3. En un recipiente ponemos la manteca blanda, el azúcar impalpable y los huevos. Batimos hasta obtener una masa cremosa.

4. Unimos las dos mezclas utilizando una espátula. Agregamos la ralladura, el jugo de limón e integramos todo bien (podemos usar batidora 1 minuto).

5. Volcamos la mezcla en el molde previamente enmantecado y enharinado.

6. Horneamos aproximadamente 35 minutos o hasta introducir un escarbadientes o palito de brochette y el mismo salga seco. Apagamos el horno, 10 minutos después retiramos la babka del horno, dejamos reposar 20 minutos y desmoldamos.

7. Glasé real para decorar: batimos la clara de huevo con el azúcar impalpable y unas gotas de jugo de limón. Batimos hasta que el azúcar esté totalmente disuelto con el jugo y vamos agregando el jugo de limón hasta obtener la consistencia deseada. El aspecto debe ser consistente (no transparente) y no demasiado líquido. Volcamos el glasé sobre nuestra babka y dejamos que espese.

KAWIARENKA TIPS

Todos los ingredientes a utilizar tienen que estar a temperatura ambiente, en especial la manteca tiene que estar muy blanda (dejala a temperatura ambiente 2 horas antes de comenzar con la receta).

Sobre el glasé, como para enriquecer aún más la decoración, podés agregar un toque de ralladura de cáscara de limón.

Babka

70 min 8 porcji Łatwa

SKŁADNIKI

Masa

Mąka pszenna: 200 g

Skrobia kukurydziana: 100 g

Proszek do pieczenia: 1 łyżeczka

Cukier puder: 150 g

Masło: 150 g

Jajka: 4 duże

Cytryna: 1 duża

Forma: okrągła, falowana z tulejką o średnicy 20–22 cm

Dekoracja: lukier królewski

Białko: 1

Sok z cytryny: 3 łyżki stołowe

Cukier puder: 120 g (około 10 łyżek stołowych)

Do posmarowania formy: 10 g masła i łyżka mąki

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Zetrzyj drobno skórkę z cytryny i wyciśnij sok. Odstaw.

2. Mąkę pszenną, skrobię kukurydzianą i proszek do pieczenia umieść w misce, wymieszaj i odłóż.

3. Do miski włóż miękkie masło, cukier puder i jajka. Ubijaj aż do uzyskania kremowej konsystencji.

4. Wymieszaj masę za pomocą łopatki. Dodaj skórkę, sok z cytryny i dobrze wymieszaj (możesz użyć blendera).

5. Ciasto wlej do wysmarowanej wcześniej masłem i wysypanej mąką formy.

6. Piecz przez około 35 minut lub do tzw. suchego patyczka. Wyłącz piekarnik, po 10 minutach wyjmij babkę z piekarnika, pozostaw na 20 minut i wyjmij z formy.

7. Lukier królewski do dekoracji: ubij białko jajka z cukrem pudrem i kilkoma kroplami soku z cytryny. Ubijaj, aż cukier całkowicie rozpuści się z sokiem i dodawaj sok z cytryny aż do uzyskania pożądanej konsystencji. Lukier powinien być spójny (nie przezroczysty) i niezbyt płynny. Polej babkę polewą i czekaj, aż zgęstnieje.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Wszystkie używane składniki muszą mieć temperaturę pokojową, w szczególności masło powinno być bardzo miękkie (zostaw je w temperaturze pokojowej na 2 godziny przed rozpoczęciem pracy).

Na wierzch lukru, dla dodatkowego wzbogacenia dekoracji, możemy dodać odrobinę startej skórki z cytryny.

Mayo Maj

Un mes de fechas patrias: 2 de mayo Día de la Bandera Polaca y de los Polacos en el Extranjero, 3 de mayo Día de la Constitución Polaca y 25 de mayo Día de la Patria y la Revolución de Mayo en Argentina.

El mes de mayo es sinónimo de festejos patrios tanto en Argentina como en Polonia. Se viven las celebraciones a nivel nacional, los chicos actúan en actos escolares, los colores patrios visten las calles y se materializan en diferentes decoraciones como banderas, escarapelas, globos, guirnaldas, las canciones emblemáticas se hacen presentes y hasta la comida típica acompaña la fiesta de los ciudadanos.

El 2 de mayo es el Día de la Bandera Polaca y los Polacos en el Extranjero, y el 3 de mayo –Día de la Constitución Polaca– es una de las dos fechas más celebradas (la otra fecha es el 11 de noviembre –Fiesta Nacional de la Independencia de Polonia) en las distintas organizaciones polacas en Argentina. Durante los meses previos se preparan con esmero los festejos tan esperados. Entre los preparativos la gastronomía es un punto esencial y diversos platos son elaborados conforme las recetas tradicionales. Entre los platos

típicos que se suelen servir en muchos de estos encuentros sociales está el bigos. El bigos es un guiso de repollo fermentado con carnes y especias. El repollo o col fermentada (chucrut) es el ingrediente estrella en este plato, aunque originalmente no era así: estaba basado en diferentes tipos de carnes de caza que primero se horneaban, luego se cortaban finamente y se complementaban con cebolla, perejil, miel y vino. Se sazonaba con limón o vinagre de vino. Este bigos basado en carnes era considerado un plato de la nobleza. El reemplazo de parte de las carnes y el ácido del limón por el repollo fermentado le agregó una acidez particular y abarató los costos de la preparación (los cítricos no son oriundos de Polonia, llegaron en el siglo XV, no eran baratos y se utilizaban en esa época generalmente como especias) lo que permitió que esta comida típica de la nobleza polaca se popularice y con el tiempo se extienda a todas las clases sociales, convirtiéndose hoy día ésta versión con el repollo fermentado es uno de los platos más conocidos en la gastronomía polaca. El bigos es una comida muy sabrosa, llena de aromas que no solo es rica al momento de terminar su cocción, sino que en la medida que pasan los días todos los sabores se integran y se torna cada vez mejor tras cada recalentada. ¡Además, algo no menor, el bigos es súper rendidor! Preparas una olla entera y tenés muchas porciones.

Miesiąc świąt państwowych: 2 maja – Dzień Flagi RP i Polaków za Granicą, 3 maja – Święto

Konstytucji RP, 25 maja –rocznica Rewolucji Majowej.

Maj jest wyjątkowym miesiącem świąt narodowych tak w Argentynie, jak i w Polsce. Obchody są celebrowane przez cały kraj, dzieci występują w szkolnych przedstawieniach, śpiewane są patriotyczne pieśni, na ulicach widać dekoracje w narodowych barwach: flagi, kokardy, balony, girlandy. Świętowaniu towarzyszą też szczególne potrawy.

Dla argentyńskich Polaków majowe święta są, obok Święta Niepodległości 11 listopada, najważniejszymi wydarzeniami w roku. Długo oczekiwane uroczystości są przygotowywane starannie i z dużym wyprzedzeniem.

Gastronomia jest ich istotną częścią i wiele

potraw jest przygotowywanych według tradycyjnych przepisów. Wśród typowych dań serwowanych na okolicznościowych spotkaniach towarzyskich jest bigos.

Bigos to bardzo smaczna potrawa, pełna aromatów, która jest dobra nie tylko po przygotowaniu, ale z upływem dni wszystkie smaki się przegryzają i z każdym ponownym odgrzaniem staje się coraz lepsza. Co nie mniej ważne, bigos jest super wydajny! Przygotujesz cały garnek i starczy na wiele porcji. Bigos to gulasz z kiszonej kapusty z mięsem i przyprawami. Kapusta surowa lub kiszona jest głównym składnikiem tej potrawy, choć pierwotnie tak nie było: podstawą były różne rodzaje mięsa z dziczyzny, które najpierw pieczono, a następnie drobno siekano i uzupełniano cebulą, pietruszką, miodem i winem. Całość doprawiano cytryną lub octem winnym. Bigos na bazie mięsa uważany był za danie szlacheckie.

Mayo l Maj Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Guiso polaco a la cazadora

120 min 6 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Repollo fermentado (chucrut): 400 g

Repollo fresco: 400 g

Carne de cerdo: 200 g

Embutidos: 150 g

Panceta ahumada: 150 g

Cebolla: 2 grandes

Vino tinto: ½ vaso

Hongos de pino secos: 50 g

Extracto de tomate: 1 cucharada

Hojas de laurel: 2

Pimienta de Jamaica: 6 granos

Pimienta: 12 granos

Aceite: 4 cucharadas

Sal: c/n

Ciruelas pasa: 4 (ingrediente opcional)

1. Primero hidratamos los hongos: Ponemos en remojo los hongos en agua caliente durante un mínimo de 3 horas. (también podemos dejarlos en remojo de un día para el otro). Una vez hidratados los cocinamos en su misma agua de hidratación: a fuego máximo hasta que hierva y luego a fuego mínimo 40 minutos más aproximadamente. Dejamos reposar.

2. Cortamos todos los demás ingredientes en cubos: las carnes, los embutidos, la panceta, la cebolla, y en tiras finas cortamos el repollo y el chucrut.

3. En una olla grande ponemos el chucrut, lo cubrimos con agua hirviendo y cocinamos unos 40 minutos. En otra olla ponemos el repollo fresco cortado, lo cubrimos con agua hirviendo y lo cocinamos unos 30 minutos.

4. Mientras se cocinan lo repollos sellamos la carne de cerdo: en una sartén calentamos un poco de aceite y doramos la carne solo unos minutos.

5. Doramos la panceta en aceite. Agregamos a la panceta dorada la cebolla y los embutidos cortados en cubos. Mezclamos y doramos unos minutos más.

6. A la olla grande, donde ya tenemos el chucrut que estuvimos cocinando por 40 minutos, agregamos el repollo fresco cocido colado, los hongos cocidos cortados junto con el agua de su cocción, la carne de cerdo sellada, hojas de laurel, pimienta de Jamaica, pimienta en grano, extracto de tomate, el vino, una pizca de sal y finalmente la panceta con la cebolla y los embutidos dorados (si queremos agregar ciruelas pasa este es el momento). Mezclamos todos los ingredientes y cocinamos a fuego mínimo unos 40 minutos (mezclamos de vez en cuando durante la cocción).

KAWIARENKA TIPS

¡El bigos es más rico recalentado! Generalmente se hace de un día para el otro y en la medida que pasan los días los sabores se integran más y resulta más sabroso.

Generalmente las porciones se sirven acompañadas con una rebanada de pan de centeno.

Bigos

SKŁADNIKI

Kapusta kiszona: 400 g

Surowa kapusta: 400 g

Wieprzowina: 200 g

Kiełbasa: 150 g

Boczek: 150 g

Cebula: 2 duże

Czerwone wino: ½ szklanki

Suszone grzyby: 50 g

Ekstrakt pomidorowy: ½ łyżki stołowej

Liście laurowe: 2

Ziele angielskie: 6 ziaren

Pieprz: 12 ziaren

Olej: 4 łyżki stołowe

Sól: do smaku

Suszone śliwki: 4 (składnik opcjonalny)

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Najpierw namocz grzyby: zostaw grzyby w gorącej wodzie na co najmniej 3 godziny (można je również pozostawić na noc). Po namoczeniu, gotuj je w tej samej wodzie, w której były moczone: na najwyższym ogniu aż do wrzenia, a następnie na najmniejszym ogniu jeszcze przez około 40 minut. Zostaw do ostygnięcia.

2. Mięso, kiełbasę, boczek i cebulę pokrój w kostkę, a kapustę –surową i kiszoną – w cienkie paski.

3. Kapustę kiszoną włóż do dużego garnka, zalej wrzącą wodą i gotuj około 40 minut. Do innego garnka włóż pokrojoną świeżą kapustę, zalej wrzątkiem i gotuj około 30 minut.

4. Podczas gdy kapusta się gotuje, przygotuj wieprzowinę: rozgrzej odrobinę oleju na patelni i podsmaż mięso przez kilka minut.

5. Zrumień boczek na oleju. Do boczku dodaj cebulę i pokrojoną w kostkę kiełbasę. Wymieszaj i smaż jeszcze przez kilka minut.

6. Do dużego garnka, w którym mamy już gotowaną przez 40 minut kiszoną kapustę, dodajemy odcedzoną, ugotowaną świeżą kapustę, pokrojone ugotowane grzyby wraz z wodą z ich gotowania, usmażoną wieprzowinę, liście laurowe, ziele angielskie, ziarna pieprzu, koncentrat pomidorowy, wino, szczyptę soli i na koniec boczek z cebulą i zrumienioną kiełbasę (jeśli chcemy dodać śliwki, to robimy to teraz). Wymieszaj wszystkie składniki razem i gotuj na małym ogniu przez około 40 minut (mieszając od czasu do czasu podczas gotowania).

Odgrzewany bigos jest jeszcze lepszy! Zazwyczaj przygotowuje się go dzień przed podaniem, a przez kolejne dni smaki się przegryzają i staje się smaczniejszy.

Podawany jest zazwyczaj z kromką żytniego chleba.

Junio Czerwiec

Comienza el invierno, nacionalmente celebramos el Día de la Bandera Argentina y familiarmente Día del Padre.

El comienzo del invierno, el Día de la Bandera Argentina y el Día del Padre generalmente caen el mismo fin de semana, que suele ser fin de semana largo por el feriado nacional, y esto propicia al encuentro familiar. Un encuentro familiar especial porque buscamos agasajar a esa persona tan especial como lo es nuestro papá o la persona que es la figura paterna que cumple o cumplió ese rol en nuestra vida. La gran pregunta se hace presente: ¿Qué comida especial podemos preparar para el Día del Padre? Y la respuesta no se hace esperar: ¡Pierogi! La pasta polaca rellena más deliciosa y la más popular entre los platos polacos a punto tal de considerarse un orgullo nacional para los polacos en todo el mundo.

Los pierogi son una pasta rellena hervida polaca con forma de pequeña empanada, que se puede hacer con una gran variedad de rellenos, incluso en variedad de opciones saladas o dulces. Las versiones saladas se suelen servir calientes para almuerzos o cenas, las versiones dulces también se pueden servir en

frio y muchas veces reemplazan el postre. Si bien hay muchos tipos diferentes de pierogi, uno de los más populares en versión salada son los del relleno de papa, cebolla y un queso blanco similar a la ricota llamado twaróg y estos se denominan pierogi ruskie. Hay otros rellenos típicos: ¡de carne, de repollo fermentado, de hongos, de queso blanco, de espinacas, con frutillas, cerezas ¡y muchos más! Acompañados con diferentes salsas donde quizás la más popular es la de panceta y cebolla fritas o simplemente el agregado de crema agria.

Originalmente este plato llegó a Europa de la mano de Marco Polo directo de China y a Polonia en el siglo XIII, aunque recién en el siglo XVII en el libro de cocina polaco más antiguo aparece la primera receta de los pierogi. A Argentina los pierogi llegaron con los inmigrantes de Europa del Este, a través de los años fueron perdurando en las mesas de las familias locales (muchos se refieren a ellos con el nombre de pirozhkí, varéniki o varenikes dependiendo de la región de la Europa de sus raíces) y hoy podemos decir que son un plato muy añorado no solo por los polacos y descendientes de polacos en el mundo, sino por aquellos que solo alguna vez los probaron y sencillamente los amaron.

Zaczyna się zima, cały kraj świętuje Dzień Flagi, a rodziny obchodzą Dzień Ojca.

Początek zimy, Dzień Flagi i Dzień Ojca zwykle przypadają w ten sam długi weekend, co zachęca do spotkań rodzinnych. Spotkanie z okazji Dnia Ojca jest wyjątkowe. Często zastanawiamy się, jaką specjalną potrawę możemy przygotować na tę okazję. Odpowiedź jest prosta: pierogi! To smaczne danie składające się z ciasta i farszu stało się popularne w Polsce do tego stopnia, że przerodziło się w dumę narodową Polaków na całym świecie.

Pierogi to gotowane i nadziewane polskie ciasto w kształcie małego zawijanego placka, które przyrządza się z farszami i różnymi rodzajami pikantnych lub słodkich dodatków. Wersje wytrawne są zazwyczaj podawane na ciepło do obiadu lub kolacji, natomiast wersje słodkie mogą być również podawane na zimno i często zastępują deser. Chociaż istnieje wiele różnych rodzajów pierogów, jedną

z najbardziej popularnych ich wersji są pierogi ruskie, nadziewane ziemniakami, cebulą i twarogiem. Są też inne typowe nadzienia: mięsne, z kiszonej kapusty, grzybowe, z białego sera, szpinaku, truskawek, czereśni i wiele innych! W towarzystwie różnych sosów, z których chyba najbardziej znany jest sos ze smażonego boczku i cebuli, lub po prostu z dodatkiem kwaśnej śmietany.

Potrawa ta, według niektórych źródeł, została przywieziona do Europy z Chin przez Marco Polo, a do Polski trafiła w XIII wieku. Pierwszy przepis na pierogi pojawił się dopiero w XVII wieku w najstarszej polskiej książce kucharskiej. Pierogi przybyły do Argentyny wraz z imigrantami z Europy Wschodniej i przez lata gościły na stołach miejscowych rodzin (wielu Argentyńczyków nazywa je pirożkami, warnikami lub warenikami w zależności od regionu Europy, z którego pochodzili ich przodkowie). Dziś możemy powiedzieć, że są daniem, za którym tęsknią nie tylko Polacy i potomkowie Polaków na całym świecie, ale także ci, którzy raz ich spróbowali i po prostu je pokochali.

Junio l Czerwiec Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Pasta rellena polaca

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Masa

Harina de trigo: 350 g

Agua caliente: 150 ml

Aceite de girasol o maíz: 1 cucharada

Sal: una pizca

Relleno para pierogi ruskie

Papas: 3 grandes

Queso blanco – ricota: 400 g

Sal y pimienta: a gusto

Cebolla: 1

Salsa

Cebolla: 2 medianas

Panceta ahumada: 250 g

Manteca: 20 g

1. La masa: en un recipiente ponemos la harina tamizada, la pizca de sal, el agua caliente (a una temperatura como el agua para el mate, no tiene que hervir), mezclamos y luego amasamos hasta obtener una masa homogénea, suave y elástica. Dejamos descansar 30 minutos.

2. El relleno: Hervimos las papas (van a ser más sabrosas si las hervimos con cáscara y una vez cocidas las pelamos), una vez cocidas las pisamos hasta hacerlas puré y reservamos hasta que se enfríen. Cortamos la cebolla en cubos y la rehogamos en aceite. Unimos el puré, las cebollas rehogadas y el queso blanco – ricota. Salpimentamos a gusto.

3. La salsa: Cortamos la cebolla y la panceta en cubitos. Doramos ambos ingredientes en manteca. Salpimentamos a gusto.

4. Dividimos la masa descansada en cuatro partes. Estiramos con un palote cada parte y la cortamos en discos de 6 cm de diámetro aproximadamente. Ponemos una olla con agua con un poco de sal y la llevamos a hervor.

5. Tomamos un disco, ponemos una cucharada del relleno, plegamos a la mitad, cerramos bien los bordes dándole forma de una empanadita. Procedemos de esta manera con todos los discos y el relleno.

6. Por tandas de 8–10 unidades incorporamos nuestros pierogi al agua hirviendo y los dejamos un par de minutos. Ni bien comienzan a flotar los retiramos con una espumadera y los ponemos en una fuente enmantecada. Servimos cada porción con la cebolla y panceta doradas.

KAWIARENKA TIPS

Una vez cocidos los pierogi y previos a servir los podés dorar en manteca.

Si gustás de una salsa más cremosa, y antes de que se dore totalmente la cebolla con la panceta ahumada, agregá un poco de crema de leche a esta preparación.

Pierogi

120 min 6 porcji Średnia

SKŁADNIKI

Ciasto

Mąka pszenna: 350 g

Ciepła woda: 150 ml

Olej słonecznikowy

lub kukurydziany:

1 łyżka stołowa

Sól: szczypta

Nadzienie do pierogów ruskich

Ziemniaki: 3 duże

Ser biały – twaróg ricotta: 400 g

Sól i pieprz: do smaku

Cebula: 1

Sos

Cebula: 2 średnie

Wędzony boczek: 250 g

Masło: 20 g

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Ciasto: przesianą mąkę, szczyptę soli, gorącą wodę (o temperaturze takiej jak woda do yerba mate, nie musi być wrząca) włóż do miski, wymieszaj, a następnie wyrabiaj aż do uzyskania jednolitego, gładkiego i elastycznego ciasta. Odstaw na 30 minut.

2. Nadzienie: ugotuj ziemniaki (będą smaczniejsze, jeśli ugotujesz je z łupinami i obierzesz po ugotowaniu), następnie utłucz je na purée i odstaw do ostygnięcia. Cebulę pokrój w kostkę i podsmaż na oleju. Połącz purée, podsmażoną cebulę i biały ser ricotta. Dopraw do smaku solą i pieprzem.

3. Sos: cebulę i boczek pokrój w kostkę. Podsmaż oba składniki na maśle. Dopraw do smaku solą i pieprzem.

4. Odłożone ciasto podziel na cztery części. Każdą część rozwałkuj i wytnij z niej krążki o średnicy około 6 cm. Wlej do garnka wodę z odrobiną soli i doprowadź ją do wrzenia.

5. Weź krążek, nałóż łyżkę nadzienia, złóż na pół, szczelnie zamknij brzegi i uformuj pieróg. W ten sam sposób postępuj ze wszystkimi krążkami i z resztą nadzienia.

6. W partiach po 8–10 sztuk wrzucamy nasze pierogi do gotującej się wody i zostawiamy na kilka minut. Jak tylko zaczną pływać, wyjmij je łyżką cedzakową i przełóż do wysmarowanego masłem naczynia. Każdą porcję należy podawać ze zrumienioną cebulą i boczkiem.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Ugotowane pierogi przed podaniem można podsmażyć na maśle.

Jeśli lubisz bardziej kremowy sos, zanim cebula i wędzony boczek całkowicie się zrumienią, dodaj do nich odrobinę śmietany.

Julio Lipiec

¡El frío ya está instalado!

Celebramos la Independencia de Argentina, nos tomamos un descanso con las vacaciones de invierno y nos preparamos para los encuentros especiales por el Día del Amigo.

Brrrrr… ¡Qué frío que hace en esta época del año! Aunque nada se compara con los intensos inviernos polacos. Con el frío ansiamos comida caliente y si es calórica mejor aún. Luego de la celebración del 9 de julio –Día de la Independencia de Argentina– se viene casi enseguida el receso invernal del ciclo lectivo y dentro del mismo suele caer ese día tan especial: el Día del Amigo. Además de ser muy familieros en Argentina somos muy amigueros y se puede decir que cada 20 de julio es sagrado celebrar la amistad. Julio es sinónimo de días de descanso donde uno aprovecha también en tomarse ese tiempo para estar un poco más liberado de la rutina. En lo que a comida se refiere solemos buscar alternativas no solo sencillas, sino que además se pueda hacer en cantidad para que nos dure para el día siguiente o hasta para el siguiente del siguiente también. Y si pienso en invierno, ¿qué comida se me viene

a la mente? Sopas. Y si de sopas se trata prepárate, ¡la gastronomía polaca tiene un abanico de opciones espectacular! Las sopas polacas son muy ricas y gustan tanto a grandes como a chicos.

En el mes de la amistad, te voy a sorprender con dos sopas que son muuuuy amigas: el rosół (sopa de carnes y verduras) y la pomidorowa (sopa de tomates). ¿Y por qué son tan amigas? Es muy tradicional en Polonia hacer rosół para el almuerzo familiar de los domingos y como generalmente se suele hacer comida en gran cantidad todos sabemos que al día siguiente –los lunes– es una fija que se come la pomidorowa (así se aprovecha el caldo de la sopa del domingo). El rosół es una sopa que se hace a base de carnes y verduras. Suele usarse una mezcla de carnes blanca y rojas. La más sencilla suele hacerse con pollo/gallina, tiene la particularidad que se lleva a hervor y tiene una larga cocción a tal punto donde el mismo colágeno de los huesos pasa al caldo y le da un sabor espectacular. Al momento de servir se usa el caldo acompañado con fideos tipo cinta, la zanahoria que fue parte de la cocción presentada en rodajas y opcionalmente partes de la carne cocida (aunque muchas veces esta carne y las verduras verdes se reservan para rellenos de otras preparaciones como por ejemplo los pierogi).

Już jest zimno!

Świętujemy

niepodległość Argentyny, robimy przerwę na ferie zimowe i przygotowujemy się do wyjątkowych spotkań z okazji Dnia Przyjaźni.

Brrrrr... Jak zimno jest o tej porze roku! Choć nic nie może się równać z mroźnymi polskimi zimami, w Argentynie też, wraz z początkiem zimy, potrzebujemy gorącego jedzenia. Jeśli jest kaloryczne, to jeszcze lepiej! Po obchodach Argentyńskiego Dnia Niepodległości (9 lipca) rozpoczynają się ferie zimowe, potem przypada także inne wyjątkowe święto: Dzień Przyjaźni. Oprócz tego, że Argentyńczycy są bardzo rodzinni, cenią sobie także bardzo przyjaźń i można powiedzieć, że 20 lipca obowiązkiem każdego jest świętowanie w większym gronie.

Lipiec jest miesiącem odpoczynku, kiedy wykorzystujemy wolny czas na oderwanie się od rutyny. W kuchni szukamy prostych alternatyw i dań jednogarnkowych, które można

przechowywać przez kilka dni. Zimą naturalnym wyborem są zupy. Jeśli chcesz odkryć prawdziwe zupy, polska gastronomia oferuje wiele opcji. Polskie zupy są bardzo pożywne i lubią je zarówno dorośli, jak i dzieci. W miesiącu przyjaźni zaskoczę Cię dwoma klasycznymi w Polsce przepisami: na rosół i pomidorową. Dlaczego obie te zupy są tak bardzo lubiane? Polską tradycją jest podawanie rosołu podczas niedzielnego obiadu rodzinnego. Zazwyczaj tę zupę gotuje się w dużych ilościach. Wszyscy wiedzą, że następnego dnia – w poniedziałek – niedzielny bulion wróci na stół jako zupa pomidorowa. Rosół to zupa z mięs i warzyw. Zwykle stosuje się mieszankę białego i czerwonego mięsa. Najprostszy przepis jest wykonywany na bazie kurczaka. Mięso gotujemy tak długo, aż chrząstki rozgotują się i nadadzą smak wywarowi. Zupę najczęściej podaje się z makaronem wstążkowym, marchwią ugotowaną w plasterkach i ewentualnie z kawałkiem ugotowanego mięsa (chociaż często to mięso i ugotowane warzywa są zarezerwowane do zrobienia innych potraw, takich jak na przykład pierogi).

Julio l Lipiec Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Sopa de pollo y verduras

180 min 8 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Agua: 2 3/4 l

Carne de pollo con huesos: 2 kg

Verduras varias: 4 zanahorias, 2 cebollas de verdeo, 2 cebollas, 1 atado de perejil, 4 dientes de ajo, 2 puerros, 4 tallos con hojas de apio

Hojas de laurel: 4

Pimienta de Jamaica: 8 granos

Sal: a gusto

Para acompañar: Fideos tipo cinta 500 g

1. En una olla ponemos el agua, las piezas de pollo y llevamos a hervor.

2. En el punto de hervor incorporamos la sal, todas las verduras (podemos cortarlas en trozos salvo la zanahoria que la incorporamos pelada pero entera), las hojas de laurel, tapamos la olla y llevamos todo a hervor nuevamente. Una vez que hirvió, bajamos el fuego a mínimo y dejamos que continúe la cocción por aproximadamente 1 hora y media a 2 horas más. Promediando la cocción agregamos los granos de la pimienta de Jamaica.

3. Mientras la sopa se va haciendo, preparamos fideos del tipo cinta.

4. Para emplatar: ponemos en la base de cada plato hondo una porción de fideos cocidos, un poco de zanahoria cocida (puede ser entera o cortada en rodajas), opcionalmente un poco de carne, ponemos el caldo y finalizamos con el perejil de la cocción picado esparcido por encima (podemos también usar perejil fresco picado para dar no solo más sabor, sino también un hermoso color).

KAWIARENKA TIPS

¡El agua para la cocción si podés usar mineral mejor!

No revuelvas durante la cocción.

Rosół z kurczaka

180 min 8 porcji Łatwa

SKŁADNIKI

Woda: 2 3/4 l

Mięso z kurczaka z kośćmi: 2 kg

Warzywa: 4 marchewki, 2 pory, 2 cebule, 1 pęk pietruszki, 4 ząbki czosnku, 4 łodygi selera z liśćmi

Liście laurowe: 4

Ziele angielskie: 8 ziaren

Sól: do smaku

Do dodania: makaron wstążkowy 500 g

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Do garnka wlej wodę, dodaj do niej kawałki kurczaka i doprowadź ją do wrzenia.

2. Po zagotowaniu dodaj sól, wszystkie warzywa (możesz je pokroić na kawałki z wyjątkiem marchewki, którą trzeba dodać obraną, ale w całości) i liście laurowe. Przykryj garnek i ponownie doprowadź do wrzenia. Po zagotowaniu, zmniejsz ogień do minimum i gotuj jeszcze przez około półtorej do dwóch godzin. W połowie gotowania dodaj ziarna ziela angielskiego.

3. Podczas gdy zupa się gotuje, przygotuj makaron wstążkowy.

4. Na głęboki talerz nałóż: porcję ugotowanego makaronu, trochę ugotowanej marchewki (może być w całości lub pokrojona w plasterki), opcjonalnie trochę mięsa, dodaj bulion i wszystko posyp posiekaną natką z bulionu (możesz też użyć posiekanej świeżej pietruszki, nie tylko dla lepszego smaku, ale i pięknego koloru).

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Najlepiej jeśli możemy gotować rosół na wodzie mineralnej!

Nie mieszaj składników podczas gotowania!

La pomidorowa es una sopa de tomates hecha generalmente con el caldo del rosół. Tiene una base de salteado de cebolla, tomates y especias a punto salsa al cual se le incorpora el caldo y luego se licúa. ¿Se la acompaña con fideos o con arroz? Alguna vez alguien dijo que existen dos bandos entre los fans de la pomidorowa: los “fideistas” y los “arrocistas”, pero yo digo que: ¡es una sopa riquísima acompañada tanto con fideos como con arroz, o mismo para degustarla sola!

Pomidorowa to zupa zrobiona zwykle z rosołowego bulionu. Podstawą jest sos ze smażonej cebuli, pomidorów i przypraw. Do niego dołączamy bulion, a następnie całość miksujemy. Czy trzeba dodać makaron lub ryż? Ktoś kiedyś powiedział, że wśród fanów

pomidorowej istnieją dwa przeciwne obozy: zwolennicy ryżu i zwolennicy makaronu. Ja jednak sądzę, że zupa ta smakuje wybornie zarówno z makaronem, jak i z ryżem, a nawet sama, bez żadnych dodatków!

Julio l Lipiec Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Pomidorowa

Sopa de tomates

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Caldo de pollo y verduras (rosół): ½ l

Tomates frescos: 700 g

Cebolla mediana: 1

Dientes de ajo: 2

Manteca: 20 g

Crema de leche: 100 ml

Sal, azúcar y pimienta: a gusto

Para decorar: hojas de albahaca fresca

Para acompañar: arroz blanco o fideos

1. Preparamos los ingredientes: pelamos los tomates, los cortamos en cubitos bien pequeños y reservamos; pelamos la cebolla, la cortamos en cubitos bien pequeños y la reservamos; pelamos, rallamos los dientes de ajo y reservamos.

2. En una olla ponemos la manteca, la cebolla y el ajo, cocinamos a fuego medio unos 5 minutos. Agregamos los tomates cortados en cubitos, un poco de sal y un poco de azúcar. Cocinamos a fuego medio 20 minutos (la consistencia de la preparación será la de una salsa).

3. Agregamos a la preparación del tomate el caldo de pollo y verduras. Cocinamos a fuego mínimo 10 minutos más. Una vez cocida agregamos pimienta molida a gusto.

4. Licuamos o colamos toda la sopa. En un recipiente aparte ponemos la crema de leche y diluimos en ella un par de cucharadas de la sopa de tomates (esta mezcla se agregará en cada plato al emplatar).

5. Para emplatar: ponemos en la base de cada plato hondo una porción de fideos cocidos (los del tipo tirabuzones quedan muy vistosos) o arroz blanco. Incorporamos la sopa, agregamos unas cucharadas de la mezcla de crema y decoramos con hojas de albahaca fresca.

KAWIARENKA TIPS

Los tomates frescos tienen que estar bien maduros.

Si querés que la sopa tenga un sabor y color rojo más intenso podés agregar pimentón dulce: puede ser fresco cortado en cubos y agregado junto a los demás ingredientes en el momento de hacer la salsa o una vez lista la salsa agregá una cucharada de pimentón dulce en polvo.

Pomidorowa

55 min 6 porcji Łatwa

SKŁADNIKI

Rosół: ½ l

Świeże pomidory: 700 g

Średnia cebula: 1

Czosnek: 2 ząbki

Masło: 20 g

Śmietana: 100 ml

Sól, cukier i pieprz: do smaku

Do dekoracji: świeże liście bazylii

Do dodania: biały ryż lub makaron

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Przygotuj składniki: obierz pomidory, pokrój w drobną kostkę i odstaw; obierz cebulę, drobno pokrój i odstaw; obierz ząbki czosnku, zetrzyj na tarce i również odstaw.

2. Umieść masło, cebulę i czosnek w garnku i smaż na średnim ogniu przez około 5 minut. Dodaj pokrojone w kostkę pomidory, odrobinę soli i cukru. Gotuj na średnim ogniu przez 20 minut (konsystencja powinna być taka jak sosu).

3. Dodaj bulion z kurczaka i warzyw do sosu pomidorowego. Gotuj na małym ogniu przez kolejne 10 minut. Po ugotowaniu dodaj pieprz mielony do smaku.

4. Zblenduj lub odcedź całą zupę. Do osobnej miseczki wlej śmietanę i rozcieńcz w niej kilka łyżek zupy pomidorowej (tę mieszankę dodasz do każdego talerza podczas nakładania).

5. Podawanie: na dno każdego głębokiego talerza nałóż porcję ugotowanego makaronu (dobrze się tu sprawdzą świderki) lub białego ryżu. Wymieszaj z zupą, dodaj kilka łyżek śmietany i udekoruj listkami świeżej bazylii.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Świeże pomidory muszą być dojrzałe.

Jeśli chcesz, aby zupa miała intensywniejszy smak i bardziej czerwony kolor, możesz dodać słodką paprykę. Możesz użyć świeżej: pokrój ją w kostkę i dodaj do innych składników w momencie przygotowywania sosu. Możesz również dodać łyżkę słodkiej papryki w proszku, gdy sos jest już gotowy.

Agosto Sierpień

Arranca la segunda mitad del año y volvemos de a poco a la rutina. Se viene el Día del Niño, el Día Internacional del Folklore y hasta la semana de la milanesa.

Las vacaciones de invierno de alguna manera marcan el cierre de la primera parte y a su vez el comienzo de la segunda mitad del año. El folklore con el día a día retoma la rutina. Según la definición la palabra folklore viene de folk = pueblo y lore = acervo, que remite a las tradiciones, a la cultura, a la idiosincrasia de un pueblo, de un colectivo que se identifica con una determinada manera de ser. Desde niños vamos absorbiendo todo aquello que nos rodea, sobre todo lo que proviene de la familia. Un capítulo muy especial cuando somos chicos son los sabores y los gustos por las comidas que nos marcan a fuego por el resto de nuestras vidas. Siempre había una mamusia (así le decimos a mamá cariñosamente), una babcia (abuelita) o una ciocia (tía) que para ocasiones especiales como el Día del Niño o muchas veces para el día a día nos preparaba algo súper rico que nos encantaba y que de grandes lo llevamos como recuerdo imborrable de esa persona tan amada. Como parte del folklore popular argentino hace años se celebran en distintas partes del país semanas gastronómicas dedicadas a ciertas comidas con el objetivo de promover el consumo, la degustación de distintos sabores con promociones especiales para los comensales. Tenemos la semana de la pizza y

la empanada en el mes de septiembre, la semana del auténtico helado artesanal que se lleva a cabo en noviembre, la semana del vino a fines de septiembre (el vino es la bebida nacional argentina) y en los últimos años en el mes de agosto en la provincia de Córdoba se empezó a celebrar la semana de la milanesa, esta comida tan típica de Argentina. Se dice que en Argentina hay más de 30 variedades de milanesa, pero... ¿la milanesa es argentina? ¡Porque en Polonia también se come milanesa, y cómo se come! Es un plato clásico de la cocina popular polaca, ¿lo sabías? ¡Toda mamusia, babcia o ciocia las prepara y cada cual con su versión de receta! Entre las milanesas argentinas y polacas hay algunas diferencias bien marcadas: las milanesas polacas de carne más comunes suelen ser de cerdo y generalmente vienen acompañadas de varios tipos de guarniciones como papas cocidas, pepinos agridulces o en salmuera, ensalada de verduras crudas o chucrut, pepinos con crema (¡y todo bien abundante!). Entonces, cuando decimos comida polaca no solo son pierogi, bigos, placki… también son milanesas, pero ¡milanesas polacas por supuesto!

El kotlet schabowy es una milanesa polaca hecha con carne de cerdo. El corte utilizado de la carne de cerdo suele ser el carré. Muchas personas suelen marinar primero la carne por un par de horas. Luego cada milanesa es rebozada en harina, luego en huevo batido, se pasa por pan rallado y finalmente es frita en grasa. Popularmente se lo denomina directamente schabowy.

Zaczyna się druga połowa

roku i stopniowo powracamy do rutyny. W Argentynie szykujemy się do obchodów

Dnia Dziecka, Międzynarodowego Dnia Folkloru, a także tygodnia poświęconego tutejszej odmianie kotleta schabowego (milanesa).

Ferie zimowe kończą pierwszą część roku. Argentyński kalendarz imprez ludowych ponownie zapełnia się wydarzeniami.

Słowo „folklor” pochodzi od „folk” = ludzie i „lore” = dziedzictwo, w odniesieniu do tradycji, kultury, specyfiki narodu, który identyfikuje się z pewnym sposobem bycia. Od dzieciństwa wchłaniamy wszystko, co nas otacza; zwłaszcza wiedzę i wzory przekazywane przez najbliższych. Jako dzieci odkrywamy też nowe smaki i wyrabiamy sobie upodobania, które zostają z nami na resztę życia. Pamiętamy smakołyki, które nasze mamy, babcie i ciocie przygotowywały na specjalne okazje, takie jak na przykład Dzień Dziecka. Te wyjątkowe dania pozostają jako wspomnienie ukochanej osoby.

Zgodnie z argentyńską tradycją ludową, w

różnych częściach kraju odbywają się festyny gastronomiczne poświęcone wybranym typowym potrawom. I tak we wrześniu obchodzimy tydzień pizzy i empanad (argentyńskich pierożków) i tydzień wina, w listopadzie –tydzień lodów domowych. W ostatnich latach, w regionie Córdoby zaczęto obchodzić w sierpniu tydzień milanesy, typowego kotleta argentyńskiego. Mówi się, że w Argentynie istnieje ponad 30 odmian milanesy, ale… czy milanesa jest tak naprawdę argentyńska?

Przecież w Polsce też je się kotlety schabowe!

Dla wielu Polaków jest to wręcz najbardziej klasyczne polskie danie. Wszystkie mamy, babcie i ciocie mają własną wersję tego przepisu.

Między argentyńskimi milanesas i polskimi kotletami istnieją pewne, bardzo wyraźne różnice: w Polsce używamy wieprzowiny, której towarzyszą różne rodzaje dodatków, jak gotowane ziemniaki, sałatka z ogórków, surówka lub kiszona kapusta, mizeria. Polskie jedzenie, to nie tylko pierogi, bigosy, placki... to także milanesy, czyli polskie kotlety schabowe! Polski kotlet schabowy powstaje z porcji mięsa nazywanej w Argentynie „carré”. W wielu domach mięso jest marynowane przez kilka godzin przed przygotowaniem. Następnie każdy kotlet jest obsypywany mąką, zanurzany w ubitym jajku, panierowany bułką tartą i na koniec smażony na tłuszczu.

Agosto l Sierpień

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak

Schabowy

Milanesa de cerdo

30 min + marinado 4 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Carré de cerdo: 4 bifes de 1,5–2 cm de espesor aproximadamente c/u

Huevos: 2

Harina: 200 g

Pan rallado: 200 g

Sal y pimienta: a gusto

Manteca o grasa: 2 cucharadas soperas

Para marinar:

Leche: 200 ml

Yogurt natural: 1 cucharada (opcional)

1. Retiramos de cada bife de cerdo los nervios y la grasa excedente de los bordes. Colocamos cada uno de los bifes entre dos separadores o dentro de una bolsa apta para alimentos y la machacamos de ambos lados con un machacador o con la punta de un palo de amasar, hasta que se afine y se estire aproximadamente a la mitad de su grosor original (0,8 cm).

2. Marinamos nuestra carne: ponemos la leche, el yogurt en un bowl y mezclamos. Incorporamos y sumergimos los bifes machacados en la mezcla de la leche con el yogurt. Cubrimos con un film, lo dejamos marinar como mínimo 1 hora.

3. Preparamos 3 bowls distintos y ponemos la harina, huevos batidos y el pan rallado en cada uno por separado.

4. Extraemos cada bife de la marinada, los secamos con paños de papel absorbente, recién ahora le ponemos sal y pimienta a gusto a ambos lados y procedemos al empanado: lo pasamos por harina, luego por los huevos batidos y finalmente por el pan rallado, todo a ambos lados. Reservamos.

5. Calentamos la manteca o grasa en una sartén. A fuego medio doramos las milanesas en la manteca o grasa: 2–3 minutos de cada lado aproximadamente. Una vez doradas retiramos y ponemos sobre papel absorbente.

KAWIARENKA TIPS

Para lograr más sabor al momento de marinar la carne podés agregar algunas hierbas aromáticas o perejil y ajo picados.

Podés acompañar estos kotlety schabowe con guarniciones tradicionales como: pepinos agridulces, papas cocidas al natural con un poco de manteca y eneldo, chucrut y mizeria (¡se suelen poner varias guarniciones en un plato, hasta te diría que todas juntas!)

Kotlet schabowy

30 min + marynowanie 4 porcje Łatwa

SKŁADNIKI

Mięso:

4 steki wieprzowe o grubości 1,5–2 cm każdy

Jajka: 2

Mąka: 200 g

Bułka tarta: 200 g

Sól i pieprz: do smaku

Masło lub tłuszcz: 2 łyżki stołowe

Do marynaty:

Mleko: 200 ml

Jogurt naturalny (opcjonalnie):

1 łyżka stołowa

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Usuń nadmiar tłuszczu z brzegów każdego kawałka schabu. Umieść steki między dwiema deseczkami lub w torebce spożywczej i rozbij je z obu stron tłuczkiem lub końcówką wałka do momentu, aż będą cienkie (około połowa pierwotnej grubości: 0,8 cm).

2. Marynowanie mięsa: mleko i jogurt wlej do miski i wymieszaj. Następnie zanurz steki w mieszance mleka i jogurtu. Całość przykryj folią spożywczą i pozostaw do zamarynowania na co najmniej godzinę.

3. Przygotuj 3 miski i do każdej z nich osobno dodaj mąkę, roztrzepane jajka i bułkę tartą.

4. Każdy kotlet wyjmij z marynaty, osusz ręcznikiem papierowym, następnie posyp solą i pieprzem z obu stron i zacznij panierowanie: obtocz kotlety w mące, następnie w roztrzepanych jajkach, a na koniec w bułce tartej, po obu stronach. Odstaw.

5. Rozgrzej masło lub tłuszcz na patelni. Smaż kotlety na średnim ogniu przez około 2–3 minuty z każdej strony. Gdy się zarumienią, wyjmij je i połóż na chłonnym papierze.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Aby wydobyć więcej smaku z mięsa, możesz dodać do marynaty aromatyczne zioła lub posiekaną pietruszkę i czosnek.

Kotlety schabowe można podawać z tradycyjnymi dodatkami, takimi jak: ogórki w occie, gotowane ziemniaki z odrobiną masła i koperku, kiszona kapusta i mizeria (zwykle podaje się kilka dodatków na talerzu).

Septiembre Wrzesień

la

Mires por donde lo mires la naturaleza empieza a renacer en las ciudades, en los campos, en las playas, en las montañas. Las ramas de los árboles explotan con el verde vibrante de sus hojas nuevas, los jardines empiezan a poblarse de pequeños pimpollos y coloridas flores, los pájaros desde la madrugada ya empiezan a desplegar su canto y las personas también transmiten una alegría particular como sintonizadas con esta época primaveral. Los encuentros y las salidas ya se organizan al aire libre aprovechando el buen clima, empieza la época de ferias y celebraciones colectivas sobre todo para los inmigrantes, los maestros y los estudiantes que tienen su día especial en septiembre el 4, 11 y 21 respectivamente.

El Día del Inmigrante es particularmente una fecha importante, y más que especial teniendo en cuenta la identidad intercultural argentina, para todos los descendientes de aquellos (en nuestro caso los polacos) que llegaron a esta tierra argentina en busca de poder desarrollarse, tener una familia, asentar sus raíces y básicamente tener una vida mejor. Muchos dejaban una guerra atrás con todas las huellas que eso implica y el deseo de vivir en paz era el motivo para su futuro. Coincidentemente el 21 de septiem-

bre se festeja también el Día Internacional de la Paz y su símbolo de deseo de paz en el mundo es una paloma blanca. Primavera, vida, paz… ¿Sabías que hay una preparación en la cocina polaca cuyo nombre es “palomas”? Así es, son los gołąbki y en Argentina conocemos este tipo de plato con el nombre de “niños envueltos”. Con respecto a su denominación hay varias versiones populares: unos dicen que heredamos este nombre por la forma de su preparación de otros países vecinos (referida a la acción de envolver una preparación con hojas de repollo, que no era algo típico polaco) junto al parecido de su nombre con una pronunciación similar a esta palabra usada en polaco; otros refieren que lleva ese nombre porque se lo heredó de la aristocracia francesa, donde en las cortes se comía un plato extremadamente exquisito de carne de palomas rellenas que se envolvía en hojas de col para evitar que se seque durante el horneado. Los gołąbki son una preparación de hojas de repollo ligeramente cocidas que envuelven una porción de cierto relleno formando paquetitos. Se suelen cocinar u hornear aprisionados y se hacen en cantidad tratando de aprovechar la mayor cantidad de hojas de la cabeza del repollo. Se suelen servir con el propio caldo de cocción y con diferentes tipos de salsa. Entre los rellenos más tradicionales se encuentra el de carne y arroz, pero también están aquellos que no llevan carne (son los gołąbki wigilijne porque se suelen preparar para la Nochebuena donde la tradición es no comer carne) rellenos de diferentes tipos de trigos, como el trigo sarraceno y hongos.

Llega la primavera y entre los muchos festejos del mes tenemos el Día del Inmigrante, del Maestro, del Estudiante, el Día Internacional de

Paz. En esta época del año todo parece recobrar nueva vida.

Nadchodzi wiosna! We wrześniu obchodzimy w Argentynie Dzień Imigranta, Dzień Nauczyciela, Dzień Ucznia oraz Międzynarodowy Dzień Pokoju. Poza tym, cieszymy się budzącą się do życia przyrodą.

Gdziekolwiek nie spojrzysz, wszystko ożywa. Gałęzie drzew olśniewają żywą zielenią nowych liści, ogrody wypełniają się pąkami i kolorowymi kwiatami, ptaki śpiewają już od wczesnego ranka, także ludzie promienieją nową, wiosenną energią. Częściej spotykamy się na zewnątrz, korzystając z lepszej pogody. Zaczyna się sezon targów, uroczystości i festynów organizowanych dla uczczenia imigrantów, nauczycieli i uczniów, którzy obchodzą swój wyjątkowy dzień w Argentynie właśnie we

wrześniu: odpowiednio 4, 11 i 21 września. W wielonarodowej i wielokulturowej Argentynie Dzień Imigranta jest datą szczególnie ważną, przede wszystkim dla potomków europejskich osadników, w tym Polaków. Przybywali oni na argentyńskie ziemie w poszukiwaniu możliwości rozwoju i lepszych warunków

życiowych, aby założyć rodzinę i zbudować dom. Wielu uciekało od wojny i wszystkich jej następstw, a ich główną motywacją było pragnienie życia w pokoju. Także we wrześniu obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Pokoju, którego symbolem jest biały gołąbek. Wiosna, życie, pokój... Polskie gołąbki znane są w Argentynie jako danie o nazwie “zawijane dzieci”. Istnieje kilka wersji historii powstania nazwy „gołąbki”. Jedna z nich mówi, że zapożyczyliśmy danie i jego nazwę od naszych bliskich sąsiadów. Według innych źródeł, potrawa pochodzi z Francji, gdzie na arystokratycznych dworach jadało się wykwintne danie z nadziewanego mięsa gołębia. Było ono owinięte w liście kapusty, co zapobiegało jego wysychaniu podczas pieczenia. Gołąbki to potrawa z lekko ugotowanych liści kapusty, w które zawija się porcję nadzienia. Są one zwykle przygotowywane w dużych ilościach, aby wykorzystać jak największą liczbę liści z jednej główki kapusty. Zwykle podaje się je w wywarze lub z dodatkiem różnych sosów. Do najbardziej tradycyjnych rodzajów nadzienia należy mięso z ryżem, ale istnieją też wersje bezmięsne (na przykład te serwowane podczas wieczerzy wigilijnej), nadziewane grzybami i różnymi rodzajami kaszy.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Septiembre l Wrzesień

Gołąbki

Niños envueltos

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Repollo grande: 1

Carne picada: 500 g

Panceta: 100 g

Arroz: 200 g

Cebolla: 1 grande

Ajo: 2 dientes

Aceite: 2 cucharadas soperas

Manteca: 1 cucharada sopera

Huevos: 2

Pimentón dulce: ½ cucharadita

Ají molido: ½ cucharadita

Sal: 1 cucharadita

Caldo: 1 taza

Para la salsa:

Tomates: 300 g

Cebolla: 1 mediana

Manteca: 2 cucharadas

Azúcar: 1 pizca

Sal y pimienta: a gusto

1. Preparación de las hojas de repollo: limpiamos la cabeza de repollo quitándole las primeras hojas, descartamos las que no están en buenas condiciones y separamos 2–3 para usarlas como base durante la cocción de los gołąbki. Luego ahuecamos profundo la cabeza del repollo sacando el tronco central. En una olla grande (del tamaño que podamos sumergir toda la cabeza del repollo) ponemos agua y llevamos a hervor. Al momento de hervir el agua sumergimos la cabeza de repollo ahuecada y la dejamos sumergida por aproximadamente 20 minutos hasta que las primeras hojas se empiecen a desprender. Retiramos la cabeza del repollo, desprendemos las hojas y las reservamos sobre una fuente hasta que se enfríen.

2. Relleno: antes de cocinar el arroz, lo lavamos con agua fría hasta que el agua quede transparente. En una olla ponemos el arroz con el doble de agua fría, cocinamos durante 10–15 minutos a fuego lento para que absorba el agua hasta que esté bien blando y luego reservamos (¡Ojo! ¡que no se queme!). En una sartén calentamos el aceite con la manteca, doramos las cebollas picadas, el ajo picado y la panceta cortada en cubos. En un bowl ponemos la carne picada (cruda), el arroz cocido, las cebollas/ajo/panceta dorados, los huevos, el pimentón dulce, el ají molido, mezclamos y salamos. Reservamos.

3. Salsa: ponemos la manteca, la cebolla cortada en cubos y cocinamos a fuego medio unos 5 minutos. Agregamos los tomates cortados en cubitos, un poco de sal y un poco de azúcar. Cocinamos a fuego medio 10 minutos.

4. Armado: tomamos una hoja de repollo, ponemos una cucharada generosa de relleno y lo envolvemos ajustando bien hasta la mitad de la hoja. Luego plegamos las partes de los costados hacia el centro y terminamos de envolver con la hoja de tal forma que el relleno quede sin sobresalir. Repetimos el procedimiento con cada hoja.

5. Cocción: en una olla grande ponemos en la base las primeras hojas reservadas del repollo y la salsa. Acomodamos los gołąbki uno al lado del otro bien apretados hasta cubrir toda la superficie. Si tenemos más cantidad acomodamos un segundo piso de gołąbki encima del primero uno al lado de otro y bien apretados. Cubrimos nuestros niños envueltos con el caldo, los llevamos a hervor y los cocinamos luego con la olla tapada por 1 hora a fuego lento.

6. Servimos los gołąbki cubiertos con el fondo de cocción/salsa.

Gołąbki

SKŁADNIKI KROKI PRZYGOTOWANIA

Duża kapusta: 1

Mięso mielone: 500 g

Boczek: 100 g

Ryż: 200 g

Cebula: 1 duża

Czosnek: 2 ząbki

Olej: 2 łyżki stołowe

Masło: 1 łyżka stołowa

Jajka: 2

Słodka papryka: ½ łyżeczki

Mielona papryczka chili: ½ łyżeczki

Sól: 1 łyżeczka

Rosół: 1 szklanka

Do sosu:

Pomidory: 300 g

Cebula: 1 średnia

Masło: 2 łyżki stołowe

Cukier: 1 szczypta

Sól i pieprz: do smaku

1. Przygotowanie liści kapusty: główkę kapusty oczyść, usuwając kilka pierwszych liści i oddziel dwa lub trzy, które posłużą jako podkład podczas gotowania gołąbków. Następnie wydrąż główkę kapusty, usuwając głąb. Do dużego garnka wlej wodę i doprowadź ją do wrzenia, zanurz w niej wydrążoną główkę kapusty i pozostaw na około 20 minut. Wyjmij główkę kapusty z garnka, rozdziel liście i odstaw je w misce do ostygnięcia.

2. Nadzienie: umyj ryż kilka razy w zimnej wodzie, aż woda będzie przezroczysta. Wsyp ryż do garnka i wlej dwa razy więcej wody niż ryżu, gotuj przez 10–15 minut na małym ogniu tak, aby wchłonął wodę i żeby był miękki. Następnie odstaw (uważaj, aby go nie przypalić!). Na patelni rozgrzej olej z masłem, podsmaż posiekaną cebulę, posiekany czosnek i pokrojony w kostkę boczek. Do miski włóż mięso mielone (surowe), ugotowany ryż, zrumienioną cebulę, czosnek, boczek, jajka, słodką paprykę i mielone chili. Wymieszaj, posól i odstaw.

3. Sos: dodaj masło, pokrojoną w kostkę cebulę i smaż na średnim ogniu przez około 5 minut. Dodaj pokrojone w kostkę pomidory, odrobinę soli i cukru. Gotuj na średnim ogniu przez 10 minut.

4. Zawijanie: weź liść kapusty, nałóż na niego sporą łyżkę farszu i zawiń ciasno wokół środka liścia. Następnie złóż boczne części do środka i zakończ owijanie w taki sposób, aby nadzienie nie wylewało się. Powtórz wszystkie czynności przy kolejnych gołąbkach.

5. Gotowanie: w dużym garnku umieść pierwsze zwinięte liście z nadzieniem i sos. Gołąbki układaj ciasno jeden obok drugiego, aż cała powierzchnia garnka zostanie nimi zakryta. Jeśli masz ich więcej, na pierwszej warstwie ułóż drugą, kolejne kładź obok siebie i tak by ciasno do siebie przylegały. Zawinięte gołąbki zalej bulionem, całość doprowadź do wrzenia, a następnie gotuj pod przykryciem przez godzinę na małym ogniu.

6. Gołąbki można podawać polane wywarem z gotowania lub z sosem.

Octubre Październik

Celebramos la diversidad cultural y el Día de la Madre.

Cada 12 de octubre se celebra en Argentina el Día del Respeto a la Diversidad Cultural, donde se da espacio al reconocimiento de una identidad múltiple y una valoración de la inmensa cantidad de culturas originarias que conviven hace siglos en estos territorios. A través del tiempo el mestizaje gracias a las distintas inmigraciones jugó un papel fundamental en la étnica de la población argentina y formó un verdadero “crisol de razas” que hoy día ya llevamos en los genes. Los polacos y descendientes de polacos somos gran parte de esta influencia en el país (Polonia fue uno de los mayores contribuyentes de inmigrantes europeos después de España e Italia principalmente), se estima que la colectividad polaca en Argentina es la segunda más grande a nivel de América Latina (Brasil en primer lugar).

Junto con la inmigración los polacos trajeron su cultura que con el tiempo se fue no solo preservando, sino también amalgamando con la local. La celebración del Día de la Madre en Polonia también es un día familiar muy significativo pero, a diferencia de Argentina, se festeja en mayo. ¡Todos buscan agasajar a mamá! Es típico que los chicos hagan tarjetas artesanales, regalen ramos de flores o algún

presente hecho por ellos mismos. En las casas la repostería para este día es algo esencial y acá coincidimos plenamente. Estando en Argentina tenemos tortas, tartas, masas, masitas, pero si queremos algo bien típico y delicioso de sabor polaco para agasajar a mamá en su día tenemos que pensar indudablemente en una szarlotka que a mi criterio se la puede considerar como una de las preparaciones dulces polacas por excelencia. Decir szarlotka es pensar en manzanas (Polonia es uno de los principales productores europeos de manzanas a nivel mundial) y hay tantas variedades de esta fruta (en Polonia se cultivan alrededor de 250 variedades de manzana), tantas recetas, versiones y distintas formas de prepararla que se podría escribir todo un apartado (¡y todas riquísimas!). ¿Querés conocer una de las recetas más fáciles de la repostería polaca? Te invito a conocer la szarlotka sypana. La szarlotka sypana es una tarta dulce a base de manzanas e ingredientes muy sencillos. Se caracteriza porque no se prepara una masa, sino que basta con mezclar todos los ingredientes sueltos y luego se intercala la mezcla seca con las manzanas previamente ralladas. Para este tipo de tartas suele utilizarse la canela como especia clásica, antes de servir se espolvorea con azúcar impalpable y se decora con nueces.

Świętowanie

różnorodności

kulturowej i Dnia Matki.

12 października w Argentynie jest obchodzony Dzień Szacunku dla Różnorodności Kulturowej. Celem tego święta jest uczczenie różnych tożsamości i wielu kultur, które współistniały przez wieki na argentyńskiej ziemi. Z biegiem czasu mieszanie się różnych ludów odegrało fundamentalną rolę w kształtowaniu argentyńskiego narodu. Dzisiejsi Argentyńczycy noszą w sobie krew wielu narodowości. Polacy i ich potomkowie mieli duży udział w tworzeniu argentyńskiego społeczeństwa. Szacuje się, że grupa imigrantów z Polski była trzecią pod względem liczebności, zaraz po Hiszpanach i Włochach. Polonia w Argentynie jest też drugą najliczniejszą w całej Ameryce Łacińskiej, po Polonii brazylijskiej.

Migrujący Polacy przywieźli ze sobą swoją kulturę, która z czasem mieszała się z miejscowymi zwyczajami. Dzień Matki jest obchodzony w Polsce bardzo uroczyście, podobnie jest w Argentynie, jednak święto przypada w innym miesiącu. W przeciwieństwie do Polaków, Argentyńczycy świętują w październiku. Tego specjalnego dnia każdy chce szczególnie

uhonorować swoją mamę! Dzieci przygotowują kartki z życzeniami, bukiety lub samodzielnie wykonują inne upominki. Nieodzowną częścią świętowania są wypieki, tak w Polsce jak i w Argentynie. W Argentynie możemy podać ciasta, ciasteczka i drożdżówki, jednak jeśli chcemy urozmaicenia i planujemy przygotować coś o typowym polskim smaku, to pomyślmy o szarlotce! Osobiście uważam, że szarlotka to jedno z najlepszych polskich ciast. Polska jest jednym z głównych producentów jabłek na świecie i jest tak wiele odmian tego owocu, tak wiele przepisów, wersji i różnych sposobów przygotowania szarlotki, że można by napisać o tym cały rozdział. Chcesz

poznać jeden z najprostszych przepisów na polskie wypieki? Zapraszam do zapoznania się z przepisem na szarlotkę sypaną.

Szarlotka sypana to słodkie ciasto na bazie jabłek i bardzo prostych składników. Charakteryzuje się tym, że spód ciasta nie musi być wcześniej przygotowany. Wystarczy wymieszać wszystkie sypkie składniki, a następnie przełożyć je kilkoma warstwami wcześniej startych jabłek. Do tego typu ciast zwykle dodawany jest cynamon. Tuż przed podaniem szarlotkę posypuje się cukrem pudrem i ozdabia orzechami.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Octubre l Październik

Szarlotka

Tarta dulce de manzanas

70 min 8 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Harina de trigo: 1 vaso

Sémola de trigo: 1 vaso

Azúcar: 1 vaso

Polvo para hornear: 1 cucharada

Manteca: 200 g

Manzanas: 8 unidades medianas

Jugo de ½ limón

Canela: 2 cucharadas

Esencia de almendras: unas gotas a gusto

Azúcar impalpable: 2 cucharadas

Nueces para decorar (tipo mariposa o almendras): 8

Hojas de menta para decorar a gusto

1. En un recipiente ponemos los siguientes ingredientes secos: harina, sémola de trigo, azúcar, el polvo para hornear y mezclamos. Reservamos esta mezcla de ingredientes secos.

2. Pelamos, sacamos las semillas y rallamos las manzanas. Rociamos las manzanas ralladas con el jugo de limón, agregamos la canela, la esencia de almendras y mezclamos. Reservamos esta mezcla húmeda.

3. Enmantecamos los bordes de un molde de 24 cm de diámetro y cubrimos toda la base del molde con fetas de manteca bien fría (usamos la mitad de la manteca). Tomamos un vaso de la mezcla de ingredientes secos y volcamos en el molde de forma pareja formando una capa. Sobre la mezcla seca esparcimos la mitad de la mezcla húmeda de las manzanas ralladas como siguiente capa. Nuevamente volcamos un vaso de ingredientes secos, luego el resto de la mezcla de húmedos y finalmente volcamos el último vaso de ingredientes secos formando una capa. Cubrimos la superficie con fetas del resto de la manteca fría.

4. Horneamos a 180°C por unos 50–60 minutos, hasta que en la superficie se forme una costra y el color sea dorado. Retiramos del horno, dejamos enfriar (2 horas) y desmoldamos ya fría.

5. Espolvoreamos con azúcar impalpable, decoramos con algunas nueces y hojas de menta.

KAWIARENKA TIPS

Utilizá manzanas bien jugosas (no uses arenosas).

Si te gustan mucho las nueces podés agregarlas trituradas a la mezcla húmeda de las manzanas ralladas.

Szarlotka sypana

70 min 8 porcji Łatwa

SKŁADNIKI

Mąka pszenna: 1 szklanka

Kasza manna: 1 szklanka

Cukier: 1 szklanka

Proszek do pieczenia: 1 łyżka stołowa

Masło: 200 g

Jabłka: 8 średnich owoców

Sok z ½ cytryny

Cynamon: 2 łyżki stołowe

Esencja migdałowa: kilka kropli do smaku

Cukier puder: 2 łyżki stołowe

Orzechy do dekoracji (włoskie lub migdały): 8

Liście mięty do dekoracji

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Do miski wsyp suche składniki: mąkę, kaszę mannę, cukier, proszek do pieczenia. Wymieszaj wszystkie składniki ze sobą. Całość odstaw na bok.

2. Jabłka obierz, wydrąż i zetrzyj na tarce. Starte jabłka skrop sokiem z cytryny, dodaj cynamon, ekstrakt migdałowy i wymieszaj. Odstaw na bok.

3. Posmaruj masłem brzegi formy o średnicy 24 cm i wyłóż całe dno formy plasterkami zimnego masła (użyj połowy masła). Wsyp równomiernie szklankę suchych składników i rozprowadź je w foremce. Połowę startych jabłek ułóż na suchej mieszance jako kolejną warstwę. Ponownie wsyp zawartość szklanki suchych składników, następnie resztę jabłek i na koniec ostatnią szklankę suchych składników. Na wierzch połóż pozostałe plastry zimnego masła.

4. Piecz w temperaturze 180°C przez około 50–60 minut, aż na powierzchni utworzy się złotobrązowa skórka. Wyjmij ciasto z piekarnika i odłóż do ostygnięcia na 2 godziny.

5. Posyp cukrem pudrem, udekoruj kilkoma orzechami i listkami mięty.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Używaj soczystych jabłek.

Jeśli lubisz orzechy, możesz dodać je pokruszone do tartych jabłek.

Noviembre Listopad

Gaucho, poncho, asado, locro, dulce de leche, guitarra, tango, empanadas, mate, son solo algunas de las cosas que con el solo hecho de mencionarlas automáticamente se las asocia con la Argentina. Noviembre es uno de los meses predilectos para los turistas, sobre todo de los europeos que vienen de los otoños ya fríos en busca del buen clima, hermosos paisajes y experiencias inolvidables. Si de color se trata, en esta época muchas ciudades se visten de tonalidades lilas, moradas, lavanda y violáceas de los jacarandás (árboles bien característicos de América del Sur) que son el fondo y a su vez cielo inolvidable de muchas imágenes para el recuerdo (son famosas las postales aéreas con los senderos de color que forman las copas de estos árboles en la ciudad de Buenos Aires).

En este mes particularmente hay dos fechas relacionadas: el 10 se celebra el Día de la Tradición en conmemoración del nacimiento

del poeta argentino José Hernández y el 30 el Día Nacional del Mate, esta infusión tan característica de los argentinos. ¿Pero… es solo una infusión el mate? Definitivamente no. El mate no se toma por sed, se toma por costumbre; el mate genera ese momento de compartir con el otro, largas charlas, compañía, momentos de reflexión, y también es fiel compañía en la soledad, así como también genera extrañeza cuando no se lo tiene a mano. ¿Dulce o amargo? ¿Solo o con bizcochitos, galletitas o facturas quizás? Muchos polacos y descendientes de polacos tomamos mate (hasta en Polonia actualmente se toma mate) y a veces hacemos combinaciones gastronómicas interculturales que solo nosotros podemos inventar :) con lo cual, ¿con qué delicia polaca lo podemos acompañar? Una combinación imbatible bien argentino-polaca es tomar mate con unos ricos faworki.

Los faworki, o también llamados chrusty que en polaco significa “ramas secas”, son una masa aireada frita cuya apariencia es de unas ramitas secas y una vez que ya están hechas, al romperlas crujen y se deshacen en la boca. Se suelen servir espolvoreados con azúcar impalpable. En algunos países se los conoce como “alitas de ángel polacas”.

Las flores del jacarandá alfombran las calles y veredas, el Día de la Tradición y el Mate resaltan como símbolo de la identidad.

Kwiaty drzewa jacarandy

opadają na ziemię i tworzą

fioletowe dywany na ulicach

i chodnikach argentyńskich

miast. Argentyna świętuje

swoją tożsamość: w listo -

padzie obchodzimy Dzień

Tradycji i Dzień Yerba Mate.

Gaucho, poncho, asado, locro, dulce de leche, gitara, tango, empanadas, mate – to tylko niektóre z argentyńskich symboli. Listopad to jeden z ulubionych miesięcy turystów; zwłaszcza Europejczyków, którzy uciekają przed zimną jesienią w poszukiwaniu lepszej pogody, pięknych krajobrazów i niezapomnianych wrażeń. W tym czasie wiele miast przybiera liliowe, lawendowe i fioletowe odcienie charakterystycznych drzew jacarandy. Obraz ten pojawia się na wielu pocztówkach; Buenos Aires najpiękniej wygląda na fotografiach z lotu ptaka ukazujących szpalery kwitnących na fioletowo drzew wzdłuż najważniejszych alej.

10 listopada, dla upamiętnienia narodzin argentyńskiego poety José Hernándeza, ob-

chodzony jest Dzień Tradycji, a 30 listopada

Argentyńczycy świętują Narodowy Dzień

Mate, najbardziej typowego z lokalnych napojów. Mate nie jest zwyczajnym naparem pitym dla ugaszenia pragnienia. Przyrządzanie tego napoju jest miejscowym rytuałem, niezwykłym momentem dzielenia się z drugim człowiekiem. Z mate wiążą się długie rozmowy, towarzystwo i chwile refleksji, jest także wiernym towarzyszem podczas chwil samotności. Jak serwować ten napój: z cukrem czy bez, sam czy może z ciastami, ciasteczkami lub drożdżówkami? Możliwości jest wiele, ale jedno jest pewne: gdy mate nie ma pod ręką, Argentyńczyk czuje się prawdziwie zagubiony. Także wielu potomków polskich imigrantów przyjęło zwyczaj picia mate, co prowadzi niekiedy do powstania ciekawych międzykulturowych mieszanek gastronomicznych. Naszą ulubioną polsko-argentyńską kombinacją jest mate w towarzystwie pysznych polskich faworków. Faworki, znane też jako chrust, to smażone, chrupkie ciastka, które wyglądają jak suche gałązki. Faworki powinny być kruche i delikatne, właściwie przyrządzone rozpływają się w ustach. Zwykle podaje się je posypane cukrem pudrem. W niektórych krajach znane są jako skrzydła anioła.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Noviembre l Listopad

Faworki

Alitas de ángel polacas

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Harina de trigo: 400 g

Crema de leche: 150 ml

Yemas de huevo: 4

Sal: ½ cucharadita

Azúcar impalpable: 1 cucharada

Alcohol (whisky o rhum): 1 cucharada

Aceite: 1 l

Manteca: 1 cucharada

Para espolvorear: azúcar impalpable a gusto

1. En un bowl grande incorporamos: harina, sal, azúcar impalpable, manteca, crema de leche, las yemas y el alcohol. Mezclamos todos los ingredientes formando una masa compacta. Al principio es una masa de consistencia dura y con el amasado se va ablandando hasta lograr que quede más elástica. Amasamos durante 8–10 minutos.

2. Con el palo de amasar “golpeamos” literalmente la masa durante 5–10 minutos. Vamos volteando la masa tras cada golpe de palo. Esta acción logra aerear la masa que luego transforma ese aire contenido en “burbujas” de aire al momento de freír los faworki.

3. Estiramos la masa con el palo de amasar a un grosor fino de 2mm aproximadamente. Cortamos la masa en tiras de 3 cm de ancho. Cortamos cada tira de 10–15 cm de largo. En cada tira hacemos un corte central longitudinal. Tomamos una de las puntas de la tira y la pasamos por ese corte longitudinal central hacia el otro lado logrando así torcer la cinta y darle la apariencia de un moño. Repetimos esta acción con cada uno de los cortes de las tiras.

4. Calentamos el aceite a 170°C–180°C en una olla profunda. Incorporamos los faworki de a uno y por tandas de a 8. La fritura de las tandas es corta: los ponemos en aceite, en unos segundos suben a la superficie, en unos 10–15 segundos ya se doraron de un lado, los damos vuelta para que se doren del otro lado, en 10–15 segundos se doran y en este punto los retiramos con una espumadera. Repetimos la fritura por tandas hasta hacer todos los faworki.

5. Espolvoreamos con azúcar impalpable antes de servir.

KAWIARENKA TIPS

Al momento de amasar o al estirar no agregues harina. La masa es lo suficientemente elástica como para no pegarse a la mesada, al palo o las manos.

Es ideal servirlos recién hechos, cuando todavía están tibios.

Faworki

45 min 70–80 sztuk Łatwa

SKŁADNIKI

Mąka pszenna: 400 g

Śmietana: 150 ml

Żółtka jaj: 4

Sól: ½ łyżeczki

Cukier puder: 1 łyżka stołowa

Alkohol (whisky lub rum): 1 łyżka stołowa

Olej: 1 l

Masło: 1 łyżka stołowa

Do posypania: cukier puder do smaku

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Do dużej miski wsyp mąkę, sól, cukier puder i dodaj masło, śmietanę, żółtka i alkohol. Wymieszaj wszystkie składniki, aby powstało zwarte ciasto. Na początku ciasto ma twardą konsystencję, a po wyrobieniu staje się bardziej miękkie i elastyczne. Ugniataj je od 8–10 minut.

2. Przy pomocy wałka tłucz ciasto przez 5–10 minut, często przewracając na drugą stronę. Dzięki temu ciasto się napowietrza i nabiera puszystości podczas smażenia.

3. Rozwałkuj ciasto wałkiem na grubość ok. 2 mm. Pokrój na paski o szerokości 3 cm i długości 10–15 cm. Każdy pasek natnij w środku i przez powstałe nacięcie przeciągnij jeden z końców, aby uformować kokardę.

4. Na głębokiej patelni rozgrzej olej do temperatury 170°C–180°C. Dodawaj faworki pojedynczo i smaż partiami po 8 sztuk. Smażenie jest krótkie: w kilka sekund po wrzuceniu na olej faworki wypłyną na powierzchnię, i po 10–15 sekundach będą zrumienione z jednej strony. Odwróć je, by zrumienić drugą stronę, po kolejnych 10–15 sekundach będą gotowe. Wyjmij je łyżką i powtarzaj smażenie partiami, aż wszystkie faworki będą gotowe.

5. Przed podaniem posyp cukrem pudrem.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Podczas ugniatania lub rozciągania nie dodawaj mąki. Ciasto jest na tyle elastyczne, że nie przykleja się do blatu, wałka czy rąk.

Nadają się idealnie do serwowania na świeżo, gdy są jeszcze ciepłe.

Diciembre Grudzień

El clima navideño flota en el aire, los encuentros y emociones están a la orden del día. Llegan los momentos de reflexión por el año que se va y renovadas esperanzas para el año que se viene.

La Navidad genera en todo el mundo un clima especial y trae consigo implícito el encuentro con la familia, los presentes para los chicos, los preparativos para la cena de Nochebuena y muchas tradiciones típicas en especial para nosotros los polacos y descendientes de polacos. En Polonia el comienzo formal de la época de Navidad podríamos decir que se inicia el 6 de diciembre, día en que se celebra San Nicolás, popularmente conocido como Mikołajki y cuya tradición es que los niños reciban un pequeño presente y golosinas. En las ciudades para esta época se organizan ferias navideñas, las plazas se decoran con luces y estructuras iluminadas para la ocasión. Son típicas las representaciones de los pesebres vivientes como obras teatrales, principalmente por niños y presentaciones de coros interpretando villancicos llamadas kolędy. Es conocido mundialmente el concurso de belenes de Cracovia, declarado como patrimonio no material por la UNESCO, que expone en espacios públicos del casco antiguo de la ciudad los belenes hechos por artistas plásticos de toda Polonia (se suelen presentar alrededor de 150 obras cada año).

El árbol de Navidad se suele armar días previos o el mismo 24 de diciembre. La cena de

Nochebuena llamada Wigilia es muy especial, emotiva y llena de tradiciones, podemos decir que es todo un ritual. La mesa cubierta con mantel blanco en señal de pureza, debajo del mantel un manojo de heno o un poco de pasto seco símbolo del pesebre, el dejar listo un lugar de más en la mesa por si alguien llega de improviso o en memoria de aquellos seres queridos que ya no están. En muchas regiones la cena de Nochebuena arranca con la aparición de la primera estrella en el cielo haciendo referencia a aquella Estrella de Belén que guió a los Reyes Magos al niño recién nacido. Previo a sentarse a la mesa a cenar se comparte persona a persona una hostia sin consagrar llamada opłatek intercambiando buenos deseos de prosperidad y salud para el año próximo. Como menú de la cena un mínimo de 12 platos bien variados, en cantidad abundante y obligatoriamente sin carne. Algunos se destacan porque se preparan, diría que, exclusivamente para este día como el barszcz czerwony y los pierniczki. El barszcz czerwony o simplemente barszcz es una sopa hecha a base de caldo y principalmente con remolachas rojas. Para la cena de Nochebuena se la suele acompañar con unas empanaditas plegadas con forma de orejitas llamadas uszka (preparadas con la misma masa que los pierogi pero en tamaño miniatura y de aspecto similar a la pasta italiana agnolotis) rellenas de hongos y cebolla salteados. Muchos usan recetas ancestrales para esta sopa que requiere del agregado del líquido de un fermento de remolachas macerado con varios días de anticipación, el cual acentúa más el color y el sabor al momento de servirla.

Świąteczna atmosfera unosi

się w powietrzu. Częściej spotykamy się z bliskimi. Nadchodzi czas refleksji i postanowień na nowy rok.

Ze świętami Bożego Narodzenia wiąże się na całym świecie wyjątkowa atmosfera. Spotykamy się z rodziną, przygotowujemy się do kolacji wigilijnej i celebrujemy wiele starych zwyczajów. Tradycja jest szczególnie ważna dla Polaków i ich potomków. Można powiedzieć, że sezon Bożego Narodzenia rozpoczyna się 6 grudnia. W tym dniu obchodzone są Mikołajki i tradycją jest, że dzieci otrzymują drobny prezent i słodycze. W miastach organizowane są jarmarki bożonarodzeniowe, place i budynki ozdabiane są świątecznym oświetleniem. Dzieci przygotowują jasełka – tradycyjne widowiska bożonarodzeniowe, którym często towarzyszą koncerty kolęd. Na całym świecie znany jest konkurs szopek krakowskich, wpisanych przez UNESCO na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Szopki wykonane przez artystów plastyków z całej Polski (zwykle prezentowanych jest około 150 prac rocznie), są eksponowane na ulicach krakowskiego Starego Miasta. W polskich domach choinkę zwykle stroi się kilka dni przed Bożym Narodzeniem lub 24 grudnia. Kolacja wigilijna jest wyjątkowa,

wzruszająca i przepełniona tradycją. W pełni zasługuje na miano rytuału. Stół nakryty białym obrusem na znak czystości, pod obrusem trochę siana lub słomy jako symbol żłobka. Dodatkowe nakrycie na stole na wypadek, gdyby ktoś odwiedził nas niespodziewanie lub na pamiątkę tych bliskich, których już z nami nie ma. W wielu polskich regionach kolacja wigilijna rozpoczyna się po pojawieniu się pierwszej gwiazdki na niebie, symbolizującej Gwiazdę Betlejemską, która wskazała drogę Trzem Królom do miejsca narodzin Jezusa. Przed rozpoczęciem kolacji, wszyscy dzielą się opłatkiem i wymieniają się serdecznościami i życzeniami na nadchodzący rok. Menu składa się z minimum 12 rozmaitych dań, obfitych, ale obowiązkowo bez mięsa. Niektóre z tych dań, jak barszcz czerwony i pierniczki, przygotowywane są wyłącznie na tę okazję.

Barszcz czerwony to zupa na bazie bulionu, przygotowywana głównie z czerwonych buraków. Podczas kolacji wigilijnej zwykle towarzyszą jej uszka – robione z tego samego ciasta co pierogi, ale w miniaturowych rozmiarach i zbliżone wyglądem do włoskiego makaronu agnolotti, wypełnione grzybami i smażoną cebulą. Wiele osób korzysta z najbardziej tradycyjnych przepisów na tę zupę, wymagających zastosowania zakwasu buraczanego przygotowywanego kilka dni wcześniej, co dodatkowo podkreśla kolor i smak potrawy.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Diciembre l Grudzień

Barszcz

Sopa de remolachas rojas para Nochebuena

120 min 6 porciones Fácil

INGREDIENTES PREPARACIÓN

Remolachas: 1 kg

Agua: 1 ½ l

Zanahoria: 1

Puerro: 1

Perejil: un manojo pequeño

Cebolla: 1

Ajo: 2 dientes

Pimienta de Jamaica: 6 granos

Hojas de laurel: 2

Sal, pimienta negra y azúcar: pizcas y a gusto

Hongos secos de pino: 20 g

Jugo de ½ limón

1. Primero hidratamos los hongos: Ponemos en remojo los hongos en agua caliente durante un mínimo de 3 horas (también podemos dejarlos en remojo de un día para el otro). Una vez hidratados los cocinamos en su misma agua de hidratación: a fuego máximo hasta que hierva y luego a fuego mínimo 40 minutos más aproximadamente. Dejamos reposar.

2. En una olla ponemos el agua e incorporamos las remolachas peladas y cortadas en pedazos o rodajas y todas demás verduras previamente lavadas y cortadas en tiras. Agregamos los dientes de ajo, las pimientas, las hojas de laurel. Con la olla tapada llevamos a hervor y luego continuamos con su cocción durante 1 hora a fuego bien mínimo.

3. Terminada la cocción de la sopa retiramos del fuego y colamos. Agregamos al caldo colado el jugo de limón y el líquido de la cocción de los hongos. Salpimentamos y agregamos azúcar a gusto. A partir de este momento está lista nuestra sopa y solo se la calienta sin llevar a hervor antes de servir. Podemos hacer los uszka (misma receta que para los pierogi pero versión tapitas pequeñas, relleno de hongos salteados con cebolla y unidas las puntas para que cada uno tenga forma de orejita) y los agregamos a la preparación.

KAWIARENKA TIPS

Esta sopa también se la prepara con caldo de carne o pescado y queda deliciosa (la preparación a base de verduras es especialmente para la Nochebuena porque en la cena de Wigilia no se consume carne).

Al momento de servir la podés acompañar con un toque de crema de leche.

Barszcz czerwony wigilijny

120 min 6 porcji Łatwa

SKŁADNIKI

Buraki: 1 kg

Woda: 1 ½ l

Marchewka: 1

Por: 1

Pietruszka: mała wiązka

Cebula: 1

Czosnek: 2 ząbki

Ziele angielskie: 6 ziaren

Liście laurowe: 2

Sól, czarny pieprz i cukier: szczypta do smaku

Suszone borowiki

szlachetne: 20 g

Sok z ½ cytryny

KROKI PRZYGOTOWANIA

1. Najpierw namocz grzyby: mocz grzyby w gorącej wodzie przez co najmniej 3 godziny (możesz je również zostawić na noc). Następnie, ugotuj je w tej samej wodzie, w której były namaczane: na najwyższym ogniu aż do wrzenia, a następnie na minimalnym ogniu jeszcze przez około 40 minut. Odstaw do ostygnięcia.

2. Wlej wodę do garnka i dodaj obrane i pokrojone w plasterki buraki oraz wszystkie inne warzywa uprzednio umyte i pokrojone w paski. Dodaj ząbki czosnku, paprykę i liście laurowe. Przykryj garnek i doprowadź do wrzenia, a następnie gotuj jeszcze przez godzinę na bardzo małym ogniu.

3. Kiedy zupa skończy się gotować, zdejmij ją z ognia i przecedź. Do odcedzonego bulionu dodaj sok z cytryny i wywar z gotowanych grzybów. Dopraw solą i pieprzem i dodaj cukier do smaku. Zupa jest już gotowa i przed podaniem można ją tylko podgrzać bez zagotowania. Możesz zrobić uszka i dodać je do zupy. Uszka powstają podobnie jak pierogi, ale są mniejsze i faszerowane grzybami podsmażanymi z cebulą. Oba końce pierożka należy połączyć tak, żeby uzyskać kształt małego uszka.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Zupa ta może być też przygotowywana na bazie bulionu mięsnego lub rybnego. Bulion na bazie warzyw jest przygotowywany specjalnie na Wigilię, gdyż w tym specjalnym czasie nie spożywa się mięsa.

Przed podaniem można dodać odrobinę śmietany.

Los pierniczki son galletas o galletitas dulces de especias decoradas con glasé real en diferentes formas y tamaños. Se suelen preparar con anticipación, incluso hay recetas cuya masa lleva una maduración de hasta varios meses. Se suelen regalar y colgar del árbol de Navidad como adornos.

Pierniczki to ciasteczka z przyprawami, w różnych kształtach i rozmiarach, ozdobione polewą z lukru królewskiego. Ciasto powinno być przygotowane z dużym wyprzedzeniem, istnieje nawet przepis nakazujący rozpoczęcie przygotowań kilka miesięcy wcześniej.

Pierniczki zwykle są wręczane jako prezenty i wieszane na choince jako ozdoby.

Mes a mes sabor polonés l Smak na opak Diciembre l Grudzień

Pierniczki

Galletas de pan de jengibre

60 min 80–100 unidades Fácil

INGREDIENTES

Mix de especias en polvo

Canela 50 g, jengibre 20 g, clavo de olor 15 g, cardamomo 15 g, nuez moscada 10 g, pimienta de Jamaica 10 g, pimienta negra 10 g, anís 5 g

Ingredientes

Mix de especias: 2 a 3 cucharadas

Harina de trigo: 300 g

Harina de almendras: 2 cucharadas

Miel: 4 cucharadas

Manteca: 100 g

Huevos: 2

Azúcar impalpable: 130 g

Cacao: 1 cucharada

Bicarbonato de sodio: 1 cucharada

Decoración: glasé real

Clara de huevo: 1

Jugo de limón: 3 cucharadas

Azúcar impalpable: 120 g

UTENSILIOS PARTICULARES

Cortantes varios de diferentes formas y tamaños, fuentes para horno, papel manteca, manga para glasé con pico para decorar, recipiente contenedor para galletitas.

PREPARACIÓN

1. Ponemos la miel con la manteca a fuego mínimo hasta que se integren. Retiramos del fuego y dejamos enfriar.

2. Tamizamos la harina de trigo, agregamos la harina de almendras, el azúcar impalpable, el cacao, el bicarbonato de sodio, el mix de especias y mezclamos. Agregamos la miel con la manteca a la mezcla seca y mezclamos. Agregamos los huevos, mezclamos hasta obtener una masa compacta y hasta que no se pegue a las manos (agregamos solo un poquito de harina si es necesario). Envolvemos la masa en un film y la dejamos reposar en la heladera por un mínimo de 2 horas.

3. Cubrimos la base de varias fuentes para horno con papel manteca.

4. Cortamos la masa ya fría y descansada en 4 partes. Cada parte estiramos con el palo de amasar a un grosor de unos 3–4 mm. Utilizamos los cortantes para obtener las galletitas y las ubicamos sobre el papel manteca a una distancia de 2 cm unas de otras.

5. Horneamos por tandas a una temperatura media de 180°C por 8–10 minutos solamente (hasta que el borde esté apenas dorado). Antes de decorar las dejamos enfriar muy bien.

6. Glasé real para decorar: batimos la clara de huevo con el azúcar impalpable y unas gotas de jugo de limón. Batimos hasta que el azúcar este totalmente disuelto con el jugo y vamos agregando el jugo de limón hasta obtener la consistencia deseada. El aspecto debe ser consistente (no transparente) y no demasiado líquido. Ponemos el glasé en una manga de repostería con un pico fino y decoramos a gusto cada galletita. Dejamos que espese totalmente el glasé antes de guardarlas en un recipiente contenedor.

KAWIARENKA TIPS

Para agregar color podés utilizar varias mangas de glasé con colorantes.

Si las galletitas van a colgar en el árbol de Navidad tenés que hacer la perforación por donde pasará el hilo cuando cortás las formas, antes del horneado.

Se pueden preservar en un recipiente hermético por varios meses.

Pierniczki

60 min 80–100 sztuk Łatwa

SKŁADNIKI

Mieszanka przypraw w proszku

Cynamon 50 g, imbir 20 g, goździk 15 g, kardamon 15 g, gałka muszkatołowa 10 g, ziele angielskie 10 g, czarny pieprz 10 g, anyż 5 g

Składniki

Mieszanka przypraw: 2–3 łyżek

Mąka pszenna: 300 g

Mąka migdałowa: 2 łyżki

Miód: 4 łyżki

Masło: 100 g

Jajka: 2

Cukier puder: 130 g

Kakao: 1 łyżka

Proszek do pieczenia: 1 łyżka

Decoracja: lukier królewski

Białko jajka: 1

Sok z cytryny: 3 łyżki

Cukier puder: 120 g (około 10 łyżek stołowych)

PRZYDATNE PODCZAS PRZYGOTOWANIA

Foremki o różnych kształtach i rozmiarach, blachy do piekarnika, papier do pieczenia, rękaw cukierniczy z dziobem, pojemniki na ciasteczka.

PRZYGOTOWANIE

1. Podgrzej miód z masłem na małym ogniu, aż do połączenia składników. Zdejmij z ognia i zostaw do ostygnięcia.

2. Przesiej mąkę pszenną, dodaj mąkę migdałową, cukier puder, kakao, sodę oczyszczoną, mieszankę przypraw i wymieszaj. Dodaj miód z masłem i wymieszaj. Dodaj jajka, mieszaj do uzyskania zwartego ciasta, które nie będzie się kleić do rąk (w razie potrzeby dodaj odrobinę mąki). Zawiń ciasto w folię i odstaw do lodówki na co najmniej 2 godziny.

3. Wyłóż blachę papierem do pieczenia.

4. Schłodzone ciasto podziel na 4 części. Każdą część rozwałkuj na grubość około 3–4 mm. Za pomocą foremek wykrój ciasteczka i ułóż je na papierze do pieczenia w odległości 2 cm od siebie.

5. Piecz partiami w średniej temperaturze 180°C przez 8–10 minut (aż brzegi pierniczków będą złotobrązowe). Przed udekorowaniem, pozwól im dobrze ostygnąć.

6. Lukier królewski do dekoracji: ubij białko z cukrem pudrem i kilkoma kroplami soku z cytryny. Ubijaj, aż cukier całkowicie rozpuści się i dodawaj sok z cytryny aż do uzyskania pożądanej konsystencji. Lukier nie powinien być przezroczysty ani nazbyt płynny. Nałóż lukier do rękawa cukierniczego z cienką końcówką i udekoruj każde ciastko według uznania. Pozwól, by lukier całkowicie zgęstniał. Przechowuj gotowe pierniczki w pojemniku.

WSKAZÓWKI KAWIARENKI

Aby nadać kolor pierniczkom, można przygotować lukier w kilku barwach.

Jeśli ciasteczka mają służyć za ozdoby na choinkę, pamiętaj o wykonaniu specjalnej dziurki na nić przed pieczeniem.

Pierniczki mogą być przechowywane w hermetycznym pojemniku przez kilka miesięcy.

Y llegamos al final del recorrido. ¡Ahora te toca a vos! Te invito a probar, degustar, incursionar en la cocina polaca, una gastronomía espectacular que estoy segura te va a encantar.

I dotarliśmy do końca trasy. Teraz twoja kolej! Zapraszam Cię na wyprawę do polskiej kuchni, odkryj tę wspaniałą gastronomię – jestem pewna, że ją pokochasz!

Smacznego!

La publicación de este libro fue financiada por la Embajada de la República de Polonia en Buenos Aires con fondos de la Cancillería polaca destinados al apoyo de la colectividad polaca en el extranjero.

Publikacja książki została sfinansowana przez Ambasadę RP w Buenos Aires ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP przeznaczonych na współpracę z Polonią i Polakami za granicą.

Reservados todos los derechos. Queda prohibida la reproducción total y parcial de esta obra por cualquier medio o procedimiento sin previo permiso de sus realizadores.

Hecho el depósito que establece la ley 11723.

Mes a mes sabor polonés – Cocina polaca en tierra argentina.

ISBN 978-83-956215-7-4