NOWINKI JEDYNKI NR 1 ROK SZKOLNY 2021/2022
Nauczycielu, co Ty na to? Nie od dziś wiadomo, że uczniowie mają swoje ulubione metody pracy na lekcjach i niektóre rzeczy chcieliby zmienić. Może warto się dowiedzieć, jakie są ich propozycje?
Zapytaliśmy kilkoro uczniów naszej szkoły o to, co powiedzieliby swoim nauczycielom, którzy zapytaliby ich o to, jakie są ich opinie na temat prowadzonych lekcji. Część wypowiedzi dotyczyła sposobów sprawdzania wiedzy, czyli sprawdzianów i kartkówek. Uczniowie chcieliby, aby nauczyciele podawali jeszcze bardziej szczegółowe kryteria. Dzięki temu mogliby się lepiej i efektywniej przygotować. Poza tym uważają, że sprawdzianów i kartkówek jest zbyt dużo, przez co młodzież nie ma czasu na inne sprawy poza nauką, a dodatkowo przysparza to wiele niepotrzebnego stresu. Podoba im się też pomysł, aby podczas sprawdzianu można było korzystać przez jakiś krótki czas (np. minuta) z Internetu lub wykonać jedno zadanie z pomocą nauczyciela (albo z wykorzystaniem notatek w zeszycie). Nasi uczniowie wypowiedzieli się również na temat tego, co pomaga im w nauce podczas lekcji. Wielu z nich uważa, że bardzo ważna jest cisza w czasie zajęć, niezakłócana przez kolegów / koleżanki. Okazuje się więc, że rozmowy na lekcji przeszkadzają nie tylko nauczycielom, ale także ich podopiecznym. Nasi rozmówcy mówili także o tym, że nie lubią odpowiadania przy tablicy. Uczniowie powiedzieli, że lubią nowoczesne metody na lekcjach (np. Kahoot!). Doceniane są także prace projektowe. Młodzież bardzo lubi metody angażujące ją w czasie zajęć, np.: dyskusje, scenki, tworzenie plakatów. Lekcje wówczas są ciekawe i szybko mijają. W tym miejscu chcemy podziękować za wszystkie ciekawe lekcje. Doceniamy starania naszych nauczycieli, którzy urozmaicają i uatrakcyjniają nam naukę w szkole.
Redakcja
CO SIĘ CZYTA W NASZEJ SZKOLE? Książki to ciekawy temat, który zbiera różne opnie w naszej szkole. Niektórzy lubią, inni nienawidzą. Znajdą się pewnie też tacy, którzy na ten temat nie mają określonego zdania. Ja osobiście odnoszę wrażenie, iż duża część osób czyta tylko lektury, bo to „obowiązek’’ i prywatnie nie sięga, żeby coś poczytać tylko i wyłącznie dla przyjemności. To trochę przykre. ‘’Jak się czyta lekturę, to się nie ma czasu na czytanie innych książek’’ – tak stwierdził mój kolega z klasy i w sumie trochę prawdy znajduje się w tych słowach, chociaż jeżeli czytanie książek jest czyjąś pasją lub po prostu lubi to robić, na pewno znajdzie czas na tę czynność. Inni uważają, że ‘’zagłębianie się w książce jest męczące’’ lub na przykład że ‘’ czytanie Quovadis jest trudne i monotonne’’. A może więcej osób lubiłoby czytać, gdyby na początku znalazło taką książkę, która by ich zachwyciła, trzymała w napięciu i nie wypuściła aż do jej zakończenia i zainspirowała do kontynuowania tej cudownej czynności? Sądzę, że mogłoby to być początkiem wspaniałej przygody. Natomiast młode osoby, które biorą udział w tej w magicznej podróży, najchętniej sięgają po książki takie jak np. ,,Opowiem o tobie gwiazdom’’ Edyty Prusinowskiej, ,,Nasz ostatni dzień’’ Adama Silvera’y, ale również nieco fantastyczne, czyli ,,Hazel Wood’’ Alberta Melissa’y lub ,,Okrutny książę’’ Holly Black. Na tej liście znajdują się również mangi i znany i lubiany ,,Kubuś Puchatek’’. Natomiast zapytani przez mnie dorośli pracujący w naszej szkole obecnie czytają: ,, Psi park’’ Sofi Oksanen, sagę o Chyłce Remigiusza Mroza, książki Lee Childa, ,,Spotkajmy się pod drzewem ombu’’ (Santa Montefiore), ,,Ojciec Dolindo- Jezu, ty się tym zajmij’’ oraz ,,Franciszkanin z SS’’. Uważam, że w naszej szkole więcej osób powinno czytać książki, bo to dobra zabawa, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Potwierdzają to tytuły, które zostały przeze mnie wymienione powyżej. Jedni lubią fantastykę lub książki obyczajowe, a inni kryminały czy reportaże. I to jest dobre, ponieważ gdybyśmy czytali ciągle to samo, świat byłby nieciekawy i niekolorowy, a tak jest o wiele bardziej interesujący. No i oczywiście o przeczytanych książkach można prowadzić ciekawe dyskusje. Zofia Kępka
Polecamy do przeczytania! Powieść Holly Black „Okrutny książę” to jedna z najlepszych książek dla tych, którzy kochają magię i mroczne elfie tematy. W książce opisana jest historia Jude Durate, ludzkiej nastolatki wychowywanej w Elfhame: królestwie elfów i innych fantastycznych istot. Główna bohaterka mieszka w domu swojego ojczyma, Madoka. Honor nakazywał mu zająć się Jude i jej siostrą Taryn po zabiciu ich rodziców. Akcja książki dzieje się 10 lat po tych wydarzeniach. Madok, jako generał Najwyższego Króla, zapisał swoje „przyszywane” córki do szkoły dla elfich dzieci wysoko urodzonych. Jude i Taryn są tam prześladowane z tego powodu, że są ludźmi. Głównym agresorem jest książę Cardan wraz ze swoimi przyjaciółmi. Dodatkowo życie Jude utrudnia fakt, że chce zostać rycerzem. Książka pokazuje jej walkę z dręczycielami i częste kłótnie z siostrą, która uważa, że zamiast walczyć, trzeba siedzieć cicho i godzić się z losem. Powieść przedstawia dwie reakcje na przemoc i ich skutki. Uważam, że ta książka jest świetna i taka nieprzewidywalna. Myślisz, że wiesz, co zaraz się stanie, a potem odwracasz kartkę i autorka kompletnie cię zaskakuje. Nie jest napisana według schematu, który zazwyczaj widać w książkach. Każda strona to nowa niespodzianka. A kiedy skończysz czytać „Okrutnego księcia”, od razu chcesz sięgnąć po tom drugi („Zły król”) i śledzić dalsze losy Jude. Podsumowując, Holly Black napisała wspaniałą, emocjonującą i niezapomnianą powieść. Serdecznie polecam ją przeczytać i sprawdzić, czy moja opinia jest trafna. Miłej lektury! Matylda Chmielewska - Rytel
Sezon na wycieczki czas zacząć! Zaczął się maj, a wraz z nim ochota na wycieczki. Zapytaliśmy uczniów, gdzie chcieliby pojechać i co zobaczyć. BYDGOSZCZ - Muzeum Mydła i Historii Brudu;
- Wieża ciśnień (najwyższy punkt w mieście); - Wyspa Młyńska; - posągi przechodzące przez rzekę;
WROCŁAW - Ogród Japoński;
- Fontanna multimedialna „Hydropolis”; - Muzeum Narodowe; - Aquapark; - Afrykarium; KRAKÓW - Energylandia; - Wawel; - Kopalnia soli w Wieliczce; - Muzeum Obwarzanka;
- Smocza Jama; - Ojcowski Park Narodowy;
KOŁOBRZEG - Muzeum Figur Woskowych; - Miasto Myszy;
- rejs statkiem; ŁÓDŹ - Muzeum Fabryki; - Muzeum Kinematografii; - Ogród Botaniczny; - Aquapark;
- Centrum Nauki; - Ogród Zoologiczny;
LUBLIN - Skansen;
- Ogród Botaniczny; - Stare Miasto; - Muzeum Cebularza.
Jak widać, atrakcji jest bardzo dużo w całej Polsce. Może któraś klasa skorzysta z naszych podpowiedzi? REDAKCJA
Empiriusz fascynuje uczniów Uczniowie uważają, że ta maszyna jest super. Przekonaj się sam o technologii VR w szkole.
Ostatnio w naszej szkole została zakupiona maszyna do wykonywania doświadczeń elektronicznie dzięki technologii VR. Pani wicedyrektor powiedziała, że ten sprzęt kosztował 30 tys. zł. Po odpaleniu tego sprzętu trzeba na osobę, która wykonuje doświadczenia, założyć google vr ,dzięki którym osoba, która przeprowadza doświadczenie, to wszystko widzi. Następnie zakłada dżojstiki, dzięki którym może się poruszać. Cała maszyna, która się nazywa Empiriusz, jest podłączona także do dużego monitora, dzięki czemu reszta klasy widzi przeprowadzane doświadczenie przez ucznia. Moja klasa miała lekcję z panią wicedyrektor, dzięki czemu zaprezentowała nam ten sprzęt. Na początku pierwsza osoba, która z tego skorzystała, nie wiedziała, co trzeba robić, jak i gdzie klikać, przez co cała klasa się śmiała. Kolejne osoby wiedziały już, jak postępować; przeprowadzaliśmy doświadczenia na temat tlenu. Po wykonanym doświadczeniu powstaje efekt, jaki powinien powstać w realnym życiu. Dzięki temu wiemy, dlaczego i co trzeba było zrobić, żeby to powstało, a po zakończonym doświadczeniu można przejść do quizu na temat tego eksperymentu. Po zakończonym quizie można przejść do wyjścia lub kolejnego doświadczenia. Zaletą tego urządzenia jest to, że możemy sobie pozwolić na większą i częstszą ilość doświadczeń, także tych, które trudno byłoby wykonać w warunkach szkolnych.
(źródło zdięcia: Dziennik Vulcan https://www.vulcan.edu.pl/aktualnosci/empiriusz-vulcana-z-nagroda-zainnowacyjnosc-491)
Szymon Cybula
Byle do przerwy… Przerwa to ulubiony czas uczniów w szkole. Gdzie najchętniej ją spędzają? Uczniowie mają swoje ulubione miejsca na spędzanie przerw. Jednym z nich ( w okresie wiosenno-letnim) jest bieżnia. Jest tam dużo miejsca (szczególnie jeżeli ktoś lubi siedzieć w grupkach), słońce.
Innym dobrym miejscem są schodki z tyłu szkoły. Jeżeli ktoś nie lubi się opalać, jest tam trochę cienia. Poza tym mamy tam dobry widok na duży teren szkolny. Uczniowie czują się tam komfortowo i przytulnie. To dobre miejsce na gorące dni.
Nasi koledzy lubią przesiadywać także przy śmietniku na krawężniku. Doceniają to, że ten kawałek powierzchni w godzinach popołudniowych obfituje w promienie słoneczne.
Na placu przed szkołą królują młodsze klasy, które biegają, krzyczą, wygłupiają się i ta atmosfera nie sprzyja starszym osobom, które wolą ciszę, spokój i swoje towarzystwo. Natomiast w budynku szkoły uczniowie i uczennice upodobali sobie kąty pełne zieleni: przy pokoju nauczycielskim i przy s.48. Jest tam bardzo wygodnie i przytulnie.
Ważnym miejscem są też okolice szatni i stołówki, gdyż jest blisko do sklepiku i do szafek. Podsumowując, nasza szkoła ma dużo miejsc, w których można odpocząć w czasie przerwy. Zachęcamy do szukania swoich własnych ulubionych kątów, w których można poczuć się komfortowo i spokojnie. Julia Miłosz, Zofia Kępka, Szymon Cybula, Marcel Kawa
PS Już po napisaniu tego artykułu okazało się, że na nauczyciele zabronili uczniom przebywać w niektórych z wyżej wymienionych, ponieważ uznali, że dzięki temu będą mogli lepiej zapewnić im bezpieczeństwo w czasie przerw.
Muzyczne przeboje uczniów Nie od dziś wiadomo, że młodzież bardzo lubi słuchać muzyki. Zapytaliśmy naszych koleżanek i kolegów o to, jakie są ich ulubione przeboje.
Okazuje się, że nasi uczniowie mają bardzo zróżnicowane upodobania muzyczne. Jednak wśród muzyków wymienianych najczęściej pojawiają się: Mata, Sanah, Bedoes.
Mata jest ceniony przede wszystkim za pomysłowość i ciekawe teksty: aktualne, bliskie problemom młodzieży, natomiast Sanah lubiana jest za smutne melodie i życiowe słowa. Bedoesa słucha się ze względu na tematykę miłosną jego utworów. Najpopularniejsze gatunki muzyczne wśród naszych koleżanek i kolegów to: k-pop, rap oraz pop. Ostatnio najczęściej słucha się następujących utworów muzycznych: „100 dni do matury” Maty, „Szary świat” Sanah, „Proste” i „Bez ciebie” Dawida Kwiatkowskiego, „Middle of the night” Elley Duhe. Redakcja
Szkoła polska i ukraińska
Miałam ostatnio okazję porozmawiać z koleżanką z klasy, która przeniosła się do naszej szkoły z Ukrainy. Zapytałam ją o różnice i podobieństwa między edukacją pomiędzy krajami. Dowiedziałam się, że maksymalny stopnień w jej kraju to 12, a żeby zdać, potrzeba jest dostać 2. Sprawdziany w szkole trochę się różnią, nauczyciel nie musi ich zapowiadać wcale. Yaryna powiedziała mi też, że kontakt z nauczycielem jest u nas zdecydowanie lepszy. U nas jest dużo prac w grupach, a u nich nie ma wcale. Mają zdecydowanie więcej prac domowych i spędzają nad nimi nawet kilka godzin dziennie. Na wychowaniu fizycznym grają tylko w siatkówkę i piłkę nożną, nie ma ręcznej, hokeja czy innych rzeczy, które my normalnie robimy. Spytałam się też, w której szkole bardziej jej się podoba, jednak trudno jej było to ocenić. Aleksandra Cygan
JAK ZMIENIŁA SIĘ JEDYNKA NA PRZESTRZENI LAT?
Przeprowadziłam wywiad z moim tatą, absolwentem naszej szkoły. Poopowiadał mi trochę ciekawostek, więc chętnie się z wami tym podzielę. -Cześć tato! Opowiedz mi trochę o tym, jak kiedyś wyglądała nasza szkoła. - Jasne, a co chcesz wiedzieć? - Może po prostu opowiedz mi wszystko od początku. -To zacznijmy od tego, że dzieci w klasach 1-3 uczyły się pisać piórami. Był to odgórny nakaz nałożony przez państwo w tamtych latach. No oczywiście w starszych KLASACH cały czas ten nakaz obowiązywał. - Jeju, ale wam współczuję, to musiało być naprawdę ciężkie. - Dodatkowo każdy uczeń musiał nosić mundurek z tarczą szkoły na ramieniu. Wracaliśmy w nich do domu, ponieważ reprezentowaliśmy wtedy szkołę na ulicach miasta. Hmm… co mogę ci tu jeszcze powiedzieć? O, wiem! Skala ocen była od 2 do 5. Nie było 1 ani 6. - Ciekawe! - Nie mieliśmy żadnych boisk do koszykówki, siatkówki, tak jak wy teraz. Na przerwach, w okresie letnim po prostu z chłopakami graliśmy w nogę. Chociaż moją ulubioną dyscypliną był tenis stołowy. Zdobyłem nawet tytuł “Mistrza szkoły” w swojej kategorii wiekowej. - Ale super, musisz mieć wspaniałe wspomnienia z tych czasów. - To prawda, atmosfera była cudowna. Wiem, że nadal macie chór i tańce w szkole. W tamtych latach do chóru należało około 180 osób. W Rykach była tylko jedna szkoła podstawowa, było bardzo dużo uczniów, w moim roczniku było 6 klas do literki “f”. - Wow! To naprawdę dużo w porównaniu do obecnych realiów. - Ja należałem do Zespołu Pieśni i Tańca, który prowadził wtedy Pan Rogala. Były 3 grupy wiekowe, każda składała się z 12 par. Układy taneczne były imponujące. Wtedy każdy uczeń miał dużo czasu na zajęcia pozaszkolne. Pamiętam jeszcze salę geograficzną, w której było mnóstwo map. Nauczyciel zawsze wieszał odpowiednią na tablicy. Mapa ułatwiała zrozumienie tematu. Teraz można wszystko znaleźć w google. Jest to praktyczniejsze. Przed salą gimnastyczną znajdowały się tylko dwie przebieralnie, tu gdzie obecnie znajduje się sklepik szkolny. - A czy plac dookoła szkoły wyglądał tak jak teraz? - Tu, gdzie obecnie jest wybudowana nowa sala gimnastyczna, był plac szkolny, na którym graliśmy w piłkę nożną. Poza tym nic się nie zmieniło. Zawsze bardzo miło odwiedzam swoją starą szkołę. - Dziękuję Ci za chwilę wspomnień. Julia Miłosz
Za co cenimy naszą szkołę? Uczniowie zwykle są krytyczni wobec swojej szkoły. My chcemy zwrócić uwagę na jej zalety.
Przede wszystkim nasza „Jedynka” ma bardzo dobrą lokalizację. Niedaleko znajdują się kawiarnie, sklepy, biblioteka i park. Można tam wstąpić, wracając ze szkoły. Inną ważną dla nas rzeczą jest idealnie zaopatrzony sklepik, w którym możemy kupić: zdrową żywność (np. owoce), kanapki z warzywami i z wędliną lub serem czy różne napoje dla spragnionych uczniów. Na szkolnych korytarzach możemy zobaczyć liczne gazetki ścienne, które są stale aktualizowane. Można się z nich wiele dowiedzieć i uzupełnić wiedzę. Są one bardzo ciekawe. Dużą wartość stanowi nasza biblioteka, w której stale uzupełniane są nowości czytelnicze. Panie bibliotekarki biorą pod uwagę nasze zainteresowania, kiedy planują zakup nowych pozycji. Poza tym w bibliotece są organizowane różne konkursy. Następną pozytywną rzeczą w naszej szkole są ciekawe wydarzenia młodzieżowe. Na przykład ostatnio przed szkołą w czasie długiej przerwy tańczyliśmy belgijkę. Była to nowość, która pozwoliła nam się zintegrować. Bawiliśmy się tak wspaniale, że pani dyrektor przedłużyła nam przerwę o 5 minut. Nie zapomnimy tego do końca szkoły. To było coś! Młodsze dzieci (zerówka, klasy 103) mają swoje małe królestwo w postaci placu zabaw. Są tam huśtawki, domek, karuzela, zjeżdżalnia. Nie mogą tam wchodzić starsi uczniowie, więc dzieci mają tam swój mały azyl. Atutem naszej szkoły jest szeroka oferta zajęć dodatkowych uwzględniających zainteresowania uczniów. Każdy może wybrać coś dla siebie. W czasie tych zajęć możemy włączać się w życie szkoły, organizując różne konkursy. Dodatkowo odkrywamy i rozwijamy umiejętności, a także możemy przygotować się do kartkówki czy do sprawdzianu. Nasza szkoła jest naprawdę dobra i warta polecenia! Redakcja