Η ιστορία της τυπογραφίας και του βιβλίου

Η πρώτη χρονολογημένη ελληνική έκδοση θεωρείται ότι είναι η “Γραμματική” του Κωνσταντίνου Λάσκαρη η οποία τυπώθηκε το 1476 (είκοσι τρία μόλις χρόνια μετά την πτώση της Πόλης) στο Μιλάνο (1), με χαράκτη των (πρώτων) ελληνικών στοιχείων τον Κρητικό Αντώνη Δαμιλά. Η άνθιση της ελληνικής τυπογραφίας ξεκίνησε μακριά από τα τουρκοκρατούμενα ελληνικά εδάφη, στην Ιταλία, με ελληνικά τυπογραφεία κυρίως στη Βενετία, αλλά επίσης στη Ρώμη, το Μιλάνο και άλλες πόλεις. Παρότι υπάρχουν ενδείξεις ότι εκδόσεις ελληνικών βιβλίων στη Βενετία πραγματοποιούνταν ήδη από το 1471, το πρώτο χρονολογημένο βιβλίο που εκδόθηκε στη Βενετία ήταν η “Βατραχομυομαχία” (2 ) που τυπώθηκε το 1486 και μάλιστα από Κρητικό τυπογράφο, τον Λαόνικο Πρωτοπαπά (3).