Aan de achterzijde van het Sportplaza bevindt zich de ligweide met de twee buitenbaden. Afwisselend beschut door bomen die stammen uit de tijd van vóór de realisatie van het complex is het daar bij zonnig weer blijkbaar goed toeven. De behoefte aan zo een plaats was al groot toen het Jan van Galenbad nog op deze plaats te vinden was, maar heeft daarna aan populariteit niets ingeboet. Al bij geringe temperatuurstijging zoeken omwonenden hun heil aan de waterrand. De ligweide zelf is omringd met een manshoge - niet verrassend - begroeide muur. Aan de zuidkant van deze muur bevindt zich Speeltuin Mercator, van waaruit verschillende sportieve activiteiten voor de buurt worden georganiseerd.
Vaart der volkeren Het ingediende schetsontwerp van VenhoevenCS speelde duidelijk in op de zestal aandachtspunten die vooraf waren geuit door de projectcommissie en zette de vier andere geselecteerde architectenbureaus daarmee blijvend op achterstand (Arons en Gelauff Architects, CePeZed, Claus en Kaan Architecten en [het toen nog] Köther en Salman Architecten). De commissie verlangde namelijk van de plannen dat er uitspraken werden gedaan over de toekomstwaarde die het gebouw kon hebben, de verscheidenheid aan gebruikers, de aantrekkelijkheid van het gebouw voor deze zelfde gebruikers, de symboolfunctie die het zou kunnen vervullen (vanwege haar ligging), de kwaliteit van de buitenruimte en de duurzame insteek van materiaalgebruik en energiebeheer. Uit het jury-rapport blijkt al meteen een duidelijk voorkeur voor het plan van VenhoevenCS: “Venhoeven presenteert een ambitieus idee dat een spannende samenhang brengt in het diverse programma. Zijn plan heeft alles in zich om uit te groeien tot een goed ontwerp.” [3], aldus de jury, bestaande uit Erica Terpstra (vz.), Andries Geerse, Ton Schaap en Vera Yamovshtchinsky. De andere plannen zijn naar de mening van de jury onvoldoende uitgewerkt (A&G en K&S), bevatten een verkeerde focus (CePeZed) of hebben een te open karakter (C&K). [3]
Het nieuw te bouwen ‘badhuis’ heeft volgens VenhoevenCS de ambitie om een verbindend element te worden wat de integratie zal bevorderen en de openbare ruimte moet verbeteren [4]. Dat dit geen gemakkelijke taak is in een gevarieerde wijk als De Baarsjes is evident. Zo was er bij de opening van het gebouw al meteen een aanmerking uit conservatieve hoek: de Islamitische zwemvereniging De Waterlelie kon zich niet vinden in de grote glazen puien die het zwembad op enkele plaatsen scheidt van de buitenwereld en van andere ruimtes in het gebouw zelf. Columniste Ebru Umar ageerde tegen dit verwijt in Het Parool: “Het wachten was natuurlijk op de eerste moslimvrouw die een zwembad zonder inkijk wil (of
Exterieur van de achterzijde met het buitenbad en de ligweide. Rechts bevindt zich de Orteliuskade (oostzijde) en achter het complex de Jan van Galenstraat (noordzijde).
3. Erica Terpstra ‘Architectenselectie Combibad Advies Selectiecommissie’ [januari 2002, pag. 6] 4. Esther, Wouters - ‘Nieuw zwembad maakt cultuurverschil transparant’ in Nieuw Amsterdams Peil [september 2006] Bregje Lampe - ‘Zwemmen in een belevingspakket’ in Het Parool [maart 2007, pag. 12-13]
Interieur met zicht op het buitenbad aan de achterzijde.
Interieur van het instructiebassin met zicht op de granieten trappenpartij.
Interieur van het hoofdbad, met op de achtergrond de doorkijk naar de feestzaal. Rechts bevindt zich de Jan van Galenstraat (noord).
2