Rüstem Paşa Medresesi-1551 (Mimar Sinan) Kare bir plan içine sekizgen çapa sahip olan yapıda revakların arka bölümlerine 22 hücre yerleştirilmiştir. Sekizgen plan üzerine, özgün bir deneme olan bu yapının uygulamasındaki zorluklar, Sinan’ı bu şemayı tekrarlamaktan uzak tutmuştur.
İnsanların yapıya giydirdiği anlam, içini doldurduğu eylem mekanların işlevini tayin eder. Bu medresenin başodası giriş ekseni üzerinde bulunmuyor. Kişiyi bir mekana yönlendirmek yerine revakların altında sonsuzluk hissine ulaştırıyor. Birbirine eş bu revakların sonu yok başı yok…
3) Caferağa Medresesi 1559 (Mimar Sinan) Basık kemerli bir kapıdan girilen medrese, inşa edildiği tarihte 15 hücre ve başodadan oluşmaktaydı. Dikdörtgen plan şemasına göre inşa edilmiş olup dörtgen bir avluya sahiptir. Hücreler avlunun etrafına dizilmiş eyvanlardan oluşmaktadır. Üzerleri tonoz veya kubbe ile örtülü olan bu hücrelerin revaklara açılan dikdörtgen birer penceresi bulunmaktadır. u dönemde inşa edilen medreselerin külliye yapısı içerisinde inşa edilmesi yaygın olsa da, bu yapı Osmanlı mimarisindeki bağımsız medreseler grubundan bir örnektir.
4) Kızlarağası Medresesi 1582 (Mimar Sinan) Medrese 11 hücre ve bir dershaneden meydan gelmektedir. Kubbeli ve kare planlı olan medrese başodası girişin solunda kalmaktadır. Kot farklarından dolayı başodaya merdivenle çıkılmaktadır. Arazinin dar olması sebebiyle hücreler çok dardır.
8
mimarhane bülten | şubat 2020
Medrese, sebil ve mekteple birlikte küçük bir külliye niteliğindeki yapının sonradan avlusunun üstü kapatılmıştır. Avluyu tamamen kapatan bu uygulama mimari özelliğinin bozulmasına neden olmaktadır. Bu müdahale ile medresenin en geniş kapalı alanı elde edilmiştir.