Agrimika ''une hypothèse pour les indigènes du futur''

A G R I M I K A une hypothèse pour les indigènes du futur

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη] αγρίμι το [aγrími] Ο44 : 1.ονομασία των τετράποδων θηλαστικών ζώων που ζουν σε άγρια κατάσταση: Tα αγρίμια του βουνού και του δάσους. Tα πεινασμένα αγρίμια τριγύριζαν τη λεία. Tο κυνηγημένο ~ κρύφτηκε γρήγορα στη φωλιά του. 2. (μτφ.) χαρακτηρισμός για άνθρωπο ακοινώνητο, δύστροπο ή ανυπότακτο, ατίθασο. [μσν. αγρίμι(ν) < ελνστ. πληθ. τά ἀγριμαῖα `ζώα που αποτελούν αντικείμενο άγρας΄ (σύγκρ. ψοφίμι)]

[Λεξικό Γεωργακά] αγρίμι [aγrími] το, wild quadruped mammal, (wild) beast (syn αγριμικό): τ’ αγρίμια του λόγγου forest beasts τον έφαγαν τ’ αγρίμια είναι σα φοβισμένο ~ καθόταν σαν κυνηγημένο ~ σαν πεινασμένα αγρίμια τον τριγύρισαν αυτοί (Vlachogiannis) χωρίς το παραμύθι δεν θα υπήρχε τίποτα... ~ μέσα στ’ αγρίμια θ’ απόμενε ο άνθρωπος, το πιο αξιοδάκρυτο απ’ όλα (Melas) κλείστηκε στον εαυτό του, ίδιο ~ που συμμαζώνεται μες στο λημέρι του (KPolitis) folks. φεύγουνε σα λαφόπουλα, αγρίμια κυνηγημένα θα πάρω κάμπον και βουνά τ’ αγρίμια να ρωτήσω poem ~, δύστυχη ψυχή, κ’ έξω από τη μονιά σου (Malakasis) μια ζεστασιά απλωμένη σαν προβιά | ήμερη σαν το κοιμισμένο ~ (Seferis) 1. synecd game, venison (syn κρέας αγριμιού) 2. zoo wild goat, Capra aegagrus (syn αγριόγιδο, αγριοκάτσικο): ~ του βουνού | folks. αγρίμια κι αγριμάκια μου, λάφια μου μερωμένα (Crete) 3. fig rebellious or ill-natured person, rude and unsociable person, uncivilized individual (syn άγριος, ακοινώνητος, άξεστος, απολίτιστος άνθρωπος): ο γιος του είναι ~ είναι ~, δε θέλει να ιδή άνθρωπο το κοπάδι των αρσενικών αγριμιών (Myriv) η Άρτεμη, καθώς ήταν σωστό ~ κ’ έτρεχε όλη μέρα στα κατσάβραχα... αποκοιμιόταν εύκολα (Venezis) poem τι πουλάει το ~ να ρωτήσω δεν προφτάνω (Karyotakis) [fr late MG αγρίμιν ← αγρίμαιον (through pl [aγrímja] ← [aγrímea]), K ἀγριμαῖος]

[Λεξικό Κριαρά] αγριμικό, το. Άγριο ζώο: σαν αγριμικό σκιαζάρικο εφοβόσουν (Σουμμ., Παστ. φίδ. Δ´ [77]). [ουδ. του επιθ. αγριμικός (ΙΛ) ως ουσ. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

[Λεξικό Γεωργακά] αγριμικό [aγrimikó] το, region. wild quadruped mammal, wild beast (syn αγρίμι 1) [fr late MG αγριμικόν, n of MG & dial ModG αγριμικός]

[Λεξικό Κριαρά] αγρίμιν το· αγρίμι.

1) Άγριο ζώο, θηρίο: αγρίμι κακό τον έφαγεν (Πεντ. Γέν. XXXVII 20).

2) Aίγαγρος: η αίγα, το αγρίμιν (Διήγ. παιδ. 1045). [<ουδ. του μτγν. επιθ. αγριμαίος (Θαβώρης 1969: 56-7). Ο τ. στο Du Cange και σήμ.]

Στον μεσαίο κρίκο αυτής της αλυσίδας, στον Θαυμαστό καινούριο κόσμο, ο Άλντους Χάξλεϋ (1894-1963) μας μεταφέρει στο Παγκόσμιο κράτος, στο Λονδίνο, εν έτει 632 μετά Φορντ (2540 μ.Χ.). Η οικογένεια είναι ένας ξεπερασμένος και χυδαίος θεσμός. Οι άνθρωποι αναπαράγονται τεχνητά και μαζικά σε κέντρα επωάσεως και αναπτύσσονται μέσα σε φιάλες. Χωρίζονται από τη στιγμή της γονιμοποίησης σε τάξεις (Α, Β, Γ, Δ, Ε), ανάλογα με τον τελικό κοινωνικό και επαγγελματικό προορισμό τους. Τα ωάρια που ανήκουν στις τρεις κατώτερες τάξεις κλωνοποιούνται δημιουργώντας φουρνιές ομοιόμορφων ανθρώπων, που θα χρησιμοποιηθούν ως εργάτες σε εργοστάσια. Κοινότης, ταυτότης, σταθερότης είναι οι αξίες του παγκόσμιου Κράτους από το οποίο έχει εξοριστεί το συναίσθημα και η τέχνη, στο οποίο ελέγχεται η επιστήμη, στο οποίο δεν υπάρχει θρησκεία ή Θεός. Τη θέση του Θεού έχει ο Φορντ, στον οποίο ορκίζονται οι πολίτες του Παγκόσμιου Κράτους. Είναι ευθεία η σαρκαστική αναφορά στον αυτοκινητοβιομήχανο Χένρυ Φορντ (18631947), τον εμπνευστή της κινητής γραμμής παραγωγής, που έφερε επανάσταση στη διαδικασία μαζικής παραγωγής. Οι πολίτες σταυροκοπιούνται στο όνομά του, κάνοντας στην κοιλιά τους στο σημείο Τ, φόρο τιμής στο πρώτο αυτοκίνητο του μεγάλου Φορντ, το «Μοντέλο Τ» του 1908, που κατέστησε το αυτοκίνητο προσιτό αγαθό για τη μεσαία τάξη. […] Οι αρχές της ευγονικής εφαρμόζονται στο Παγκόσμιο Κράτος με σκοπό την ευτυχία, πράγμα που προϋποθέτει την αποφυγή των κοινωνικών συγκρούσεων και των ψυχικών παθών. Χάρη στην υπνοπαιδεία, τα μέλη κάθε τάξης εκπαιδεύονται να επιτελούν σωστά τον ταξικό τους ρόλο και να είναι ικανοποιημένα με αυτόν, και χάρη στη «σόμα», ένα ναρκωτικό που παίρνουν όλοι σε χάπια, κρατούν μακριά κάθε δυσάρεστο και βίαιο συναίσθημα. Υπάρχει σεξουαλική ελευθερία και «όλοι ανήκουν σε όλους». Επτάμισι ώρες άνετης εργασίας κι ύστερα ναρκωτικά και παιχνίδια, ελεύθερες σχέσεις και αισθησιακά θεάματα που ολοκληρώνονται με σεξουαλικά όργια, αυτή είναι η ζωή στο Παγκόσμιο Κράτος. Όλα είναι υπό έλεγχο, ακόμα και η αρρώστια, τα γηρατειά και ο θάνατος. Οι άνθρωποι ζουν ακμαία ως τα εξήντα τους και έπειτα οδηγούνται σε Νοσοκομεία Μελλοθανάτων για να πεθάνουν ήσυχα εξασφαλίζοντας τη σταθερότητα του πληθυσμού και του πλανήτη, που δεν υπερβαίνει τα δύο δισεκατομμύρια. […]

THE MESA was like a ship becalmed in a strait of lion-coloured dust. The channel wound between precipitous banks, and slanting from one wall to the other across the valley ran a streak of green-the river and its fields. On the prow of that stone ship in the centre of the strait, and seemingly a part of it, a shaped and geometrical outcrop of the naked rock, stood the pueblo of Malpais. Block above block, each story smaller than the one below, the tall houses rose like stepped and amputated pyramids into the blue sky. At their feet lay a straggle of low buildings, a criss-cross of walls; and on three sides the precipices fell sheer into the plain. A few columns of smoke mounted perpendicularly into the windless air and were lost.

KATHISTO FOINIKOPTERO

Στης ημέρας το κέντρο, πεταμένο ανάμεσα στις ταξιδιάρικες σαρδέλες ενός κολεόπτερου με υπόλευκη γαστέρα, ένα κοτόπουλο με μακρύ ξεπουπουλιασμένο λαιμό έκραξε ξαφνικά μιαν ήσυχη σαρδέλα κι η λιαλιά του φτερούγισε στον αέρα, νοτισμένη απ’το παράπονο. Ύστερα μαγνητισμένο από ένα κενό, το πτηνό όρμηξε προς τα κεί. Την ίδια μέρα το ξανάδα, σε μία ζοφερή αστική ερημιά, και του ξεφτιλίζανε την περηφάνια για το χατίρι ενός κουμπιού.

Au centre du jour, jeté dans le tas des sardines voyageuses d’un coléoptère à grosse carapace blanche,un poulet au grand cou déplumé harangua soudain l’une, paisible, d’entre elles et son langage se déploya dans les airs, humide d’une protestation. Puis attiré par un vide, l’oisillon s’y précipita.

Dans un morne désert urbain, je le revis le jour même se faisant moucher l’arrogance pour un quelconque bouton.

Ο μπαμπάς, λοιπόν, ήταν ολομόναχος στο σπίτι, περίμενε ολομόναχος, δεν περίμενε τίποτα το ιδιαίτερο, περίμενε όμως και ήταν ολομόναχος, σταθείτε και θα καταλάβετε. Μπαίνω λοιπόν, πρέπει να σας πω πως ηταν στουπί στο μεθύσι, ο μπαμπάς, αρχίζει λοιπόν να με φιλάει, πράγμα φυσικό αφού ήταν μπαμπάς μου, αλλά να που αρχίζει να μου κάνει χοντρά χάδια, τότε λέω α όχι, γιατί κατάλαβα πού ήθελε να το πάει το κάθαρμα, αλλά όταν του είπα α όχι αυτό ποτέ, πηδάει στην πόρτα και την κλειδώνει και βάζει το κλειδί στην τσέπη και γυρίζει ολόγυρα τα μάτια του κάνοντας α α α, ακριβώς όπως στο σινεμά, ήταν φοβερό. Θα σε κάνω με τα κρεμμυδάκια έλεγε με στόμφο, θα σε κάνω με τα κρεμμυδάκια, άφριζε κιόλας προφέροντας αυτές τις απόκοσμες φοβέρες και τελικά πηδάει πάνω μου. Δε δυσκολεύτηκα να του ξεφύγω. Καθώς ήταν ρετάλι, έσπασε τη μούρη του στο πάτωμα. Ξανασηκώνεται. Ξαναρχίζει να με κυνηγάει, να μην τα πολυλογώ, αληθινή κούρσα σε στοίβο. Και να, καταφέρνει να με πιάσει. Και τα χοντρά χάδια ξαναρχίζουν. Αλλά αυτή τη στιγμή ανοίγει πολύ σιγά η πόρτα, γιατί πρέπει να σας πω ότι η μαμά του είχε πει, λοιπόν, βγαίνω πάω να αγοράσω μακαρόνια και χοιρινές μπριζόλες, αλλά δεν ήταν αλήθεια, ήταν για να τον καθησυχάσει, είχε κρυφτεί στο πλυσταριό όπου είχε φυλλάξει το τσεκούρι και ξαναγύρισε αθόρυβα και φυσικά είχε μαζί της τη θήκη με τα κλειδιά της. Ξύπνια η κυρία ε; Papa, il était donc tout seul à la maison, tout seul qu’il attendait, il attendait rien de spécial, il attendait tout de même, et il était tout seul, ou plutôt il se croyait tout seul, attendez, vous allez comprendre. Je rentre donc, faut dire qu’il était noir comme une vache, papa, il commence donc à m’embrasser ce qu’était normal puisque c’était mon papa, mais voilà qu’il se met à me faire des papouilles zozées, alors je dis ah non parce que je comprenais où c’est qu’il voulait en arriver le salaud, mais quand je lui ai dit ah non ça jamais, lui il saute sur la porte et il la ferme à clé et il met la clé dans sa poche et il roule les yeux en faisant ah ah ah tout à fait comme au cinéma, c’était du tonnerre. Tu y passeras à la casserole qu’il déclamait, tu y passeras à la casserole, il bavait même un peu quand il proférait ces immondes menaces et finalement immbondit dssus. J’ai pas de mal à l’éviter. Comme il était rétamé, il se fout la gueule par terre. Isrelève. Ircommence à me courser, enfin bref, une vraie corrida. Et voilà qu’il finit par m’attraper. Et les papouilles zozées de recommencer.

Mais, à ce moment, la porte s’ouvre tout doucement, parce qu’il faut vous dire que maman elle lui avait dit comme ça, je sors, je vais acheter des spaghetti et des côtes de porc, mais c’était pas vrai, c’était pour le feinter, elle s’était planquée dans la buanderie où c’est que c’est qu’elle avait garé la hache et elle s’était ramenée en douce et naturellement elle avait avec elle son trousseau de clés. Pas bête la guêpe, hein ?

FEGGAROLOUSTI GKAOUKA

MAURH ANASA

Τώρα, αυτό που ονομάζουμε “μπουρζουά”, αν το δούμε σαν ένα στοιχείο που πάντα ενυπάρχει στην ανθρώπινη ζωή, δεν είναι τίποτε άλλο από το ψάξιμο για μία ισορροπία. Είναι ο αγώνας για ένα μέσον ανάμεσα στα αμέτρητα άκρα και αντίθετα που παρουσιάζει η ανθρώπινη συμπεριφορά. Αν πάρουμε ένα οποιοδήποτε από αυτά τα ζευγαρωμένα αντίθετα, όπως την ευλάβεια και την ακολασία, η αναλογία γίνεται αμέσως κατανοητή. Ο δρόμος είναι ανοιχτός για κάθε άνθρωπο ν’αφιερώση όλη τη ζωή του σε πνευματικά θέματα, στο ψάξιμο για τον Θεό, στο ιδανικό της αγιοσύνης. Απ’την άλλη μεριά, μπορεί να παραδοθή ολόκληρος στη ζωή του ενστίκτου, στις απολαύσεις, της σάρκας κι έτσι, να κατευθύνη όλες του τις προσπάθειες στην απόλαυση στιγμιαίων ευχαριστήσεων. Το ένα μονοπάτι οδηγεί στον άγιο, στο μαρτύριο της σάρκας, στην παράδοση στη διαφθορά. Ανάμεσα σ’αυτά τα δύο, στη μέση του δρόμου, αγωνίζεται να περπατήση ο μπουρζουάς. Ποτέ του δεν θα παραδοθή ούτε στην ακολασία ούτε στον ασκητισμό. Δεν θα γίνη ποτέ μάρτυρας ούτε θα υπογράψη τη συμφωνία της καταστροφής του. Αντίθετα, το ιδανικό του είναι να μην παραδώση τα όπλα, αλλά να διατηρήση την προσωπικότητά του. Δεν αγωνίζεται ούτε για την αγιοσύνη ούτε για το αντίθετό της. Αποστρέφεται το απόλυτο. Μπορεί να είναι έτοιμος να υπηρετήση το Θεό, αλλά όχι και να εγκαταλείψη τις χαρές της σάρκας. Είναι έτοιμος να δείξη ευλάβεια, αλλά του αρέσει να νιώθη και κάποια άνεση και ευκολία σε αυτό τον κόσμο. Με λίγα λόγια, ο σκοπός του είναι να βάλη μία στέγη απάνω απ’το κεφάλι του, ανάμεσα σε δύο πόλους, σ’ένα εύκρατο κλίμα, δίχως άγριες καταιγίδες και κοσμοχαλασμούς* κι αυτό το πετυχαίνει αν κι αναγκάζεται να θυσιάση αυτήν την ένταση ζωής και αισθήσεων που προσφέρει η ζωή των άκρων. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήση έντονα, παρά μόνο θυσιάζοντας τον εαυτό του. Ενώ ο μπουρζουάς δεν βάζει τίποτε πιο ψηλά απ’τον εαυτό του-όσο φτηνός κι αν είναι. Κι έτσι, θυσιάζοντας την ένταση, πετυχαίνει τη συντήρηση και την ασφάλεια του. Η συγκομιδή του είναι ένα ήρεμο μυαλό που προτιμάει να το απασχολήση με τον Θεό, όπως προτιμάει την άνεση από την ευχαρίστηση, την ευκολία του απ’την ελευθερία και μία ευχάριστη θερμοκρασία απ’αυτή τη δολοφονική εσωτερική φωτιά. Ο μπουρζουάς είναι, κατά συνέπεια, από τη φύση του, ένα πλάσμα με αδύναμες επιθυμίες, αγχώδες, φοβισμένο μη φανερωθή και εύκολα να υποταγή. Γι’αυτό το λόγο, έχει αντικαταστήσει τη δύναμη με την πλειοψηφία, τη βία με το νόμο και την υπευθυνότητα με την κάλπη.

Άλλη μία φορά. Πες πως είσαι στην εξοχή• σε κάποιο ύψωμα με λίμνες. Πάρε σχεδόν όποιο μονοπάτι θες, και χίλια τα εκατό σε κατεβάζει σε μία κοιλάδα και σ’αφήνει σε ένα μέρος που’ναι δίπλα σε μία λιμνούλα μες στο ποτάμ. Είναι κάτι μαγικό. Άσε το πιο αφηρημένο άνθρωπο να βυθιστεί στους πιο βαθείς ρεμβασμούς του... στήσε αυτό τον άνθρωπο στα πόδια του, βάλε τα πόδια του σε κίνηση κι αλάθητα θα σε οδηγήσει σε νερό, αν υπάρχει νερό σε όλη εκείνη την περιοχή. Έτυχε να διψάσεις κάποτε στη μεγάλη αμερικανική έρημο, δοκίμασέ αυτό το πείραμα, αν τυχόν το καραβάνι σου διαθέτει έναν οπαδό της μεταφυσικής. Ναι, όπως ξέρει ο καθένας, περισυλλογή και νερό είναι ενωμένα για πάντα.

Once more. Say you are in the country; in some high land of lakes. Take almost any path you please, and ten to one it carries you down in a dale, and leaves you there by a pool in the stream. There is magic in it. Let the most absent-minded of men be plunged in his deepest reveries—stand that man on his legs, set his feet a-going, and he will infallibly lead you to water, if water there be in all that region. Should you ever be athirst in the great American desert, try this experiment, if your caravan happen to be supplied with a metaphysical professor. Yes, as every one knows, meditation and water are wedded for ever.

LEUKH FYSALIDA

RADIENERGO SYNNEFO

Αυτά κάνει ο πόλεμος. Αλλά ο σκοπός του επωαζόμενου μισανθρώπου δεν είναι η εχθροπραξία. Έστω και αν πλήττει, η επιθυμία του σκοπεύει τη φυγή. Πέρα από το ψυχόδραμα της “εξ’αντανακλάσεως” σκληρότητας, η κορεσμένη μέχρις αηδίας ψυχή γυρεύει μία βαθύτερη απαλλαγή. Να αποκοπεί από την κοινότητα στην οποία ανήκε, να παραιτηθεί από την εν γένει ανθρωποκρατία. Και φυσικά εδώ αρχίζει το αληθινό της δράμα. Γιατί δεν φεύγεις από την κοινωνία των ανθρώπων όπως εξέρχεσαι από μία ζούγκλα. Η πίστη σε μία δικαιωματική αυτοδιάθεση καταλήγει σε σατανική σπαζοκεφαλιά.

Zazie dans le métro Raymond Queneau Editions Gallimard 1959

Ο λύκος της στέππας Hermann Hesse μτφρ. Γιούρι Κοβαλένκο Άγκυρα Αθήνα 1976

Μόμπι-Ντικ ή Η φάλαινα Herman Melville μτφρ. Α.Κ.Χριστοδούλου Gutenberg Αθήνα 1991

Moby Dick or The Whale Herman Melville eBook by Planet PDF

Η κόκκινη αλεπού * Οι ξυλοδαρμοί Κωστής Παπαγιώργης Καστανιώτη Αθήνα 1992

FOR A NON ANTHROPOCENTRIC EXAMPLE OF CIVILISATION project developed by Michaela Litsardaki photos by Giorgos Kalivis & Sevastiana Konstaki

Η Ζαζί στο μετρό Raymond Queneau μτφρ. Γεωργία Κατωπόδη γράμματα Αθήνα 1981

Ασκήσεις Ύφους,Raymond Queneau μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης ύψιλον, βιβλία Αθήνα 1984

University of Thessaly, Department of Architecture Volos, 2014-2015 Tutors: Maria Papadimitriou, Yorgos Tzirtzilakis

Exercices de style Raymond Queneau Editions Gallimard 1947

Brave new world Αldous Ηuxley www.idph.net 18.05.2002

© AGRIMIKA• une hypothèse pour les indigènes du futur

θαυμαστός καινούριος κόσμος Αldous Ηuxley μτφρ. Ανδρέας Αποστολίδης εισ. σημείωμα Λαμπρινή Κουζέλη Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Αθήνα 2013