We gaan verhuizen! En wel naar het culturele hart van Amsterdam. In ons kersverse nieuwe kantoor werken we gestaag verder aan de uitbreiding van het Meridiaan Uitgevers-fonds.
Een paar bekenden in het voorjaar: Sasja Filipenko met mogelijk zijn meest ijzingwekkende boek tot op heden, Cremulator Samanta Schweblin is op de toppen van haar kunnen in Het goede kwaad. Van Judith Hermann publiceren we de tweede in de reeks, Thuishaven
En, hoera! Forugh Karimi. De auteur van De moeders van Mahipar en Nargis publiceert dit voorjaar haar nieuwe grote roman In mijn ogen draag ik wolken
Nieuw bij Meridiaan Uitgevers: Agustina Bazterrica. Zij schreef na Schitterend lichaam (Atlas Contact, 2020) een al even verontrustende nieuwe roman, De onwaardigen
De Singaporese Jemimah Wei en haar prachtige debuutroman De tweede dochter, over twee halfzussen die in een snel veranderende miljoenenstad hun weg moeten zien te vinden.
Of Simone Meier, die met Ontvlamd de schijnwerpers zet op de vrouw die Van Gogh groot maakte. Maya Kessler sleurt je mee in de vonken schietende liefdesgeschiedenis tussen twee zeer eigenzinnige, complexe personages in Rosenfeld.
En dan is er tot slot Uketsu: niemand behalve zijn Japanse uitgever weet wie hij is. De YouTuber (altijd mét masker) en auteur wist minstens 35 internationale uitgevers te verleiden om de rechten van zijn Vreemde tekeningen aan te kopen.
Het wordt weer een fijn voorjaar!
Nelleke Geel en Carla de Jong
Brief aan mijn lezers
‘In 2020 , het jaar waarin ik mijn debuutroman schreef, ging het geheugen van mijn moeder hard achteruit. Terwijl ik het ene na het andere personage schiep, werden uit haar wereld een voor een alle verhalen geroofd. Ik bracht de bergen van Mahipar naar Nederland, terwijl onder haar voeten alle rotsen begonnen af te brokkelen. Ik klampte me vast aan pen en papier, zij zweefde, dwaalde en verdween in de tijd. Zij bleef doorgaan. Ik bleef doorgaan. Na De moeders van Mahipar kwam mijn novelle Nargis
Mijn moeder lag op sterven toen ik de laatste hoofdstukken van In mijn ogen draag ik wolken schreef. Ze overleed enkele dagen nadat ik de eerste versie had afgerond. Voor dit kleine universum heb ik alles gegeven – van mijzelf, mijn ouders, mijn twee landen en mijn dromerige geest. Maar vraag me alstublieft niet in hoeverre dit verhaal autobiografisch is, want daar heb ik oprecht geen antwoord op. Feiten zijn als vissen in de zee van de fantasie. Het is aan u of u de hengel ter hand neemt of dat u zich overgeeft aan de golven.’
Forugh Karimi
Van de auteur van De moeders van Mahipar
Ooit besloot Widá bij moeilijke momenten in haar leven voortaan haar gevoel uit te schakelen. Dat bracht haar ver toen ze als vijftienjarige Kabul moest ontvluchten en in Nederland terechtkwam, waar ze zich binnen de kortste keren de taal eigen maakte en de middelbare school afrondde, zodat ze geneeskunde kon studeren en een carrière als psychiater kon opbouwen.
Maar dan krijgt ze nieuws over een meisje dat vroeger in Kabul als een zusje voor haar was en valt de basis onder haar zo zorgvuldig opgebouwde leven weg. ‘Er was één verhaal van vroeger dat ze halverwege had losgelaten. En dat losse eindje had haar uiteindelijk ingehaald. Een onafgemaakt verhaal kun je niet begraven, dat had ze als psychiater moeten weten.’
Widá ziet maar één uitweg: een oude belofte nakomen en zo het verleden rechtzetten. Zal het haar lukken dat ene verhaal af te maken en voorgoed te laten rusten?
FORUGH KARIMI (Kabul, 1971)
kwam als 25-jarige op de vlucht voor de oorlog in Afghanistan in Nederland terecht. Ze vervolgde hier haar studie geneeskunde en heeft inmiddels haar eigen pra k tijk als psychiater en psychotherapeut. In 2022 debuteerde ze met de roman De moeders van Mahipar – bekroond met de Hebban Debuutprijs –waarna in 2023 de novelle Nargis verscheen. Met In mijn ogen draag ik wolken laat ze opnieuw zien een unieke bijdrage te leveren aan het Nederlandse literaire landschap. Sinds september 2022 is Karimi lid van de Raad voor de Nederlandse Taal en Letteren.
PROMOTIE
– Interviews en mediaoptredens ‒ Recensies – Advertentiecampagne ‒ Social-mediacampagne
VOOR DE BOEKHANDEL ‒ Boekhandelstournee ‒ Leesexemplaren ‒ Posters op maat
Titel In mijn ogen draag ik wolken
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 400
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 20 , 5 cm
ISBN 978 94 93305 27 4
Prijs € 26 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 70 0
Prijs ca. € 13 ,99
NUR 301
Verschijnt 6 mei 2025
fragment
Ze herinnerde zich hoe haar oma keer op keer haar hand liet lezen en in jammeren uitbarstte als ze voor de zoveelste keer van een waarzegger te horen kreeg dat hij maar weinig mensen kende van wie de handpalmen zo veel tekenen van lijden vertoonden. Ze herinnerde zich hoe ze bibí’s lichaam onder de blauwe boerka had voelen trillen toen een van die oplichters haar vertelde dat haar sterren heel ongunstig stonden ten opzichte van die van oom Fahím. Ze herinnerde zich hoe ze samen met bibí bij de ingang van het mausoleum van Aboelfazel kaarsen kocht, door de koude en sto ffi ge hal liep met aan beide kanten een smal bordes, waarop zij aan zij lamme, blinde en anderszins verminkte bedelaars zaten. Bibí en zij gaven hun met modder besmeurde schoenen af aan de man met één been die er tegen betaling over waakte. Bibí had hem een keer gevraagd waarom hij één been had en hem een biljet van 50 afghani gegeven toen hij vertelde dat hij een paar jaar geleden als soldaat op een mijn was gelopen.
De pers over De moeders van Mahipar :
‘De moeders van Mahipar is een gelaagde, rijke, volle roman, die zich afspeelt op verschillende niveaus, in drie landen: Afghanistan, Engeland en Nederland.’
– LEX BOHLMEIJER, DE CORRESPONDENT
‘De literatuur blijkt een e ff ectieve manier om de Afghaanse geschiedenis en de ervaringen van vluchtelingen tot leven te wekken. De fictionele vorm voegt het menselijke perspectief, de emoties en de spanningen toe aan de kale feiten. (...) Dit knappe, doordachte boek is duidelijk het werk van een ervaren schrijver.’ – DE VOLKSKRANT
De pers over Nargis :
‘Thema’s als het generatieverschil tussen migrantenouders en hun kinderen op wie ze al hun hoop hebben gevestigd en de onzekerheden die komen kijken bij het opgroeien, worden door de auteur op subtiele en natuurlijke manier uitgewerkt. (…) Nargis is daarmee een doeltre ff ende novelle die ook zo een hele roman had kunnen zijn.’ – DE BOEKENKRANT
‘De lezer van de novelle wordt overweldigd door de dappere, eerlijke en onbevangen Nargis en haar strijd voor het behoud van het gezin.’ – DE LIMBURGER
PRIJZEN EN NOMINATIES:
2022 – National Book Award for Translated Literature 2022 - Premio Iberoamericano de letras José Donoso 2022 - O. Henry Prize for Short Fiction 2021 - Premio IILA-Literatura 2020 - Premio Mandarache 2020 - Longlisted for the Booker International Prize 2019 - Longlisted for the Man Booker International Prize 2017 - Shirley Jackson Award (Novella) 2017 - Shortlisted for the Man Booker International Prize 2015 - Premio Tigre Juan de novela 2015 - Premio Ribera de Duero de Narrativa Breve 2014 - Premio Konex - Diploma al Mérito 2009 - 2013 2012 - Premio Juan Rulfo 2010 - Included in the Granta List ‘Best of Young SpanishLanguage Novelists’ 2008 - Casa de las Américas 2001 - Fondo Nacional de las Artes ( 2 x)
‘Ziekmakend goed.’ – EMMA CLINE, AUTEUR VAN DE MEISJES
Een nieuw boek van Samanta Schweblin is altijd een belevenis en in Het goede kwaad overtreft ze zichzelf met zes lange korte verhalen die beklemmend, betoverend, en diep menselijk zijn.
Het goede kwaad belicht de kwetsbaarheid van het leven en de oncontroleerbaarheid van datgene waar we veel om geven. Zoals een verdrietige vader die niet in staat is om met zijn zoon te communiceren, na een ongeluk dat hij uit onoplettendheid niet had weten te voorkomen; zoals een moeder die tevergeefs wacht op de terugkeer van haar dochter; zoals een vrouw die moe is van het leven, maar zich uit liefde gedwongen voelt het voort te zetten.
Onberispelijk, zwartgallig grappig, en absoluut schitterend is Het goede kwaad en de verhalen tonen ons een schrijfster op de toppen van haar kunnen: Schweblin is een meester in spanning opbouwen en een geweldige stilist, die de lezer in gelijke mate kan ontroeren en verontrusten.
‘Angstaanjagend, met een sterke ondertoon van vrees. Je weet nooit wat er om de volgende hoek loert.’ –
JULIA OTSUKA
SAMANTA SCHWEBLIN (1978 , Buenos Aires) won in 2022 de National Book Award for Translated Literature voor de verhalenbundel Zeven lege huizen. Haar debuutroman, Gif, stond op de shortlist van de International Booker Prize, en haar roman Duizend ogen en verhalenbundel Mond vol vogels stonden op de longlist van dezelfde prijs. Haar boeken zijn vertaald in meer dan veertig talen. Ze werkt momenteel aan een roman.
Zijn grote, donkere ogen zochten in de duis ternis, en ik wist zeker dat ze mij zochten. Hij hief zijn hoofd om me recht aan te kijken. Hij snoof en probeerde op te staan, maar dat lukte niet.
Ik knielde naast hem neer, sloeg mijn armen om zijn warme hoofd en legde mijn voorhoofd tegen het zijne. ‘Het komt goed met je,’ zei ik tegen hem. ‘Rustig maar.’
fragment
Met het weinige licht van de enige straatlantaarn daar aan het einde van het blok, leek het lichaam, liggend op het asfalt, zo groot en zo volkomen uit proporties dat ik niet meteen begreep wat het was. Het was een paard, dat op het asfalt lag alsof het weet ik waar vandaan was neer gestort. Om hem niet aan het schrikken te maken, liep ik langzaam naar hem toe. Hij ademde gejaagd, zijn opge zwollen buik ging op en neer en rekte zijn versleten vacht onder de riemen uit.
Schrijvers over
Samanta Schweblins werk:
‘De gebroeders Grimm en Franz Kafka brengen een bezoek aan Argentinië in Samanta Schweblins duistere verhalen over mensen die door kieren zijn geglipt of in gaten zijn gevallen in alternatieve werkelijkheden.’ – J.M. COETZEE
‘De unieke stijl, het snelle ritme, en de verbazingwekkend wijze en compacte manier van vertellen zorgen voor een bijzondere roman die in je gedachten zal blijven lang nadat je dit boek hebt neergelegd.’ – ETGAR KERET
‘Schweblin heeft het talent om tot het kloppend hart van onze angsten door te dringen.’ – DAISY JOHNSON
‘Gif is een klein meesterwerk, een prachtig en huiveringwekkend, eigentijds boek.’ – ALEJANDRO ZAMBRA
‘Het lezen van haar werk is een intense, bijna fysieke ervaring. Bereid je voor om gebiologeerd, geboeid, doodsbang en veranderd te zijn.’ – HELEN PHILLIPS
Uit: Berliner Zeitung
‘Berlijn is momenteel een van de meest vrije steden van Europa. En een stad met een enorme Russischtalige diaspora. We weten ook dat de hoofdpersoon Pjotr Nesterenko, het hoofd van het crematorium in Moskou ten tijde van Stalin, persoonlijk Berlijn heeft bezocht. Hij kwam hier om te zien hoe crematoria werkten. Hij werd opgeleid op de plaatsen waar de nationaalsocialisten later hun crematoria voor Auschwitz perfectioneerden. In Moskou werden dezelfde ovens al veel eerder gebruikt. Cremulator bevat meer van zulke overlappingen van totalitaire systemen die zich in de menselijke geschiedenis keer op keer herhalen.’ – SASJA FILIPENKO
‘Gitzwart commentaar op het Rusland van vandaag.’
Pjotr Nesterenko kent de dood bij zijn voornaam. Als directeur van het crematorium van Moskou ten tijde van Stalin heeft hij ze allemaal tot as gereduceerd: de dissidenten, de vermeende spionnen en de voormalige helden van de revolutie die het slachto ff er zijn geworden van de zuiveringen.
Hij, aan de andere kant, is ervan overtuigd dat hij niet kan sterven. Hij is al ontelbare keren ternauwernood aan de dood ontsnapt – tot de dag dat hij zelf gearresteerd wordt. Als een ware Scheherazade vertelt hij zijn ondervrager tot gekmakens toe verhalen over zijn leven, waarbij verbeelding, inbeelding of realiteit om elkaar heen lijken te kronkelen. Wat gelooft hij zelf nog? En ontkomt hij zelf aan de galg?
Met Cremulator schreef Filipenko mogelijk zijn beste, in elk geval meest huiveringwekkende roman tot op heden.
SASJA FILIPENKO (1984 , Minsk) is journalist, voormalig tv-presentator van een satirisch programma in Rusland, scenarioschrijver en auteur van vijf romans. Hij is ook een uitgesproken tegenstander van zowel Loekasjenko als Poetin en in beide landen, Belarus en Rusland, is hij persona non grata.
Meridiaan Uitgevers publiceerde van Filipenko eerder al De Ex-zoon, Hetze en Uitgewist
PROMOTIE ‒ Auteursbezoek ‒ Interviews ‒ Recensies
VOOR DE BOEKHANDEL ‒ Leesexemplaren ‒ Posters op maat
Oorspronkelijke titel Kremulator, кремулятор (Vremja, Время)
Vertaling Jan Lodewijk Eshuis
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 224
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 20 , 5 cm
ISBN 978 94 93305 68 7
Prijs € 23 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 69 4
Prijs ca. € 11,99
NUR 302
Verschijnt 15 april 2025
‘Hoeveel cremeer je er per dag?’
‘Per dag, dat is moeilijk te zeggen …’
‘Doe je best!’
‘O fficieel of in de nacht?’
‘O fficieel, om te beginnen …’
‘Het is makkelijker om het per jaar te bekijken … In ’ 31 cremeerde ik zo rond de drieëntachtighonderd mensen, in ’ 32 iets meer dan negenduizend. Verder is dat cijfer min of meer op hetzelfde niveau gebleven. Dat is gemiddeld dus twintig mensen per dag, maar nogmaals, dat is zonder het nachtelijke werk …’
Ik was de god van de as. Alle vulkanen ter wereld, liefste, benijdden me om de hoeveelheid as die ik dagelijks produceerde. Mijn kelder bij de Donskoje-begraafplaats was een waar rijk van Hades. Zoon van Rhea en Kronos, broer van Zeus, ik was degene wiens naam men liever niet uitsprak. En toch, liefste, was ik niet Thanatos, niet de dood zelf. Eerder Hades, die heerste over het rijk dat hij niet wilde. Zeus kreeg de wereld van de mensen en van de hemel, Poseidon de wereld van de zeeën, maar ik kreeg de begraafplaats van Moskou en het eerste crematorium – een plaats die zelfs bij de goden walging opriep …
Reacties
van de media:
‘Sasja Filipenko ensceneert dit met stilistische vaardigheid. Zijn verhoorroman leest als een duel – met korte zinnen, snelle replieken en vlijmscherpe humor.’
– FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG
‘Het boek is doordrongen van een kilte die tot in de kern gaat, maar de verteller Pjotr is niet koud. Het is eenvoudigweg adembenemend hoe de auteur erin slaagt om van Pjotr Nesterenko een soldaat te maken die alle verschrikkingen overleeft terwijl hij ze met brute helderheid waarneemt. (…)
Cremulator levert bijna terloops een gitzwart commentaar op het Rusland van vandaag.’ – NDR KULTUR
‘Sasja Filipenko beheerst de kunst van drastische verandering. Van komedie naar wrede tragedie, van ironie naar poëzie, van metaforisch spel naar documentair proza. Dit creëert de literaire aantrekkingskracht en uiteindelijk de spanning van de tekst.’
– DEUTSCHLANDFUNK
‘De blik op een maatschappij waarin totale staatsterreur wordt opgelegd heeft beklemmende trekken, maar Filipenko wil ook een onderhoudende roman neerzetten met ronduit hilarische passages.’ – NEUE ZÜRCHER ZEITUNG
Uit de krant Haaretz
Top Choices:
‘Mensen praten over Rosenfeld. Er wordt gezegd dat het gedurfd, origineel en verslavend is, dat je het niet kunt wegleggen, het sleept je mee, maar je kunt er niet helemaal de vinger op leggen. Allereerst is het natuurlijk de seks – de roman bevat grafische en veelvuldige beschrijvingen van seks die in geen enkele erotische roman zouden misstaan.
Wat onderscheidt Maya Kessler dan van E.L. James? Het moet iets zijn in de toon, de stem, het niveau van bewustzijn, het talent. Het is namelijk niet erg waarschijnlijk om een erotische roman te vinden waarin de heldin tegen haar minnaar zegt: “Ik ben gek op je ballen. Mijn plan is om met ze te trouwen, een huis te kopen in de buitenwijken, een drive-in filmpje te pakken en een vanilleshake te delen in het restaurant. Ik en die testikels”.’
Het meest besproken boek van de afgelopen jaren
Noa Simon is een zesendertigjarige filmmaker die weet wat ze wil als ze het ziet, en als ze Teddy Rosenfeld ontmoet gaat ze er helemaal voor. Teddy’s afwijzingen sporen haar alleen maar verder aan, de uitdaging is té aantrekkelijk om te negeren. Ze regelt zelfs een baan op zijn kantoor, waarop er een ware battle of the wills ontstaat die Teddy uiteindelijk verliest. Beiden dragen echter de nodige bagage uit het verleden mee die zich niet zomaar laat wegdrukken, hoe gepassioneerd de relatie ook mag zijn.
Rosenfeld is een schaamteloos openhartige roman over een zinderende, complexe relatie tussen twee eigenzinnige mensen, en hoe ze er uiteindelijk gelouterd uitkomen.
‘Maya Kessler vertelt een sexy, grappig en obsessief liefdesverhaal dat alle conventies doorbreekt, zowel in de literatuur als in liefdesrelaties.’ – HAARETZ
MAYA KESSLER (1978 , Tel Aviv) studeerde kunst aan de Rietveld Academie te Amsterdam en werkt als filmmaker voor een internationaal biotech bedrijf. Daarnaast ontwikkelt ze content voor (inter nationale) tele visie. Haar roman Rosenfeld gaf ze in eigen beheer uit, nadat elke Israëlische uitgever de roman had afgewezen. Die van Kinneret, Zmora, Dvir pikten het vervolgens op. Kessler woont met haar familie in Jeruzalem.
Van Rosenfeld zijn inmiddels meer dan 50 000 exemplaren verkocht.
PROMOTIE
‒ Auteursbezoek
‒ Social-mediacampagne ‒ Interviews
VOOR DE BOEKHANDEL
‒ Leesexemplaren
‒ Posters op maat
Oorspronkelijke titel Rosenfeld, רוזנפלד (Kinneret, Zmora, Dvir, כנרת ,
Vertaling Hilde Pach
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 400
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 20 , 5 cm
ISBN 978 94 93305 44 1
Prijs € 24 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 45 8
Prijs ca. € 12 ,99
NUR 302
Verschijnt 24 april 2025
‘Geef me eens een sigaret.’ Ik kan net niet bij zijn pakje.
‘Met alle plezier.’
Ik kijk naar hem en zeg volkomen ernstig: ‘Nu moet je oppassen.’
Hij reikt me een sigaret aan en legt zijn hand op zijn hart, glimlachend. We hebben nauwelijks een woord gewisseld en ik voel al dat ik op het punt sta deze man aan te vliegen en hem mee te slepen totdat hij het zal uitschreeuwen, en ook dan zal ik niet loslaten, totdat ik hem verslonden heb en er niets meer van hem over is.
‘Nou?’ Ik ben ongeduldig.
‘Wat nou?’
‘Wat zeg je ervan?’
‘Wat zég ik ervan? Kom niet bij mij werken.’
‘Echt waar? Waarom zeg je dat?’
‘Waarom denk je?’
‘Omdat je blijkbaar iets tegen me hebt. Of vóór me.’
Hij werpt me een schuine blik toe. ‘Heel juist.’
‘Je hebt me pas drie minuten geleden leren kennen.’
‘Daar had ik genoeg aan.’
‘Je bent een schoft.’
‘Je hebt geen idee.’ Hij glimlacht.
De media over Rosenfeld:
‘Kesslers debuutroman is een erotische romance, maar heeft het soort verdraaide humor en ra ffinement dat alle regels breekt.
Dit is een boek vol actie en dialoog en obsessieve gedachten, en het is duidelijk geschreven zonder de zorgen van het huidige klimaat over machtsevenwicht of autoriteit in relaties, de #MeToobeweging en andere dergelijke complicaties die uitleg vereisen over wat we mogen willen, hoe we mogen schrijven en wat we zouden moeten lezen.’ – HAARETZ
‘Een zelfverzekerd geschreven, behoorlijk aanschouwelijk en boeiend boek.’ – KVELLER.COM
‘Rosenfeld is een debuutroman vol vitaliteit die Maya Kesslers ferme grip op de plot weerspiegelt. (…) Intelligente en geestige communicatie vindt niet alleen plaats tussen de twee geliefden, maar in feite ook tussen de tekst en zijn lezers.’
– CALCALIST BOOK REVIEW
‘Dit boek slaagt erin om zinnige dingen te zeggen over seks en literatuur en creativiteit en mannen en vrouwen en macht en dominantie – juist omdat het zich niet bezighoudt met begrippen, maar eerder met de literaire basismaterialen: personages, conflicten en plot.’ – LITERATI
Over Kiezels:
‘“Elke beschrijving, elke verslaglegging is een bedrieglijk ordenen van de werkelijkheid.” Dat kan zo zijn, en het zoeken is zoals altijd mooier dan het vinden, maar wat schrijft ze goed, en wat levert het briljante kiezels op.’ – HET PAROOL
‘ Thuishaven is het meest overtuigende verhaal van een radicaal nieuw begin.’ – DIE WELT AM SONNTAG
In haar roman Thuishaven vertelt Judith Hermann over een nieuw begin: een oude wereld gaat verloren en een nieuwe wordt geschapen. Een vrouw heeft haar oude leven achter zich gelaten, is aan zee gaan wonen, in een huis voor zichzelf. Ze schrijft korte brieven aan haar ex-man om hem te vertellen hoe het haar vergaat in dit nieuwe leven in het noorden. Ze sluit voorzichtige vriendschappen, probeert een a ff aire, ze vraagt zich af of ze kan settelen of dat ze verder zal trekken.
Thuishaven is het verhaal van een vrouw die veel dingen achterlaat, veerkracht ontwikkelt en iemand anders wordt in het intense, immense landschap van de kust.
Na Kiezels (najaar 2024 ) volgt nu Thuishaven. In het najaar van 2025 sluiten we af met Zomerhuis, later in een gloednieuwe vertaling van Herman Vinckers.
‘Melancholie, contemplatie en een roes van vrijheid: in haar betoverende roman
Thuishaven vertelt Judith Hermann het verhaal van een vrouw die een nieuw leven begint nadat haar dochter is verhuisd en zij van haar man is gescheiden.’
JUDITH HERMANN (1970 , Berlijn) publiceerde in 1998 haar eerste bundel Zomerhuis, later en maakte er nationaal en internationaal meteen furore mee. Na nog twee bundels en een roman, verscheen het veelgeroemde Lettipark (Uitgeverij Vleugels, 2021). Daheim (Thuishaven) kwam in eigen land uit in 2021, gevolgd door Wir hätten uns alles gesagt in 2023 . Hermanns werk is veelvuldig bekroond, met onder andere de Kleist Preis, de Friedrich Hölderlin Preis, de Wilhelm Raabe Preis, en de Deense Blixenprisen. Ze woont aan de kust van Ostfriesland.
PROMOTIE ‒ Auteursportret ‒ Recensies
VOOR DE BOEKHANDEL ‒ Leesexemplaren ‒ Posters op maat
‘Het mooiste boek dat ik in vele maanden gelezen heb.’
– 3SAT
Oorspronkelijke titel Daheim (S. Fischer Verlag)
Vertaling Herman Vinckers
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 192
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 18 cm
ISBN 978 94 93305 38 0
Prijs € 22 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 39 7
Prijs ca. € 12 ,99
NUR 302
Verschijnt 13 februari 2025
Brief aan mijn lezers
‘Ik heb er negen jaar over gedaan om dit boek te schrijven, en het is dus zó veel verschillende dingen voor me geweest: een boek over dagdromen, ambitie, hosselen, gekozen familie, grenzen en nationaliteiten, romantiek op laag pitje zetten, geestelijke gezondheid bij ouder wordende mannen, frietjes – en telkens als mensen me vragen wat de inspiratiebron voor het boek was, merk ik dat ik elke keer een ander antwoord geef, en elk antwoord is waar!
Ik zal er één delen: relaties zijn heel belangrijk voor mij, en daar waar ik vandaan kom, betekent dat vaak dat je helemaal opgaat in de zaken van degenen van wie je houdt, zelfs als je daardoor soms wilt sterven.
Dus toen pakweg een decennium geleden het wereldwijde gesprek over grenzen begon, begon ik dieper na te denken over de botsing van onafhankelijkheid en intimiteit, vooral bij de vorming van een zelf. Toch heb ik De tweede dochter altijd gezien als een liefdesverhaal. Ik hoop jullie ook.’
Jemimah Wei
‘Ik kan dit verdomde boek gewoon niet wegleggen.’ – ROXANE GAY
Genevieve Yang is enig kind en woont met haar ouders en grootmoeder in een eenkamerflat in Bedok, Singapore. De familie wordt geconfronteerd met Arin, dochter uit het geheime tweede gezin dat grootvader had in Maleisië. De twee meisjes groeien op als zussen, terwijl ze navigeren door de intensiteit van het leven in een arbeidersgezin in de stad Singapore. Hun charismatische moeder, Su, geeft haar meisjes lof, liefde en aansporingen die tegelijkertijd onlosmakelijk verbonden zijn met hoge verwachtingen voor hun toekomst, en schrijft haar dochters bemoedigende briefjes:
‘Mevrouw Su Yang wenst haar dochters, Genevieve Yang, Arin Yang, en hun grote mooie hersenen een prachtige en productieve dag toe.’
Twintig jaar later is Arin een beroemde actrice met een mysterieuze uitstraling, terwijl Gen uit alle macht heeft geprobeerd níet te voldoen aan al die onverbiddelijke eisen.
Een schitterend debuut over de vorming en ontvlechting van familiebanden in een meedogenloos snel veranderende miljoenenstad als Singapore.
(voor meer informatie over de inhoud, zie pagina 24 )
JEMIMAH WE I (1992 , Singapore) is geboren en getogen in Singapore. Ze woont en werkt in Singapore en de Verenigde Staten. Jemimah was een Wallace Stegner Fellow aan Stanford University, Felipe P. De Alba Fellow aan Columbia University, en ze ontving prijzen en beurzen van Singapore’s National Arts Council, Sewanee Writers’ Conference, Bread Loaf Writers’ Conference, Writers in Paradise. Ze is ook onderscheiden met de Francine Ringold Award. Haar fictie heeft de William Van Dyke Short Story Prize gewonnen. Bijna tien jaar lang was Jemimah presentatrice voor meerdere omroepen en digitale kanalen, en ze schreef en produceerde korte films en reisgidsen voor Laneige, Airbnb en Nikon.
‘Wat een wijs en prachtig boek.’ – PAUL BEATTY
PROMOTIE
‒ Auteursbezoek
‒ Recensies
‒ Social-mediacampagne
VOOR DE BOEKHANDEL
‒ Leesexemplaren
‒ Posters op maat
Oorspronkelijke titel The Original Daughter (Doubleday)
Vertaling Dirk-Jan Arensman
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 380
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 20 , 5 cm
ISBN 978 94 93305 72 4
Prijs € 24 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 73 1
Prijs ca. € 12 ,99
NUR 302
Verschijnt 22 mei 2025
Meer over De tweede dochter :
Vóór Arin werd afgeleverd, was Genevieve Yang enig kind. Vlijtig lerend, intelligent, de druk goed te presteren was vanaf jonge leeftijd aanwezig. Met haar ouders en oma woont ze in een eenkamerflat in Bedok, een volkswijk in Singapore. De komst van Arin is de beschamende erfenis van een grootvader van van wie werd gedacht dat hij al heel lang dood was.
De meisjes worden onafschei delijk – na een stroeve start met een amper pratende, bedeesde Arin en een wijsneuzige Genevieve. Ze streven naar academische perfectie, de prestatiedrang is hoog. Want niet presteren betekent verpletterd worden, dus com petitie is de sleutel. Gen en Arin moeten zichzelf bovendien steeds opnieuw uitvinden in een snel moderniserende wereld die traditie, cultuur en tijd doorkruist. Door Arins opkomende succes als influencer begint hun band barstjes te vertonen.
Het komt tot een breuk en Gen, de oudste, die ‘achterblijft’, moet de waarde afwegen van ambitie tegenover familieliefde, thuis versus de buitenwereld, en trouw aan zichzelf versus trouw aan de mensen die haar hebben gemaakt tot wie ze is. De tweede dochter verkent vrouwelijke ambities en de torenhoge, vaak tegenstrijdige eisen die aan vrouwen gesteld worden. Ze schrijft ook over de angsten van mensen wier levens binnen één generatie enorme veranderingen hebben ondergaan, en hun pogingen om integer te leven terwijl de grond onder hun voeten wegzakt.
‘De tweede dochter van Jemimah Wei is een prachtig geschreven exploratie naar familie, identiteit en de complexiteit van culturele verwachtingen. (…) De roman is een bewijs van Wei’s vertelkunst, een aangrijpende reflectie op de blijvende banden van familie, en een ijzersterke introductie van Jemimah Wei, een getalenteerde, niet te negeren schrijfster die veel te bieden heeft aan een wereld die dringend gered moet worden.’ – MORGAN TALTY
‘Dit verbazingwekkende debuut is een tour de force die ik nooit zal vergeten.’ – QIAN JULIE WANG
‘Ik lachte, ik huilde, ik belde mijn moeder. Het lezen van De tweede dochter was direct betoverend en het voelde alsof ik weer een kind was en het echte leven van me afduwde, zodat ik nog een seconde langer in de warmte van de pagina’s kon blijven. Dit verhaal over een familie en haar strijd voor vrijheid, intimiteit en overleven stelt niet alleen de vraag wat het betekent om te houden van, maar hoe goed te houden van de ander, vooral in een wereld waar onze relaties ons zowel kunnen binden als breken. Jemimah Wei beschrijft met oneindige zorgvuldigheid over de ervaring van het leven onder de breuklijnen van de moderne samenleving.’ –
JONATHAN ESCOFFERY
Aan mijn lieve Nederlandse lezers
‘Het was een winterse avond in 2021, een avond met brandende kaarsen en de geur van kerstkoekjes. Mijn vrouw, een vriend en ik dronken whisky en hadden het over kunstenaars en merchandising. We vroegen ons af hoe het kon gebeuren dat Vincent van Gogh, die tijdens zijn leven niets had verkocht, die berooid en geestelijk gestoord was gestorven, deze reus op de kunstmarkt kon worden. Wie hier verantwoordelijk voor was.
Maar ik had een voorgevoel: mijn hele leven lang hadden geëngageerde vrouwen in de geschiedenis me geleerd dat de gaten in een verhaal meestal een vrouw en haar werk verbergen. Dus ik was niet verbaasd toen ik Jo Bonger tegenkwam, de vrouw die Van Gogh heeft gemaakt. Ik viel als een blok voor haar. Haar dagboeken deden me aan die van mij denken, haar vroege foto’s deden me aan die van mij denken, we hadden er als tieners allebei even saai en onaf gewerkt uitgezien. Er werd een sterke brug geslagen van emoties, idealen en ideeën die de eeuwen doorkruisten. Op een dag gaf ze me met haar karakteristieke koppigheid de opdracht om haar verhaal te schrijven. Als vrouw en als medeplichtige. En ik ging aan de slag.’
Simone Meier
Zonder deze vrouw was Vincent van Gogh nooit beroemd geworden
Vincent van Gogh was arm en onbekend toen hij zich op zevenendertigjarige leeftijd van het leven beroofde. Zijn immense populariteit wereldwijd nú is voor een groot deel te danken aan zijn schoonzus Johanna (Jo) van Gogh-Bonger. Vincents broer Theo, die kunsthandelaar was, stierf slechts zes maanden na zijn broer – aan syfilis. De jonge weduwe Jo bleef alleen achter met een klein kind en honderden schilderijen waarin niemand geïnteresseerd was. Jo vond dat dat anders moest en dankzij haar visie op zijn werk en haar volharding – een vrouw kunsthandelaar, in die tijd?! – slaagde ze erin om Vincents kunst wereldberoemd te maken.
In Ontvlamd is Gina, lusteloze studente kunstgeschiedenis, honderd jaar later geïntrigeerd door deze Jo Bonger, die haar een wereld in trekt vol mensen die geobsedeerd zijn door liefde, kunst en visioenen. Ze zoekt na lange tijd haar vader op, al twintig jaar vruchteloos werkend aan zijn tweede boek. Aan zijn zijde smeedt Gina haar fascinatie voor Jo om in een zinderende roman over een korte maar gedenkwaardige liefdesa ff aire.
Ontvlamd was een van de geselecteerde ‘Books at Berlinale’ om aan filmproducenten te pitchen.
SIMONE MEIER (1970 , Lausanne) is auteur en journalist. Na haar studies Duits, Amerikanistiek en kunstgeschiedenis werkte ze als kunstredacteur, eerst bij WochenZeitung, daarna bij Tages-Anzeiger en sinds 2014 bij de Zwitserse nieuwssite watson. Ze werd verkozen tot ‘Cultureel Journalist van het Jaar’ in 2020 en 2022 . Bij haar Zwitserse uitgever Kein und Aber verschenen eerder haar romans Fleisch, Kuss en Reiz. Meier woont en schrijft in Zürich.
PROMOTIE
‒ Auteursbezoek
‒ Recensies ‒ Interviews
VOOR DE BOEKHANDEL ‒ Leesexemplaren ‒ Posters op maat
Oorspronkelijke titel Die Entflammten (Kein und Aber)
Vertaling Goverdien Hauth-Grubben
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 280
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 20 , 5 cm
ISBN 978 94 931305 55 7
Prijs € 23 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 56 4
Prijs ca. € 11,99
NUR 302
Verschijnt 3 april 2025
fragment
Theo heeft Lies erover verteld, heeft haar gevraagd of hij van Jo kan verlangen om met Vincents schilderijen te leven. Natuurlijk, heeft zij gezegd, maar onder geen beding met zijn vroege, de Hollandse en Belgische, de schilderijen van hongerige boeren en uitgemergelde mijnwerkers in de donkere kleuren van de oude meesters, die zijn volgens haar te deprimerend.
Alleen met de nieuwe, de Zuid-Franse, de flonkerende landschappen, dat zijn schilderijen met de kracht van exploderende sterren en vrolijke kleine zonnen. Net als Theo hoopt Lies dat de welhaast ongrijpbare vreugde die voor haar in Vincents nieuwe schilderijen besloten ligt, zich ook van Vincents gemoed meester zal maken, maar ze twijfelen daaraan, want de aanvallen van hun broer tegen zichzelf worden steeds gewelddadiger.
De media over Ontvlamd:
‘Ik hou van de stijl, die is glashelder.’ – ANN DEMEESTER, DIRECTEUR KUNSTHAUS ZÜRICH
‘Met veel zwier en een beetje kitsch maakt Simone Meier Jo van Gogh toegankelijk voor een breed publiek en redt haar zo van de vergetelheid.’ – NZZ AM SONNTAG
‘Meier is erin geslaagd een mix van roman en docu-fictie te creëren die buitengewoon onderhoudend is.’ – SRF 1
‘Een spannend en ontroerend verhaal over een onverschrokken vrouw (…). Het laat ons zien wat er mogelijk is als je echt gepassioneerd bent over schilderen of schrijven!’
– ELKE HEIDENREICH
‘Ontvlamd ontvouwt een psychologisch panorama, soms in delicate impressies, soms in krachtige streken.’
– WELT AM SONNTAG
‘Een bedwelmend verhaal over onverzettelijke vrouwen in de kunstwereld, een krachtig verhaal dat vanaf de eerste onderhoudende pagina vaart maakt.’ – WOCHENZEITUNG
‘De literatuur van Agustina Bazterrica is als een vleesetende plant. Je wordt geconfronteerd met rijen hoektanden, prachtige en verrassende kleuren, en een muil die ontworpen is om langzaam alles op te slokken wat erin valt.’
– REVISTA MERCURIO
‘Niemand zegt nee tegen moeder-overste. Niemand die in leven wil blijven.’ – (UIT: DE ONWAARDIGEN)
De wereld zoals wij die kennen is verdwenen na de grote black-out, wateroorlogen en milieurampen. Dagen gaan van ijskoud naar broeierig in een paar uur, er zijn nauwelijks dieren of natuur en slechts een handjevol mensen heeft het overleefd. In dit sombere heden leven verschillende vrouwen opgesloten in het Huis van de Heilige Zusterschap, onderworpen aan de zogenaamde tradities van een religieuze sekte. Een van hen vertelt dit verhaal, in het geheim en in het holst van de nacht, van vele nachten, geschreven, zodat iemand op een dag zal weten wat er zich binnen deze muren afspeelde: martelingen, o ff ers en angstaanjagende ceremonies in naam van verlichting.
De vrouwen staan onder het strikte bevel van de moeder-overste en bo ven haar staat alleen nog maar “Hij”. Wie is Hij? Niemand krijgt hem te zien, er is weinig over hem bekend, maar hij domineert vanuit de schaduw.
Bazterrica’s vorige roman Cadáver exquisito werd in Engeland en Amerika een Tiktok-sensatie onder de titel Tender Is The Flesh – in Nederland verschenen als Schitterend lichaam. In deze nieuwe en lang verwachte roman beschrijft Agustina Bazterrica een verontrustende, duistere wereld met valse godsbeelden, maar waarin gelukkig ook een vorm van krachtige, heimelijke vriendschap doorschemert.
AGUSTINA BAZTERRICA (1974 , Buenos Aires) studeerde aan de Kunstacademie van Buenos Aires. Ze is een sleutelfiguur in de literaire scene van de stad, en geeft lees- en schrijfworkshops. Bazterrica ontving onder andere de belangrijke Premio Clarín voor haar roman Cadáver exquisito ( Schitterend lichaam, Atlas Contact, 2020). Aan een verfilming wordt gewerkt.
‘Net als in Schitterend lichaam kiest de auteur voor wreedheid om iets duidelijk te maken, fraai gemaskeerd met een zekere mate van lyriek. (…) Een roman over de brute e ff ecten van macho-regimes.’ – LA NACIÓN
PROMOTIE
‒ Recensies
‒ Interviews online
‒ Social-mediacampagne
VOOR DE BOEKHANDEL
‒ Leesexemplaren
‒ Posters op maat
Oorspronkelijke titel Las indignas (Alfaguara Ediciones, PRH)
Vertaling Irene van de Mheen
Omslagontwerp Nanja Toebak
Pagina’s ca. 180
Uitvoering luxe paperback
Formaat 12 , 5 x 18 cm
ISBN 978 94 93305 46 5
Prijs € 22 ,99
ISBN e-book 978 94 93305 47 2
Prijs ca. € 10 ,99
NUR 302
Verschijnt 25 maart 2025
Een groepje uitverkorenen betrad de Hemelvaartskapel. Het waren drie Mindere Heiligen die naar het altaar werden geleid. Hun hand lag op de schouder van de dienares die hen begeleidde. Ze waren prachtig zoals alleen iemand die door God is aangeraakt kan zijn. De lucht was doortrokken van een fris, zoet aroma. De geur van mystiek.
Het zonlicht bescheen de gebrandschilderde ramen en de Hemelvaartskapel vulde zich met kleine doorzichtige juwelen die een vluchtig mozaïek vormden. Er schoof een wolk voor de zon en de transparante kleuren losten op, maar we zagen heel duidelijk dat bij een van de Mindere Heiligen een straaltje bloed langs haar wang liep, het vormde vlekken op haar witte habijt. We wisten allemaal wie hun ogen voor de ceremonie zo slordig had dichtgenaaid. Mariel. Die miserabele nietsnut van een Mariel die haar handen aan haar grijze habijt afveegde en ons met glimmende ogen en een droevig gezicht aankeek. Ik vraag me af hoe Mariel vroeger heette.
De moeder-overste zat in het donker, naast het altaar. Ze tikte nauwelijks merkbaar met haar zwarte laars op het lichte hout van de vloer. Legerlaarzen, zwart, net als de broeken die ze draagt, van een strijder, van een soldaat.
Over De onwaardigen:
‘De Argentijnse schrijfster is terug met een verbazingwekkend verhaal dat nogmaals bevestigt dat ze een van de meest relevante stemmen is in de horrorliteratuur. Gepassioneerd, helder, briljant.’ – PUBLISHERS WEEKLY
‘Geweld, menseno ff ers en debacle zijn verweven in een aangrijpende roman die ons lijkt te waarschuwen voor waar we als samenleving naartoe gaan.’ – POR QUÉ LEER
‘Verontrustend vanaf de eerste pagina’s. De onwaardigen drijft de lezer tot het uiterste om zowel vertigo als twijfel uit te lokken. Een aanrader.’ – EL MUNDO
Over Schitterend lichaam:
‘Afgrijselijk e ff ectief. Deze provocerende roman hanteert op meesterlijke wijze een tweesnijdend mes.’ – THE GUARDIAN
‘Al vanaf de eerste woorden van de tweede roman van de Argentijnse romanschrijfster Agustina Bazterrica, Schitterend lichaam, is de lezer als het vee in de rij, wankelend, zich ervan bewust dat dit boek een slagersblok is, en dat er niets moois gaat gebeuren.’ – NEW YORK TIMES BOOK REVIEW
‘Tegen welke prijs is een wereld zonder dieren levensvatbaar? Dat is de vraag die de Argentijnse auteur Agustina Bazterrica zichzelf stelt. Met een kunstigheid die perfect gekalibreerd is met ironie, presenteert ze een verblu ff end portret van een mensheid die bereid is alles te doen om zichzelf tevreden te stellen, zelfs ten koste van zichzelf.’ – LE MONDE
Wereldwijd
Catalonië
Verenigde Staten
Verenigd Koninkrijk en Commonwealth
Spanje en Latijns-Amerika
Brazilië
Duitsland
Italië
Frankrijk
Portugal
Griekenland
Finland
Noorwegen
Nederand
IJsland
Rusland
Polen
Roemenië
Tsjechië
Litouwen
Hongarije
Israël
Korea
Thailand
Vietnam
Taiwan
Indonesië
China
Niemand kent een van Japans meest besproken hedendaagse auteurs van gezicht …
Een serie tekeningen van een zwangere vrouw op een schijnbaar onschuldige blog verbergt een griezelige waarschuwing. Een kindertekening van het ouderlijk huis bevat een duistere geheime boodschap.
Een schets gemaakt door een slachto ff er van moord in zijn laatste momenten zet een amateur-speurneus aan tot een onderzoek dat een angstaanjagende realiteit zal onthullen…
Kun jij de verborgen aanwijzingen vinden in deze vreemde tekeningen? En zie jij wat het verbindende element is tussen de tekeningen? Mocht je dat ontdekken, dan openbaart zich een huiveringwekkende waarheid…
Vreemde tekeningen is het internationale bestsellerdebuut van mysteryand-horror YouTuber Uketsu – een geheimzinnige gemaskerde figuur die is uitgegroeid tot een van Japans meest besproken hedendaagse auteurs.
dan 900 000 exemplaren verkocht in Japan
UKETSU is een mysterieuze verschijning op YouTube. Hij verschijnt in video’s altijd met een wit masker op en gaat geheel in het zwart gekleed; in zijn filmpjes wordt zijn stem digitaal vervormd. Niemand weet wie hij is, zijn ware identiteit is bij de Japanse uitgeverij waar hij wordt gepubliceerd, slechts bij één persoon bekend. Hij is razend populair, dat wel, en zijn debuut roman Vreemde tekeningen is een enorme hit in zijn thuisland. Die roman zal in 2025 in zo’n 35 talen gepubliceerd worden.
PROMOTIE
‒ Online campagne ‒ Recensies
VOOR DE BOEKHANDEL ‒ Speciaal promotie-pakket voor ambassadeurs ‒ Posters op maat ‒ Leesexemplaren
De deurbel riep Naomi uit haar herinnering terug in het heden.
Ze keek op de klok. Het was na tienen. Een bezoeker op dit uur, dat was vreemd.
Er liep een rilling over haar rug. Ze sloop naar de huisdeur en loerde door het spionnetje.
Voor de deur stond de man in de grijze jas.
Eindelijk waagde hij zich tot hier.
Ze wist niet wie de man was of waarom hij hen achtervolgde.
Maar als ze niets deed, was de kans groot dat Yū ta gevaar liep.
Dat moest ze hoe dan ook voorkomen. Naomi liep op haar tenen weg van de voordeur en sloot zachtjes de slaapkamerdeur. Vervolgens haalde ze in de keuken een mes en hield het klemvast achter haar rug verborgen.
‘Hallo. Ja, ik doe open!’ riep ze overdreven opgewekt. Ditmaal slofte ze luidruchtig naar de voordeur.
Ze maakte de ketting los en deed de deur van het slot.
De woorden van de conciërge schoten haar te binnen: ‘Omdat in dit gebouw de servicekosten zo laag zijn, hangt er slechts die ene camera bij de ingang.’
Er hing geen camera op deze gang. Langzaam opende ze de deur.
De man die voor haar stond was niet heel groot, en toch bijzonder intimiderend. Naomi voelde hoe haar benen verslapten. Maar ze liet zich niet kennen. Ze forceerde een glimlach en zei: ‘Toe, komt u toch binnen.’
De man deed wat ze zei en betrad de woning.
Een greep uit de reacties van de vele internationale uitgevers:
‘ Vreemde tekeningen herdefinieert het thrillergenre op de meest buitengewone manier.’
‘Uiterst fascinerend en meeslepend boek. En briljant anders dan alles wat ik in jaren heb gelezen.’
‘Ik kon niet stoppen met lezen en toen ik het uit had, kon ik niet stoppen met erover na te denken. Wat een boek, zo griezelig en eng en speels tegelijk.’
‘Het is zo moeilijk geworden om het thrillergenre te vernieuwen, maar dit boek is geniaal: vanaf de eerste verhaallijn wordt de lezer meegesleurd. Het is eindeloos verrassend, rijk, verontrustend, en verteld in een taal die briljant eenvoudig en sober is. Het samenspel tussen de tekeningen en het verhaal voelt griezelig en spannend.’
‘Deze roman is ook een aanleiding om na te denken over psychische problemen en hoe de maatschappij daar tegenaan kijkt, hoe er een gordijn van duisternis omheen hangt.’
‘Een ijzingwekkend, slim en verrassend boek. Het is unputdownable terwijl het ook absoluut fris is.’
‘Anders dan alles wat ik ooit heb gelezen.’
‘Een gamechanger in het mysteriegenre, met zijn interactieve aard die de lezer vanaf het begin bij het verhaal betrekt.’
‘Uitstekend uitgangspunt en uitvoering. Het boek is zo origineel, onverwacht, spannend, sfeervol, griezelig.’
‘Een ijzingwekkende supermoderne roman. Wat is dit creatief en slim!’
NU VOOR € 22 , 50
‘In het ongelooflijk spannende De Maniac over wiskundige John von Neumann, die net als Oppenheimer meewerkte aan de eerste atoombom, speelt Labatut met de fascinatie voor het angstaanjagende, het ondenk bare, het onvoorstelbare. (…) Ook al gaat het over wetenschap, Labatut weet er een ongelofelijk spannend verhaal van te maken.’
– TROUW
BESTE BOEK 2023 volgens DE VOLKSKRANT
De Chileense schrijver BENJAMÍN LABATUT (Rotterdam, 1980) groeide op in Den Haag, Buenos Aires en Lima. Momenteel woont hij in Santiago de Chile. Zijn bundel Het blinde licht (Atlas Contact, 2020) betekende zijn internationale doorbraak, en werd in meer dan 30 talen vertaald.
‘Monsterlijk goed.’
– MARK HADDON
‘Complex, maar uiterst leesbaar.’
– HUMO
‘Als geen ander boek vraagt het ons na te denken over de relatie tussen briljante wetenschappers en de technologieën die zij creëren.’
– HAROON SHEIKH IN NRC HANDELSBLAD
De MANIAC is gepubliceerd in augustus 2023
Uitvoering paperback
Formaat 12 , 5 x 20 , 5 cm
Pagina’s 380
ISBN 978 94 93305 75 5
Prijs € 22 , 50
NUR 302
Verschijnt 3 juni 2025
‘Te lezen als een verhaal over meisjes vriendschap, in de traditie van Connie Palmen of Elena Ferrante, maar ook als een hardcore verwerking van persoonlijke herinneringen aan een land dat sinds 1989 drie oorlogen heeft meegemaakt.’
– VPRO-GIDS
‘De fans van Het achtste leven hebben er een waardige opvolger bij.’ – STANDAARD DER LETTEREN
‘Het schaarse licht is net een lange Netflixserie, maar dan veel beter.’ – AD MEZZA
NINO HARATISCHWILI (1983 , Tbilisi) is met haar drie romans Het achtste leven (voor Brilka), De kat en de generaal, en Het schaarse licht inmiddels een bekende naam voor vele lezers. Van Het achtste leven (voor Brilka) zijn wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Aan de gelijknamige tv-serie wordt gewerkt.
NU VOOR € 25 ,–
‘In haar derde grote roman keert Nino Haratischwili terug naar haar geboorteland Georgië, dat na de onafhankelijkheid van 1991 desintegreerde tot een uitgemergeld en aan heroïne verslaafd skelet. Rusland verover de Abchazië, de overheid ging op in een aantal dievenbendes en prostituees maakten het grootste deel van de export uit. Vier jonge vrouwen groeien op in die hel en gaan op zoek naar een toekomst.’ – DE MORGEN
Het schaarse licht is gepubliceerd in november 2022
