felieton 9 mensis.pl
10 felieton mensis.pl
decyzję. Mam swój plan: jak będę swoją decyzję wdrażał w życie. Wdrażam plan w życie np. rzeczywiście „codziennie palę jednego papierosa mniej”. Nadchodzi jednak stresujący dzień, palę więcej niż zaplanowałem. Porzucam więc swój plan „bo nie działa”.
Co działa? Działa system „5P” (lub nawet – włączając wdrożenie – „8P”). PROBLEM Muszę jasno sformułować swój problem. I jeszcze precyzyjniej – jednym zdaniem – zapisać, nad czym chcę pracować. Co będzie wynikiem mojej pracy? Jak przekonam się, że cel został osiągnięty? Czy np. nie zapalenie żadnego papierosa przez miesiąc oznaczać będzie koniec walki z nałogiem? A może trzeba poczekać 3 miesiące (albo nawet rok) żeby uznać temat za „zamknięty”. Fakty (podawane przez Michaella Hyatta): Tylko 3% osób na studiach zapisywało sobie swoje cele. Śledzono losy tych ludzi przez 30 lat. Po 30 latach osoby zaliczone do tych 3% zarabiały 10 razy więcej niż cała reszta razem wzięta. W innym eksperymencie (wzięło w nim udział 267 badanych) stwierdzono, że zapisanie swojego celu na papierze zwiększa szanse jego osiągnięcia o 42%. PRZESZŁOŚĆ Koniecznie przyglądam się swoim poprzednim próbom. Co się udało (na pewno były jakieś drobne sukcesy)? Co konkretnie spowodowało, że ostatecznie jednak spotkała mnie porażka? To jest ważny i trudny kawałek pracy. Nie przechodzę do realizacji swojego postanowienia dopóki nie zrobię listy swoich sukcesów i porażek. Cieszę się, że jednak miałem sukcesy. „Staję w prawdzie” na temat swoich niedostatków. Akceptuję to jaki teraz jestem. To właśnie ja - taki jaki teraz jestem - mam dokonać zmiany. Już zaczynam myśleć: jak wykorzystam w obecnym planie swoje poprzednie sukcesy? Jak uniknę porażek? PRZEKONANIA To jest chyba najtrudniejszy element pracy wstępnej. Nie wolno go opuszczać. Przyglądam się uczciwie swoim przekonaniom w obszarze, nad którym chcę pracować. Nie unikam trudnych przekonań – wręcz przeciwnie jasno je formułuję. Jeśli tu będę oszu-
kiwać – cały proces się nie powiedzie. Np. jeśli myślę „nie można rzucić palenia samodzielnie” – koniecznie przyglądam się temu bliżej. Może to nie jest moje przekonanie tylko myśl podsunięta przez wewnętrznego krytyka? Warto to rozważyć. OK. Ale jeśli jednak to jest moje przekonanie? Rzecz jasna, prosty pomysł, aby takie ograniczające przekonanie odrzucić – nie działa. Natomiast mogę to przekonanie świadomie zmienić na inne, w które też wierzę. Np. zamiast „nie można rzucić palenia samodzielnie” mogę sobie powiedzieć (zapisać) „z pomocą dobrego specjalisty jestem w stanie rzucić palenie.” Nie idę dalej dopóki nie przekształcę w takim stylu wszystkich moich przekonań związanych z tym tematem. Uwaga: Czasem nie od razu znajduję dobry (taki, w który też wierzę) zamiennik mojego ograniczającego przekonania. Wtedy się zatrzymuję. Np. odkładam temat na kilka dni (może w międzyczasie pojawi się jakiś pomysł). Mogę też z kimś na ten temat porozmawiać. POWÓD To jest kluczowy element motywujący. Wypisuję sobie korzyści jakie osiągnę, gdy zakończę mój proces przemiany. Dotykam wszystkich obszarów: materialnego, umysłowego, emocjonalnego, moich relacji oraz mojej duchowości. W przypadku rzucenia palenia mogą to być przykładowo: •
materialnie – oszczędności finansowe – nie kupuję papierosów
•
umysłowo – poznałem skuteczny sposób przeprowadzania zmiany
•
emocjonalne – wierzę w siebie, odczuwać radość, że potrafię dokonywać rzeczy b. trudnych
•
relacje – podziw rodziny i znajomych
•
duchowość – przekonanie, że potrafię zadbać o siebie
Do swojej listy motywatorów będę regularnie zaglądał. Będę do niej wracał w chwilach trudnych, zwłaszcza w chwilach zwątpienia. Umieszczę ją w miejscu, do którego mam łatwy dostęp – aby zawsze była „pod ręka”. Może nawet wydrukuję i powieszę gdzieś w widocznym miejscu, na które często patrzę. W swojej praktyce coachingowej namawiam klientów, aby znaleźli metaforę „nowego siebie”: „gdy już osiągniesz to czego pragniesz to będziesz jak kto lub co?”. Odpowiedzi bywają b. różne, np. „jestem jak żaglowiec”, „jak motylek”, „jak skała”. Istotne jest, że taka