Ο ιάσωνας και ο ιππότης

Ο Ιάζςκαξ θαη μ Ιππόηεξ

Μηα θμνά, έκα άιμγμ πμο ημ έιεγακ Ιάζςκα, ζημ δνόμμ πμο πνμπςνμύζε ζοκάκηεζε έκακ ηππόηε πμο ημκ έιεγακ Ιμύιημ. Ο Ιμύιημξ νώηεζε ημκ Ιάζςκα εάκ ήζειε κα πάκε μηα βόιηα θαη μ Ιάζςκαξ ζομθώκεζε.

Καζώξ πνμπςνμύζακ μ Ιάζςκαξ ηναομαηίζηεθε θαη μ ηππόηεξ ημο έβαιε ηώδημ ζηεκ πιεγή ημο.

Ξαθκηθά εμθακίζηεθακ μπνμζηά ημοξ έκαξ ηκδηάκμξ πανέα με έκα ηππμπόηαμμ θαη ημοξ είπακ κα πάκε όιμη μαδί ζημ ζπίηη ημο ηκδηάκμο γηα κα λεθμοναζημύκ μέπνη κα ένζεη μ Ιακμοάνημξ.

Πέναζε μ θαηνόξ, ήνζε μ Ιακμοάνημξ θαη είπακ κα ηαληδέρμοκ ζηεκ Ιζπακία. Σημ ηαλίδη ημοξ ζοκάκηεζακ έκακ ηππόθαμπμ θαη όιμη μαδί έγηκακ πμιύ θαιμί θίιμη.