Η φωτεινή και το φίδι

Η Φςηεηκή θαη ημ θίδη

Μηα θμνά θη έκακ θαηνό ήηακ ε Φςηεηκή πμο ζημ ζπίηη ηεξ έθηηαπκε θαγεηά.

Μεηά βγήθε έλς θαη ζοκάκηεζε έκα θίδη θαη ημ νώηεζε: «γηαηί θάζεζαη λαπιςμέκμ ζ’ έκα θύιιμ;». Τμ θίδη ηεξ απάκηεζε όηη ζέιεη κα λεθμοναζηεί γηαηί ζέιεη κα πάεη ζημ θεζηηβάι.

Η Φςηεηκή θάιεζε ημ θίδη ζημ ζπίηη ηεξ κα θάκε ηε θάβα πμο μαγείνερε θαη μεηά ζα πήγαηκακ μαδί ζημ θεζηηβάι.

Όηακ ε Φςηεηκή θαη ημ θίδη έθηαζακ ζημ θεζηηβάι είδακ μηα θώθηα κα ζηνηθμγονίδεη. Εθεί ε Φακή πμο γηόνηαδε ημοξ θέναζε θνμύηα.

Σημ θεζηηβάι γηκόηακ θαζανία θαη ήνζε μ θόβμξ θαη ημοξ είπε κα θύγμοκ γηαηί θιείκεη ημ θεζηηβάι.