Prace kazuistyczne
Jednoczasowa operacja wymiany zastawki aortalnej i tyreoidektomia Combined aortic valve replacement and total thyroidectomy Martyna Zaleska1, Grzegorz Suwalski1, Emil Jędrzejewski2, Anna Karasek3, Jakub Mróz1, Leszek Gryszko1, Andrzej Cwetsch3 1 Klinika Kardiochirurgii CSK MON WIM w Warszawie; p.o. kierownika: lek. Leszek Gryszko 2 Klinika Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Metabolicznej i Torakochirurgii CSK MON WIM w Warszawie;
kierownik: prof. dr hab. n. med. Krzysztof Paśnik Chorób Wewnętrznych i Kardiologii CSK MON WIM w Warszawie; kierownik: dr hab. n. med. Andrzej Skrobowski
3 Klinika
Streszczenie. U około 11% pacjentów kwalifikowanych do procedur kardiochirurgicznych występują zaburzenia funkcji tarczycy. Optymalne postępowanie przy współwystępowaniu wskazań do operacji kardiochirurgicznej i tyreoidektomii nie zostało jednoznacznie określone. Prezentujemy przypadek 66‑letniej chorej, która została poddana jednoczasowej operacji wymiany zastawki aortalnej i resekcji wola zamostkowego. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. Chora w 13. dobie po operacji została wypisana, co sugeruje, że omawiane postępowanie jest możliwe do wykonania i bezpieczne. Słowa kluczowe: tyreoidektomia, wymiana zastawki aortalnej, procedura łączona, krążenie pozaustrojowe Abstract. Approximately 11.2% of patients qualified to open heart surgery has thyroid dysfunctions. Optimal management in case of co‑occurrence of indications for cardiac surgery and thyroidectomy has not been explicitly determined. We present a case of a 66‑year‑old female, who underwent simultaneous retrosternal goiter resection and aortic valve replacement. The post‑operative period was uneventful. The patient was discharged 13 days after the surgery. This case report suggests that the above‑mentioned procedure is feasible and safe. Key words: thyroidectomy, aortic valve replacement, combined procedure, cardiopulmonary bypass Nadesłano: 15.03.2016. Przyjęto do druku: 9.09.2016 Nie zgłoszono sprzeczności interesów. Lek. Wojsk., 2016; 94 (4): 374–377 Copyright by Wojskowy Instytut Medyczny
Wstęp Wpływ czynności hormonalnej tarczycy na funkcję układu krążenia jest znaczący i wyraża się poprzez wpływ na częstotliwość rytmu serca (heart rate – HR), rzut serca (cardiac output – CO), reaktywność naczyń obwodowych (naczyniowy opór obwodowy) oraz dodatni inotropizm [1]. Już w latach 90. XX wieku Jones i wsp. zauważyli, że u chorych kwalifikowanych do operacji kardiochirurgicznych często występują zaburzenia funkcji tarczycy (11,2% chorych) [2]. Autorzy sugerowali, że może to być związane z wiekiem chorych. Znany jest negatywny wpływ krążenia pozaustrojowego stosowanego podczas operacji kardiochirurgicznych na stężenie hormonów tarczycy oraz na występowanie zespołu niskiej trijodotyroniny (T3) i tyroksyny (T4) (euthyroid sick syndrome – ESS) [3,4]. Dlatego też kierowani do leczenia kardiochirurgicznego chorzy z towarzyszącą patologią gruczołu tarczowego charakteryzują się zwiększonym 374
Adres do korespondencji dr n. med. Grzegorz Suwalski ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa tel. + 48 261 816 877 e‑mail: grzegorz.suwalski@wp.pl
ryzykiem operacyjnym i wymagają „indywidualnego podejścia”. Takimi chorymi są osoby z wolem nadczynnym tarczycy i chorobą wieńcową lub zastawkową wadą nabytą serca. U części z nich można rozważyć jednoczasowe leczenie kardiochirurgiczne i usunięcie tarczycy. Optymalne postępowanie w tego typu przypadkach nie zostało jeszcze określone.
Opis przypadku Prezentujemy przypadek 66‑letniej chorej przyjętej do Kliniki Kardiochirurgii w celu wykonania jednoczasowej operacji wymiany zastawki aortalnej oraz resekcji wola zamostkowego. Sześć miesięcy wcześniej chora została przyjęta do Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Wojskowego Instytutu Medycznego z powodu nasilenia duszności wysiłkowej oraz znacznego zmniejszenia tolerancji wysiłku. W badaniu przedmiotowym LEKARZ WOJSKOWY 4/2016