DE MAX VAN
BERT PIETERS Bert Pieters is samen met zijn partner Yves Drieghe drijvende kracht achter grafische
projectbureau
Not
Too Arty en de creatieve communicatiestudio DIFT maar staat bij het brede publiek bekend als één van de oprichters en gezichten van De Invasie, het bekende platform voor jonge ontwerpers. Je kan @bert_pieters ook op twitter vinden.
Mijn thuis staat op de grens met Nederland in een heel mooi stukje onbekend Wachtebeke. Een plek met een bijzonder uitzicht en telkens ik thuis kom, voelt het een beetje als vakantie: onbelemmerd zicht is voor mij echt goud waard. Bovendien is het leuk om dicht bij de Zeeuwen te leven: ze zijn een vrolijk volk. Mijn interieur omschrijf ik als Scandinavisch-eclectisch. De basis is ontegensprekelijk noordelijk: veel hout, zachte vormen en witte muren. Maar bij ons vind je ook een verzameling spullen die wij belangrijk vinden en heel wat werk van jonge ontwerpers. Dat gaat van een Biedermeier tot een Vos-sculptuur van Heidewinne. Familiekiekjes van een groottante en een heel pak illustraties, zoals die van Camilla Engman of Kareena Zerefos vullen het interieur aan.
7 MEI 1980
het
Woonplaats: Wachtebeke.
Wat ik uit de brand zou slepen: zoveel mogelijk van de unieke & familiestukken. Zeker de handgemaakte exemplaren van designers die we in de loop van de jaren ook echt als vrienden hebben leren kennen. Het handgeweven wandtapijt van Ilse Acke (en de sjaal die ze op onze haan inspireerde) wil ik zeker in veiligheid brengen. Maar ook mijn verzameling keramiek (van 70’s kitsch tot Lenneke Wispelwey) zou ik niet graag horen barsten in het vuur. In mijn interieur ontbreken nog plinten! Het is één van de moeilijkste beslissingen die we nog te nemen hebben. De inrichting verandert heel vaak: spullen gaan voor een tijdje de kast in, of verhuizen voor een paar maand naar ons kantoor. Vaste elementen, zoals plinten, moeten het jaren uithouden. Da’s géén makkelijke beslissing. Alle tips zin dus welkom. Mijn stijl zou ik omschrijven als: grown-up hip. Ik zoek naar leuke en nieuwe patronen en kleuren. Je zal me niet snel in het zwart zien, dat staat me niet echt. Tegelijkertijd heb ik ook niet de behoefte om altijd op te vallen: ik combineer dus vaak opvallende stukken met neutrale, die jaren mee kunnen. Ik hou van: schoenen. Dat zal dan wel de vrouw in mij zijn. Ik heb altijd wel het gevoel dat er een paar is dat nog past in mijn verzameling. De laatste tijd zoek ik ook hier de uniekere stukken op: limited editions van nike, de half-sneakers van Mattia Van Severen, of de schoenen die Camper samen met Kvadrat maakte. Ik verlaat nooit het huis zonder een appel. Het is een ritueel geworden dat ik - zodra ik in de auto zit - een appel eet. Een gezond tegengewicht voor een soms hectisch leven, maak ik mezelf dan wijs.
74
Ik rijd met een Smart. We zochten een tweede wagen die praktisch was voor de stad. Ik heb het me nog geen moment beklaagd: het gebeurt zelden dat ik geen parkeerplaats vind, dat autootje manoeuvreer je overal tussen. Ik droom van een goeie plooifiets. In Gent (waar ons kantoor is) of als ik op citytrip ga, probeer ik zo veel mogelijk te fietsen. Ik probeer wat op mijn kilometers te letten door alle afspraken in een stad op dezelfde dag te plannen. Een goeie plooifiets zou daarbij goed van pas komen. Mijn favoriete auto aller tijden is: tot voor een paar jaar had ik zeker de Citroën DS gezegd, maar sinds kort heeft de wagen waar mijn grootvader vroeger mee reed toch mijn hart gewonnen: een oranje Mercedes 200 uit de jaren ‘80. De wagen is al jaren gesloopt, maar ik had er de sticker van het Rode Kruis, die het sterretje in de voorruit moest camoufleren, graag bijgenomen. Ontspannen doe ik door: een snelle wandeling met de honden. Op 100 meter van onze voordeur zitten we in een mooi stukje natuurgebied en ik geniet ervan om daar snel even uit te waaien. Mijn hobby of passie is: design in het algemeen: architectuur, interieurvormgeving, meubelen, accessoires, het boeit me allemaal. Ik ben er ook al een jaar of negen professioneel mee bezig en het heeft me nog geen moment verveeld. Helemaal bezeten ben ik van textiel & keramiek, zowel in ambachtelijke als industriële vorm. Favoriete restaurant(s): ik kom graag bij Graanmarkt 13 in Antwerpen. Het is één van die plekken waar je nog op je gemak een avond kan genieten. Het concept en de locatie zijn top én we hebben er al iedere keer een verrassend vegetarisch menu gegeten. Bovendien hebben ze een uitgebreide whisky-kaart. Zelf kook ik het liefst: ik ben een bakker. Ik kook wel graag, het ontspant me bijna iedere avond, maar het liefst van al trek ik een zondagmiddag uit om een paar taarten, koekjes of ander gebak te maken. Ik kijk dan ook uit naar een Belgische versie van ‘The British Bake Off ’. Favoriete reisbestemming: Noorwegen heeft mijn hart veroverd. Een jaar geleden maakten we een reis vanaf de Russische grens van Noorwegen tot in Oslo. Uren alleen op de weg zijn in een fantastisch landschap, die reis ga ik nooit vergeten en zeker nog eens overdoen. Levensmotto: Follow your guts.