Παρασκευή 16 Αυγούστου 2014 Αγαπητό μου ημερολόγιο, Δεν αντέχω άλλο! Αυτό το μικρό τερατάκι κάνει την κάθε μέρα των διακοπών μου με τον παππού και τη γιαγιά δύσκολη. Ναι, το ξέρω πως είναι ξάδερφός μου και πρέπει να τον αγαπάω-και τον αγαπάω- αλλά ώρες ώρες με βγάζει έξω από τα ρούχα μου! Θα πεις πως είναι μικρός και δεν καταλαβαίνει, μα εγώ δεν μπορώ άλλο! Λοιπόν, άκου να δεις τι μου έκανε πάλι την Τρίτη το μεσημέρι. Μόλις είχαμε φάει το μεσημεριανό μας και ο παππούς με τη γιαγιά πήγανε να ξαπλώσουν, για να ξεκουραστούν. Εγώ μάζευα το τραπέζι και εκείνος καθόταν και με κοιτούσε. «Να σε βοηθήσω;» με ρώτησε και του απάντησα «όχι». Φοβόμουν τώρα τεσσάρων χρονών παιδί να με βοηθήσει με τα ΓΥΑΛΙΝΑ-το τονίζω- πιάτα. Δε νομίζω πως είχα άδικο. Αυτός θύμωσε, αλλά έκανα ότι δεν το πρόσεξα. Έπειτα πήγα στην κουζίνα, για να πλύνω τα πιάτα και αυτός με ακολούθησε. Είχα βάλει σε μια στοίβα τα σαπουνισμένα και ετοιμαζόμουν να τα ξεπλύνω, όταν με ρώτησε: «Να τα ξεπλύνω εγώ;». Εγώ του απάντησα «όχι» για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Τότε θύμωσε ακόμα περισσότερο. Δίνει μια στα πιάτα και …πάνε! Σχεδόν όλα πέσανε στο πάτωμα και σπάσανε κάνοντας έναν απίστευτο θόρυβο. Ο μικρός άρχισε να κλαίει. Τότε, ξύπνησε η γιαγιά μου, μπήκε στην κουζίνα και βλέποντας αυτό το χάλι άρχισε να μου φωνάζει: «Δεν προσέχεις καθόλου! Αν δεν μπορείς, να μην τα πλένεις! Φέρνεις εδώ και το μικρό παιδί, να κοπεί από τα γυαλιά!» Εγώ προσπάθησα να της εξηγήσω ότι δεν έφταιγα και ότι αυτός τα έσπασε, μα εκείνη δεν άκουγε. Πήγα και πήρα τη σκούπα, για να τα καθαρίσω, μα με έδιωξε, για να μην κάνω, λέει, κι άλλη ζημιά. Κλείστηκα στο δωμάτιό μου κι έκλαιγα. Δε με λυπήθηκε όμως! Ενώ ήξερε ότι έκλαιγα, δεν ήρθε να με παρηγορήσει ή έστω να με αφήσει να της εξηγήσω. Πιστεύω πώς μου φέρθηκε πολύ άδικα. Άλλωστε, αν τα είχα σπάσει εγώ, γιατί να μην της το έλεγα; Αυτή με φώναξε άγρια και με μάλωσε λες και είχα κάνει κάτι πάρα πολύ κακό. Εγώ στο κάτω κάτω να τη βοηθήσω πήγα και τα άκουσα από πάνω! Αργότερα που ηρέμησαν τα πνεύματα, πήγα να της μιλήσω. Πριν προλάβω όμως να μιλήσω, μου ζήτησε συγνώμη που με μάλωσε τόσο! Έπειτα της εξήγησα τι πραγματικά έγινε και, αν και μου έδειξε πως με πίστεψε, το μόνο που είπε στον μικρό διαβολάκο ήταν ότι έπρεπε να με ακούει, μια και είμαι μεγαλύτερή του, αλλά και αυτό σε πολύ ήρεμο τόνο. Χθες το πρωί μου ζήτησε να τον πάω εγώ για μπάνιο στη θάλασσα. Εγώ δεν αρνήθηκα, άλλωστε ήθελα κι εγώ να δροσιστώ λιγάκι. Όταν φτάσαμε εκεί και ήμασταν σχεδόν έτοιμοι να μπούμε στη θάλασσα, είδα τη Μαίρη. Δεν είχα προλάβει να του βάλω τα μπρατσάκια και του είπα να περιμένει στην ομπρέλα μέχρι να γυρίσω. Πιστεύω πως ήμουν εντελώς ξεκάθαρη. Είχα καιρό να δω τη Μαίρη και πήγα να της μιλήσω. Όσο μιλούσαμε, αυτός ξεκίνησε να πηγαίνει προς τη θάλασσα χωρίς να μου πει τίποτα και χωρίς τα μπρατσάκια του! Τον βλέπω ξαφνικά μετά στη
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.