echo życia
INNY ŚWIAT
KULAWY CHŁOPIEC
Frida Kahlo, Dwie fridy, 1939 Biografia Fridy nierozerwalnie łaczy się z jej twórczością. Ból i nieustające cierpienie stały się pożywką dla sztuki przynosząc obopólne korzyści, Fridzie - wskazując jej cel istnienia, przyjemność i poczucie wewnętrznego obowiązku tworzenia i nam, odbiorcom, mogącym cieszyć się z obcowania z jej twórczością i dzięki jej historii mieć namacalny dowód na to, że warto w niepełnosprawności szukać przestrzeni na samorealizację.
Frida Kahlo, Autoportret z naszyjnikiem z cierni, 1940
Dawni europejscy malarze nie tylko zauważali ludzi niepełnosprawnych, ale w mistrzowski sposób potrafili przedstawić ich postacie. Istnieją obrazy ukazujące nawet przyczyny, które spowodowały niepełnosprawność. Znakomitym przykładem jest znany malarz hiszpański Jose de Ribera (1581-1632), który w 1642 r. namalował piękny portret ,,kulawego chłopca”. Chłopiec ten prawdopodobnie chorował na polio, cierpiał na połowiczny paraliż dziecięcy. Charakterystyczna jest jego zdeformowana prawa noga. Występuje przy tym niedowład prawej ręki z charakterystycznym przywiedzeniem ramienia i opadającą ręką, co wskazuje na porażenie nerwu promieniowego. Lewy nerw twarzowy jest również uszkodzony, o czym świadczy niesymetryczny uśmiech. Chłopiec znajduje się w jasnej przestrzeni, co zwiększa kontrast oraz uwydatnia jego ułomność która - jak podaje tekst na kartce trzymanej w ręku musi być widoczna, gdyż daje prawo do jałmużny w imię Bożej miłości. Kreacje Ribery są bardzo mocne w psychologicznym ujęciu postaci, czasem wrzucone w metaforyczny sens. Chłopiec jest niemową i dlatego trzyma w lewej ręce kartkę z łacińskim napisem ,,Daj mi jałmużnę na miłość boską”.
Ribera, Kulawy chłopiec, 1642
35