LIER JEZUÏETENKERK Tekst | Koen Mortelmans
Laatste Jezuïetenkerk krijgt muzikale vleugels Tien jaar geleden was de laatst gebouwde Jezuïetenkerk (1749-52) in België volop aan het vervallen. Open monumentenvereniging Eduard Bressinck kwam toen tot stand, met als doel de kerk te restaureren en te herbestemmen tot concertruimte. Dat was een logische keuze, want in het aanpalende neogotische gebouw was al de Stedelijke Academie voor Muziek, Woordkunst en Dans gevestigd. De initiatiefnemers wilden met de restauratie en herbestemming van de kerk de bloeiende schoolwerking en het enthousiasme van de talrijke Lierse koren, orkesten en dansgroepen ondersteunen. Onder begeleiding van de Vlaamse Bouwmeester werd daarom een wedstrijd uitgeschreven voor de restauratie van de kerk zelf en de realisatie van een nieuwbouw. De architectenkantoren van Karel Beeck en Daniela Verwilt sloegen de handen in elkaar. Onder leiding van Beeck werd begin 2010 de buitenrestauratie aan de kerk voltooid. Verwilt tekende het nieuwbouwontwerp. Deze werken zijn omstreeks Pasen 2014 afgerond.
HISTORISCHE STIJLEN VERZOEND De nieuwbouw omvat een ruime foyer met 150 zitplaatsen, een volledig uitgeruste HACCP-keuken, sanitair en vestiaire, een onthaalruimte, twee artiestenloges, drie akoestisch geïsoleerde leslokalen voor slagwerk en lichte muziek en een opnamestudio. "Ons ontwerp vertrekt van het geheugen van de site: de bestaande gebouwen krijgen een nieuwe buur die het verticale karakter van de neogotiek verzoent met het massieve van de barok," zegt architecte Daniela Verwilt. Het ontwerp verwijst tegelijk naar de verdwenen bomen en het park achter de gebouwen. De betonnen bomen zijn ook een knipoog naar de luchtbogen van de gotische SintGummaruskerk op de achtergrond. "De organische vormgeving is ideaal voor de akoestische functies en maakt een duidelijk onderscheid met de bestaande gebouwen. Zo wordt de oude, gesloten transcendentale sfeer omgezet naar licht(heid) in de nieuwbouw, wat de creativiteit stimuleert." De hoofdtoegang van de kunstencampus is een glazen volume tussen de historische architectuur en de dynamiek van de verdere nieuwbouw. De leslokalen zijn logisch toegevoegd door het doortrekken van de bestaande gangen, en met de lerarenfoyer als een ruimtelijk –om in muziektermen te blijven– intermezzo. De
raamindeling volgt de functie: groot en ruim waar uitzicht belangrijk is, friezen waar alleen licht nodig is. "Zo krijgt elke ruimte op zich een eigen spankracht en beleveniswaarde," licht de architecte toe.
NUTTIGE ERVARING "Een uitdagend ontwerp," vertelt aannemer Jeroen Verreydt, die vermoedt dat de ervaring die hij hier opdeed hem later nog elders van pas kan komen. "Unieke ervaringen, want voor de schuine kolommen in zichtbeton die de bomen moeten evoceren konden we nergens bestaande voorbeelden vinden. De tot 7 m hoge kolommen hangen tot anderhalve meter uit de loodas en vertonen bovendien een nervenstructuur. We hebben een speciale vloeibeton op punt moeten stellen, via het testen van heel wat stalen. Het kisten en storten gebeurde ter plaatse. De schuine stand heeft trouwens niet alleen visueel betekenis, ze komt ook de akoestiek ten goede." ❚
TECHNISCHE FICHE Opdrachtgever: Ontwerp:
vzw Eduard Bressinck (Lier) TV Architectenbureau Beeck (Mechelen) & Architectenatelier Verwilt-Cautreels (Lier) Algemeen Bouwbedrijf Jeroen Verreydt (Heist-op-den-Berg) september 2012 oplevering: 30 april 2014 1.550 m² 2.240 m²
Hoofdaannemer: Start werken: Einde werken: Oppervlakte terrein: Vloeroppervlakte: Investering nieuwbouw foyer en leslokalen: 2,2 mln € (excl. BTW)
Barok, neogotiek en 21ste eeuw gaan harmonieus samen. De betonnen kolommen herhalen de contouren van verdwenen en gebleven bomen in het park.
BOUWEN AAN VLAANDEREN | 95