Het woonzorgcentrum van de toekomst

Op 1 juni dit jaar kreeg woonzorgcentrum Onze-Lieve-Vrouw in de Boudewijnstraat onaangekondigd bezoek van de zorginspectie. Die gaat na of de voorziening voldoet aan de gestelde voorwaarden en eisen, die de zorgkwaliteit en veiligheid van de bewoners moeten garanderen. Naar aanleiding van die inspectie klopten we aan bij de man die aan het roer van het woonzorgcentrum staat. Wij voelden Luc Stessens aan de tand over zijn job, dromen en ideeën voor de toekomst van zijn woonzorgcentrum. Twintig jaar geleden is hij er gestart als hoofdverpleegkundige en nu is hij er al enkele jaren met veel passie en plezier directeur.

Hoe zou je het woonzorgcentrum omschrijven?

Dan wil ik starten met onze visie, en die luidt heel eenvoudig: er zijn voor onze bewoners. Zij hebben hulp nodig en wij willen hen daarbij begeleiden waar ze dat vragen en waar nodig is. Daarnaast is het onze missie om zorg te dragen voor onze bewoners zoals we dat voor onszelf of onze eigen familie verwachten. Daarbij gaan we resoluut voor een gezellige huiselijke sfeer, waar gemoedelijkheid heerst en we open en warm met elkaar omgaan op een respectvolle manier en met waardigheid.

Is ons woonzorgcentrum een afgesloten eiland of eerder een wezenlijk onderdeel van de buurt?

Nee, zeker niet. Maar er is sowieso nog ruimte voor verbetering. Wij zijn een open huis waar je binnen en buiten kan wandelen. Samen met het lokaal dienstencentrum ‘De ontmoeting’ leggen wij contact met de buurt.

Hoe maakt onze woonzorgvoorziening het positieve verschil qua zorg en ondersteuning naar de bewoners toe?

Dat doen we door elke dag het beste van onszelf te geven voor iedere bewoner. We kiezen er heel bewust voor om te denken in mogelijkheden en uitdagingen en hanteren een positieve ja-cultuur.

Op welke verwezenlijking binnen onze woonzorgvoorziening ben je het meest trots?

Dat is dan zonder enige twijfel de verwezenlijking van onze afdeling ‘Orchidee’ in de Boudewijnstraat 6. Dat is kleinschalig genormaliseerd wonen voor personen met dementie. Ik ben ervan overtuigd dat dit in de toekomst voor het woonzorgcentrum the way to go is.

Welke gebeurtenis of ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt je blij en welke maakt je kwaad of triest?

Wat me blij maakt, is dat de zorgsector eindelijk meer appreciatie en respect krijgt. We zijn spijtig genoeg jarenlang stiefmoederlijk behandeld geweest. Daar begint nu stilaan verbetering in te komen, al zijn we er nog lang niet. Er moet nog een serieuze weg afgelegd worden om te bereiken wat onze sector zo hard verdient. Daarom is het ook zo belangrijk om werken in de zorg regelmatig onder de aandacht te blijven brengen. Wat me triest, een beetje boos en bij momenten zelfs wat machteloos doet voelen, hangt daar heel nauw mee samen: het personeelstekort in de zorg. Want door dat tekort loop je het gevaar ons anders zo hoge niveau van zorgkwaliteit en van wonen en leven in het gedrang te brengen.

Welk idee zou je willen lanceren ter verbetering van de ouderenzorg?

Ik denk dat de regulerende overheid bij het evalueren van een woonzorgcentrum niet alleen moet focussen op tekortkomingen, maar ook de positieve punten moet durven benoemen. Ik begrijp uiteraard wel dat controles noodzakelijk zijn en blijven, maar dat kan volgens mij ook op een heel andere manier aangepakt worden. Begrijp me niet verkeerd, werken aan aandachtspunten is goed en noodzakelijk. Die houden ons immers scherp en zijn bedoeld om te blijven leren en verbeteren. Maar het zou ook zoveel betekenen om eens zwart op wit bevestigd te krijgen wat we vandaag wél al goed doen. Dat versterkt de team spirit en houdt de moraal hoog.

Hoe ziet jouw ideale woonzorgcentrum er uit?

Voor mij is dat een woonzorgcentrum op mijn maat. Het moet uiteraard voorzien in mijn noden, maar mij anderzijds ook zeker ondersteunen in wat ik nog wel zelf kan en wil. Voeg daar nog een vleugje beslissingsrecht aan toe en dan zijn we pas echt vertrokken. Ik vind ook dat geen enkele dag hetzelfde mag zijn.

Wat zou je graag extra willen doen voor je medewerkers?

Een dag met meer dan 24 uur. Vaak geven ze zelf aan dat een beetje extra tijd heel welkom zou zijn. En dat kan ik begrijpen, want het zou onze bewoners absoluut ten goede komen. Ik weet dat mijn medewerkers hard moeten werken en vanuit mijn positie als leidinggevende zou ik hun job graag wat verlichten. We moeten steeds langer werken. Waarom het dan niet wat draaglijker maken, zodat ze het langer kunnen volhouden? Ik zou dus heel graag willen ijveren voor genoeg medewerkers, want dat zorgt dan weer voor een daling van de werkdruk.

Wat heb je geleerd uit de coronacrisis op zowel professioneel als persoonlijk vlak?

Op professioneel niveau staat er voor mij één zaak als een paal boven water: de deur op slot en iedereen weren uit het woonzorgcentrum – zoals in volle coronacrisis, dat wil ik nooit meer! Op persoonlijk vlak heb ik geleerd dat we andere mensen om ons heen nodig hebben om zelf gelukkig te worden. Jezelf met de juiste mensen omringen is dus cruciaal.

Hoe oud hoop je zelf te worden?

Zo oud dat ik relatief gezond mag blijven en nog een beetje meer ��.