In december 1976 werd bij de drieëntwintigjarige Hermina een goedaardige maar reusachtige hersentumor verwijderd, een acusticusneurinoom. Bijna dertig jaar later was de tumor er terug. In 2006 volgde een tweede ingreep die nog veel ingrijpender was dan de eerste.
Dertig jaar lang bepaalde die tumor een groot deel van haar leven, en dat van haar partner. Het wegnemen van een acusticus in dat deel van de kleine hersenen laat onuitwisbare littekens na, terwijl de tumor van 2006 zich al jaren voordien liet voelen in ondefinieerbare pijnen die ook de chirurgen niet konden verhelpen.