PROLOOG
D
it boek had nooit geschreven mogen worden. Ik heb ook nooit gedacht dat ik het zou moeten schrijven en nog minder dat ik het ooit zou kunnen. Die dag, 22 maart 2016, heeft mijn leven overhoop gegooid. Ik spreek niet over ‘de aanslagen’, ‘de bom explosies’, ‘terreur’ of ‘terroristische aanslag’. Ik refereer aan 22 maart 2016 als ‘die dag’. En zoals dikwijls, als mensen geconfronteerd worden met zulke vreselijke gebeurtenissen, wordt er verwezen naar ‘vóór dit drama’ of ‘erna’. Bij mij is het niet anders. Het gaat over ‘vóór die dag’ of ‘na die dag’. Dit boek maakt deel uit van mijn verwerkingsproces. Het heeft een therapeutisch effect. Veel mensen hebben mij aangeraden om die dag van mij af te schrijven. Ze verwezen naar het feit dat ik al een aantal boeken op mijn naam had staan en dat zo’n boek helend zou werken. Wisten zij veel dat ik het gewoon niet kon. Ik heb de dagen, weken, maanden na die dag getracht om hem ergens in mijn brein te verstoppen, net zoals je een on aangename ervaring probeert te vergeten. Wist ik veel 23
DIE DAG HEEFT BRUSSEL GEWEEND-press.indd 23
22/02/19 12:59