De witte sok

de witte sok

Geert Beullens

De witte sok Over plezierige dingen die niet meer hip zijn

Houtekiet Antwerpen / Amsterdam

Copyright Š Geert Beullens / Uitgeverij Houtekiet, 2008 Uitgeverij Houtekiet, Vrijheidstraat 33, b-2000 Antwerpen info@houtekiet.com www.houtekiet.com

Omslag Isabelle Van Laerhoven Omslagfoto van auteur Š Evert Thiry Zetwerk Intertext, Antwerpen isbn 978 90 8924 029 3 d 2008 4765 30 nur 740 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

No part of this book may be reproduced in any form, by print, photoprint, microfilm or any other means, without written permission of the publisher.

Inhoud

Voorwoord 7 De witte sok 10 De oxo 17 De gettoblaster 23 De koekoeksklok 31 De wandelende tak 42 De levertraan 53 De Lada 63 De snor 70 De viewmaster 76 De bretel 83 Duitsland 91 Het snelwandelen 97 De rat 105 De waterfiets 113 Het regenkapje 119 De doedelzak 126 De brandnetel 138 De zeppelin 145 De bidet 155 Het jodelen 163 De beuling 172 De manchetknoop 182 De sardien 190 De pijp 197

Voorwoord

I

k ben opgegroeid in een Antwerps dorpje in de jaren zeventig en sindsdien is er veel veranderd. De elpee – die grote zwarte cd, zoals mijn dochter zegt – is voorgoed grijs gedraaid.

De telefoon – de gsm met een draad, zoals mijn dochter zegt – vind je nog alleen op kantoor en in telefooncellen. Als mijn dochter het eerste boek doorbladert van een twaalfdelige encyclopedie die ze op school uit de vuilnisbak heeft gered, vraagt ze: ‘Waarom zochten jullie vroeger niet alles gewoon op het internet?’ Als er foto’s gemaakt worden op familiefeesten, moet het resultaat meteen op de blog zodat nonkel Luc in Spanje en neef Ward in China er ook een beetje bij kunnen zijn. En één keer per jaar vraagt mijn dochter opa om nog eens dat machientje van vroeger boven te halen waarmee je foto’s op de muur kan schijnen: de diaprojector. Van oma kreeg ze een cassettespeler met cassettes van Boudewijn de Groot cadeau, maar ze speelt haar muziek liever met de mp3-speler op haar psp. Veel handiger en trouwens: ‘De liedjes van die Boudewijn kan je toch ook gewoon downloaden, oma. Dat is toch veel gemakkelijker…’

Technisch is er de laatste decennia zoveel veranderd, dat heel wat apparaten volstrekt nutteloos werden en in onbruik raakten. Denk maar aan het bakje met draaiknop waarmee je de zenders op je televisie kon kiezen, de voorloper van de afstandsbediening. Of de beeper, het spulletje dat dokters en

7

andere belangrijke mensen aan hun riem hadden hangen en waarop ze een seintje kregen met een telefoonnummer dat ze dan dringend moesten bellen.

Natuurlijk zijn er ook heel wat toestanden verdwenen omdat ze eigenlijk helemaal géén nut hadden. Je herinnert je misschien de jokari nog? Een tennisbal aan een elastiekje, waarmee je helemaal op je eentje kon tennissen, of het polstasje dat hippe heren op een bepaald moment in de jaren zeventig allemaal rond hun hand hadden bengelen om hun sleutels en portefeuille te kunnen opbergen. Dingen die ze voordien en ook snel daarna allemaal gewoon in hun jas- en broekzakken stopten. Waarschijnlijk ken je ook de fotokubus, de römertopf, de rubikskubus, de vierkleurenbalpen, de salopette, het lichtorgel, de parka, de bedsprei, de poncho of de letterbak nog – je weet wel, een grote bak om aan de muur te hangen met allemaal vakjes waarin je dan miniatuurvoorwerpjes kwijt kon die van alles moesten vertellen over je persoonlijkheid. Zo kon je dan een mini-Eiffeltoren in een vakje zetten naast een vakje met de Moppersmurf en een vakje met daarin de kiezelsteen waarop je stond tijdens je eerste kus.

Geen wonder dat deze dingen allemaal zo goed als verdwenen zijn en alleen nog te vinden zijn op rommelmarkten of giftshops die elke connectie met het heden verloren zijn geraakt.

Maar heel erg jammer is dat er in de loop der jaren ook een aantal dingen in onbruik of diskrediet zijn geraakt die nu wél nog altijd heel waardevol en interessant zouden kunnen zijn. Dingen die ten onrechte als lullig en fout worden beschouwd maar als je ze van dichterbij gaat bekijken, verdomd interessant blijken te zijn. Sommige zijn al in ere hersteld. De bakfiets rijdt opnieuw volle bak rond en terecht: je kan er drie kinderen in kwijt, je kan er grote boodschappen mee gaan doen, het vervuilt niet én in je staat er nooit mee in de file.

Ook het marcelleke, dat ouderwetse grootvadersonderhemdje

8

zonder mouwen, siert opnieuw menig jongelingentorso en terecht: het is een superhandig kledingstuk dat in de winter gedragen kan worden als bodywarmer en bij zwoele temperaturen als een fris en sexy zomerhemdje. Maar daarnaast zijn er nog een massa voorwerpen, gebruiken en andere dingen die ten onrechte uit de gratie zijn gevallen. Want vertel nu eens: waarom drinken wij geen Oxo meer, waarom wassen we onze kont niet meer in een bidet, waarom mogen mannen geen snorren meer laten groeien, waarom houdt niemand nog wandelende takken en wat is er in godsnaam verkeerd aan de witte sok?

9