Bouwplan elektrochemische cel Nadat we alle uitslagen van onze testen hadden nagekeken leek het ons het beste om de batterij die we zelf gaan bouwen te baseren op een loodaccu. Het grote voordeel van dit ontwerp is dat we het ook weer als het nodig is opnieuw kunnen opladen en dus niet iedere keer een nieuwe cel hoeven te maken, of de oude batterij moeten openbreken. Verder konden we uit onze testen concluderen dat de loodaccu de meest effectieve batterij is, van de batterijen die we getest hebben, die we zelf kunnen maken, en bovendien gaf het de meest stabiele lading. Bij ons ontwerp zitten er meerdere Loodplaatjes in 1 bakje met 11,6 molair zwavelzuur (37%). Ons idee was om zoveel mogelijk loodplaatjes met een tussenliggende ruimte in de bak te stoppen, zoals te zien is in onderstaand figuur. En deze loodplaatjes parallel aan te sluiten, zodat de stroomsterkte opgeteld wordt. Een andere manier om een hogere stroomsterkte te krijgen is met het gebruik van een transformator, echter dit zorgt voor energie verlies. Dus wij kozen voor de optie om de loodplaatjes in parallel aan te sluiten. Aangezien bij het uitvoeren van verschillende proefjes met de loodaccu het water sterk aan het bruisen was, en volgens de door ons opgestelde redoxreacties er ook waterstofgas ontstaat, zullen we ervoor zorgen dat het bakje niet luchtdicht is.
Schematische weergave van het eigen bouwplan voor de elektrochemische cel.
In bovenstaande figuur staat de “ A “ voor anode, oftewel waar de positieve kant van de spanning op komt te staan en met de bruine laag loodperoxide op het lood. De “ K “ staat voor kathode, oftewel de kant waar de negatieve kant van de spanning op komt te staan en met alleen lood. In de vloeistof zitten te stoffen zoals aangegeven in het figuur.
36