H de valk boekje by M.A. Kuijpers

Peinzingen bij ons Katholiek geloof van pater H. de Valk O.P.

Peinzingen bij ons Katholiek geloof van pater H. de Valk O.P. Deel 2

DE TEKSTEN VAN DE WEKELIJKSE KOLOMS VAN EERW. HEER PATER H. DE VALK O.P. WELKE ZIJN GEPUBLICEERD IN HET WEEKBLAD OOSTERHOUT GEILLUSTEERD EN GEBUNDELD TOT EEN POCKETBOEK/MANUSCRIPT OVER DE PERODE AUGUSTUS 2012 TOT EN MET DECEMBER 2015

VERNIEUWING Ik denk nog altijd met heimwee terug aan de jaren 1962-65. Toen had je onder leiding van paus Johannes XXIII het 2de Vaticaans concilie. De kerk vernieuwde zich. Het Nederlands werd als de volkstaal ingevoerd. Het Latijn verdween. De priester deed hetzelfde als Jezus bij het laatste avondmaal. Hij stond met zijn gezicht naar de mensen. Het kerkelijk gebeuren leefde op. We waren allemaal enthousiast. Helaas paus Johannes XXIII stierf en zijn opvolgers stopten de vernieuwing en oude rituelen werden hersteld. In je fantasie droom je wel Waren de pausen na Johannes XXIII zijn geest doorgegaan. We zouden nu veel modernere kerk hebben.

eens. in een

We hadden meer priesters, want de priesters mochten trouwen en vrouwen werden priester gewijd. De jeugd had met beatmissen en andere nieuwe religieuze gebruiken zich thuis gevoeld in de kerk. Ik denk maar hoe de huidige jeugd in het gewone leven en in de muziekwereld steeds nieuwe levensvormen bedenkt. Had de jeugd ook in de kerk zichzelf mogen zijn dan had ze ook in de kerk nieuwe religieuze vormen ontdekt en uitgeprobeerd. Want er kan in de kerk veel.

De laatste tijd hebben vele katholieken los van paus, bisschoppen en pastoors hun levensstijl en levensvormen ook sterk veranderd. 50 Jaar geleden trouwden katholieken voor ze gingen samenwonen. Nu leven vele katholieken ongetrouwd samen en het wordt los van de hiĂŤrarchie door de kerkgemeenschap geaccepteerd. Deed je 50 jaar geleden een doodzonde als je zondags niet naar de kerk was geweest. Daar maken katholieke leken en vele pastoors zich nu niet druk om. Ik ben wel eens nieuwsgierig. Hoe zou de kerk er nu uit zien als de vernieuwing onder paus Johannes XXIII zich had doorgezet

OUDE TESTAMENT Doorgaans is de eerste officiële lezing zondags in de H. Mis genomen uit het Oude Testament de geschiedenis van het Joodse volk. Dit vind ik een moeilijke opgave, want gebruik je deze lezing dan heb je wel 10 minuten nodig om die lezing uit te leggen. Want wat zeggen namen als Äaron, Jesaja, Ezechiël, Gibeon en Salomon de eenvoudige katholieken van vandaag. Omdat de lezing de meeste katholieken niets zegt, wordt hij wel voorgelezen in de H. Mis maar gaat de predikant in zijn preek daar niet op in. Nu heb ik toch moeite met het Oude Testament de geschiedenis van het Jodendom. Jezus was Jood en is als Jood gestorven. Maar Hij wilde het Jodendom een nieuwe bezieling geven. De Joden namen dit niet en sloegen Jezus aan het kruis. En als later de apostelen in de synagoge de boodschap van Jezus gaan verkondigen worden ze de synagoge uitgegooid. Ik heb moeite met lezingen uit het Oude Testament. Natuurlijk in de psalmen heb je mooie teksten. Maar lees ik het boek Jozue dan lees ik daar een tekst dat de Joden een stad veroveren op bevel van Jahweh. Dit doen ze. Ze doden alle mannen en ze nemen hun vrouwen als slavinnen. Voor de Joden was koning David de grootste held en een godsdienstige man. Maar daar heb ik mijn gedachten over. David had zo’n 10 – 20 vrouwen. Een vrouw verkreeg hij door haar man te laten vermoorden. David is ook een tijdje roverhoofdman geweest. Tenslotte als hij oud is krijgt hij een jong Grietje als een soort kruik in zijn bed.. Daarnaast zijn de vrouwen in het Oude Testament helemaal niet in tel. Zo inspireert het Oude Testament mij weinig. Nemen we als eerste lezing zondags een lezing van een moderne katholieke schrijver zoals b.v. Huub Oosterhuis of Henk Jongerius dan krijgen de gelovigen ook een moderne hedendaagse kijk op het katholieke geloof. Heeft de kerk ook een boodschap voor de jongeren. En is de lezing begrijpelijk. 7

DE BORGIA’S Op het moment komt op zaterdagavond op de TV de serie De Borgia’s. We zien hoe paus Alexander VI misbruik maakt van zijn macht als paus. Het zet ons aan het denken. Jezus heeft zijn leerlingen een geweldige boodschap meegegeven, die in de katholieke kerk vorm heeft gekregen. Helaas paus, bisschoppen, pastoors en gelovigen hebben hun geloof niet altijd in de geest van Jezus beleefd. Alle eeuwen door zijn er mistoestanden geweest. eeuwenlang tot de 10de eeuw speelden Romeinse adellijke families elkaar het pausschap toe. In de tijd van de kruistochten werd Jezus boodschap vaker met het zwaard verkondigd. Dan was er de tijd dat bisschopsambten aan de meeste biedende gegeven werd. Het drama dat er 2-3 pausen waren, die elkaar bestreden. De laatste jaren heeft het misbruik van kinderen veel afbreuk gedaan aan de kerk. Nu is er de verdeeldheid van conservatieve en progressieve katholieken plus het tekort aan priesters. Dit alles overziende moeten we als katholieke kerk niet hoog van de toren blazen, dat de kerk heilig, één en onfeilbaar is. Het verleden heeft laten zien, dat pausen, bisschoppen, pastoors en gelovigen kunnen falen. Laten we bescheiden Christenen zijn, die met vallen en opstaan proberen die boodschap van Jezus samen te beleven.

MARIA EN EENVOUD Wanneer we om ons heen kijken in de katholieke wereld dan zie je vele Mariabeelden en zijn er vele Maria feesten als Maria ten Hemelopneming, Maria Geboorte enz. Dit getuigt van een grote devotie tot Maria. Van de andere kant is dit verwonderlijk, omdat we van Maria weinig af weten. Wat soms opvalt is dat de gelaatsuitdrukking van Maria vaak weinig zeggend is, dan stralend en dan vriendelijk. Maar wat opvalt. Er zijn mooie eenvoudige Mariabeelden. Maar daarnaast heb je ook hele dure Mariabeelden met dure kleding en met een gouden kroon. Toch begrijp ik die dure Mariabeelden niet. Wanneer wij Maria vereren als heilig, dan is dit omdat zij als moeder van Jezus vervuld zal zijn van de gedachten en gevoelens van haar zoon Jezus. En wat zegt Jezus: “Hoe moeilijk is het voor degenen die geld hebben het Koninkrijk Gods binnen te gaan!”(Mc.10.23) Jezus is voor eenvoud en solidariteit dat mensen zorg en liefde hebben voor elkaar. Zo zal de blijde boodschap van Jezus Maria’s leven hebben getekend. Stel ik me dan Maria ook voor als een echte volgeling van haar zoon Jezus. Dan stel ik me Maria voor als een eenvoudige hartstikke lieve vrouw. Een simpele vrouw die liefde uitstraalt, waarbij je je als mens thuis voelt. Haar gezicht door liefde en goedheid wordt getekend. En dan ben ik verbaasd als ik Maria uitgebeeld zie met heel dure kleding, met een gouden kroon, als een schatrijke dame met een strak en vaak niets zeggend gezicht. Net alsof je als een rijke dame in de hemel ’n streepje voor hebt. Daarom stel ik me Maria het liefst voor als een eenvoudige vrouw, die liefde uitstraalt en met een fijn gelaat. Daarnaast geloof ik dat de meeste Christenen zich meer thuis voelen bij Maria als een eenvoudige vrouw, die liefde uitstraalt en met ons begaan is dan bij een vrouw, waarvoor dure kleding en een gouden kroon belangrijk is. 9

HET CELIBAAT Soms vragen mensen je. Waar komt dat celibaat het verplicht ongehuwd blijven van de priesters vandaan. Heel simpel van een ketterse gedachte, die de eerste eeuwen de katholieke kerk tekende. St. Augustinus (+430) een beroemd kerkleraar leerde: “elk vrijwillig seksueel genot is doodzonde, ook al is het maar een verbeelding, een blik, een aanraking”. Werd er ergens een kindje geboren. Daar was sex aan vooraf gegaan. Zo sprak St. Augustinus van “de toegelaten zonde omwille van de voortplanting”. De theologie over de zondigheid van het sexuele leven van St. Augustinus heeft tot het 2de Vaticaans concilie in 1962 de kerk getekend en is de basis geweest van het celibaat en de verheerlijking van de maagdelijkheid. Ik weet nog uit mijn kinderjaren. Als puber kreeg je als een natuurlijke ontwikkeling wel eens een sexuele gedachte of droom. Nu dat moest je biechten als slechte gedachte. Dit terwijl het sexuele leven een gezond facet van het mens zijn is. God schiep de man met een sexueel verlangen naar een vrouw en een vrouw met een sexueel verlangen naar een man. En wat God in de mens legt is toch niet zondig. In ieder geval door het verplichte celibaat hebben veel priesters zware tijden gekend door eenzaamheid en het gemis van menselijke genegenheid en liefde. Trouwens als je zo beluistert wat er in de kerk leeft aan gedachten omtrent het celibaat. Dan ziet het volk Gods (de gewone katholiek) het als een gezonde zaak, dat priesters mogen trouwen. Alleen het Vaticaan de paus en de kardinalen willen het celibaat handhaven.

DE MENS JEZUS IS ZOON VAN GOD Wanneer we het Oude Testament lezen wordt Jahweh God vooral gezien als de Vader van zijn volk Israël (Ex 4,22) Dit vaderschap van God wordt ook persoonlijk beleefd. God wordt de Vader van de rechtvaardige genoemd.(Wijsh. 2.16) Jahweh heeft als Vader van Israël alles voor zijn volk over. Dit idee van vaderschap leidt van zelf tot het begrip “Zoon van God” een symbolische status die in het Oude Testament vooral aan de koning van de Joden werd toegekend. De koning van Israël wordt beschouwd als Gods eerstgeboren zoon. De koning wordt dan ook opgeroepen om te regeren met de wijsheid en rechtvaardigheid van God.(2 Samuel 7,14-15) In het Nieuwe Testament worden bijna alle oudtestamentische aspecten van Gods vaderschap toegepast op Jezus Christus. Daarmee uitdrukkend de bijzondere band, die Jezus met God heeft. Jezus van Nazareth beleefde Gods Vaderschap op een heel eigen manier. Hij ervaarde zijn verbondenheid met God als een unieke, intieme band tussen Vader en Zoon. Jezus zag God daarnaast als de Vader van alle mensen en leerde zijn leerlingen God aan te spreken als Vader. Daarom bidden we ook nog altijd “Het Onze Vader”. Zo spreken we van de mens Jezus als de Zoon van God, omdat Hij een bijzondere band met God heeft. Jezus opende met zijn beeld van God als nabije Vader de weg naar een nieuwe Godsbeleving. Het kenmerk bij uitstek dat Jezus aan Gods Vaderschap verbindt is dat van de barmhartige liefde.( Luc. 15,11-32) God is een abba een liefhebbende “Papa” . Kinderen van zo’n vader betekent op Hem gaan gelijken. De mens Jezus is als zoon van Jozef en Maria geboren. Hij is “Zoon van God” omdat Hij als mens een bijzondere band met God heeft. 11

HET HUWELIJK Vele jongeren dromen er van eens samen met een partner gelukkig te zijn in een huwelijk. Maar dit geluk wordt hen niet in de schoot geworpen. Sommigen denken dat dit geluk hen van zelf ten deel valt. Ze ontmoeten iemand, worden verliefd en gaan meteen samen wonen. Maar achteraf leren ze elkaar pas goed kennen met hun heerlijke en goede kanten maar ook met hun moeilijke kanten en eigenaardigheden. En dan een jaar of wat later gaan ze uit elkaar, gaan ze scheiden. En is er dan al een baby dan is dit voor dit kind â&#x20AC;&#x2122;n ramp, want die groeit dan practisch zonder vader op. Het is zo waardevol als â&#x20AC;&#x2122;n span pas na een goede verkeringstijd gaat samen wonen, trouwen. Een huwelijk houdt veel meer in dan seks en lekker vrijen. Het betekent in elkaar geloven, respect voor elkaar hebben, elkaars zwakheden ontzien, elkaars kwaliteiten ontdekken om tot een goed samenspel te komen, als de ander ter neergeslagen is hem opvangen en weer levensmoed geven,van elkaar houden gewoon als mens. In de verkeringstijd ga je als het goed is al deze kwaliteiten, deze sociale levenshouding ten opzichte van elkaar al in praktijk brengen, groei je naar elkaar toe. Je verliefdheid ontwikkelt zich tot echte liefde. Want echte liefde in een huwelijk heb je nodig. Want bij sommige zaken moet je soms elkaar duidelijk en keihard de waarheid kunnen zeggen. Zo komt er heel wat kijken wil je tot een echt gelukkig span uitgroeien, dat absoluut trouw is aan elkaar. Want echte trouw geeft zekerheid. Wij kunnen van elkaar op aan. 12

GELOVEN Als katholieken geloven we in de blijde boodschap van Jezus Christus en als het goed is geloven we ook in de leer van de katholieke kerk en in elkaar. Maar helaas aan dit laatste ontbreekt het nog al aan. In heel wat punten van de katholieke leer zoals deze door het Vaticaan wordt uitgedragen wordt niet geloofd zoals man en vrouw mogen pas samen wonen als ze samen getrouwd zijn, maar velen wonen zo al samen, het verbod van geboorteregeling met condoom of pil. Daar houden velen zich niet aan. In de onfeilbaarheid van de paus wordt niet geloofd enz. Maar pausen en bisschoppen geloven ook niet in de gewone katholieke gelovige. De pausen roepen niet zoals paus Johannes XXIII een concilie bij elkaar om eens te beluisteren wat er onder de gewone gelovige leeft. En het gaat tenslotte om de kerkgemeenschap het volk Gods. Je hoort telkens dat het beleid van paus en bisschoppen bij de gewone gelovige niet overkomt. Er is veel verwarring. Er is geen goede geest in de katholieke kerk. De katholieken onderling luisteren niet naar elkaar. Ze staan niet open voor elkaar. Ze geloven niet in elkaar. De kerken lopen leeg, omdat de gelovigen niet meer kunnen geloven in het beleid van paus en bisschoppen. Trouwens in de hiĂŤrarchie heerst ook verwarring. Pas nog verklaarde kardinaal Carlo Martini de pas overleden bisschop van Milaan, dat de katholieke kerk 2 eeuwen achterliep. Een algehele kerkvergadering zou goed zijn, dat de gehele kerkgemeenschap zich bezint op haar boodschap om zo weer tot onderling geloof tot eenheid te komen. Dit was toch ook een van de wensen van het 2de Vaticaans concilie. We herdenken dat het 2de Vaticaans concilie 50 jaar geleden werd gehouden. Maar de besluiten worden genegeerd. We moeten weer echte katholieken worden, die in elkaar geloven. 13

ONS GEWETEN ER is een oude regel in Gods Kerk: Men mag nooit handelen in strijd met zijn geweten. Toen onze huidige paus Benedictus XVI nog professor Ratzinger was formuleerde hij het zo:”Boven de paus als bindende aanspraak op kerkelijk autoriteit staat nog steeds het menselijk geweten, dat moet worden gehoorzaamd vóór al het andere, indien noodzakelijk zelfs tegen de eisen van kerkelijke autoriteiten.” Deze uitspraak geeft ons gewone gelovigen het volk Gods toch een bepaalde ruimte. Het biedt de mogelijkheid aan leden van kerkbesturen en pastores om in parochies door gebrek aan priesters en de behoefte aan geestelijke leiders, aan pastores een duidelijk eigen beleid te voeren. Zo worden in Amerika al vrouwen priester gewijd. Het dwingt pastores, bisschoppen en de paus respect te hebben voor het geweten van het volk Gods en voor hun beleving van ons katholiek geloof. Dit is van belang in deze tijd nu de kerk de tegenstelling kent conservatief – progressief. Rome en de Nederlandse bisschoppen zijn conservatief. Dit betekent voor de progressieven onder ons dat als zij gewetensvol handelen, dat zij hun katholiek geloof op hun eigen wijze vorm mogen geven.

VERRAST Ik kan soms een kritische katholiek zijn. In de geest van Jezus, die ook kritisch was. Ik schrijf wat ik denk. Maar als ik dan iets geweldigs positiefs hoor, moet ik dat ook vermelden. Onlangs was kardinaal Peter Turkson de president van de Pauselijke Raad voor Rechtvaardigheid en Vrede in Oudenbosch. Deze Ghanese kardinaal deed uitspraken, die me goed deden. Zo zegt hij: “De kerk is een beweging van ieder, die in Jezus Christus en zijn boodschap gelooft. De gelovigen zijn de kerk. Niet de geesteljken.” Hij pleit er voor de rol van Clerus en Rome niet te overschatten Kardinaal Peter Turkson komt uit Ghana. Hij is een echte zwarte. Voor hij naar Rome ging werkte hij in Ghana aan een actieve christelijke beweging. In die gemeenschap verkondigde hij al: .“Wanneer mensen over de kerk praten, hebben ze het meestal over de geestelijken. Maar zij zijn de kerk niet. De kerk is meer dan het Vaticaan en de priesters. De kerk bestaat uit alle volgers van Jezus Christus. In Africa moedigen we gelovigen aan zelf bezit te nemen van de kerk. Niet passief te volgen wat een pastoor voorlegt, maar hun geloof zelf actief vorm te geven. en uit te dragen. Mensen moeten hun geloof meenemen in hun dagelijkse leven, naar hun werk, naar hun huis, familie. Waarden als naastenliefde en zelfopoffering moeten terrein winnen”.

’n PROFEET Wanneer ik het “Verzameld liedboek” met liturgische gezangen op teksten van Huub Oosterhuis opensla vind ik daar honderden liederen met teksten van Huub Oosterhuis. Religieuze liederen, geïnspireerd door Jezus’blijde boodschap voor kerkelijke vieringen bij uitvaarten, huwelijken, voor zondagen en voor allerlei gelegenheden. Psalmen heeft hij op een nieuwe wijze vertaald, zodat ze ook de huidige mensen aanspreken. Huub heeft deze teksten doordacht en laat zijn hart spreken. Ik ben verbaasd en verwonderd, als ik deze bundel doorblader. Hoe hij zijn geloof in God, in Jezus en het volk Gods verwoord. Het zijn liederen, die velen aanspreken, inspireren en tot bezinning brengen, want ze komen uit zijn meditatieve geest. Ze worden gezongen In katholieke en protestante kerken, echt oecumenisch. Daarnaast heeft Huub ook vele boeken geschreven, waarin hij zijn geloof verkondigt. Zo heeft hij vele tafelgebeden en andere teksten geschreven, die zo in de katholieke en protestante kerken gebruikt kunnen worden. Pas nog kwam het boekje “Red hen die geen verweer hebben” van hem uit. De titel suggereert al dat het aandacht heeft voor de mensen, die het moeilijk hebben. Het hart van dit boek is het visioen van een rechtvaardige samenleving. De God van de bijbel is geen onpartijdig opperwezen maar de partijganger van de zwakken en armen. Ik kan het iedereen ter lezing aanbevelen. Het helpt ons met ons hart mee te leven met medemensen, die het zwaar hebben. Ik wil Huub Oosterhuis een profeet noemen. In deze tijd dat de kerken het moeilijk hebben, kan hij ons inspireren om op een nieuwe eigentijdse wijze ons Christelijk geloof, hoop en liefde vorm te geven..Wij weer op een aansprekelijke wijze ons katholiek of protestant geloof van uit ons hart kunnen beleven.

DE HUIDIGE WERELD Wanneer je de kranten leest of het nieuws op de TV volgt, dan schrik je van de gruwelijke misdaden en zaken, die in onze wereld gebeuren. Mensen worden in elkaar geslagen en vermoord. In SyriĂŤ vallen er dagelijks tientallen doden. Nu kunnen we reageren met veel geweeklaag om die slechte en ontaarde schavuiten. We kunnen ze met onze mond allemaal veroordelen. Maar wordt de wereld daar veel beter van? Hooguit krijgen we een pestbui. We kunnen gaan preken: Mensen gedraag je menslievender. Maar met preken alleen komen we niet verder. Ik geloof, dat alleen woorden niet veel helpen. Het gaat om daden. Je hoort en ziet dat sterke en religieuze mensen door hun woorden en daden in hun omgeving een betere geest oproepen. Dit kan leiden tot een gewetensonderzoek. Wat gaat er van mij uit? Ik ben katholiek. Maar tekent dit ook mijn leven of is het alleen maar een mooi vernisje? Inspireert Jezusâ&#x20AC;&#x2122; Blijde Boodschap mijn leven? Heb ik mijn naasten lief? Heerst er in ons gezin een goede geest van naastenliefde, trouw, onderlinge hartelijkheid en waardering? Hoe gedraag ik mij in de vrije wereld en op mijn werk? Het kan gezond zijn om de evangelies met de Blijde Boodschap van Jezus te lezen. Jezus had oog, oor en zorg voor de zieken en de armen. Daardoor straalde hij liefde uit en ging er een positieve levenshouding van Jezus uit. Het is ons ideaal, dat ook wij de Christelijke Blijde Boodschap uitstralen en zo een bijdrage hebben voor een betere wereld. 17

BIDDEN Bidden, praten met God moeten we leren. Onze eigen gedachten en gevoelens te uiten tegenover die almachtige God onze hemelse Vader. Het kan simpel beginnen zoals: “God bedankt voor deze heerlijke dag. Thuis klikte het in het gezin. We hebben samen heerlijk zitten eten en samen zitten praten. Het was een fijn samen zijn”. Op een andere dag kan het zijn: “God, vandaag was het een rot dag. Het regende en het was koud. Bovendien hebben we bij het eten zitten kibbelen. Het was niet leuk. Help U ons de volgende keer ’n verschil van mening leuker uit te praten.” Weer een andere keer kan het zijn: “O God, onze zoon is altijd zo stil, zo teruggetrokken. Hij zegt haast niets. Ik heb vaak het gevoel, dat hij zich niet gelukkig voelt. Help U mij goed naar hem te luisteren, dat ik op zijn vragen en zorgen in kan gaan. Hij voelt, dat ik van hem houd en met hem meeleef”. Ga ik zo vaker bidden, praten met God dan komt God mij meer nabij. Kan God voor mij meer gaan betekenen. Kan ik mijn ergernis en vreugde, mijn dromen en zorgen uiten tegenover Hem. En helpt dit bidden mij om niet alleen maar mijn gedachten en gevoelens bij God kwijt te kunnen maar ook bij God kracht te vinden om mijn goede gedachten en voornemens waar te maken. Bovendien Jezus kan mij inspireren zijn Blijde Boodschap vorm te geven. 18

ANGST â&#x20AC;&#x201C; LIEFDE Angst is soms een slechte raadgever. Laten we als voorbeeld nemen de opvoeding van kinderen. Je bent bang, dat je kinderen zich niet goed zullen ontwikkelen en zich gaan misdragen. Want wat zal de familie en de omgeving gaan zeggen als jouw lieverdjes de omgeving gaan verpesten. Daarom besluit je je kinderen nog eens extra te vermanen en scherp op hen te letten. Dit is gewoon eigenbelang. Je wilt de naam hebben een goede vader of moeder te zijn. De kinderen voelen dit aan en zeggen: â&#x20AC;&#x153;Wat slooft ons pa of ma zich weer uit. Je kunt ook gewoon van je kinderen houden en je hoopt dat het een lief kind wordt een sympathieke mens wordt, waardoor het goede kontakten krijgt met zijn medemensen en gelukkig wordt. Het kind voelt de liefde van de opvoeder en zo maakt zijn/haar woord meer indruk. Jezus zag de waarde van echte liefde voor onze samenleving. Hetzelfde in een huwelijk. Hij of zij is bang voor een echtscheiding met alle ellende van dien. Daarom slooft hij/zij zich extra uit voor de partner. Dit is geen liefde maar zorg voor het eigen hachje. Je kunt ook echt lief zijn voor je partner, omdat hij zo lief is voor jou. Hij zo zijn best doet om van je te houden en naast je te staan. Je voelt wij samen kunnen samen iets meer van het leven maken dan jij alleen. Laat die blijde boodschap van Jezus ons leven tekenen, dan zal die vrucht dragen in echte liefde. Ook hier zal de partner zeggen, als hij voelt,dat het alleen eigen belang is: Wat slooft hij/zij zich weer uit. Kinderen en volwassenen voelen scherp aan of de ander zich door liefde laat leiden of door eigen belang. Laat naar de blijde boodschap van Jezus de liefde tot onze naasten ons doen en laten inspireren. 19

SINTERKLAAS We leven weer naar Sinterklaas toe, die goed heilig man. Ik hoop, dat hij voor de kinderen weer een goed heilig man is. Een man, die goedheid uitstraalt en daardoor de kinderen ook inspireert tot het goede, het fijne en diepmenselijke. Hij niet alleen leuke surprisen geeft maar ook zegt wat hij in dit kind waardeert. De kinderen ervaren hoe Sinterklaas hen ziet. Sinterklaas een duidelijke reden heeft om deze attentie te geven. Wanneer Sinterklaas duidelijk zegt, wat hij in dit kind waardeert. Sint bij dit kadootje een papier er bij legt met als tekst bijvoorbeeld: Rietje, je krijgt dit kado van Sint, omdat je je kamer altijd zo mooi opruimt. Jantje krijgt van Sint deze attentie, omdat je zo leuk met je zusje speelt. Klaasje, je ontvangt deze…….,omdat je op school zo je best doet. Hier kan zoveel geschreven worden b.v. omdat je zo lief voor papa en mama bent. Omdat je zo goed luistert als papa en mama je iets vragen. Wanneer Sint uitspreekt, wat hij in dit kind waardeert, wordt dit kind bevestigd en gaat het dit nog sterker doen. Bovendien is dit voor Sint gezond, dan ziet hij het goede en fijne van het kind weer eens extra. Het Sinterklaasfeest iets meer is dan zo maar kadootjes krijgen. Neen Sinterklaas waardeert deze kinderen en uit dit ook. We zingen toch: “Wie zoet is, krijgt lekkers”. Opvoeden is een kunst. Het Sinterklaasfeest is een hulpmiddel daarbij. Het kind ervaart. Ik word gewaardeerd. Ik mag er zijn. Sinterklaasfeest een feest is van hartelijkheid en waardering. 20

PESTEN Het bericht van Tim Ribberink in de krant, die tot zelfdoding kwam, omdat hij zo bespot, getreiterd, gepest en buitengesloten werd heeft me sterk geraakt. Het stemt je tot nadenken, tot peinzen. Hoe reageer je als mens hierop? Wat is je antwoord? Ik ga niet oordelen over de klasgenoten, de clubgenoten van Tim. Daar weet ik niets van. Het roept wel gedachten op. Gesteld een jongen zit al jaren in dezelfde klas met dezelfde klasgenoten en zoâ&#x20AC;&#x2122;n jongen pleegt om die reden zelfdoding. Mij lijkt dat het dan voor die klas waardevol zou zijn, om samen een rouw of boete dienst te houden. Een dienst, een samen zijn, waarin de groep stil staat bij de vraag. In ons midden is dit gebeurt. Heb ik het gezien, bemerkt dat deze jongen niet tot zijn recht kwam of heb ik meegepest? Of ik heb jaren met deze jongen als klasgenoot opgetrokken en ik heb niets gezien. Leefde ik langs mijn naasten heen. Hoever heb ik oog en oor voor mijn naasten, heb ik zorg voor mijn naasten? Al is het ook belangrijk, dat ieder leert voor zichzelf op te komen. Een mens moet ook niet te zacht en te week zijn. Het is gezond op zijn tijd je stem te verheffen en jouw bijdrage te leveren aan de samenleving. Wij zijn mede verantwoordelijk voor onze gemeenschap, waar we lid van zijn. We trekken op met onze naasten. En naastenliefde is nog altijd de belangrijkste Christelijke deugd. Wij zijn als Christenen als medemensen verantwoordelijk voor elkaar. Naastenliefde, oog en oor hebben voor je medemens roept een goede geest op. Zo zijn leerlingen in een klas mede verantwoordelijk voor de sfeer in de klas. Dit is voor de geest in de klas belangrijk maar ook voor de leerling die het moeilijk heeft, dat er met hem meegeleefd wordt, hij geholpen wordt. Het gaat om een samenspel. Er samen iets van maken. Van ieder mag iets verwacht worden. Het is dan ook belangrijk, dat ieder zijn stem laat horen. Ieder een bijdrage heeft. Niemand aan de kant blijft zitten.Bij de opvoeding hoort ook het kind te leren voor zichzelf op te komen en met zijn ideeĂŤn en inzet het gemeenschapsleven sterker en rijker te maken. En wat voor een klas telt, geldt ook voor iedere groep of het een club of werkplaats is. 21

GELOVEN Geloven is heel belangrijk in ons leven. Kinderen beginnen met te geloven in hun ouders. En ouders geloven in hun kinderen. En hoe intenser dit wederzijds geloof is, hoe meer ze voor elkaar betekenen. Dit geloof groeit uit tot een kind-ouder liefde. En hoe intenser deze liefde is, hoe gelukkiger zijn ouders en kinderen met elkaar. Hetzelfde met een huwelijksrelatie. Het begint met in elkaar geloven en dit groeit uit tot verliefdheid en liefde. Ons Christen en katholiek zijn steunt ook op geloof. Het begon bij Jezus. Jezus vertelde aan zijn medemensen wat hij dacht over zijn verhouding met zijn naasten en over God. Daarnaast was hij heel bezorgd voor de zieken en de armen. Heel zijn persoon en optreden maakte zoâ&#x20AC;&#x2122;n indruk, dat de mensen spontaan in hem gingen geloven.. Ze kwamen luisteren naar zijn preken en lieten zich door hem leiden. De apostelen waren zo geraakt door Jezusâ&#x20AC;&#x2122; ptreden, dat ze zich bij hem aansloten, leerlingen van hem werden. Hetzelfde bij ons. De meesten van ons zijn katholiek geworden door hun ouders. Zij geloofden in hun ouders en gingen in navolging van hun ouders ook in de katholieke kerk geloven. Evenwel dit geloof steunt op de levenshouding van de bedienaars van de katholieke kerk en op de gewone gelovigen. Spreekt de boodschap van de kerk aan, maken de bedienaars van de kerk deze boodschap waar. Wordt naastenliefde, respect voor elkaar, zorg voor de zieke, de zwakke niet alleen gepreekt maar ook waar gemaakt. Is de boodschap van de kerk inspirerend. Dan zullen mensen hun heil zoeken in die kerk. Als kerk zijn we een gemeenschap, het volk Gods samen onderweg. We gaan ter kerke om elkaar als gelovigen te ontmoeten, elkaar te inspireren. Paus, bisschoppen en pastors zijn geroepen om het volk Gods te dienen, te inspireren. Jezus heeft tegen zijn apostelen gezegd. Jullie moeten dienen, luisteren naar wat er bij de mensen leeft. Hen antwoorden geven op hun vragen. Heeft de kerk een inspirerende boodschap. draagt zij haar boodschap met raad en daad uit, dan zal haar boodschap overkomen. Zal het goed met haar gaan. Het gaat om de geest. Wanneer de gemeenschap van de kerk een goede geest, een heilige geest uitstraalt, dan is zij de kerk van Jezus Christus. 22

DE H. MIS We gaan ter kerke. We volgen de H. Mis en bidden en zingen mee. Tijdens de consecratie zegt de priester over het brood in navolging van Jezus: “Dit is mijn lichaam”, en over de wijn: “Dit is mijn bloed”. Naderhand nuttigen we het H. Brood na in de Wijn gedompeld te hebben. Wat is de zin van dit ritueel? Wat beleven we? Allereerst is het in navolging van het laatste avondmaal samen maaltijd houden, het H. Brood samen en de Wijn samen breken en delen. Maar wat is de betekenis van Jezus’woorden: ”Dit is mijn lichaam. Dit is mijn bloed.” Daarmee spreekt Jezus zijn levensideaal uit. Mensen geef je aan elkaar. Heb zorg voor elkaar. oud van elkaar. Het is het leven van Jezus zelf. Hij geeft zich aan zijn medemensen ook al kost het Hem zijn leven. Door het brood en de wijn samen te breken en te delen in de geest van Jezus kies ik ook voor zijn levenshouding, zijn levensideaal. Mensen geef je aan elkaar. Maak samen iets moois van het leven. Heb zorg voor elkaar, want we hebben allemaal elkaar nodig. Jezus heeft zich totaal gegeven aan deze levenshouding tot op het kruis. Door te communie te gaan kies je ook voor de levenshouding van Jezus. Wij willen samen de gemeenschap vormen die leeft van uit de boodschap van Jezus. Daarom is te communie gaan geen vrijblijvend gebaar. Het veronderstelt ook, dat je kiest voor de idealen van Jezus: Geloof in God en elkaar, trouw aan God en elkaar, voor naastenliefde. Voor de kerk de levensgemeenschap van Jezus. 23

EEN WIJZE BISSCHOP Jan Bluyssen, die bisschop was van Den Bosch maakt nog indruk door zijn uitspraken. Hij was de opvolger van Mgr. Bekkers. Een uitspraak van hem is duidelijk: “Je kunt als bisschop alleen goed funktioneren als je samen met anderen in goed overleg te werk gaat. Je moet op basis van vertrouwen kunnen werken.” Ook over de plaats van de vrouw heeft Jan Bluyssen zo zijn gedachte. Hij zegt: “Met het evenwicht tussen mannen en vrouwen in de kerk is het slecht gesteld. Vrouwen kunnen een belangrijkere plaats krijgen. Het is vreselijk als er afwijzend op een grotere rol van de vrouw wordt gereageerd. Bisschop Bluyssen heeft sterke uitspraken, die ons gewone gelovigen aanspreken. Want wij katholieke gelovigen zijn geen kleine kinderen, die elke uitspraak van paus of bisschop kritiekloos moeten aanvaarden. Volgens hem moet binnen de kerk discussie mogelijk zijn. Hij zegt duidelijk: “zo is het, gelovigen hebben het maar te accepteren” is een volkomen verkeerde handelwijze en heeft niets te maken met kerk zijn. Even zo zegt bisschop Bluyssen: Je moet mensen vertrouwen geven dat het goed is wat ze doen. Nu bestaat meer het beeld van wantrouwen. Vertrouwen in mensen is essentieel. Geloven in mensen, dan gaan mensen geloven. Als kerk zijn we een geloofsgemeenschap. De gewone gelovigen willen graag geloven in paus, bisschoppen en pastoors. Maar zij verwachten ook dat paus, bisschoppen en pastoors in de gewone kerkganger geloven en naar hen luisteren. Bij dit schrijven heb ik me laten leiden door een artikel in De Roerom van oktober 2012 24

ADVENT Sinterklaas is weer in het land geweest. Hij heeft vele kinderen blij gemaakt. Tijdens zijn leven was Sinterklaas een groot kindervriend en maakte hij vele kinderen gelukkig. Zijn goedheid leeft onder ons mensen voort. En bij traditie en in de geest van Sinterklaas worden nog steeds kinderen gelukkig gemaakt tegen zijn feestdag 6 december. Zo herleeft de geest van Sinterklaas in vele hulp Sinterklasen. Zo is het echt een feest in de geest van Sinterklaas. Hetzelfde met Kerstmis. Tijdens zijn leven heeft Jezus met woord en daad door zijn blijde boodschap mensen geĂŻnspireerd tot naastenliefde, trouw, hartelijkheid en rechtvaardigheid. Jezus blijde boodschap riep een nieuwe geest op, die de mensen blij en gelukkig maakte. Op het moment hetzelfde. Er is veel pijn, verdriet en onvrede onder ons mensen. Mensen maken door echtbreuk, door diefstal, haat, onrecht en misdaad het leven van vele medemensen ongelukkig en ellendig. Wij zijn Christenen. Wij willen in de geest van Jezus zijn blijde boodschap van liefde uitdragen. Laten wij ook met kerstmis die blijde boodschap van liefde uitdragen. Laten wij juist ook met kerstmis die blijde boodschap van liefde, trouw

en medemenselijkheid uitdragen. De geest van Jezus in ons herleeft. Dan herdenken we op onze wijze echt het kind Jezus geboren in een stal. Dan leeft Hij in ons voort. Maakt zijn blijde boodschap ons gelukkig.

KERSTMIS We herdenken de geboorte van Jezus. Een man, die op een vernieuwende en aansprekelijke wijze zijn geloof in God en zijn liefde voor zijn medemensen verkondigde. Zijn toehoorders werden enthousiast, wanneer ze naar Hem luisterden. Zijn boodschap van liefde, van zorg voor de armen en de zieken bracht Hij met woord en daad in praktijk. Overal waar Hij preekte stroomden mensen te samen om Hem te horen, te zien, door Hem begeesterd te woorden. Het is voor ons goed daar bij stil te staan. Onze huidige maatschappij is niet zo gelukkig. Er is veel verdriet, onmin, echtscheiding, daklozen, ruzie en afgunst. Zouden wij weer open staan voor de blijde boodschap van het Jezuskind. Zouden wij ons weer eens laten inspireren door zijn boodschap van geloof in God en elkaar, door zijn menselijke levenshouding. Onze wereld zou er weer beter uit gaan zien. Door onderlinge bezinning zouden onze harten meer open gaan staan voor elkaar. Toen pas alle amateur voetbalclubs een weekeinde niet speelden om samen eens te bezinnen op de onderlinge menselijke verhoudingen. Toen hadden ze woorden van Jezus als: “Heb uw naasten lief.” als uitgangspunt kunnen gebruiken. Of andere uitspraken van Jezus: “Hieruit zullen allen kunnen opmaken, dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart.” Het wordt Kerstmis. Het wordt tijd nog eens stil te staan bij de boodschap van het Jezuskind.

GELOOFSVERHALEN Het valt op. Wanneer we de evangelies lezen, dan hebben alleen Matteüs en Lucas een verhaal over de geboorte van Jezus. en dan nog zijn het verschillende verhalen. Matteüs heeft een stamboom van Jezus, die begint bij Abraham en vanaf koning David loopt deze langs de koningen van Israël. Bij Lucas begint de stamboom bij Adam en vanaf David gaat de stamboom langs de profeten. Dus duidelijk verschillende stambomen. Volgens Matteüs wonen de ouders van Jezus in Betlehem, waar hij thuis geboren wordt en ze verhuizen naar Nazareth, nadat ze terugkwamen van hun vlucht naar Egypte. Volgens Lucas wonen de ouders van Jezus in Nazareth en reizen ze naar Betlehem vanwege de volkstelling, waardoor Jezus “önderweg” geboren wordt in een stal, waarna het gezin naar huis, naar Nazareth terugkeert Volgens Matteüs beveelt koning Herodes alle jongens van twee jaar oud en jonger om te brengen, wat er toe leidt, dat Jezus’ ouders hun toevlucht zoeken in Egypte. In Lucas is er geen sprake van een kindermoord en een vlucht naar Egypte. Zo zijn er nog meer verschillen tussen beide evangelies. Daarnaast hebben de evangelisten Marcus en Johannes geen verhalen over de geboorte van Jezus. Van hen zijn er geen speciale geboorteverhalen van Jezus. Dit alles leidt er toe de geboorteverhalen te zien als geloofsverhalen. In die tijd hadden de heidenen over hun goden als Zeus, Jupiter, Pallas Athene enz allerlei geloofsverhalen. In deze verzonnen verhalen schreven zij uit, hoe zij hun goden zagen. In zijn geloofsverhaal benadrukt Matteüs het koningschap van Jezus, terwijl Lucas met zijn bezoek van de herders aan Jezus in de kribbe Jezus als een radicaal sociaal profeet tekent. Laten we dus de geboorteverhalen van Jezus nemen als geloofsverhalen. In deze verhalen spreken Matteüs en Lucas hun geloof in Jezus uit. Een mens kan zijn geloof uitspreken in geloofsbelijdenissen maar ook in geloofsverhalen. 27

GELOVEN Je bent soms verwonderd, als je mensen met veel bravoure hoort zeggen: “Ik geloof nergens in”. Heeft de man of vrouw, die dat zegt de eerste 4 jaar van zijn leven overgeslagen? Elke baby begint met de eerste 4 jaar van zijn leven met te geloven in zijn vader en moeder. Je ziet baby’s en peuters doen pappa en mamma na. De eerste 4 jaar hebben doorgaans de ouders de meeste invloed op hun kinderen. Na de eerste 4 jaar leren kinderen ook anderen kennen. En in die mensen, die hen sympathiek en eerlijk overkomen gaan ze ook spontaan geloven. Daarvoor is het heerlijk als het leefklimaat waarin het kind opgroeit heel positief is en dat het kind zich daar veilig voelt. Zo gaat ieder kind geleidelijk in medemensen geloven. En dit is waardevol. Het geeft het kind zekerheid. Het kind voelt zich veilig en zeker door de relatie, de band met die sympathieke en fijne mensen. Heel ongelukkig is dat kind, dat in zijn omgeving geen mensen ontmoet, waar in ze spontaan kan geloven, bij wie ze zich veilig voelt. Is de relatie met vader en moeder goed, dan gaat ’n kind ook spontaan geloven in de ideeën van vader en moeder. Zo nemen ze het geloof van vader en moeder over. Al meestal op een eigen wijze, want ze ondervinden ook andere ideeën. Gelukkig ieder, die goede mensen ontmoet met fijne ideeën en ’n gezond geloof. Zij nemen deze levenshouding over en dat geeft hen zekerheid in het leven. Daarvoor is het ook belangrijk, dat kerkelijke leiders positief overkomen. Kinderen zich thuis voelen in de kerk. Daar zichzelf mogen zijn. De kerk ook een boodschap heeft voor de jeugd. Ook de taal van de jeugd kan spreken en verstaat. 28

EEN GESPREK Pas ontmoette ik ’n goede vriend. Hij moest even kwijt wat hem niet lekker zat. Hij zei: “Ik heb het ondertussen met jouw Rooms Katholieke kerk gehad. Eerst was ik ’n trouwe katholiek. Ik ging vast in het weekeinde naar de kerk. Ik bad met mijn gezin regelmatig. Toen kwamen de verhalen over kindermisbruik door priesters en broeders. Daarnaast die heisa om het verplichte celibaat van de priesters, de minderwaardigheid van de vrouw, dat ze geen priester mag worden. Dat kwam allemaal zo keihard bij mij aan, dat ik dacht. Bij die katholieke kerk zie ik het niet meer zitten. Nu ga ik niet meer naar de kerk en thuis bid ik ook niet meer, want dat vind ik nu schijnheilig. “ Ik reageerde: “Natuurlijk ik ben ook ongelukkig met dat misbruik van die kinderen en die andere zaken. Maar met jouw conclusies ben ik het niet mee eens. Wanneer sommige leden van het grondpersoneel van God en Jezus falen hoef je toch niet heel je geloof aan de kant te zetten. Want wat nu gebeurt is de kerk vaker overkomen. Het begon al met de apostelen. Judas heeft Jezus verraden. In jouw stijl hadden dan alle apostelen hun geloof in Jezus op kunnen zeggen. Ga ik de geschiedenis van de katholieke kerk na, dan zijn er in de loop der eeuwen vaker mistoestanden geweest. Dat er 2-3 pausen waren, die elkaar bestreden,, bisschopsambten aan de meest biedenden werden gegeven enz, enz. Vanwege het falen van sommige bisschoppen en priesters verlies je toch niet je persoonlijk geloof in God, in Jezus en zijn blijde boodschap. Ik kan er in komen dat je de katholieke kerk kritisch volgt en dat je zegt wat je in de kerk tegenstaat en pijn doet. Je hoeft je mening niet onder stoelen of banken te steken. Er zijn altijd sterke mensen in de kerk geweest, die door hun kritiek en goed voorbeeld de kerk op het rechte spoor hebben gezet. Ik denk maar aan Franciscus van Assisië, Dominicus, Savanarola, Petrus Canisius enz. Blijf op jouw eigen manier jouw geloof beleven dan kan die blijde boodschap van Jezus jouw leven positief blijven inkleuren. En ben jij geen slachtoffer van het falen van de katholieke kerk. En bedenk zoals jij denkt en voelt zijn er meer katholieken. Waarom zouden jullie niet naar de kerk blijven komen om je eigen geloof met andere andersdenkenden te beleven. 29

SLACHTOFFER VAN JE OPVOEDING Etty Hillesum de jonge Joodse vrouw schreef in 1941 in haar dagboek een hartveroverende zin: “En om het nu maar eens zeer cru te formuleren, wat misschien wel pijn zal doen aan m’n vulpen: Wanneer zo’n SS-man me dood zou trappen, dan zou ik nog opkijken naar z’n gezicht en me met angstige verbazing en menselijke belangstelling afvragen: “Mijn God kerel, wat is er met jou allemaal voor verschrikkelijks in je leven gebeurd, dat je tot zulke dingen komt?” Het is de vraag: Hoe konden Stalin, Hitler en de kampbeulen van Berg en Belsen en vele anderen tot zulke wreedheden komen. Uit de verschillende studies omtrent het leven van Stalin en Hitler is bekend geworden. Zij hebben beiden een dronken vader gehad, die hen sloeg en mishandelde. Het is duidelijk. Wanneer een mens opgevoed wordt door ouders, die hem geen liefde geven maar geestelijk en lichamelijk mishandelen. Dan is zo’n mens niet in staat liefde te geven. Wordt zo een man als volwassene getekend door zijn opvoeding, zal hij geen liefde kunnen geven maar zal hij in de geest van zijn ouders bikkelhard voor zijn naasten zijn. Dan komt de vraag. Kan God een mens, die nooit liefde heeft ervaren tijdens zijn opvoeding en vorming, veroordelen, omdat hij een liefdeloos mens is? Zo zal de ene mens gezien zijn opvoeding veel liefde, hartelijkheid en menselijke trouw kunnen geven en een ander gezien zijn ongelukkige opvoeding weinig of geen liefde kunnen geven. En ik geloof. God, die ieder mens doorgrondt, zal met het oordeel over iedere mens daar rekening mee houden, want Hij is toch een liefdevolle en barmhartige Vader 30

GEBEDSWEEK VOOR DE EENHEID Van 18 tot 25 januari is de gebedsweek voor de eenheid. Hebben we alle aandacht voor de Oecumene, dat de Christelijke kerken elkaar weer vinden en tot eenheid komen. De laatste jaren krijgt de Oecumene steeds minder aandacht. Begrijpelijk de Christelijke kerken hebben het moeilijk. Het aantal kerkgangers en gelovigen loopt terug bij katholieken en protestanten. Bovendien wat wij geloven en hoe wij ons geloof beleven is de laatste jaren ook sterk veranderd. We hebben nu in protestante en katholieke kerken gelijke liederen en teksten zoals van Huub Oosterhuis, Willem Barnard, Peer Verhoeven en Nico ter Linden. Daarnaast wij Christenen geloven in Jezus Christus en zijn boodschap. Wij voelen er niets voor om in zaken de geloofsleer en dogma’s te gaan scherpslijpen en de verschillen in de geloofsinhoud als breekpunten te hanteren Bovendien wij katholieken als we over ons geloof doorpraten hebben onderling ook heel wat verschillen in het beleven van ons geloof. Denken we maar aan de tegenstelling progressief – conservatief. Onze verhoudingen met andersgelovigen worden steeds soepeler. Je hoort van gemengde huwelijken, waar men het ene weekeinde naar de protestante kerk en het andere weekeinde naar de katholieke kerk gaat. Wanneer ik weet bij een H. Mis dat er nogal protestanten in de kerk zitten. Dan nodig ik hen uitdrukkelijk uit ook te communie te gaan als teken van onze verbondenheid in geloof. Laten we protestanten en katholieken geïnspireerd door elkaars traditie God zoeken, die mysterieuze God die we toch nooit helemaal begrijpen. Wij gewone katholieken zijn in deze verder dan het Vaticaan. Laten we eerlijk zijn. Het Volk Gods zoekt op een eigen authentieke wijze God. En het leergezag van de paus wordt mede bepaald door wat het volk Gods gelooft. Daar is de katholieke kerk waar het leergezag van paus, bisschoppen en pastoors en het volk Gods naar elkaar luisterend elkaar inspirerend door het leven gaat. Juist aan deze gebedsweek voor de eenheid wordt zondag 21 januari om 10.00 uur in de Vredeskerk aan de Rulstraat alle aandacht gegeven. De voorgangers zijn ds.C. Nieuwenhuizen en pastor H. de Valk. U bent van harte welkom. Als katholieken en protestanten willen we elkaar inspireren. 31

DAAR WAAR LIEFDE IS DAAR IS GOD Een duidelijke uitspraak van Jezus is: “Hier uit zullen allen kunnen opmaken, dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart”. (Joh.13,35) Het zet ons aan het denken. Jezus stelt het als het ware als norm. We kunnen onze kerken deze norm voorleggen. Komen wij als katholieken in onze kerken te samen, dan zijn wij echt leerlingen van Jezus als er onderling liefde is, verbondenheid en betrokkenheid. Maar als wij op zondag in onze kerken te samen komen, wordt dit samen zijn dan werkelijk getekend door liefde? Het is voor mij een vraagteken. Ik weet wel vroeger zo’n 50-60 jaar geleden gingen vele katholieken zondags naar de kerk, omdat ze moesten. Gingen ze niet dan deden ze ’n doodzonde. Als je uit sociale druk of uit angst voor zonde naar de kerk gaat, dan vraag ik me af of de mensen uit liefde daar zijn. Zitten ze dan als echte leerlingen van Jezus daar? Een andere uitspraak is: “Daar waar liefde is, daar is God.” Deze uitspraken van Jezus dringen bij mij de gedachte op. Waaraan kan ik zien en ervaren, dat onze bijeenkomst in de kerk echt door de goede geest van Jezus getekend wordt. Dat is als er liefde is tussen de kerkgangers, als er echt genegenheid, liefde ervaren wordt en verbondenheid. Dit betekent allereerst voor de voorganger, dat hij een goede geest van liefde, genegenheid en zorg zal uitstralen. Het betekent, dat de kerkgangers ook echt samen zijn, oog en oor hebben voor elkaar, met elkaar meeleven, zorg hebben voor elkaar. Voor de eerlijkheid ervaar ik dit wel eens b.v. als voor de H. Mis begint de gelovigen zeer geanimeerd en op elkaar betrokken zitten te praten. Soms gebeurt het ook als in plaats van de preek men samen praat en nadenkt over een bepaald thema in een fijne geest. Zo peinzend vraag ik me af. Zijn we echt in de geest van Jezus in de kerk te samen als ieder keurig in de kerk op zijn plaats zit en geen oog en oor heeft voor de andere kerkgangers. Ieder daar wel braaf zit maar alleen met zichzelf bezig is. In de Handelingen der Apostelen lees ik immers van de eerste Christenen, dat ze een gemeenschappelijk leven hadden. Ze waren nauw aaneengesloten en bezaten alles gemeenschappelijk. (Hand. 2, 42-44) Het gaat er om, dat de kerk een plaats van ontmoeting is. Dan is God in ons midden. Dat de kerk gewijd is, is niet voldoende. Het gaat er om, dat er liefde is. Dan spreekt het ons ook aan. 32

HET VOLK GODS Liedje voor het slapen gaan ’s Avonds als ik slapen ga volgen mij 14 engeltjes na: twee aan mijn hoofdeind twee aan mijn voeteneind twee aan mijn linkerzij twee aan mijn rechterzij twee die me dekken twee die me wekken twee die me wijzen de weg naar ’s hemels paradijzen. Vroeger als kind kregen we bij de eerste H. Communie een schilderijtje met dit gedicht en als illustratie engelen die kinderen volgen, om hen te beschermen. Voor ons kinderen riep het de sfeer op. Je staat er niet alleen voor. God en zijn engelen houden van jou, die beschermen jou. Het riep verbondenheid op. Hetzelfde als wij katholieken de term gebruiken, dat we het volk Gods zijn. We zijn als katholieken niet alleen volgeling van Jezus. We zijn het volk Gods Samen onderweg, om de blijde boodschap van Jezus van naastenliefde, trouw en zorg voor elkaar waar te maken. We willen samen die boodschap van Jezus uitdragen, dat er liefde is tussen ons mensen, solidariteit en meelevendheid. Het leven in de geest van Jezus. We willen het volk Gods zijn, samen onderweg. Daarom is het belangrijk, dat we elkaar in het weekeinde in de kerk ontmoeten, met elkaar meeleven. Ik ben niet op mijn eentje katholiek. Na de preek zouden we de gelovigen gedurende 10 minuten de preek kunnen bespreken en ook onze gedachten kunnen uiten tegenover de voorgangers. Tijdens de H. Mis breken en delen we het heilig Jezus’ brood, om onze verbondenheid, ons samen gaan in de geest van Jezus te beleven. Het gaat bij de kerkgang in het weekeinde er mee om, om verbondenheid te scheppen. Wij willen in de geest van Jezus’blijde boodschap tot een samenleving komen van verbondenheid. Wij samen ervaren. We staan samen in het leven om er samen iets moois van te maken. We zijn Gods ‘kinderen samen onderweg. 33

DE PAUS TREEDT AF Ik vind het waardevol en goed, dat de paus aftreedt en dat een jongere man de kerk gaat leiden. Als paus als leider van een wereldkerk moet hij weten, wat er in de wereldkerk leeft aan theologische gedachten en stromingen en daar leiding aan geven. Paus Benedictus XVI is 85 jaar. Op die leeftijd kan hij niet goed meer weten wat er in de Verenigde Staten, in Zuid Amerika, in Europa, in India, in AustraliĂŤ leeft aan religieuze ervaringen en theologische gedachten in en buiten de katholieke kerk. Laat staan dat hij daar leiding aan kan geven. Bovendien voelt hij gezien zijn leeftijd aan wat er bij jongeren leeft en kan hij daar op inspelen? Trouwens de laatste jaren hebben we gezien, dat het niet goed gaat met de katholieke kerk. In europa lopen de kerken leeg. Er komt haast geen jeugd meer in de kerk. In de Verenigde Staten heb je groepen, die ijveren voor de priesterwijding van vrouwen. Er is een groot tekort aan priesters. Priesters, die trouwen, worden uit hun ambt gezet ook al komt daardoor een parochie zonder pastoor. Ik ben gelukkig, dat er nu een paus is die zo bescheiden is, dat hij gezien zijn leeftijd terugtreedt. Tot nu toe bleven pausen funktioneren tot hun dood ook al waren ze ziekelijk of dement. Het was dwaasheid, dat paus Leo XIII ook al was hij dement paus bleef tot aan zijn dood. Ik hoop, dat we nu een jonge en vitale paus krijgen, die op een verfrissende en open wijze de kerk leidt. Een paus die inspireert door zijn woorden en daden. Een man waar velen zich aan op kunnen trekken. Ik hoop, dat hij zich laat leiden door de gedachten en idealen van het 2 de Vaticaans concilie, want toe begin zestiger jaren riep de inspiratie van dit concilie vele positieve reacties op bij de wereldkerk. Waren we als het volk Gods enthousiast. Paus Benedictus XVI is 85 jaar. 34

JE GELOOF BELEVEN Je geloof beleven kun je op velerlei wijzen. Al hoorde ik onlangs van een vorm van bidden, die ik niet kende. Dansen als bidden met je voeten. Ik las hierover in een blad van Duitse Dominicanen. Een groep vormt een grote kring. Dan wordt de religieuze ritmische muziek aangezet. Op het ritme van de muziek gaat de groep zich bewegen. Tegelijk beluistert men de teksten en laat zich door de uitgesproken gedachten raken. Juist door de teksten en de bewegingen, die men maakt dringen de teksten intenser tot je door. Beleef je de teksten sterker. En juist door het samen dansen en de sterke teksten wordt iedereen van de groep sterker geraakt, schept verbondenheid, raken de gedachten van het lied je dieper en sterker. Zo kun je dansen op liederen van Huub Oosterhuis, op Taizé liederen, maar ook meditatieve melodieën of klassieke en moderne muziek. Ik zou het aan willen raden voor mensen, die moeilijk tot rust, tot stilte , tot meditatie kunnen komen. Zo beleef je religieuze teksten met je gedachten maar ook lichamelijk en daardoor sterker. Zo zijn er in Duitsland dansgroepen, die wekelijks samenkomen en zo dichter bij God komen en dansend de blijde boodschap verkondigen. Een vast lid van dansavonden in een klooster schrijft: “Dansen is bidden met je voeten…. zo voel ik me na een dansavond werkelijk als een lichtvoetig gebed. De wonderschone teksten, de fijne mededansers en die heerlijke dansen zijn voor mij een godsgeschenk en sterken mij voor mijn lichte alledaagse arbeid.” 35

HEIDENSE GEDACHTEN TEKENEN DE KATHOLIEKE KERK De eerste eeuwen dat de kerk bestond waren er nog de tempels voor de heidense goden Zeus, Hera, Hercules enz. De heidenen hadden ook hun regels. Gedreven door het algemeen verspreide Stoïcijnse ideaal van de “gelijkmoedigheid” hadden de heidense priesters als hoogste regel: “Wie het altaar betreedt mag de nacht te voren de vreugde van Venus niet beleven.” Dit maakte zoveel indruk op de eerste Christenen, dat zij deze regel overnamen. De kerkvader de H. Hieronymus nam toen de algemene opvatting van de heidenen over en zei: “echtelijk verkeer is vies.” De H. Augustinus zegt het op zijn wijze: “Sexualiteit beleven is zondig. Aan de geboorte van elk kind gaat een zonde vooraf.” Zo kende de katholieke kerk toen de onthoudingswet, dat een priester (Ze waren toen gewoon getrouwd.) daags voordat hij een H. Mis ging opdragen geen sex met zijn vrouw mocht hebben. Zo was het toen terwijl de priesters niet elke dag de H. Mis opdroegen. Maar in de loop der jaren gingen priesters elke dag een H. Mis opdragen met het gevolg, dat ze geen enkele dag sex met hun vrouw mochten hebben. Dit leidde in de 12de eeuw tot de celibaatswet, dat de priesters helemaal niet mochten trouwen. Een wet, die nog steeds geldt. Als reactie op de uitspraken van de H. Hieronymus en de H. Augustinus zou ik willen zeggen. Sexualiteit is een goddelijke gave. God laat de man geboren worden met een verlangen naar een vrouw en ook een sexueel verlangen naar een vrouw. God schept de vrouw met een verlangen naar een man en ook een sexueel verlangen. Het huwelijk is een goddelijke gave. Daardoor plant de mens zich voort. Bovendien het huwelijk is een bron van naastenliefde tussen man en vrouw en ouderskinderen. Het ideaal van Jezus blijde boodschap. Tegelijk zie ik, dat het aantal priesters zwaar terugloopt. Van de ene kant omdat mogelijke priesterkandidaten terugschrikken voor het celibaat en omdat priesters, die trouwen prompt ontslagen worden en zonder pardon aan de kant worden gezet. o doet een heidense gedachte nog steeds afbreuk aan de heerlijke belevenis van de goddelijke gave van het huwelijk. Tegelijk kunnen we bedenken, dat door de beleving van een gelukkig huwelijk een priester sterker in het leven staat.Voor de eerlijkheid. Bovenstaande heb ik niet alleen uit eigen koker. Ik heb me laten inspireren door het boek “Kerkelijk Ambt” van Edward Schillebeeckx. 36

GESPREK OPA – KLEINDOCHTER Kleindochter Mia: “Opa, ik las in de krant, dat paus Benedictus XVI, die nu is afgetreden, weer het latijn wilde invoeren en de priester met zijn rug naar de mensen de H. Mis lezen zoals het vroeger was in uw jeugd. Hoe vindt u dat?” Opa: “Nu dat zou ik niet fijn vinden. Ik weet nog uit mijn jeugd. Wij moesten vroeger in onze jeugd elke dag naar de kerk. De priester stond met zijn rug naar de kerkgangers. Hij had geen interesse in ons. Hij brabbelde latijn, dat niemand verstond. Bij het te communie gaan knielde je op de communiebank, deed je handen onder de communiedoek en stak je tong uit. De priester legde dan de hostie op je tong net of we kleine kinderen waren, die gevoerd moesten worden. Terwijl het laatste avondmaal het uitgangspunt is. Toen zaten Jezus en de apostelen samen rond een tafel. We gingen in onze jeugd naar de kerk, omdat we moesten. Maar het zei me niets. We zaten braaf de mis uit. Zoals het nu gaat vind ik het veel beter. Vroeger las de priester de H. Mis en wij gelovigen mochten toekijken. Nu is het een gemeenschappelijk gebeuren. De priester spreekt nederlands. Je verstaat wat hij zegt. Je antwoordt op wat hij zegt. Het is een samenkomen van het volk Gods, het samen breken van het H. Brood.”Kleindochter Mia: “Ja paus Benedictus XVI is wel oud 85 jaar. Hij voelt jongeren niet zo meer aan. Daarom is hij niet voor vernieuwing en frisse inspirerende ideeën.”Opa: “Zo hoop ik, dat ze een jonge paus kiezen van 40 tot 50 jaar en dat ze hem voor 10 jaar kiezen en dat hij dan aftreedt. We voortaan vitale pausen hebben. We geen pausen meer krijgen, die door ouderdom vergeetachtig worden, gaan sukkelen of dement worden. Een paus die de jeugd van vandaag aanvoelt. Want ik zie tegenwoordig geen jongeren meer in de kerk. De kerk moet ook voor de jeugd een blijde boodschap hebben, dat de kerk ook de jongeren aanspreekt. De jeugd naar de kerk komt niet omdat ze moeten maar omdat zij in de kerk iets beleven. 37

WIJ KIEZEN VOOR EENHEID Op 6 oktober 2012 is in een grote tent op het Malieveld in Den Haag een bijeenkomst geweest van Katholieken en Protestanten. Er waren zo’n 3000 Christenen van allerlei richtingen. Het thema was: “WIJ KIEZEN VOOR EENHEID”. Zij kozen de woorden van Jezus: “Dat zij allen ëën zijn, zoals U en Ik ëën zijn”. (Joh. 17) Het is een zorg voor al ons Christenen, dat we de wens van Jezus van eenheid ter harte nemen. Wij kunnen niet gezapig en goedkoop andere gelovigen veroordelen. Want als we omzien heeft ook de katholieke kerk in het verleden en nu fouten gemaakt. Hoogmoedig en zelfgenoegzaam zeiden katholieken: Wij zijn de enig ware kerk. Zo zijn wij katholieken medeverantwoordelijk voor de ontkerstening van ons land. De Katholieke bisschop van Groningen- Leeuwarden De Korte kent schaamte over Het machtsdenken en de hoogmoed in zijn eigen kerk. Katholieken hebben arrogant neergekeken op andere Christenen. Voor bisschop De Korte is de toenadering tussen Christenen van verschillende tradities een groot geschenk van Gods Geest. Na eeuwen van verkettering, geweld en zelfs moord, hebben wij geleerd elkaar te ontmoeten en te verrijken. De ketters en papen van gisteren zijn vandaag de broeders en zusters in de ene Heer geworden. Hedendaagse gesprekken tussen Katholieken en Protestanten over de overeenkomsten in hun geloof zijn waardevol. Samen bidden en samen zingen doet alle Christenen goed.

VASTEN De 40 dagen tijd, de vastentijd is weer voorbij. Hoe heeft ieder van ons gevast? Ieder heeft op zijn eigen wijze gevast. We zijn allemaal katholiek op onze eigen wijze. De een heeft echt gevast in de zin van soberder eten en leven. Minder duur eten, gewoon eenvoudig eten en het geld dat men overhield gebruiken voor een goed doel. Anderen lazen dagelijks een stukje uit het evangelie en inspireerden zich op de blijde boodschap van Jezus. Zij stonden stil bij de naastenliefde en vroegen zich af, hoe ga ik om met mijn huisgenoten. Hou ik van hen? Hoe laat ik dit merken? Werk ik er aan, dat ons huis voor iedere bewoner â&#x20AC;&#x2122;n thuis is. Wij samen echt een gezin vormen, dat we ons bij elkaar thuis voelen, verbondenheid ervaren, een gemeenschap zijn. Daarnaast dachten ze aan het evangelie aan Jezus die zorg had voor de zieken, de zwakken. Ze staken in de vastentijd een extra handje uit om mensen, die het moeilijk hadden te helpen. Zo leefde ieder naar Pasen toe om te verrijzen tot een nieuw verfrist Christelijk leven. We weer onze talenten ten volle gaan gebruiken om van ons leven een samen leven te maken, dat we samen sterker staan en samen gelukkig zijn.

PASEN We gaan de Goede Week in. Op Palmzondag herdenken we de intocht met palmen van Jezus in Jeruzalem. De mensen zijn enthousiast, dat ze Jezus met palmen en gezang verwelkomen. Dan in de nacht van donderdag op vrijdag wordt Jezus verraden door Judas en gevangen genomen in de hof van Olijven. Hierna volgt Goede Vrijdag de dag, dat Jezus gegeseld wordt en sterft aan het kruis. En dan komt Pasen. De dag, dat Maria Magdalena ervaart. Jezus haar grote vriend is niet dood. Hij leeft. Zij moet zijn verrijzenis verkondigen aan Jezusâ&#x20AC;&#x2122; leerlingen aan Petrus, Johannes, Jacobus en de anderen. Zij holt naar Petrus en de andere leerlingen en verkondigt: Jezus is niet dood. Hij is verrezen. Hij leeft. Deze blijde boodschap raakt de apostelen en de anderen. Zij zien het ineens weer zitten. God heeft Jezus weer tot leven laten komen. Deze blijde boodschap raakt ook ons. Ook wij zullen na onze dood verrijzen en bij God in de hemel opnieuw tot leven komen. Het is de blijde boodschap van Pasen. De dood heeft geen vat op ons. Wij komen opnieuw tot leven bij God. We hebben een uitzicht over de dood heen. 40

PASEN In de veertigdagentijd voor Pasen hebben we ons voorbereid op het Paasfeest, om te verrijzen tot nieuw leven. We weer tot voluit Christelijk leven komen met onze partner en onze naasten. Dan komen onze idealen weer boen. Sta open en reageer enthousiast op de goede ideeën en gedachten van je partner en je naasten. Juist daardoor steun je de ander. Zeg eerlijk wat je denkt en voelt. Speel geen mooi weer. Als je elkaar recht in de ogen kunt kijken is het zo fijn. Koester wat je bindt met je naaste, waar je op één lijn zit. Je voelt dit is de basis van je vriendschap. Vriendschap. Een goede geest in je gezin, een fijn samenspel in je huwelijk.

Teamgeest in je club of het voetbal, handbal of welke sport ook is. Het is zo belangrijk, zo waardevol. Het wordt je niet in de schoot geworpen.Durf ongelijk te bekennen. En zit niet door te zagen om toch maar gelijk te krijgen. Durf te geloven in de oprechtheid van je maat. Je verwacht ook dat hij in jou gelooft. Kijk elkaar recht in de ogen.Weet te luisteren als je vri ndin je wat vertelt en sta open voor haar gevoelens, zorgen en toekomst dromen. Het is zo prachtig als de woorden een Zalig Paasfeest werkelijkheid worden in fijne menselijke verhoudingen.

DAT MOGEN ZE ZELF BESLISSEN Af en toe schrik je. Je leest in de krant. Een stel knullen en meiden van 1012 jaar hebben 2 andere kinderen in elkaar geslagen en beroofd van een GSM, geld of n’fiets. Een andere keer hebben ze op weer een andere manier rotzooi uitgehaald. Wanneer je dan toevallig je oor te luisteren legt bij ouders van een van deze lievelingen dan klinkt het vaak zo verontschuldigend. Ons Pietje is op zich een goed jong. Maar door slechte vriendjes is hij hier toe gekomen. De gedachte komt dan boven. Jullie Pietje is schijnbaar met een natte vinger over te halen. Hij waait met alle winden mee. Hebt u als ouder Pietje ook normen en waarden meegegeven, heeft jullie Pietje eigen normen en waarden. want je hoort nogal eens, als er gesproken wordt over dopen, dat ouders zeggen: “We laten ons kind in deze helemaal vrij. Hij mag straks zijn eigen geloof of levenshouding uitzoeken. Intussen vergeten ze dat elk kind geleid moet worden tot in de tiener jaren en dat hij dan geleidelijk tot een eigen levenshouding komt. Maar ja als ’n kind geen levens normen en waarden meekrijgt heeft hij als tiener geen houvast in het leven, waait het met alle winden mee. Elk kind heeft behoefte aan leiding aan normen en waarden. Of deze nu katholiek, protestant, mohammedaans, humanistisch, socialistisch of liberaal zijn. Het is belangrijk kinderen niet stuurloos te laten zwalken en met alle winden mee te laten waaien. Ze hebben behoefte aan duidelijke leiding en aan normen en waarden. 42

TINY MUSKENS Het bericht van het overlijden van bisschop Tiny Muskens roept vele sympathieke herinneringen bij mij op. Dit was een bisschop met een menselijk gezicht. Hij leefde met de armen mee en deed in deze ook gedurfde uitspraken zoals: â&#x20AC;&#x153;In nood mag een arme een brood stelen.â&#x20AC;? Een uitspraak, die ik vroeger bij mijn opleiding ook al eens gehoord heb. God heeft immers deze aarde en zijn vruchten aan alle mensen gegeven. Wij zijn allen Gods kinderen. En onze Vader God heeft zorg voor elk mensenkind. Het was een sympathieke man. Hij leefde met echtparen mee en keurde het gebruik van condooms goed. De man had een eigen geweten. Daar luisterde hij naar. Bovendien kende hij een oude regel van Thomas van Aquino, die paus Benedictus XVI ook onderschrijft. Botst je geweten met een kerkelijke regel. Volg dan je geweten. Zo was Tiny Muskens ook voor de opheffing van de celibaatsverplichting van de priesters. Het was een ideale bisschop, die door zijn persoon, woord en daad je inspireerde. Voor ons pastores was hij een goed voorbeeld. Ik denk zelfs nu ook voor de huidige Nederlandse bisschoppen. Vooral nu op het moment de kerken leeglopen en we behoefte hebben in de kerk aan een vernieuwende en frisse geest. Een bisschop kan in deze baanbrekend zijn. 43

VOLWASSEN KATHOLIEK Katholieke leken zijn volwassen mensen, die zelfstandig denken en niet aan het handje van paus, bisschop of pastoor meelopen. Zo hebben de meeste katholieken als lid van het volk Gods een duidelijk eigen mening over de problemen, die de kerk nu heeft zoals het celibaat, de priesterwijding van vrouwen, het wel of niet gaan biechten enz. Als het volk Gods kunnen zij ook duidelijk zeggen, hoe zij over deze problemen denken en dat kan anders zijn dan de hiërarchie. Jezus zegt tegen zijn apostelen, dat ze moeten dienen. En dienen begint met luisteren. Daarom geloof ik, dat paus, bisschoppen en pastoors moeten luisteren naar de gewone gelovigen, om hen antwoord te geven op hun vragen, hun zoeken naar een ware geloofshouding.

Katholieken willen graag geïnspireerd worden door de hiërarchie maar ze willen niet als kleine kinderen gestuurd worden. 44

60 JAAR PRIESTER 25 JULI 1953 ben ik door bisschop Wilhelmus Mutsaerts in het Dominicanenklooster Het Albertinum in Nijmegen priester gewijd. Het was nog de oude tijd. De H. Mis was nog helemaal in het latijn en als priester stond je met je rug naar de gelovigen. Als pater en pastoor heb ik gewerkt in Tiel, Schiedam, Bergen op Zoom en Oosterhout. Het 2de Vaticaanse concilie van 1962-65 heb ik ervaren als een heerlijke vernieuwing van de katholieke kerk Bracht het 2de Vaticaans concilie een opleving van de katholieke kerk. Door het beleid van het Vaticaan het zoveel mogelijk terugdraaien van de vernieuwing is de neergang van de kerk begonnen. In zoâ&#x20AC;&#x2122;n kerk heb ik 60 jaar mogen werken. En naar de reacties van de gelovigen heb ik iets voor hen mogen betekenen. Want ging ik als pastor op huisbezoek. Dan was ik altijd welkom. Daarnaast als celibatair zit je â&#x20AC;&#x2122;s avonds vaak alleen. En dan was ik bij menig familie in de parochie welkom voor gewone menselijke gezelligheid. En daar denk ik nu met dankbaarheid aan terug. Zo deden de kaarten, die ik met kerstmis, verjaardag of ziekte van parochianen ontving me ook goed. Dit wil ik zondag 23 juni in de H. Mis van 9.30 uur in de St. Antoniuskerk vieren. Ik vier het op deze zondag, omdat op 25 juli velen op vakantie zijn. Na de H. Mis is er receptie in de Vinder naast de kerk. In de loop der jaren heb ik vele boeken kunnen kopen om inspiratie op te doen voor mijn pastoraal werk. Daarom hoeft u mij geen persoonlijke kadoos te geven. Elke financiele gift wil ik benutten voor â&#x20AC;&#x2122;n goed doel de St. Antoniuskerk, die het financieel niet zo breed heeft. Weekblad de Oosterhouter 25 juli 2013

GEWETENSONDERZOEK Onlang hoorde ik hoe een moeder haar kinderen hielp hun geweten te vormen. ’s Avonds voor elk kind naar bed ging had ze even persoonlijk contact met elk kind. Ze vroeg dan in een privé gesprek. Ben je vandaag echt lief voor iemand geweest? Daar reageerde het kind op. Dan kwam ook de vraag: Ben je vandaag ook vervelend geweest voor iemand? Heb je anderen gepest? Wat was er leuk vandaag/ Wat had je niet moeten doen? Wat deed je graag en waarom? Zo stond elk kind stil bij het gebeuren van die dag. Werd haar geweten gevormd. Voelde het kind dat het soms goede dingen deed. Er van haar naastenliefde uitging maar dat een andere keer ze kattig of vervelend was. Zo reflecteerde haar kinderen op wat ze deden en werd hun geweten gevormd en gevoelig gemaakt voor goed en kwaad. Zou het voor ons groten en volwassenen op zijn tijd ook niet gezond zijn een gewetensonderzoek te doen. Hoe ga ik met mijn huisgenoten om? Heb ik belangstelling voor hen? Leef ik met hen mee bij vreugde en verdriet? Voor ieder van ons is het fijn bij vreugde en verdriet ons verhaal kwijt te kunnen bij een meelevende huisgenoot. Dat we niet koud langs elkaar heen leven maar er bij ons in huis ook menselijke warmte is. Voor gehuwden onder ons is in deze ook ’n gewetensonderzoek erg waardevol. Ze hebben elkaar liefde en trouw beloofd. Deze belofte is heel belangrijk, want hun eigen geluk is daar afhankelijk van en het geluk van hun partner en kinderen. Dit gewetensonderzoek kan breder zijn. Heb ik oog en oor voor de naasten die ik ontmoet. Door met anderen mee te leven, hen te helpen maken we onze leefwereld gelukkiger. En dat is de bedoeling van Jezus’ blijde boodschap.

DE ZONDVLOED We kennen allemaal het verhaal van Noach in de Ark. In de kinderbijbel staat het al, want het is een gemakkelijk verhaal. Je zit er soms over te peinzen. Hoe het is ontstaan, want het is toch een wonderlijk verhaal. Van alle dieren een paar. Voor zoveel dieren voor maanden voedsel, drinkwater en strooi mee aan boord nemen. Het moet zo’n groot schip geweest zijn als nu een van die grote oceaanstomers, want ze blijven 150 dagen aan boord. Je gaat nadenken en je herinnert je de leefsituatie van de Joden en de andere volkeren daar in het midden Oosten. Het was een zacht klimaat. Maar ’s avonds kon het in de wintermaanden al vroeg donker zijn. De Joden zaten bij mooi weer dan hele avonden in het donker voor hun hutten. Veel verlichting hadden ze niet. En dan klonk het al gauw: Wie heeft er wat te vertellen. Zo ontwikkelden de Joden en ook de andere volkeren in het Midden Oosten een hele verhaal cultuur. Het gevolg was wel. In de loop der jaren maakte elke verteller het verhaal wat mooier en spannender. En een eenvoudig verhaal groeide in zo’n 100 jaar dat het werd doorverteld, uit tot een wonderlijk verhaal. Het verhaal van een man, die bij een overstroming zijn gezin redde en een paar koeien in een boot, dat verhaal werd in de loop der jaren een machtig en wonderlijk verhaal. Daarom geloof ik, dat het allereerste verhaal heel simpel en eenvoudig was. Maar dat met het tientallen jaren doorvertellen en misschien 100 jaar doorvertellen uitgroeide tot het machtige verhaal van Noach en zijn ark, zoals het nu in de bijbel staat. Volgens het bijbelverhaal zat Noach ruim meer dan 150 dagen in de Ark. Dan moet je machtig veel eten, stro en drinkwater voor al die dieren hebben. Zo is het verhaal van Noach met de ark met het doorvertellen een geweldig wonderlijk verhaal geworden, waarin de Joden en ook andere volken hun geloof in God beleden. 48

ATTENT ZIJN Laten we het goede, het mooie en het gave, dat we tegen komen uitbazuinen, dat het als zaad wortel schiet en vrucht draagt. Zo overkwam mij onlangs iets, dat ik wil doorvertellen, dat anderen het na gaan volgen en het zo onze wereld beter maakt. Het is een heel eenvoudig gebeuren maar toch raakte het me. Soms ben je verwonderd en bewonder je een medemens, omdat hij zo attent is. Mij overkwam het volgende op 24 april j.l. Ik moest naar den Bosch voor een vergadering. ‘s Morgens reden we met onze auto naar het transferium (een parkeerplaats voor auto’s). We werden met de bus naar de binnenstad gebracht. In de namiddag stappen we in de bus om terug naar het transferium te gaan. Ik stap in en ga zitten. Bij het transferium wil ik uitstappen maar de buschauffeur houd me tegen. Hij vraagt: “Waar is uw dasspeld?” En ik kijk en voel en concludeer: “Die ben ik kwijt.” En dan wijst de chauffeur naar de grond. Ja, daar ligt mijn dasspeld. Bij het instappen heeft de buschauffeur waarschijnlijk mijn dasspeld zien vallen. En hij dacht als die man uitstapt zal ik hem er attent op maken waar die dasspeld ligt. En hij deed dit. En ik ben verwonderd en bewonder de attentheid van die buschauffeur, die ik natuurlijk uitdrukkelijk bedankt heb. Er zijn nog attente medeburgers.

TROUW BLIJVEN AAN DEZE KERK Onze katholieke kerk bestaat al bijna 2000 jaar. Ze heeft een geschiedenis achter zich van gave en heilige mensen maar ook van zondaars, falende gelovigen en schijnheilige kerkleiders. Als het volk Gods ervaarden we onderling vele mooie en heilige zaken maar ergerden we ons soms ook aan elkaar. Denken we maar aan paus Alexander VI met zijn liefjes in het Vaticaan, dat er eens 3 pausen waren, die elkaar met wapens bestreden, dat het bisschopsambt aan de meest biedende werd gegeven, het kindermisbruik enz. Ondertussen gebeurde door heiligen als Franciscus, Dominicus, Thomas van Aquino, Catharina van SiĂŤna en Theresia van Avila vele mooie, heilige en inspirerende zaken als zorg voor de armen, zieken en gehandicapten. Waren velen gelukkig door de blijde boodschap van Jezus, die de kerk uitdraagt Op het moment haken helaas vele katholieke gelovigen af. De kerken worden leger en leger, omdat de gelovigen zich ergeren aan het beleid van paus en bisschoppen. Zo verliezen we de ervaring, dat wij katholieken als het volk Gods samen onderweg zijn in deze wereld en dat we als kerk ondanks zijn falen en gebreken toch veel voor elkaar kunnen betekenen. Ook nu kent de kerk onder haar leden vele heiligen, die door hun samenspel veel goedheid en menslievendheid uitstralen. Daarnaast zien we dat vele katholieken hun geloof trouw blijven, maar op hun eigen manier vorm geven aan hun geloof zoals de kerkgangers van de St. Dominicus in Amsterdam, de San Salvadorkerk in den Bosch en de Waalse kerk in Breda. Laten we bedenken Jezus was Jood en bleef Jood ook al had hij veel kritiek op FarizeeĂŤrs, Joodse priesters en de hogepriester. 50

ONS LEEFKLIMAAT Op het moment krijgt â&#x20AC;&#x153;pestenâ&#x20AC;? nogal de aandacht in de media. Heel begrijpelijk. Want word je gepest dan kan dit heel veel pijn doen en je kunt je er verschrikkelijk eenzaam door voelen. Er komt dit bij. Je ziet dat als jongeren maar ook ouderen gepest worden zij van armoe hun geluk gaan zoeken in drugs, alcohol, roken of porno, om zichzelf kunstmatig gelukkig te voelen. Zo glijdt iemand van kwaad af tot erger. Tragisch. Nu kunnen we de barricades op gaan verkondigend: niet pesten, pest niemand. Dat is alleen maar negatief. Ik geloof willen we onze samenleving vrij waren van pesten, drugs, alcohol of roken. Laten we dan een fijn en positief leefklimaat oproepen,dat wij mensen tot een gelukkige samenleving komen. Wij mensen elkaar weer zien, wanneer we bekenden tegenkomen elkaar begroeten en bij tijd en wijle we ook tijd hebben voor een praatje, om met elkaar mee te leven, op elkaar betrokken te zijn. Juist door onze sociale kontakten bouwen we een positieve levenssfeer op. Sociale kontakten zoals meeleven bij ziekten, feliciteren met iemands verjaardag, oog hebben voor persoonlijke zaken. Lid worden van een plaatselijke club, waardoor je meer kontakten krijgt met de medemens, waarmee je dagelijks optrekt. Het gaat er om, dat we als mens en als Christen meewerken aan een goede gemeenschapsgeest, dat wij ieder op zijn eigen wijze voor een goede gemeenschapszin zorgen, dat ieder zich gedragen en gesteund weet door die gemeenschap en niet naar ongelukkige hulpmiddelen hoeft te grijpen om voluit te leven. 51

KATHOLIEK ZIJN Er zijn vele katholieken. En ieder is katholiek op zijn wijze. Hier denk ik aan vroeger. In mijn jonge jaren waren er vele vrome eenvoudige katholieken. Ze gingen zondags naar de kerk. Ze baden in de mei en oktobermaand trouw dagelijks thuis het rozenhoedje. Daarnaast zijn er katholieken, die hun geloof heel bijbels beleven, anderen zetten zich in voor de armenzorg, anderen zingen prachtige religieuze liederen, weer anderen studeren liturgie, dat van de H. Mis een inspirerende boodschap uitgaat, die de gelovigen aanspreekt. Trouwens je hebt klooster ordens met hun specialiteit. De Franciscanen met de armoe, de Benedictijnen met de meditatie en het koorgebed, de Dominicanen met de studie, de Jezuiten met de gehoorzaamheid. En heel eenvoudige zusters zijn vroom. Zelf ben ik Dominicaan. En in deze zijn er vele geleerde kritische dominicanen geweest, die voor de kerk door hun studie baanbrekend werk hebben verricht. Ik denk maar aan Thomas van Aquino, Albertus de Grote, de Spaanse dominicanen, die in de 16de eeuw het tegen koningen en pausen opnamen voor de indianen. Edward Schillebeeckx. Het boekje “Kerk en ambt” van de Nederlandse dominicanen, die hun gedachten over het celibaat en vrouwen priesterwijding in 2007 gaven. Duidelijk een andere gedachte dan die van het Vaticaan Wil men in een goede gemeenschap bij de tijd blijven, dan zullen er telkens jongeren komen met nieuwe ideeën op elk gebied zoals zang, armenzorg, theologie, beleid en studie. Dit is de basis voor een gezonde discussie. Zo is het dan ook gezond, dat er onder katholieken op zijn tijd discussies zijn. Dat de kerk bij de tijd blijft en ook voor de jeugd een boodschap heeft. Persoonlijk probeer ik bij tijd en wijle in deze een bijdrage voor een gezonde discussie te hebben. 52

MIJN DIAMANTEN PRIESTERFEEST Je kijkt er lang naar uit. Je weet. Ik ben 25 juli 1953 priester gewijd. Dan ben je in 2013 60 jaar priester. Januari 2013 maakte ik de eerste afspraken met de parochie. Je vraagt bevriende parochianen, om je te helpen alles goed voor te bereiden. En ze hebben me geweldig geholpen, om het feest te vieren. Want onwillekeurig kijk je gespannen uit naar de dag van het feest. Ook in de St. Antonius is het kerkbezoek de laatste jaren sterk teruggelopen. Want in 1993 en 2003 heb ik mijn 40 en 50 jaar priester zijn met een volle kerk gevierd. Beide keren had de parochie dit goed voorbereid. In ieder geval mijn 60 jaar priesterfeest is een geweldig mooi feest voor me geworden. Allereerst de H. Mis met de zang van de St. Antoniuscantorij. De preek van mijn medebroeder Piet Magnin en de opkomst van de mensen. Daarna de receptie in De Vinder. De vele hartelijke, waarderende woorden en attenties van de gelovigen. Ze hebben me als mens heel goed gedaan. Juist die positieve fijne woorden doen je goed en bevestigen je als mens en als pastor. Dan voel je. We zijn het volk Gods samen onderweg. Je voelt verbondenheid als Christen gelovige. We zijn een gemeenschap. Ook de voordracht van Jolanda Smidt en Willen Jan van der Zanden riep de nodige bezinning en hilariteit op. En tenslotte aan het eind van de H. Mis kwam burgemeester S. Huisman me de gouden speld van de gemeente Oosterhout opspelden als onderscheiding vanwege mijn inzet voor de samenleving. Daar had ik niet opgerekend. Maar het bevestigt je als pastor en inspireert je als pastor te blijven werken in de parochie. Al deze meelevende parochianen persoonlijk bedanken zal me niet lukken. In ieder geval bedank ik bij deze allen, die bijgedragen hebben voor dit voor mij machtig feest.

TROUWEN De laatste tijd hoor je van samenwonen, trouwen en echtscheiding. Dit zet je aan het denken. Het huwelijk is een geweldig waardevolle zaak. Twee mensen houden van elkaar. Zij kennen en waarderen elkaar. Ze besluiten te trouwen om samen door het leven te gaan. Een machtig plan. Want een goed huwelijk maakt je leven rijk en gelukkig. En dat willen we toch allemaal. Alleen het geluk wordt je niet in de schoot geworpen. Het vraagt heel wat. Om maar iets te noemen: Kunnen luisteren. Naar de ander kunnen luisteren om te horen, te zien en te merken, wat er in de ander leeft aan verlangens, vreugde, ergernis, stil verdriet en hoop. Want juist dat oog en oor voor elkaar hebben roept sympathie en liefde op. En daar gaat het tenslotte om, dat je van elkaar houdt en van elkaar blijft houden. Dat je huis een thuis is voor jullie beiden en de kinderen. Jullie gezin een warm nest is, waar pa, ma en de kinderen graag op de klep vallen, omdat het daar goed is. Een geloof dat het voor iedere gehuwde een aandachtspunt blijft om zich af te vragen. Hoe gaan wij tweeĂŤn met elkaar om. En het geluk van een gezin is wat offers waard. Trouwen, vriendschap is vooraal vergeven, toegeven maar vooral geven uit liefde voor je partner, want liefde is de basis van je huwelijk. Kun je dit dan kan je huwelijk je intens gelukkig maken. Het geeft je menselijke warmte en geborgenheid. En dat zoeken wij mensen tenslotte allemaal. 54

OUDERENMISHANDELING Je maakt het soms mee. Opa en oma zijn dol op hun kleinkinderen. En deze kleinkinderen beleven van alles met hun opa en oma. Jantje gaat vaak met opa wandelen door de bossen en ontdekt dan allerlei planten en soms een konijntje of vogels. Op andere dagen zit hij met opa te kaarten of te dammen. En een andere dag vertelt opa spannende verhalen uit zijn jeugd. Rietje zit met oma te borduren of te kletsen. Een andere dag gaan ze samen puzzelen. Opa, oma, hun kinderen en kleinkinderen zijn heel gelukkig met elkaar en beleven van alles. Zo kan er een heel gelukkig familieleven zijn. Helaas hoor je tegenwoordig ook wel wat anders. Opa en oma worden ouder en zijn niet meer zo vitaal en zoonlief en zijn vrouw voelen er niet veel voor om bij die oude mensen op visite te gaan. Of zoonlief en opa hebben â&#x20AC;&#x2122;n keer â&#x20AC;&#x2122;n verschil van mening gehad. En zo komt zoonlief en zijn vrouw haast niet meer bij opa en oma op bezoek. Opa en oma zijn erg gesteld op hun kleinkinderen maar die krijgen ze nu praktisch niet meer te zien. Zo leven zij met een gemis. Zo is er soms veel pijn en verdriet vanwege een gemist contact bij ouderen. Laten we daar aan denken.Wij mensen worden op den duur allemaal oud en kwetsbaar. We hebben niet meer de vitaliteit om van alles te ondernemen. Maar leuk kontakt met kinderen en kleinkinderen kan dan heel fijn en waardevol zijn. Het is tragisch als kinderen dan vergeten dat hun ouders vroeger van alles voor hen hebben gedaan. Ook veel geslikt hebben van hun kinderen als dezen lastig en brutaal werden als pubers. Zou dan van deze kinderen niet verwacht mogen worden, dat zij oog, oor en zorg hebben voor hun ouders, als dezen oud en minder vitaal worden. 55

MEDEDOGEN Wanneer Kaïn zijn broeder Abel heeft vermoord, vraagt Jahweh aan Kaïn: “Waar is je broeder Abel? “ En Kaïn antwoordt: “Ik weet het niet. Ben ik mijn broeders hoeder?” Het is de eeuwige vraag: Wat heb ik met mijn naasten te maken? Of zoals we nu ook wel eens horen. Hij kan toch zelf wel zijn boontjes doppen. Wat betekenen wij voor elkaar? Of leven we langs elkaar heen? Je hebt opa’s en oma’s, die veel voor hun kinderen en kleinkinderen betekenen. Kleinkinderen, die graag ’n middag naar opa en oma gaan. Want opa kan zo mooi vertellen en tekenen of ze gaan samen met opa wandelen. Oma heeft van die lekkere snoepjes en daar kun je gezellig mee kaarten of ’n spelletje doen. Opa en oma worden oud en kunnen niet meer voor zichzelf zorgen en zitten in het bejaarden of verpleeghuis. Dan zijn er kinderen en kleinkinderen, die hen trouw gaan bezoeken of met hen gaan rijden en hun oude dag een plezierig kantje bezorgen. Zo kan het met al onze relaties gaan. Ik en mijn buren kunnen iets voor elkaar betekenen. Al groeten we elkaar maar. We kunnen ook helemaal langs elkaar heen leven. Terwijl we allemaal het gezegde kennen: “Beter een goede buur dan ’n verre vriend.” Hetzelfde geldt voor mijn broers en zussen. Natuurlijk op elke naaste is er commentaar te leveren. We hebben allemaal onze fouten. En toch blijven het allemaal mijn naasten. Daarom pleit ik voor mededogen, dat we van onze naasten blijven houden ondanks hun fouten. Het leven kan zo rijk en mooi zijn, als het getekend wordt door vriendschap, liefde, trouw, zorg en verbondenheid. Het wordt zo koud als de warmte van onderlinge genegenheid wordt gemist. En dat is de blijde boodschap van Jezus. Heb uw naasten lief als uzelf. Ik en mijn naasten kunnen zoveel voor elkaar betekenen. We kunnen elkaar zoveel liefde en genegenheid geven en dat roept charme in ons leven op. We praten telkens over waarden en normen. Laten we dan hier eens aan denken. 56

WAT IS KATHOLIEKE LEER? Als ik zo de katholieke theologische boeken lees, kom ik er soms niet aan uit. De grote kerkleraar St. Augustinus leert: Elke vrijwillig sexueel genot is doodzonde. Bij een andere gelegenheid zegt hij: Aan de geboorte van elk kind gaat â&#x20AC;&#x2122;n zonde van de geslachtsdaad vooraf. Op de dag dat Augustinus zich laat dopen stoot hij zijn vrouw, de moeder van zijn zoon Deodatus, af. De kerkleraar Origenes laat zich 18 jaar oud castreren. Op grond van deze veroordeling van Sexualiteit heeft de kerk het celibaat ingesteld. Aangezien het huwelijk slecht is mogen de priesters niet trouwen. Deze theologie tekent de kerk tot het 2de Vaticaans concilie in 1962-65. Daarnaast leert de kerk, dat het huwelijk van 2 katholieken een sacrament is. Bij een huwelijk van 2 katholieken heiligen man en vrouw elkaar. Hoe zit het nu? Is het huwelijk en de geslachtsdaad goed of slecht? Ik weet wel God schiep de man met het verlangen naar een vrouw en ook een sexueel verlangen naar een vrouw. En God schiep de vrouw met een verlangen naar een man alsmede een sexueel verlangen naar een man. Is deze goddelijke gave dan slecht? Neen. Het huwelijk gaf God ons om zo de voorplanting van de mens te regelen. Daarnaast is het huwelijk een leerschool der liefde. Jezus gaf ons als hoogste ideaal de naastenliefde. In het huwelijk leren man en vrouw van verliefdheid uit te groeien tot echte liefde. Tevens leren ouders hun kinderen lief te hebben ook als ze pubers zijn. Zo blijf ik het huwelijk een heilige en mooie belevenis vinden. En zit de katholieke kerk verkeerd als ze het celibaat handhaaft omdat sexualiteit slecht en zondig is. 57

â&#x20AC;&#x2122;n GODZOEKER IN DEZE TIJD Hij staat bij de deur van zijn parochiekerk. Hij roept: Vrienden en vriendinnen, als ik kom. Houden jullie dan de deur van onze vertrouwde parochiekerk open. Wnt ik wil jullie ontmoeten, met jullie samen zijn. Jullie gedachten en gevoelens vernemen en ervaren, want die kunnen mij verrijken, met jullie samen wil ik bidden en zingen. Dan wordt God voor mij een werkelijkheid, waarop ik kan bouwen, met wie ik kan praten. Naar wie ik kan uitzien. Die verbondenheid van ons als het volk Gods in onze parochie heeft me altijd goed gedaan, was de basis van mijn geloof. DURF HEBBEN Een vijftal voetbalvrienden ging zaterdagavond altijd trouw uit. Ze bestelden dan menig pilsje. En vaak gingen ze dan zondags vroeg in de morgen goed aangeschoten naar huis. Alleen Karel niet. Hij dronk hooguit twee pilsjes en wat lang nat. Op een zaterdagavond. s Middags hadden ze gevoetbald tegen een andere club. Maar ze hadden verloren. Volgens hen onverdiend. De tegenpartij had volgens hen gemene trucjes gebruikt, wat de 58

scheidsrechter niet had gezien of niet had willen zien. Nu ze midden in de nacht naar huis liepen, hadden ze er nog de smoor in en liepen ze er over te mopperen en te kankeren. Zo gingen ze die zondagmorgen zoals gewoonlijk met een kwaaie bui en dronken naar huis. Wie zien ze daar lopen heel alleen een voetballer van het elftal waar ze ’s middags van verloren hebben. Ze herkennen hem. En meteen gaat onder hen het praatje. Zullen we hem eens een lesje leren en in elkaar slaan. Twee stormen al op hem af en pakken hem vast. De anderen volgen hen met de kreet: “We zullen hem eens te pakken nemen.”. Karel ziet het gebeuren en vreest het ergste. Want hij weet, dat zijn kameraden hard kunnen slaan en schoppen. Hij springt tussen beiden. Hij zegt en roept: “Laat hem los voor jullie hem iets ergs aan doen.” Zijn kameraden roepen: “Doe niet zo flauw, Karel. Nu kunnen we hem te grazen nemen.”. Karel houdt vol en tenslotte laten ze hem los. De voetballer holt hard weg. En zij komen mopperend thuis. Twee dagen later wordt Karel door een politieagent aangesproken.: “Jij bent niet voor de poes!” Het gebeuren was toevallig op een camera van de politie opgenomen en deze agent had zo het moedig optreden van Karel gezien en bewonderd.

VREDESWEEK Van 21 â&#x20AC;&#x201C; 29 september zijn we in de Vredesweek. Spontaan denken we dan aan SyriĂŤ. Daar moet wat aan gedaan worden, dat de mensen ook daar in vrede kunnen leven. De Verenigde Naties of de Verenigde Staten kunnen daar ingrijpen. Dit is werk voor de politieke leiders. Blijf er dan voor ons gewone mensen nog iets te doen aan vrede in deze vredesweek? Ja zeker! Ik denk hier maar ons eigen thuis. Wat voor een sfeer is er bij ons thuis in het gezin. Wordt ons gezinsleven getekend door onderlinge hartelijkheid, sympathie, meeleven en wederzijdse belangstelling? Of zijn onze onderlinge kontakten zakelijk, correct maar zonder wederzijdse genegenheid. Het is goed als wij vredesactivisten worden. Wij ieder in zijn levenssitu atie vrede uitstralen. Allereerst thuis in het gezin. Wij als echtgenot en, ouders, als kinderen door onderlinge hartelijkheid, meeleven, belangstelling een sympathieke levenssfeer oproepen. Ieder graag thuis is, want daar is het goed toeven. Het schept een goede sfeer als pa en ma aan de kinderen vragen, hoe ze het op school maken. En pa en ma dan belangstellend luisteren. Dit kunnen we ook ruimer zien. Hoe zijn de menselijke relaties bij ons in de familie. Betekenen wij als opa, oma, oom,tante, neef en nichten nog iets voor elkaar? Tenslotte we hebben zoveel onderlinge menselijke kontakten op school, in de buurt, op de club, op het werk of de vereniging. Voor ons leefklimaat voor ons menselijk geluk en meeleven is het waardevol als wij sociale vredelievend en sympathiek zijn. Juist de vredesweek zet ons er toe aan. Daar nog eens bij stil te staan. Wat kan ik doen aan mijn leefklimaat, dat ik ook vrede uitstraal, iets beteken voor mijn omgeving. 60

EEN BRAVE JAKNIKKER Zijn wij als katholieken brave jaknikkers, die alles wat paus, bisschoppen en pastoors beslissen meteen goed en uitstekend vinden? Volgens de gedachte de hierarchie weet alles het beste van religieuze zaken, daarom zullen we altijd maar instemmen met wat zij beslissen. De H. Benedictus de stichter van de orde van de Benedictijnen denkt en doet in deze wat anders. Hij schrijft in de regel van zijn orde als advies voor de abten. Het is verstandig om bij kritiek, die geuit wordt na te gaan of de Heer juist deze mens gestuurd heeft. Zo is het verstandig die kritiek serieus te nemen. Het is goedkoop elke kritiek af te doen met: “Wanneer het je niet aanstaat, moet je uittreden.” De kerk is iets eigens van de gemeenschap het volk Gods. Een goede parochie heeft dan ook een parochieraad. In deze raad zitten een 12 – 14 leken waarbij de pastores te rade gaan of zij vinden dat het beleid van de pastores ook de instemming heeft van de gewone parochianen. Bovendien ook in de gewone maatschappij is kritiek een aanvaarde zaak. Onze regering legt ter goedkeuring al haar besluiten voor aan de 1ste en 2de kamer. Daarom is het gezond dat we als het volk Gods het beleid van pastoors, bisschoppen en paus kritisch volgen. Daarnaast gewone parochianen kijken tegen het kerkelijk bedrijf heel anders aan dan de geestelijkheid en zo is hun inbreng ook heel waardevol. Trouwens als we de Handelingen der Apostelen lezen wordt als er kritiek komt deze door de apostelen met hun raadgevers besproken. Bovendien als we de geschiedenis van de kerk nagaan heeft de leiding van de kerk in het verleden vaak gefaald. Zo is kritiek op zijn tijd gezond. 61

BIECHTEN Er wordt tegenwoordig praktisch niet meer gebiecht. En toch vraag je je af. Is dat niet jammer. Wij doen allemaal goede dingen. Maar we falen op zijn tijd ook allemaal. In onze jeugd zijn we soms honds brutaal tegenover vader of moeder. We misdragen ons tegenover broer of zus. En dan kunnen we zeggen: Het zij zo. Het kan ook gezond zijn en betere menselijke verhoudingen scheppen, als we na dat we gefaald hebben berouw en spijt hebben, dat we tegen de ander, die we gekwetst hebben dit uiten en proberen goed te maken. Natuurlijk gaat het mij er niet om de oude vorm van in een biechtstoel voor een priester je zonden te belijden op te halen. Die vorm spreekt niemand meer aan. Maar de gedachte, die er achter zit. Je moet met je geweten in het reine komen en wat fout was herstellen geldt nog altijd als iets Christelijks.

We falen allemaal wel eens. We vallen onredelijk tegen iemand uit. Iemand doet terecht een beroep op ons en we laten hem stikken. Je kinderen hebben dringend behoefte aan begeleiding, meeleven en zorg en je maakt je er goedkoop van af. Je partner is ziek en je hebt geen tijd voor haar. Daarnaast mogen soms anderen op je rekenen? De sfeer in het gezin of de klas is niet geweldig. Je leeft langs elkaar heen. Van jou mag verwacht worden, dat je hier wat aan doet. Je laat het liggen. Een huisgenoot is erg ziek. Hij verwacht terecht dat je hem bijstaat. Maar jij laat hem links liggen. Je moet â&#x20AC;&#x2122;n kind wat leren. Het gaat niet vlot. Je verliest je geduld en je valt onredelijk uit. 62

e bent vlot van de tongriem. Je flapt er gemakkelijk van alles uit en je kwetst een medemens. In deze kan een gewetensonderzoek van ieder van ons gezond en goed zijn. We onze relaties met onze medemensen kritisch bekijken en eerlijk bekennen daar ben ik fout geweest. In die zaak heb ik gefaald. Dan kan het goed en christelijk zijn tegenover hen voor wie je tekort geschoten bent, je verontschuldigi ng aan te bieden en proberen het goed te maken. Om zo menselijk falen goed te maken. Daar heb je geen biechtvader voor nodig. Kom je om een of andere reden er niet aan uit. Dan kan een goed gesprek met een pastor gezond zijn.

EEN SOCIALE GEMEENSCHAP Bij tijd en wijle zit je als mens te peinzen over onze samenleving. Wanneer wonen we in een sociale buurt, waar mensen oog en oor voor elkaar hebben, op zijn tijd met elkaar meeleven en elkaar helpen, als het nodig is. Ik ben katholiek. Wat mogen de mensen in onze straat van mij verwachten Als ik het woord van Jezus in de evangelies ter harte neem, besef ik dat van mij een drievoudige liefde verwacht mag worden: liefde voor God, liefde voor mijn naasten en een gezonde eigenliefde. Dan zie ik mijn naaste met zijn gaven en talenten. Samen met anderen moet ik van de samenleving hier iets moois maken, dat ieder gelukkig wordt. Ik mag iets van de anderen verwachten maar zij ook iets van mij zoals menselijke belangstelling en meeleven. Want op zijn tijd hebben we elkaar nodig, om van die samenleving iets moois te maken. Al is het maar het simpel elkaar groeten en elkaar in noodsituaties helpen. Want laten we bedenken. We hebben allemaal onze goede maar ook zwakke kanten. Het is gezond, dat ieder van ons daarbij stil staat en peinst. Hoe gaat het met de mensen in de buurt. Ik dan vaststel wat de anderen van mij mogen verwachten in de hoop, dat een goed voorbeeld ook anderen inspireert Zo kun je bedenken. Truus is een zelfstandige vrouw, die goed voor zichzelf kan zorgen. Maar het toch fijn vindt voor bepaalde mannelijke karweitjes een beroep op de buurman te kunnen doen. Hetzelfde Frits, die zichzelf best redt, maar soms voor een vrouwelijk knutselwerkje graag een beroep op de buurvrouw doet. Of een mens snijdt zichzelf lelijk in zijn vingers. Een buur heb je dan nodig om je te laten verbinden. Goede contacten met de buren is belangrijk. We zijn allen Gods kinderen en broers en zussen van elkaar. 64

GELOOFSGEMEENSCHAP De ontwikkelingen in Gods katholieke kerk zijn niet gelukkig. Er komen steeds minder priesters. Telkens worden er katholieke kerken gesloten. Wil je in het weekeinde ter kerke dan moet je naar een kerk veel verder weg. Je bent met die kerk niet vertrouwd noch met de kerkgangers noch met de voorganger. Het ziet er naar uit, dat straks met het sluiten van de kerken vele katholieken af zullen haken en de kerk zullen verlaten. Daarnaast geloof ik dat er ook anderen zullen zijn, die op hun wijze hun geloof trouw blijven. Ik kan er in komen, dat een groepje van een stuk of 20 of meer katholieken afspreken. We komen elk weekeinde een uurtje bij elkaar in een of ander huis. We draaien daar CD’s met bekende religieuze liederen van Huub Oosterhuis of Henk Jongerius zoals “Licht dat ons aanstoot in de morgen” of “Uit uw hemel zonder grenzen”. Daarnaast hebben we een missaal waarin de evangelies van elke zondag en feest in staan. Een ander heeft een boek speciaal gemaakt voor de voorgangers, waarin de uitleg van elk zondags evangelie staat. Een ander heeft een gebedenboek met aangepaste gebeden voor de zondagen. Evenzo ligt er op tafel een klein broodje en staat er een glas wijn. Al biddend en getuigend verklaren ze dit brood tot Jezus’brood en Jezus’wijn. Daarna breken ze dit brood in stukjes. Ieder eet ’n stukje van het Jezus’brood en drinken de Jezus’wijn om zo hun verbondenheid in Jezus te beleven. Zo blijft onder hen Jezus ‘blijde boodschap een levende zaak. 65

ALLERZIELEN Elk jaar wordt het 1en 2 November Allerheiligen en Allerzielen. Dan denken we aan onze ouders en voorouders, onze geliefden, die gestorven zijn. Dank zij onze ouders en voorouders krijgen we een goede opvoeding. Zij helpen en inspireren ons onze gaven en talenten te gebruiken. Zij houden van ons en bezorgen ons een goede en fijne jeugd. Natuurlijk ze zijn niet volmaakt. Ze hebben niet altijd de beste opvoeding gehad. Ze hebben gedaan wat ze konden Daarom is het voor ieder van ons goed in dankbaarheid om te zien naar hen die ons het leven hebben gegeven en opgevoed hebben. Zij geven het leven door maar ook de ontwikkeling, die de mensheid in de loop der eeuwen heeft verzameld. Zij hebben gewaakt als je ziek was. Zij hebben je gevoed en gezorgd voor lekker eten. Zij hebben je geknuffeld, als je verdrietig was of ziek. Belangeloos hebben ze zich aan je gegeven. Zij leefden met je mee, als je het goed ging. Dankbaarheid is een grote deugd. Het besef dat wij zijn wie we zijn dank zij onze ouders en voorouders. Dank zij hen hebben we ons leven opgebouwd. Zij hebben zich aan ons gegeven. Het is goed daar met Allerzielen bij stil te staan. Op zijn tijd mag dankbaarheid ons leven tekenen.

HET VOLK GODS SAMEN ONDERWEG 3 Soms hoor je verhalen uit het verleden, dat je daar naar terug zou verlangen. Zo de verhalen over St. Augustinus. Augustinus is in het voorjaar van 391 in Hippo in Noord Afrika. Hij is lid van een kloostergemeenschap tegelijk kennen de mensen hem als een goede spreker. Wanneer zondags de oude bisschop van de stad Valerius in zijn preek erover spreekt spreekt, dat hij van zins is een priester te laten kiezen, die hem straks als bisschop op kan volgen. Dan grijpen een stel gelovigen Augustinus en brengen hem naar bisschop Valerius met het verzoek hem tot priester te wijden, dat hij straks Valerius als bisschop op kan volgen. Augustinus verzet zich eerst. Maar laat zich tenslotte door de bisschop tot priester wijden. Zo kiezen in die tijd de gelovigen hun eigen bisschop. Dit was toen algemeen. Zo werd de H. Ambrosius ook tot bisschop van Milaan gekozen. Het volk Gods zijn geen kleine kinderen. Als volwassen gelovigen weten zij het beste welke kwaliteiten hun bisschop moet hebben. Een andere anekdote van Augustinus. Wanneer Augustinus preekte kon het gebeuren, dat een luisteraar hem interrumpeerde en een vraag stelde of opmerking maakte. Dan kon Augustinus daar echt op ingaan. Dit gaf zijn preken een levendig karakter.

(Lourdes 2009) 67

EEN APARTE ERVARING Begin januari ben ik jarig. Ik kreeg dit jaar vele gelukswenskaarten. Ik las ze en zette ze in mijn kamer op kasten, de schoorsteen en in van die grote platen waar je ze in kunt stoppen. Elke kaart met een sympathieke wens deed me goed. Nadat de kaarten 3 weken mijn huiskamer hadden opgesierd stopte ik ze in een grote plasticzak en borg deze op. Een dezer dagen zocht ik een bladwijzer voor in een boek en zag ik deze zak met gelukwensen liggen en ik pakte de gelukwenskaarten er een voor een uit en las de wensen nog eens rustig en doorleefd. Het raakte me zo, dat ik uiting aan die gevoelens wilde geven. Spontaan schrijf ik dit artikeltje om zo nog zoveel maanden na mijn verjaardag te zeggen: â&#x20AC;&#x153;Dank u wel voor die sympathieke kaartenâ&#x20AC;?.

Bovendien bedenk ik. Als ik bij gelegenheid een sombere bui heb, dan lees ik deze kaarten weer eens en zullen ze me goed doen. De schrijvers van die sympathieke verjaardagskaarten nogmaals van harte bedankt.

ERNIEUWING Het is al zo’n 725 jaar voor Christus dat de profeet Jesaja zegt: “Gedenk niet langer wat vroeger gebeurd is en geef niet al uw aandacht aan wat vroeger is geschied; zie Ik ga iets nieuws maken, het is al aan het kiemen, weet u dat niet”. (Jes. 43. 18-19a) Zo vermaant het Oude Testament ons al op zijn tijd alles te vernieuwen en bij de tijd te blijven en niet te verstarren. Het leven vernieuwt zich telkens. Onze opa’s en oma’s leefden anders dan wij. Onze kleinkinderen doen het straks ook weer anders. Elke nieuwe generatie heeft eigen nieuwe gedachten en gevoelens. Dat is gezond en levensecht. Als we zo de laatste 30-40 jaar overzien dan zijn er in de kerk en op religieus gebied vele nieuwe gebruiken en gedachten opgekomen. Waardevolle zaken als de volkstaal in de liturgie, ritmische volkszang. De kerk is geen plaats om stil te zijn maar is een ontmoetingsplaats voor gelovigen. In de kerk ontmoeten katholieken elkaar, gaan ze met elkaar in gesprek. Daar wordt overlegd hoe de verschillende kerkelijke groepen van jong tot oud hun geloof kunnen beleven. Een gezonde parochie wil op een eigen wijze zijn geloof vorm geven. In het gewone leven is het gezond jezelf te zijn en in de kerk ook. In een gezonde parochie zijn er altijd wel wat jongeren of begaafde gelovigen, die op een nieuwe eigentijdse wijze vorm willen geven aan hun geloof. Laten we ruimdenkend zijn en hen die nieuwe religieuze vormen laten experimenteren. Geven we hen de ruimte. In het gewone leven krijgen mensen, die op het gebied van mode, van sport, van spel, van vermaak ook de ruimte om te experimenteren. Laten we op religieus gebied elkaar ook de ruimte geven, dat er voluit geleefd kan worden. De kerk zo weer een boodschap heeft voor de jeugd. 69

DE KERK EEN MANNENBOLWERK Toen Jezus hier op aarde rondwandelde was slavernij in het algemeen geaccepteerd. Jezus aanvaardde de slavernij dan ook als een van zelf sprekende zaak. Hij protesteerde niet. De apostel Paulus verdedigde de slavernij als instituut zelfs. Hij vroeg van slaven gehoorzaamheid aan en

eerbied voor hun eigenaars. Niemand kan aan deze houding en mening van Jezus en zijn apostelen twijfelen. De tijdsgeest was in die dagen zo.Pas 1700 jaar later in de 19de eeuw toen geleidelijk de tijdsgeest slavernij niet meer accepteerde is het standpunt van de kerk pas veranderd en wees zij slavernij af. Gelukkig is de kerkleiding zij het rijkelijk laat zo moedig geweest om zich de bevoegdheid aan te meten een ander standpunt in te nemen dan Jezus, zijn apostelen en de kerkelijke traditie. Hetzelfde geldt voor het instituut van alleen maar mannelijke priesters. In Jezus’tijd werden alle priesterlijke en leidinggevende funkties bij de Farizeeërs, Sadduceeën en de Joodse Hoge Raad uitsluitend door mannen bekleed. Zo was de tijd en de Joodse traditie. Jezus paste zich hierbij aan zoals Hij dat ook deed ten opzichte van de slavernij. Hij koos als apostel alleen mannen. Een standpunt dat tijdgebonden is.. De kerk moet in deze tijd erkennen dat de vrouw gelijkwaardig aan de man gezien wordt. Vrouwen bekleden nu allerlei leidinggevende funkties van rechter tot professor, van lid van het parlement tot president. Zo zouden vrouwen als priester goed kunnen funktioneren en kan het tekort aan priesters opgeheven worden.

PAUS FRANCISCUS Toen paus Franciscus tot paus gekozen werd en na zijn leuze zich presenteerde aan het volk Gods maakte hij indruk door zijn eenvoud en menselijkheid. Nu heeft hij nog meer zijn idealen uitgedragen in zijn brief “Vreugde van het Evangelie” . Hij stelt zichzelf bescheiden op. Hij is zich bewust, dat hij als paus ook een gewone mens is en geen goddelijke macht heeft en niet altijd gelijk heeft. Hij is voor onderling contact tussen paus, bisschoppen en het volk Gods. Hij als paus wil contact met de bisschoppen, pastoors en het volk Gods dat ze samen Gods kerk vormen. Paus en bisschoppen contact houden met de gewone parochianen, want paus, bisschoppen en het volk Gods vormen samen de kerkgemeenschap. De hiërarchie ook luistert naar de gewone gelovigen en daardoor hen ook beter kan inspireren. Het is van wezenlijk belang, dat er goed contact is tussen hiërarchie en het volk Gods. Paus en bisschoppen contact hebben met de gewone mensen. Zij het gelovige volk begrijpen en hen daardoor ook op de juiste wijze aanspreken. We zijn samen onderweg paus, bisschoppen en gewone gelovigen. Laten we naar elkaar luisteren, Bij gewone gelovigen leven ook diepe religieuze gedachten en gevoelens. Laten we als de katholieke kerk ook nederig zijn en niet zelf verzekerd neer kijken op andere christelijke kerken en zeker hen niet veroordelen. Laten we als christelijke kerken naar elkaar luisteren. We kunnen elkaar inspireren. Ik denk in deze maar aan het Leger des Heils zoals zij zorg hebben voor de armen. We kunnen als kerken ook zoveel voor elkaar betekenen. Dit zijn zo positieve gedachten van onze nieuwe paus. Mij spreken ze aan. 71

HET VOLK GODS Ik lees in de bijbel in het Oude Testament een toekomst droom van de profeet Jesaja, die geweldig veel indruk op mij maakt. Hij schrijft: â&#x20AC;&#x153;De wolf en het lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, het kalf en de leeuw weiden samen. Een kleine jongen kan ze hoeden. Niemand doet nog kwaad of handelt nog verderfelijk op heel mijn heilige berg.; want de kennis van de Heer vervult het hele land, zoals het water heel de bodem van de zee bedekt. Het is het ideaal van Jesaja, dat we als het volk Gods een hechte eenheid vormen, verbondenheid ervaren, gelukkig zijn met elkaar. Iets van die geest ervaarde ik laatst bij een H. Mis, waarbij de gelovigen echt rond de tafel zaten.

Toen Oosterhout nog 7 parochies telde ervaarden velen in hun parochie verbondenheid. We zijn samen onderweg. Nu heel Oosterhout een parochie is geworden is dit moeilijker geworden. De onderlinge band nog sterk te voelen met gelovigen van een heel ander deel van Oosterhout. Het gaat er om bij een H. Mis dat niet alleen de gebeden en gezangen keurig samen gebeden en gezongen worden, maar dat we ook verbondenheid ervaren. We echt het volk Gods samen onderweg zijn. We betrokken zijn op elkaar. We met elkaar meeleven. 72

KERSTMIS Velen wensen met Kerstmis elkaar prettige feestdagen. Bij prettige feestdagen denk ik aan lekker eten bij een mooi versierde kerstboom. Dit gun ik iedereen. Maar ik verwacht met Kerstmis meer te beleven. We gaan denken aan de geboorte van het kerstkind Jezus. Jezus die als volwassene goddelijke gedachten verkondigde: waarden als naastenliefde, trouw en zorg voor zieken en armen. Dit was zijn blijde boodschap. We vieren Kerstmis om nog eens stil te staan bij die boodschap van Jezus en ons daaraan op te trekken, dat we meer mens worden, die genegenheid uitstraalt, goedheid medeleven. We als mensen gelukkiger en gaver worden aan elkaar. Ons gezinsleven en onze sociale contacten kunnen zo rijk worden als ze geĂŻnspireerd worden door de idealen van het kerstkind. Volgens het evangelie van Lucas bracht de geboorte van het kerstkind al een grote vreugde aan de herders, het klootjesvolk in die tijd, die door engelen worden uitgenodigd naar het Jezuskind te komen. Wanneer ons leven getekend wordt door hartelijkheid, menselijke genegenheid en zorg voor zieken en armen dan wordt ons leven een fijn leven, een zalig leven. Laten we elkaar een Zalig Kerstfeest wensen. We hopen, dat de ander echt gelukkig wordt door menselijke liefde en meeleven in de geest van de blijde boodschap van Jezus.

2014 We beginnen een nieuw jaar met nieuwe levenskansen, om er samen iets moois van te maken. Het wordt weer Pasen, Pinksteren. We krijgen weer vakantiedagen. Helaas zullen we ook weer zorgen krijgen door ziekte, ontslag of tegenslagen. Het gaat er om. Wat maken we samen van 2014. Hopelijk ervaren we het samen kerk zijn, christen zijn positief. We zijn als christenen samen onderweg om samen iets moois van het leven te maken. We zijn allemaal kinderen van God, broeders en zusters van elkaar. We wensen elkaar Zalig Nieuwjaar. Het gaat er om, dat we onderling de boodschap van Jezus vorm geven van naastenliefde. We verbondenheid beleven, ervaren, dat we als kerk een gemeenschap zijn. We oog en oor hebben voor elkaar. We bespeuren dat we niet alleen in deze wereld staan, maar samen met vele anderen. Christen zijn betekent. Ik sta niet alleen in deze wereld. Ik leef met vele anderen om er samen iets moois van het leven te maken. In het weekeinde naar de kerk gaan betekent ook vele broeders en zusters ontmoeten om samen iets moois van het leven te maken. Ik denk wel eens. Wanneer we naar de kerk gaan. Laat er dan ook eens 5 of 10 minuten pauze zijn, dat de voorganger zijn mond houdt en de gelovigen op hun manier contact hebben met elkaar of gewoon even stil zijn om over het thema van de viering na te denken. Jezus leert ons de naastenliefde. Laten we als we ter kerke gaan ook oog en oor voor elkaar hebben.

DE KERK HEEFT EEN BLIJDE BOODSCHAP Dit klinkt mooi: “De katholieke kerk heeft 'n blijde boodschap”. Maar is dit zo? Als u zondags of in de week ter kerke bent geweest, gaat u dan blij naar huis. Beleeft u tijdens de H. Mis blijde en heerlijke momenten, die u goed doen. Natuurlijk wel mooie momenten. Ik ervaar geen blijde hartverwarmende momenten. Het staat me tegen, als de kerk dan weer gebeden heeft waar het over onze zonden gaat en wij in de schuldbelijdenis moeten bidden: “door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn allergrootste schuld”. Of dat we te bidden krijgen: “Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld.” Zijn wij kerkgangers van die slechterikken. Trouwens wie van ons begint met een schuldbelijdenis, als hij bij zijn vader van wie hij houdt op bezoek gaat. Ik denk hier even aan Jezus. Wanneer Jezus in zijn tijd door Palestina trok, kwamen de mensen van alle kanten om naar hem te luisteren. En dit was niet, omdat hij de mensen zonden aanpraatte of van alles verweet. Neen Jezus sprak dan een fijne hartverwarmende taal, waardoor de mensen het weer zagen zitten en geïnspireerd door het optreden van Jezus zich weer vol liefde aan elkaar en aan hun werk gaven. En in die geest verwacht ik ook iets van de katholieke kerk. 75

n STIL MOMENT Vroeger als kind geloofde ik absoluut in God. Mijn vader en moeder hebben me dat verteld en leren bidden. Naderhand hoorde ik het op school van de meester en de kapelaan. Er was ĂŠĂŠn God en die leidde deze wereld. Ik werd ouder. Ik geloofde, dat God almachtig was en een liefdevolle Vader. Alleen kwam dan bij mij de gedachte wel eens boven. Als God almachtig is, waarom had Hij dan deze wereld niet zo gemaakt, dat er alleen maar geluk en vreugde was en geen ziekte en armoe? Daarnaast kwam ik fijne en goede mensen tegen die niet in een God konden geloven. Het bracht mij tot peinzen, tot nadenken en twijfel. Is er een God, die als een liefdevolle Vader ons leven leidt of niet. Ik besefte. Ik sta voor een mysterie. Ik heb God niet door. God gaat mijn verstand te boven. Ik bleef in God geloven als een liefdevolle Vader en in Jezus als zijn zoon, die ons geleerd heeft, dat God een liefdevolle Vader is . Zo kan ik nu na veel peinzen, piekeren en bidden in die God blijven geloven. Sta ik vol vertrouwen in dit leven, want er is een God een liefdevolle Vader, die mijn leven leidt. Ook het besef dringt tot mijn door. Geloven in een God als een liefdevolle Vader wordt je niet altijd in de schoot geworpen. Het is de vrucht van veel nadenken, praten, piekeren en bidden. 76

OUDERLIEFDE Ria is 7 jaaar. Ze had het niet getroffen in het leven. Haar vader en moeder hadden het druk met zaken doen. Daar waren ze elke dag druk mee bezig. Ze hadden geen tijd voor Ria om met haar te praten, met haar bezig te zijn en haar hun liefde te betonen. Gelukkig kwam af en toe oma op bezoek. Dan was Ria gelukkig. Oma had tijd voor haar. Met oma ging Ria naar haar kamer. Daar kon ze fijn met oma praten. En oma was lief voor Ria. Ze kon haar alles vertellen wat haar dwars zat. Ook dat papa en mama nooit tijd voor haar hadden. Op een dag bracht oma een klein schilderijtje voor Ria mee. Het schilderijtje was een afbeelding van de heilige familie St. Jozef was een stuk hout aan het bewerken. Maria zat te breien of zoiets. En Jezus hielp St. Jozef. Oma zei: St. Jozef, Maria en het kindje Jezus houden van je. Wanneer je je weer eenzaam voelt, omdat papa en mama druk bezig zijn met zaken doen en er niemand voor je is. Neem dan dit schilderijtje van de H. Familie voor je en praat met Jezus, Jozef of Maria en vertel hen dat je je eenzaam voelt, omdat papa en mama geen tijd voor je hebben. Wees ervan overtuigd St. Jozef, Maria en Jezus houden van je en luisteren naar je. En sindsdien doet Ria dat en daar voelt Ria zich goed bij.

HET TWEEDE VATICAANS CONCILIE Dit concilie stelde vast, dat de liturgie vereenvoudigd moest worden en aangepast aan de plaatselijke cultuur en situatie. De concilievaders benadrukten, dat de gelovigen volop bewust en actief moesten kunnen deelnemen aan de liturgie. De hele liturgie zou een echt gemeenschaps gebeuren moeten zijn, waaraan gelovigen konden deelnemen. De volkstaal werd ingevoerd. De volkszang/ samenzang kreeg de hoogste voorkeur. Liturgische werkgroepen dienden te worden opgericht, om door middel van overleg en een goede voorbereiding de liturgie tot een gemeenschaps gebeuren te maken. Bij het samenstellen van een liturgie kon gekozen worden uit een groot aanbod van lezingen, gebeden, gezangen en rituelen. Dit volledig en actief deelnemen van heel het volk moet bij de vernieuwing en bevordering van de heilige liturgie de volle aandacht krijgen. Dit is immers voor de gelovigen de voornaamste en zelfs onmisbare bron voor het verwerven van de echt christelijke geest. De kerk is nu een door de Geest gestructureerde gemeenschap. Het vieren van de eucharistie is dus niet langer een solohandeling van de priester maar samen met hem dragen de gelovigen het offer op. Onder kerk verstaat men â&#x20AC;&#x153;het volk van God samen onderwegâ&#x20AC;? Onder inculturatie van de liturgie verstaat men de dynamische relatie tussen de christelijke boodschap en de plaatselijke cultuur. In zaken die niet het geloof of het welzijn van heel de gemeenschap raken, wenst de Kerk niet een starre gelijkvormigheid op te leggen, ook niet in de liturgie. Integendeel, zij heeft eerbied en zorg voor de geestesgaven, die de onderscheiden stammen en volken sieren. 78

ONS LEEFKLIMAAT Je hoort het zo vaak: “Waarom kan de buurman zijn kinderen niet beter opvoeden, dat ze wat vriendelijker zijn en ook wat behulpzamer zijn voor oude mensen.” Of: “Waarom kunnen de ouders van nu hun kinderen niet beter opvoeden, dat ze zich niet misdragen door vandalistisch gedrag, dat ze gewoon vriendelijk zijn.” Of: “Burenhulp kom daar tegenwoordig eens om. Ze laten je stikken, als je ergens mee zit.” Wij verwachten van onze medemensen vaak veel als burenhulp een vriendelijk woord, eerlijkheid, hartelijkheid en een net gedrag. Maar wat mogen de anderen van mij verwachten. We zijn allemaal mensen met gaven en talenten. Wat gaat er van mij uit aan burenhulp en sociaal gedrag. De wijze waarop ik omga met mijn naasten kan afstotend en uitnodigend zijn of niets zeggend. Afstotend: Ik loop altijd met 'n zuur gezicht rond. Ik kijk rond en zie niemand. Of uitnodigend. Ben vriendelijk, attent en behulpzaam. En heb een vriendelijk woord voor je buurman. Beste mensen. Wij scheppen allemaal een leefklimaat rondom ons. Daarmee kleuren wij de levenssfeer positief of negatief of kleurloos. God heeft deze aarde aan ons allen toevertrouwd. Hij verwacht van ieder van ons, dat wij naargelang onze gaven en talenten, dat we iets moois maken van het leven hier op aarde en zo bouwen aan een beter maatschappij aan een goed leefklimaat. 79

MAN â&#x20AC;&#x201C; VROUW Jongens en meisjes hebben als tiener de ervaring, dat als je als jongen een meisje ontmoet en andersom, dat dit een extra kracht oproept. Wat niet gebeurt als je als jongen een jongen ontmoet of als meisje een meisje tegenkomt. Dit is mooi en laat zien hoe het mannelijke en vrouwelijke elkaar wakker maken en aanvullen. De aanwezigheid van een man maakt een vrouw zachter en toegankelijker. Omgekeerd is het ook zo. De vrouw in het gezelschap raakt de man positief. Zo ervaren we, dat God de man en vrouw voor elkaar geschapen heeft om samen door het leven te gaan. Samen staan ze ook sterker in de maatschappij. Het huwelijk is dan ook een goddelijke gave. Juist als de eigenschappen van de man en de eigen gaven van de vrouw tot ontwikkeling komen roept dit de ideale samenleving op. God heeft man en vrouw als elkaars gelijken geschapen en hen de voortplanting van het menselijk geslacht toevertrouwd. Het overkomt je. Je gaat bij een fijn gezin op bezoek. Je ervaart het sympathieke samenspel van man en vrouw en dat de kinderen in dit levensklimaat zich gelukkig voelen. Dan zeg je spontaan: God wat is Uw schepping toch mooi. Wat hebt u man en vrouw prachtig geschapen, dat ze zoveel voor elkaar kunnen betekenen en voor hun kinderen

'N DROOM De pastoor met z'n vrouw en kinderen wonen op de pastorie. Het huwelijk is immers een heerlijke goddelijke gave, waarmee God het voortbestaan van de mens heeft geregeld. Hij is een sympathieke man. De parochianen hebben hem gekozen. Bij het kiezen hebben de parochianen gekeken of hij de christelijke naastenliefde had en of er iets van hem uitging als mens. Zijn vrouw is ook iemand waar goed mee op te trekken is. Trouwens toen de vorige bisschop 65 jaar werd heeft het bisdom ook een nieuwe bisschop gekozen zoals het vroeger ook gebeurde. Overigens de regel is dat een bisschop als hij 65 jaar wordt, aftreedt en er dan een jonger iemand gekozen wordt. Van een bisschop wordt veel gevraagd. Daarom moet het een jonge en vitale man of vrouw zijn. In de parochie is er naast de pastoor ook een vrouwelijke kapelaan, die nog jong is 30 jaar en speciale zorg voor de jongeren heeft. Vast doet ze de eerste zondag van de maand een H. Mis voor de jongeren en jongens en meisjes assisteren haar daarbij. De mis samengesteld door jongeren heeft nieuwe frisse ideeĂŤn en gedachten.De pastoor kan goed preken. Al heeft hij ook dagen dat hij de H. Mis doet met bejaarden, die met hun zorgen en idealen komen. Andere keren met leken waarbij duidelijk gezegd kan worden wat ieder denkt. 81

GELOVIG ZIJN Jezus verkondigde zijn geloof in God zijn hemelse Vader. Tegelijk geloofde Hij in zijn apostelen en in de vrouwen, die met Hem meetrokken als Maria Magdalena en anderen. Als christenen geloven wij in God maar ook in onze medemensen. Daarom verwachten pastoors, bisschoppen en de paus dat de gewone gelovigen in hen geloven. Maar andersom mogen de gewone gelovigen er op rekenen, dat paus, bisschoppen, pastoors en pastorale werkers in hen geloven. Daarom zijn er in goede parochies ook pastorale raden. In een pastorale raad zitten leken, die aan de pastoors kunnen vragen hun beleid te verantwoorden. Zij mogen ook met positieve eigen gedachten komen. We zijn als parochie als kerk een geloofsgemeenschap mensen, die in elkaar geloven. In deze mogen we verwachten, dat paus, bisschoppen, pastoors en pastorale Pastoor Dirne in gesprek met Piet v. Oerle rkers het voorbeeld geven door hun geloof in de gewone katholieken. Zou het dan niet redelijk zijn, dat als oudtijds de bisschoppen gekozen worden door de gelovigen van het bisdom. Het is bekend van de H. Augustinus. Zijn voorganger als bisschop van Hippo kondigde zondags na de preek aan, dat de mensen naar een opvolger van hem als bisschop uit moesten kijken, want hij werd oud. Na de mis brachten de gelovigen Augustinus naar de bisschop als zijn opvolger. 82

DE H MIS De H. Mis is een herhaling van het Laatste Avondmaal. Bij het Laatste Avondmaal zaten Jezus en de apostelen aan een tafel. Ze praten met elkaar en luisteren naar elkaar. Ieder zegt wat hij denkt en voelt. En als teken van verbondenheid met Jezus en elkaar breken en delen ze samen het Heilig Jezus' brood. Dit beleven we ook in de H. Mis. We komen bij de H. Mis in de kerk te samen. We gaan bij elkaar zitten, om met elkaar te kunnen praten en naar elkaar te luisteren. Bij de H. Mis ontmoeten we elkaar als Christenen, als het volk Gods. . Er wordt niet gediscussieerd, want dan wordt er slecht naar elkaar geluisterd, want men wil gelijk hebben en het gaat er om elkaars gedachten te horen, aan elkaar wijzer te worden. Dit naar elkaar luisteren schept verbondenheid. We voelen dat we een gemeenschap zijn het volk Gods samen onderweg. En dit kan ons goed doen. En daar gaat het om bij de H. Mis. We horen hoe anderen hun geloof beleven, wat hen raakt en inspireert. Door zo'n gezamenlijke bezinning ga je dieper over je geloof nadenken. Doet het je meer. Tenslotte heb ik de H. Mis echt gevierd als ik verbondenheid en gemeenschap heb ervaren met mijn medegelovigen, dat we als het volk Gods samen onderweg zijn.

'n BLIJDE BOODSCHAP Jezus had een blijde boodschap. Evangelie betekent blijde boodschap. Als het goed is moet die blijde boodschap ons samen zijn als kerk tekenen. Als ik zo omkijk in mijn leven, dan was mijn kerkgang niet altijd een blij gebeuren. Ik denk nu even aan die donderpreken vroeger en het dreigen met de hel. Je mocht niets zeggen in de kerk. Ik weet nog. Als ik vroeger als kind met de school ging biechten was een van mijn vaste biechtpunten: in de kerk zitten praten. Eeuwenlang en in sommige kerken nog begint de mis met het confiteor met de woorden: door mijn schuld, door mijn schuld door mijn allergrootste schuld. Het is om je somber te maken. Bij het betreden van de kerk kunnen de kerkgangers elkaar ook vriendelijk begroeten en een paar woorden wisselen. De voorganger kan de viering ook beginnen met : “Goed morgen beste mensen. Ik ben blij u te zien.” Na zijn keuze tot paus begroette Franciscus de massa op het plein voor de St.Pieter niet met enige ernstige brave kerkwoorden maar simpel met “Goede avond”. En dit kwam goed over. Komen we in de kerk. Dan zijn we op bezoek bij God een allerliefste Vader. En vertoeven bij je allerliefste Vader roept ook een fijne en goede geest op. Dan hoef je niet constant serieus te kijken maar mag je ook ontspannen glimlachen en grapjes maken. Bij een allerliefste Vader voel je je thuis. Daar mag je jezelf zijn. Die boodschap van Jezus heeft nog vele blijde kanten. Ik kan altijd op mijn hemelse Vader vertrouwen, dat Hij zorg voor mij heeft. Het is goed als er een blijde en opgewekte sfeer in de kerk is. Het hoeft niet altijd zo ernstig en zo serieus te zijn. Het in praktijk brengen van Jezus ideaal de naastenliefde heeft velen geluk gebracht. De hoop op een eeuwig leven heeft velen een uitzicht gegeven over de dood heen. 84

GEMEENSCHAP VAN GELOVIGEN Als katholieken zijn we een gemeenschap van gelovigen. Wij geloven in God en in elkaar. Daarbij mag ik er van uitgaan, dat de leiders in de katholieke kerk zoals paus, kardinalen, bisschoppen en pastoors voorgaan in geloof. Zij op hun wijze geloven in de gewone katholiek. Dit verwacht ik vooral van paus Franciscus. Want toen hij aantrad als paus was zijn basisboodschap: niet oordelen, maar goed kijken en zeer goed luisteren naar wat er bij de gewone gelovige leeft. Daarom ben ik verwonderd en verbaasd, dat hij voor de synode over het gezin, die hij van 5 tot 19 oktober in Rome wil houden alleen maar bisschoppen heeft uitgenodigd: vrijgezelle oudere heren, die geen ervaring hebben van het huwelijk, het gezinsleven en van de jeugd. Ik zou het boeiend vinden als de vragen en kwesties, die bij de synode aan de bisschoppen worden voorgelegd ook aan een 50 tal katholieke vaders en moeders van totaal verschillende volken werden voorgelegd. En dan daarna de antwoorden van beide groepen met elkaar te vergelijken.

KATHOLIEK ZIJN Ik zit wel eens te peinzen. Gesteld dat mijn beide opa's en oma's van vaders en moeders zijde nu zouden terugkomen en mij als priester nu zien funktioneren. Ik denk dat ze zouden zeggen: “Harry, je bent een lieve jongen. Maar jij doet vele doodzonden. Waar is je toog of habijt als priester. Voor de H. Mis eet je gewoon en ga je te communie. Dat mag niet. Dat is doodzonde. Er is wel eens een zondag dat je niet naar de H. mis gaat. Dat is doodzonde. In de H. Mis sta je met je gezicht naar de mensen. Dat mag niet. Je bent al jaren niet te biechten geweest. Jij bent een voorstander, dat vrouwen priester gewijd worden en als het aan jou ligt moet het celibaat afgeschaft worden. Dat klopt niet.” In één woord mijn beide opa's en oma's zouden mij als katholiek veroordelen. Nu denk ik door. Mijn katholiek geloof beleef ik op mijn manier heel anders dan mijn grootouders. Zo kan het nu gebeuren dat de jeugd van vandaag 2 generaties jonger dan ik hun katholiek geloof heel anders beleven dan ik. Kan en mag ik hen daarom veroordelen. Zoals ik verwacht dat mijn grootouders mij als anders denkend katholiek accepteren. Zo moet ik de huidige jeugd met hun katholiek geloof accepteren en hen niet veroordelen. 86

ALLERHEILIGEN Het wordt weer 1 november de dag, dat we Allerheiligen vieren. Zijn er nog heiligen? Ja zeker. Er zijn nog steeds sympathieke medemensen op wie je 'n beroep kunt doen, als je klem zit. Mensen die een hart hebben, dat klopt, als jij het moeilijk hebt. Heiligen komt van het woord â&#x20AC;&#x153;heel makenâ&#x20AC;?. Het zijn mensen die ergens iets heel maken, dat kapot is gegaan. Het zijn mensen die een bepaalde uitstraling van goedheid en liefde hebben. Bij deze mensen voel je je thuis, want ze staan open voor je. Ze leven met je mee. Ze zijn op je betrokken. Ik denk in deze ook aan medemensen. Er is 'n nood, een probleem. Iedereen ziet het. Maar wie neemt het voortouw, om er iets aan te doen. Een heilige is een man of vrouw, die de nood ziet en er spontaan aan gaat werken, zich er voor inzet. Bij een heilige denk ik ook spontaan aan de man of vrouw, die met een open oog en oor door het leven gaat. Hij of zij ziet de medemens, heeft belangstelling voor hem, groet de ander en helpt spontaan medemensen. Heiligen zijn naasten die spontaan warmte en hartelijkheid uitstralen. Het gaat er om wat straal je uit. Er zijn paters, broeders en zusters, die vanwege het koorgebed, de H. Mis en andere kerkelijke diensten halve dagen in de kerk zitten maar die niet de uitstraling van een heilige hebben. Het gaat er om. Wat beleven zij? Wat stralen ze uit?

Heiligen zijn mensen waaraan we ons op kunnen trekken, omdat ze door hun moed, menselijke inzet, hun deugdzaamheid en volharding dichter bij God staan.

ALLERZIELEN Is er leven na de dood? Sommigen geloven daarin. Anderen niet.

Christenen geloven daarin. Jezus verschijnt na zijn dood aan zijn leerlingen. Jezus spreekt over het laatste oordeel, als we dood zijn. Mensen met een bijna doodservaring vertellen, dat ze tijdens een doodservaring als het ware tegen het plafond hingen en hun eigen lichaam op de grond zagen liggen. Zij als het ware zonder hun aardse lichaam voortleefden. Blinden kunnen bij een bijna doodservaring ineens zien en doven horen. Zij krijgen als het ware een nieuw leven. Zo geloven velen in een leven na de dood. Met Allerzielen staan we nog eens stil bij onze geliefde overledenen. We gaan naar het kerkhof en verzorgen de graven van onze geliefden. Anderen zetten een kaarsje of een bloemetje bij de urn van hun geliefden of bij een foto. We gaan naar de kerk en bidden voor onze overleden naasten. Het is gelukkig als je een uitzicht over je dood heen hebt. Je bent meer dan een tijdelijke aardse verschijning. Overigens is het voor ons nog een mysterie hoe ons leven en dan uitziet. Hoe ons leven dan vorm krijgt.

SAMEN KERK ZIJN Als het goed is worden onze samenkomsten in de katholieke kerk getekend door de Christelijke idealen. Allereerst komt dan de Christelijke naastenliefde. We elkaar liefhebben en dit uiten. Als dit gezond is zal dit zich hierin uiten, dat we elkaar vriendelijk en hartelijk begroeten in de kerk. Als we echt Christelijk zijn zal er een hartelijke sfeer in de kerk zijn. Dit kan ons goed doen. Als dit het geval is gaan we dan graag naar de kerk vanwege de fijne sfeer en omdat we bepaalde mensen willen ontmoeten wat na de mis kan. Daarnaast kan het gezond zijn om over de preek, het evangelie of een bepaalde gedachte door te praten. We kunnen zo mogelijk de voorganger in de kerk om een toelichting vragen. Het samen kerk zijn kan een goede basis zijn voor sociale contacten.

Dan gaan we ervaren, dat we als samen kerk een gemeenschap zijn en als zodanig sterker in het leven staan. Samen zingen, samen bidden schept verbondenheid. En gebruik je samen goede Nederlandse teksten, die je verstaat, die je raken. Dan roept dit een geladenheid op en dit doet je samen goed.

HET EVANGELIE DOEN Het gebeurde eens. Op een avond in een parochie werd na het Vormsel met de jongeren en hun ouders doorgepraat. Hoe nu verder met de geloofsopvoeding. De weekeindmis sprak niet erg aan. Het evangelie Matteüs hoofdstuk 25 werd voorgelezen, waarin Jezus de zorg voor daklozen, vluchtelingen, ouderen, gehandicapten en verslaafden aanbeveelt. De jongeren zagen dat wel zitten de zorg voor een sociaal doel. Het gaat erom met een groep van goed 15 jongeren samen sociaal werk doen. De groep wordt naar het evangelie van Matteüs 25 genoemd. In verschillende parochies zijn deze groepen opgericht en doen goed werk. Het heet dan “het evangelie doen”. Het “doen” staat bij M25 groepen centraal. Je gaat je actief inzetten met en voor de mensen die je ontmoet. Ze voeren actie voor de Voedselbank. Ze helpen bij maaltijdvieringen voor dak en thuislozen. Er is geen voorgeschreven programma. Elke M25 vult zijn eigen activiteiten in. De groepen worden door een pastor of een volwassene begeleid. Bij deze jongelui heeft deze vorm van samen kerk zijn zin. Dit zegt hun iets, geeft inhoud aan hun leven. Je kunt je katholiek zijn beleven door in het weekeinde ter kerke te gaan maar ook door je te geven aan je naaste, die hulp nodig heeft. 90

VERTROUWEN OP EIGEN TALENTEN Ieder van ons heeft talenten. De een heeft het talent om goed te kunnen zingen. Een ander kan goed voetballen, een derde kan goed studeren, die heeft een goed stel hersens. Zaken waarin we goed zijn. Hebt u uw talenten al ontdekt en gebruikt u ze veel en vaak? Of treft het u niet? Bent u verlegen of afgeremd? Dat u uw eigen niet durft te uiten. Vaders en moeders zijn goed om je te laten ontdekken waar je talenten liggen. Want goede vaders en moeders leven met hun kinderen mee en zeggen het vlot: “Pietje wat ben jij daar goed in”. Of “Mia, wat kun jij goed zingen.” Zo heeft ieder van ons talenten en door ze vlot te gebruiken krijgt een kind plezier in het leven en is er reden voor vader en moeder hun kind te waarderen, waardoor het kind sterker in het leven komt te staan. We zingen het trouwens vaak: “Geen woorden maar daden”. Laten we onze talenten benutten. Trouwens door onze talenten vaak te gebruiken ontwikkelen we ze juist meer. Komen we in deze sterker naar voren. Kan iemand goed schilderen en tekenen dan wordt hij een virtuoos in deze. Bovendien als je goed in iets bent dan doe je het ook graag en ontwikkel je de talent. Zo heeft iedere mens zijn talenten en laat ieder zijn talenten ontwikkelen. Ik weet mijn moeder had het talent om piano te spelen en te zingen. In deze tijd voor Sinterklaas ging ze dan voor de piano zitten en speelde ze Sinterklaasliedjes. En wij haar kinderen stonden om haar heen en zongen vlot de Sinterklaasliedjes. En zong pa soms mee. Dan weet ik nog wel. Zijn zware stem maakte toen veel indruk op mij. Hetzelfde als het kersttijd was. Dan kroop ma weer achter de piano en zongen we kerstliedjes. Mijn moeder had nog een talent: vertellen. In het najaar als het vroeg donker was gingen wij kinderen voor de brandende kachel zitten en keken door de raampjes naar de vlammetjes, terwijl moeder een verhaal vertelde. Dat was een fijn familiegebeuren. Vader had zijn talenten. Hij hield van wandelen door de natuur rondom Bergen op Zoom. En wij de kinderen 91

gingen graag mee. Zo ontdekten wij de bossen en het riviertje de Zoom bij Bergen op Zoom.

Daarnaast kende ons vader dammen, schaken, rikken en bridgen. Hij heeft ons deze sporten geleerd. Zo heb ik met mijn broers en zussen geprofiteerd van de talenten van mijn ouders. Daar gaat het om. Laat ieder van ons zijn talenten ontwikkelen. Dan heeft hij er zelf veel plezier aan maar ook zijn omgeving. En daar heeft God ze ons ook voor gegeven. BEDIENEN Je wordt ouder en ouder. Je wordt ook nog ziek. Onwillekeurig vraag je jezelf af: Hoe lang leef ik nog? Met het ouder worden moet je leren leven met de gedachte: nog even en het kan met mij gedaan zijn. Om sterker in het leven te staan en te leven met de feitelijkheid: Morgen kan het met me gedaan zijn is in verschillende parochies de gewoonte ontstaan om eens per jaar een gezamenlijke ziekenzalving te vieren. Deelnemen aan die viering gebeurt dan niet alleen door mensen, die ziek zijn en het einde voelen naderen, maar er nemen vooral ook mensen aan deel, die de levensgrens naderen, die op hoge leeftijd zijn en die kracht ontlenen aan deze viering. 92

Het is een waarde om met anderen deze ziekenzalving te ontvangen. Je praat er samen over. Je denkt er over na. Je leert er mee leven. Je staat sterker in de situatie door samen de ziekenzalving te ontvangen. De toekomst benauwt je niet zo. Juist door je te laten bedienen wordt de levenssituatie bespreekbaar en kom je als mens sterker in het leven te staan. Ook je omgeving raakt er mee vertrouwd en zal je gemakkelijk steunen. Zo voorkom je, dat wat vaak gebeurt. Mensen zolang wachten met bedienen, dat tenslotte als de zieke stervende is en bewusteloos, dat dan nog gauw de pastor moet komen om te bedienen. Laten we openstaan voor deze mogelijkheid van bedienen . ADVENT We leven naar Kerstmis toe het feest van de geboorte van Jezus. Jezus een man die liefde uitstraalde, een man die medemensen inspireerde tot solidariteit om samen iets moois van het leven te maken. Juist door de omgang met Jezus werden 12 gewone kerels 12 apostelen, die Jezus' boodschap over de wereld uitdroegen en de basis van zijn kerk vormden. We gaan het feest van Jezus geboorte vieren om deel te krijgen aan zijn geestkracht en samen iets moois van het leven te maken.

KERSTMIS We herdenken de geboorte van Jezus het kerstkind. Nu met kerstmis is Jezus nog een baby een vertederend jongetje. Maar bij het volwassen worden groeit hij uit tot een geweldige mens. Jezus droomt van een God menselijke wereld. Een samenleving, die getekend wordt door onderlinge liefde, trouw en zorg voor de armen en zieken. Jezus verzamelt een 12 jonge kerels om zich heen zoals Petrus, Jacobus, Matteüs, Johannes en een groepje vrouwen zoals Maria Magdalena, Maria de moeder van Jacobus en Jozef en de moeder der zonen van Zebedeüs . Jezus trekt een paar jaar met hen op en vertelt hen hoe Hij God ziet en de wereld. Het woord van Jezus en zijn vo orbeeld maakt zoveel indruk op zijn leerlingen, dat als Jezus sterft aan het kruis zijn leerlingen in Jezus'geest zijn evangelische boodschap verder blijven uitdragen. Ze zijn door Jezus' woord en daad zo geïnspireerd, dat ze in de loop der jaren in de toen bekende wereld Jezus' boodschap hebben uitgedragen.

KERSTMIS EN 2015 2014 is weer voorbij, ligt weer bijna achter ons. Het was voor velen een bewogen jaar. Het liefst willen we misschien alle nare dingen van 2014 vergeten. Maar we kunnen ze niet zo maar achter ons laten. We kunnen 2014 zo maar niet vergeten. Velen onder ons hebben de afgelopen jaren gevoeld dat de economie terug achter uit is gegaan. Je zult je baan verloren hebben. Je zult van armoe naar de voedselbank moeten gaan. Dat komt hard aan bij je. Op het wereldtoneel ging het ook fout tussen Israël en Palestina, tussen Rusland en Oekraïne en dan de drama's in Syrië, Irak en Lybië. Tenslotte zijn we geschokt door het drama met het vliegtuig MH17. In 2015 kunnen we niet zo maar de pijn en het verdriet van 2014 vergeten. Ook in het nieuwe jaar 2015 zal de pijn van 2014 door ons verwerkt moeten worden. Tegelijk horen we nu met Kerstmis de oproep tot vrede. Het wordt weer Kerstmis en we horen de vraag naar vrede. Door het jaar heen vraagt de vrede onze aandacht. Het ideaal van Jezus: Gods rijk hier op aarde. Nu klinkt het overal: Kerstvrede, wapenstilstand. Natuurlijk proberen we telkens daarnaar te leven. Laten we de vrede ons doen en laten tekenen. Zijn we vol van Jezus' ideaal: Gods rijk hier op aarde. Laten we nu met Kerstmis het ideaal van de vrede ons doen en laten tekenen. Wij ieder op zijn eigen wijze vrede uitstralen. Zo wens ik ieder van u vrede speciaal met de Kerstdagen maar ook in 2015.. 95

EEN GELUKKIG NIEUWJAAR De afgelopen dagen hebben we het vaak tegen onze naasten gezegd: Een gelukkig Nieuwjaar. Een fijn 2015 dat alles mag slagen. Of: Moge 2015 je zegenen met heerlijke en mooie dagen. Ieder van ons heeft zo zijn eigen woordkeus als we vrienden of bekenden tegenkomen. Maar menen we ook wat we dan zeggen. Wensen we echt onze relaties een goed 2015 toe. Of zijn het maar brave en keurige gelegenheidswoorden eigen aan deze tijd van het jaar. Het is goed daar bij stil te staan en nog eens na te denken: Hoe beleef ik het leven? We beginnen allen op zijn tijd een nieuwe levenssituatie. We trouwen of we gaan een relatie aan. We gaan naar school. We hebben een vaste of vernieuwde gezinsrelatie. We krijgen een kind of we hebben al enige jaren een kind. We krijgen een nieuwe baan of we hebben al een vaste baan. Overal kan de sleur de bezieling ondermijnen. Nemen we maar als voorbeeld een huwelijk of een vaste relatie. Het is heerlijk als ons huwelijk fris en een echte beleving blijft en geen sleur wordt. Gezien de jaarlijkse vele echtscheidingen met alle verdriet en pijn daaraan verbonden vrees ik in deze voor het ergste, dat helaas vele huwelijken op den duur een sleur worden. En daarom is het goed. Er nog eens bij stil te staan meen ik wat ik zeg. Weet mijn vriend, mijn broer, mijn zus wat hij of zij zegt. Ik wens je een gezegend en gelukkig 2015 toe. Beste mensen voor een ieder is het waardevol nog eens na te denken wat we zeggen bij het begin van een nieuw jaar. Hopelijk menen we het uit de grond van ons hart en komt het ook zo over bij onze relaties. Dan doet het ons goed. 96

DE AANSLAG OP CHARLIE HEBDO De aanslag op woensdag 7 januari op het Franse blad Charlie Hebdo in Parijs heeft de hele wereld aangegrepen. Het confronteert ons mensen met geweld je ideeën, je geloof uitdragen, verkondigen. Het Frans weekblad Charlie Hebdo is kritisch en draagt haar mening uit. Dit is haar goed recht. Dat dan 3 moslimmannen de redactie van dit blad met wapens overvallen en 10 redactieleden en 2 agenten neerschieten is gruwelijk. Het hele gebeuren is een regelrechte aanval op de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid in het bijzonder. De huidige democratie vindt daarin haar basis en grondslag. Juist de kreet die de daders riepen tijdens hun actie n.l.: “We nemen wraak voor de profeet” typeert hun aktie. Laten we onze democratische princiepen handhaven en elkaar met woorden bestrijden, dat ieder veilig en gerespecteerd zijn mening mag en kan verkondigen. Natuurlijk onze westerse wereld moet ook de wereld van de Islam respecteren en geen aanvallen doen op moskeeën. Trouwens binnen de katholieke kerk mag ook geluisterd worden naar de mening van de verschillende theologen en gelovigen. En dat niet de mening van een groep curie kardinalen de toon aangeeft. We denken maar aan de verschillende gedachten die over het celibaat, de priesterwijding van vrouwen en dat oude kardinalen de toon aangeven in de dogmatiek van de katholieke kerk. Ook hierin zou beter naar de verschillende meningen geluisterd moeten worden die onder katholieken leven. Wanneer ik de Handelingen der Apostelen lees was in de jonge kerk meer democratie dan nu. 97

SOMS BID IK SPONTAAN God, soms bid ik spontaan tot U Ik geloof in U. U bent er nog altijd. U was er gisteren en U bent er morgen. U bepaalt ons leven. Ons leven gaat altijd door. U hebt ons het leven gegeven. Het leven dat soms zo heerlijk en prachtig is. Het leven dat een andere dag zo hard en wreed kan zijn, dat ik er uit zou willen stappen. En ondanks alles blijf ik U zoeken, want U bent onze God. U bent voor ons een liefdevolle Vader. U hebt de wereld geschapen. U hebt ons lieve medemensen gegeven. Mannen en vrouwen om van te houden. Naar U blijf ik uitzien. Want U bent voor ons een bron van liefde. Bij U kan ik vrede vinden. U bent onze hemelse Vader. U bent onze moeder. U bent onze Heiland.

VRIENDSCHAP Wanneer we het evangelie lezen ervaren we van Jezus, dat voor God onze Hemelse Vader de naastenliefde de hoogste deugd is. En een bepaalde vorm van naastenliefde is vriendschap. Het begint al vroeg. Tussen 2 schoolkameraadjes of tussen 2 meisjes of 'n meisje en een jongen. En iedere mens kan tot op zijn oude dag vrienden en vriendinnen hebben. Wat heerlijk kan het zijn als 2 buren goed met elkaar bevriend zijn. Is er iets dan kunnen ze altijd een beroep op elkaar doen. Ze kunnen samen ook iets ondernemen. Vriendscha p geeft de omgang iets vertrouwds en een bepaalde warmte. Ben je bij vrienden dan voel je je veilig bij elkaar. Je durft je meer te geven, open te staan voor elkaar. Je geeft je meer aan elkaar. Heb je iets moeilijks te doen. Je kunt een beroep op elkaar doen. Heb je problemen je kunt ze aan de ander rustig voorleggen. Ze helpen je met woord en daad ze op te lossen. Je kunt je zo gelukkig met elkaar voelen zo veilig, dat je ook durft te praten over familiegeheimen en daardoor gemakkelijker tot een oplossing komen. Bij je vrienden ben je altijd welkom. Je respecteert elkaars geheimen en zwakheden. Zijn we christenen dan mogen we daar best eens aan denken. Laten we daar eens bij stil staan. In het gewone dagelijkse leven komen we soms echt hartelijke mensen tegen. Daar gaat het bij Jezus om. Ook ieder van ons kan in de geest van Jezus een warm hart hebben en zo voor zijn medemensen het leven gelukkiger en fijner maken.

IK GELOOF ER IS EEN GOD Soms worden we stil. En dan komen er nieuwe gedachten bij mij boven. Ik geloof dat er een God is, die deze die deze wereld leidt. Want als ik de aarde beschouw met al zijn levende wezens.Dan moet daar een opperwezen met verstand achter zitten, die al deze wezens het leven heeft gegeven. Elk levend wezen. Of het de mens is of 'n dier of 'n insect of 'n plant of 'n boom.Een wezen met een verstand heeft dit geschapen. Alles is zo machtig geschapen. Alles past zo in elkaar . Daarom geloof ik. Daar zit een verstand achter, die dit heeft kunnen bedenken.

Zo geloof ik en daarop hoop ik, dat bij mijn overlijden. Er 'n God is die dan mijn leven verder begeleidt. Een God die een liefdevolle Vader is, die mij opvangt, en mij nieuwe andere levenskansen geeft in de geest van Jezus die God zo goed aanvoelde. 100

WAT GELOOF IK Het kan je overkomen. Je vraagt aan een katholiek. Wat geloof je? Je krijgt als antwoord: “Dat kan ik zo niet zeggen. Ik ben een brave katholiek. Ik geloof wat de pastoor en de bisschop geloven.” Dit is mooi gezegd. Maar is dit wel echt geloof. Dat is napraten. Dat is geen eigen overtuiging. Het kan ook zo zijn. Ik vraag: “Wat geloof je”. Dat de ander zegt: “Ik geloof dat er een God is. Ik geloof in Jezus Christus speciaal zoals ik Hem heb leren kennen in het lezen van het Nieuwe Testament. ” Waar het omgaat. Ik kan braaf geloven in wat de pastoor en de bisschop geloven. Maar dat is geen eigen geloof. Het gaat er om. Wat geloof ik zelf uit mijn eigen. Het gaat niet om geloven op gezag (van de kerkleiders) maar om geloven van uit mijzelf, vanuit de geest die in mij leeft. Als gelovigen leunen we niet tegen anderen aan. Juist als ik zelf geloof. Dan is het een eigen overtuiging. Dan gaat er iets van mij uit. Ons geloof dient allereerst onszelf in beweging te zetten.

101

SAMEN BLIJ ZIJN Pasen is wel het grootste feest dat we als Christenen hebben en vieren. We gedenken het lijden en de dood van Jezus aan het kruis op Golgotha en zijn Verrijzenis op Paasmorgen. Als voorbereiding op dit feest kennen we de 40 dagentijd een tijd van vasten en van bezinning om in de juiste stemming Pasen te vieren. In de loop der jaren kennen we als aanzet van de veertigdagentijd Carnaval. Voor we de vasten in gaan willen we nog een keer samen genieten van het leven, want daarvoor is het ons ook gegeven door God. Als het er op aan kwam kon Jezus ook genieten van de heerlijke facetten van het leven. Op de bruiloft te Kana vermeerdert Jezus zelfs de wijn terwille van het feest, dat er ook feest gevierd kan worden. Zo kunnen we als rechtgeaarde katholieken met Carnaval nog eens heerlijk gek doen, samen ons verkleden en genieten van het leven. Bij het christen zijn hoort ook samen kunnen genieten van de vruchten van de aarde en een pilsje drinken. God heeft deze aarde en al haar vruchten toevertrouwd aan on VRIENDSCHAP. Je hoort het wel eens. Op die school in de4de klas daar hebben ze een sympathieke juffrouw. Ze is altijd aardig voor de leerlingen. Daar hangt in de klas altijd een fijne en hartelijke sfeer. Die kinderen gaan altijd graag naar school. Ze hebben zo'n toffe juffrouw. Moet er iets gedaan worden dan zegt de juf duidelijk wat de opdracht is. En weet ieder kind waar ze aan toe is. Ja op school tekent het karakter van de juf of de leraar ook de sfeer in de klas. We kunnen als mens de gave van vriendschap hebben. De gave van vriendschap is een intense vorm van naastenliefde. Het samen zijn van vrienden wordt dan getekend door openheid, door meeleven, onderlinge belangstelling, door een vriendschapsband, door de warmte van echte vriendschap. Vriendschap vraagt ook aanvoelen en betrokkenheid. Het tekent onze omgang met vrienden. Zo zijn we bij vriendschap. En vriendschap kan al onze contacten tekenen. In het gezin,op het voetbalveld, op de club enz. Echte vriendschap doet ons mensen goed. Juist als we extra open staan voor onze medemens geeft dat onze omgang met onze naasten meer warmte en geladenheid. Voor ieder van ons een ideale vorm van omgaan met onze naasten. En juist in die vierde klas op die school daar hebben ze zo'n juffrouw die door haar hartelijkheid en meeleven zo'n heerlijke sfeer in de klas kan oproepen.s mensen, om er 102

samen van te genieten en er gelukkig mee te zijn. Laten we dat dan ook doen voor we de vastentijd ingaan. BIDDEN MET JE VOETEN Onlangs kreeg ik 'n tijdschrift van mijn Dominicaanse medebroeders. Boven 'n artikel stond: Dansen is bidden met je voeten. En een tweede kop: Dansend de blijde boodschap verkondigen. Ik was verbaasd en las door. Ja het was een artikel over religieus dansen. â&#x20AC;&#x153;n Groep dansers stelt zich in een kring op. Ze geven elkaar 'n hand. Dan laten ze elkaar los en bewegen op de maat van de muziek. Is het een religieus lied dan zingen ze al bewegend op hun voeten het lied. Tegelijk overdenken ze de tekst van het lied. Ze worden dan innerlijk geraakt. Juist omdat je het samen doet ervaar je de verbondenheid van het volk Gods. Zo kunnen we zeker een tijd dansen en kan dit ons goed doen ook religieus. Ik geloof dat deze vorm van bidden, van mediteren de huidige jeugd kan aanspreken. Het is het proberen waard. Bovendien sommigen teksten kunnen je boeien. Huub Oosterhuis en Henk Jongerius hebben goede en boeiende zangtekste n. Het kan een inspireren de vorm van je geloof beleven zijn. Seniorenkoor Breda .

103

EEN DROOM Wij mensen dromen graag van een ideale wereld, waar iedereen gelukkig leeft en tot zijn recht komt. Zo kan ik dromen van een ideale kerk. De kerk wordt geleid door een paus van 45 jaar. Een vitale man of vrouw met frisse en inspirerende ideeĂŤn. Hij verkondigt de naastenliefde met woord en daad. Zijn woorden en daden maken indruk op de katholieken, alle christenen en iedereen over heel de wereld. Is er een ramp of een mislukking hij leeft met de mensen mee en helpt waar hij kan. Door zijn woorden en daden inspireert hij Jan en alleman. Hij veroordeelt niet gemakkelijk mensen. Homo's en lesbiennes aanvaardt hij en zij mogen onderling trouwen. Mensen wier huwelijk helaas is mislukt veroordeelt hij niet. Zij mogen voor een tweede keer voor de kerk trouwen. Ook vrouwen mogen priester worden en bisschop. En zij geven op hun wijze vorm aan het priesterschap. Priesters mogen trouwen. Het huwelijk is immers een goddelijke gave. De bisschoppen en pastoors worden door de gelovigen zelf gekozen. De kerk staat open voor Jan en alle man. De kerk wordt geleid door frisse en vitale mannen en vrouwen. Wanneer ze 65 jaar zijn, treden ze terug en helpen hun opvolgers als vrijwilligers. De kerk inspireert de gelovigen door het goede uit te dragen en niet door te veroordelen. De kerk laat zich leiden door de paus, een afvaardiging van de kardinalen, bisschoppen, pastoors en katholieke mannen en vrouwen.

104

PASEN Het wordt weer Pasen. De dag dat Jezus uit de dood verrijst en weer tot leven komt. Dat herdenken we dezer dagen. De apostelen hebben het ervaren. Jezus verscheen aan hen met Pasen en de dagen daarna. Het zet ons aan het denken. De wonderlijke belevenis dat Jezus voortleeft na zijn dood. Het is ook onze hoop. We weten allen dat we eens zullen komen te overlijden maar daarnaast is de stille hoop, dat we na onze aardse dood bij God zullen voortleven. We belijden het met de woorden: “Ik geloof in de verrijzenis van het lichaam”. In de evangelies belijden de evangelisten het uitdrukkelijk, dat Jezus aan hen is verschenen. Zo leeft in ons de hoop, die droom, dat we na dit leven opnieuw tot leven komen. Bij de uitvaartmis vertrouwen we onze geliefde dode toe aan God, dat hij bij God mag voortleven. In het evangelie van Matteüs lees ik: Maar de engel zei tot de vrouwen: “Vreest gij niet. Ik weet dat gij Jezus de gekruisigde zoekt. Hij is hier niet, want hij is opgewekt zoals hij gezegd heeft. Komt, ziet de plaats waar hij lag, en gaat terstond en zegt zijn discipelen dat hij is opgewekt uit de doden. En zie, hij gaat u voor naar Galilea, daar zult ge hem zien. Zie ik heb het u gezegd! “ Deze woorden van de engel doet ons hopen dat ook wij eens uit de dood zullen verrijzen om bij God voort te leven. Deze woorden van de engel doen ons over de dood heen zien. 105

ONBEGRIJPELIJK In de eerste eeuwen van het Christendom had je in Rome en in Griekenland nog heidense tempels. En de vereerders van Zeus, Hera, Jupiter en andere goden hadden hun eigen moraal. Sexualiteit was vies, minderwaardig en zondig. Daarom mochten in Rome en in Athene de heidense priesters de heidense altaren niet betreden als ze daags te voren sex hadden gehad met hun vrouwen. De opkomende katholieke moraal nam dit over. Zo spreekt de H. Hieronymus over Sexualiteit als iets vies. De H. Augustinus noemt Sexualiteit zondig en hij zegt aan de geboorte van elk kind gaat een zonde vooraf. Ook in de toen katholieke kerk werd deze moraalregel overgenomen. Ook daar gold: een priester mag het altaar niet betreden als hij daags te voren sex heeft gehad met zijn vrouw. Aangezien in die tijd de priesters niet elke dag de H. Mis opdroegen mochten de priesters nog rustig trouwen. Evenwel in de 9e eeuw gingen de priesters elke dag een H. Mis opdragen en konden ze nooit seks hebben met hun vrouw. Daarom werd toen het celibaat ingevoerd, dat de priesters niet mochten trouwen. Ondertussen zijn we zoveel eeuwen verder. Sexualiteit zien we als een goddelijke gave. Een man wordt geboren met het verlangen naar een vrouw ook een sexueel verlangen. De vrouw wordt geboren met het verlangen naar een man als mede een sexueel verlangen naar een man. Zo zien we de sexualiteit als een goddelijke gave. Zo regelt God het voortbestaan van het menselijk geslacht. Tevens zien we dat een man juist door zijn huwelijk sterker in het leven staat. Hij heeft iemand om op terug te vallen. Man en vrouw staan samen sterker in het leven. Op het moment zien we mede door het verplichte celibaat het aantal priesterroepingen sterk teruglopen. Zelfs zo sterk dat er parochies zonder 106

priester zijn. Nu zou je denken de apostelen waren getrouwd, Jezus misschien zelf ook. Waarom heft de katholieke kerk de verplichting tot het celibaat niet op. Neen de katholieke kerk laat zich meer leiden door de ketterse gedachte dat sexualiteit slecht en zondig is dan door de zorgen voor voldoende priesters in de huidige kerk. Zij handhaaft het celibaat. En dat vind ik onbegrijpelijk. Bij het schrijven van dit artikel heb ik me laten leiden door pater Edward Schillebeeckx. HET WOORD VAN DE PAUS De paus heeft eerste paasdag zijn traditionele paasspeech gehouden. Hij sprak zijn zorg uit omtrent de verschillende wereld noden als Syrië, Libyë, Jemen en vele andere noden. Een medemenselijk teken. Alleen ik miste zijn zorg voor zijn eigen katholieke kerk. Laat hij er eerlijk voor uit komen dat het met de katholieke kerk ook niet goed gaat. Hij houdt een schone schijn voor de katholieke kerk hoog. Hij durft niet eerlijk voor de waarheid uit te komen, dat in de katholieke kerk vele dingen fout gaan. Om enkele zaken te noemen. Allereerst dat in West Europa de katholieke kerken leeglopen. De gelovigen vinden in de kerk geen steun of bezieling. Daarnaast vele vrouwen voelen zich minderwaardig behandeld in de katholieke kerk. Zij mogen geen priester worden. Je hebt in Amerika organisaties waar ook veel zusters lid van zijn zoals “Women's Ordination Conference”. Deze ijvert voor de priesterwijding van vrouwen. Bovendien er is een gebrek aan priesters mede veroorzaakt door de kerkelijke regel van het priestercelibaat, terwijl de apostelen getrouwd waren en misschien Jezus zelf ook. In de katholieke kerk zijn zoveel problemen en zorgen maar terwille van de schone schijn gaat de paus daar aan voorbij. et doet me pijn, dat de paus blind is voor de noden binnen de katholieke kerk en publiek een mooie schijn hoog houdt. De kerk is een geloofsgemeenschap. Het past dat hij de zorgen en problemen van zijn eigen kerk met zijn eigen medegelovigen bespreekt. 107

DE KATHOLIEKE MORAAL Wie bepaalt in de katholieke kerk de norm voor de moraal? Zo'n 40-50 jaar geleden bepaalde de geestelijkheid de norm voor de moraal. En deze was streng. Ging je zondags niet naar de H. Mis dan deed je een doodzonde. Hetzelfde was met sex voor het huwelijk. Deed je dat, dan deed je een doodzonde. Ontrouw binnen het huwelijk je deed een doodzonde. En stierf je met 'n doodzonde op je geweten dan ging je voor eeuwig naar de hel. Het was een strenge moraal. Voor grote feestdagen als Pasen en Kerstmis was het toen druk bij de biechtstoelen. Het gezag van pastoors en bisschoppen was toen heel hoog. Evenwel de leken binnen de katholieke kerk gingen zelfstandiger nadenken. De plaatselijke geestelijkheid ging ook zelf nadenken en praatte Rome niet precies na. Het sexueel misbruik van kinderen door de geestelijkheid deed hun gezag dalen. Geleidelijk werd de moraal barmhartiger en milder. Zondags niet ter kerke gaan werd niet meer als een doodzonde gezien. Sex voor het huwelijk was geen doodzonde meer. Het aanzien van de geestelijkheid zakte. Katholieken werden onkerkelijk. De jeugd zag het in de kerk niet meer zitten. Nu worden de kerken leger en leger. De katholieke geestelijkheid zal in samenspraak met de katholieke mannen en vrouwen opnieuw moeten nadenken over de blijde boodschap van Jezus, dat deze weer als een blijde boodschap wordt ervaren en uitgedragen. 108

TALENTEN God geeft ieder van ons talenten. Ouders ontdekken al gauw de talenten van hun kinderen. De oudste zoon kan goed voetballen. Speelt hij met zijn vriendjes, dan wil hij graag voetballen. En dan zie je, zegt pa: hij heeft een talent voor voetballen. Hij moet voetballer worden. De dochter, die er onder komt, kan goed tekenen en schilderen. Zij heeft er plezier in aan tafel te zitten met een flink stuk papier en met potlood en kleur krijt. Elke middag maakt zij voor een meisje van 9 jaar een leuke tekening. De tweede zoon heeft een talent voor zingen. Je hoort hem de hele dag de liedjes zingen, die op dat moment in zijn. Bij het opstaan en aankleden hoor je hem al zingen. Bij onze geboorte geeft God ieder van ons talenten mee. Als ieder van ons een van zijn talenten ontwikkelt, dan is dat een rijkdom. Er zijn wat talenten van metselen tot timmeren, van knutselen tot luisteren, van naaien tot knippen enz. Het is heerlijk als je van je ouders de kans krijgt een van jouw talenten te ontwikkelen. Juist daardoor geeft God ons mensen de kans van het leven hier op aarde iets moois te maken. God geeft zo ieder mensenkind talenten. En blijven wij mensen niet op ons kontje zitten dan kunnen wij samen van deze aarde een heerlijk samenspel maken. Al moet ieder op zijn wijze zijn best doen. 109

ZELF BIDDEN – FORMULIERGEBED Ik herinner het me nog. In mijn jeugd baden we in de mei en oktobermaand thuis het rozenhoedje. Ik weet het nog. Na het avondeten zei ma: “Het rozenhoedje”. Wij de kinderen knielden voor onze stoelen neer. Ma bad voor en wij antwoordden. Je deed het omdat het moest van ma. Met je mond bad je de weesgegroeten en het “bid voor ons”van de litanie. Maar met je gedachten was je ergens anders. Dat was meestal bij het formuliergebed het Onze Vader, het Weesgegroet, het bid voor ons bij de litanie en andere gebeden. Je deed keurig wat moeder je vroeg. Daarom ben ik gelukkig later met het zelf bidden, dat we op onze eigen manier baden soms stuntelig. We vormden onze eigen gebeden. We waren er bij betrokken en je formuleerde je eigen gedachten en gebeden tegenover God. Deze gebeden waren gemeend en je relatie tot God werd een eigen relatie. Zo op je eigen manier biddend, pratend met God kreeg je geloof meer inhoud, zei het veel meer. En in die eigen gebeden zei je wat in je gedachten boven kwam je twijfels, je pijn maar ook je hoop en je dromen. Je geloof werd persoonlijker. God werd voor je iemand. 110

CHALCEDON Wij kennen in de katholieke kerk bepaalde regels en gebruiken. Wij denken dan. Dat zal altijd wel zo geweest zijn. Dat is toch niet waar. Om een voorbeeld te geven: het concilie van Chalcedon dat in 451 gehouden werd. Het gaat bij dit concilie over de wijding tot bisschop, priester en diaken. De concilievaders nemen dan een canon (regel) aan. Deze canon veroordeelt niet alleen elke vorm van “absolute wijding”.Dit betekent een wijding van een candidaat zonder verbinding aan een bepaalde gemeente (plaats) en verklaart die ongeldig. De concilievaders bepalen: “Niemand mag op een absolute wijze gewijd worden tot bisschop, priester of diaken. Als hem niet op een duidelijke wijze een plaatselijke gemeente is toegewezen hetzij in de stad of op het platteland. Alleen iemand die door een bepaalde gemeente (volk met zijn leiders) wordt geroepen om haar voorganger en gangmaker te zijn ontvangt echt de wijding. Cyprianus zegt: “Men legge het volk geen bisschop op die het niet zou willen.” Ook paus Leo de Grote formuleert het kernachtig: “hij die allen moet voorgaan, moet door allen worden gekozen.”Deze canon van Chalcedon gold tot in de 12de eeuw. 111

PEERKE DONDERS We gaan op bedevaart naar Lourdes, Banneux, Santiago de Compostella en de Meerlesedreef maar laten we eens naar Tilburg gaan naar Peerke Donders. Daar komen we bij een man, die zich heel simpel gaf aan zijn medemensen. Peerke werd geboren 27 oktober 1809 uit een arme wever. Hij wilde priester worden maar zijn vader had geen centen om hem te laten studeren. Hij moest ook maar wever worden. Toen Peerke 22 jaar was zorgde pastoor Wilhelmus van de Ven van de Goirkese kerk voor de financiĂŤn, dat hij kon gaan studeren. Pastoor van de Ven zag dat Peerke een bijzondere jongen was. Op 5 juni 1814 werd hij priester gewijd. Hij wilde meteen naar Suriname als missionaris. Hij moest wachten tot er een schip daar naar toeging. Op 16 september 1842 kwam hij aan in Paramaribo. Eerst werkte hij 12 jaar in de parochie in Paramaribo. Daarna ging hij naar de missiepost Batavia, waar hij ging werken tussen melaatsen en Indianen. Jaren later werd hij lid van de Orde der Redemptoristen. In Suriname wordt Peerke geconfronteerd met de slavernij, die toen daar nog was. Hij leeft met de slaven mee maar kan niets voor hen doen. Inmenging van particulieren in de behandeling van slaven werd in Suriname beschouwd als majesteitsschennis. In 1856 gaat Peerke Donders definitief naar Batavia. Hier werkte hij tot aan zijn dood op 14 januari 1887 onder vooral negerslaven. Hij bezocht hen in hun armzalige hutten. Hij waste de melaatsen, verbond hun vaak afschuwelijke wonden en gaf hun van zijn eigen voedsel en kleding. Hij wordt door Jan en alleman als een heilige geĂŤerd. Het leven van Peerke Donders kan ook ons inspireren en daarvoor gaan we op bedevaart. We gaan naar een heilige om door zijn levensstijl en gedrag geraakt te worden. Op 14 januari 1887 sterft Peerke Donders als een heilige. 112

WAAR GAAN WE HEEN Jezus is door Jozef en Maria als Jood opgevoed. En Jezus is als Jood gestorven. Het huwelijk stond hoog aangeschreven bij de Joden. In de tijd van Jezus was het gebruikelijk, dat jongens van 16 jaar door hun ouders in samenspraak met ouders van meisjes van 14 jaar met hen trouwden. Of Jezus getrouwd was of niet staat nergens in de bijbel. Het huwelijk was volgens de Joodse wet heilig. Een man mocht meerdere vrouwen hebben. Dan komt de Christelijke moraal. Onder heidense invloed is sexualiteit vies en zondig. In de tijd van de jonge kerk heb je in Rome nog de heidense tempels en priesters. Een heidense priester mag als hij daags tevoren sex gehad had met zijn vrouw de heidense tempel niet betreden. En dit gold ook voor de heidense priesters in Athene. De katholieken nemen dit over. De H. Hieronymus leert dat Sexualiteit vies en minderwaardig is. De H. Augustinus leert dat sexualiteit zondig is. Volgens hem gaat aan de geboorte van een kind altijd een zonde vooraf. Trouwens een 60-80 jaar geleden moest een katholieke vrouw na de geboorte van een kind nog de kerkgang doen. De apostelen, die getrouwd waren, kregen allemaal van Jezus de volmacht om in de H. Mis voor te gaan. Tot de 9de eeuw waren de priesters in de katholieke kerk gewoon getrouwd. En tot verbazing van velen geldt nu de regel: trouwt een priester vandaag dan mag hij de volgende dag niet meer voorgaan in de eucharistie. Schijnbaar is volgens het Vaticaan volgens de heidense norm het huwelijk nog zondig. Het is op het moment zo erg, dat er een tekort is aan priesters door deze kerkelijke regel. Wat gebeurt nu? Op 10 mei j.l. Was er een woord en gebedsviering in de St. Antoniuskerk. Je zou kunnen zeggen een ouderwets lof. In plaats van het rozenhoedje worden 3 bijbelteksten gelezen en dan gaat de voorganger met zijn rug naar de gelovigen het H. Jezus brood aanbidden. Vreemd Jezus heeft ons het H. Misoffer gegeven. Maar door allerlei kerkelijke regels wordt dit Misoffer onmogelijk gemaakt en vervallen we tot het lof van vroeger. 113

GELOVIG – ONGELOVIG Doorgaans maak ik me er niet druk om, dat er ongelovige mensen zijn. We moeten nu een maal onze medemensen aanvaarden zoals ze zijn. Totdat ik een dezer dagen een artikel onder de ogen kreeg van Herman van Praag emeritus hoogleraar psychiatrie. Hij verklaart: Onze behoefte aan religiositeit zit deels ingebakken. Hij zegt: “We hebben een aangeboren behoefte aan iets bovennatuurlijks, spiritualiteit, een band met de eeuwige. Hoe je het maar wilt noemen. Alle structuren, die daaromheen zijn ontstaan en die we via opvoeding, school en allerlei contacten meekrijgen, zijn aangeleerd. Onze religieuze behoeften zijn persoonlijkheidstrekken, die bij een ieder zijn ingebakken. Typisch Ger Groot een bekende atheïst verklaart: “Als mijn enige dochter ziek wordt, zal ik de sterren van de hemel bidden”. Zo bidden vaak Godloochenaars als het leven hen tegenloopt. Blijkbaar hebben we behoefte aan iets of iemand een soort bovennatuurlijke mentor, die ons uittilt boven het gekif en de kleinheid van ons mensen. Er zit schijnbaar in ieder van ons mensen een behoefte aan een God een opperwezen die ons leven leidt. 114

IS ER EEN GOD? Op het moment twijfelen velen er aan, dat er een God is. Zo maar bewijzen dat er een God is is moeilijk. Maar toch soms voelen mensen dat er een God moet zijn. Toon Hermans heeft in deze een mooi en simpel gedicht. Hij schrijft: Een mens is niet zo maar een dingetje, iets bloots, diep in dat dingetje verbergt zich iets groots: er woont een wonder in, iets ongelooflijk machtigs, een kind is meer dan alleen iets engelachtigs. Ik weet niet wat het is, dat niet, maar ik maak me sterk; zo'n kind is niet alleen maar mensenwerk.

wonderlijke ervaring.

Wanneer een man en vrouw vader en moeder zijn geworden. Dan is dit een diepe ervaring. Samen hebben ze een ei en zaadcel geleverd maar hiervoor hen ligt een kind dat meer is dan w at cellen. Het is een mensenkind. Het heeft een geest. Het is een persoon. God heeft door middel van hen een mensenkind geschapen. En dat is zo'n

De mens mag even meespelen in Gods scheppingsplan. Daarom zijn ouders na de geboorte van een kind zo ontroerd, dat God door middel van hen dit mensenkind heeft geschapen.

115

TROOSTEN Troosten is een christelijke deugd. We komen allemaal op zijn tijd medemensen tegen, die verdrietig zijn of aangeslagen. Een medemens heeft een goede vriend of vriendin verloren of is zijn baan kwijt of heeft een probleem in zijn/haar gezin. Het gaat dan er om echte troost niet een schrale troost te geven. Je op een goedkope manier je ervan af te maken door met een nog erger verhaal te komen. Iemand heeft een been gebroken. En je zegt: Ach mijn buurman heeft het nog erger. Hij heeft een auto ongeluk gehad en ligt met al zijn kneuzingen in het ziekenhuis. Dit is een schrale troost voor de medemens die een been heeft gebroken. Echt troosten is met je medemens, die het moeilijk heeft meevoelen. Je indenken en daardoor echt meevoelen wat de ander beleeft. Echt luisteren naar je medemens, die vol is van de pijn, het verdriet, dat hem/haar is overkomen. De vrouw van je vriend is ernstig ziek en je vriend vertelt uitvoerig wat er is gebeurd. Om dan echt te luisteren naar zijn verhaal en de emoties die dit verhaal oproepen, tot je door laten dringen. Dat je samen geraakt bent, dat je van uit je hart meeleeft met de ander. Er verbondenheid en solidariteit ontstaat. De ander, die je troost, staat naast je en hij/zij ervaren jouw verdriet en pijn als een medemenselijk gebeuren. Je bent samen verdrietig en aangeslagen en zit samen in de put. Deze solidariteit doet je goed. 116

'n OPEN BRIEF AAN DE PAUS 23 Katholieke priestergroepen en bezinningsgroepen van 10 landen hebben 'n open brief verstuurd aan de paus. Zij steunen paus Franciscus in zijn visie op een pastorale kerk, een kerk dichtbij de mensen en veel meer in de geest van het Tweede Vaticaans concilie. Ze schrijven: “Paus Franciscus u wil levendige parochies voor uw kijk op de kerk, dat ze tot leven komen – en de parochies hebben u nodig. Priesters en diakens, vrijwilligers en betrokken gelovigen van over heel de wereld verlangen er naar dat u een eind maakt aan de samenstelling van hun parochies in erg omvangrijke eenheden.” Zij roepen paus Franciscus op de weg vrij te maken voor nieuwe vormen van parochieleven, hun functioneren en beleid. Laat ons het priesterlijk ambt mogelijk maken voor iedereen, die hiervoor heeft een charisma. Laat ons ontwikkelen een nieuw beleidsplan en vormen van pastorale bediening, zodat parochianen kunnen deelhebben aan hun charisma. Laat ons vestigen een nieuwe cultuur van medeverantwoordelijkheid en beleidsbepalingen in alle structuren van onze kerk. Deze open brief werd ondertekend door katholieke groepen van uit Oostenrijk, Australië, Duitsland, Engeland, India, Ierland, Italië, Slowakije, Zwitserland, de Verenigde Staten en Internationaal. Spijtig dat de katholieke kerk in Nederland hier ook hun handtekening niet achter heeft gezet. 117

DEMOCRATIE IN DE KATHOLIEKE KERK Dit is een moeilijk onderwerp. Daarom wil ik beginnen in deze professor Edward Schillebeeckx o.p. te citeren. Deze schrijft: Kerken kunnen niet geloofwaardig meedoen aan of werkelijk solidair zijn met die humaniserende, historische vrijheidsbeweging, als ze niet binnen eigen kerkelijke ruimte de menselijke en christelijke vrijheid bevorderen, niet alleen door woorden en daden, maar ook door democratisering van haar structuren. Machteloos moeten zij dan toezien, hoe haar rechtmatige maar bescheiden invloed op het kerkelijk gebeuren èn op de mogelijkheid van een nieuwe, evangelische kerkbeleving, zoals we die met velen stout hebben gedroomd in de jaren 1960-70 buiten de muren wordt gehouden. Juist wat er “nieuw”was in Vaticanum II(het concilie van 196265) ten opzichte van de na-Trentse kerkbeleving in de jaren 1970 en vooral '80 vanuit de ambtelijke kerk geen consequente institutionele structuur gekregen. Integendeel sommige kerkelijke structuren, voorgeschreven door de nieuwe codex(kerkelijk wetboek) zijn juist vreemd aan de diepste intenties van Vaticanum II. Deze kerkvergadering heeft gewezen op de medeverantwoordelijkheid van alle gelovigen voor de kerk op basis van de Geestesdoop der gelovigen, sluit in wezen participatie in van alle gelovigen bij kerkelijke beleidsbeslissingen. Tot zover het citaat van Schillebeeckx. De conclusie is duidelijk met de democratisering is het in de katholieke kerk slecht gesteld. Was de kerk democratisch het beleid zou ons beter liggen. De gewone gelovigen zouden ook gehoord worden en niet als kleine kinderen door de geestelijkheid bestuurd worden. 118

BARMHARTIGHEID Met het ouder worden kun je de leefgewoonten van ons mensen beter overzien en verandert dat ook je kijk op wat er overal zo geschiedt. Wanneer ik terugdenk aan de jaren 1935-1945 roept dat bij mij het beeld op van een strenge kerk. Moeten trouwen omdat het vrouwtje al in verwachting was kwam voor en het span werd veroordeeld. Sex voor het huwelijk was 'n doodzonde. Hetzelfde een gemengd huwelijk van een katholiek met een protestant was eigenlijk verkeerd en werd met veel heisa toegelaten. Zondags niet naar de kerk gaan was doodzonde. En stierf je met een doodzonde op je geweten dan ging je voor eeuwig naar de hel. In die tijd was de katholieke kerk nog echt een priesterkerk. Priesters en pastoors maakten de dienst uit. Paters Redemtoristen konden bij een veertigurengebed nog een donderpreek houden en dreigen met hel en verdoemenis. Dat was toen. Nu na 1945 en zeker na 1980 kwam er een andere geest over de katholieke wereld. De leken,de gewone katholiek ging anders denken, ging zelfstandiger denken. Je had ervaringen die je tot peinzen brachten. Je kwam soms een sympatieke man of vrouw tegen, waar je veel respect voor had. En dan hoorde je die man of vrouw is gescheiden. Even wist je het niet. Moest ik die man of vrouw veroordelen, omdat ze gescheiden waren. Nee dat kon ik niet. Ik bleef hem/haar als sympathieke medemens waarderen. Zo waren er meer moraalpunten waar we geleidelijk minder streng maar begrijpend tegenover staan. Zo ook sex voor het huwelijk. Het zondags niet naar de kerk gaan. De katholieke kerk is veel milder geworden. Barmhartigheid tekent het katholieke leven geleidelijk meer en begrip voor de situatie. En zie ik God als een lieve sympathieke Vader dan zal Hij zeker barmhartig zijn. 119

EUCHARISTIE ALS MAALTIJD De avond voor Jezus gevangen genomen werd hield Hij met zijn leerlingen het Laatste Avondmaal. Tijdens deze maaltijd nam Hij het brood brak het en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden: “Neemt en eet; dit is mijn Lichaam”. Daarna nam Jezus de beker met wijn en reikt Hij die aan zijn apostelen met de woorden: “Drinkt allen hieruit. Want dit is mijn Bloed van het Verbond, dat voor velen vergoten wordt.” Zo gaf Jezus ons de eucharistie als herinnering aan Hem. Het was een geladen moment en een heilig teken, dat veel indruk maakte op Jezus' leerlingen. Het schiep een geweldige verbondenheid tussen Jezus en zijn leerlingen. Samen aan tafel zitten. Samen praten, van gedachten wisselen en dan het H. Brood samen eten als teken van zijn Lichaam en dan het H. Bloed drinken als teken van verbondenheid. Dit geheel geeft een sterke verbondenheid van priester met het gelovige volk. Dan voelen we dat we samen onderweg zijn. De Eucharistie geeft dan een sterke verbondenheid. Wij samen priester en gelovigen zijn samen onderweg. Juist het samen maaltijd houden. Het samen praten, het samen eten en drinken schept onder ons katholieken een sterke verbondenheid. Dan voelen we ons echt het volk Gods samen onderweg. Wij samen voelen ons een gemeenschap. Samen bedenken we ook: hoe geven we Gods Woord ruimte in ons leven.

120

EENZAAMHEID Het is ongelukkig, dat mensen bij ons in de parochie zich eenzaam voelen. Beleven wij ons geloof dan wel goed? Want de H. Mis is gebaseerd op het Laatste Avondmaal van Jezus met zijn leerlingen. Het is een herhaling van het Laatste Avondmaal. Bij het Laatste Avondmaal zaten Jezus en zijn leerlingen rond een tafel. Zij spraken gewoon met elkaar. Ieder kon zijn verhaal kwijt bij Jezus en bij de andere apostelen. Wanneer onze parochianen dat willen kunnen zij aan de voorganger bij de H. Mis vragen stellen en met hem in gesprek gaan. Een goede misviering is een echt samen zijn, een verbondenheid ervaren met onze medegelovigen en met de voorganger. Als katholieken zijn we samen onderweg. Het is dan begrijpelijk. Hebben wij vragen. Begrijpen wij bepaalde zaken niet, dat wij dit aan onze medeparochianen vragen of aan een van de pastores. Als parochianen zijn we samen onderweg. Als Christenen zijn we lid van de kerkgemeenschap en doet die verbondenheid ons goed. 121

GELOVEN Voor 40 jaar zeiden nog velen onder ons uit de grond van hun hart: â&#x20AC;&#x153;Ik ben katholiekâ&#x20AC;?. Helaas dat zijn er op het moment veel minder. Heden ten dage worden de katholieke kerken nog maar matig bezocht. Velen hebben hun geloof verloren. Hebben het opgezegd. Dat is een groot verlies. Zij hebben hun geloof in een God, die op zijn wijze deze wereld leidt en stuurt verloren. Wie nu volgens hen deze wereld leidt of stuurt. Ze weten het niet. Is dit het noodlot of toeval? Het is fijn en gelukkig als we nog kunnen geloven in een God, die deze wereld leidt en stuurt en daar zijn normen voor heeft als rechtvaardigheid, goedheid en liefde. Katholiek zijn houdt ook in in je medemens geloven. Blijven geloven dat je als katholiek probeert je te laten leiden door het goede, het gave en fijne dat er in je medemens leeft. Katholiek zijn betekent gevoelig te blijven voor het goede, dat in iedere

medemens leeft.

Want gaan we er vanuit dat het goede, het sympathieke onze medemens leidt. Dan staan we spontaan veel meer open voor onze naasten. Gaan we als mensen liefdevoller met elkaar om. Wordt het leven in onze wereld beter en gelukkiger. Ik kan het alleen maar jammer en tragischer vinden dat velen hun geloof in God en de naaste verliezen.

122

JE THUIS VOELEN Ik denk nogal eens terug aan mijn vader en moeder. Ze zijn overleden. Maar ik herinner me nog steeds hoe goed het me deed als ik bij mijn ouders op bezoek ging. Ik was altijd welkom. Hun hartelijkheid, hun liefde waarmee ze mij ontvingen. Het ouderlijk huis had voor mij een warmte, die me goed deed. Zij waren voor mij een lieve vader en moeder. Wanneer ik het evangelie lees dan leert Jezus ons, dat God voor ons een lieve Vader is, die van ons houdt zoals Hij ons geschapen heeft. God heeft ons geboren laten worden met onze goede kwaliteiten maar ook met onze menselijke gebreken. God heeft ons geschapen met goede en zwakke kwaliteiten. En zo houdt Hij van ons. Daarom begrijp ik niet, dat de kerk de H. Mis laat beginnen met een sc huldbelijdenis met de woorden: “door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld”. En kort daarna het : “Heer ontferm U over ons.” Waar is dan God onze hemelse Vader, die van ons zijn kinderen houdt. Moet ik bang zijn van die almachtige hemelse Vader. Ik mis de warmte, waarmee mijn aardse ouders me ontvangen en mij een thuis boden. Laat de kerk ons geen God verkondigen, waar we bang voor moeten zijn maar een God, die liefde uitstraalt. 123

SOCIAAL Als Christenen hebben we als ideaal de naastenliefde, dat we onze medemensen open en eerlijk tegemoet treden. Wij als sociale wezens onze medemensen open en onbevangen tegemoet treden of ze hetzelfde denken als wij of dat ze andersdenkend zijn. Als katholieken zijn wij overtuigd, dat wij niet alleen de waarheid hebben, dat anderen ook waarheden en wijsheden kunnen verkondigen. Zijn wij sociaal dan benaderen we onze andersdenkende medechristenen open en met respect. Op bepaalde punten kunnen wij het met hen oneens zijn, maar in andere zaken kunnen wij het met hen vinden, denken we gelijk. Kan het gebeuren dat zij sterker geloven dan wij. Zij nog christelijker leven dan wij. In de geest van de christelijke naastenliefde is het dan niet passend dat we dan anders gelovende medemensen veroordelen. Ja beleven zij bepaalde christelijke geloofspunten beter dan wij, dat we hen daarin navolgen. Juist nu de katholieke kerken leeglopen, de gelovigen niet kunnen boeien, kan het gezond zijn dat we over scheidingsmuren heen kijken en zien hoe andere kerken hun gelovigen de weg naar God wijzen. Kunnen wij ons door hen laten inspireren. . Wanneer ik zondags op de TV de protestanten hoor zingen in het programma: â&#x20AC;&#x153;Nederland zingt op zondagâ&#x20AC;?dan maakt dit op mij indruk, kan ik er door geraakt worden. 124

KATHOLIEK OP EIGEN WIJZE Gerard en Ria zijn zo'n 40 jaar getrouwd. Ze zijn allebei goed katholiek opgevoed. Ze zijn voor de kerk getrouwd. Ze hebben 4 kinderen. Ze hebben ze keurig katholiek opgevoed en ze zijn ook voor de kerk getrouwd. Maar of hun kinderen en kleinkinderen trouw naar de kerk gaan. Ze weten het niet. Ze gaan het ook niet uitzoeken. Maar de laatste tijd hebben ze samen toch moeite met de kerk. Ze hebben bevriende priesters verliefd zien worden en trouwen en uit het ambt treden. Dit heeft hen aan het denken gezet. Het huwelijk zien ze ondanks de vele echtscheidingen als een heerlijke gave door God bedacht om de mens voort te planten. De laatste tijd is er een tekort aan priesters. Zouden gehuwde priesters niet even goed de H. Mis kunnen doen, denken ze dan. Ze kennen een paar vrouwen, die echt religieus zijn en veel voor de kerk doen. Zij zien deze vrouwen als ideale priesters. Maar ja die oude curiekardinalen daar in Rome zijn er tegen. Daarnaast zijn er nog andere katholieke voorschriften waar ze moeite mee hebben. Gerard en Ria hebben er samen overgepraat. Zullen we de katholieke kerk verlaten? Maar waar moeten ze dan heen. Ze hebben er samen over nagedacht en om gebeden. Hun conclusie was. Ze blijven katholiek maar op hun eigen wijze. Alle regeltjes en wetjes van de kerk leggen ze naar hun smaak uit. Hun geweten bepaald de beslissing. BIJ DE TIJD ZIJN Onze kerken worden leger en leger. Jeugd zie je er praktisch niet meer. Natuurlijk kunnen we de huidige tieners en jongeren daarom veroordelen. Dan maken we er ons goedkoop vanaf. Het moet voor ons een zorg zijn. Wij ouderen gingen vroeger trouw naar de kerk omdat we moesten. Ging je zondags niet naar de kerk dan deed je een doodzonde. 125

En stierf je met een doodzonde op je geweten dan ging je voor eeuwig naar de hel. Het gaat er niet om deze verplichting weer in te voeren. Het is belangrijk dat we in de kerk de huidige jeugd iets bieden dat ze spontaan naar de kerk komen, omdat ze daar iets te beleven krijgen dat hen aanspreekt. Ik zit te denken aan de kindervieringen met de Flierefluiters hier in de St. Antoniuskerk. Dan geven we de kinderen ook een vrije viering, die hen aanspreekt. Ik zit simpel te denken, dat in plaats van een schuldbelijdenis ( We voelen ons niet schuldig.) in het begin van de viering een tekst waarin we blij zijn, dat we weer te samen zijn in de kerk en elkaar daar ontmoeten. Gevolgd door een openingsgebed met een aansprekelijke tekst. In de gewone viering volgt dan een lezing uit het bijbel, een tussenzang en het evangelie. Dit spreekt de huidige jeugd niet aan. In plaats daarvan zou dan op een bepaalde thema's als trouw, naastenliefde, eenvoud, eerlijkheid enz gedichten voorgedragen kunnen worden of kleine stukjes gespeeld kunnen worden, waarin dit thema dan gesteld wordt. Dan kan in plaats van een preek een tweespraak gehouden worden waarin het thema van de viering uitgewerkt wordt. De geloofsbelijdenis na de preek kan vervallen in plaats kan dan op het thema van de viering een gedicht voorgedragen worden. Bij de voorbede bidden we voor de noden van de huidige jeugd. Het tafelgebed dat dan volgt kan een wisselend gebed zijn voorgangerâ&#x20AC;&#x201C;kerkgangers en mogelijk een lied er bij. Trouwens tijdens de viering kunnen verschillende nederlandse liederen gezongen worden. Het gaat er om dat we de jeugd iets aanbieden dat hen aanspreekt, dat ze begrijpen en aanvoelen. 126

WIJZER WORDEN AAN ELKAAR Er wordt wat gepraat en gediscussieerd in de wereld van vandaag. Het gebeurt op scholen maar ook bij pauzes op het het werk en bij menige borrel. Vaak gaat het bij discussies er over. Wie heeft er gelijk. En dan gaat de vlotste prater met de eer strijken. Hij of zij kan het vlotste argument aandragen waarmee hij meent gelijk te hebben. Maar moet het altijd om gelijk krijgen gaan. Mogen we ook nieuwsgierig zijn of belangstellend. Hoe kom jij tot die mening. Wat zijn jouw argumenten. We beluisteren met interesse het standpunt van de ander en hoe hij tot dit standpunt komt. Wij wijzer worden aan de ander. En ondertussen kunnen we het nog eens of oneens zijn met de ander. Laten we open staan in deze wereld voor de meningen van de ander. Dan worden we wijzer aan elkaar. Laten we er niet altijd op uit zijn, dat wij gelijk krijgen. Mensen die open staan voor meningen en gedachten van anderen worden wijzer aan elkaar. Juist door een open gesprek met onze medemensen begrijpen we GOD IS LIEFDE Ik vraag me soms af. Als de woorden: â&#x20AC;&#x153;God is liefdeâ&#x20AC;? waar zijn moeten we dit ook ervaren. Anders zijn het alleen maar mooie woorden. Bij kerkgangers geloof ik en hoop ik dat ze een beetje Christen zijn en in de geest van Jezus Christus hun naasten liefhebben. Dus niet alleen met mooie woorden de medemens liefhebben maar ook in feite. Hierover doordenkend komt bij mij de gedachte boven. Ga ik ter kerke. Dan kom ik in een gemeenschap waar de gelovigen in God en elkaar geloven en ook nog elkaar liefhebben en waarderen. Klopt dit dan moet dit een fijne sfeer in de kerk oproepen. Mensen die in elkaar geloven en in God en daar naast nog proberen God en de naastenliefde lief te hebben. Kom ik in de kerk dan zullen ze mij vriendelijk begroeten en vriendelijk en hartelijk voor mij zijn. De pastor de voorganger zal hierbij een voorbeeld geven anders is zijn woord niet waar. Hij of zij zal op een sympathieke wijze voor gaan. Wordt het samen kerk zijn op deze wijze beleefd dan doet het ons mensen goed en zullen we gemakkelijk ter kerke gaan. Zal het bezoek aan de kerk toenemen. Daar gaat het tenslotte om, dat we door de kerkgang Gods en mensen liefde gaan ervaren en daardoor sterker in het leven staan. 127

HET EVANGELIE Wanneer de mens Jezus zo rond het jaar 34 aan het kruis sterft, dan beginnen kort daarna de verhalen over hem te komen. De apostelen dragen al predikend zijn boodschap uit. Maar de velen die in Jezus geloven praten over hem en vertellen van zijn optreden, zijn preken en zijn idealen. Er worden verhalen gemaakt door hen die heel erg in Jezus geloven. Allerlei mythes ontstaan zoals de geboorte van Jezus in Bethlehem (in plaats van Nazareth), de kindermoord in Bethlehem, de vlucht naar Egypte, de opdracht van Jezus in de tempel, duiveluitdrijvingen, wonderbaarlijke genezingen, lopen over het water enz. Al deze verhalen gaan rond in de jonge Christengemeente. Deze verhalen worden niet kritisch doorverteld en doorverteld. 10-20 30 jaar. Dan begint Marcus zijn evangelie te schrijven. Hij kent het leven van Jezus maar tegelijk hoort hij alle mythische verhalen. Hij schrijft alles op. Want hij gelooft vast in Jezus Christus. Hij is niet kritisch. Zo schrijft hij ook de verhalen op die Christenen in hun aanhankelijkheid, geloof in Jezus en vroomheid hebben bedacht en doorverteld. Verhalen die niet kloppen zoals dat Jezus in Nazareth geboren is uit Maria en Jozef en daarnaast het wonderlijke verhaal dat Jezus in Betlehem in een stal is geboren en dat herders hem hun hulde brengen kan niet waar zijn evenmin de kindermoord in Betlehem en de vlucht naar Egypte. Wanneer we de evangelies kritisch lezen ontdekken we meer verhalen die mensen in hun liefde en toewijding en vroomheid hebben bedacht maar die niet waar zijn zoals de verhalen dat Jezus op een dag voor Petrus, Jakobus en Johannes van gedaante verandert en in gesprek gaat met de profeet Elias en Mozes. Zo ook de verhalen over de verrijzenis van Jezus. Ook dat kan zo maar niet waar zijn. Het gaat er om, dat we de evangelies lezen zonder die volksverhalen, mythes die de evangelisten weinig kritisch in hun evangelies hebben opgenomen. Voor de eerlijkheid. Dit alles heb ik niet zelf bedacht maar mijn leiddraad hierbij was het boek van de belgische Jezuit Roger Lenaers â&#x20AC;&#x153;Jezus van Nazareth een mens als wij? â&#x20AC;&#x153;Leest u dit. Dan wordt u alles veel begrijpelijker. 128

HET KERKELIJK BELEID Het gaat niet goed met de katholieke kerk. Dit is begrijpelijk, als we zo het beleid van hoger hand in de katholieke kerk zien. Na het Tweede Vaticaans concilie (1962-65) in Rome was er in ons land een groot elan tot hervorming en de kerk bij de tijd te brengen, dat ze weer een boodschap had voor de mensheid. Wij hadden bisschoppen met de uitgesproken wil tot hervormingen. Maar in de top van de kerk in Rome in het Vaticaan waren andere krachten werkzaam, die na verloop van jaren veel hervormingen en vernieuwingen van het Tweede Vaticaans concilie terugdraaiden. Dit had een negatief en gruwelijk gevolg in de vorm van een groeiende afkeer van de nieuwe leiders, de door Rome benoemde bisschoppen, die ons werden opgedrongen. Dit leidde tot veel kerkverlating van katholieken, die het beleid van Rome niet meer zagen zitten. De terugkeer naar orthodoxie en strenge regelgeving stimuleerde dit proces alleen maar. Het seksuele misbruik door kerkelijke leiders verergerde de afkeer. Tegen deze achtergrond zal het respect en vertrouwen in de katholieke kerk weer geheel opnieuw moeten worden opgebouwd. En dat gaat zo maar niet. 129

GOD IS LIEFDE . Ik vraag me soms af. Als de woorden: â&#x20AC;&#x153;God is liefdeâ&#x20AC;? waar zijn moeten we dit ook ervaren. Anders zijn het alleen maar mooie woorden. Bij kerkgangers geloof ik en hoop ik dat ze een beetje Christen zijn en in de geest van Jezus Christus hun naasten liefhebben. Dus niet alleen met mooie woorden de medemens liefhebben maar ook in feite. Hierover doordenkend komt bij mij de gedachte boven.

Ga ik ter kerke. Dan kom ik in een gemeenschap waar de gelovigen in God en elkaar geloven en ook nog elkaar liefhebben en waarderen. Klopt dit dan moet dit een fijne sfeer in de kerk oproepen. Mensen die in elkaar geloven en in God en daar naast nog proberen God en de naastenliefde lief te hebben. Kom ik in de kerk dan zullen ze mij vriendelijk begroeten en vriendelijk en hartelijk voor mij zijn. De pastor de voorganger zal hierbij een voorbeeld geven anders is zijn woord niet waar. Hij of zij zal op een sympathieke wijze voor gaan. Wordt het samen kerk zijn op deze wijze beleefd dan doet het ons mensen goed en zullen we gemakkelijk ter kerke gaan. Zal het bezoek aan de kerk toenemen. Daar gaat het tenslotte om, dat we door de kerkgang Gods en mensen liefde gaan ervaren en daardoor sterker in het leven staan.

130

GOD IS EEN BARMHARTIGE VADER Wanneer ik Jezus goed beluister is God een barmhartige vader. Een vader die ons zijn kinderen kent als falend, tekort schietend maar toch eigenlijk goed willend.

Zo blijft Hij van ons houden ook al falen wij. Hij kent ons beter dan wij onszelf kennen. Laten wij christenen aan de dag van vandaag uitzien naar die barmhartige God. Laten wij onze toevlucht zoeken bij die barmhartige Vader. God weet onder welke soms belabberde toestanden wij geboren zijn en opgevoed. Zo heeft Hij begrip voor ons en is Hij mild voor elk mensenkind. Zo moet onze katholieke kerk in de geest van God onze hemelse Vader ook mild en liefdevol zijn. God kent ons met onze zwakheden en falen. Daarom zal Hij geen strenge Vader zijn maar een fijne Vader. Hij houdt van ons zoals Hij ons geboren heeft laten worden. Zo zullen wij, hoe we ook zijn, met onze zwakheden bij Hem welkom zijn. We zullen altijd ook welkom zijn op de communiebank. We blijven zijn geliefde kinderen. Zo zullen Gods dienaren de paus, de bisschoppen en de pastoors en de katholieke leken in hun optreden iets van God laten zien en ook barmhartig en mild zijn. 131

GOD EEN LIEFDEVOLLE VADER Dat heb ik van Jezus geleerd, dat God een liefdevolle Vader is. Hij heeft mij geboren laten worden uit mijn vader en moeder. Lieve ouders, die heel veel voor mij betekenden. Zij hadden zorg voor mij. Huilde ik. Zij troosten mij. Was ik blij. Zij waren ook blij en leefden met mij mee. Mijn verhalen kon ik bij hen kwijt. Zij luisterden als ik vol van iets was en dit aan iemand wilde vertellen. Mijn ouders waren gewone mensen met hun goede en zwakke kanten. Dat weet God ook. Met het gevolg dat ik ook niet volmaakt ben. Maar God houdt ook van mij met mijn goede en zwakke kanten. Dit geloof in God als mijn hemelse Vader bezorgt mij een vertrouwen in die God. Wat er ook gebeurt ik ben en blijf een kind van Hem, waar Hij zorg voor heeft en waar Hij van houdt. Zo leef ik met een groot geloof en vertrouwen in God mijn hemelse Vader. Zo vertrouw ik er ook op, dat ik bij mijn overlijden opgenomen word in zijn hemel, om daar gelukkig en blij voor te leven. EEN BLIJDE BOODSCHAP Evangelie betekent blijde boodschap. Jezus had een blijde boodschap. De mensen zochten Hem. Laat de boodschap van de kerk dan ook een blijde boodschap zijn. Laat de kerk dan niet meteen klaar staan met veroordelingen maar met een blijde en sympathieke sfeer. Laat de 132

sfeer in de kerk niet altijd zo ernstig en streng zijn maar blij. We zijn kinderen Gods, broeders en zusters van elkaar. Wanneer we elkaar in de kerk ontmoeten, laten we dan blij elkaar begroeten. Waarom beginnen we een H. Mis met een schuldbelijdenis. Zou het een gezellige en leuke begroeting zijn van elkaar, dat zoveel beter overkomen. Dan door een schuldbelijdenis met â&#x20AC;&#x153;door mijn schuld, door mijn schuld door mijn grote schuld.â&#x20AC;? Echtparen proberen van hun huwelijk iets moois te maken, een bron van geluk. Maar als dit niet lukt tot hun grote verdriet en ze gaan scheiden. Waarom staat de kerk dan meteen klaar met veroordelingen.

Wanneer jongeren tot hun schrik ontdekken, dat ze homo zijn of lesbisch en ze van nature houden van anderen van hetzelfde geslacht. Iets wat ze bij hun geboorte meegekregen hebben van God. Waarom komt de kerk dan weer met dreiging en met veroordeling,doodzonde en de hel. Moge zij op hun wijze een gelukkig leven hebben. Laat de kerk begrip hebben voor de mensen. Ze zijn door God niet volmaakt geschapen. Mogen zij met hun onvolmaakte krachten toch een gelukkig leven hebben.

133

EVANGELIE â&#x20AC;&#x201C; 'N BLIJDEBOODSCHAP Voor religieuze ervaringen en belevenissen wil ik vaak denken aan gewone menselijke ervaringen. Zo de beleving van de relatie mens â&#x20AC;&#x201C; God de Vader vergelijken met de band kind tegenover vader en moeder. Ik zie en ervaar is de band tussen kinderen en vader en moeder goed, liefdevol en sterk dan leven de kinderen gelukkig en staan ze ook sterker in het leven.

De kinderen leven in de sfeer papa en mama houden van mij. Is er iets dan komen papa en mama voor me op. Deze kinderen gaan op een fijne en liefdevolle wijze om met vader en moeder. Door die relatie staan ze ook gelukkig en vertrouwvoller in het leven. Hetzelfde het kind, de mens heeft een liefdevolle en sterke relatie met God zijn hemelse Vader dan staat hij ook sterker en blijder in het leven.

Zo'n kind leeft voluit. Hij is zeker van zijn hemelse Vader. Hij voelt zich gesteund en gesterkt door zijn hemelse Vader.

134

IEDER ZOEKT GOD OP ZIJN WIJZE Op het moment zijn er vele religieuze groeperingen zoals katholieken, protestanten, mohammedanen enz. Maar ze zoeken allemaal de een en dezelfde God. Elke geloofsrichting ziet God op zijn eigen wijze. Dit is begrijpelijk. Laten we de katholieken en protestanten bekijken. In de 15de eeuw was de godsdienst hier in Europa het katholiek geloof. Er was veel geloof. Helaas Maarten Luther voelde dat er volgens hem het niet helemaal klopte. Hij wilde de katholieke kerk hervormen, dat zij zuiverder Jezus' woord vormgaf. Het woord van Maarten Luther sloeg bij vele katholieken aan en een grote groep katholieken volgde Luther en werd protestant. Andere katholieken bleven hun katholiek geloof trouw. Zo zijn er vele geloven ontstaan. Mohammed was christen maar voelde zich niet helemaal thuis in de katholieke kerk en scheidde zich af. Zo zijn er op het moment vele geloofsrichtingen. En dit is begrijpelijk. Mensen zoeken God. Maar ieder wordt getekend door zijn geestelijke bagage, door zijn opvoeding, door zijn wijze van denken. En zo komen we tot de vele geloofsrichtingen. Elke geloofsrichting is overtuigd van zijn geloofsinzichten. Laten we elkaar dan respecteren en accepteren, dat andere gelovigen anders geloven dan wij. Wij zijn niet volmaakt. Laten we anders denkende gelovigen respecteren en accepteren dat zij op een andere wijze God benaderen dan wij.

135

is dan begrijpelijk. Hebben wij vragen. Begrijpen wij bepaalde zaken niet, dat wij dit aan onze medeparochianen vragen of aan een van de pastores. Als parochianen zijn we samen onderweg. Als Christenen zijn we lid van de kerkgemeenschap en doet die verbondenheid ons goed.

136

GEBUNDELD EN OPGEMAAKT HEEMKUNDEKRING "DE HEERLIJKHEID OOSTERHOUT" M.A. KUIJPERS - BREDA JANUARI 2016 DEZE ARTIKELEN ZIJN GEPLAATST IN HET OOSTERHOUTS WEEKBLAD

Dit boekje kwam tot stand door sponsoring van: Cost Estimating Department (Manager Leo Bakx) Bibliotheek - Theek5 - Oosterhout De Boeckenherrebergh - Breda

137