06/1997 Spis treści Prace oryginalne M. Jasiński, S. Woś, Z. Kądzioła, R. Bachowski, M. Piekarski, W. Ceglarek, M. Gemel,W. Domaradzki, I. Wenzel-Jasińska: Randomizowane porównanie wyników stosowania kardioplegii wstecznej i doopuszkowej u chorych po operacjach rewaskularyzacyjnych. (CABG). Komentarz:W.Sitkowski. M.Cisowski, A.Bochenek, W.Morawski, J.Skiba, A.Pietrzycki, G.Gaik: Czynniki wpływające na częstość ciężkich zakażeń mostka u chorych po operacjach kardiochirurgicznych. Komentarz:J.Zasłonka T. Rosińska, M. Bernat, K.Augof, J. Skrzypczyńska: Występowanie otyłości w niektórych przypadkach po plastykach przełyku z uszypułowanych przeszczepów jelitowych. Wpływ na przemianę węglowodanową i sekrecję insuliny. J.Mituś, A.Stelmach, M.Reinfuss, P.Skotnicki, J. Ryś: Cewkowaty rak sutka. Obraz kliniczny, leczenie, rokowanie. Komentarz:A.Kopacz A.Stelmach, J.Mituś, M.Reinfuss, P.Dymek, P. Skotnicki: Atypowy rak rdzeniasty sutka. Obraz kliniczny i rokowanie. Komentarz:A.Kopacz W. Kostewicz, P. Andziak, P. Ciostek: Jednoczasowa naprawa przepukliny pępkowej i cholecystektomia laparoskopowa. Komentarz:M. Borowski, P. Makarewicz. T. Popiela, P. Wałega, R. Herman, W. Kawiorski: Ocena funkcji motorycznych zwieraczy odbytu u chorych po przedniej, niskiej resekcji odbytnicy z powodu raka. Komentarz:M. P. Nowacki . R.Kędra, M.Pelzer: Doraźne zespolenia jelita cienkiego pierścieniem Valtrac-Bar. M.Kuch, W.Braksator, J.Syska-Sumińska, A.Mamcarz, K. Pasek W. Gierlak, M.Chmielewski, P.Andziak, J. Kuch: Echokardiografia dobutaminowa - metody oceny ryzyka powikłań kardiochirurgicznych u chorych poddawanych niekardiochirurgicznym operacjom naczyniowym. P.Gutowski, B.Birkenfeld, M.Cnotliwy: Ocena przydatności badania znakowanymi Tc 99m-HM-PAO leukocytami w diagnostyce zakażenia protezy naczyniowej. Komentarz:L. Królicki .
Spostrzeżenia kliniczne E. Jadczuk, J. Skokowski, E. Sobolewska: Dostęp do kanału kręgowego w gigantycznym guzie klepsydrowatym śródpiersia tylnego. Komentarz:S. Jabłonka A. Wójcik, A. Biernacki, J. Langowski: Uszkodzenie prostnicy przez samych chorych przyczyną trudności diagnostycznych i leczniczych. M. Tochowicz, B. Oleś, T.Ludyga: Muszyca jelitowa spowodowana przez Calliphora vomitoria jako przyczyna ostrego zapalenia
wyrostka robaczkowego.
Chirurgia dziecięca J.Sułko: Ocena przezskórnego zespolenia w leczeniu złamań nadkłykciowych kości ramiennej u dzieci sposobem Sokołowskiego.
Prace poglądowe A.Wysocki: Obrażenia dwunastnicy. L.Ciesielski: Pierwotne zapalenie otrzewnej w przewlekłych chorobach wątroby z wodobrzuszem. M.Bielecki: Metody skalowania obrażeń ciała i ich zastosowania w traumatologii.
Contents Original papers M. Jasiński, S. Woś, Z. Kądzioła, R. Bachowski, M. Piekarski, W. Ceglarek, M. Gemel,W. Domaradzki, I. Wenzel-Jasińska: Randomized comparison of retrograde and intrabulbar cardioplegia in patients subjected to revascularization procedures. Commentary:W. Sitkowski. M.Cisowski, A.Bochenek, W.Morawski, J.Skiba, A.Pietrzycki, G.Gaik: Factors affecting the rate of servere sternal infections following cardiac surgery. Commentary:J. Zasłonka T. Rosińska, M. Bernat, K.Augof, J. Skrzypczyńska: Obesity in some cases of esophagoplasty employing intestial pedicle grafts. The effect on carbohydrate metabolism and insulin secretion. J.Mituś, A.Stelmach, M.Reinfuss, P.Skotnicki, J. Ryś: Tubolar carcinoma of the breast. The clinical picture management prognosis. Commentary:A. Kopacz A.Stelmach, J.Mituś, M.Reinfuss, P.Dymek, P. Skotnicki: Atypical medullary carcinoma of the breast. Clinical picture and prognosis. Commentary:A. Kopacz. W. Kostewicz, P. Andziak, P. Ciostek: Simultaneous repair of umbilical hernia and laparoscopic cholecystectomy. Commentary:M. Borowski, P. Makarewicz. T. Popiela, P. Wałęga, R. Herman, W. Kawiorski: Evaluation of motor function of anal sphincters in patients after lower anterior rectum resection due to carcinoma. Commentary:M. P. Nowacki . R.Kędra, M.Pelzer: Emergency small bowel anastomoses by Valtrac-Bar ring. M.Kuch, W.Braksator, J.Syska-Sumińska, A.Mancarz, K. Pasek W. Gierlak, M.Chmielewski, P.Andziak, J. Kuch: Dobutamine echocardiogaphy as a method evaluating the risk of cardiological complications in patients subjected to non cardiac surgical vascular procedures. P.Gutowski, B.Birkenfeld, M.Cnotliwy: Tc 99m-HM-PAO labeled leukocytes in detection of vascular graft infection. Commentary:L. Królicki .
Clinical observations E. Jadczuk, J. Skokowski, E. Sobolewska: The access to the spinal canal in a patient with a giant hour-glass tumor of the posterior mediastinum. Commentary:S. Jabłonka A. Wójcik, A. Biernacki, J. Langowski: Self-inflicted rectum injury as a cause of diagnostic and therapeutic difficulties. M. Tochowicz, B. Oleś, T. Ludyga: Intestial myasis caused by Calliphora vomitoria as a cause of appendicitis.
Pediatric surgery
J. Sułko Evaluation of transcutaneous fixation of supracondylar fractures of the humeral bone in children after the Sokołowski method.
Review papers A. Wysocki: Duodenal injury. L. Ciesielski: Primary peritonitis in chronic hepatic diseases accompanied by ascites. H. Bielecki: Scaling methods in body injuries and their use in traumatology .
numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne M. Jasiński, S. Woś, Z. Kądzioła, R. Bachowski, M. Piekarski, W. Ceglarek, M. Gemel,W. Domaradzki, I. Wenzel-Jasińska: Z II Kliniki Kardiochirurgii Kierownik: prof. dr hab. S. Woś z II Kliniki Kardiologii Kierownik: prof. dr hab. J. Wodniecki i z I Kliniki Anestezji i Intensywnej Terapii Śl.AM Śląskie Centrum Kardiologiczne w Zabrzu Kierownik: prof. dr hab. A. Dyaczyńska-Herman
Randomizowane porównanie wyników stosowania kardioplegii wstecznej i doopuszkowej u chorych po operacjach rewaskularyzacyjnych. (CABG). Komentarz:W.Sitkowski. Randomizowanej analizie poddano 159 pacjentów podzielonych na 2 grupy: grupa nr 1 - 89 chorych u których zastosowano krwistą ciągłą wsteczną kardioplegię, grupa nr 2 - 69 chorych u których zastosowano kardioplegię doopuszkową. Grupy te były statystycznie porównywalne pod względem parametrów przedoperacyjnych i śródoperacyjnych. Ocenianymi parametrami były: ocena kliniczna chorych ze szczególnym uwzględnieniem zmian niedokrwiennych w EKG, częstość użycia leków inotropowych, okołooperacyjne parametry hemodynamiczne: minutowy rzut serca (CO) indeks skurczowy serca (SWI) oraz indeksy pracy lewej (LVSWI) i prawej komory (RVSWI) oraz odległa (7 dni) ocena odcinkowej skurczliwości w badaniu Echo. Wyniki: wczesna poprawa kurczliwości pod wzgl. CO i SWI była bardziej zaznaczona dla gr. 1 odpowiednio p = 0,02 i 0,05. Przejściowe niedokrwienie wystąpiło rzadziej w gr. 1: 19% wzgl. 38% p = 0,04. Samoistny powrót akcji serca w okresie reperfuzji oraz rytm zatokowy po 24 godz. wystąpiły częściej w gr. 1 : 81,3% vs. 54% p = 0,00004 oraz 97,6% vs. 79,6% p = 0,02. Nie było różnic w śmiertelności i zawałach okołooperacyjnych oraz późnej kurczliwości. Stwierdzono, że wsteczna zimna krwista kardioplegia zmniejsza okołooperacyjny uraz niedokrwienny i umożliwia lepszą wczesną poprawę parametrów kurczliwości m. sercowego. M. Jasiński, S. Woś, Z. Kądzioła, R. Bachowski, M. Piekarski, W. Ceglarek, M. Gemel,W. Domaradzki, I. Wenzel-Jasińska:
Randomized comparison of retrograde and intrabulbar cardioplegia in patients subjected to revascularization procedures. Commentary:W. Sitkowski. A randomized analysis included 159 patients divided into two groups: Group 1 (N= 89) subjected to bloody continuous retrograde cardioplegia, and Group P (N=69) where intrabulbar cardioplegia was employed. The groups were statistically comparable with respect to pre and inter-operative parameters. The following parameters were evaluated: clinical assessment of the patients with special emphasis on ischemic lesions revealed by ECG, the frequency of inotropic drug administration, peri-operative hemodynamic parameters, such as cardiac output (CO) stroke work index (SWI), left and right ventricular stroke work index (LVSWI and RVSWI) and late (7 days) assessment of segmental contractility in Echo studies. The early Improvement in contractility with respect to CO and SWI was more marked in Group 1 (p = 0,02 and 0,05 respectively). Transient ischemia was less frequent in Group 1 (5,8% Vs 22,5%, p=0,02). Inotropic drugs were used less often in Group 1 (19% vs 38%, p=0,04). Spontaneous recovery of heart action during , reperfusion and sinus rhythm after 24 hours were more frequent in Group 1 (81,3% vs 54%, p=0,00004, and 97,6% vs 89,6%, p=0,02). There were no differences in mortality rates and incidence of peri-operative infarctions and late contractility. Retrograde cold bloody cardioplegia was found to decrease the peri-operative ischemic trauma
and to facilitate early improvement of heart muscle contractility parameters. However, late results suggested a comparable quality of both bloody cardioplegia techniques. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne M.Cisowski, A.Bochenek, W.Morawski, J.Skiba, A.Pietrzycki, G.Gaik: Z I Kliniki Kardiochirurgii Śl. AM w Katowicach Kierownik: prof. dr hab. A. Bochenek i z Katedry Anestezji i Intensywnej Terapii Śl.AM w Katowicach Kierownik: prof. dr hab. A. Dyaczyńska-Herman
Czynniki wpływające na częstość ciężkich zakażeń mostka u chorych po operacjach kardiochirurgicznych. Komentarz:J.Zasłonka Zakażenia śródpiersia i rany pooperacyjnej dotyczą od 0,7-3,0% chorych po operacjach w krążeniu pozaustrojowym. W grupie tej śmiertelność waha się od 13% do 33%. Znacznemu wydłużeniu ulega czas pobytu w szpitalu, niejednokrotnie konieczna okazuje się ponowna operacja chirurgiczna. W okresie od stycznia 1988 r. do grudnia 1995 r. w I Klinice Kardiochirurgii Śl. AM w Katowicach, operowano 3321 chorych w krążeniu pozaustrojowym. U 62 (1,48%) chorych obserwowano ciężkie infekcje ran pooperacyjnych mostka. Przyczyną 91% zakażeń były wychodowane pierwotnie z ran Staphylococcus epidermidis lub Staphylococcus aureus. U 44 chorych (1,05%) konieczna była operacja naprawcza, polegająca na chirurgicznym opracowaniu rany, założeniu ciągłego drenażu przepływowego i ponownej stabilizacji mostka. Ponieważ pooperacyjne zakażenie ran mostka niosą ze sobą poważne ryzyko umieralności i zachorowalności oraz istotne podnoszą koszty leczenia, postanowiliśmy sprawdzić jakie czynniki wpłynęły na wystąpienie tych powikłań u chorych operowanych w naszym ośrodku.
Factors affecting the rate of servere sternal infections following cardiac surgery. Commentary:J. Zasłonka Infections of the mediastinum and the surgical wound occur in 0,7-3,0% of patients subjected to cardiac surgery employing extracorporeal circulation. The mortality rates in this group range from 13 to 33%. The hospitalization is prolonged, and many times a re-operation proves to be necessary. Between January 1988 and December 1995, 3321 patients were operated on employing extracorporeal circulation at the First Department of Cardiac Surgery, Silesian Medical Academy in Katowice. In 62 of them (1,48%) severe infections of the surgical sternal wounds were observed. Ninety-one percent of the infections were caused by Staphylococcus epidermidis or Staphylococcus aureus, found in primary cultures of martial collected directly from surgical wounds. In 44 patients (1,05%) a corrective operation was necessary, consisting in surgical debridement of the wound, insertion of continuous drainage and re-stabilization of the sternum. Since post-operative infections of sternal wound are related to a high risk of martality and morbidity and results in a significant increase of treatment costs, the authors have decided to find out what factors resulted in the development of such complications in their patients. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne T. Rosińska, M. Bernat, K.Augof, J. Skrzypczyńska: Z Katedry i Kliniki Chirurgii Przewodu Pokarmowego AM we Wrocławiu Kierownik: prof. dr hab. M. Bernat
Występowanie otyłości w niektórych przypadkach po plastykach przełyku z uszypułowanych przeszczepów jelitowych. Wpływ na przemianę węglowodanową i sekrecję insuliny. Oceniano wpływ otyłości na przemianę węglowodanową i sekrecję insuliny u czterech chorych po zabiegach wytwórczych całego przełyku, wykonanych z uszypułowanych przeszczepów jelitowych. Występująca w znikomym odsetku otyłość po plastykach przełyku nasila insulinoodporność Chorzy z przełykiem wykonanym z jelita czczego są w stanie zachować tolerancję glukozy zbliżoną do prawidłowej. Po zabiegu wytwórczym przełyku z jelita grubego oraz z jelita krętego i kątnicy pojawiająca się hyperinsulinemia wraz z upośledzoną tolerancję glukozy stanowi czynnik ryzyka wystąpienia cukrzycy typu II.
Obesity in some cases of esophagoplasty employing intestial pedicle grafts. The effect on carbohydrate metabolism and insulin secretion. The evaluation included the effect of obesity on carbohydrate metabolism and insulin secretion in four patients subjected to reconstruction of the entire esophagus employing intestinal pedicle grafts. Obesity following esophagoplasty occurring in a small percentage of cases intensified insulin resistance. Patient whose esophagus was reconstructed employing the jejunum were able to maintain similar to normal glucose tolerance. When the esophagus was reconstructed using the colon, ileum and the cecum, the resultant hypeinsulinemia combined with impaired glucose tolerance constituted a risk factor in development of type II diabetes. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne J.Mituś, A.Stelmach, M.Reinfuss, P.Skotnicki, J. Ryś: Z Zakładu Teleradioterapii Kierownik: prof. dr hab. M. Reinfuss z Kliniki Chirurgii Onkologicznej Kierownik: dr H. Nosek i z Zakładu Patologii NowotworówCentrum Onkologii Instytutu im. Marii Curie-Skłodowskiej Oddział w Krakowie Kierownik: prof. dr hab. A. Niezabitowski
Cewkowaty rak sutka. Obraz kliniczny, leczenie, rokowanie. Komentarz:A.Kopacz W okresie od 1955 do 1985 roku w Oddziale Krakowskim Centrum Onkologii operowano radykalnie 29 kobiet chorych na czystą postać cewkowatego raka sutka. Średni wiek chorych wynosił 50 lat, średni czas trwania objawów chorobowych 4 miesiące, średnia wielkość guza w sutku 2 cm. Przerzuty do węzłów chłonnych pachowych stwierdzono u 8 (27,6%) chorych. 10 lat bez objawów raka przeżyło 82,8% chorych. Wyleczono wszystkich 21 chorych bez przerzutów w węzłach chłonnych pachowych oraz 95,5% (21/22) chorych z guzem w sutku nie przekraczającym 2 cm. Original papers J.Mituś, A.Stelmach, M.Reinfuss, P.Skotnicki, J. Ryś:
Tubolar carcinoma of the breast. The clinical picture, management, prognosis. Commentary:A. Kopacz Between 1955 and 1985, 29 women with pure tubular carcinoma of the breast were subjected to radical operations in the Kraków Branch of the Center of Oncology. The mean age of the patients was 50 years, the
mean time of symptom duration - 4 months, and the mean tumor size - 2 cm. Axillary lymph node metastases were observed in 8 patients (27,6%). The ten-year NED survival rate in the entire group was 82,8%. All the 21 patients without axillary lymph node metastases were cured, similarly as 95,5% (21 out of 22) of those in whom the tumor size was less than 2 cm. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne A.Stelmach, J.Mituś, M.Reinfuss, P.Dymek, P. Skotnicki: Z Zakładu Teleradioterapii Kierownik: prof. dr hab. M. Reinfuss z Kliniki Chirurgii Onkologicznej Kierownik: dr H. Nosek i z Zakładu Patologii NowotworówCentrum Onkologii Instytutu im. Marii Curie-Skłodowskiej Oddział w Krakowie Kierownik: prof. dr hab. A. Niezabitowski
Atypowy rak rdzeniasty sutka. Obraz kliniczny i rokowanie. Komentarz:A.Kopacz W okresie od 1952 do 1983 roku w Oddziale Krakowskim Centrum Onkologii operowano radykalnie 184 chore z rozpoznaniem raka rdzeniastego sutka. Po ponownej weryfikacji preparatów histologicznych, w oparciu o kryteria zaproponowane przez Ridolfiego i wsp., u 52 chorych rozpoznano typowego raka rdzeniastego, u 84 atypowego i u 48 raka przewodowego naciekającego z pojedynczymi cechami mikroskopowymi raka rdzeniastego. Stwierdzono, że atopowy rak rdzeniasty sutka cechuje się wprawdzie gorszym rokowaniem niż typowy rak rdzeniasty, ale znamienie lepszym niż rak przewodowy naciekający: 10 lat bez objawów raka przeżyło odpowiednio: 84,6% chorych na typowego raka rdzeniastego sutka, 63,1% na atypowego i 45,8% na raka przewodowego naciekającego.
Atypical medullary carcinoma of the breast. Clinical picture and prognosis. Commentary:A. Kopacz. In the period of 1952 through 1983, 184 women with diagnosis of modullary carcinoma of the breast were subjected to radical operations in the Kraków Branch of the Center of Oncology. All of the pathological material from these patients was reviewed using the criteria of Ridolfi et al. They were reclassified as typical medullary carcinoma - 52 cases, atypical medullary carcinoma - 84 cases, and infiltrating duct carcinoma medullary-like - 48 cases. We stated that atypical medullary carcinoma had the worse prognosis than typical medullary carcinoma, but better than infiltrating duct carcinoma medullary-like: 10 years NED survived 84,6% of the patients with typical medullary carcinoma, 63,1% with atypical, and 45,8% with infiltrating duct carcinoma medullary-like.
numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne W. Kostewicz, P. Andziak, P. Ciostek: Z I Katedry i Kliniki Chirurgii II Wydziału Lekarskiego AM w Warszawie Kierownik: prof. dr hab.W. Noszczyk
Jednoczasowa naprawa przepukliny pępkowej i cholecystektomia laparoskopowa. Komentarz:M. Borowski, P. Makarewicz.
Celem pracy była ocena jednoczasowej cholecystektomii laparoskopowej i naprawy przepukliny pępkowej sposobem klasycznym. Odmę otrzewnej wytwarzano sposobem otwartym, minilaparotomią nad lub pod pępkiem. Technika samej cholecystektomii laparoskopowej nie odbiegała od ogólnie przyjętej. Przepuklinę pępkową naprawiano techniką klasyczną po wydobyciu pęcherzyka żółciowego z jamy otrzewnej. W 3 spośród 5 przypadków, przepuklinę pępkową naprawiano pojedynczymi szwami typu "U" sposobem Mayo, zakładanymi w odstępach 1 cm, w 2 kolejnych powięź i otrzewną zeszyto poprzecznie 3-5 szwami. Nie stwierdzono powikłań związanych z jednoczasową lapaoskopową cholecystektomią i naprawą przepukliny sposobem klasycznym. U chorych ze współistniejącą kamicą pęcherzyka żółciowego i przepukliną pępkową polecana jest jednoczasowa cholecystektomia laparoskopowa i naprawa przepukliny techniką klasyczną.
Simultaneous repair of umbilical hernia and laparoscopic cholecystectomy. Commentary:M. Borowski, P. Makarewicz. The aim of the paper was the evaluation of simultaneous laparoscopic cholecystectomy and classical repair of umbilical hernia The pneumoperitoneum was achieved in an open way employing supraumbilical or subumbilical minilaparatomies. The technique used in the course of laparoscopic cholecystectomy did not differ from the generally employed method. Classical repair procedure of the umbilical hernia was performed after the gall bladder had been removed from the peritoneum. In three out of five cases the umbilical hernia was repaired using single "U" type sutures every 1 cm following the method developed by Mayo, and in the remaining two patients the fascia and peritoneum were sutured transversely using 3-5 sutures. There were no complications related to simultaneous laparoscopic cholecystectomy and classical hernia repair. In patients with concomitant cholelithiasis and umbilical hernia, simultaneous laparoscopic cholecystectomy and classical hernia repair are recommended. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne T. Popiela, P. Wałęga, R. Herman, W. Kawiorski: Z I Katedry Chirurgii Ogólnej i Kliniki Chirurgii Gastroenterologicznej CM UJ w Krakowie Kierownik: prof. dr hab. T. Popiela
Ocena funkcji motorycznych zwieraczy odbytu u chorych po przedniej, niskiej resekcji odbytnicy z powodu raka. Komentarz:M. P. Nowacki . Nie tylko radykalność onkologiczna, ale także wykonanie zabiegu resekcyjnego z pozostawieniem aparatu zwieraczowego pozostają głównym dążeniem chirurga w operacyjnym leczeniu raka odbytnicy. Wśród operowanych w latach 1992-94 w I Katedrze Chirurgii Ogólnej z powodu raka odbytnicy, analizie poddano 24 chorych, u których wykonano przednią niską resekcję odbytnicy (NPRO). Na podstawie subiektywnych, pozabiegowych objawów nietrzymania stolca chorych przydzielono do dwu grup: prawidłowo kontrolujących defekację (Gr. I) oraz nie potrafiących w pełni kontrolować oddawania stolca (Gr. II). Żaden z badanych chorych nie zgłaszał w okresie przedooperacyjnym objawów nietrzymania stolca. W obu grupach wykonano badania proktomanometryczne średnio 14 miesięcy po zabiegu operacyjnym. Oceniano podstawowe ciśnienia w kanale odbytu (IAS), ciśnienie wspomagane (EAS), trójwymiarowy przestrzenny rozkład profilu ciśnień - vector volume (VV), procent radialnej asymetrii (RA). Wyniki porównano w obu grupach a także z grupą III kontrolną, porównywalną pod względem wieku i płci. Stopień kontroli nad oddawaniem stolca przedstawiono w postaci punktowej skali wg Holschneidera w oparciu o objawy subiektywne i wyniki manometrii zwieraczy. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż ponad połowa chorych po NPRO nie potrafi w pełni kontrolować wypróżnień. Zarówno podstawowe jak i wspomagane ciśnienie jest znamiennie statystycznie obniżone u chorych po NPRO nie potrafiących w pełni kontrolować wypróżnień. Także wartości wskaźnika vector volume są znamiennie niższe u chorych po NPRO i charakteryzują się znacznie wyższym odsetkiem radialnej asymetrii niż w grupie kontrolnej. Subiektywne dane z przedzabiegowej anamnezy niewystarczają do oceny wydolności zwieraczy. Aby
zmniejszyć ryzyko pozabiegowego nietrzymania stolca, eliminując chorych z niewydolnymi zwieraczami należy każdorazowo planując zabieg niskiej resekcji odbytnicy wykonać pełne badanie manometryczne, jego wyniki wraz z subiektywnymi objawami przedstawione w postaci skali Holschneidera dobrze odzwierciedlają funkcje rektoanalne. 06/1997 Original papers T. Popiela, P. Wałęga, R. Herman, W. Kawiorski:
Evaluation of motor function of anal sphincters in patients after lower anterior rectum resection due to carcinoma. Commentary:M. P. Nowacki . Contemporary surgical management of patients with rectal cancer involves not only ontological radicality, but also the performance of a sphincter-surgical procedure. Out of all patients operated on for rectal cancer between 1992-94, 24 cases subjected to lower anterior rectum resection (LAR) were analyzed On the basis of subjective post-operative symptoms of stool incontinence the patients were assigned to two groups: those who achieved complete continence (Group 1), and those in whom continence was not fully obtained. None of the patients had reported symptoms of stool incontinence pre-operatively. All the patients were subjected to proctomanometry 14 months post-operatively on the average. The following parameters were assessed: basal anal pressure (BAS) squeeze pressure (SP), 3D distribution of pressure profile - vector volume (VV) and radial asymmetry (RA). The results were subsequently compared with those obtained in the control (Group 3) matched for age and sex. The degree of continence was described according to the Holschneider score scale based upon subjective symptom evaluation and sphincter manometry. The results showed that over 50% of the patients subjected to LAR were not able to fully control stool patterns, and their basal as well as squeeze pressure values were significantly lower, similarly as their vector volume value characterized by considerably higher rates of radial asymmetry in comparison to the controls. The subjective data obtained from case histories were not sufficient for assessing aphincter efficiency. In order to reduce the risk of post-operative stool incontinence, LAR procedures should be preceded by manometric studies, the results of which combined with subjective symptoms evaluated according to the Holschneider scale are reliable in the assessment of anorectal function. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne R.Kędra, M.Pelzer: Z II Oddziału Chirurgicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego Jeleniej Górze Ordynator: dr M. Pelzer
Doraźne zespolenia jelita cienkiego pierścieniem Valtrac-Bar. Przedstawiono wstępne doświadczenia w doraźnych zespoleniach jelita cienkiego pierścieniem Valtrac-Bar. Podkreślono niezwykłą prostotę i szybkość zespolenia oraz duże bezpieczeństwo takiego połączenia jelitowego. Na podstawie literatury i własnych przypadków autorzy zachęcają do używania pierścieni Valtrac-Bar w doraźnych zespoleniach jelita cienkiego. 06/1997 Original papers R.Kędra, M.Pelzer:
Emergency small bowel anastomoses by Valtrac-Bar ring.
The pager presents preliminary observations on emergency small bowel anastomoses by Valtrac-Bar. They emphasis uncommon simplicity and rapidity of anastomosis also much safety enteric anastomosis. On the ground of literature and own cases the authors encourage on use of Valtrac-Bar ring in emergency small bowel anastomoses. numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne M.Kuch, W.Braksator, J.Syska-Sumińska, A.Mancarz, K. Pasek, W. Gierlak, M.Chmielewski, P.Andziak, J. Kuch: Z Katedry i Kliniki Kardiologii II Wydziału Lekarskiego AM w Warszawie Kierownik: prof. dr hab. J.Kuch i z Katedry i Kliniki Chirurgii II Wydziału Lekarskiego AM w Warszawie Kierownik: prof. dr hab.W. Noszczyk
Echokardiografia dobutaminowa - metody oceny ryzyka powikłań kardiochirurgicznych u chorych poddawanych niekardiochirurgicznym operacjom naczyniowym. Rosnąca liczba rozległych i długotrwałych operacji naczyniowych niesie ze sobą rosnące ryzyko powikłań okołooperacyjnych. Największe zagrożenie stanowią powikłania kardiologiczne. Celem naszej pracy była ocena echokardiografii dobutaminowej jako metody stratyfikacji ryzyka wystąpienia groźnych powikłań kardiologicznych u chorych poddawanych chirurgicznym operacjom naczyniowym. Zbadanych zostało 75 chorych (67 mężczyzn i 8 kobiet) w wieku od 47 do 80 lat (średnio 65 lat) zakwalifikowanych do naczyniowych operacji chirurgicznych (resekcja tętniaka aorty brzusznej, przeszczep aortalno-biodrowy, udrożnienie tętnic szyjnych). Test dobutaminowy przeprowadzono w okresie od 3 do 5 dni przed planowaną operacją. Badanie dało wynik dodatni u 22 chorych, natomiast wynik ujemny uzyskaliśmy u 53 chorych. Wśród chorych z dodatnim wynikiem echokardiografii dobutaminowej u 10 rozwinęły się groźne powikłania kardiologiczne. Wśród 53 chorych z ujemnym wynikiem próby dobutaminowej powikłania kardiologiczne wystąpiły jedynie u 2, pozostałych 51 przeszło zabieg i okres okołooperacyjny bez powikłań. Wyliczona dodatnia wartość prognostyczna echokardiografii dobutaminowej wyniosła 45,4% a ujemna wartość prognostyczna - 96,2%. Echokardiografia obciążeniowa z zastosowaniem dobutaminy jest wartościową metodą identyfikacji pacjentów z grupy wysokiego ryzyka groźnych powikłań kardiologicznych występujących w okresie okołooperacyjnym. 06/1997 Original papers M.Kuch, W.Braksator, J.Syska-Sumińska, A.Mancarz, K. Pasek W. Gierlak, M.Chmielewski, P.Andziak, J. Kuch:
Dobutamine echocardiogaphy as a method evaluating the risk of cardiological complications in patients subjected to non-cardiac surgical vascular procedures. A growing number of extensive and long-lasting vascular procedures is related to an increased risk of perioperative complications. The qravest danger is posed by cardiological complications. The aim of our study was the evaluation of dobutamine echocardiography as a method of stratification of grave cardiological risk occurring in patients subjected to vascular operations. The studies included 75 patients (67 males and 8 females) aged 47-80 years (mean 65 years) qualified for vascular operations (resection of abdominal aorta aneurysm, aortic-iliac by-pass, restoring of carotid arteries patency). The dobutamine test was performed 3-5 days pre-operatively. A positive result was obtained in 22 patients, and a negative one in 53. Out of 22 patient with positive results of dobutamine echocardiogaphy in 10 grave cardiological complications developed. In the group of 53 negative results cardiological complications occurred in 2 patients only, in the
remaining 51 the surgery and the post-operative period were uneventful. The positive prognostic value of dobutamine echocardiography was 45,4%, and the negative value - 96,2%. Dobutamine echocardiography is a valuable method aiding in identifying high risk patients in whom grave cardiological complications might develop in the post-operative period.
numer: 06/1997 dział: Prace oryginalne P.Gutowski, B.Birkenfeld, M.Cnotliwy: Z Kliniki Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej PAM w Szczecinie p.o.Kierownika: dr hab. G. Szumiłowicz Kierownikiem Kliniki w latach 1994-1996 był prof. dr hab. M. Borowski i z Zakładu Radioizotopów PAM w Szczecinie Kierownik: prof. dr hab. S. Tustanowski
Ocena przydatności badania znakowanymi Tc 99m-HM-PAO leukocytami w diagnostyce zakażenia protezy naczyniowej. Komentarz:L. Królicki W latach 1992-1995 - przeprowadzono badanie radioizotopowe z zastosowaniem znakowanych leukocytów u 27 chorych, u których podejrzewano zakażenie protezy naczyniowej. U 25 pacjentów badanie pozwoliło ustalić właściwą diagnozę. U 20 badanych obecne było zakażenie protezy, badaniem radioizotopowym udało się je potwierdzić u 19 pacjentów. U 1 wynik był fałszywie dodatni i 1 fałszywie ujemny. Czułość metody w naszym materiale wyniosła 95%, swoistość 85,7, natomiast dokładność 92,6%. Uważamy, że przedstawiona metoda badawcza jest wysoce użyteczna w diagnostyce zakażenia protezy naczyniowej. 06/1997 Original papers P.Gutowski, B.Birkenfeld, M.Cnotliwy:
Tc 99m-HM-PAO labeled leukocytes in detection of vascular graft infection. Commentary:L. Królicki . In the years 1992-1995 radioisotope studies with patient own labeled leukocytes were performed in 27 individuals previously subjected to vascular surgery and suspected of inflammatory process of vascular prostheses. In 25 cases diagnosis was done correctly. 20 patients had infected vascular prosthesis. In 19 patients results of radioisotope investigation were true-positive, 1 was false-positive and 1 was falsenegative In our material sensivity of the test was 95% specificity 85,7% accuracy 92,6%. We consider the method as very useful in detection of vascular prosthesis infection.
numer: 06/1997 dział: Spostrzeżenia kliniczne E. Jadczuk, J. Skokowski, E. Sobolewska: Z Katedry i Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej AM w Gdańsku Kierownik: prof. dr hab. J. Skokowski
Dostęp do kanału kręgowego w gigantycznym guzie klepsydrowym śródpiersia tylnego. Komentarz:S. Jabłonka Przedstawiono przypadek gigantycznego guza śródpiersia tylnego, który dawał objawy rwy kulszowej i dopiero po wielu miesiącach, gdy pojawił się niedowład kończyn dolnych, został rozpoznany. Guz został radykalnie usunięty, klinicznie uzyskano całkowitą remisję objawów neurologicznych. Podkreślono łatwość dostępu do kanału kręgowego w odcinku piersiowym przez torakotomię tylno-boczną oraz dobrą jego ekspozycję po wycięciu szyjek żebrowych i odnogi łuku kręgowego w sąsiedztwie zmiany patologicznej. 06/1997 Clinical observations E. Jadczuk, J. Skokowski, E. Sobolewska: The access to the spinal canal in a patient with a giant hour-glass tumor of the posterior mediastinum. Commentary:S. Jabłonka The paper presents a case of a giant tumor of the posterior mediastinum, manifesting itself by symptoms of ischialgia and diagnosed many months after the onset when lower limbs paresis developed The tumor was radically resected and the clinical remission of neurological symptoms was achieved The authors emphasize the ease of accessing the thoracic segment of the spinal canal employing posterior-lateral thoracotomy, and the good exposure of the above segment after the excision of the necks of the ribs and the vertebral arch limb in the vicinity of the pathological lesion. numer: 06/1997 dział: Spostrzeżenia kliniczne A. Wójcik, A. Biernacki, J. Langowski: Z I Oddziału Chirurgicznego Specjalistycznego Szpitala im. L.Rydygiera we Wrocławiu Ordynator: dr A.Wójcik
Uszkodzenie prostnicy przez samych chorych przyczyną trudności diagnostycznych i leczniczych. Przedstawiono 2 przypadki uszkodzenia prostnicy z przedziurawieniem jej ściany. Zwrócono uwagę na trudności diagnostyczne i lecznicze, spowodowane późnym zgłaszaniem się chorych do szpitala oraz zatajeniem przez obu pacjentów faktu, że do urazu doszło w następstwie rękoczynów zadanych przez nich samych. 06/1997
Clinical observations A. Wójcik, A. Biernacki, J. Langowski:
Self-inflicted rectum injury as a cause of diagnostic and therapeutic difficulties. The paper presents two cases of rectum injuries accompanied by rectal wall punctures. The authors draw attention to diagnostic and therapeutic problems caused by late reporting to hospital and the fact that the patients had concealed the self-inflicted character of the injuries. numer: 06/1997 dział: Spostrzeżenia kliniczne M. Tochowicz, B. Oleś, T. Ludyga: Z I Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Naczyń Śl.AM w Katowicach Kierownik: prof. dr hab. K. Ziaja
Muszyca jelitowa spowodowana przez Calliphora vomitoria jako przyczyna ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Przedstawiono przypadek ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego spowodowanego inwazją plujki burczadło. 06/1997 Clinical observations M. Tochowicz, B. Oleś, T. Ludyga:
Intestial myasis caused by Calliphora vomitoria as a cause of appendicitis. The paper presents a case of acute appendicitis caused by Calliphora vomitoria.
numer: 06/1997 dział:Chirurgia dziecięca J.Sułko: Z Oddziału Ortopedii Kliniki Chirurgii Dziecięcej Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Wydziału Lekarskiego UJ w Krakowie, Kierownik: prof. dr hab. J.Grochowski
Ocena przezskórnego zespolenia w leczeniu złamań nadkłykciowych kości ramiennej u dzieci sposobem Sokołowskiego. Praca porównuje wyniki leczenia różnymi metodami 143 dzieci z przemieszczonymi złamaniami nadkłykciowymi kości ramiennej, w okresie 1974-1994. Dzieci były leczone zachowawczym nastawieniem i unieruchomieniem w opatrunku gipsowym, bezpośrednim wyciągiem za wyrostek łokciowy, operacyjnie z zespoleniem drutami Kirschnera, operacyjnie z zespoleniem drutami Kirschnera oraz jednoczesną rewizją dołu łokciowego, zachowawczym nastawieniem i przezskórnym zespoleniem drutami Kirschnera. Ta ostatnia metoda została zastosowana i po raz pierwszy opisana w 1937 roku przez polskiego chirurga, Tadeusza Sokołowskiego. Najlepsze wyniki (97% bardzo dobrych i dobrych) uzyskano w grupie dzieci, u których po wykonanym nastawieniu, przezskórnie zespolono złamanie drutami Kirschnera sposobem Sokołowskiego. Zachowawcze nastawienie i przezskórne zespolenie powinno być metodą z wyboru w leczeniu przemieszczonych złamań nadkłykciowych kości ramiennej u dzieci. 06/1997 Pediatric surgery J. Sułko:
Evaluation of transcutaneous fixation of supracondylar fractures of the humeral bone in children after the Sokołowski method. The paper presents a comparison between therapeutic results achieved while employing various methods in 143 children with unaligned supracondylar fractures of the humeral bone in the years 1974-1994. The management included conservative repositions of fractures with plaster cast immobilization or direct olecranon traction, surgical treatment with Kirschner wire fixation combined with cubital fossa revision, conservative reposition and transcutaneous fixation with Kirschner wire. The latter method was developed and described for the first time by a Polish surgeon, Tadeusz Sokołowski, in 1937. The best effects (97% of very good and good results) were achieved in the group where after reposition the fracture had been transcutaneosly fixated with Kirschner wires following the method of Sokołowski. Conservative repositioning and transcutaneous fixation should constitute a method of choice in treatment of unaligned supracondylar fractures of the humeral bone in children.