Guilty of

‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁن ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺠﺪ ﺿﺮار ﻣﻌﺮﻓﻰ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ وﺁﻟﻪ دﺳﺘﻮر داد ﺁن ﻣﺮآﺰ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﻣﺴﺠﺪ را ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ و وﻳﺮان آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و ﻣﺤﻞ ﺁن‬ ‫را ﻣﺮآﺰ رﻳﺨﺘﻦ زﺑﺎﻟﻪهﺎى ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻗﺮار دادﻧﺪ و ﻏﺎﺋﻠﻪ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺁن ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن ﺗﻮﺟﻴﻪﮔﺮ و دروغﺳﺎز‪ ،‬ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﺁرى! ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻪ )ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺮاى ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎن‪ ،‬هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻣﺴﺠﺪ در ﺷﺐهﺎى ﺑﺎراﻧﻰ‬ ‫و‪ (..‬و ﺗﺤﺖ ﺳﺘﺎر اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر زﻳﺒﺎﻧﻤﺎ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ دﺳﺖ‬ ‫ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ ،‬و اﺳﺎس ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻰ را ﻣﻮرد هﺠﻮم ﻗﺮار دهﻨﺪ‪ ،‬آﻪ دﺳﺘﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ وﺁﻟﻪ و‬ ‫هﺸﻴﺎرى ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﺰودى ﺁﻧﻬﺎ را رﺳﻮا آﺮد‪ ،‬و ﻣﺴﺠﺪﺷﺎن را ﻣﺴﺠﺪ ﺿﺮار و آﻔﺮ ﻣﻌﺮﻓﻰ و ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ را‬ ‫دروﻏﮕﻮ و ﺗﻮﺟﻴﻪﮔﺮ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻧﻤﻮد‪ ).‬ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ‪ ،‬ﺧﻄﺒﻪ ‪(١٥٦‬‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﻪى ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰان‬ ‫رﺳﻮل اآﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ وﺁﻟﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺳﺨﻦ ﻣﻰﮔﻔﺖ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻓﺮﻣﻮد‪:‬‬ ‫»از ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎى ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰان اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ‪ :‬ﺣﺮام ﺧﺪا را ﺑﺎ ﺷﺒﻬﻪهﺎى دورﻏﻴﻦ‪ ،‬ﺣﻼل ﻣﻰﺷﻤﺮﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺷﺮاب را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﺒﻴﺬ )ﺁب آﺸﻤﺶ( رﺷﻮﻩ را ﺑﻪ ﻧﺎم هﺪﻳﻪ‪ ،‬و رﺑﺎ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﺠﺎرت‪ ،‬ﺣﻼل ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‬ ‫ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻴﻬﺎت ﻇﺎهﺮ ﻧﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮ روى ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺰرگ ﺳﺮﭘﻮش ﻣﻰﻧﻬﻨﺪ‪«.‬‬ ‫ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮﺟﻴﻪﮔﺮ ﺑﺰرگ‬ ‫اﺷﻌﺚﺑﻦ ﻗﻴﺲ از ﺳﺮان آﻴﻨﻪﺗﻮز ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن ﺑﻮد‪ ،‬او ﺑﺮاى اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺧﺎم ﺧﻮد‪ ،‬در دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬ ‫اﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎن ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻧﻔﻮذ آﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﻇﺮﻓﻰ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪﻩ را ﭘﺮ از ﺣﻠﻮاى ﺧﻮش ﻃﻌﻢ و‬ ‫ﻟﺬﻳﺬ آﺮد و ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺁورد و ﺑﻨﺎم هﺪﻳﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم داد‪ ،‬ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ در‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ رﺷﻮﻩ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ او ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ هﺪﻳﻪ‪ ،‬ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎﻩ رﺷﻮﻩ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎم ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ :‬وﻗﺘﻰ اﺷﻌﺚ ﺁن ﺣﻠﻮا را ﺁورد ﻣﻦ از ﺁن ﺑﻪ ﻗﺪرى ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﺪم‪ ،‬آﻪ‬ ‫ﮔﻮﻳﻰ ﺁن را ﺑﺎ ﺁب دهﺎن ﻣﺎر ﺧﻤﻴﺮ آﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬اﺻﻠﺔ ام زآﺎة ام ﺻﺪﻗﺔ‪«...‬‬ ‫ﺁﻳﺎ هﺪﻳﻪ اﺳﺖ ﻳﺎ زآﺎت و ﻳﺎ ﺻﺪﻗﻪ؟ زآﺎت و ﺻﺪﻗﻪ آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﺮام اﺳﺖ‪.‬‬ ‫او ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻻ ذا و ﻻ ذاك و ﻟﻜﻨﻬﺎ هﺪﻳﺔ«‬ ‫»ﻧﻪ زآﺎت اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺻﺪﻗﻪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﺪﻳﻪ اﺳﺖ‪«.‬‬ ‫ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺁﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻖ دﻳﻦ ﺧﺪا )ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻪﮔﺮى( وارد ﺷﺪﻩاى آﻪ ﻣﺮا ﻓﺮﻳﺐ دهﻰ؟ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪﻩاى‬ ‫و هﺬﻳﺎن ﻣﻰﮔﻮﻳﻰ؟‬ ‫ﺖ اﻻَﻗﺎﻟﻴﻢ اﻟﺴّﺒﻌَﺔ ﺑﻤﺎ ﺗﺤﺖ اَﻓﻼآﻬﺎ ﻋﻠﻰ ان اﻋﺼﻰَ اﻟﻠّﻪ ﻓﻰ ﻧﻤﻠﺔ اَﺳﻠﺒﻬﺎ ﺟﻠﺐ‬ ‫»و اﻟﻠّﻪ ﻟَﻮ اُﻋﻄﻴ ُ‬ ‫ﺷَﻌﻴﺮة ﻣﺎ ﻓَﻌﻠﺘُﻪ«) ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ‪ ،‬ﺧﻄﺒﻪ ‪(٢٢٤‬‬ ‫»ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ اﮔﺮ اﻗﻠﻴﻢهﺎى هﻔﺘﮕﺎﻧﻪ را ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ در زﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎنهﺎ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ دهﻨﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را‬ ‫ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻮﺳﺖ ﺟﻮى از دهﺎن ﻣﻮرﭼﻪاى‪ ،‬ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﻨﻢ‪ ،‬هﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاهﻢ آﺮد‪ .‬و اﻳﻦ دﻧﻴﺎى ﺷﻤﺎ از ﺑﺮگ‬ ‫ﺟﻮﻳﺪﻩاى آﻪ ﺑﻪ دهﺎن ﻣﻠﺨﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺧﻮارﺗﺮ وﺑﻰارزشﺗﺮ اﺳﺖ‪«.‬‬ ‫اﻳﻦ اﺳﺖ ﻣﻮﺿﻌﮕﻴﺮى ﺳﺨﺖ اﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎن ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻘﻰ آﻪ رﺷﻮﻩ ﺁوردﻩ ﺑﻮد و‬ ‫ﻣﻰﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم هﺪﻳﻪ و ﺑﺎ ﺳﺘﺎر ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﺪهﺪ‪ ،‬و ﺁن ﺣﻀﺮت ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ او را ﻃﺮد‬ ‫آﺮد‪ ،‬و رﺷﻮﻩى هﺪﻳﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻨﮓ ﺻﻔﻴﻦ آﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﭙﺎﻩ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم و ﺳﭙﺎﻩ ﻣﻌﺎوﻳﻪ در ﮔﺮﻓﺖ و ‪ ١٨‬ﻣﺎﻩ ﻃﻮل‬ ‫آﺸﻴﺪ‪ ،‬ﻋﻤّﺎر ﻳﺎﺳﺮ ﺻﺤﺎﺑﻰ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ وﺁﻟﻪ ﺟﺰء ﺳﭙﺎﻩ اﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎن ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن هﻤﻪ ﻣﻰداﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ وﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﺎر ﻓﺮﻣﻮد‪:‬‬ ‫»ﺗﻘﺘﻠﻚ اﻟﻔﺌﺔ اﻟﺒﺎﻏﻴﺔ«‬ ‫»ﮔﺮوﻩ ﺳﺘﻤﮕﺮ و ﻣﺘﺠﺎوز ﺗﻮ را ﻣﻰآﺸﻨﺪ‪«.‬‬ ‫ﻋﻤﺎر در ﺟﻨﮓ ﺻﻔﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪ‪ ،‬و ﺑﺮاى ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪ آﻪ ﻣﻌﺎوﻳﻪ و‬ ‫ﭘﻴﺮواﻧﺶ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺳﺘﻤﮕﺮ و ﻳﺎﻏﻰ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻰدهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻤﺎر ﻳﺎﺳﺮ را آﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬