ται οπουδήποτε το χρειαζόταν. Στη διάρκεια των διαλειμμάτων έψαχνε μια προφυλαγμένη γωνίτσα, συνέδεε τις μπαταρίες του στο δίκτυο παροχής ρεύματος, γέμιζε καύσιμα τις δεξαμενές από τα ακροφύσια πλοήγησής του κι αφοσιωνόταν στο διαλογισμό των μηχανών. Στο μεταξύ η τελευταία φάση ακινησίας του ήταν πριν από οχτώ ώρες. Έκτοτε το Huros-ED-4 βρέθηκε στα πλέον διαφορετικά σημεία του γιγαντιαίου διαστημικού σταθμού, επιδεικνύοντας μεγάλο ρομποτικό ζήλο. Στις εξωτερικές περιοχές της στέγης, όπως ονόμαζαν το τμήμα που ήταν προσανατολισμένο στο ζενίθ, βοήθησε να αντικατασταθούν παλαιωμένα φωτοβολταϊκά με καινούργια, στο ναυπηγείο ρύθμισε τους προβολείς για το κατάστρωμα 2, όπου κατασκευαζόταν ένα από τα διαστημόπλοια για την προγραμματισμένη αποστολή στον Άρη. Στη συνέχεια το διέταξαν να κατέβει 100 μέτρα πιο χαμηλά, εκεί όπου ήταν στερεωμένα τα επιστημονικά ωφέλιμα φορτία πάνω σε βάσεις σαν κιγκλιδώματα, με την αποστολή να αφαιρέσει το ελαττωματικό έλασμα μιας συσκευής μέτρησης για τη διερεύνηση της επιφάνειας του Ειρηνικού έξω από το Εκουαδόρ. Μετά από πλήρη ανασυγκρότηση έλαβε τώρα την εντολή να εξετάσει μέσα στον διαστημικό λιμένα το βραχίονα κάποιου χειριστή εκεί, ο οποίος για ανεξιχνίαστους λόγους εγκατέλειψε την εργασία του κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας φόρτωσης. Για να πάει στο λιμένα, σήμαινε ότι έπρεπε να κατεβεί λιγάκι πιο κάτω κατά μήκος του σταθμού, και να φτάσει σε ένα δακτύλιο με διάμετρο 180 μέτρων και με οχτώ βάσεις για την προσγείωση και απογείωση διαστημικών λεωφορείων, καθώς και άλλες οχτώ για ανεμοπλάνα εκκένωσης. Αν ξεχνούσαμε ότι τα αγκυροβολημένα σκάφη δε διέσχιζαν το νερό αλλά το κενό, τα πράγματα στο δακτύλιο δε διέφεραν απ’ ό,τι γινόταν στο Αμβούργο ή το Ρότερνταμ, τα μεγάλα επίγεια λιμάνια, μέρος των οποίων άρα ήταν και οι γερανοί, γιγαντιαίοι ρομποτικοί βραχίονες πάνω σε ράγες, που ονομάζονταν χειριστές. Ένας από αυτούς διέκοψε στη μέση τη διαδικασία φόρτωσης ενός φορτηγού και επιβατηγού λεωφορείου, που σε λίγα λεπτά θα απογειωνόταν για τη Σελήνη. Όλα έδειχναν ότι δεν επρόκειτο για βλάβη. Ο βραχίονας έπρεπε να είχε λειτουργήσει, ωστόσο έμεινε εντελώς ακίνητος, πεισματικά σαν μηχανή, μετέωρος με τεντωμένους τους επενεργητές, ο μισός μέσα στο χώρο φόρτωσης του λεωφορείου κι ο μισός έξω, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να κλείσει ο ανοιχτός κορμός του σκάφους. Το Huros-ED-4 ακολούθησε τις προδιαγεγραμμένες διαδρομές του πλάι σε αγκυροβολημένα λεωφορεία, θαλάμους αποσυμπίεσης και συνδετικές σήραγγες, σφαιρικές δεξαμενές, κοντέινερ και βάσεις, για να φτάσει και στον ελαττωματικό βραχίονα, που έλαμπε ψυχρός μέσα στο α-
15
LIMIT sel_DD_Layout 1 26/10/2011 4:51 ΜΜ Page 15