Moppenvreter - november 2018 by Buro89

Uitgave: St. Koudekerke Samen | nummer 03

Dorpskrant Koudekerke & Dishoek

Colofon

Voorwoord

Voor u ligt alweer de 3e editie van de Moppenvreter. Goed gevuld en met veel dank aan de vrijwilligers die de stichting helpen met het ontwerpen, interviewen, fotograferen, controleren en bezorgen ervan. Met z`n allen proberen we er een informatief en leuk naslagwerk van te maken. Nieuw vanaf deze editie zijn o.a. een aanvulling vanuit Stichting Dorpsraad Koudekerke en een stukje geschiedenis van Koudekerke. Wij hopen dat u veel leesplezier hieraan beleeft. Heeft u een tip of wilt u een vereniging starten, maar bent u nog op zoek naar ondersteuning? Weet ons te vinden!

Naar een idee van: Anne Kluijfhout Eindredactie: Ruud Jobse Redactie: Ruud Jobse, Anne Kluijfhout redactie@koudekerkesamen.nl Foto’s: Johan Katerberg Fotografie Omslag: Johan Katerberg Fotografie Verslaggeving: Angela Hoogesteger Druk: Drukkerij van Keulen Vormgeving: Anne Kluijfhout Coverfoto: Eveline Ravays-Freriks, © Johan Katerberg Fotografie De Moppenvreter is de dorpskrant van Koudekerke & Dishoek, verschijnt 2x

Wij wensen u alvast mooie feestdagen toe en een fantastisch nieuwjaar. Wees goed voor uw mede-Moppenvreter en help elkaar om van deze periode weer een mooie herinnering te maken.

per jaar en is een uitgave van Stichting Koudekerke Samen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, door middel van druk, fotokopieën, geautomatiseerde gegevensbestanden of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Met vriendelijke groet, Maurice Stougje

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Voorzitter Stichting Koudekerke Samen

Mijn leven is een pretpakket Verslaggeving: Angela Hoogesteger

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Els van Fraassen uit Dishoek werkte ruim 45 jaar in de reisbranche. Een vrouw van de wereld, die actief in het leven staat. “Ik klets de oren van je hoofd; dat zit in mijn systeem en is ontstaan vanuit mijn werk.” Ze is maatschappelijk betrokken en ontmoetingen met mensen inspireren haar. “Ik voel me positief en tevreden, maar kan me ook wel eens ergeren en opwinden over zaken en dat wordt niet minder als je ouder wordt” zegt Els. “ Maar ik heb niks te klagen, ben gezond en vind het leven een pretpakket”.

Els is geboren in Kloetinge. Vervolgens verhuisde ze via Middelburg naar Vlissingen, waar ze later ook met haar - in 2016 overleden - man Adri heeft gewoond. Bekend van het touringcarbedrijf van Fraassen. Els vertelt hoe het ooit begon: “In 1930 begonnen Adri’s vader en zijn broer een touringcarbedrijf, waar Adri ook ging werken na een carrière als zeeman”. Ook Els stapte in het bedrijf en ze richtten tevens een reisbureau op, dat uitgroeide tot 12 reisbureaus door heel Zeeland. Uiteindelijk werd er een BV opgericht met Holland International, waaraan hun aandeel in 2000 volledig is overgedragen. Er was geen tijd voor saaie momenten; zo werden er ook 6 motorboten verhuurd en een door hen zelf gebouwd restaurant gerund, waar tussendoor ook de nodige diploma’s voor behaald werden. In 1996 zijn Els en haar man in Dishoek komen wonen. Els vindt het er super om te wonen. “Het is echt een toplocatie aan zee, de duinen en buiten. Een echte Zeeuw houdt van water. Mooier kan je niet wonen”. Els zegt dat ze vroeger vaker naar de zee ging dan tegenwoordig, nu ze zo dichtbij woont. “Ik ben nogal lui aangelegd”, grapt ze.

Uit de oude doos

Els roeit in haar vrije tijd bij de seniorenafdeling van Roeivereniging Honte in Middelburg. Ze doet dit al 15 jaar. Toen ze iets minder ging werken is ze lid geworden. Het leek haar altijd al leuk, maar de tijd ontbrak. “Ik ga altijd één morgen in de week, we hebben een leuke gemengde club die inmiddels vrienden geworden zijn. We roeien zo’n 12 kilometer en sluiten af met gezellig koffiedrinken op het vlot. Ook gaan ze jaarlijks met 12 personen een lang weekend roeien in Wartena, Friesland. De boten gaan mee en bij aankomst gaan ze gelijk roeien, wat een heel weekend doorgaat tot op de dag van vertrek. “Zo lang ik nog in en uit de boot kan komen, ga ik hier zeker mee door.” Naast dat ze graag dingen organiseert, is Els ook lid van een kookclub. Wegens het ontbreken van een vaste locatie, koken ze om de beurt bij elkaar thuis. Ieder jaar is er bij Els thuis een barbecue waar de mannen ook mee naar toe mogen komen. Ook komen ze bij haar thuis samen met kerst, waar Els in haar schuur een tafel dekt. “Er is verwarming, we hebben daar dan feest samen. Afgelopen kerst heb ik samen met iemand uit de kookgroep voor 20 personen een vijfgangenmenu gemaakt. Els is een echte gezelligheidseter, maar Koudekerkse Moppen, nee die heeft ze nog nooit geproefd. Ze is dol op dieren. Ooit kreeg ze van een van de meisjes van het reisbureau een doos met een katje. Vanaf dat moment heeft ze altijd katten gehad. Momenteel heeft ze er twee. Ook is Els dol op paarden. Een tijd terug heeft ze op een Zeeuwse knol “gereden” (stapvoets een rondje!). “Je komt er bijna niet op, maar als je zit is het alsof je in een zetel zit voor de open haard. Fantastisch!” Ringrijden vindt ze dan ook een feestje om mee te maken. Met een klein comité organiseren ze in de wintermaanden activiteiten voor de Dishoekers; ooit door haar man bedacht met het doel elkaar te leren kennen. “Natuurlijk zie ik dingen veranderen en komen er nieuwe bewoners bij en tweedehuizenbezitters. Dat maakt het juist zo leuk! Ik mail met iedereen. Ik heb ruim 100 adressen”. Els staat graag in contact met de jongere generatie. “Zolang die mij er nog bij vragen, ben ik zo trots als een Pauw!” 

Op de kruising van de Stationsstraat en de Tramstraat staat een ‘transformatorhuisje’ opgefraaid met schilderingen en attributen van een tram. Waarom eigenlijk? De Moppenvreter vroeg het na bij Toon Franken van Het Zeeuws Archief:

Foto: © Ruud Jobse, 2018

“De Stationsstraat in Koudekerke was tussen 1906 en 1937 het centrale punt van het trambedrijf van de Stoomtram Walcheren NV, met halte, rangeerterrein, remise, werkplaats, directeurswoning, kantoor en personeelswoningen. Hier kwamen de spoorlijnen vanuit Middelburg en Vlissingen samen en kon verder gereisd worden via Biggekerke en Westkapelle naar eindstation Domburg.”

Foto: © koudekerke.info

Prentbriefkaart: © Zeeuws Archief, Zeeuws Genootschap, Zelandia Illustrata, nr 511, 1905/1915

5 vragen aan...

Eveline RavaysFreriks

Foto: ÂŠ Johan Katerberg Fotografie

Een podium voor de vrijwilligers van Koudekerke & Dishoek. Waarom is het zo leuk om vrijwilliger te zijn en wat is hun drijfveer? Wie ben je? Ik ben Eveline Ravays-Freriks. Hoe ben je verbonden met Koudekerke? Ik ben verbonden met Koudekerke omdat ik daar met veel plezier woon en werk. Ik ben in Koudekerke getrouwd in het voormalige gemeentehuis aan het Dorpsplein, mijn kinderen zijn er geboren en een groot deel van onze dierbare vrienden wonen eveneens in dit mooie dorp. Last but not least zijn we de trotse huurders van een prachtig gelegen moestuin op het volkstuinencomplex aan de Keiweg met uitzicht op de duinen. Wat voor vrijwilligerswerk doe je? Ik vind vrijwilligerswerk een te groot woord voor de bescheiden bijdrage die ik lever als mede-coĂśrdinator van dit complex. Ik voer de ledenadministratie en onderhoud deels het contact met het bestuur en mede-tuiniers van de vereniging. Waarom doe je het? Ik ben er min of meer ingerold. De tuinen zouden alleen bestaansrecht houden als een vereniging het beheer van de gemeente zou overnemen. Logisch voor mij om een steentje te gaan bijdragen als je zelf graag wil blijven tuinieren. Waar word jij nou echt blij van in Koudekerke? Ik word blij als ik met mijn handen in de aarde kan wroeten. Als ik zie dat er schoolkinderen naar hun eigen schooltuintje komen, als er zich jonge mensen aanmelden om een tuin te huren en er lol in hebben om buiten te zijn om zich door wat inspanning te ontspannen. Want er zijn nog enkele hele en halve tuinen te huur voor een heel klein bedrag. En van hondenbezitters die een hondenzakje gebruiken.

De stichting geeft antwoord...

Wie is Koudekerke Samen? Wat drijft hen? En waarom doen ze wat ze doen? Elke editie stelt onze redactie een vraag. Deze keer:

De stichting gaat én staat voor verbinding… Dat is het begin van onze missie. Hiermee bedoelen we dat KouS een centrale plek zoekt op Koudekerke om er voor te zorgen dat u vanuit 1 locatie alles kunt vinden wat u op het dorp kunt tegenkomen. Vrijwilligers maken mogelijk dat onze site koudekerkesamen.nl, de Moppenvreter, evenementen als de Nacht van Kou, Koningsbal, Kunstroute, Brica-Brac, kofferbakverkoop, Sinterklaasviering, KouS netwerkavonden allemaal kunnen bestaan. Ook helpt KouS bij opstart, begeleiding en samen brengen van verenigingen. Maar u zult begrijpen dat de stichting behalve vrijwilligers, ook inkomsten nodig heeft om uitgaven hiervoor te kunnen doen. Het voortbestaan van de stichting en haar platform is daarmee enorm afhankelijk van donaties, ondanks dat de stichting vanaf de eerste dag probeert haar eigen broek op te houden. Vindt u het leuk om de Moppenvreter te blijven ontvangen, om de website met onze agenda te blijven bezoeken, de leuke evenementen bij te blijven wonen op Koudekerke? Help de stichting met een donatie! Elke donatie van elke grootte is welkom! Op de achterzijde van deze Moppenvreter leest u hoe u de stichting kunt ondersteunen. Vindt u het leuk als vrijwilliger een bijdrage te leveren aan het werk van KouS? Geef het snel door via info@koudekerkesamen.nl

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Wat doen jullie met geld van donaties?

Zesde generatie “Ik ben Marisa de Later en woon als zesde generatie van de familie in Koudekerke. De boerderij Sint Anthonijshoek is omstreeks eind 1800 in het bezit van onze familie gekomen. Ik vind het vooral bijzonder om in hetzelfde huis te wonen als mijn voorouders; en dat we al 6 generaties lang hetzelfde beroep uitoefenen. De laatste jaren zijn er nogal wat takken toegevoegd aan het bedrijf. Ik ben trots op hetgeen mijn familie hier heeft opgebouwd en daarom heb ik het familiebedrijf overgenomen toen ik de kans kreeg. Dit zijn ook de redenen dat mijn opa, moeder en ik dus in Koudekerke zijn blijven wonen. We wonen hier mooi, met 3 generaties bij elkaar op de boerderij”.

Alvast bedankt voor uw hulp! Wilt u ook met uw familie op de foto in de Moppenvreter? Mail redactie@koudekerkesamen.nl 10

De Bermuda Broers

Voordat ze in Dishoek belandden, woonde het vierkoppige gezin een aantal jaren in Koudekerke en daarvoor in Vlissingen en Leiden. Voor het werk van hun vader bij Amels verhuisde het gezin in 2007 van de randstad naar het Zeeuwse platteland, waar de jongens maar wat blij om zijn. Ze moeten er niet aan denken om weer in een drukke stad te wonen. Ondanks dat het ietsiepietsie verder fietsen is naar school, zien de jongens vooral voordelen aan het wonen in Dishoek: vanwege de ligging bij het strand en de natuur. Binnen twee minuten zijn ze in het bos. Wel moest Quint even wennen niet meer bij zijn beste twee vrienden in de straat te wonen. “In het Koningshof in Koudekerke waar we eerst woonden, liep iedereen altijd in en uit bij elkaar”.

Verslaggeving: Angela Hoogesteger

Rex (14) en Quint (12) Caminada - ook wel bekend als de Bermuda broers - wonen sinds 2016 samen met hun ouders en hond Laddie (9) in Dishoek. De Moppenvreter is altijd nieuwsgierig en ging op zoek naar de herkomst van hun bijzondere bijnaam.

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Zeilvirus

Naast school en alle beslommeringen die tieners typeren, hebben de twee broers een niet-alledaagse hobby passie is een beter woord - zeilen! Rex vertelt: “Het is er gewoon met de paplepel ingegoten”. Quint voegt toe: “Papa en mama hebben heel veel met ons naar het Veerse meer gereden”. Beide jongens zijn begonnen met leren zeilen in een Optimist (type zeilbootje, red.). Rex vertelt dat hij daar veel wedstrijden in heeft gevaren en daardoor geleerd heeft wat wedstrijdvaren echt is. Drie jaar geleden is Rex overgegaan op een catamaran. Vrijwel elk weekend een wedstrijd. “Je zeilt in een catamaran altijd als duo”, vertelt Rex. Ook Quint is begonnen in de optimist en ging later met zijn vader over op een Laser. Er werden daar ook wedstrijden georganiseerd met vaders en hun kinderen en toen hebben ze een keer een eerste plek behaald. Dit zorgde ervoor dat ook Quint het zeilvirus te pakken kreeg. Na meerdere malen met de Laser te hebben gevaren, ging ook hij met een Optimist varen en daarnaast voor één seizoen met de Catamaran. Af en toe zeilen de jongens nog samen. Maar soms zeilt Rex ook met een vriend. De jongens zijn lid van Catclub Zeeland, een zeilclub aan het Veerse meer.

America’s Cup

Trots vertellen de zeiljongens over hun Bermuda-reis. Nadat ze een zelfgemaakt filmpje hadden ingestuurd en tot een grote verbazing werden uitgekozen, mochten ze in juni 2017, samen met twee clubgenootjes van

Catclub Zeeland, een gave reis maken. Via New York vlogen ze naar Bermuda om mee te doen met de Hobie Wave Regatta tijdens de America’s Cup. De Hobie Wave Regatta was onderdeel van een educatief programma voor kinderen. De America’s Cup is de oudste prijs in de internationale zeilsportwereld en dateert uit 1851. Tegenwoordig worden de races gevaren met hele grote, snelle catamarans. Het is de Formule 1 in het zeilen aldus de zeiljongens. De jongens glunderen wanneer ze erover vertellen en het door hun moeder gemaakte fotoboek wordt er trots bijgehaald. Via hun trainer had ze gehoord dat er ingeschreven kon worden voor die wedstrijd middels een filmpje, vertelt Rex. “Je moest een filmpje maken en uitleggen wat je allemaal met zeilen had en waarom je daar naar toe wilde”.

Alles uit de kast

Aangezien de jongens het pas op de avond voor de deadline zagen, moest er snel geïmproviseerd worden en werd diezelfde avond nog het filmpje gemaakt. “We waren erg verbaasd dat ook wij, net als onze twee clubgenootjes meemochten”, zegt Rex. Hoe toevallig dat de twee gekozen Nederlandse teams uit dezelfde vereniging kwamen. Rex en Quint vertellen dat er in totaal 12 teams meededen. Andere teams kwamen o.a. uit Engeland, Australië, Nieuw Zeeland en de VS. “Toen we hoorden dat wij mee mochten doen, waren we heel blij natuurlijk en die vliegtickets kostten wel veel geld, dus toen gingen we gelijk klusjes doen”, vertelt Rex. Ze haalden alles uit de kast en voerden samen campagne in opvallende outfits die door hun vader werden bedacht. Quint vult aan: “Zo gingen we bij de buren langs om te vragen of we het gras konden maaien.” Ook wasten de jongens auto’s en gingen afval prikken bij basisschool de Sprong. Het doel was zoveel mogelijk geld op te halen om de vliegtickets te kunnen betalen. Wat uiteindelijk is gelukt, mede door sponsoring van bedrijven.

Eerste keer

Tijdens de reis werden de jongens vergezeld door hun vader. “Omdat er maar beperkt onderdak was, bleef mama thuis om kantinedienst bij de voetbalclub VCK te draaien”, lacht Quint. In totaal waren er in Bermuda drie racedagen met 24 wedstrijden van ongeveer 45 minuten. Uiteindelijk leverde het de jongens een vijfde plaats op. Rex: “Er was ook grote tribune gebouwd in Bermuda en de laatste dag hebben we ook langs al het publiek gevaren, dat was erg spectaculair”. Ook was er nog tijd om tijdens de trip een kort bezoekje te brengen aan New York, waar ze o.a. Times Square bezochten. Het was de eerste keer buiten Europa en de langste vliegreis die ze ooit hebben gemaakt. De broers blijken naast zeilen nog een passie te hebben. Quint begint: “Het is mijn droom om de wereld waterbewust te maken en vervuiling door plastic te stoppen. Want plastic is troep en het probleem kan steeds groter en groter worden”. Quint en Rex zijn allebei lid van de Dutch Wave Makers, een groep die probeert mensen hiervan bewust te maken. Ze zijn in aanraking gekomen met deze groep door hun zeilavontuur. Het is een heel groot netwerk die door allerlei activiteiten en ook via social media communiceren om de wereld waterbewust te maken.

Boodschap

De broers maken op social media filmpjes om te zeggen: weg met die rietjes en raap plastic op als je het op straat ziet liggen. Ook in Dishoek valt het ze op dat er meer troep ligt op straat. Quint stoort zich hier enorm aan. Hij onderneemt dan ook gerichte acties om plastic gebruik te beperken. Zo heeft hij de dame van de kantine bij VCK aangesproken op het gebruik van plastic bekertjes. Maar ook Rex is hier bewust mee bezig. Tijdens een BBQ met al zijn klasgenoten was iedereen welkom mits eigen mok, bord en bestek meegenomen werd. De broers merken dat hun acties effect hebben. Er gaan radertjes draaien bij mensen. Ze horen terug dat mensen vaak aan de jongens moeten denken wanneer ze afval zien op straat en rapen het dan sneller op. Quint heeft nog wel een boodschap voor de mensen thuis. “Ruim plastic op als je het ziet!” 

Koudekerke.info

Buitenplaats ‘Der Boede’ Tekst: Sjoerd de Nooijer, koudekerke.info

De eerste vermelding van de naam ‘Der Boede’ dateert uit 1188. Het is aannemelijk dat er toen al een bos lag en ‘Der Boede’ als houten nederzetting al enig aanzien had. Aan het eind van de dertiende eeuw had het plaats gemaakt voor een stenen huis, dat gestaag uitgroeide tot een fraai ridderslot met slotgracht. In 1361 namen de uit Leuven afkomstige adellijke bewoners van het slot de naam Der Boede aan. Voor de aanleg van de slotgracht en ophaalbrug kregen ze toestemming van de graaf, van wie ze ook de taak hadden gekregen om belasting te innen en de lokale bevolking te beschermen tegen allerlei gespuis dat door de woestenij trok. Rond 1700 kende het slot een periode van voorspoed en was het eigendom van de heer Jacob Nachtegaal die onder andere burgemeester van Vlissingen was. Hierna kwam het via vererving in handen van het burgemeestersgeslacht Van der Mandere. Uit die tijd stammen diverse fraaie afbeeldingen van ‘Der Boede’.

Familielandgoed

In 1745 werd het slot door brand verwoest waarna Jacob van der Mandere door de Antwerpse architect Van Baurscheit een nieuw huis liet ontwerpen. Deze ontwierp ook het stadhuis te Vlissingen, dat later bekend zou worden als het ‘Van Dishoeckhuis’ en in 1986 werd gesloopt. Ondanks de vele overeenkomsten tussen beide gebouwen was ‘Der Boede’ bescheidener van omvang en bestaat het nog steeds. Het werd in 1752 opgeleverd en kreeg een barokke tuinaanleg. Via diverse notabelen kwam het in handen van de adellijke familie van Abraham Van Doorn, die de hoogste regeringspost in Zeeland bekleedde. Hij maakte er een familielandgoed van en liet onder andere het huidige ijzeren toegangshek plaatsen en een landschappelijke tuin aanleggen. Nadat de buitenplaats via vererving eigendom werd van de familie Lantsheer kwam het in 1905 wederom in handen van de familie Van Doorn. In 1924 waren zij door economische redenen genoodzaakt om het te verkopen en zo dreigde voor het eerst in de geschiedenis van ‘Der Boede’ sloop en herverkaveling. Niet lang hierna, in 1940 werd, tijdens de bezetting door de Duitsers, het landgoed gevorderd om als huisvesting voor Wilhelm Münzer en zijn staf te dienen. Tijdens deze periode is het originele interieur grotendeels beschadigd. Na de inundatie werd ‘Der Boede’ gebruikt voor de opvang van repatrianten en oorlogsinvaliden. Later kwamen er ook verplegings- en zorgbehoevenden uit de directe omgeving wonen waardoor in 1949 het eerste verpleeghuis van Nederland ontstond. In 1953 werden twee verpleegvleugels aan het hoofdgebouw toegevoegd en werd het door H.M. Koningin Juliana geopend. Zij schonk een koppel herten aan het nieuwe hertenkamp, dat op een van de naoorlogse vista’s is gerealiseerd.

Het gebouw werd in de volgende decennia steeds verder aangepast aan de veranderende zorgfuncties waardoor het oorspronkelijke interieur verloren ging en pas bij de renovatie van 2005 weer werd teruggebracht in haar oorspronkelijke vorm. 

5 vragen aan...

Johan Katerberg

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Een podium voor de vrijwilligers van Koudekerke & Dishoek. Waarom is het zo leuk om vrijwilliger te zijn en wat is hun drijfveer? Wie ben je? Mijn naam is Johan Katerberg. Ik woon met mijn vrouw en 2 dochters in Koudekerke. Hoe ben je verbonden met Koudekerke? Mijn vrouw is oorspronkelijk een Walcherse. Wij hebben elkaar in Brabant ontmoet waar wij beiden werkten en waar we een gezin kregen. Toen onze jongste geboren was wilde mijn vrouw graag terug naar Zeeland. We zijn terechtgekomen in Koudekerke. Wat ons trok was dat het een heel open dorp is, kleinschalig maar toch dichtbij Middelburg en Vlissingen. Inmiddels woon en werk ik hier alweer 4 jaar met veel plezier. Ik voel me hier thuis. Wat voor vrijwilligerswerk doe je? Ik maak de foto’s voor de Moppenvreter. Daarnaast ben ik lid van de dorpsraad. Waarom doe je het? Koudekerke is een mooi dorp. Toen ik hier 4 jaar geleden kwam wonen merkte ik dat ik daar iets aan wilde bijdragen. Van nature ben ik iemand die graag mensen en organisaties (verenigingen) samenbrengt, omdat ik geloof dat je samen veel meer kunt! De doelstelling die Stiching Kous heeft, namelijk om inwoners te verbinden, sprak me daarom direct aan. Via via ben ik in contact geraakt met de redactie van de Moppenvreter. Inmiddels zijn we met z’n vijven. Een erg leuk team waarin we elkaar aanvullen en lol hebben. Met mijn foto’s wil ik mensen die elkaar wellicht in het dagelijks leven niet tegenkomen een stukje dichter bij elkaar brengen. Door hun verhaal een gezicht te geven wil ik mensen inspireren. Waar word jij nou echt blij van in Koudekerke? Koudekerke is gewoon een gezellig dorp. Dat je op weg van de bakker naar huis 5 bekenden tegenkomt die je enthousiast begroeten maakt me blij. Zeeuwen zouden stug en gesloten zijn. Ik kan je zeggen dat ik dat hier totaal niet zo ervaar!

En het kwam goed Verslaggeving: Angela Hoogesteger

Twee dertigers met twee jonge kinderen, die Utrecht verlaten en hun Bed & Breakfast droom zien uitkomen in het prachtige landhuis Der Boede in Koudekerke. Daar zit een mooi verhaal achter. Verslaggever Angela Hoogesteger in gesprek met een stel dat durft. In december 2017 zijn Jorien Verdijk (36) en Jorn de Boer (36) samen met hun dochters Annabel (2) en Flore (0) in Der Boede komen wonen. Zowel Jorien als Jorn groeiden allebei op in een liefdevol gezin met een pure werkersmentaliteit. Misschien wel doordat hun ouders altijd op safe speelden, ontstond bij hen de motivatie om out of the box te denken en hun dromen écht na te jagen.

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Dagdromen

Tot zijn 18e woonde Jorn in Drenthe; Jorien komt uit Brabant. Ze leerden elkaar kennen in de sportschool in Utrecht. Toen ze bijna klaar waren met het opknappen van hun eerste gezamenlijke woonhuis nabij Utrecht was Jorn alweer aan het dagdromen, op huizensite Funda. Jorn: “Vooral bijzondere panden hadden onze interesse. Van een bijzondere woonboerderij ging de zoektocht over in een landgoed. Zo kwam ik Der Boede tegen. Ik vond het heel bijzonder. De buitenkant was al gerestaureerd maar de binnenzijde was voornamelijk casco en ik dacht: hier kunnen wij een eigen draai aan geven. Ook Jorien was gelijk enthousiast, mede door het mooie plekje vlakbij het strand, Middelburg, Vlissingen en Veere. Genoeg levendigheid rondom dus.”

Never nooit

Medio Maart 2017 stapten ze vanuit Utrecht de auto in om te komen kijken naar het landhuis. Daarna lieten ze het een tijdje rusten. Nadat het toch weer begon te kriebelen, besloten ze ervoor te gaan. Jorien: “Maar wel met het

idee: Dit gaat ons never nooit lukken. Maar we zien wel hoever we komen en doen een bod: nee heb je en ja kun je krijgen.” Het stel besloot om tijdens de zomer op vakantie naar Zeeland te gaan en het zo weer een beetje te ervaren en te proeven. Ze hadden een nieuwe afspraak, welke op het laatste moment niet doorging omdat Der Boede net verkocht leek. Jorien: “We merkten dat we verdrietig waren en dat we het jammer vonden dat het net aan ons neus voorbij ging. Gelukkig werden we niet al te lange tijd opgebeld en kregen we toch nog de kans om Der Boede te kopen. Ze hadden een korte tijd om hun eigen huis in Utrecht te verkopen; wat spannend was aangezien Jorien ook nog eens hoogzwanger was. “Alles verliep eigenlijk heel snel en het voelt een beetje meant to be”, aldus Jorien. “Want toen we te horen kregen dat de tweede bezichtiging niet door zou gaan, zei ik: wacht maar, het komt goed. En het kwam het goed.” Jorien is huisarts en inmiddels waarnemend huisarts in een praktijk in Middelburg en werkt ook diensten op de huisartsenpost in Vlissingen. Ook valt ze in bij ziektes en vakanties. Jorn heeft een eigen bedrijf in de IT. Hij werkt veel vanuit huis en op locatie. Jorn en Jorien willen in Der Boede een Bed & Breakfast gaan runnen, in combinatie met het werk dat ze nu doen. Ze wonen zelf op de begane grond. Het idee is om boven 5 Bed & Breakfast kamers te openen.

Combinatie

Ondanks dat ze met veel plezier werken, ambiëren ze ook wel een leven waarbij ze wat meer kunnen genieten van het gezin, het thuis zijn en de omgeving. Ze hopen dat deze combinatie hen dit gaat brengen. Jorien: “Ik had altijd al de wens om een Bed & Breakfast te beginnen, maar dacht altijd: dat doe ik als ik 50-plus ben ofzo. Ik dacht meer aan 2 of 3 kamers. Ik had dit nooit van tevoren bedacht.” “We hopen wel dat de Bed & Breakfast in 2019 kan gaan starten, maar we gaan het waarschijnlijk gefaseerd doen. We kunnen niet het hele pand in één keer opknappen.” Ze willen langzaamaan leren wat er allemaal komt kijken bij het runnen van een Bed & Breakfast en hoeveel tijd

in alles gaat zitten. Hoe ze het precies allemaal gaan invullen, zal zich vanzelf uitwijzen. “We gaan het allemaal ervaren, ook hoe het is om ons huis te delen met gasten en zullen aldoende hier een balans in moeten vinden.”

Nieuw leven inblazen

Het besluit om naar zeeland te verhuizen was voor Jorn en Jorien een behoorlijke stap. “We kenden helemaal niemand hier, we hadden hier geen vrienden, kennissen en familie. Ondanks dat onze keuze door vrienden begrepen wordt, kwam regelmatig de vraag voorbij: waarom dan helemaal in Zeeland? Maar uiteindelijk snappen ze wel wat we willen: Der Boede weer nieuw leven inblazen en hier weer wat moois van maken en er mensen van laten genieten.” Het stel had het in Utrecht prima naar hun zin, met een huis dat net klaar was, een grote vriendengroep en leuk werk. Jorien: “Het werk van Jorn gaat gewoon door hier voor dezelfde opdrachtgevers, maar ik moest het allemaal opzeggen. Dit is een ontzettend leuke uitdaging, maar we moeten best wel wat concessies doen. Als je bepaalde deuren wilt openen, moet je ook sommige sluiten en dat is jammer maar hoort er ook een beetje bij.” In de verbouwing, het landgoed en hun nieuwe bedrijf gaat veel tijd en energie zitten. Voordat de kinderen geboren waren, genoten Jorn en Jorien erg van bijzondere vakanties. Zo hebben ze mooie herinneringen aan hun reizen naar Madagaskar, Egypte en trips met de Volkswagen-camper. Beiden: “De komende jaren willen we vooral veel mooie herinneringen maken op Der Boede.”

Voorrecht

Na veel tijd gestopt te hebben in de verbouwing van hun huis in Utrecht hadden ze gehoopt wat meer rust te krijgen en weer wat meer op pad te kunnen gaan. “Maar dat ziet er nu natuurlijk niet meer in,” lachen Jorien en Jorn. “Dat is niet erg, want we maken bewuste keuzes. We hebben echt gekeken naar wat we het leukste en het belangrijkste vinden op dit moment. We doen dit echt met zijn vieren. Je moet er ook echt samen voor gaan.” Het gezin vindt het een voorrecht om hier te mogen wonen. Jorn: “Wij proberen van het leven te genieten,

niet te zwaar te tillen aan serieuze zaken en houden van uitdagingen. Wij gaan avonturen niet uit de weg en zijn niet bang om risico’s te nemen. Wij kijken met vertrouwen naar de goede dingen en vergeten wellicht de tegenslagen.” Dat kan Jorn wel wat makkelijker dan ik zegt Jorien. “We moeten er hard voor werken, maar zolang we gezond zijn gaan we ervoor en op het moment dat er iets zou tegenzitten in ons gezin, familie of werk dan zien we dat wel weer op dat moment.”

Ze staan optimistisch in het leven. “Ik word niet zo snel chagrijnig als het slecht weer is of als het een keer tegenzit”, zegt Jorn.. Jorien tegen Jorn: “Jij staat ook wel heel erg voor als je iets wil kan je dat ook bereiken als je het maar probeert, je moet het gewoon doen.” Jorien en Jorn voelen zich op hun gemak in Koudekerke en zijn goed ontvangen. Ze willen de gemeenschap graag leren kennen. “De mensen mogen weten wie wij zijn en wat we van plan zijn.” Naast dat ze het pand ook commercieel willen gaan uitbuiten, staan Jorien en Jorn open voor allerlei initiatieven. “Dan leer je mensen kennen en daarmee krijg je ook een leuk netwerk en dat is gezellig”, zegt Jorn.

“ Wat ons betreft staat de deur open ” Die tuin en de hertjes

“Wij komen als nieuwkomers maar even binnenvallen en merken dat Der Boede voor de mensen in Koudekerke echt veel betekenis heeft. Het leeft echt en dat vinden we bijzonder. Het lijkt ons ook heel leuk om dit te delen, zodat anderen hiervan kunnen meegenieten, want het is zonde omdat voor jezelf te houden,” aldus Jorien. “Neem nou de tuin en de hertjes, het is fijn dat ook andere mensen hier plezier aan beleven. We hebben hier al vaker over nagedacht en we zouden in de toekomst graag iets voor de gemeenschap betekenen.” Ideeën zijn o.a. het houden van een kerstmarkt, of het verstoppen van paaseieren met Pasen, een zomerfeest, winterfeest, een spelletjesdag of het aansluiten bij de jaarlijkse ‘durpsrun’. “Er zijn veel mensen die het erg vinden dat er zoveel bomen gekapt zijn,” zegt Jorn. “Dat was voor onze tijd, maar wij zouden het heel graag weer willen laten opbloeien en dat het weer echt een mooi landgoed gaat worden.” Jorien vult hem aan: “Wat ons betreft staat de deur open”. 

Foto: © Angela Hoogesteger 26

5 vragen aan...

Wilma Waters

Wie ben je? Ik ben Wilma Waters, gepensioneerd fysiotherapeut. Hoe ben je verbonden met Koudekerke? Als meisje van 7 kwam ik met mijn ouders en broers uit Brabant voor het eerst naar Dishoek met vakantie, voor een week. Dat werden er later 3 en zelfs 4 weken per jaar, decennia lang. Mijn hart bleef in Zeeland. In 2004 heb ik een woning gekocht aan de Westerscheldelaan, waar ik sinds 2005 woon. Mijn verbinding met Dishoek is vast, hecht en lang. Wat voor vrijwilligerswerk doe je? Als lid van de werkgroep van de Toeristenkerk Dishoek houd ik me voornamelijk bezig met het inplannen van de koren. Verder beheer ik als penningmeester de kas. Tijdens de diensten assisteer ik de voorganger. Ook zit ik in de evenementencommissie van de Sint Jacobskerk in Vlissingen en collecteer ik voor de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind. Waarom doe je het? Omdat ik graag met mensen in contact blijf en het toch ook wel belangrijke instanties zijn. En ik mag tijdens de werkzaamheden, genieten van de prachtige concerten. Het collecteren doe ik mede omdat wij een nichtje hebben dat gehandicapt is. Waar word jij nou echt blij van in Koudekerke? Eigenlijk van hele banale dingen, zoals mijn was buiten hangen en ’s avonds op bed de frisse lucht nog ruiken in mijn lakens. De prachtige luchten, met een forse bries door mijn haren wandelend op het strand met mijn twee hondjes. Het uitzicht vanuit mijn huis, de hazen zien springen, de reeën op het fietspad en in het bos.

Foto: © Johan Katerberg Fotografie

Een podium voor de vrijwilligers van Koudekerke & Dishoek. Waarom is het zo leuk om vrijwilliger te zijn en wat is hun drijfveer?

Dorpsraad Koudekerke

Bespiegeling over afspiegeling Tekst: Guido Herwig

Bijna twee jaar ben ik inmiddels voorzitter van het bestuur van de Stichting Dorpsraad Koudekerke. Uiteraard heb ik enige tijd nodig gehad om thuis te raken in de taken en werkwijze van de dorpsraad en om de mensen en organisaties te leren kennen waarmee de dorpsraad te maken heeft. De dorpsraad wil de belangen van Koudekerke en Dishoek behartigen en gesprekspartner zijn voor de gemeente en andere organisaties. De dorpsraad kijkt daarbij niet naar individuele belangen, maar naar zaken die van algemeen belang zijn voor de inwoners en voor de ontwikkeling van het werkgebied. Sinds ruim twee jaar werkt de dorpsraad samen met andere organisaties aan de realisering van doelen die zijn gesteld in de Toekomstvisie Koudekerke-Dishoek, die de dorpsraad samen met de Ondernemersvereniging Koudekerke in 2016 heeft gepresenteerd. Een belangrijke rol speelt daarbij de Stichting KOUS, die activiteiten stimuleert, faciliteert en coördineert.

“oorspronkelijke” inwoners aanwezig, die zeer waardevolle en gewaardeerde bijdragen leveren aan de discussies. Tijdens de dorpsraadvergaderingen, maar ook wel in andere ontmoetingen, komt met enige regelmaat het geluid naar voren dat inwoners van Koudekerke zich niet vertegenwoordigd voelen. Dat is natuurlijk heel jammer. Ik vraag mij echter oprecht af of dit geluid terecht is. Ik heb ervaren dat de dorpsraadleden zeer betrokken zijn bij het wel en wee van het dorp en hun oor goed te luisteren leggen. Dat zij wellicht niet zelf geboren en getogen zijn in Koudekerke, doet daar beslist niet aan af. Koudekerke heeft nu eenmaal door de centrale ligging tussen Middelburg en Vlissingen en het zeer plezierige woonklimaat, relatief veel inwoners die van buiten Koudekerke en zelfs van buiten Zeeland komen. Daar hoor ik zelf ook toe. Ik ben in Rotterdam geboren en getogen, heb in Groningen mijn opleiding genoten en woon sinds 1986 in Zeeland. Misschien is het zelfs wel zo, dat mensen die van buiten komen, juist door hun ervaringen elders, de voordelen van het dorp extra weten te waarderen en daardoor bereidheid hebben om tijd en energie te investeren in het werken aan een nog plezieriger woon- en werkomgeving.

Tijdens de openbare dorpsraadvergaderingen is er volop gelegenheid om vraagpunten en ideeën naar voren te brengen, te bespreken en daarmee een bijdrage te leveren aan het verbeteren van het woon- en werkklimaat. De dorpsraad pretendeert een afspiegeling te zijn van de bevolking van Koudekerke en Dishoek. Het viel mij echter op dat onder de namen van de bestuursleden van de dorpsraad geen enkele van oorsprong Koudekerkse of Walcherse naam voorkwam. Hoe is dit mogelijk en wat zegt dit? Zijn de oorspronkelijke inwoners niet betrokken bij het wel en wee van hun directe woonomgeving? Ik ben er inmiddels achter dat daarvan beslist geen sprake is. Bij de dorpsraadvergaderingen zijn wel degelijk

Officiele opening, nieuwe wandelpad achter de begraafplaats

De dorpsraad heeft een open structuur. Alle vergaderingen zijn openbaar. Ik roep een ieder op om in ieder geval de vergaderingen bij te wonen en daarin een bijdrage te leveren, maar weet ook dat we altijd mensen kunnen gebruiken die bereid zijn als bestuurslid tot de dorpsraad toe te treden. Komend voorjaar zijn er tijdens de provinciale statenverkiezingen ook verkiezingen voor bestuursleden van de dorpsraad. Stel je kandidaat! Als je eerst meer wil weten over de onderwerpen waarmee de dorpsraad zich bezig houdt, bezoek dan de openbare vergaderingen of spreek een bestuurslid aan. Wij zijn altijd bereid nadere informatie te geven, want we willen als bestuur juist dat de dorpsraad toegankelijk is voor iedereen.

Tekst: Anton van Haperen

Wat is en doet de dorpsraad?

De dorpsraad is een platform waar inwoners van Koudekerke en Dishoek met elkaar in gesprek gaan over allerlei onderwerpen die te maken hebben met het wonen en werken in ons dorp. Dat kan vervolgens leiden tot initiatieven en activiteiten om dingen aan te pakken en te verbeteren. De dorpsraad is ook een belangrijke schakel in de communicatie tussen de gemeente Veere en de dorpsgemeenschap. Belangrijke initiatieven van de dorpsraad in de afgelopen jaren waren het opknappen van het parkje aan de Kerkhoflaan, de aanleg van een nieuw wandelpad achter langs de begraafplaats en het weer zichtbaar maken van de bunker aldaar. Ook heeft de dorpsraad, samen met de ondernemersvereniging, een toekomstvisie voor Koudekerke en Dishoek opgesteld. De verkeersveiligheid, de ontwikkeling van het dorpscentrum en de verbinding van Koudekerke met Dishoek waren daarin belangrijke aandachtspunten. Zij zullen ook in de komende tijd nog vaak op de agenda van de dorpsraadvergaderingen staan.

Lid van de dorpsraad: iets voor u?

Op initiatief van de dorpsraad hebben het parkje en de oude begraafplaats aan de Kerkhoflaan een opknapbeurt gehad.

Iedere vier jaar worden inwoners van Koudekerke en Dishoek uitgenodigd om mee te doen in het werk en het bestuur van de dorpsraad. Bij minder dan 11 kandidaten, zijn zij automatisch gekozen. Bij meer kandidaten komen er verkiezingen, die samenvallen met de verkiezingen voor Provinciale Staten. Op @@ maart 2019 zijn er weer zulke verkiezingen. Misschien is het iets voor u? Misschien wilt u eerst weten hoe het er in zoâ&#x20AC;&#x2122;n dorpsraadvergadering aan toe gaat. Dat kan: u bent van harte welkom. De eerstkomende vergaderingen vinden plaats op donderdagavond 1 november en 13 december 2018 (20.00 uur in de Klimop, Kerkstraat 2, Koudekerke). Voor nadere informatie en aanmelden als kandidaat kunt u terecht bij de secretaris van de dorpsraad: Anton van Haperen Dahliastraat 17, Koudekerke tel 06-53649434 dorpsraadkoudekerke@gmail.com ď&#x20AC;˝

Dorpsagenda

Wat is er te doen in ‘t dorp? Bekijk hier de komende activiteiten. Let op: aanvullende informatie en de meest actuele agenda vind je op koudekerkesamen.nl. November Ouderenmiddag – Dorpsvereniging 15 november, 13:30 - 16:00 Couburg, Duinstraat 4

Netwerkavond KOUS 16 november, 20:00 - 22:00 Klimop: Kerkstraat 2

Intocht Sinterklaas 17 november, 13:00 Tent, Dorpsplein

Pietendisco – Dorpsvereniging 17 november, 14:00 - 22:30 Couburg, Duinstraat 4

Ledenvergadering Cooperatie energieneutraal Koudekerke/Dishoek 20 november, aanvang v.a. 19:00, begin 19:30 Couburg: Duinstraat 4

Inloopochtend Klimop 21 november, 10:00 - 11:30 Klimop: Kerkstraat 2

Januari Ophalen oudpapier

5 januari, 09:00 - 11:30 De opbrengst hiervan zorgt voor een onmisbare inkomstenbron voor Harmonie Voorwaarts.

Winterfeest Koudekerke

medio januari Later meer, via de kalender op koudekerkesamen.nl

Vergadering KOUS

27 november, 20:00 - 22:00 Locatie nader te bepalen

Februari

December Ophalen oudpapier

1 december, 09:00 - 11:30 De opbrengst hiervan zorgt voor een onmisbare inkomstenbron voor Harmonie Voorwaarts.

Open Tafel Koudekerke 6 december, 12:30 - 13:30 Klimop: Kerkstraat 2

Dorpsraadvergadering 13 december, 20:00 - 23:59 Klimop: Kerkstraat 2

Maart Jaarconcert Harmonie Voorwaarts 16 maart, 19:30 Couburg, Duinstraat 4

April Rabobank clubactie Harmonie Voorwaarts

Koekjesverkoop Scouting de Valkeniers 15 december, verkoop langs de deur Meer informatie op www.devalkeniers.nl

Zaalvoetbal â&#x20AC;&#x201C; Dorpsvereniging 18 december, 19:.30 - 21.30 Couburg, Duinstraat 4

Inloopochtend Klimop

4 - 30 april Meer informatie op koudekerkesamen.nl

Mei Collecte Anjeractie

19 - 25 mei Meer informatie op koudekerkesamen.nl

19 december, 10:00 - 11:30 Klimop: Kerkstraat 2

Stichting Koudekerke Samen

Gegevens

De Moppenvreter is onderdeel van st. Koudekerke Samen (KouS). KouS staat én gaat voor verbinding. Het bestuur van de stichting

Dorpsvereniging Koudekerke

SVRZ Ter Poorteweg

Organiseert sociale en culturele activiteiten.

Specialistische woonvoorziening Korsakov

dorpsverenigingkoudekerke.nl

svrz.nl

Gymnastiekvereniging Koudekerke

VCK

Kleutergym, turnen, aerobics en volleybal

Voetbalvereniging

gvkoudekerke.nl

vck-koudekerke.nl

Harmonie Voorwaarts

Volkstuinvereniging Veere

Muziekvereniging Koudekerke

Stelt aan de rand van Koudekerke volkstuinen

harmonievoorwaarts.nl

beschikbaar. veere.nl

Maurice Stougje Voorzitter

Ronald de Looff Facilitaire zaken & evenementen

Robert Boot Penningmeester & secretaris

Ronald Wielemaker Algemeen lid

Joop Aarnoutse Marketing & donaties

Tom Aarnoutse Algemeen lid

Koudekerke Uit De Kunst Een week kunst exposities in en rondom Koudekerke en Dishoek T: 0118-551943 LTC De Stoof

Aangesloten verenigingen & initiatieven

Tennisvereniging ltcdestoof.nl Ondernemersvereniging Koudekerke Netwerkclub voor en door lokale ondernemers koudekerke-dishoek.nl

4-5 Mei Comité

Burenhulp

Organiseert o.a. de locale Dodenherdenkingen op 4 mei

Voor mensen die een vraag hebben én voor mensen

T: 0118-551943

die iets willen doen voor een andere buur.

Oranjevereniging Koudekerke

burenhulp.welzijnveere.nl

Organisatie van o.a. Durpsrun en Koningsdag oranjevereniging@hotmail.com

Basisschool ’t Klinket Christelijke Basisschool

De Moppenvreter

cbsklinket.nl

Dorpskrant van Koudekerke en Dishoek, tweejaarlijkse

Scouting de Valkeniers

uitgave.

Leuke en spannende activiteiten voor jongens en

redactie@koudekerkesamen.nl

meiden.

Basisschool de Sprong

devalkeniers.nl

Openbare Basisschool archipelschooldesprong.nl

Diaconie (PKN) Koudekerke

Burgeradviseur

Kerkelijke bijstand in de breedste zin.

Stichting Welzijn Veere

pknkoudekerke.nl

Stimuleert locaal een veerkrachtige en saamhorige Veerse samenleving.

Onafhankelijke adviseur voor vragen op het gebied van welzijn, inkomen, recht, zorg, wonen, vervoer en

Dorpsraad Koudekerke

participatie.

Een duidelijke stem vanuit Koudekerke naar de politiek

welzijnveere.nl/vrijwillige-burgeradviseurs

van de gemeente Veere.

welzijnveere.nl

dorpsraadkoudekerke.nl

Ben je benieuwd wat wij voor jouw vereniging of initiatief kunnen betekenen? Neem gerust contact op via: info@koudekerkesamen.nl, of via: koudekerkesamen.nl

Heeft u ook zo genoten van De Moppenvreter? Doe een gift! Stichting Koudekerke Samen (KouS) staat én gaat voor verbinding. Samen voor Koudekerke, samen zorgdragen voor een fijne woon- en leefomgeving.

Samen komen we verder

Doordat u een eenmalige gift doet, donateur wordt, of misschien wilt schenken of nalaten, helpt u de Stichting om Koudekerke en Dishoek leefbaar te houden voor de inwoners van het dorp.

Steun Stichting KouS

U kunt onze stichting vrijblijvend en eenmalig steunen door een donatie over te maken aan de stichting:

IBAN: NL03 RABO 0313 589 070, t.n.v. ‘Stichting Koudekerke Samen’