2017 Διοργάνωση: Κα.Δρώ Φωτογραφική Ομάδα Φιλιππιάδας
Επιμελήτρια & Εισηγήτρια φωτογραφικών εκπαιδευτικών συναντήσεων Φωτεινή Παπαχατζή
Η έννοια του σπιτιού επανέρχεται κατά καιρούς με κεντρικό ρόλο σαν μια έννοια πολυδιάστατη και αναγνωρίσιμη τόσο στο υλικό όσο και στο πνευματικό δίπολο, μια έννοια που διασχίζει γενιές και επιστημονικούς κλάδους. Το σπίτι, ο οίκος αφορά το πεδίο εκείνο στο οποίο, πέρα από πολιτισμικές διαφορές, ο καθένας μας ταυτίζεται και κάποιες φορές επιστρέφει για να αυτοπροσδιοριστεί ακόμη και από τις αντιφατικές σημασίες αυτού του όρου. Στο πλαίσιο αυτό οι καλλιτέχνες της έκθεσης «Οίκοθεν» θέτουν, διερευνούν και δημιουργούν πάνω στα ερωτήματα εάν το σπίτι είναι ή όχι τόπος, χώρος, αίσθημα, πρακτική ή και ενεργή κατάσταση της ύπαρξης στο κόσμο. Το σπίτι περιγράφεται με ποικίλους τρόπους, συνυφασμένους ή σχετικούς με την οικογένεια, τον παράδεισο, τον εαυτό, το φύλο και τη φύση. Μέσα από αυτήν την αναζήτηση ανταποκρίνονται τόσο στην ανθρώπινη ανάγκη για ρίζες, ασφάλεια και ταυτότητα αλλά και επαναπροσδιορίζονται σε σχέση με το σπίτι ως παροχή ενός αφηρημένου χώρου για ιδιωτική ζωή και το σπίτι ως μια λιγότερο αυστηρή εννοιολογικά κατασκευή ακόμη και ως μια υπαρξιακή κατάσταση. Φωτεινή Παπαχατζή
Στεργιανή Βερνιώτου Κλειώ, 2017 | Φωτογραφία Για πολλούς από εμάς τα κατοικίδια είναι μέλη της οικογένειάς μας, απαρτίζουν κομμάτι αυτού που ονομάζουμε οικογενειακή εστία. Πως όμως βλέπουν αυτά το δικό μας κόσμο; Με τις φωτογραφίες αυτές προσπάθησα να δω μέσα από τα μάτια ενός σκύλου, της Κλειούς, να αποτυπώσω τη δική της οπτική. Ο φωτογραφικός φακός παίρνει τη θέση των ματιών της και μας δείχνει την καθημερινότητα που μοιραζόμαστε από την δική της πλευρά.
Γιώργος Γκαβάγιας Άτιτλο, 2017 | Φωτογραφία Μια εικόνα,μια μυρωδιά,ένα άγγιγμα,μια γεύση,μια μελωδία...ξυπνούν αναμνήσεις. Όλες μου οι αισθήσεις ξαναζούν χαμένες οικιότητες...
Σοφία Γκόη Άτιτλο, 2016 | Φωτογραφία
Κωνσταντίνος Ευαγγέλου Τhe woman in the window, 2017 | Φωτογραφία
Παναγιώτης Ζιώβας Άτιτλο, 2017 | Φωτογραφία
Ιωάννα Θεοχαροπούλου Αποσύνδεση, 2017 | Φωτογραφία Το μυαλό έξω και το σώμα μέσα. Η μητρόπολη και η αποικία. Η ασφάλεια και η περιπέτεια. Μοιρασμένος σε δύο χώρους. Σ’αυτόν που αφήνει και σ’αυτόν που πάει. Περιστασιακές επιστροφές και σταδιακή αποσύνδεση. Οίκοθεν αλλά και οίκαδε…
Eυάγγελος Καλύβας Άτιτλο, 2017 | Φωτογραφία
Γιώργος Καραγιάννης Άτιτλο, 2017 | Φωτογραφία
Δημήτρης Κατσαντούλας Η ιστορία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας, 2017 | Φωτογραφία Σ΄ ένα εγκαταλειμμένο σχολείο, στην ορεινή περιοχή του Σουλίου, ο Μέγας Αλέξανδρος ζει πλέον μόνος του μέσα, αναπολώντας στιγμές από την ιστορία της Ελλάδας.
Nάντια Λιανού Η γειτονιά μου, 2017 | Φωτογραφία
Φωτεινή Μουρελάτου Σιωπή, 2017 | Φωτογραφία
Στέλλα Μπασιά La route, le temps et la douleur, 2016 | Ιnstallation Ο δρόμος. Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε διαγράφοντας μια αέναη κίνηση. Μια κίνηση που δεν σταματάει ποτέ. Γεννιόμαστε και συνεχίζουμε την πορεια των προγόνων μας καθορίζοντας εμείς κάθε φορά την εξέλιξη των γεγονότων. Ο χρόνος. Εκείνη η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Τόσο αντικειμενικός και υποκειμενικός παράλληλα. Ο χρόνος - το πιο όμορφο παράδοξο. Κι ο πόνος. Αναζητώντας σε κάθε τόπο που βρίσκομαι μια σύνδεση με την οικογένειά μου, με την ιστορία που εχει κληροδοτηθεί, ψάχνω υφές και εικόνες και συνδέοντάς τες με αρχειακό υλικό υφαίνω την ιστορία της οικογένειάς μου.
Πηνελόπη Παντιώρα Details, 2017 | Installation Λεπτομέρειες της καθημερινότητας που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την έννοια του οικείου συχνά διαφεύγουν της προσοχής μας λόγω της συνήθειας. Στις φωτογραφίες μου φυσικά αντικείμενα ή σκηνές της καθημερινότητας επιχειρούν να συνδεθούν όχι πια με τη μνήμη αλλά με μια άλλη πραγματικότητα, λαμβάνοντας έτσι νέα μορφή και περιεχόμενο.
Δημήτρης Ράδης Άτιτλο, 2017 | Installation
Φανή Ρίζου Άτιτλο, 2017 | Φωτογραφία
Eυαγγελία Ροντογιάννη Dislocated, 2016 | Φωτογραφία Σε αναζήτησή της εστίας. Σαν να γεννήθηκα μακριά της και είμαι ακόμα καθ´οδον. Υπάρχει στο μυαλό μου μόνο. Εκει.
In pursuit of home. Not as someone who has lost it in the process of living, but as one who has yet to find it. The idea of home lies solely in my head as fragments of images, emotions, scents and music.
Χρήστος Ροντογιάννης Genesis, 2017 | Φωτογραφία Τη στιγμή που τα αντίκρισα για πρώτη φόρα η ζωή μου άλλαξε τελείως. Καθώς μεγάλωναν άρχισα να βρίσκω απαντήσεις σε ερωτήματα της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας και να κατανοώ το παρελθόν ζώντας στο παρόν.
Νίκη Σκουλίδα Ακάλυπτοι, 2017 | Φωτογραφία Όλες οι πολυκατοικίες έχουν ένα χώρο που νομοθετικά δεν δομείται .Είναι ο γνωστός ακάλυπτος που ανήκει σε έναν ή περισσότερους ενοίκους, αλλά συνήθως δεν τον χρησιμοποιεί κανείς.Είναι το πιο εγκαταλελειμμένο και απεριποίητο κομμάτι στο πίσω μέρος των διαμερισμάτων που ζούμε. Γιατί άραγε;
Γιώργος Σταύρος «Βαγγέλης Μητρέλας», 2017 | Φωτογραφία
Όλγα Τσιάφη Στο ίδιο έργο θεατές χαμένης νύχτας εραστές,σε συμπληγάδες μια ζωή παγιδευμένοι 2017 | Φωτογραφία
Κωνσταντίνος Χατζής Lose yourself, 2017 | Installation Το “Lose Yourself ” αποτελεί μια φωτογραφική περίπτωση μελέτης, παρουσιάζοντας τη συνεργασία, ανάμεσα σε μένα και το Χρήστο, ένα νεαρό τυφλό αθλητή. Δείχνει πώς, οτιδήποτε φαντάζεται κάποιος σαν οπτικό μέσο, χρησιμοποιείται από έναν άνθρωπο με πρόβλημα όρασης και από μένα με έναν τρόπο τεκμηρίωσης. Ενώ η έννοια της φωτογράφισης από ένα τυφλό άτομο μπορεί να μοιάζει παράδοξη ή μη ρεαλιστική, το μέσο παρέχει μια μοναδική δημιουργική ευκαιρία για το Χρήστο. Κάθε φωτογραφία λοιπόν είναι μια διπλή τυφλότητα, καθώς ο Χρήστος χρειάζεται κάποιον βλέποντα να του περιγράφει τις φωτογραφίες, ενώ ο βλέποντας βασίζεται στο Χρήστο να διαβάσει τη γραφή Braille. Οι μαυρόασπρες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από τον Χρήστο, οι έγχρωμες από εμένα.
Χαράλαμπος Χριστιάς Άτιτλο, 2017 | Φωτογραφία