persiflage op een dergelijke WK-bijlage, waarin de spelers en officials belachelijk werden gemaakt. Zo zou aanvaller René van de Kerkhof na een training verdwaald zijn en na een grootscheepse zoekactie door een Argentijns tankbataljon weer zijn opgespoord, waarbij de plaatselijke bevolking wat onbedoelde klappen zou hebben opgelopen. Op de vraag waarom René niet gewoon de weg had gevraagd aan een passant antwoordde hij “we zijn hier om te voetballen, en niet om vragen te stellen”.190 Slechts Parool-medewerkers Henk Spaan en Frans Derks waren uitgesproken tegen een boycot. Derks toonde zich een soort moderne Cato door zijn eigen ceterum censeo uit te spreken na een column over de scheidsrechters die door de FIFA aangesteld waren voor het WK, toen hij zei ‘nog altijd’ van mening te zijn dat Nederland mee moest doen aan het toernooi.191 Zelfs De Telegraaf vond het niet nodig te vermelden dat het toernooi doorgang zou moeten vinden. De krant was niet te betrappen op een uitgesproken mening over de boycotactie, noch over het regime van Videla en de situatie in Argentinië in zijn geheel. Jan Mulder, columnist van de Volkskrant, was een van de weinigen die zonder nuanceringen voor een boycot was en niet wenste na te denken over de mogelijke positieve effecten van de aandacht voor het land.192 In een stuk in Trouw ten slotte stelde ‘een medewerker’ van dat dagblad voor een boycot te zijn omdat de bevolking de prijs voor ‘het spektakel’ zou moeten betalen en een succesvol WK ‘bestendiging van de huidige Argentijnse situatie’ zou betekenen.193 De wenselijkheid van een boycot werd her en der betwist, maar Neerlands Hoop ondervond in het algemeen weinig kritiek op de ‘Actie Argentinië’. Cabaretier Erik van Muiswinkel kreeg in 2008 het verwijt dat zijn protestactie tegen Nederlandse deelname aan de Olympische Spelen in Beijing te laat kwam om nog iets te kunnen uitrichten. Freek de Jonge en Bram Vermeulen kregen niet of nauwelijks kritiek op de timing van hun actie in de commentaren in de dag- en weekbladen, hoewel de ‘Actie Argentinië’ pas iets meer dan vier maanden voor aanvang van het WK werd gelanceerd. Slechts Het Parool wees erop dat de keuze van Argentinië al vier jaar vast stond (overigens was de keus al veel eerder, in 1966, gemaakt) en verbaasde zich dat de vraag ‘nu pas’ werd 190
‘De Krant. Op het nieuws vooruit’, Groene Amsterdammer 31 mei 1978 ‘Oranje wel, ik niet’, Het Parool 25 februari 1978 192 ‘Argentinië Argentinië Argentinië’, column van Jan Mulder in de Volkskrant 23 mei 1978 193 ‘’Argentinië, een land vol wanhopige mensen’ Trouw 23 mei 1978 191
69