–Antes, cuando los abuelos
–I te hora
tuai era o to’oku tupuna, te rapanui e noho era i ro te hare pehe vaka huri a raro, e kuia ko to’ona opani itiiti. Te uru hanga pehe kuri, e te raua ngaru’a he ma’ea pararaha. I Tahai e ai ro á ra nga hare, peira a te hare moa anga hai ma’ea. A Tahai he kona nuinui e tahi o ra hora, ai ira e ai roa e tahi moai i huki i te mata. –he ki a Marama.
de mis abuelos eran chicos, los rapanui vivían en unas casas que eran como unos botes dados vuelta, tenían una puerta chiquitita por donde entraban gateando y de almohada usaban una piedra lisa. En Tahai hay restos de esas casas y un gallinero de piedra de esa época. Tahai es un centro donde hacían ceremonias y hay un moai con ojos de coral –dice Marama.
32