E
januari | februari ‘14
ind 2010 kreeg Kim Nulens (CCU) te kampen met gezondheidsproblemen. Diabetes type 1, luidde het verdict. Maar ze bleef niet bij de pakken zitten: met een ijzeren discipline houdt Kim haar diabetes onder controle en verbaast ze iedereen met haar sportieve resultaten die ze als duatlonatlete neerzet. Enkele maanden geleden werd ze Vice-Belgisch kampioen duatlon op de lange afstand, binnenkort neemt ze voor de tweede keer deel aan de Franse Grand Prix.
26
CCU-medewerker Kim
Nulens Vice-Belgisch kampioen, Voordat ze diabetes had, fietste Kim wel re-
opnieuw een kluwen aan vragen. Zo weet ik
zijn kennis over diabetes en beweging met
gelmatig, maar dat was puur recreatief. “Ik
hoeveel koolhydraten ik moet eten en hoe-
haar.
kreeg echter de smaak te pakken en fietste
veel insuline ik nodig heb. In het begin was
steeds meer. Uiteindelijk sloot ik me aan bij
dat een moeilijke oefening, maar je leert uit
Een apart gevoel
een duatlonclub en waagde ik mij aan mijn
de fouten en met de nodige discipline en veel
Die kennis kan Kim goed gebruiken, want haar
eerste wedstrijden. Maar toen kreeg ik plots
metingen leer je je lichaam lezen. Natuurlijk
sportief programma voor 2014 is niet van de
te horen dat ik diabetes had. Gelukkig ben ik
zijn er dagen dat ik het beu ben, maar ieder-
minste. Op nationaal niveau werkt ze toe naar
omringd door de juiste mensen en kan ik stel-
een heeft wel eens een off-day, toch?”
de Belgische kampioenschappen. “Nu ik vice-
len dat een normaal leven als diabeet perfect
kampioen van België ben, zijn er deuren open-
mogelijk is, op voorwaarde dat je bewust en
gegaan. Ik ben aangesloten bij ETZ, de duat-
Hartcentrum ondersteunt
lonclub van Wevelgem. In Limburg betekent
Kim toont haar insulinepomp die ze altijd bij
duatlon niet zoveel, maar hoe meer je richting
zich heeft. “Hiermee kan ik een scherpe dia-
West-Vlaanderen en Frankrijk trekt, hoe meer
Een kluwen aan vragen
betesregulatie bereiken. In de pomp kan een
het leeft. Zeker in Frankrijk zijn de budgetten
“De eerste twee jaren als diabetespatiënte
sensorfunctie geactiveerd worden. Met be-
veel groter, waardoor het met zijn Grand Prix
waren intense leerjaren”, vertelt Kim. “Ik
hulp van een sensor kan de pomp dan een
een competitie op topniveau aanbiedt.” Atle-
moest veel metingen doen om de werking van
grafiek weergeven van mijn suikerspiegel. Zo
ten uit verschillende landen nemen deel aan
mijn lichaam en metabolisme te doorgronden
hoef ik maar enkele keren per dag vingerprik-
de Grand Prix, de kwaliteit is hoog en de top-
en mijn kennis over voeding bijspijkeren. Ik
jes uit te voeren, nodig om de sensor te ijken.
pers meten zich er aan elkaar. Voor hen is het
plan nu ook elke dag nauwgezet mijn acti-
Vooral bij wedstrijden is dat handig. Ik verlies
een goede voorbereiding op het EK en WK.
viteiten. Telkens als ik eet, ga ik na hoeveel
dan geen tijd en weet meteen of ik iets moet
“Het geeft een apart gevoel om daar tussen
ik heb bewogen en hoeveel ik de uren erna
eten of inspuiten. Bovendien is een prikje
te staan”, glundert Kim. “En ik krijg ook veel
zal bewegen. Heb ik een intervaltraining of
slechts een momentopname.” De sensors zijn
respect omdat ik ondanks mijn diabetes op dit
een duurtraining, moet ik naar het werk, zal
prijzig en worden niet terugbetaald door het
niveau sport. Als ze mijn insulinemeter zien,
ik het huishouden doen, is het warm of koud
ziekenfonds, maar het Hartcentrum Hasselt
grappen ze soms dat ik wel een heel erg grote
buiten,… In mijn hoofd overloop ik steeds
geeft Kim financiële ondersteuning en deelt
gps bij me heb.”
gezond leeft.”